Μισώ τους αδιάφορους

Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα  σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα. Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει. Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν. Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;

Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.

Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους».

Antonio Gramsci, 11 Φεβρουαρίου 1917

Mετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς, πηγή: alfavita.gr/old/24668

Οι παραδοσιακοί σπόροι υπό διωγμό

Να καταψηφίσει το νέο νομοσχέδιο που επικυρώνει την καταδίωξη των παραδοσιακών, ντόπιων και σύγχρονων σπόρων που παράγουν οι γεωργοί καλεί το Δίκτυο "Πελίτι", με ανοικτή επιστολή του με τίτλο "Οι παραδοσιακοί σπόροι υπό διωγμό", την Ελληνίδα επίτροπο, Μαρία Δαμανάκη. 

Παραθέτουμε το κείμενο της επιστολής:

Οι σπόροι που παράγονται από γεωργούς (παραδοσιακοί και σύγχρονοι), ανήκουν στη σφαίρα της δημόσιας ιδιοκτησίας και αποτελούν Κοινά Αγαθά. Μπορούν ελεύθερα να αναπαραχθούν από όλους. Αντίθετα, οι σπόροι που παράγονται από ιδιωτικές εταιρίες, καλύπτονται από περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων ή ακόμα και πατέντες βιομηχανικού τύπου και είτε για τεχνικούς ή για νομικούς λόγους δεν αναπαράγονται.

Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία, στηρίζει συστηματικά τους βιομηχανικούς αυτούς σπόρους, ενώ ταυτόχρονα επιβάλει παράλογες απαιτήσεις στους σπόρους των αγροτών περιορίζοντας την εμπορική τους κυκλοφορία. Ως αποτέλεσμα αυτός ο πολύτιμος φυσικός πόρος που αποκαλείται αγροτική βιοποικιλότητα και αποτελεί τη βάση της διατροφικής μας ασφάλειας, χάνεται προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων.

Στις 6 Μαϊου 2013, οι Ευρωπαίοι Επίτροποι θα κληθούν σε ψηφοφορία για ένα νέο νομοσχέδιο που επικυρώνει την καταδίωξη των σπόρων που παράγουν οι γεωργοί. Καλούμε την Ελληνίδα Επίτροπο κ. Μαρία Δαμανάκη να τεθεί ενώπιον των ευθυνών της και να το καταψηφίσει καθώς αυτή η εγκληματική πρακτική απώλειας της αγροτικής βιοποικιλότητας πρέπει άμεσα να σταματήσει.

Οι καλλιεργητές που διατηρούν αυτόν τον πολύτιμο φυσικό πόρο πρέπει να υποστηριχθούν στο έργο τους χωρίς απαγορευτικούς γραφειοκρατικούς περιορισμούς.

Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα Κυριακή 28, 6.30 μμ

ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

26-4-2013

ΚΑΛΕΣΜΑ

Την Κυριακή ψηφίζεται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος το πολυνομοσχέδιο που υλοποιεί μνημονιακές δεσμεύσεις για νέες απολύσεις, περνά στη διαθεσιμότητα άλλους 25.000 εργαζομένους, μονιμοποιεί τα χαράτσια κ.α.

Αντιδρούμε σε αυτή την καταστροφική πολιτική

Όλοι οι εργαζόμενοι και άνεργοι την Κυριακή 28 Απρίλη στις 6:30 μ. μ.

στο Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα (Όθωνος & Αμαλίας).

Πασχαλινή ημέρα αλληλεγγύης

Επανεκκίνηση των μεγάλων έργων

Οι φιέστες, τα εγκαίνια και οι πανηγυρισμοί της τρικομματικής κυβέρνησης περί επανεκκίνησης των μεγάλων έργων είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που αποτελεί πρόκληση για τη χειμαζόμενη κοινωνία.

