Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Οι μετανάστες, οι Atenistas και η Δημουλά …




 Ένα μικρό απόσπασμα από άρθρο της Ζωής Χαλιδιά στο RedNotebook με αφορμή τις ρατσιστικές δηλώσεις της Κικής Δημουλά που φέρεται να είπε σε εκδήλωση των Atenistas πως «δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, τόσοι πολλοί που είναι, πιάνουν και τα παγκάκια, δεν βρίσκεις να καθίσεις στην πλατεία, άσε που κλέβουν και φοβάται να βγει από το σπίτι». Λεπτομέρειες εδώ.

[ …] Επιτέλους, στην ηλικία της, η κυρία Δημουλά θα έπρεπε να έχει καταδεχτεί, έστω και μία φορά, να συναναστραφεί και άλλους πόνους πέραν των δικών της, να έχει στριμωχθεί με ανθρώπους που δεν τους κούρασε πολύ η Κυριακή αλλά η φτώχεια, η ανεργία, η φυλακή - η πρέζα ίσως; Επιτέλους, σαν τους μεγάλους ποιητές, έστω μια φορά, ας είχε "γλύψει με τη γλώσσα των πλακάτ τις φθισικές ροχάλες"(*) [ … ]

(*) Στίχος από το ποίημα του Vladimir Mayakovsky ‘Μ’ όλη μου τη φωνή’

Η αποδιοργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης (σσσς... μη το μάθει ο Κουβέλης)


Αυτόνομη Παρέμβαση: Νομοσχέδιο απολύσεων και διάλυσης του δημοσίου

Την εβδομάδα των παθών επέλεξε η κυβέρνηση για να δώσει στη δημοσιότητα για «διαβούλευση» το νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο: «Οργάνωση Δημόσιας Διοίκησης και άλλες διατάξεις», που στην πράξη θα οδηγήσει στην πλήρη αποδιοργάνωσή της.
Η κυβέρνηση, αφού συκοφάντησε τους εργαζόμενους στο δημόσιο και προσπαθεί να μεταθέσει σε αυτούς τις ευθύνες του πολιτικού κατεστημένου, που κυβέρνησε αυτή τη χώρα, αφού απαξίωσε πλήρως τις κοινωνικές υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά,αφού εκτίναξε την ανεργία στα ύψη και τους μισθούς, τις συντάξεις και τα δικαιώματα στον πάτο, έρχεται να δώσει ένα ακόμη χτύπημα, για να διαμορφώσει μια κοινωνία κανιβαλισμού, όπου ο άνεργος θα αντιπαλεύει τον εργαζόμενο και αυτός όποιον έχει κάποια στοιχειώδη δικαιώματα.
Με το νομοσχέδιο λοιπόν που κατέθεσε η κυβέρνηση:
1.Καταργεί με Προεδρικά Διατάγματα, διατάξεις νόμων, υπηρεσίες και οργανισμούς και μετατρέπει Ν.Π.Δ.Δ. σε Ιδιωτικού, με στόχο την κατάργηση θέσεων ή την μετατροπή τους από δημοσίου δικαίου σε ιδιωτικού με στόχο να διευκολύνει την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων.
2.Ανατρέπει την υπηρεσιακή εξέλιξη των υπαλλήλων, καταργεί το κριτήριο της εμπειρίας και εισαγάγει την υπογραφή συμβολαίων ανάμεσα στις διοικήσεις και τα στελέχη της διοίκησης με βάση δήθεν μετρήσιμους στόχους. Στόχος αυτής της επιλογής είναι δημιουργία μιας κάστας, αποκομμένης από το σώμα των Δημοσίων υπαλλήλων, που θα υλοποιεί τους μνημονιακούς στόχους. Μιας κάστας που θα μοιράζει δουλειές στους ιδιώτες, θα αδιαφορεί για τις ανάγκες της κοινωνίας, θα λειτουργεί ως μηχανισμός περιορισμού των παροχών κοινωνικών αγαθών προς τους πολίτες.
3.Επαναφέρει διατάξεις του ν.4093/2012, σχετικά με την διαθεσιμότητα-κινητικότητα, που στα απλά ελληνικά σημαίνει απολύσεις, για να υλοποιηθεί ο άμεσος στόχος για εκδίωξη 40.000 και πλέον εργαζομένων από το Δημόσιο. Είναι έτοιμος, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου να δοθεί στη δημοσιότητα ο πλήρης κατάλογο με τους φορείς του δημοσίου και τα Νομικά Πρόσωπα που πρόκειται να καταργηθούν και το προσωπικό τους να απολυθεί.
4.Περικόπτει δραστικά δικαιώματα των εργαζομένων, που αφορούν τις αναρρωτικές άδειες, με στόχο να ενοχοποιήσει κάθε δικαίωμα και να τις χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για απολύσεις εργαζομένων, διαμορφώνοντας μια κοινωνία χωρίς ανοχές και ρίχνοντας στον κοινωνικό Καιάδα τα αδύναμα μέλη της.
Ταυτόχρονα την ίδια ώρα  με τα δήθεν προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας αντικαθιστά την εργασία με την ημιαπασχόληση ονομάζοντας τους εργαζόμενους ως ωφελούμενους., Διαμορφώνει έτσι ένα εργασιακό μοντέλο, όπου οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν μερικούς μήνες το χρόνο, θα έχουν αποδοχές των 300€ και των 400€, με μερική ή και χωρίς κοινωνική ασφάλιση και υγειονομική περίθαλψη. Αυτό λοιπόν το ζοφερό μέλλον προδιαγράφει η συγκυβέρνηση για τον κόσμο της εργασίας.
Η κυβέρνηση φαίνεται ότι αντιλαμβάνεται την υποβόσκουσα κοινωνική οργή και την απογοήτευση των εργαζομένων ως αδυναμία τους, ενώ χρησιμοποιεί την αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης ως πολιορκητικό κριό απέναντι σε δικαιώματα και κατακτήσεις της κοινωνίας, που τις απέκτησε με πολύχρονους αγώνες και αίμα τον προηγούμενο αιώνα.
Εμείς ένα μόνο τους δηλώνουμε: Την τελευταία λέξη δεν την  έχουν πει ακόμη οι εργαζόμενοι. Να είναι σίγουροι όμως ότι θα βρουν το δρόμο για να απαντήσουν και η απάντηση θα είναι το ίδιο επώδυνη για τους σημερινούς βιαστές τους.
Εμείς από την πλευρά μας θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να συμβεί αυτό. Αυτή την ώρα καλούμε τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους να οργανώσουν την αντίσταση και τους αγώνες για να μην περάσουν οι νέοι αντεργατικοί σχεδιασμοί της συγκυβέρνησης.
Ή Εμείς Ή Αυτοί -
Αντίσταση Αγώνας Ανατροπή

Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Ξεκίνησε η δίκη της νεοναζιστικής οργάνωσης NSU που βαρύνεται με 10 δολοφονίες



Ημερομηνία: 06/05/2013 08:41
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθονται σήμερα μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης NSU που κατηγορούνται ότι δολοφόνησαν 10 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και έναν έλληνα
 Με ανάμεικτα αισθήματα ξεκίνησε την Δευτέρα στο Εφετείο του Μονάχου η ακροαματική διαδικασία με κύριους κατηγορούμενους πέντε φερόμενα ως μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης NSU.

Πρόκειται για την Μπεάτε Τσέπε και άλλους τέσσερις συνεργούς της. Μια ψυχική δοκιμασία για τους συγγενείς των θυμάτων, που για πρώτη φορά θα αντικρίσουν το πρόσωπο εκείνων που αφαίρεσαν τη ζωή των δικών τους ανθρώπων. Μεταξύ αυτών και οι συγγενείς του Θεόδωρου Βουλγαρίδη, που δολοφονήθηκε το 2005 στο μαγαζί του.




Ανακρίσεις προς τη λάθος κατεύθυνση

Δέκα συνολικά ήταν τα θύματα, οκτώ Τούρκοι, ένας Έλληνας και μια γερμανίδα αστυνομικός. Η αναμονή χρόνων για να έρθει αυτή η μέρα, ήταν εξαιρετικά ψυχοφθόρα για τους συγγενείς. Κατ΄ αρχήν, αναμονή για να εντοπιστούν οι δράστες, που οι ανακριτικές Αρχές αναζητούσαν επίμονα στο οργανωμένο έγκλημα, και όχι σε νεοναζιστικά κυκλώματα, παρά τις οφθαλμοφανείς ενδείξεις που διέθεταν.

