Εκλογική εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ
βλέπουν οι Γερμανοί σύμφωνα με δηλώσεις του επικεφαλής των βουλευτών της
βαυαρικής Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης. Ο Μάρκους Φέμπερ σε δηλώσεις του στη
γερμανική εφημερίδα «Muenchner Merkur» σχετικά με τις ευρωεκλογές εκτίμησε ότι η
εκλογική εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιη. Σε ερώτηση σχετικά με το αν θα
υπάρξει ψήφος διαμαρτυρίας απάντησε ότι «θα γίνουν 28 εθνικές εκλογές. Σε
μία σειρά από χώρες θα ζήσουμε μία σαφή ενίσχυση της αντιπολίτευσης. Στην
Ελλάδα για παράδειγμα: εκεί θα επικρατήσει το ακραίο αριστερό κόμμα του Α.
Τσίπρα, και όχι οι Συντηρητικοί. Το Ευρωκοινοβούλιο θα χάσει δυνάμεις στον
μεσαίο χώρο και θα ενισχυθεί στα άκρα του».
Την ίδια στιγμή η εφημερίδα
"Die Zeit "επικρίνει την καγκελάριο Μέρκελ για την αποσιώπησή της σχετικά
με το θέμα του κουρέματος του ελληνικού χρέους.
Το εν λόγω άρθρο φέρει τον τίτλο«Το λογαριασμό, παρακαλώ!»και ως υπότιτλο
αναφέρει «Η Μέρκελ προσπαθεί να αποσιωπήσει μέχρι τις εκλογές πόσο θα κοστίσει
η ευρωδιάσωση» «Τι και αν η Ελλάδα χρειαστεί ένα μεγάλο κούρεμα σε λίγους
μήνες; Γιατί να προκαλούμε από τώρα ανασφάλεια στους πολίτες; Θα μπορούσε
κανείς να το ονομάσει αυτό πολιτική λεπτότητα. Ή εξαπάτηση των ψηφοφόρων»
σχολιάζει ο αρθρογράφος.Σύμφωνα με τον ίδιο η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να παραδεχθεί
ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει ένα μέρος των χρεών της. Το
ΔΝΤ ήδη αφήνει να διαφανεί τι πρόκειται να ανακοινώσουν: η χώρα πρέπει να
ελαφρυνθεί κατά τουλάχιστον 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ ώστε να μπορέσει να
ορθοποδήσει. Στο άρθρο αναφέρεται ακόμη ότι η Πορτογαλία και η Κύπρος θα
χρειαστούν επιπλέον βοήθεια το φθινόπωρο, ενώ ούτε η Ιταλία και η Ισπανία
βρίσκονται εκτός κινδύνου.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι εκτιμήσεις του γερμανικού
Ινστιτουτου Οικονομικών Ερευνών DIW σχετικά με το χρέος το οποίο τονίζεται ότι
πρέπει να διαγραφεί κατά το ήμισυ. Το ινστιτούτο προβλέπει ότι η Γερμανία αργά
η γρήγορα θα αναγκαστεί να παραιτηθεί από τις απαιτήσεις της έναντι των άλλων
χωρών καθώς σε 5 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης το δημόσιο χρέος υπερβαίνει το
ετήσιο ΑΕΠ.
Ο Περισσός παραδίδει τα όπλα στους αντιπάλους, διότι το να έχεις κανάλι είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο και το ΚΚΕ δεν το απεμπολεί απλώς, αλλά το δίνει για να γίνει άλλο ένα μνημονιακο πλυντήριο. Διαλέγει στρατόπεδο
Του Γιώργου Κυρίτση
"Καθαρή" η συχνότητα στον αγοραστή του 902! "Καθαρή" από εργαζόμενους δηλαδή... Πρόφτασε το ΚΚΕ και ενσωμάτωσε στο οπλοστάσιό του ακόμα κι αυτά που ψηφίστηκαν πριν από δυο εβδομάδες. Το ΚΚΕ χρησιμοποιώντας τα όπλα του εχθρού όχι εναντίον των αντιπάλων, αλλά εναντίον των δικών του, έχει απωλέσει μεθοδικά την ηθική ανωτερότητα που πάντοτε διατηρούσε έναντι των αντιπάλων μας, τουλάχιστον μέχρι το Μνημόνιο. Με τη στάση του έχει πλέον νομιμοποιήσει τις πρακτικές της κυβέρνησης και έχει επιτρέψει το επιχείρημα "και το ΚΚΕ τα ίδια κάνει". Το συγκρότημα Αλαφούζου π.χ., δεν χάνει ευκαιρία να χαιρετίσει τέτοιες "ρεαλιστικές" κινήσεις, το ίδιο και ο ΔΟΛ του κ. Ψυχάρη. Και το επιχείρημα "και το ΚΚΕ τα ίδια κάνει", που μεταφράζεται στην κοινωνία ως "όλοι ίδιοι είσαστε", είναι η καλύτερη άμυνα της άρχουσας τάξης.
Πριν από έξι μήνες προτείναμε από την "Αυγή" να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες ώστε ο "902" να παραμείνει στην Αριστερά. Το ηθικό επιχείρημα -πέραν του κινδύνου ο "902" να γίνει μνημονιακός- ήταν ότι η συχνότητα "δεν είναι περιουσιακό στοιχείο ενός κόμματος, αλλά κοινωνική περιουσία της Αριστεράς". Ο "Ριζοσπάστης" είχε απαντήσει με έναν οχετό, του οποίου το γενικό συμπέρασμα είναι ότι η συχνότητα είναι του ΚΚΕ και ότι άμα γουστάρει της βάζει φωτιά και την καίει. Το μαύρο στην ΕΡΤ και η διάθεση της συχνότητας του "902" για τη μετάδοση του προγράμματος της δημόσιας τηλεόρασης ήρθε λίγο μετά να επιβεβαιώσει τη θέση μας ότι η συχνότητα έπρεπε να μείνει στην από ΄δω πλευρά.
