Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2017

2018: Χρονιά ορόσημο για την έξοδο από τη μνημονιακή επιτροπεία

2018: Χρονιά ορόσημο για την έξοδο από τη μνημονιακή επιτροπεία

 Το μεγαλύτερο στοίχημα για την επόμενη ημέρα παραμένει η μείωση της ανεργίας και η επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας 

 

Τα τελευταία επτά χρόνια, τα πολιτικά και οικονομικά ρεπορτάζ αυτών των ημερών καμία σχέση δεν είχαν με την περιρρέουσα γιορτινή ατμόσφαιρα. Βλέπετε, η συζήτηση και η ψήφιση των προϋπολογισμών δεν επέτρεπαν την αισιοδοξία. Νέες περικοπές, νέοι φόροι, νέα Μνημόνια εν αναμονή, θεωρητικές κουβέντες για ανάκαμψη, μα αριθμοί που αποκάλυπταν ύφεση. Και βέβαια, μια χώρα σε διεθνή απομόνωση, χωρίς συμμάχους, πλήρως απαξιωμένη.
Το 2018 όμως αναμένεται να είναι μια χρονιά με βαρύ ιστορικό αποτύπωμα, καθώς όλα συνηγορούν στο ότι αυτή η εφιαλτική περιπέτεια της μνημονιακής περιδίνησης βαίνει προς ολοκλήρωση. Η επιλογή της λέξης «ορόσημο» από τον Αλέξη Τσίπρα σε πρόσφατο άρθρο του για να χαρακτηρίσει το ερχόμενο έτος είναι ενδεικτική. Αν σκεφτούμε ότι κάποια παιδιά μεγάλωσαν με τη μνημονιακή επιτροπεία και την έλλειψη προοπτικής ως δεδομένη συνθήκη, η άρση αυτής της συνθήκης συνιστά αν μη τι άλλο ορόσημο, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό.
Αυτό είναι κάτι που η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά και σ’ αυτό το πλαίσιο θα ξεδιπλώσει τον σχεδιασμό της για τη νέα χρονιά, βήμα - βήμα, με προσοχή προκειμένου να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος και με σαφή προσανατολισμό: ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη, προστασία της εργασίας. Εκτός από την Αθήνα, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει ότι η μεγαλύτερη μερίδα του διεθνούς και ευρωπαϊκού Τύπου και των αξιωματούχων ανοιχτά πλέον αναγνωρίζουν ότι το 2018 θα είναι η χρονιά που η Ελλάδα βγαίνει από το πρόγραμμα. Σε αντίστοιχη κατεύθυνση βέβαια και οι επενδυτές, με πολλούς αναλυτές να βλέπουν στην Ελλάδα μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες.