Επί 13 χρόνια, οι δύο βασικοί δράστες, ο Ούβε Μούντλος και Ούβε Μπένχαρντ, με τη βοήθεια της Μπεάτε Τσέπε και με ψεύτικες ταυτότητες που προμηθεύτηκαν από συνεργάτες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, δολοφόνησαν 10 ανθρώπους με ρατσιστικά κίνητρα, έβαλαν βόμβες και λήστεψαν τράπεζες πριν συλληφθούν το Νοέμβριο του 2011 και στη συνέχεια αυτοκτόνησαν.

Σε όλο αυτό διάστημα οι ανακριτικές αρχές δεν έκαναν ούτε μια σκέψη να αξιοποιήσουν τα στοιχεία που διέθεταν από τους μυστικούς πράκτορες. Αντίθετα, προσπάθησαν να σπιλώσουν τη μνήμη των θυμάτων με υποψίες για την ηθική τους ακεραιότητα. Κι αυτό είναι που πονάει ιδιαίτερα τους συγγενείς. Εάν οι αρχές είχαν αντιδράσει έγκαιρα πολλά από τα θύματα θα ήταν ακόμη ζωντανά.




Πικρή γεύση για τους συγγενείς

Οι συγγενείς των θυμάτων συνδέουν πολλές προσδοκίες από την ακροαματική διαδικασία. Έχουν την ελπίδα ότι μετά από τα λάθη και τις παραλείψεις που «ντρόπιασαν» τις διωκτικές αρχές, θα γίνει δικαστική επεξεργασία της υπόθεσης και θα δοθούν απαντήσεις στο μεγάλο ερώτημα, γιατί καθυστέρησε τόσα χρόνια η σύλληψη των δραστών.

«Το κράτος δεν μπόρεσε να προστατεύσει του πολίτες του από την ακροδεξιά βία» υποστηρίζει ο Μεχμέντ Νταμιγκύλερ, δικηγόρος στο Βερολίνο, που εκπροσωπεί δύο οικογένειες Τούρκων θυμάτων.

«Μένει μια πικρή γεύση, όταν γίνονται λάθη ακόμη και σε θέματα που αφορούν στον τύπο». Οι πελάτισσές του θα είναι παρούσες τη Δευτέρα, στην αίθουσα του δικαστηρίου.

«Θέλουν να δουν με τα μάτια τους, ότι δεν πρόκειται για μαύρη τρύπα, ότι δράστες είναι φτιαγμένοι από κρέας και αίμα, να καταλάβουν τι έγινε τότε και γιατί η τύχη ήταν τόσο σκληρή με την οικογένειά τους. Θέλουν δικαιοσύνη, θέλουν να δουν τους δράστες να ζητούν συγγνώμη και επιτέλους να μάθουν ποιοι ήταν οι μυστικοί πληροφοριοδότες και ποιος ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών».




Η δίκη σε νούμερα

Έχει χαρακτηριστεί και ως η δίκη του αιώνα από τα γερμανικά ΜΜΕ όχι μόνο λόγω της σημασίας της, αλλά και του αριθμού των συμμετεχόντων.

5 δικαστές υπό την προεδρία του Μάνφρεντ Γκετλς, και 3 αναπληρωματικών σε περίπτωση κωλύματος
5 κατηγορούμενοι
11 συνήγοροι υπεράσπισης
22 εμπειρογνώμονες, μεταξύ αυτών ψυχίατροι και ιατροδικαστές
77 πολιτικοί ενάγοντες, τους οποίους εκπροσωπούν 53 δικηγόροι
80 δικάσιμες ανά τρεις κάθε εβδομάδα, μέχρι τις 16 Ιανουαρίου του 2014. Ήδη το δικαστήριο προειδοποίησε ότι ο χρόνος δεν επαρκεί.
250 θέσεις εκ των οποίων οι 50 για τα ΜΜΕ
488 σελίδες περιλαμβάνει το κατηγορητήριο
606 μάρτυρες έχουν κληθεί να καταθέσουν
280.000 σελίδες περιλαμβάνουν οι 600


map timeline of German neo-Nazi killings

Πηγή: Deutsche Welle

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

"Ε... παιδί μου, έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι...." (από το μπλογκ της Δ. Χουρμουζιάδου)