Με την κίνησή του να πουλήσει τον "902" σε επιχειρηματία φιλικό προς την κυβέρνηση, ακόμα και μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ, το ΚΚΕ αναδεικνύεται σε εμφανή συστημικό κρίκο. Η αναμετάδοση της ΕΡΤ ήταν μια κίνηση που τροφοδοτούσε την ψευδαίσθηση ότι "το ΚΚΕ, την κρίσιμη στιγμή, τελικά θα προσέτρεχε με κάποιον τρόπο". Οικτρή διάψευση. Τελικά, ο Περισσός παραδίδει τα όπλα στους αντιπάλους, διότι το να έχεις κανάλι είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο και το ΚΚΕ δεν το απεμπολεί απλώς, αλλά το δίνει για να γίνει άλλο ένα μνημονιακο πλυντήριο. Διαλέγει στρατόπεδο.
Με αφορμή την θλιβερή επέτειο της επιβολής φασιστικής δικτατορίας
στην Ελλάδα την 4η Αυγούστου 1936, αναδημοσιεύονται αποσπάσματα του κειμένου
«Το οχτάωρο, ο Μεταξάς και οι μύθοι» του
Γιώργου Δαμιανού από τον ιστότοπο 24grammata.com:
1. Ο Μεταξάς δεν
καθιέρωσε την οχτάωρη εργασία
Το πραξικόπημα του Μεταξά έγινε στις 4 Αυγούστου 1936.
Από το 1913, όμως, καθορίστηκε το δεκάωρο για τους εργάτες επιφανείας των
μεταλλείων και το 8ωρο για όσους απασχολούνταν σε υπόγειες εργασίες (στοές
ορυχείων). Το 1920 ψηφίστηκε ο Ν. 2269 για 8ωρη εργασία (48
εβδομαδιαίως) και αφορούσε μόνο τις βιομηχανικές επιχειρήσεις, με Προεδρικό
Διάταγμα στις 27.6/4.7.1932 το 8ωρο επεκτάθηκε και σε άλλους επαγγελματικούς
κλάδους και συνεχίστηκε μέχρι το 1936 (είναι αλήθεια ότι οι τελευταίες
επεκτάσεις έγιναν επί Μεταξά) και για άλλα επαγγέλματα.
2. Ο Μεταξάς δεν
δημιούργησε το ΙΚΑ
Το 1922 ψηφίζεται ο νόμος περί «υποχρεωτικής ασφάλισης
εργατών και υπαλλήλων». Το 1934 ο νόμος 6298/1934, περί «ενιαίας κοινωνικής
ασφαλίσεως». Τότε ξεκίνησαν όλες οι κτηριακές και τεχνικές προετοιμασίες και
ολοκληρώθηκαν, μετά δύο έτη. Πρώτος διοικητής υπήρξε ο Κανελλόπουλος Παναγιώτης
κατά τη διετία 1934-1935. Μετά την επιβολή του πραξικοπήματος (4η Αυγούστου
1936) ο Μεταξάς θα επιβάλει το δικό του άνθρωπο στη διοίκηση, τον Κορώνη, και
με τη γνωστή τακτική «του ξανακοψίματος της κορδέλας» κάποιας υπηρεσίας θα
παρουσιαστεί από τα «παπαγαλάκια» της εποχής ως ο «ιδρυτής» του ΙΚΑ.
3. Ο Μεταξάς δεν
καθιέρωσε την αργία της Κυριακής
Η καθιέρωση της Κυριακής ως αργίας ψηφίστηκε το 1909, επί
κυβέρνησης Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, και εφαρμόστηκε την πρώτη Κυριακή του 1910.
Από τότε κατά διαστήματα διάφορες συντεχνίες κέρδιζαν το δικαίωμα της εξαήμερης
εργασίας. Το ωράριο και οι μέρες εργασίας δεν είχαν καθολική ισχύ. Γι' αυτό και
κάθε συντεχνία κατακτούσε μόνη της τα δικαιώματά της. Είναι απόλυτα φυσικό κάποιες
συντεχνίες να καθιερώσουν την εξαήμερη εργασία και κατά την τετραετία της
δικτατορίας του Μεταξά. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι επί Μεταξά καθιερώθηκε η
αργία της Κυριακής μόνο για τους δημοσιογράφους. Βλέπετε, από τότε, όποιος
χάιδευε τον Τύπο κέρδιζε την υστεροφημία του.
«Την γαρ όντως ούσαν βασιλικήν […] γιγνώσκουσαν την αρχήν τε και ορμήν των μεγίστων εν ταις πόλεσιν εγκαιρίας τε πέρι και ακαιρίας»: «γιατί η αληθινή βασιλική επιστήμη […] γνωρίζει όντως πότε είναι η κατάλληλη, η έγκαιρη περίσταση και πότε η περίσταση είναι άκαιρη, για να αρχίσουν και να τελεσθούν τα πιο μεγάλα εγχειρήματα στις πόλεις»
(Πλάτωνος, Πολιτικός 305 d).
Αποδίδω ελεύθερα το χωρίο, το οποίο δείχνει ότι η πολιτική --που, στονΠολιτικό, δεν είναι τέχνη, αλλά γνώση, και μάλιστα, η σπουδαιότερη («βασιλική επιστήμη»)-- είναι αυτή που αξιολογεί μια κατάσταση, τηνπερίστασιν, για να αποφανθεί για το έγκαιρον ή το άκαιρον αυτής.Έγκαιρον ή άκαιρον, όμως, ως προς τι; Τι καθορίζει το «εγκαιρίας τε πέρι και ακαιρίας»; Η περίστασις είναι έγκαιρος ή άκαιρος σε σχέση με το πολιτικό εγχείρημα: αυτό θα αναμορφώσει, με την επιτυχή του τέλεση, την περίσταση. Θα αλλάξει την κατάσταση, αλλά θα αλλάξει και αυτούς που θα το τελέσουν, γιατί η περίστασις είναι, εκ της εννοίας της, «γύρω από». Στην παρούσα περίσταση, είναι γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γύρω από τη Δεξιά, καθώς και την «Άκρα Δεξιά».