Κανένα έργο δεν πρόκειται να ξεκινήσει εκτός τηλεοπτικών καμερών, αφού, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκης, ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία με τις δανείστριες τράπεζες, η απόσυρση των οποίων από τη χρηματοδότηση των Έργων αυτών ήταν και ο βασικός λόγος διακοπής των εργασιών τους. Την μη ολοκλήρωση των σχετικών διαπραγματεύσεων για τις δανειακές συμβάσεις, επικαλείται ο κ. Υπουργός αρνούμενος την ενημέρωση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής της Βουλής που έχει ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ».

Η μόνη διαπραγμάτευση που έχει τελεσφορήσει είναι η σκανδαλώδης συμφωνία περί «αποζημιώσεων παρελθόντος» στις 4 Κατασκευαστικές Κοινοπραξίες με το ποσό των 353,3 εκατ. συν ένα επιπλέον ποσό της τάξεως των περίπου 50 εκ. ευρώ, που δίδεται ως κόστος επανέναρξης των εργασιών».

Δηλαδή, αφού αποζημιώθηκαν πλήρως οι Κατασκευαστές για τις καθυστερήσεις οι οποίες θεωρήθηκαν ότι βαρύνουν καθ ολοκληρία το Ελληνικό Δημόσιο, θα λάβουν και ένα επί πλέον ποσόν, επειδή διακόπηκαν οι εργασίες λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, η ευθύνη της οποίας, όμως, σύμφωνα με τις συμβάσεις, βαρύνει αποκλειστικά τους παραχωρησιούχους».

Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι εκτός της διαπραγμάτευσης με τους κατασκευαστές, αναμένεται και η έκβαση των διαπραγματεύσεων με τους παραχωρησιούχους, οι αξιώσεις των οποίων (κυρίως για απώλεια εσόδων) ανέρχονται σε ύψος αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Με δεδομένη την πολιτική του Υπουργείου που «δεν αναγνωρίζει ούτε ψήγμα - όχι υπευθυνότητας αλλά ούτε καν συνυπευθυνότητας εκ μέρους της πλευράς των παραχωρησιούχων», ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι «δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι για την έκβαση αυτών των διαπραγματεύσεων, παρόλο που όλα αυτά τα χρόνια οι παραχωρησιούχοι συνέχιζαν να εισπράττουν διόδια από έργα τα οποία είχαν «παγώσει» με δικιά τους υπαιτιότητα».

Επισημαίνεται ότι είναι αποκαλυπτικές οι απαντήσεις της κυβέρνησης σε ερωτήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, με βάση τις οποίες τα έσοδα των παραχωρησιούχων τα οποία προέρχονται από τη Χρηματοδοτική Συμβολή του Δημοσίου (Χ.Σ.Δ.) και την είσπραξη των διοδίων, υπερβαίνουν σημαντικά το ύψος των εκτελεσθεισών εργασιών στα έργα αυτά.

Ενδεικτικά για τα έργα Ιόνια Οδός, Ολύμπια Οδός, Μαλιακός-Κλειδί:

Σύνολο εκτελεσθεισών εργασιών - 1,548 δις ευρω

Σύνολο εισπραχθέντων εσόδων.(Χ.Σ.Δ.και διόδια) - 1,788 δις ευρω

Καθαρή διαφορά - 240 εκ. ευρω

Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ως αναγκαιότητα την επανέναρξη των εργασιών στους υπόψη οδικούς άξονες, ώστε να μη συνεχίζεται και η προϊούσα απαξίωση των εκτελεσμένων έργων, αλλά σε καμία περίπτωση με οποιοδήποτε τίμημα.

Έτσι, θα πρέπει να απαιτηθεί:

1. Ο καταλογισμός σε βάρος των παραχωρησιούχων όλων των δαπανών που προκύπτουν από την αντισυμβατική τους συμπεριφορά με την επιβολή όλων των προβλεπόμενων κυρώσεων με παράλληλο συμψηφισμό με τις παραπάνω οφειλές, των βάσιμων και αδιαμφισβήτητων απαιτήσεων τους.

