Το τέλος των Μνημονίων είναι μόνο η αρχή της νέας πορείας (από την ΑΥΓΗ) Ραπανάκης Σπύρος

Το έτος που θα σφραγίσει την αλλαγή

Λίγες ώρες έμειναν για να αποχαιρετήσουμε το 2017, μια χρονιά που ξεκίνησε με τη φουρτούνα της δεύτερης αξιολόγησης και της αβεβαιότητας αλλά ολοκληρώνεται με τη θάλασσα ήρεμη και τις πυξίδες να δείχνουν καθαρά τον προορισμό. Η πυξίδα είναι στραμμένη στον Αύγουστο του 2018, όπου η ελληνική οικονομία και η κοινωνία προσδοκούν να καλαφατίσουν το καράβι προκειμένου το ταξίδι να συνεχιστεί με μεγαλύτερη σιγουριά και αισιοδοξία.
Πόσες φορές δεν ακούσαμε για «το τέλος των Μνημονίων»; Πόσες φορές όμως μπορούσαμε να πούμε με μια σχετική ασφάλεια πως, πράγματι, το έτος που φεύγει θα πάρει μαζί του μια ολόκληρη επταετία σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής, δραματικών θυσιών για την μεγάλη πλειοψηφία, απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και της δημοκρατίας; Σήμερα όλες οι ενδείξεις, οι εκτιμήσεις και τα δεδομένα συγκλίνουν στο ότι το 2018 θα είναι η χρονιά όπου η Ελλάδα θα επιστρέψει δυναμικά ως μια χώρα ισότιμο μέλος στην Ε.Ε. αλλά και με μια νέα δυναμική, στην οικονομία, στην ανάπτυξη αλλά και στις διεθνείς εξελίξεις, ως παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης σε μια γειτονιά που πάντα αποτελεί «ναρκοπέδιο».
Προσεκτικός σχεδιασμός
Επειδή όμως η χώρα έχει «καεί από τον χυλό» ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν, η κυβέρνηση έχει φροντίσει να σχεδιάσει με προσοχή κάθε βήμα προκειμένου ο οδικός χάρτης για την καθαρή έξοδο από το Μνημόνιο να εφαρμοστεί χωρίς στραβοπατήματα. Έτσι, η οριστική ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης προς τα τέλη Ιανουαρίου ανοίγει τον δρόμο για τη συγκεκριμενοποίηση των μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους και εν συνεχεία την ολοκλήρωση της τέταρτης και τελευταίας μνημονιακής αξιολόγησης.
Ήδη τα δεδομένα της ανάπτυξης είναι ενθαρρυντικά ενώ η Αθήνα σχεδιάζει, μετά το Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου, τη νέα έξοδο στις διεθνείς αγορές, με πιθανότερη την έκδοση 7ετούς ομολόγου.
Ανάπτυξη για την κοινωνική πλειοψηφία
Όμως, για την κυβέρνηση της Αριστεράς, ανάκαμψη δεν σημαίνει μόνο οικονομική ανάπτυξη, επενδύσεις και χαμηλές τιμές στα ομόλογα. «Πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι» λέει ένα διαχρονικό σύνθημα του αριστερού κινήματος και αυτό τα επιτελεία στο Μαξίμου και στα υπουργεία το γνωρίζουν καλά. Η απονομή του μερίσματος, οι ενισχύσεις στους αδύναμους και σειρά ευνοϊκών μέτρων αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα γραφής ακόμη και σε συνθήκες μνημονιακών περιορισμών.
Το σχέδιο όμως για την Ελλάδα μετά τα Μνημόνια είναι οι λαϊκές τάξεις όχι απλώς να ενισχύονται αλλά να αρχίσουν σταδιακά να παίρνουν πίσω τα κεκτημένα που τους στέρησαν οι νεοφιλελεύθερες εμμονές των προηγούμενων κυβερνήσεων και των «ιερατείων» σε Βρυξέλλες και Βερολίνο. Έτσι, η μείωση της ανεργίας αρκετά κάτω από το 20%, με την παράλληλη ενίσχυση της απασχόλησης τίθεται ως βασική προτεραιότητα και τα στοιχεία της χρονιάς που φεύγει δικαιολογούν την αισιοδοξία πως αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί.
Παράλληλα, το δεύτερο εξάμηνο του 2018 αναμένεται να είναι το εφαλτήριο για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Την αποκατάσταση δηλαδή της δικαιοσύνης και των δικαιωμάτων για τον κόσμο της εργασίας, αυτό που οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της χώρας, που συντάσσονται με τις πιο ακραίες διεθνείς φωνές, αποκαλούν «ιδεοληψίες της Αριστεράς». Την ίδια στιγμή, για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν οκτώ χρόνια, η προοπτική αύξησης των μισθών εμφανίζεται ως εφικτή πραγματικότητα, ενώ οι τομές στα δικαιώματα, στη δημοκρατία και τους θεσμούς θα συνεχιστούν.
Χρονιά ιστορικών προκλήσεων για την Ευρώπη
Το 2018 όμως αποτελεί και έτος εξελίξεων στην Ευρώπη. Με τον σχηματισμό της γερμανικής κυβέρνησης εν όψει, τις εκλογές στην Ιταλία και την Κύπρο και τις ιστορικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, η ελληνική κυβέρνηση φιλοδοξεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Με γνώμονα την εκ βάθρων αλλαγή της Ε.Ε., με ενίσχυση της δημοκρατίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων, της δικαιοσύνης στην κατανομή των βαρών αλλά και του οφέλους. Η συμμαχία με τη Γαλλία και άλλες χώρες καθώς και η πρωτοβουλία για τον κοινωνικό πυλώνα, που βρήκε ιδιαίτερη ανταπόκριση στη σύνοδο κορυφής, αλλά και η υπεράσπιση της ίδιας της Ευρώπης απέναντι στο μίσος και το σκοτάδι που πέφτει στο Βίσενγκραντ και την Αυστρία, αποτελούν προκλήσεις που η Αθήνα θα κληθεί να αντιμετωπίσει αποφασιστικά.
Και βέβαια, διόλου δευτερεύων είναι ο ρόλος που έχει αναλάβει ο Αλ. Τσίπρας για τη σταθερότητα και την ειρήνη τόσο στα Βαλκάνια όσο και στις σχέσεις με την Τουρκία. Ας μην αμελούμε το γεγονός ότι το 2018 μπορεί να είναι η χρονιά που ένα μεγάλο εθνικό θέμα, αυτό της ονομασίας της ΠΓΔΜ, έχει προοπτική να επιλυθεί, σχεδόν 25 χρόνια μετά.