Όποια από αυτές τις δυνάμεις αξιολογήσει και καθορίσει το έγκαιρον ή το άκαιρον της περιστάσεως, αυτή θα αναδιαμορφώσει την κατάσταση, εκμεταλλευόμενη όλους τους υπαρκτούς, στην περίσταση, πρόσφορους παράγοντες, που μπορούν να την οδηγήσουν να κυριαρχήσει σε αυτήν. Όταν η περίστασις είναι εύκαιρος, όταν είναι ευεπίφορη γι’ αυτό τον παρεμβατικό καθορισμό και την αξιοποίηση του δυναμικού της, τότε η πολιτική αναδιαμόρφωσή της γίνεται έγκαιρος. Αυτό που πρέπει να φοβάται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πιθανή ακαιρία των εγχειρημάτων του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα στο έγκαιρον και το άκαιρον της πολιτικής
Δεν χρειάζονται άλλα για την έννοια του καιρού, έννοια σημαντική στον Γοργία και δεσπόζουσα στον Πολιτικό, έναν μεθοδολογικό διάλογο που μας διδάσκει πώς να σκεφτόμαστε, βάσει προβλημάτων και ζητούμενων ορισμών, που οργανώνουν τη σκέψη μας. Θα πρέπει να σκεφτούμε την πολιτική μας στρατηγική με βάση την έννοια του καιρού και τη διαίρεσή του στο έγκαιρον και το άκαιρον των εγχειρημάτων, σε συνάφεια με το δυναμικό της περίστασης. Ποια είναι τα γνωρίσματα της περίστασης που θα μας επιτρέψουν να αξιολογήσουμε σωστά το δυναμικό της, ώστε το πολιτικό μας εγχείρημα, αυτό που θα την αλλάξει, να είναι έγκαιρον; Η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης είναι πολιτική αυξημένης διακινδύνευσης. Εκτελώντας εντολές, καταστρέφει τη χώρα. Δεν έχει σχέδιο· το σχέδιό της είναι ένα τέταρτο, ολετήριο Μνημόνιο. Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί στη στήριξη του πολιτεύματος και των θεσμών, στην άρση των αδικιών, στην παραγωγική ανασυγκρότηση, στην κοινωνική δικαιοσύνη. Πρωτίστως, όμως, αποσκοπεί στη μάχη της επιβίωσης. Μαζί με το πολίτευμα και τη λαϊκή κυριαρχία, απειλείται και η επιβίωση του λαού.
Η διαπραγμάτευση με τη Γερμανία είναι πολιτική διακινδύνευσης. Δεν υπάρχουν περιθώρια για οτιδήποτε άλλο. Η πολιτική και η διαπραγμάτευση ορίζονται με βάση τη διακινδύνευση. Η κυβέρνηση δεν κάνει πολιτική. Στην πολιτική δεν λες απλώς «ναι». Σε μια διαπραγμάτευση, για να σου πουν «ναι» σε κάτι, θα πρέπει να έχεις πει «όχι» σε κάτι άλλο. Θα πρέπει να πούμε το «όχι» στον αφανισμό της κοινωνίας, την κατάρρευση του Συντάγματος και της δημοκρατίας. Η διακινδύνευση είναι πάντοτε επί των ορίων, και η κατάσταση είναι αναμφιλέκτως οριακή. Το θέμα είναι για ποιον θα παραμείνει οριακή: Για την κοινωνία ή για την ολιγαρχία του πλούτου, των φοροαπαλλαγών και του δουλεμπορίου των εργαζομένων; Η εξασφάλιση της επιβίωσης του λαού και η προστασία της δημοκρατίας συνδέονται.
Ας δούμε άλλο ένα γνώρισμα του καιρού. Η μεσαία τάξη, που είχε μάθει να είναι κραταιή, εξαθλιώνεται. Τι κάνει, όταν εξαθλιώνεται; Φοβάται. Φοβάται πολύ. Και ο φοβισμένος απαιτεί ασφάλεια. Αυτό είναι το άκαιρον της περίστασης. Αυτή την ακαιρίαν πρέπει να αποφύγουμε, διότι στο δίλημμα «δημοκρατία ή ασφάλεια;» θα κερδίσει η ασφάλεια. Την ασφάλεια την εγγυάται η Άκρα Δεξιά, με κόστος τη δημοκρατία (ή τουλάχιστον πείθει γι’ αυτό, άσχετα με το αν, στην πραγματικότητα, μπορεί να την εγγυηθεί). Είναι ακριβό πολίτευμα η δημοκρατία. Δεν είναι το πολίτευμα των πεινασμένων. Η δική μας ακαιρία μπορεί να επιτρέψει στους αντιπάλους να εκμεταλλευτούν εκείνοι το εύκαιρον και το έγκαιρον της περίστασης.
Εξηγούμαι. Ο άλλοτε προοδευτικός κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν βρίσκεται πλέον εκεί. Αν δεν ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, καταγράφεται στους αναποφάσιστους των δημοσκοπήσεων. Είναι άνθρωποι βαθύτατα απογοητευμένοι από το καταρρέον πολιτικό σύστημα, οι οποίοι αναζητούν ριζοσπαστικές λύσεις. Η ριζοσπαστικοποίηση όμως δεν είναι αυτονοήτως αριστερή και προοδευτική. Μπορεί να οδηγεί και στην Άκρα Δεξιά. Εδώ εντοπίζεται το έγκαιρον της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πρέπει να αποτελέσει συγχρόνως τον φορέα της ριζοσπαστικής πολιτικής, αλλά και της πολιτικής των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων: αποκατάσταση της κατώτατης σύνταξης και του κατώτατου μισθού, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, αναβάθμιση του κοινοβουλίου, στήριξη του κράτους δικαίου, αναδιοργάνωση του κοινωνικού κράτους και, πρωτίστως, φορολογική μεταρρύθμιση προς την κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διατηρήσει τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά της σοσιαλιστικής προοπτικής, αλλά και να αποτελέσει πρόμαχο της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των συντακτικών αρχών της δημοκρατικής πολιτείας.
Πιθανή απαλοιφή των ριζοσπαστικών του χαρακτηριστικών ενδέχεται να οδηγήσει αυτό το τμήμα της κοινωνίας προς αντιδημοκρατικές, ακροδεξιές επιλογές. Πιθανή απόκλιση από την υπεράσπιση της δημοκρατίας και του συνταγματισμού, που απειλούνται από την πολιτική του Μνημονίου, θα δικαιώσει την επίκληση της «έκτακτης ανάγκης», διά της οποίας η κυβέρνηση υποβαθμίζει το Κοινοβούλιο και παρακάμπτει το Σύνταγμα. Για το Μνημόνιο, η δημοκρατία αποτελεί πρόσκομμα, που πρέπει να παρακαμφθεί. Για μεγάλο μέρος, όμως, της κοινωνίας δεν είναι προτεραιότητα η προάσπιση της δημοκρατίας, αλλά η επιβίωση. Αυτό είναι το εύκαιρον της περίστασης για τον ΣΥΡΙΖΑ: πρέπει να οργανώσει τη μάχη για την επιβίωση του λαού, όπως το ΕΑΜ οργάνωσε την καθημερινότητα των ανθρώπων. Για μεγάλο μέρος της κοινωνίας, ο στόχος είναι ο ίδιος: η αντιμετώπιση της πείνας και της εξαθλίωσης. Δεν είναι ίδια η κατάσταση. Θα πρέπει όμως να διακριβώσουμε την αναλογική ομοιότητα των περιστάσεων, για να εντοπίσουμε την εγκαιρίαν του εγχειρήματος.