απόσπασμα από
 THN "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΧΟΥΡΜΟΥΖΗ" της Δέσποινας Χουρμουζιάδου


 ...Πέρασαν μερικά χρόνια, ο κόσμος ανάσανε λίγο και ευελπιστούσε για καλύτερες μέρες. Όμως νέες περιπέτειες περιμένουν την Ελλάδα και μαζί ένας καινούργιος   Γολγοθάς   τους αριστερούς. Την Άνοιξη του 1967 η Ελλάδα βουλιάζει στο πολιτικό της αδιέξοδο. Η αδυναμία του μεταπολεμικού δημοκρατικού πολιτεύματος να δώσει σταθερές κυβερνήσεις και μια σειρά αρνητικών πολιτικών γεγονότων καλλιεργούν κλίμα ανωμαλίας στη χώρα. Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, ένα μήνα πριν τη διεξαγωγή εκλογών, μια ομάδα 15 επίορκων συνταγματαρχών, με επικεφαλής τους Παπαδόπουλο, Πατακό και Μακαρέζο, καταλύουν το Σύνταγμα και επιβάλλουν στρατιωτική δικτατορία. Το πρωί η Αθήνα ξυπνά σε μια νέα έρημη χώρα. Φόβος, μούδιασμα, κλεισμένες πόρτες. Την ίδια μέρα οι πρώτες συλλήψεις. Η Κυβέρνηση, οι πολιτικοί, χιλιάδες δημοκρατικοί πολίτες συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Ανάμεσα σ΄αυτούς και ο παππούς Χουρμούζης, που συλλαμβάνεται από την πρώτη μέρα. Εκείνη τη μέρα τη θυμάμαι πολύ έντονα, αν και ήμουνα μόνο εφτά χρονών. Ήρθε η γιαγιά η Δέσποινα κλαίγοντας, αναμαλλιασμένη και χτυπημένη και μας είπε πως έπιασαν πάλι τον παππού. Ήταν βλέπεις γραμμένος στον κατάλογο των άκρως επικίνδυνων ανθρώπων για το καθεστώς.
Γυάρος
         Στις 26 Απριλίου ξεκινάει η μεταφορά κρατουμένων σε τόπους εξορίας. Έτσι χιλιάδες δήθεν επικίνδυνοι πολίτες ξεριζώνονται από τον τόπο τους, αφήνουν πίσω σπίτια, οικογένειες, παιδιά και φορτώνονται στα πλοία για τα ξερονήσια. Στη Γυάρο το Πάσχα του 67 θα βρεθούν συνολικά 6137 κρατούμενοι. Μια διπλή εβδομάδα των Παθών για τον ελληνικό λαό. Η Γυάρος δεν είναι φυλακή  ούτε εξορία. Είναι ένας εφιάλτης, γκρίζος και κρύος σαν προθάλαμος νεκροτομείου. 7500 χιλιάδες άνθρωποι στοιβάζονται σε στενούς θαλάμους, μέσα σε σκηνές. Ο χώρος της φυλακής δε φτάνει για να στεγάσει παραπάνω από  χίλιους. Οι περισσότεροι κοιμούνται στο χώμα. Υποσιτίζονται. νερό κουβαλάνε με τους τενεκέδες. Στην αρχή δίνεται ένα κύπελλο νερό για τις ανάγκες μιας μέρας κάθε κρατούμενου. Σκληρή δουλειά και προπαγάνδα.
Γιούρα
1967-Γράμμα από τη Γιούρα
        Ο παππούς φτάνει στη Γιούρα, όπως την αποκαλούσε, στις 5/5/1967 και αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια. Όπως διαβάζω από το ημερολόγιό του, ύστερα από κράτηση 342 ημερών απολύεται από τη Γιούρα στις 19/3/1968 και φεύγει με το καΐκι στη Σύρο. Το απόγευμα έφυγε με το πλοίο και έφτασε στον Πειραιά ώρα 12 τη νύχτα. Πρωί ξεκίνησε με το τρένο στις 6.30 και έφτασε στη Θεσσαλονίκη στις 3.30. Εκεί τον περίμενε η γιαγιά μου η Δέσπω και γύρισαν στο χωριό το απόγευμα της άλλης μέρας. Εκεί τους περίμεναν όλοι οι συγγενείς και φίλοι. Την επόμενη μέρα πήγε στην αστυνομία της Καρυώτισσας και έδωσε το παρών. Αυτό συνεχίστηκε για πολύ. Μέρα παρά μέρα έδινε το παρών. Στις 3 Μαΐου του 68 πέρασε από δίκη, όπου απαλλάχθηκε στο Εφετείο.
          Αυτό ήταν και το τέλος των περιπετειών μιας ολόκληρης ζωής, γεμάτης αγώνες και θυσίες. Στις εξορίες και τις φυλακές πέρασε συνολικά εννιά χρόνια και οκτώ μήνες. Αυτό το χρονικό διάστημα, όπως γράφει ο ίδιος, συνεχίστηκαν τα βασανιστήρια και οι διώξεις, εκτός από τις άλλες πιέσεις και ταλαιπωρίες στα αστυνομικά τμήματα υποδιοίκησης Γιαννιτσών, Ασφάλειες και Διοίκηση Εδέσσης. Όταν αργότερα μεγαλώσαμε και τον ρωτούσαμε: "Τι κατάφερες παππού με όλους αυτούς τους αγώνες και τις ταλαιπωρίες;" μας απαντούσε χαμογελώντας:
         "Ε... παιδί μου, έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι...."