22 Ιανουαρίου κλείνει η αξιολόγηση
Μετά την ψήφιση του τελευταίου μνημονιακού προϋπολογισμού, όπως τονίζουν στην Αθήνα, σειρά παίρνει η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, κάτι που, όπως προανήγγειλε την Πέμπτη, σύμφωνα με το Bloomberg, και ο Ευρωπαίος επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί, αναμένεται να συμβεί στις 22 Ιανουαρίου: «Η τρέχουσα τρίτη αξιολόγηση του προγράμματος έχει προοδεύσει πιο γρήγορα και πιο ομαλά από κάθε άλλη έως τώρα. Συμφωνήσαμε με τον επικεφαλής του Eurogroup Μ. Σεντένο ότι αυτός είναι ο στόχος μας, να ολοκληρωθεί η τρίτη αξιολόγηση στις 22 Ιανουαρίου».
Μια αξιολόγηση, η οποία, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, έκλεισε με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τη χώρα και την ελληνική κοινωνία, μα κυρίως, «παρά τις γνωστές Κασσάνδρες, δεν συνοδεύτηκε από νέα δημοσιονομικά μέτρα». Την ίδια στιγμή, Μαξίμου και υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζονται για νέα έξοδο στις αγορές, ενώ η αισιοδοξία για την επιστροφή της Ελλάδας αυτοδύναμα στις διεθνείς αγορές επιτείνεται από το θετικό «ράλι» των ομολογών. Με την απόδοση του δεκαετούς ομολόγου να πέφτει κάτω από το 4%, καταγράφοντας ιστορικό χαμηλό από τις αρχές του 2006 -ήταν 7,35% τον Ιανουάριο- και του πενταετούς που εκδόθηκε από την Ελλάδα επιτυχώς τον περασμένο Ιούλιο στο 3,20%, ανατρέποντας το «αισιόδοξο» σενάριο της Κομισιόν, σύμφωνα με το οποίο τον Αύγουστο του 2018 η πενταετία θα είχε διαμορφωθεί στο 3,75%, ώστε η αναχρηματοδότηση του χρέους να γίνεται αυτοδύναμα από τις αγορές, στην Αθήνα έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν.
Καθαρή έξοδος, χωρίς νέο πρόγραμμα είναι αυτό που επαναλαμβάνουν συνεχώς οι αξιωματούχοι της ελληνικής κυβέρνησης, σε αντίθεση με τις φωνές που κάνουν λόγο για πιστοληπτική γραμμή. Οι υψηλοί τόνοι με τους οποίους απάντησε το Μέγαρο Μαξίμου στις προτάσεις Στουρνάρα για πιστοληπτική γραμμή στήριξης μετά το πρόγραμμα είναι ενδεικτικοί: «Επειδή ένας αποτυχημένος υπουργός Οικονομικών τότε και μια αποτυχημένη κυβέρνηση είχαν θέσει ως βέλτιστη εκδοχή όχι την έξοδο στις αγορές με ευνοϊκά επιτόκια, αλλά τη γραμμή στήριξης, δεν σημαίνει ότι μια πετυχημένη κυβέρνηση δεν θα τα καταφέρει πολύ καλύτερα».

Επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας
Την ίδια στιγμή, το μεγαλύτερο στοίχημα για την επόμενη ημέρα παραμένει η μείωση της ανεργίας και η επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας. Ο απολογισμός των μέχρι σήμερα πεπραγμένων μόνο θετικός μπορεί να χαρακτηριστεί. Μείωση της ανεργίας κατά 7 μονάδες, από το 27% το 2014 στο 20% το 2017, με προοπτική περαιτέρω αποκλιμάκωσης το ερχόμενο διάστημα. Ραγδαία είναι και η αύξηση των ελέγχων και η επιβολή προστίμων σε επιχειρήσεις που καταπατούν την εργατική νομοθεσία, ενώ μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, τον Σεπτέμβριο του 2018 ξεκινάει η συζήτηση για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων.
Παράλληλα, σύμφωνα με την Εργάνη, την τελευταία τριετία δημιουργήθηκαν 300.000 νέες θέσεις εργασίας, εκ των οποίων το 63% είναι πλήρους απασχόλησης, σε αντίθεση με το αφήγημα της αντιπολίτευσης για έξαρση της ελαστικής εργασίας. Επιπλέον, το 2017 κατεγράφηκαν 14.085 περισσότερες επιχειρήσεις σε σχέση με το 2016. Αν συνυπολογίσουμε πως αυτή η θεαματική βελτίωση επιτεύχθηκε εν μέσω προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και επιτροπείας, τότε το ερχόμενο έτος μπορεί πράγματι να αποτελέσει ορόσημο και να σηματοδοτήσει ουσιαστική αλλαγή σελίδας.