«Κατάσταση έκτακτης ανάγκης», αυτοί. Λαϊκή κυριαρχία, εμείς: «Εμείς, ο λαός!»
Εάν ισχύουν τα ανωτέρω, τότε το έγκαιρον της περίστασης, για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι τώρα. Λίγο πριν, ήταν νωρίς. Πιο μετά, θα είναι αργά. Θα είναι ίσως αργά και για την κοινωνία και για τη Δημοκρατία, καθώς μπορεί να έχει συντελεσθεί η ριζοσπαστικοποίηση μεγάλου μέρους της εξαθλιούμενης μεσαίας τάξης προς την Άκρα Δεξιά. Εάν, πράγματι, αυτή είναι η εγκαιρία της περιστάσεως για τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε αυτός, διά του προέδρου του, θα πρέπει να ζητήσει εκλογές, αλλά και να ορίσει ο ίδιος το πρόβλημα. Να αναλάβει αυτός και να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, και όχι η πατριδοκάπηλη και υποτελής στο Μνημόνιο κυβερνώσα Δεξιά, η συμφυρόμενη με την Άκρα Δεξιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ορίσει το πρόβλημα των εκλογών, ώστε να αξιώσει οι υπόλοιποι να τοποθετηθούν επ’ αυτού. Η προτεινόμενη λύση δεν μπορεί παρά να ενέχει διακινδύνευση. Η διακινδύνευση μπορεί και να αναδείξει την προοπτική της ανόρθωσης της κοινωνίας. Η υποταγή στο Μνημόνιο ενέχει διακινδύνευση για τους πολλούς, εξασφάλιση για τους σύγχρονους μαυραγορίτες, αναπόδραστη κατάρρευση για την κοινωνία και τη δημοκρατία. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διαπραγματευτεί με τη δική του πλήρη πρόταση, με ένα δικό του «μνημόνιο» που δεν θα διασώζει τις τράπεζες σε βάρος της κοινωνίας, ούτε τους κερδοσκόπους, διαπλεκόμενους, φοροφυγάδες επιχειρηματίες-καναλάρχες και ενοικιαστές εργαζομένων, δηλαδή ανθρώπων. Αυτό επέτρεψαν οι κυβερνήσεις των Μνημονίων: επέτρεψαν σε εργοδότες να νοικιάζουν ανθρώπους. Ποια δημοκρατία μπορεί να το ανέχεται αυτό και να παραμένει δημοκρατία;
Οι εκλογές θα κρίνουν αν θα προκύψει ανορθολογική και πατριδοκτόνος υποταγή στο Μνημόνιο, με συνέπεια την κατάρρευση της κοινωνίας και της δημοκρατίας, ή ανόρθωση της κοινωνίας, επιβίωση του λαού και διασφάλιση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της λαϊκής κυριαρχίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει, τώρα, να ζητήσει να εκφραστεί η λαϊκή βούληση, για να αποφασίσει ο λαός για την τύχη τη δική του και της πατρίδας. Η λαϊκή κυριαρχία είναι πυρήνας και του δημοκρατικού πατριωτισμού και της δημοκρατικής-σοσιαλιστικής προοπτικής που καθορίζουν την ταυτότητά μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναδειχθεί πρόμαχος της δημοκρατίας, της επιβίωσης του λαού και της λαϊκής κυριαρχίας, τώρα. Θα πρέπει να αναπροσδιορίσει τον χώρο του γενικού συμφέροντος. Πιο μετά, ίσως να είναι αργά για τη λαϊκή βούληση, επειδή ο εξαθλιωμένος λαός μπορεί, άβουλος, να εγκαταλειφθεί στο ερεβώδες κενό που θα αφήσει η κατάρρευση της δημοκρατίας και των δικαιοκρατικών αρχών. Τώρα, που το φίδι βγήκε από το αυγό του και περιφέρεται στις γειτονιές, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εξασφαλίσει ότι η επιβίωση του λαού, οι δικαιωματοκρατικές αξίες και η δημοκρατία θα πρέπει να επιδιώκονται και να διασφαλίζονται ταυτόχρονα. Αλλιώς, θα τα χάσουμε και τα τρία. Αυτή θα είναι η ασύγγνωστη ακαιρία της στρατηγικής μας.
Το αμερικανικό Σύνταγμα του 1787 άρχιζε με μια φράση δηλωτική του συντακτικού υποκειμένου, που ασκεί την εξουσία του και εκφράζει την κυριαρχική του βούληση, κατά τον συνταγματικό καθορισμό του πολιτεύματος: «Εμείς, ο λαός…». Αυτό πρέπει να κάνει, τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ: Να μας καλέσει να πούμε και πάλι τη φράση που διατρανώνει την αξία του δημοκρατικού αυτοκαθορισμού του λαού, του φορέα της κυριαρχίας. Πρέπει να μας καλέσει, όπως είχε κάνει ο κατεξοχήν φορέας του δημοκρατικού πατριωτισμού, το ΕΑΜ, να αναφωνήσουμε και πάλι: «Εμείς, ο λαός!».
Αλέξης Τσίπρας: Το μόνο success story για την Ελλάδα και τη νέα γενιά είναι η ανατροπή του μνημονίου (βίντεο)
Ημερομηνία: 31/07/2013 19:25
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας πραγματοποίησε ομιλία σε ανοιχτή συγκέντρωση στην Πλατεία Δημαρχείου στην Ηγουμενίτσα, στο πλαίσιο του 1ου Camping νέων ΣΥΡΙΖΑ.