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Ψέματα και αλήθειες για τους Έλληνες εκπαιδευτικούς‏ - Γιώργος Δ. Καραμητσόπουλος


Οι μιμητές του Γκαίμπελς κάνουν καλά τη δουλειά τους και τ' αποτελέσματα της προπαγάνδας τους είναι εμφανή... Χρέος δικό μας είναι να ενημερωνόμαστε σωστά, να εξοπλιζόμαστε με επιχειρήματα, να συζητάμε με τους συμπολίτες μας και να καταγγέλλουμε τους ψεύτες και συκοφάντες ντόπιους και ξένους τροϊκανούς.

 Η επίθεση που υφίσταται εδώ και καιρό η παιδεία στη χώρα μας κλιμακώνεται επικίνδυνα, κι αν τελεσφορήσει (λόγω και της δικής μας αδράνειας) η βλάβη στο κοινωνικό κράτος και στο εργατικό κίνημα πιθανόν να είναι ανήκεστος.  

Ψέμα 1ο: Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί είναι τεμπέληδες που εργάζονται
ελάχιστες ώρες την εβδομάδα.
Η αλήθεια είναι ότι:
συγκρίνοντας το διδακτικό ωράριο των Ελλήνων εκπαιδευτικών με αυτό των
άλλων ευρωπαίων συναδέλφων τους παρατηρούμε ότι για τους καθηγητές
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αυτό ήταν μέχρι σήμερα 16 έως 21 ώρες
εβδομαδιαίως έχοντας ΜΟ 18,5*. Είναι δηλαδή λίγο πάνω από τον
ευρωπαϊκό ΜΟ για τα Λύκεια που είναι 18,4. Με την αύξηση του ωραρίου
κατά 2 ώρες ο ΜΟ γίνεται20,5 που τοποθετεί τους Έλληνες Εκπ/κους
μεταξύ των πιο σκληρά εργαζόμενων στον κλάδο τους στην Ευρώπη.
Επίσης ο χρόνος που οι εκπαιδευτικοί ΔΕ πρέπει να παραμένουν
υποχρεωτικά στα σχολεία για την εκτέλεση άλλων καθηκόντων που τους
έχουν ανατεθεί είναι για την Ελλάδα 30 ώρες την εβδομάδα δηλαδή πολύ
πάνω από τον ευρωπαϊκό ΜΟ που είναι 27,5.


Ψέμα 2ο:Είναι εξωφρενικό ότι υπάρχουν 200000 εκπαιδευτικοί στη χώρα μας.
Η αλήθεια είναι ότι:
στη χώρα μας ο αριθμός των εκπαιδευτικών τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και
της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι συνολικά 151000 (83000 καθηγητές
και 68000 δάσκαλοι και νηπιαγωγοί). Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα
αποτελείται από δεκάδες μικρά νησιά ο αριθμός αυτός δεν είναι υψηλός
αφού στην Φιλανδία για παράδειγμα που έχει το μισό πληθυσμό της
Ελλάδας ο αντίστοιχος αριθμός είναι 100000.