Τα δύσκολα τελευταία βήματα (Γ. Κυρίτση)

Όσοι από τον ΣΥΡΙΖΑ συναπαρτίζουν τη σημερινή κυβέρνηση, την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και εμπλέκονται με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο στη διακυβέρνηση της χώρας, απάντησαν το 2015 σε ένα υπαρξιακό ερώτημα: Εάν μπαίνουν στη μάχη μέσα σε αρνητικό συσχετισμό και με κάτι περισσότερο από ορατό το ενδεχόμενο να έχουν ν' αντιμετωπίσουν δυσκολίες, ματαιώσεις και αμφιταλαντεύσεις, να βάλουν δηλαδή το κεφάλι τους στον ντορβά, ή αν επιλέγουν να παραιτηθούν από τα απτά και ζέοντα της διακυβέρνησης και από τη σιγουριά της αντιπολίτευσης να παραχωρήσουν το προνόμιο του να διαφεντεύουν την τύχη της χώρας αδιατάραΚτα τα αστικά κόμματα «μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες».
Όσοι απάντησαν θετικά στην πρόκληση αυτή είχαν λίγο - πολύ μέσα τους συνειδητοποιήσει ότι μπαίνουν σε μία δοκιμασία σε πολλαπλά επίπεδα, έναν αγώνα δρόμου αντοχής με ορίζοντα την απαλλαγή από τα Μνημόνια και την επιτροπεία, αλλά και με αβεβαιότητα για την έκβαση, απρόβλεπτες καταστάσεις. Αλλά και σε μια κατάσταση και ανηλεούς πολέμου από τη διαπλοκή, τα κόμματά της, τους θεσμούς -που δεν ήταν και δεν έγιναν φίλοι μας-, αλλά και από όσους ανόητους θεωρούν ότι οι εχθροί των εχθρών τους είναι φίλοι τους και ότι θα είναι καλύτερα για την Αριστερά να ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, η κυβέρνηση έφτασε στην τελική ευθεία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το διεθνές περιβάλλον, το οποίο σε αυτή τη φάση δεν έχει προτεραιότητα την προβολή ισχύος μέσω της έντασης πολιτικών λιτότητας. Από την πλευρά της κυβέρνησης η τακτική όλα αυτά τα δυόμισι τελευταία χρόνια ήταν η λεπτομερής εξάντληση κάθε δυνατότητας να αμβλυνθούν οι ούτως ή άλλως αρνητικές επιπτώσεις μιας λαθεμένης πολιτικής που επιβλήθηκε στη χώρα.
Η τελική φάση, την οποία διανύουμε τώρα, δεν είναι χωρίς κινδύνους. Το αντίθετο, η λογική αγωνία της κυβέρνησης μην κλοτσήσει την καρδάρα με το γάλα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι δανειστές γνωρίζουν πως μετά το καλοκαίρι θα έχουν απoλέσει τα ισχυρότερα μέσα πίεσης, μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις ασφυκτικών πιέσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση πρέπει να είναι προετοιμασμένοι ότι τα τελευταία μέτρα του δρόμου μπορεί να είναι δύσκολα.