«Μέσα στο καλοκαίρι αποφασίζουν επέκταση του χαρατσιού ως το 2016, απολύσεις εκπαιδευτικών, κλείσιμο νοσοκομείων, κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων για όσους χρωστάνε πάνω από 1000 ευρώ, δηλαδή για τη πλειοψηφία των ελλήνων», ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας σχετικά με τα νέα μνημονιακά μέτρα. Όμως, «εμείς δεν κάνουμε ούτε λεπτό διακοπές στη μάχη για να απαλλάξουμε τη χώρα και τις ζωές των ανθρώπων από τα μνημόνια και τα ανθρωποκτόνα μέτρα», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που κάλεσε το λαό, και ειδικά τη νέα γενιά, να βάλουν τέλος στον κατήφορο της ασκούμενης πολιτικής.
Ενώ την ατμόσφαιρά δονούσε το σύνθημα των νέων του ΣΥΡΙΖΑ «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», ο Αλ. Τσίπρας έστειλε μήνυμα στον πρωθυπουργό «να μην τολμήσει να βγάλει στο σφυρί την πρώτη κατοικία του Έλληνα εργαζόμενου». Σημείωσε ότι «όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον ότι το μόνο πραγματικό δίλημμα που θα καθορίσει την πορεία αυτού του τόπου τα επόμενα χρόνια είναι: Μνημόνιο ή Δημοκρατία. Με άλλα λόγια: Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ». Κάλεσε τους νέους να μπουν μπροστά στη μάχη, πιάνοντας το νήμα από τις προηγούμενες γενιές, για να κτίσουν μια Ελλάδα της δημοκρατίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της λαϊκής κυριαρχίας.
Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα:
«Νέες και νέοι, Πολίτες της Ηγουμενίτσας,
Είναι χαρά μου να βρίσκομαι στη πόλη σας,
Είναι χαρά μου να μιλώ στους πολίτες της Ηγουμενίτσας και στις νέες και τους νέους του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλοι το ξέρουμε ότι ζούμε ένα δύσκολο καλοκαίρι.
Κάποτε γινόταν λόγος λίγο περιπαικτικά για τα μπάνια του λαού.
Για την αναγκαία περίοδο ξεκούρασης και χαλάρωσης που ο καθένας δικαιούται και χρειάζεται.
Σήμερα, με την κυβέρνηση της καταστροφής και την πολιτική της, εκατομμύρια Έλληνες έχουν στερηθεί ακόμα και αυτό το μικρό διάλειμμα.
Γιατί η κυβέρνηση όχι μόνο δε κάνει διάλειμμα αλλά καιροφυλαχτεί να περάσει ολοένα και σκληρότερα μέτρα μες στη καρδιά του καλοκαιριού, σα το κλέφτη, ευελπιστώντας ότι δε θα τη πάρουμε χαμπάρι.
Για αυτό και τα νέα μέτρα, ακόμα και στα θερινά τμήματα δεν έχουν διακοπές.
Ούτε και η τρόικα διακόπτει το δηλητηριώδες μίγμα του μνημονίου που καταστρέφει την ελληνική οικονομία.
Μέσα στο καλοκαίρι μας ήρθε ο κ Σόιμπλε για να επιθεωρήσει τα αποτελέσματα των μέτρων που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα.
Μέσα στο καλοκαίρι η επίθεση εναντίον μισθών, συντάξεων και δικαιωμάτων πήρε το χαρακτήρα αντιδημοκρατικής επιχείρησης, με το πολυνομοσχέδιο, το μαύρο της ΕΡΤ, τα μικρά καθημερινά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα. Μέσα στο καλοκαίρι αποφασίζουν επέκταση του χαρατσιού ως το 2016, απολύσεις εκπαιδευτικών, κλείσιμο νοσοκομείων, κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων για όσους χρωστάνε πάνω από 1000 ευρώ, δηλαδή για τη πλειοψηφία των ελλήνων.
Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Αλλά όπως βλέπετε, ούτε και εμείς είμαστε διατεθειμένοι να διακόψουμε τον αγώνα μας.
Από εδώ από την Ηγουμενίτσα, τη τελευταία μέρα του Ιούλη, στέλνουμε το μήνυμα : Ούτε λεπτό διακοπή στον αγώνα να απαλλάξουμε την Ελλάδα από την κυβέρνησή του μνημονίου. Ούτε λεπτό διακοπή στη μάχη για να απαλλάξουμε τη χώρα και τις ζωές των ανθρώπων από τα μνημόνια και τα ανθρωποκτόνα μέτρα.
Ούτε λεπτό διακοπή στην προσπάθεια να ανοίξουμε μαζί με τους νέους, μαζί με τους εργαζόμενους, μαζί με όλους τους Έλληνες που καταστρέφονται από τη σημερινή πολιτική, ένα άλλο δρόμο για τη χώρα.
Φίλες και φίλοι,
Πολίτες της Ηγουμενίτσας
Κάθε μέρα που περνάει η χώρα βυθίζεται όλο και πιο βαθιά σε μια πρωτοφανή τραγωδία.
Κάθε ώρα που περνάει η Παιδεία, η Υγεία, το κοινωνικό κράτος, η κοινωνική ασφάλιση, ξεχαρβαλώνονται για να οικοδομηθεί στη θέση τους ένα καθεστώς αγριότητας.
Ο κύριος Στουρνάρας επεξεργάζεται τα νέα του μέτρα, με στόχο το δημόσιο και ότι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος.
Ο κύριος Βρούτσης επεξεργάζεται ακόμα χειρότερο εργασιακό καθεστώς, μέτρα διευκόλυνσης των απολύσεων, νέα περικοπή στις συντάξεις, μείωση του κατώτερου μισθού.
Σε λίγο θα απαιτήσουν από σας τους νέους όχι μόνο να δουλεύετε ανασφάλιστοι, χωρίς ωράριο και δικαιώματα, αλλά και να πληρώνετε για να εργαστείτε.
Ο κύριος Μητσοτάκης και ο κύριος Μιχελάκης, ψαρεύουν σε θολές δεξαμενές για να βρουν τις χιλιάδες των ανθρώπων που θα πεταχτούν στο δρόμο, που θα χάσουν τη δουλειά τους, θα μπουν στο μύλο της κινητικότητας, της διαθεσιμότητας, ή όπως αλλιώς βαφτίζουν τώρα τη βαρβαρότητα.