Ψέμα 3ο:Οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί αμείβονται ικανοποιητικά.
Η αλήθεια είναι ότι:
ο μηνιαίος μισθός του νεοδιόριστου εκπαιδευτικού είναι639 ευρώ. Μιλάμε
για τον μισθό ενός νέου ανθρώπου που είναι απόφοιτος Πανεπιστημίου ή
Πολυτεχνείου και τις περισσότερες φορές είναι κάτοχος μεταπτυχιακού
διπλώματος ή διδακτορικού και ο οποίος έχει προσληφθεί χωρίς«μέσο»
αλλά με διαφανείς διαδικασίες. Αν μάλιστα τον συγκρίνουμε με τα
ευρωπαϊκά δεδομένα ο κατώτερος ετήσιος μισθός ενός καθηγητή Λυκείου
στην Ελλάδα είναι μόλις το 49% του αντίστοιχου ευρωπαϊκού ΜΟ (δηλαδή
λιγότερο από το μισό)ενώ συγκριτικά με άλλες χώρες
αναφέρουμε ενδεικτικά ότι ο μισθός ενός Έλληνα καθηγητή είναι το 19%
του καθηγητή στο Λουξεμβούργο, το 29% του Γερμανού καθηγητή, το 40%
του Φιλανδού, το 53% του Κύπριου.

Ψέμα 4ο: Οι καθηγητές σε αυτή τη δύσκολη για όλους κατάσταση που ζούμε
διαμαρτύρονται επειδή τους έβαλαν να εργάζονται 2 ώρες μόλις παραπάνω
την εβδομάδα.
Η αλήθεια είναι ότι:
την αύξηση του ωραρίου, εμείς οι εκπαιδευτικοί, ιδίως οι νεώτεροι θα
μπορούσαμε να την αντέξουμε. Δεν μπορούμε όμως να αντέξουμε αυτά που
συνεπάγεται. Πρώτα από όλα ότι θα χάσουν τη δουλειά τους 10000 περίπου
συμβασιούχοι εκπ/κοί που εργάζονται συνεχώς για αρκετά χρόνια και
προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες «οργώνοντας» την Ελλάδα από τη μια
άκρη στην άλλη για να στηρίξουν το Ελληνικό δημόσιο σχολείο. Επίσης
δεν μπορούμε να αντέξουμε ότι λόγω και των νέων συγχωνεύσεων σχολείων
χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί θα χαρακτηριστούν
πλεονάζοντες και οι οποίοι με τον νέο νόμο για τις υποχρεωτικές
μεταθέσεις θα έχουν δύο επιλογές: είτε να βρεθούν εν μία νυκτί σʼ
οποιοδήποτε σημείο της χώρας εγκαταλείποντας την οικογένεια τους και
αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο να αδυνατούν να επιβιώσουν, είτε να
απολυθούν.

Ψέμα 5ο: Οι εκπαιδευτικοί αδιαφορούν για το λειτούργημα τους στο
σχολείο και το μόνο που τους απασχολεί είναι πως θα βρουν όλο και
περισσότερα ιδιαίτερα.
Πράγματι αυτή είναι μια πικρή αλήθεια αλλά αφορά μια μικρή μειοψηφία
εκπαιδευτικών που αμαυρώνουν τον κλάδο. Η γενίκευση που κάνουν κάποιοι
για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους είναι απαράδεκτη και άδικη.
Γιατί η αλήθεια που αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών είναι
ότι δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στο σχολείο και τους μαθητές τους
κάτω από δύσκολες συνθήκες. Πολλές φορές μάλιστα αφιερώνουν δεκάδες
ώρες πέρα από το ωράριο τους για να βοηθήσουν τους μαθητές τους.
Τρανταχτό παράδειγμα τα μαθήματα αλληλεγγύης που για δεύτερη
συνεχόμενη χρονιά γίνονται σε 5 σχολεία της περιοχής μας και στα οποία
συμμετέχουν δεκάδες συνάδελφοι που προσφέρουν ανιδιοτελώς το διδακτικό
τους έργο σε μαθητές που έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως
θρησκείας, χρώματος και καταγωγής.
Γιώργος Δ. Καραμητσόπουλος
Πρόεδρος της Β΄ ΕΛΜΕ Αιτ/νίας

* Τα στοιχεία που αναφέρονται προέρχονται από έρευνες του ΚΕΜΕΤΕ της
ΟΛΜΕ βασισμένες σε δεδομένα της ΕΕ.