Καταλύτης των εξελίξεων και στην Ευρώπη η ελληνική κυβέρνηση

Βέβαια, ο Αλ. Τσίπρας και η κυβέρνηση φιλοδοξούν το ερχόμενο διάστημα η Ελλάδα να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεργασίες που συντελούνται στην Ευρώπη - μια Ευρώπη που κλυδωνίζεται από τις ακραίες φωνές της συντήρησης και της ξενοφοβίας, μια κατάσταση που οξύνθηκε με τις δηλώσεις Τουσκ για το προσφυγικό αλλά και τις εξελίξεις στην Πολωνία. Έτσι, η ατζέντα για τις αναγκαίες δημοκρατικές τομές στην Ευρώπη που πρώτη η ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει γίνεται κεντρικό ζήτημα των ηγετών. Αντίστοιχη είναι η στήριξη και στην πρωτοβουλία Τσίπρα για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, με στόχο την κοινωνική σύγκλιση, τη μείωση της ανεργίας, ιδίως των νέων, ενάντια στη διεύρυνση της φτώχειας σε μια σειρά από χώρες της Ε.Ε., καθώς και ενάντια στο φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού, που έλαβε μεγάλη υποστήριξη από την Κομισιόν αλλά και σειρά κρατών – μελών, όπως η Γαλλία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Σουηδία, ενώ και οι περισσότεροι ηγέτες είχαν θετική αντιμετώπιση.

Σχεδόν οκτώ χρόνια πριν, η αρχή της κρίσης στην Ελλάδα συνέπεσε με την επέκταση της κρίσης στην Ευρώπη. Σήμερα, για πρώτη φορά η προοπτική της αλλαγής σελίδας είναι πιο ορατή από ποτέ στην Ελλάδα, γεγονός που μπορεί να δράσει καταλυτικά για την αναγκαία αλλαγή στην Ευρώπη. Σε κάθε περίπτωση, το 2018 θα είναι ορόσημο

Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

Νέος Γραμματέας Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

Δελτίο Τύπου για την την εκλογή Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

Tην Κυριακή 26 Νοεμβρίου, διεξήχθη στην Αθήνα η 5η Σύνοδος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Με το πέρας των εργασιών, εξελέγη ομόφωνα νέος Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της Οργάνωσης ο Σωτήρης Αλεξίου.

Βιογραφικό Σημείωμα του Σωτήρη Αλεξίου

Ο Σωτήρης Αλεξίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη γειτονιά του Ζωγράφου. Είναι 25 ετών, τελειόφοιτος της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και ολοκληρώνει τη διπλωματική του εργασία στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, στον τομέα της βιοπληροφορικής.
Οργανώθηκε στη Νεολαία Συνασπισμού το 2009. Από το 2011 έως το 2013 διετέλεσε Γραμματέας του Γραφείου Πόλης της Νεολαίας Συνασπισμού Ξάνθης και το 2013 εξελέγη μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού. Είναι μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ από την 1η Πανελλαδική της Συνδιάσκεψη, ενώ από το Νοέμβρη του 2015 μέχρι σήμερα διετέλεσε μέλος της Γραμματείας του Κεντρικού Συμβουλίου της Οργάνωσης.
Συμμετείχε στο μαθητικό κίνημα και συγκεκριμένα στις μαθητικές κινητοποιήσεις, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση στο Φοιτητικό Σύλλογο της Πολυτεχνικής Σχολής, στο Διοικητικό Συμβούλιο του οποίου διετέλεσε μέλος επί σειρά ετών, ως εκπρόσωπος της Αριστερής Ενότητας. Είχε ενεργό ρόλο στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2011, απέναντι στο νόμο Διαμαντοπούλου και έλαβε μέρος στους αγώνες για δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Επιπλέον, είχε ενεργή παρουσία στο κίνημα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού στις Σκουριές και στη Θράκη. Συμμετείχε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, με το ψηφοδέλτιο της δημοτικής παράταξης «Πολίτες για την Ξάνθη». Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκε σε δομές αλληλεγγύης, στο κίνημα υποστήριξης των προσφύγων, καθώς και στο αλληλέγγυο φροντιστήριο του χώρου πολιτικής, πολιτισμού και αλληλεγγύης «Kardelen», όπου δίδαξε για δύο χρόνια.
Το Γραφείο Τύπου
26/11/2017

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

«Δε θα σε δικάσουν οι δικαστές. Εγώ θα σε δικάσω»