2. Ο καταλογισμός στους παραχωρησιούχους της ευθύνης για την αντισυμβατική διακοπή και της εξ αυτής προκύπτουσας σημαντικής δαπάνης για την επανεκκίνηση των έργων.

3. Η άρση των σκανδαλωδών εις βάρος του Δημοσίου ρυθμίσεων που προβλέπουν οι συμβάσεις.

Για τις Αρχές Οργανωτικής Συγκρότησης και Λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Για τις Αρχές Οργανωτικής Συγκρότησης και Λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

της Τούλας Καλογερά, Αυγή 19/04/2013

Στην πορεία προς το Συνέδριο, που επιτέλους ορίστηκε για αρχές Ιουλίου, έχει ουσιαστικά ανοίξει ένας πολύμορφος διάλογος, στα όργανα - τις οργανώσεις - αλλά και με όλο τον κόσμο της Αριστεράς, με συζητήσεις - άρθρα – ημερίδες,   για την οικονομία, Ε.Ε και ευρωζώνη, κυβέρνηση αριστεράς και συμμαχίες κλπ.

Όμως κανένας διάλογος δεν γίνεται για το εξίσου βασικό ζήτημα της οργανωτικής συγκρότησης και λειτουργίας του ενιαίου κόμματος της αριστεράς. Αλλά σε ένα κόμμα δεν αρκούν μόνο οι διακηρύξεις και τα προγράμματα. Χρειάζεται και η ανάλογη οργανωτική συγκρότηση και λειτουργία, για να υπηρετηθούν αυτοί οι στόχοι, ιδίως όταν απαιτούν την μαζική ανιδιοτελή συμμετοχή και στήριξη, όχι μόνο των μελών, αλλά και της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Η Επιτροπή Καταστατικού, που έχει ορισθεί από την Κ.Ε, μέχρι τώρα τουλάχιστον, λειτουργεί «κεκλεισμένων των θυρών» και καμιά ενημέρωση-συζήτηση δεν έχει ανοίξει, ούτε έχουμε δει έστω ένα απλό δημοσίευμα για σκέψεις – απόψεις  μελών της.

Θεωρώ λοιπόν ότι και ο διάλογος αυτός πρέπει να ανοίξει σε όλο το κόμμα ώστε να δοθεί η δυνατότητα να επιρρεάσει το τελικό σχέδιο καταστατικού που θα κατατεθεί, γιατί όπως γνωρίζουμε, συνήθως μετά έχουν παγειωθεί «συναινέσεις» και δεν γίνονται δεκτές ουσιαστικές αλλαγές, όσο ορθές ή και αυτοννόητες να είναι.

Καταθέτω λοιπόν κάποιες κατ’αρχήν σκέψεις και απόψεις, βγαλμένες από την ανάγκη του νέου ενιαίου αλλά και πλουραλιστικού κόμματος της αριστεράς, από συζητήσεις με συντρόφους, αλλά και από την 40χρονη εμπειρία οργανωμένης συμμετοχής μου στην Αριστερά (ΚΝΕ-ΚΚΕ-ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ).

1.      Το νέο κόμμα είναι Ενιαίο, Μαζικό και Πλουραλιστικό. Κόμμα της σύγχρονης ριζοσπαστικής, δημοκρατικής, κινηματικής και οικολογικής αριστεράς, όπως περιγράφεται στις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης. Ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα των μελών του, πρέπει να στηριχτεί σε ανάλογες αρχές συλλογικής και δημοκρατικής λειτουργίας και ελέγχου. Τα μέλη αποδέχονται τη Διακήρυξη ή τις Θέσεις και το Καταστατικό και συμμετέχουν ισότιμα σε όλες τις διαδικαδίες, με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Βέβαια εφόσον μιλάμε για ενιαίο κόμμα δεν θα μπορούν να ανήκουν ταυτόχρονα σε άλλο πολιτικό κόμμα, συλλογικότητα ή φορέα.

