Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΣΥΝΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ του Μένιου Αίδίνη



ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΣΥΝΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ
Τρεις σύντομες παρατηρήσεις που στόχο έχουν να τονίσουν ζητήματα που βάζουν οι θέσεις.


1. ΖΗΤΗΜΑ ΘΕΩΡΙΑΣ
Η πορεία προς το σοσιαλισμό είναι μια πορεία προς έναν άγνωστο τόπο.
Η πολυπλοκότητά της και η διάρκειά της είναι αδύνατον να προβλεφθούν.
Οι θέσεις εκτιμώντας τις ιστορικές εμπειρίες που αφορούν τις προσπάθειες εφαρμογής του Σοσιαλισμού αναφέρουν: «τα δυο ρεύματα…Σοσιαλδημοκρατικό…Κομμουνιστικό…απέτυχαν να κάνουν πράξη το όραμα της κοινωνικής και ανθρώπινης απελευθέρωσης. Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»…οδήγησε σε κρίση το σύνολο της Αριστεράς ανεξαρτήτως των κομματικών της εκφράσεων»
Οι ηγεσίες αυτές δεν κατάφεραν να αποδώσουν τα προσδοκώμενα από τους λαούς τους, και γι΄αυτό δεν άντεξαν την πίεση του καπιταλισμού.
Σήμερα είναι ιστορικές παρενθέσεις από τις οποίες μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα.
  • Γιατί αφομοιώθηκαν, κατέρρευσαν ή μεταλλάχθηκαν (π.χ. Κίνα)αυτές οι εξουσίες;
  • Γιατί λαϊκές μάζες εγκαταλείπουν την Αριστερά και χειραγωγούνται από εθνικιστές και φασίστες;
  • Γιατί έχασε την ελκτική της δύναμη η Αριστερά παρότι αγωνίζεται ενάντια στη λιτότητα και τον αυταρχισμό;
Αυτά είναι μόνο κάποια από τα ερωτήματα που ανακύπτουν.
Δυστυχώς αυτή η ιστορική πραγματικότητα μας πείθει πως ο Σοσιαλισμός δεν υπήρξε.
Ως αποτέλεσμα, έχουμε την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού στον πλανήτη και τις εκ νέου εμφανίσεις εθνικιστών και φασιστών.
Προτείνω ο ΣΥΡΙΖΑ,  σε συνεργασία με το Κ.Ε.Α. , να βάλλει προς συζήτηση το σοβαρό ζήτημα της θεωρίας, γιατί οι επιμέρους εως σήμερα προσεγγίσεις δεν επαρκούν.
Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι μόνο θεωρητικό, είναι και τι ιδεολογικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες αναπτύσσουμε σε συνάρθρωση με τα κοινωνικά κινήματα.
Η θεωρία του Σοσιαλισμού πρέπει να «ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΘΕΙ» με «ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΟΡΟΥΣ», γιατί ο Σοσιαλισμός δεν είναι μια ανεφάρμοστη δογματική ουτοπία ή ένα αποτυχημένο πολιτικό σύστημα που εφαρμόστηκε, είναι μια ΕΦΙΚΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ.


2. ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
Επειδή στον σύγχρονο κόσμο οι έννοιες Δημοκρατία  και Ελευθερία έχουν κακοποιηθεί, θεωρώ ότι το να λέμε πως αγωνιζόμαστε:»Για Σοσιαλισμό με Δημοκρατία και Ελευθερία» δεν αρκεί.
Νομίζω ότι εάν προσθέσουμε και την έννοια ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ θα έχουμε έναν πιο σαφή προσδιορισμό της ουσίας του Σοσιαλισμού.
Η έννοια ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ βέβαια είναι διάσπαρτη στις θέσεις, μπαίνει όμως αποσπασματικά και όχι ως γενικός προσδιορισμός του Σοσιαλισμού.
Ιστορικά, όπου και για όσο υπήρξε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ των πολιτών στα πολιτικά δρώμενα τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά.
Το πρόβλημα είναι πώς αυτή η συμμετοχή ήταν προσωρινή γιατί εκτοπιζόταν από κομματικές γραφειοκρατίες.
Είναι αυτονόητο πως δεν μπορούμε πλέον να φανταστούμε τον Σοσιαλισμό χωρίς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Η ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟΣ Η ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ

3. ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ
Το 3ο  Μνημόνιο, ως αποτέλεσμα εκβιασμών, προφανώς δεν επιλύει προβλήματα που συσσώρευσαν τα δυο προηγούμενα.
Η κυβέρνηση παρά τις δεσμεύσεις του μνημονίου προσπαθεί με το παράλληλο πρόγραμμα να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση χαράσσοντας έτσι και τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη ΔΕΞΙΑ και την ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Η ενίσχυση και η ένταξη του παράλληλου προγράμματος σε ένα  ευρύτερο πολιτικό σχέδιο που θα μας οδηγήσει σε βαθιές ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και μετασχηματισμούς, μπορεί να μας βγάλει από τα ερείπια των μνημονίων.
Στις μάχες που θα δοθούν εναντίον του διεφθαρμένου παλαιού συστήματος ο διάλογος και ο κοινός αγώνας με άλλες πολιτικές δυνάμεις που έχουν τον ίδιο στόχο θα ανανεώσει και θα διευρύνει τις συμμαχίες μας.
Σε αυτόν το δύσβατο δρόμο,ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα των μελών του και όχι ως γραφειοκρατικός οργανισμός θα πρέπει να ενεργοποιηθεί συλλογικά με μέθοδο για την υλοποίηση του προγράμματός του.