 Ένα κείμενο, σε α' πρόσωπο, με στοιχεία από όσα η Μάγδα Καραϊσκάκη - Φύσσα έχει καταθέσει στον Τύπο και στη δίκη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής για τη δολοφονία του γιου της Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά.
Όχι! Δε θα σε δικάσουν οι δικαστές. Εγώ θα σε δικάσω. «Πού πας, με μαχαίρωσες και φεύγεις;», και συ δεν απάντησες. Αλλά εμένα μου χρωστας μια απάντηση. Και η ερώτηση δεν είναι άλλη από...«γιατί»;
Δεν με νοίαζει πως σε βάφτισαν. Το όνομα σου είναι Δολοφονος. Δε θέλω να ορκιστείς. Δεν αναγνωρίζω τον ισόθεο σου, τον φύρερ. Θέλω μόνο μια απάντηση. Ειρωνία! Το παρατσούκλι του, ξέρεις, σήμαινε «δολοφόνος του παρελθόντος» και τα έφερε έτσι που βρέθηκες εσυ, ένα φάντασμα του παρελθόντος, για να τον δολοφονησεις τελικά. Θέλω την απάντηση μου.
Ήταν 3 το βράδυ. Πολύς κόσμος γύρω, μα κανένας δεν μου μίλαγε. Μόνο με κοίταζαν. Μπήκα στον θάλαμο με το φως αυτό το ψυχρό, το απόκοσμο, που φωτίζει το πέρασμα που σε οδηγεί από τη ζωή στο θάνατο, μην τυχόν και χάσεις τον δρόμο και του ξεφύγεις. Προσπάθησα να τον ζεστάνω, να φύγουμε, να σηκωθεί, να φύγουμε, να φύγουμε από εκεί μέσα. Κοιμόταν.
Κι εσυ Δολοφόνε που θέλησες να τον τρομάξεις, στο λέω εγώ η μάνα του ότι δεν τα κατάφερες. Σαν να το είχε προαίσθημα. Το είχε γράψει. Το είχε τραγουδήσει.
«Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθάνεις / Όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα /Με λένε Παύλο Φύσσα κι είμαι από τον Περαία / Έλληνας μ' ό,τι συνάδει αυτό - όχι μια σημαία, μελανοχίτωνας γόνος του Αχιλλέα και του Καραϊσκάκη / Κι αν ξέρω κάτι είναι πως γεννήθηκα ήδη / με δυο καταδίκες βαριές πάνω στην πλάτη / Δυο φτερά από γέννα πάνω στο σώμα μου ραμμένα».
Εμένα ξέρεις Δολοφόνε το γένος μου είναι Καραϊσκάκη και είμαι εγώ αυτή που του τα έραψα στην πλάτη. Σαν άγγελος που είχε μαζέψει τα φτερά του κοιμόταν. Τον ρώτησα τι έγινε. Τον παρακάλεσα να μου πει. Τον ικέτευσα να μάθω. Αλλά ούτε εκείνος μου μίλησε. Για αυτό... γι'αυτό την απαντήση που αναζητώ οφείλεις να μου την δώσεις εσύ Δολοφόνε.
Περίμενα να δω τα έντερα έξω. Είδα μόνο δυο γάζες στο ύψος του στήθους. Αλλά βέβαια... εσύ δεν είσαι φονιάς. Είσαι Δολοφόνος. Φονεύεις με δόλο. Και στο δίδαξαν αυτό στα τάγματα θανάτου που σε εκπαίδευσαν. Και έμαθες να υπακούς στην εντολή «ότι κινείται σφάζεται». Κι έκανες την εξάσκηση σου επί 70+ χρόνια σε άτυχα κορμιά που κινήθηκαν στο διάβα σου, χωρίς κανένας να μιλήσει για αυτό και να σε τιμωρήσει. Κι εκείνο το βράδυ έτυχε ο γιος μου να είναι ο επόμενος.
Επαγγελματικό το χτύπημα είπε ο γιατρός. Μπήγεις το μαχαίρι με ορμή, το στρίβεις με οργή και το τραβάς. Και ύστερα 4 λεπτά είναι αρκετά για να δώσουν τέλος σε 34 χρόνια. Μα σαν να το ξερε σου λέω... σαν να το ξερε. «Πώς να χωρέσουν όλα αυτά μέσα σε τέσσερα λεπτά. Τριάντα χρόνια ήταν αυτά και ήταν δυνατά. Πού να χωρέσω τόσο πόνο τόση βία», σιγοτραγούδαγε λίγο πριν... Πες μου λοιπόν Δολοφόνε. Πες μου! Πώς ένιωσες όταν το ατσάλι του κρύου μαχαιριού σου, τράνταξε ο χτύπος μιας ανυπότακτης καρδιάς; Δώσε μου επιτέλους μια απάντηση...
Κατέβασε όμως το βλέμμα σου εκεί που του αρμόζει. Τ’ακούς; Εμένα δεν θα τολμάς να με κοιτάς. Τ’ακούς; Το ανάστημα μου μου είναι πολύ ψηλό για να χωρέσει στα μάτια σου. Τ’ακούς;