Αυτό, όμως, δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Η χώρα δεν έχει άλλο χρόνο να περιμένει. Οδηγείται με φρενήρη ρυθμό στη καταστροφή. Τρέχουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε έναν δρόμο που οδηγεί στο γκρεμό.
Το βλέπουν πια όλοι.
Το βλέπουν και οι εταίροι και οι δανειστές μας, αλλά δε τους νοιάζει, έχουν σημαντικότερα πράγματα από εμάς και τις ζωές μας.
Έχουν εκλογές στη Γερμανία.
Το βλέπει και ο κ. Σαμαράς που κρατάει το τιμόνι και κάνει πως δε καταλαβαίνει.
Βλέπει τα φώτα της πρόσκρουσης να έρχονται καταπάνω μας και υποκρίνεται ότι βλέπει το φως στην άκρη του τούνελ.
Το βλέπουμε και όλοι εμείς οι επιβάτες και φωνάζουμε.
Δεν αρκεί, όμως να φωνάζουμε. Πρέπει να αρπάξουμε το τιμόνι, να πατήσουμε φρένο και να αλλάξουμε πορεία πριν να είναι αργά. Δεν αρκεί άλλο να διαπιστώνουμε το αδιέξοδο. Οι νέες, οι νέοι, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι κολασμένοι των μνημονίων είναι καιρός να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας.
Να παραμερίσουν το παλιό, το φθαρμένο, το σάπιο, το πρόθυμο να παίζει με τις τύχες των ανθρώπων για να εξασφαλίσει τις δικές του τύχες και τις τύχες των συμφερόντων, ξένων και ντόπιων, που εκφράζει και εκπροσωπεί.
Όποιος περιμένει έλεος και ανθρωπιά από τους ανθρώπους, τα κόμματα και τις πολιτικές, που μας έφεραν ως εδώ, και τώρα υπόσχονται να μας σώσουν από την καταστροφή που οι ίδιοι προκάλεσαν, ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν.
Μπροστά μας δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ή θα ανατρέψουμε τώρα αυτή τη πορεία ή θα σερνόμαστε για χρόνια στη μιζέρια και στην αναξιοπρέπεια. Η θα πάρουμε τώρα τολμηρές αποφάσεις ή θα ζήσουμε σε μια χώρα αποικία χρέους, σε μια χώρα που θα στέλνει τα παιδιά της μετανάστες στο εξωτερικό και θα τη διοικούν οι επιθεωρητές της τρόικα.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή, παρά μόνο την επιλογή του αγώνα για την ανατροπή του παλιού, του φθαρμένου, του σάπιου.
Για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης κι αυτής της πολιτικής.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο της.
Δεν θα της επιτρέψουμε να τραβήξει τη σκανδάλη στους δανειολήπτες, που εδώ και καιρό έχει βάλει στο στόχαστρό της.
Από την όμορφη πόλη σας, στέλνω μήνυμα στον Πρωθυπουργό της χώρας. Να μην τολμήσει να βγάλει στο σφυρί την πρώτη κατοικία του Έλληνα εργαζόμενου. Θυμίζω –για μία ακόμα φορά– στον κύριο Σαμαρά ότι οι Έλληνες πολίτες ανακεφαλαιοποιούν τις χρεοκοπημένες τράπεζες από το υστέρημά τους. Και ότι μόνο λίγα δεν είναι τα €38,3 δις δανεικού δημόσιου χρήματος που δόθηκαν στις τράπεζες τον τελευταίο χρόνο. Οι Έλληνες εργαζόμενοι και άνεργοι δεν σώζουν τις τράπεζες εδω και τρια χρόνια, για τις δουν να τους κυνηγούν.
Δεν σώζουν τις τράπεζες για να χάσουν τα σπίτια τους.
Γνωρίζει η κυβέρνηση που εκδικείται τα θύματα της πολιτικής της, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών δεν έχουν και δεν μπορούν.
Γι’ αυτό και δεν αποπληρώνουν τις δανειακές δόσεις τους.
Και δεν έχουν και δεν μπορούν γιατί τα Μνημόνια ανέτρεψαν τη ζωή τους.
Τους στέρησαν εισοδήματα, δυνατότητες και προοπτικές.
Και αντί η κυβέρνηση να υιοθετήσει την πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για τη «νέα σεισάχθεια», εκτελεί τις εντολές της τρόικας και απασφαλίζει τη βόμβα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από την 1η Ιανουαρίου του 2014.
Αντί η κυβέρνηση να «κουρέψει» τα δάνεια των νοικοκυριών, ανάλογα με τη μείωση των εισοδημάτων που επέβαλε στους δανειολήπτες στην τριετία των μνημονίων, και να διευκολύνει τους όρους αποπληρωμής τους, ετοιμάζεται να «κουρέψει» την περιουσία του μέσου πολίτη. Την ατομική ιδιοκτησία, που, μόλις πριν από ένα χρόνο, πριν από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, ο κύριος Σαμαράς ισχυριζόταν πως κινδυνεύει από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και τώρα αποδεικνύεται και αυτή η αλήθεια.
Ότι ο κύριος Σαμαράς και ο κύριος Βενιζέλος, ως εντολοδόχοι των δανειστών, είναι ο πραγματικός κίνδυνος για το σπίτι του δανειολήπτη. Και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πραγματικός προστάτης και εγγυητής της ατομικής ιδιοκτησίας του πολίτη
Οφείλω να ομολογήσω ότι μέσα στο δράμα που περνάμε, ώρες ώρες αυτή η κυβέρνηση γίνεται κωμική, μέσα στη τραγικότητά της.
Θαρρείς και πυξίδα της είναι ο μελαγχολικός λόγος του ποιητή: «Πορεύονται στο πουθενά για ένα μέλλον που ήταν χθες».
Περιπλανώνται στα συντρίμια της πολιτικής τους, με μόνο σχέδιο για το αύριο το κάθε επόμενο Μνημόνιο.
Είναι τέτοια η απελπισία τους. Για το ότι μιλάνε για «success story», δίχως να μπορούν να εμφανίσουν ούτε ένα παράδειγμα επιτυχίας.
Που πιάστηκαν όλοι μαζί από το κλαρί της περίφημης προσωρινής επαναφοράς του ΦΠΑ στην εστίαση.
Από το 23% στο 13%.