2.      Οι διαφορετικές απόψεις και προβληματισμοί, είναι ο πλούτος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και όλοι πρέπει να είμαστε ανοικτοί να ακούμε και να προβληματιζόμαστε, ώστε να συνδιαμορφώνουμε την σωστότερη συλλογική απόφαση. Αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος των ιδεολογικοπολιτικών ρευμάτων - τάσεων και γιαυτό πρέπει να εξασφαλίζεται η γνώση και συζήτηση των θέσεων - απόψεών τους σ’όλο το κόμμα πριν την λήψη των αποφάσεων.

3.      Η συγκρότηση-εκλογή των οργάνων που θα αναλάβουν τον σχεδιασμό, την οργάνωση και την υλοποίηση των συλλογικά και δημοκρατικά παρμένων αποφάσεων, δεν μπορεί να γίνεται με κριτήριο πάλι την «άποψη» (δηλ. τασικά), αλλά την πολιτική και οργανωτική ικανότητα, την διαθεσιμότητα, την συνέπεια, την ευθύνη, την ανιδιοτέλεια, την ικανότητα διοίκησης και διαχείρισης, την ενωτική κουλτούρα, την διαλεκτική σκέψη και πρακτική κλπ. Δεν είναι σωστό να εκλέγουμε με βασικό ή και μόνο κριτήριο ότι ο σ. είναι «δικός μας, της τάσης μας», ενώ μπορεί να υπάρχουν άλλοι ικανότεροι. Αυτή η λογική, καταλήγει στην ομαδοποίηση του κόμματος και στην υπερβολή της, στην κομματικοποίηση του δημόσιου τομέα-κράτους, όπως έκαναν χρόνια τώρα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αυτή η λογική καταλύει την αξιοκρατία και οδηγεί σε αναποτελεσματικότητα, και γραφειοκρατία. Αυτή η λογική του δημόσιου-λάφυρου έχει οδηγήσει  σε φαινόμενα βολέματος έως και διαφθοράς, στην αρχή της ήσσονος προσπάθειας και τελικά στην απαξίωσή του. Η στάση μας απέναντι σε αυτό το ζήτημα, θα είναι δείγμα γραφής για το πώς θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση της αριστεράς τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει η εκλογή των οργάνων να γίνεται από ενιαία λίστα αλλά με πολύ μειωμένη σταυροδοσία (20-25%), όχι βέβαια γιατί αυτό δεν μπορεί να μετατραπεί σε «κρυφές λίστες», αλλά γιατί τα μέλη πρέπει να διαπαιδαγωγούνται και να νοιώθουν την ενιαιοποίηση, να απορρίπτουν μηχανισμούς που τους αναγκάζουν να στοιχηθούν θέλοντας και μη, με κάποια λίστα. Αυτό φαίνεται ότι επιθυμεί σήμερα και η πλειοψηφία των μελών, που ανεξάρτητα από καταβολές δεν εντάσσονται σε καμμιά τάση και με την έννοια αυτή, αποτελούν την μεγαλύτερη «τάση των ανένταχτων» μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, που όμως δεν έχει επεξεργασμένες και ενιαίες θέσεις για όλα όπως έχουν οι τάσεις και γιαυτό δεν μπορεί να έχει και μηχανισμό έκφρασης. Με αυτόν τον τρόπο θα αποκλειστεί και η «διαπραγμάτευση» στην κορυφή μεταξύ των τάσεων, ερήμην της βάσης, από την οποία ζητείται να στοιχηθεί και να εγκρίνει, πολλές φορές με διλημματικό τρόπο.

4.      Αρχές που θα αποκλείουντην γραφειοκρατικοποίηση της όποιας ηγετικής ομάδας και την δημιουργία μηχανισμών, που η πείρα μας δείχνει ότι καταλήγει στην περιχαράκωση και αναπαραγωγή της (παραδείγματα πολλά και από την αριστερά).