Εκείνος δεν με άκουσε. «Μου τα έλεγε η μάνα μου, γαμώ την πουτάνα μου, να τα προσέχω τα μεγάλα τα πλάνα μου», έλεγε. Δεν με άκουσε, αλλά ακόμα κι αν ήρθαν έτσι τα πράγματα... καλά έκανε. Ήταν φίλος με τους ανθρώπους κι όχι με τα κτήνη. Ένιωθε ευθύνη απέναντι στο είδος του, στην οικογένειά του, στους φίλους του, στον εαυτό του. Και αντιστάθηκε. Έκανε το αντάρτικο του με μόνα όπλα του τις νότες, για να περισώσει όπως μπορεί το ύψιστο αγαθό της ανθρώπινης ύπαρξης: την αγάπη. Ήθελε να τα ζήσει όλα και γρήγορα. Όταν τον είχα ρωτήσει γιατί... μου είχε πει ότι φοβόταν μην πεθάνει νέος και δεν προλάβει. Κι εγώ όμως φοβόμουν. Κάθε πρωί που έκλεινα την πόρτα αυτό που ζήταγα ήταν να την ξανανοίξουμε και οι 4 μας το βράδυ. Πες μου λοιπόν Δολοφόνε. Πές μου πως θα ζήσουμε εμείς τώρα χωρίς εκείνος να βάλει τα κλειδιά ξανά στην πόρτα. Χωρίς να ακούσουμε ξανά τα βήματα του. Δώσε μου μια γαμημένη απάντηση.
Στο σπίτι μου ήρθες εσύ χωρίς να σε καλέσω. Άλλοι σε στείλανε. Σου βάλανε ένα μαχαίρι στην τσέπη και σε στείλανε. Άνανδρα! 60 εναντίον ενός. Ήρθες στο σπίτι μου και δολοφόνησες το παιδί μου! Έτσι απλά! Έτσι απλά... Και όταν βρήκαν το μαχαίρι στον τόπο του εγκλήματος, εκείνο δεν είχε μόνο τα αποτυπώματα σου πάνω. Είχε τα δικά σου, αλλά και τα δακτυλικά αποτυπώματα των 426.025 που ψήφισαν σημειώνοντας την επιλογή τους με έναν αγκυλωτο σταυρό. Τον ίδιο σταυρό με τον οποίο βρωμίσατε το μνημείο του παιδιού μου, πριν καν εκείνο σαραντίσει. Γιατί δεν είστε απλοί δολοφόνοι Δολοφόνε. Είστε αμετανόητοι ναζιστές. Τα απομεινάρια των δωσίλογων και των ταγματασφαλιτών. Η σπορά των ηττημένων. Κι εξήγησε μου μόνο αυτό... Πώς; Πώς γίνεται ο παππούς σου να ήταν πρόσφυγας, ο πατέρας σου μετανάστης, κι εσύ να έγινες φασίστας; Απαντησε μου επιτέλους ρε καθίκι...
«Φασίστες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» έγραψαν κάποιοι στον τόιχο απέναντι από το παράθυρο μου. Χαμογελάς; Έχεις το θράσσος και χαμογελάς; «Δεν θα φύγω απο τη ζωή αυτή αν δεν σε κρεμάσω, απόβρασμα της κοινωνίας. Αν δεν σου κόψω το λαρύγγι». Όχι όμως δεν θα σου κάνω τη χάρη. Αν σε κρεμάσω θα σε λυτρώσω. Και εσένα Δολοφόνε σου αρμόζει τιμωρία. Και η μόνη τιμωρία που έχει αξία είναι να καταλάβεις και να πληρώνεις καθημερινά για τον πόνο που προκάλεσες. Όσο κι αν πας να ξεφύγεις απο αυτό που έκανες, θα με βρίσκεις μπροστά σου. Θα σε πάρω μαζί μου στην κόλαση που με έστειλες. Θα σε στοιχειώσω και θα παλεύω με νύχια και με δόντια κάθε μέρα, να ζήσω κι άλλη μία, και μία επιπλέον... Γιατί έχω ιερό σκοπό Δολοφόνε. Έχω χρέος να σε καταδικάζω μέχρι να βγει η τελευταία μου αναπνοή και να γλιτώνω μέχρι και τα αγέννητα παιδιά του κόσμου από εσένα.
Και θέλω να σε ρωτήσω κι ένα τελευταίο πράγμα Δολοφόνε. Εσένα και όλους τους δολοφόνους του κόσμου... Τι μάνα σας γέννησε; Τι μάνα σας μεγάλωσε;
Εγώ τον γέννησα στα 18. Μαζί μεγαλώσαμε. Αλλά τώρα έμεινα πίσω μόνη. Τον φίλησα το προηγούμενο απόγευμα, τον χαιρέτισα και είπαμε ότι θα πιούμε το πρωί τον καφέ μας στο μπαλκόνι. Και Δολοφόνε εγώ κάθε πρωί φτιάχνω δυο φλιτζάνια ξέρεις. Και πίνουμε τον καφέ μας, γελάμε και λέμε τα νεα μας. Εγώ και ότι μου άφησες πίσω...
Εγώ και μία φωτογραφία του γιου μου...

Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2017

Συνέντευξη του Γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ στην εφημερίδα FM VOICE και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Μαραθιά (31/08)



Συνέντευξη του Γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ στην εφημερίδα FM VOICE και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Μαραθιά (31/08)

-    Πάντως από το "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" η κυβέρνηση διολίσθησε στο "3ο μνημόνιο" και μπροστά μας είναι μια ακόμη αξιολόγηση;

Δεν είναι ακριβές ότι υπάρχει διολίσθηση από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης στο “3ο μνημόνιο”. Προφανώς στο δημοσιονομικό κομμάτι δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε τις εξαγγελίες μας, από τη στιγμή που καταλήξαμε στη συμφωνία του καλοκαιριού του 2015. Από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης υπάρχουν πολλά στοιχεία που έγιναν και γίνονται πράξη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικά σας αναφέρω τους ήδη ψηφισμένους νόμους για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, για την αναδιοργάνωση και μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης, για την παιδεία, για την πρωτοβάθμια υγεία, για το πολιτικό σύστημα και τον εκλογικό νόμο, για τις άδειες των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών, για τη μείωση του ΦΠΑ στα νησιά καθώς και τα χρήματα που δόθηκαν στους συνταξιούχους από την επίτευξη των στόχων του πρωτογενούς πλεονάσματος.