2018: Χρονιά ορόσημο για την έξοδο από τη μνημονιακή επιτροπεία

 Το μεγαλύτερο στοίχημα για την επόμενη ημέρα παραμένει η μείωση της ανεργίας και η επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας 

 

Τα τελευταία επτά χρόνια, τα πολιτικά και οικονομικά ρεπορτάζ αυτών των ημερών καμία σχέση δεν είχαν με την περιρρέουσα γιορτινή ατμόσφαιρα. Βλέπετε, η συζήτηση και η ψήφιση των προϋπολογισμών δεν επέτρεπαν την αισιοδοξία. Νέες περικοπές, νέοι φόροι, νέα Μνημόνια εν αναμονή, θεωρητικές κουβέντες για ανάκαμψη, μα αριθμοί που αποκάλυπταν ύφεση. Και βέβαια, μια χώρα σε διεθνή απομόνωση, χωρίς συμμάχους, πλήρως απαξιωμένη.
Το 2018 όμως αναμένεται να είναι μια χρονιά με βαρύ ιστορικό αποτύπωμα, καθώς όλα συνηγορούν στο ότι αυτή η εφιαλτική περιπέτεια της μνημονιακής περιδίνησης βαίνει προς ολοκλήρωση. Η επιλογή της λέξης «ορόσημο» από τον Αλέξη Τσίπρα σε πρόσφατο άρθρο του για να χαρακτηρίσει το ερχόμενο έτος είναι ενδεικτική. Αν σκεφτούμε ότι κάποια παιδιά μεγάλωσαν με τη μνημονιακή επιτροπεία και την έλλειψη προοπτικής ως δεδομένη συνθήκη, η άρση αυτής της συνθήκης συνιστά αν μη τι άλλο ορόσημο, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό.
Αυτό είναι κάτι που η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά και σ’ αυτό το πλαίσιο θα ξεδιπλώσει τον σχεδιασμό της για τη νέα χρονιά, βήμα - βήμα, με προσοχή προκειμένου να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος και με σαφή προσανατολισμό: ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη, προστασία της εργασίας. Εκτός από την Αθήνα, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει ότι η μεγαλύτερη μερίδα του διεθνούς και ευρωπαϊκού Τύπου και των αξιωματούχων ανοιχτά πλέον αναγνωρίζουν ότι το 2018 θα είναι η χρονιά που η Ελλάδα βγαίνει από το πρόγραμμα. Σε αντίστοιχη κατεύθυνση βέβαια και οι επενδυτές, με πολλούς αναλυτές να βλέπουν στην Ελλάδα μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες.