Κ. Βάρναλης - Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ- Ν. Μαμαγκάκης

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Μνημονιακός ολετήρας διαλύει ό,τι απέμεινε όρθιο στην παιδεία.




ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Αδίστακτη η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση προωθεί τη διάλυση της δημόσιας παιδείας οδηγώντας στην απόλυση χιλιάδες εκπαιδευτικούς ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο για μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις στο χώρο της εκπαίδευσης. Αυτό ουσιαστικά επιδιώκει με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και μάλιστα με μια πρωτοφανή αντιδημοκρατική κοινοβουλευτική διαδικασία κατά την οποία η ψηφοφορία όλου του πολυνομοσχεδίου έγινε με τη μορφή ενός μόνο άρθρου.
 Η αύξηση του ωραρίου  των εκπαιδευτικών, εκτιμούμε ότι είναι ένα αποκλειστικά  λογιστικό μνημονιακό μέτρο με  στόχο τη μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών και την περαιτέρω συρρίκνωση της δημόσιας εκπαίδευσης, τις απολύσεις των εκπαιδευτικών που θα εμφανιστούν ως πλεονάζοντες και άρα περικοπή των δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση. Αυτή η πολιτική  έχει  τραγικές επιπτώσεις όχι μόνο στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών αλλά και στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, ακυρώνοντας ουσιαστικά το χρόνιο αίτημα του κλάδου για λιγότερους μαθητές σε κάθε σχολική τάξη. Το  κλίμα φόβου και αβεβαιότητας που εμπεδώνεται έτσι στα δημόσια σχολεία θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην παρεχόμενη παιδεία. Εκπαιδευτικοί εξαθλιωμένοι οικονομικά, εξουθενωμένοι εργασιακά, φοβισμένοι από την πολλαπλή απειλή: συγχωνεύσεις - αξιολογήσεις – υποχρεωτικές μετατάξεις- πειθαρχικές παραπομπές  δεν μπορούν να είναι δημιουργικοί στο τόσο ευαίσθητο έργο τους. Αξίζει να επισημάνουμε ότι για μια άλλη φορά τα μεγάλα θύματα αυτής της μνημονιακής πολιτικής είναι οι νέοι γιατί λόγω των ελάχιστων ή και μηδενικών διορισμών στη δημόσια εκπαίδευση  στρατιές νέων επιστημόνων οδηγούνται στην ανεργία ή στη μετανάστευση.
Στην ίδια κατεύθυνση,  πολυνομοσχέδιο επιτρέπει τη δημιουργία δημοτικών σχολείων-μαμούθ  με περισσότερα από 12 τμήματα. Πρόκειται για μια ακραία οικονομίστικη λογική του Υπουργείου Παιδείας, που θα  διευκολύνει το επόμενο κύμα συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων στη πρωτοβάθμια, αδιαφορώντας για τις αρνητικές  εκπαιδευτικές, διδακτικές και ψυχολογικές  επιπτώσεις  που συνεπάγεται η δημιουργία  μεγάλων απρόσωπων σχολείων σε μαθητές .
 Παράλληλα, θεσμοθετούνται  όλα τα αιτήματα των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων που ρυθμίζουν κατά τη βούληση τους τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών,
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα στηρίξει τους αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας για την ανατροπή αυτών των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών.  Η αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας , η καθιέρωση της  12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης και της 2χρονης προσχολικής αγωγής για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις,  και η ελάφρυνση της οικογένειας από δαπάνες για τη μόρφωση των παιδιών μείωση είναι τα πρώτα μέτρα που θα στηρίξει η κυβέρνηση της αριστεράς με πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ.  
Αθήνα,29 /4/2012