Και είναι τόσο γυμνός ο βασιλιάς. Που βγήκε ο ίδιος να την ανακοινώσει, ως δήθεν επιτυχία.
Του ξέφυγαν βέβαια και κανα δυο μπινελίκια, αλλά είναι το λιγότερο.
Αλλά είναι, πράγματι, τόσο παροιμιώδης η ανικανότητά τους. Που ακόμα και ένα απλό μέτρο, όπως είναι η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, το έκαναν σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.
Και το έστειλαν στους εστιάτορες και τους καταναλωτές.
Και έτσι πρόλαβαν και υποθήκευσαν την όποια αποτελεσματικότητά του.
Γιατί, τελικά, αλλάζουν όλα για να μην αλλάξει τίποτα.
Γιατί με τις επιμέρους ρυθμίσεις στην εφαρμογή του μέτρου το τελικό όφελος στις τιμές για τον καταναλωτή – αν υπάρξει – θα είναι δυστυχώς μικρό.
Εκτός αν μάθουμε να τρώμε χταπόδι πίνοντας, αντί για ούζο, πορτοκαλάδα.
Και να πίνουμε τον εσπρέσο σε τραπεζοκαθίσματα.
Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η μείωση στα εισοδήματα των πολιτών που συνεχίζεται εδώ και τρία χρόνια, είναι πολύ μεγαλύτερη από τη μείωση στο ΦΠΑ για όσους πίνουν καθιστοί τον καφέ τους.
Έχει φτάσει η στιγμή που η χρεοκοπία των Μνημονίων ούτε φτιασιδώνεται ούτε – πολύ περισσότερο κρύβεται.
Τα παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας εξαντλήθηκαν σε όλες τις εκδόσεις τους.
Ο κύριος Σαμαράς, ο κύριος Βενιζέλος και ο αισιόδοξος κύριος Στουρνάρας, αντικρίζουν τώρα όλοι κατάματα τα αδιέξοδα των επιλογών τους.
Ο λογαριασμός της αποτυχίας έρχεται και είναι βαρύς.
Οι ίδιες οι εκθέσεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν παραδέχονται, σήμερα, ότι το δημοσιονομικό κενό που κάθε χρόνο δημιουργεί το Μνημόνιο, θα φτάσει στα €4 δις τη διετία 2015-2016.
Και αυτό το κενό δεν καλύπτεται ούτε με υπεκφυγές ούτε με αλχημείες.
Το πρόγραμμα δε βγαίνει.
Και αν οι παρανοϊκοί τεχνοκράτες της τρόικα νομίζουν ότι μπορούν να παίρνουν συνέχεια μέτρα εξόντωσης, ας καταλάβουν ότι ούτε ο λαός ούτε ο τόπος αντέχουν πια άλλο.
Και διαμορφώνεται πλέον καθημερινά μια νέα κοινωνική πλειοψηφία.
Αντιμνημονιακή, δημοκρατική, προοδευτική και πατριωτική.
Μια ήρεμη δύναμη ανατροπής, η οποία έχει αηδιάσει από το κακόγουστο, αλλά επαναλαμβανόμενο, θεατρικό έργο των εκβιασμών των δανειστών, των ανθρωποθυσιών, των δόσεων και των αποτυχιών.
Και το κυριότερο, αυτή η ήρεμη δύναμη ανατροπής πείθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει, θέλει και μπορεί ν’ αλλάξει τη μοίρα του λαού και του τόπου.
Είναι άνθρωποι οι οποίοι αρχίζουν να μας εμπιστεύονται, μετά από πολλές παλινωδίες και αμφιταλαντεύσεις τα τελευταία τρία χρόνια, πιθανώς δε και ενστάσεις απέναντί μας τον Ιούνιο του 2012.
Και, επίσης, αντιλαμβάνονται πλέον ότι το μόνο πραγματικό δίλημμα που θα καθορίσει την πορεία αυτού του τόπου τα επόμενα χρόνια είναι: Μνημόνιο ή Δημοκρατία. Με άλλα λόγια: Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο εκφοβισμού και εκβιασμού του ελληνικού λαού.
Όλοι πια καταλαβαίνουν ότι η ακύρωση του μνημονίου και η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης είναι μονόδρομος για τη προοπρική της χώρας και την απαντοχή του λαού.
Γιατί όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι οι δανειακές δόσεις των πιστωτών πηγαίνουν στην εξυπηρέτηση παλαιότερων δανείων της χώρας.
Και όχι στη στήριξη των αναγκών μας.
Γιατί γνωρίζουμε ότι το 98% των δανείων επιστρέφει στους πιστωτές.
Αυτοί έχουν, συνεπώς, ισχυρό κίνητρο ώστε να διαπραγματευτούν ανοιχτά, ειλικρινά και ισότιμα μαζί μας.
Γιατί, πολύ απλά αν το αρνηθούν θα χάσουν τα λεφτά τους και θα διακινδυνεύσουν την ίδια τη προοπτική της ευρωζώνης.
Όπως είπε χθες καθαρά και ο Τζέιμς Γκαλμπρέηθ, αλλά και οι περισσότεροι οικονομολόγοι παραδέχονται. Συνεπώς η λύση για την Ελλάδα, ταυτίζεται με τη λύση για την Ευρώπη. Όχι για τη Γερμανική Ευρώπη που κοντόθωρα και κοντόμυαλα οικοδομούν οι προστάτες του κ Σαμαρά, οι κ Μέρκελ και ο κ Σόιμπλε. Αλλά για την Ευρώπη της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Την Ευρώπη της δημοκρατίας, την Ευρώπη των λαών της.
Για αυτό και η πρότασή μας, αποτελεί φάρο και πυξίδα όχι μόνο για τις ελληνίδες και τους έλληνες, αλλά για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Η λύση της διαγραφής χρέους και της χρηματοδότησης της ανάπτυξης, είναι η μόνη δίκαιη και βιώσιμη λύση για την Ευρώπη και τους λαούς της.
Η αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης και ο αναπτυξιακός αναπροσανατολισμό κάθε κονδυλίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η μόνη δίκαιη και βιώσιμη λύση για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Εμείς, σε αντίθεση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, έχουμε επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο.
Ένα σχέδιο που χαίρει εκτίμησης και αναφοράς διεθνώς, ως η μόνη ρεαλιστική εναλλακτική λύση στη καταστροφική πορεία της λιτότητας.