22 Ιανουαρίου κλείνει η αξιολόγηση
Μετά την ψήφιση του τελευταίου μνημονιακού προϋπολογισμού, όπως τονίζουν στην Αθήνα, σειρά παίρνει η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, κάτι που, όπως προανήγγειλε την Πέμπτη, σύμφωνα με το Bloomberg, και ο Ευρωπαίος επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί, αναμένεται να συμβεί στις 22 Ιανουαρίου: «Η τρέχουσα τρίτη αξιολόγηση του προγράμματος έχει προοδεύσει πιο γρήγορα και πιο ομαλά από κάθε άλλη έως τώρα. Συμφωνήσαμε με τον επικεφαλής του Eurogroup Μ. Σεντένο ότι αυτός είναι ο στόχος μας, να ολοκληρωθεί η τρίτη αξιολόγηση στις 22 Ιανουαρίου».
Μια αξιολόγηση, η οποία, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, έκλεισε με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τη χώρα και την ελληνική κοινωνία, μα κυρίως, «παρά τις γνωστές Κασσάνδρες, δεν συνοδεύτηκε από νέα δημοσιονομικά μέτρα». Την ίδια στιγμή, Μαξίμου και υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζονται για νέα έξοδο στις αγορές, ενώ η αισιοδοξία για την επιστροφή της Ελλάδας αυτοδύναμα στις διεθνείς αγορές επιτείνεται από το θετικό «ράλι» των ομολογών. Με την απόδοση του δεκαετούς ομολόγου να πέφτει κάτω από το 4%, καταγράφοντας ιστορικό χαμηλό από τις αρχές του 2006 -ήταν 7,35% τον Ιανουάριο- και του πενταετούς που εκδόθηκε από την Ελλάδα επιτυχώς τον περασμένο Ιούλιο στο 3,20%, ανατρέποντας το «αισιόδοξο» σενάριο της Κομισιόν, σύμφωνα με το οποίο τον Αύγουστο του 2018 η πενταετία θα είχε διαμορφωθεί στο 3,75%, ώστε η αναχρηματοδότηση του χρέους να γίνεται αυτοδύναμα από τις αγορές, στην Αθήνα έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν.
Καθαρή έξοδος, χωρίς νέο πρόγραμμα είναι αυτό που επαναλαμβάνουν συνεχώς οι αξιωματούχοι της ελληνικής κυβέρνησης, σε αντίθεση με τις φωνές που κάνουν λόγο για πιστοληπτική γραμμή. Οι υψηλοί τόνοι με τους οποίους απάντησε το Μέγαρο Μαξίμου στις προτάσεις Στουρνάρα για πιστοληπτική γραμμή στήριξης μετά το πρόγραμμα είναι ενδεικτικοί: «Επειδή ένας αποτυχημένος υπουργός Οικονομικών τότε και μια αποτυχημένη κυβέρνηση είχαν θέσει ως βέλτιστη εκδοχή όχι την έξοδο στις αγορές με ευνοϊκά επιτόκια, αλλά τη γραμμή στήριξης, δεν σημαίνει ότι μια πετυχημένη κυβέρνηση δεν θα τα καταφέρει πολύ καλύτερα».

Επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας
Την ίδια στιγμή, το μεγαλύτερο στοίχημα για την επόμενη ημέρα παραμένει η μείωση της ανεργίας και η επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας. Ο απολογισμός των μέχρι σήμερα πεπραγμένων μόνο θετικός μπορεί να χαρακτηριστεί. Μείωση της ανεργίας κατά 7 μονάδες, από το 27% το 2014 στο 20% το 2017, με προοπτική περαιτέρω αποκλιμάκωσης το ερχόμενο διάστημα. Ραγδαία είναι και η αύξηση των ελέγχων και η επιβολή προστίμων σε επιχειρήσεις που καταπατούν την εργατική νομοθεσία, ενώ μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, τον Σεπτέμβριο του 2018 ξεκινάει η συζήτηση για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων.
Παράλληλα, σύμφωνα με την Εργάνη, την τελευταία τριετία δημιουργήθηκαν 300.000 νέες θέσεις εργασίας, εκ των οποίων το 63% είναι πλήρους απασχόλησης, σε αντίθεση με το αφήγημα της αντιπολίτευσης για έξαρση της ελαστικής εργασίας. Επιπλέον, το 2017 κατεγράφηκαν 14.085 περισσότερες επιχειρήσεις σε σχέση με το 2016. Αν συνυπολογίσουμε πως αυτή η θεαματική βελτίωση επιτεύχθηκε εν μέσω προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και επιτροπείας, τότε το ερχόμενο έτος μπορεί πράγματι να αποτελέσει ορόσημο και να σηματοδοτήσει ουσιαστική αλλαγή σελίδας.