Μερικές σκέψεις γιαυτό:

·    Το σύγχρονο αριστερό κόμμα δεν έχει ισόβια στελέχη και ιδίως «επαγγελματικά». Το κομματικό στέλεχος, όπως και ο πολιτικός (αιρετός), για την αριστερά δεν μπορεί να είναι επάγγελμα. Είναι αναγνώριση ικανοτήτων και ανιδιοτελους προσφοράς, που οδηγεί σε αύξηση προσδοκιών και απαιτήσεων.

·    Γιαυτό πρέπει να καθιερωθούν θητείες (2 θητείες ή διάρκεια το πολύ 8 χρόνων) με υποχρεωτική παύση για ισόποσες θητείες, για τα μέλη των οργάνων του κόμματος, όπως και για τους αιρετούς (ευρωβουλευτές, βουλευτές, αυτοδιοίκησης, συνδικάτων – ομοσπονδιών κλπ.) και για στελέχη οργανισμών και δημόσιων φορέων. Για επί πλέον συνεχή θητεία οπουδήποτε να απαιτείται έγκριση με αυξημένη πλειοψηφία του αρμόδιου οργάνου, ενώ για τα κομματικά όργανα να συνδυάζεται και με ελάχιστο ποσοστό ανανέωσής τους.

·    Τα απαραίτητα εκλεγμένα «επαγγελματικά» στελέχη (ορισμένα σαφώς αριθμητικά με βάση ποσοστό επί των μελών ), που θα χρειάζεται να αφήσουν για το διάστημα και μόνο των θητειών τους την επαγγελματική τους απασχόληση, ώστε να ανταπεξέλθουν στα αυξημένα καθήκοντά τους,  θα ορίζονται με απόφαση της Κ.Ε με διαφανείς διαδικασίες και αυξημένη πλειοψηφία. Αυτοί οι σ. κατά συνέπεια θα πληρώνονται από το κόμμα με συγκεκριμένο μισθό και ασφάλιση.

·    Οι απαραίτητοι υπάλληλοι, συνεργάτες, σύμβουλοι, προμηθευτές κλπ.  που βοηθούν τα όργανα, τα στελέχη και τους αιρετούς, επιλέγονται με διαφανείς εσωκομματικές διαδικασίες. Όλοι αυτοί (εφόσον είναι μέλη του κόμματος) δεν θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι (δηλ, δεν θα μπορούν να είναι υποψήφιοι για κομματικά όργανα ούτε για αιρετές δημόσιες θέσεις) όσο διατηρούν αυτή τη θέση από μετάταξη ή έμμισθη ή έχουν άλλη επαγγελματική σχέση με το κόμμα.

·         Στελέχη που έχουν ορισθεί σε αμοιβόμενες θέσεις  με υπόδειξη ή και απλή συναίνεση του κόμματος, ως σύμβουλοι, διευθυντές, συνεργάτες, σε κρατικές-κυβερνητικές ή και σε θέσεις δημόσιων φορέων ή οργανισμών, ή στην Αυτοδιοίκηση κλπ. φορείς, ομοίως δεν θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι όσο διατηρούν αυτή τη θέση.

·    Να προβλέπεται η ανακλητότητα των στελεχών (πχ. μετά από επαρκώς δικαιολογημένο αίτημα ορισμένου αριθμού ή ποσοστού οργανώσεων ή μελών) από  το όργανο που συμμετέχει  με αυξημένη πλειοψηφία του.

·    Να προβλεφθούν εσωτερικά δημοψηφίσματα, εκτός από την κατάρτιση του Ευρωψηφοδελτίου που είναι κεκτημένο και για άλλα γενικά ζητήματα, ή Περιφερειακού – Νομαρχιακού ενδιαφέροντος, όταν ζητείται από ορισμένο αριθμό ή ποσοστό οργανώσεων ή μελών, κατά περίπτωση.

·    Τέλος στην συγκρότηση των ψηφοδελτίων για τις Βουλευτικές ή Αυτοδιοικητικές εκλογές, πρέπει να ζητείται να συζητείται και να λαμβάνεται υπ’όψη η πρόταση και η γνώμη των αντίστοιχων οργανώσεων.