Έχουμε σχέδιο να χρηματοδοτήσουμε την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Με moratorium στην αποπληρωμή των τόκων.
Στο πλαίσιο μιας συνολικής και οριστικής ευρωπαϊκής λύσης στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης.
Με την ενίσχυση των Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων και την τόνωση της συνολικής εσωτερικής ζήτησης στην οικονομία.
Ώστε να αντιστραφεί αμέσως η ύφεση και να ξεκινήσει η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Διότι το μόνο success story για την Ελλάδα είναι η ανατροπή του μνημονίου.
Το μόνο success story για την Ευρώπη είναι η ανατροπή της λιτότητας.
Θέλω ειδικά να αναφερθώ στις νέες και τους νέους που βρίσκονται μαζί μας.
Στη δική σας γενιά βασίζουμε τις ελπίδες μας. Εσείς είστε η γενιά της ανατροπής. Εσείς είστε η γενιά της ελπίδας. Η γενιά που θα γκρεμίσει την αρρωστημένη νοοτροπία του βολέματος και του ρουσφετιού, η γενιά που θα διεκδικήσει τη ζωή με αξιοπρέπεια και αξιοκρατία. Η γενιά που θα ξαναχτίσει την Ελλάδα.
Να θυμάστε, ότι η ελληνική νεολαία έχει το δικό της τεράστιο μερίδιο στους αγώνες της χώρας για δημοκρατία, αξιοπρέπεια, εθνική ανεξαρτησία.
Για ψωμί, παιδεία, ελευθερία.
Επιτρέψτε μου να ταυτιστώ για λίγο μαζί σας. Και να πω: Δεν ερχόμαστε από το πουθενά. Έχουμε πατρίδα, όπως λέει ο ποιητής. Έχουμε αρχές, ιδέες, πείσμα, μαχητικότητα, πρόγραμμα, απόφαση να πολεμήσουμε και να νικήσουμε.
Ερχόμαστε από πολύ μακριά και πάμε πολύ μακριά.
Από την ΕΠΟΝ μέχρι τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, την ΚΝΕ, το Ρήγα Φεραίο, την αντιΕΦΕΕ, τα παιδιά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Από γενιά σε γενιά η ελληνική νεολαία γράφει τη δική της ιστορία και το δικό της κεφάλαιο στην ιστορία της χώρας.
Ανυπότακτη, ανυπάκουη, μαχητική.
Γράφει την ιστορία, γιατί η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και με αγώνες.
Και σήμερα εσείς συνεχίζετε. Οι νέοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι νέοι της αριστεράς, οι νέοι και οι νέες της δημοκρατίας δίνουν την πιο δύσκολη μάχη μετά τη μεταπολίτευση. Και ξέρετε ποια είναι η ουσία αυτής της μάχης; Μία και μοναδική: Σε ποια Ελλάδα θα ζήσετε.
Στην Ελλάδα του αυταρχισμού, της καταστολής και του μαύρου, ή στην Ελλάδα της δημοκρατίας.
Στην Ελλάδα της άγριας εκμετάλλευσης και των ατομικών συμβάσεων εξαθλίωσης ή στην Ελλάδα της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Στην Ελλάδα του επικυρίαρχου ξένου ή στην Ελλάδα του κυρίαρχου λαού.
Στην Ελλάδα που αγαπάει τα παιδιά της, τους παρέχει ευκαιρίες μόρφωσης, πολιτισμού, άθλησης, εργασίας, ή στην Ελλάδα που έχει τα παιδιά της για πούλημα σε ξένα παζάρια.
Αυτή είναι η ουσία φίλες και φίλοι.
Είναι φανερό ποιο δρόμο προτείνουμε εμείς, ποια Ελλάδα θέλουμε και για ποια Ελλάδα αγωνιζόμαστε.
Γι' αυτό και καλούμε τις νέες και τους νέους:
Να ζήσουν τη ζωή τους όχι με τη μιζέρια και την ηττοπάθεια μιας δήθεν χαμένης γενιάς, αλλά με το θάρρος και την αισιοδοξία μιας γενιάς που θέλει να κερδίσει τη δική της μάχη για τον εαυτό της και τη χώρα.
Να σταθούν μαζί με όλο τον ελληνικό λαό στις πρώτες γραμμές του αγώνα για το σήμερα και το αύριο.
Να προστατέψουν την ανθρωπιά και τον πολιτισμό μας από τη βάρβαρη και καθολική επίθεση που δέχονται.
Και πάνω από όλα να αγαπήσουν τη ζωή, τις ομορφιές της χώρας και του κόσμου, τους ανθρώπους ανεξάρτητα από χρώμα και θρησκεία.
Θυμηθείτε τι έλεγαν πριν από εξήντα και πλέον χρόνια κάποιοι νέοι που βγήκαν εδώ στα περήφανα βουνά της Ηπείρου, για να κρατήσουν λεύτερη τη πατρίδα και να αγωνιστούν για μια δίκαιη κοινωνία.
Πολεμάμε και τραγουδάμε, έλεγαν
Κάτι έχει να μας πει και σήμερα αυτό το θαυμάσιο σύνθημα της ΕΠΟΝ.
Εκείνης της ΕΠΟΝ που έστησε θέατρα στο βουνό, έκανε μαθήματα στα παιδιά, οργάνωνε γιορτές στις πόλεις και την ίδια στιγμή με το βιβλίο και το όπλο στο χέρι έκανε τους πολιτικούς προγόνους των σημερινών νεοναζί να τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τους Γερμανούς διοικητές τους.
Στον αγώνα για μια Ελλάδα όχι απλώς νέα, αλλά για μια Ελλάδα των νέων, καλεί την ελληνική νεολαία σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Έναν αγώνα ειρηνικό, δημοκρατικό, στον οποίο κάθε νέος έχει τη δική του θέση. Με όπλα: Τον ενθουσιασμό, την ειλικρίνεια, την εντιμότητα, την αγωνιστικότητα, την αγάπη για την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δημοκρατία, την πατρίδα.
Θα τα καταφέρουμε. Να είστε σίγουροι για αυτό.
Θα νικήσουμε!»
- See more at: http://left.gr/news/alexis-tsipras-mono-success-story-gia-tin-ellada-kai-ti-nea-genia-einai-i-anatropi-toy#sthash.eCND0Byb.dpuf