-    Τι να περιμένουμε ή τι περιμένετε ως γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος να ακούσετε φέτος από τον πρωθυπουργό στα εγκαίνια της ΔΕΘ;

Η ομιλία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ συμπίπτει με την ολοκλήρωση δύο χρόνων από την έναρξη της δεύτερης περιόδου διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης, τα έργα της κυβέρνησης σε αυτό το χρονικό διάστημα, δεν είναι λίγα. Περιμένω λοιπόν να ακούσω έναν αναλυτικό απολογισμό για τα κυβερνητικά πεπραγμένα, καθώς επίσης, ταυτόχρονα, το πώς θα εξελιχθεί το συνολικό σχέδιο ανασυγκρότησης της κοινωνίας και της οικονομίας που έχουμε θέσει σε εφαρμογή. Δεν αρκεί να μιλάμε για Δίκαιη Ανάπτυξη, οφείλουμε να περιγράψουμε στους πολίτες με σαφήνεια το πώς αυτή θα επιτευχθεί.

- Είστε υπέρ του ανασχηματισμού της κυβέρνησης;

Έχω ξαναπεί πως σε μια αριστερή κυβέρνηση σημασία δεν έχουν τόσο τα πρόσωπα, όσο η εκπόνηση και υλοποίηση ενός συλλογικού πολιτικού σχεδίου. Η οριστική έξοδος από την επιτροπεία και τα μνημόνια, η επιστροφή της χώρας σε αναπτυξιακούς ρυθμούς με τρόπο βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο, η επίλυση των προβλημάτων της καθημερινότητας του πολίτη και οι βαθιές δημοκρατικές τομές σε ένα μεγάλο φάσμα της δημόσιας ζωής είναι οι τομείς που θεωρώ ότι θα κρίνουν την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης. Ως γενικός κανόνας ισχύει  πάντοτε ότι εχθρός μιας καλής κυβέρνησης είναι μια καλύτερη. Το προνόμιο και η ευθύνη για τις όποιες αλλαγές προσώπων στο κυβερνητικό σχήμα ανήκουν ωστόσο αποκλειστικά στον πρωθυπουργό.



- Σας ανησυχεί η "ρεαλιστική" στροφή σε κυβερνητικό επίπεδο, αλλά και η συνεργασία σας με τους ΑΝΕΛΛ για τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρουν στο ιδεολογικοπολιτικό προφίλ του κόμματος;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει ένα κόμμα της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς. Η προσπάθεια ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό «αστερισμό» αποτελεί μύχιο πόθο των πολιτικών μας αντιπάλων, που την ίδια στιγμή μας κατηγορούν ότι είμαστε με τον Στάλιν και τον Μαδούρο. Αντιλαμβάνεστε και εσείς την πλήρη σύγχυση στο αφήγημά τους. Σε ό,τι αφορά τους ΑΝΕΛ, η συγκυβέρνηση και η καλή συνεργασία μαζί τους προφανώς δεν σημαίνουν ούτε ιδεολογική ταύτιση, ούτε σύγκλιση. Ούτως ή άλλως, οι εκλογικές μάχες του 2019 θα αποτελέσουν μια εξ αντικειμένου ευκαιρία για ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού και τον επαναπροσδιορισμό των πολιτικών δυνάμεων στον άξονα πρόοδος-συντήρηση.

-    Οι πληροφορίες λένε ότι η Κουμουνδούρου παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στη Κεντροαριστερά. Τι μήνυμα στέλνετε ενόψει εκλογής του επικεφαλής της ΔΗΣΥ;

