ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ,
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΒΙΛΑΣ ΙΟΛΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ
ΝΑ
ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
·
Το 1997,
μετά και από κινητοποίηση των κατοίκων, το θέμα ανακινείται από το Δήμαρχο †Στ.
Κώτση και τον υπεύθυνο του Πν. Κέντρου †Δ. Χατζή, με στόχο την προστασία του
χώρου, τη διάσωσή του και την αξιοποίησή του για στέγαση των πολιτιστικών
δραστηριοτήτων του Δήμου, προς δύο κατευθύνσεις:
1. για
τη κήρυξη του ακινήτου ως Διατηρητέου
(ΦΕΚ 840 Β΄/12-8-1998) και
2. για
την Τροποποίηση με χαρακτηρισμό του
χώρου ως Κέντρο Πολιτιστικών
Δραστηριοτήτων (ΦΕΚ 541 Δ΄/31-8-2000)
·
Το Μάρτιο του
2000 εμφανίζεται ο εργολάβος κ. Γεωργίου, τον οποίο ο Δήμος με εξώδικο του κοινοποίησε την απόφαση
του Διατηρητέου (ΦΕΚ 840 Β΄/12-8-98) και την απόφαση για την Αναστολή (ΦΕΚ 8/19-1-2000) επί ένα
χρόνο της έκδοσης οικοδομικών αδειών και εκτέλεσης οικοδομικών Εργασιών εν όψει
της Τροποποίησης του σχεδίου.
·
στις 31-8-2000
δημοσιεύεται η Τροποποίηση του σχεδίου
·
στις
4-10-2000 το Δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει
για τη λήψη δανείου 1,2 δις δραχμών (αντικειμενική αξία του κτήματος τότε
περίπου 700.000.000 δρχ.) προκειμένου να προχωρήσει στην απαλλοτρίωση του
ακινήτου. Ακολουθεί μια περίοδος σχετικής αδράνειας από μεριάς του Δήμου, που
οφείλετο και στην ασθένεια του δημάρχου Στ. Κώτση τον Νοέμβριο του 2000 και που
τελικά τον κατέβαλλε στις 29-5-01.
·
Παρ’ όλα αυτά, και συγκεκριμένα στις 13-10-2000 (!) ο κ. Γεωργίου, προχωρά στην αγορά του μισού ακινήτου από τη μια κληρονόμο έναντι του
εξευτελιστικού ποσού των 207.949.173 δρχ. και μαζί με την άλλη κληρονόμο,
καταθέτουν εκπρόθεσμα στις
12-12-2000, αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ (Ε΄7243/2000), με την οποία ζητούν
από τότε, την ακύρωση του Διατάγματος Τροποποίησης, η οποία μετά από πολλές
αναβολές τελικά απορρίφθηκε στις 1-12-04.
·
το Δημ. Συμβούλιο στις 25-4-01 αποφασίζει την κήρυξη της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης του ακινήτου
·
Στη συνέχεια όμως (μετά από παρέμβαση του δημάρχου Β.
Γιαννακόπουλου στον Ε. Βενιζέλο) εκδηλώνεται πρόθεση (;) από το Υπουργείο
Πολιτισμού (ΥΠ.ΠΟ.) για απαλλοτρίωση και αξιοποίηση του κτήματος Ιόλα για τις
ανάγκες της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, την οποία ο Δήμος αποδέχεται, πρόθεση η
οποία ως γνωστόν ποτέ δεν υλοποιήθηκε και μας έβαλε σε μια νέα περιπέτεια.
Είναι λοιπόν σαφές ότι ο κ. Σπ. Γεωργίου αγόρασε, έχοντας πλήρη γνώση ότι το ακίνητο βαρύνεται
με διατηρητέο μνημείο και ότι με τροποποίηση είναι χαρακτηρισμένο ως «Κέντρο
Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων του Δήμου Αγίας
Παρασκευής» και πρόκειται να απαλλοτριωθεί για το σκοπό αυτό. Ακόμα και όταν κηρύχτηκε η απαλλοτρίωση από
το ΥΠ.ΠΟ. το 2002, το ακίνητο δεν ανήκε όλο στον κ. Γεωργίου. Συγκεκριμένα
ο κ. Σπ. Γεωργίου, έγινε κύριος του υπόλοιπου μισού ακίνητου το 2004. Ο λόγος
που το αγόρασε και προέβη εν γνώσει του σε μια επισφαλή (;) επένδυση, είναι
προφανής… Το τίμημα που κατέβαλλε και που φαίνεται από τα συμβόλαια, ήταν τόσο
εξευτελιστικό, πολύ κάτω και από την αντικειμενική αξία του ακινήτου, ώστε σε
οποιαδήποτε περίπτωση να του επιτρέπει μια πάρα πολύ κερδοφόρα επένδυση.
Ο λόγος τώρα στη νέα δημοτική Αρχή, που παρά τα λάθη και τις παραλείψεις
των προηγούμενων, μπορεί με την στήριξη
των κατοίκων να βρει τον τρόπο, απόκτησης του πολύτιμου αυτού χώρου. Και η
συνεργασία με την Περιφέρεια, (όπου με το πλεόνασμα του κου Σγουρού υπάρχουν
λιμνάζοντα κονδύλια 100δων εκατομμυρίων,
πολλά εκ των οποίων προορίζονται για εξυπηρέτηση διαφόρων Π.Α.Ε.) μπορεί
να δώσει άμεση λύση στο χρονίζον αυτό αίτημα της πόλης μας.
29-5-2014