Καταλύτης των εξελίξεων και στην Ευρώπη η ελληνική κυβέρνηση

Βέβαια, ο Αλ. Τσίπρας και η κυβέρνηση φιλοδοξούν το ερχόμενο διάστημα η Ελλάδα να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεργασίες που συντελούνται στην Ευρώπη - μια Ευρώπη που κλυδωνίζεται από τις ακραίες φωνές της συντήρησης και της ξενοφοβίας, μια κατάσταση που οξύνθηκε με τις δηλώσεις Τουσκ για το προσφυγικό αλλά και τις εξελίξεις στην Πολωνία. Έτσι, η ατζέντα για τις αναγκαίες δημοκρατικές τομές στην Ευρώπη που πρώτη η ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει γίνεται κεντρικό ζήτημα των ηγετών. Αντίστοιχη είναι η στήριξη και στην πρωτοβουλία Τσίπρα για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, με στόχο την κοινωνική σύγκλιση, τη μείωση της ανεργίας, ιδίως των νέων, ενάντια στη διεύρυνση της φτώχειας σε μια σειρά από χώρες της Ε.Ε., καθώς και ενάντια στο φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού, που έλαβε μεγάλη υποστήριξη από την Κομισιόν αλλά και σειρά κρατών – μελών, όπως η Γαλλία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Σουηδία, ενώ και οι περισσότεροι ηγέτες είχαν θετική αντιμετώπιση.

Σχεδόν οκτώ χρόνια πριν, η αρχή της κρίσης στην Ελλάδα συνέπεσε με την επέκταση της κρίσης στην Ευρώπη. Σήμερα, για πρώτη φορά η προοπτική της αλλαγής σελίδας είναι πιο ορατή από ποτέ στην Ελλάδα, γεγονός που μπορεί να δράσει καταλυτικά για την αναγκαία αλλαγή στην Ευρώπη. Σε κάθε περίπτωση, το 2018 θα είναι ορόσημο

100 χρόνια από την Οκτωβριανή επανάσταση

Νέος Γραμματέας Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

Δελτίο Τύπου για την την εκλογή Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

26 Νοεμβρίου 2017 by Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

Tην Κυριακή 26 Νοεμβρίου, διεξήχθη στην Αθήνα η 5η Σύνοδος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Με το πέρας των εργασιών, εξελέγη ομόφωνα νέος Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της Οργάνωσης ο Σωτήρης Αλεξίου.

Βιογραφικό Σημείωμα του Σωτήρη Αλεξίου

Ο Σωτήρης Αλεξίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη γειτονιά του Ζωγράφου. Είναι 25 ετών, τελειόφοιτος της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και ολοκληρώνει τη διπλωματική του εργασία στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, στον τομέα της βιοπληροφορικής.

Οργανώθηκε στη Νεολαία Συνασπισμού το 2009. Από το 2011 έως το 2013 διετέλεσε Γραμματέας του Γραφείου Πόλης της Νεολαίας Συνασπισμού Ξάνθης και το 2013 εξελέγη μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού. Είναι μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ από την 1η Πανελλαδική της Συνδιάσκεψη, ενώ από το Νοέμβρη του 2015 μέχρι σήμερα διετέλεσε μέλος της Γραμματείας του Κεντρικού Συμβουλίου της Οργάνωσης.

Συμμετείχε στο μαθητικό κίνημα και συγκεκριμένα στις μαθητικές κινητοποιήσεις, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση στο Φοιτητικό Σύλλογο της Πολυτεχνικής Σχολής, στο Διοικητικό Συμβούλιο του οποίου διετέλεσε μέλος επί σειρά ετών, ως εκπρόσωπος της Αριστερής Ενότητας. Είχε ενεργό ρόλο στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2011, απέναντι στο νόμο Διαμαντοπούλου και έλαβε μέρος στους αγώνες για δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Επιπλέον, είχε ενεργή παρουσία στο κίνημα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού στις Σκουριές και στη Θράκη. Συμμετείχε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, με το ψηφοδέλτιο της δημοτικής παράταξης «Πολίτες για την Ξάνθη». Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκε σε δομές αλληλεγγύης, στο κίνημα υποστήριξης των προσφύγων, καθώς και στο αλληλέγγυο φροντιστήριο του χώρου πολιτικής, πολιτισμού και αλληλεγγύης «Kardelen», όπου δίδαξε για δύο χρόνια.

Το Γραφείο Τύπου

26/11/2017

Δευτέρα 27/11 στις 7μμ ο Π. Σκουρλέτης στη Ν. Ιωνία

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