Είναι αλήθεια ότι εδώ και καιρό παρακολουθούμε με ενδιαφέρον αλλά και μια σχετική αμηχανία τις εξελίξεις στα πολιτικά κόμματα και ομάδες που αυτοπροσδιορίζονται στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Τον τελευταίο καιρό μεγάλο τμήμα της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας μοιάζει να έχει αντιληφθεί  τις ολέθριες συνέπειες της συμπόρευσής της με το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα και έχει υποστηρίξει την προσπάθεια της χώρας μας, επιδεικνύοντας αν μη τι άλλο διάθεση να συζητήσει πάνω σε ένα προοδευτικό πλαίσιο. Την ίδια στιγμή, η ΔΗΣΥ εμφανίζεται δέσμια του κ. Βενιζέλου και της ομάδας του, που φλερτάρουν ανοικτά με τις ιδέες του κ. Μητσοτάκη και του Α. Σαμαρά. Η στάση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης επιβεβαιώνει την ιδεολογική στροφή της ηγεσίας της προς το νεοφιλελευθερισμό. Έχει αποκοπεί από τις παραδοσιακές κοινωνικές της ρίζες, δεν έχει κάνει αυτοκριτική για την περίοδο του εκσυγχρονισμού, ούτε φυσικά για τα φαινόμενα διαφθοράς που υπήρξαν την περίοδο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.  Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξακολουθεί να απευθύνεται σε όλες τις κοινωνικές δυνάμεις που προέρχονται από το χώρο αυτό και δεν αποδέχονται την ιδεολογική στροφή της ΔΗΣΥ. Η πρόταση που έχουμε καταθέσει είναι για ένα ευρύ μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, πάνω σε ένα πολιτικό σχέδιο για την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που θα κινείται στον αντίποδα αυτών που μέχρι πρότινος υλοποιούνταν.


-    Από τη Βενεζουέλα στη Εσθονία και τούμπαλιν, παρόλα αυτά όμως η ΝΔ είναι το φαβορί για τις επόμενες εκλογές;

Η ΝΔ και οι μιντιακοί απολογητές της με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης έχασαν πλήρως τα όποια ψήγματα ψυχραιμίας τους είχαν απομείνει. Ο κ. Μητσοτάκης, αντιλαμβανόμενος ότι η καταστροφολογία για την οικονομία έπεσε στο κενό, με εμφανή την παντελή απουσία προτάσεων και πολιτικών, παραμένει πιστός στις νεοφιλελεύθερες καταστροφικές πολιτικές για την κοινωνία. Έχοντας παραδώσει τα ιδεολογικά κλειδιά της ΝΔ στις απόψεις της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματος του, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει μετεμφυλιακή ρητορεία που αγγίζει τα όρια της παραχάραξης της ιστορίας, ενώ ταυτόχρονα υπερασπίζεται λυσσαλέα τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τη διαπλοκή. Οι δημοσκοπήσεις διαψεύδονται. Το έχει δείξει ευτυχώς ή δυστυχώς η πραγματικότητα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

- Η αντιπαράθεση με τα media καλά κρατεί. "Fake news" γαρ ή διαμάχη "παλαιάς" και "νέας" διαπλοκής όπως ισχυρίζονται ορισμένοι;

Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα μεγάλων και γνωστών δημοσιογραφικών ομίλων, που εδώ και δυόμιση χρόνια φέρνουν καθημερινά έναν φαντασιακό Αρμαγεδδώνα μέσα στα σπίτια των πολιτών, προκειμένου να καταλήξει σε ένα απλό συμπέρασμα: Η “παλαιά” και η “νέα” διαπλοκή αποτελούνται από τους ίδιους ακριβώς παίκτες σε επίπεδο πολιτικών χώρων και επιχειρηματικών συμφερόντων, υπάρχει ίσως μια σχετική ηλικιακή ανανέωση προσώπων και τίποτε περισσότερο. Όσοι κυβέρνησαν τις προηγούμενες δεκαετίες, όσοι ανέχτηκαν, ανέθρεψαν και συμμετείχαν σε όλο αυτό το σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς που κατέφαγε τη χώρα, είναι αυτοί που σήμερα συνεχίζουν να στηρίζουν λυσσαλέα και απροκάλυπτα τους μιντιακούς τους “φίλους”. Έχουν μάλιστα το θράσος να κουνούν ταυτόχρονα το δάχτυλο στη σημερινή κυβέρνηση, στηριζόμενοι σε ψεύτικες ειδήσεις που οι εν λόγω φίλοι τους με προθυμία διακινούν, ελπίζοντας και πιστεύοντας ότι η κοινωνία δεν αντιλαμβάνεται την υποκρισία τους. Είμαι βέβαιος ότι όταν χρειαστεί να μιλήσει ο λαός, η διάψευση των προσδοκιών τους θα είναι οικτρή και οδυνηρή για τους ίδιους.