ΜΕΝΙΟΣ ΑΪΔΙΝΗΣ Φίλος Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής
ΕΙΡΗΝΗΣ 30 ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Τηλ. 2106396366
e-mail: Kleomenis.aidinis@gmail.com

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Σ. Φάμελλος: Η χώρα έχει πολιτικό και οικονομικό σχέδιο και προοπτική (Από την ΑΥΓΗ)

"Η ΑΥΓΗ είναι από τις λίγες εφημερίδες που έχει ενήμερο δάνειο και πληρώνει κανονικά τις δόσεις της. Σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τη ΝΔ που έχει δάνειο ύψους 210 εκατ. ευρώ διαμαρτυρημένο και ληξιπρόθεσμο. Επιπλέον, κατέχει μικρότερο ποσοστό στις διαφημίσεις τραπεζών από το ποσοστό της κυκλοφορίας της στις ημερήσιες εφημερίδες. Συνεπώς, ούτε ζήτημα δεοντολογίας ή ηθικής μπορεί να τεθεί"
«Όσα είπαμε πέρυσι στη ΔΕΘ για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την α' δόση, τον νέο αναπτυξιακό νόμο, έχουν ήδη γίνει πράξη», ανέφερε νωρίτερα ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, σε ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στον Ρ/Σ ΒΗΜΑ 99,5 FM. Και συνέχισε: «Η Ελλάδα είναι μέσα στην Ευρωζώνη, πιο σοβαρή από ποτέ. Αύριο, με πρωτοβουλία του Έλληνα Πρωθυπουργού, υποδέχεται στο Ζάππειο τους ηγέτες της Μεσογείου και συζητά τα μείζονα ζητήματα του προσφυγικού και των αδικιών μέσα στην Ευρώπη».
«Η χώρα έχει πλέον πολιτικό και οικονομικό σχέδιο και προοπτική», τόνισε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. «Είμαστε πολύ πιο μπροστά, σε σχέση με το παρελθόν, γεγονός που μας δημιουργεί μια σταθερότητα στη διαπραγμάτευση για την β' αξιολόγηση». Συνεπώς, «δεν υπάρχει κανείς λόγος ανησυχίας για την υποδόση των 2,4 εκ. ευρώ. Ούτε έχει χαθεί κάποιο χρονοδιάγραμμα ως προς την προετοιμασία των προαπαιτούμενων. Κακώς συνδέθηκε η ατζέντα του προσεχούς άτυπου Eurogroup με την υποδόση. Εξάλλου, υπάρχει σχετική ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής».
Ο Σωκράτης Φάμελλος επανέλαβε για ακόμα μία φορά ότι «η πολιτική των υποθέσεων και τα σενάρια συνωμοσίας στερούνται ουσίας» και καλό θα ήταν «να επικεντρώνουμε στην πραγματικότητα», όσον αφορά στα πεπραγμένα της κυβέρνησης.
Και συνέχισε : «Για να γίνει κατανοητή η διαφορά πολιτικής ας δούμε τρία παραδείγματα : Σήμερα, υπάρχουν πλέον εγκεκριμένες προσλήψεις στα νοσοκομεία, μετά από επτά ολόκληρα χρόνια ανομβρίας και απολύσεων. Σε μεγάλο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης φτάνουν στο 10% του συνόλου του προσωπικού! Επίσης, έγινε ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές συχνότητες, μετά από 27 ολόκληρα χρόνια συστηματικής παραβίασης του Συντάγματος και 246 εκατ. ευρώ μπαίνουν στα δημόσια ταμεία. Και, τέλος, εφαρμόζεται ο νέος αναπτυξιακός νόμος που απελευθέρωσε από τα συρτάρια των Υπουργών της ΝΔ επιχειρηματικά σχέδια παγωμένα για 2 χρόνια, ύψους σχεδόν 5 δις ευρώ, με στόχευση στο πραγματικό προϊόν. Και, μάλιστα, με δέσμευση της κυβέρνησης ότι θα καλυφθούν και νέα, αλλά και παλιά εγκεκριμένα επιχειρηματικά σχέδια".
Από την άλλη, «η πρόσβαση όλων των επιχειρηματικών κλάδων στον δανεισμό, χωρίς την μεσολάβηση του κολλητού Βουλευτή ή Υπουργού, εγγυάται τη διαφάνεια του τραπεζικού συστήματος». Ταυτόχρονα, «οι 100 δόσεις, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, είναι επιπλέον εργαλεία μιας δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης».
«Ας μην ξεχνάμε, ότι αυτά που ακούγονται στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που διερευνά τα δάνεια των ΜΜΕ και των κομμάτων, δεν είχαν ακουστεί ποτέ δημόσια», συμπλήρωσε ο Σωκράτης Φάμελλος. «Ο ΣΥΡΙΖΑ τολμά και αυτό σημαίνει πρώτη φορά Αριστερά. Για πρώτη φορά, με τη δική μας κυβέρνηση επιβλήθηκε φορολογία στις τηλεοπτικές διαφημίσεις, καταβλήθηκαν τέλη συχνοτήτων, θεσπίσθηκε διαφάνεια στον τραπεζικό δανεισμό και στις διαφημίσεις των τραπεζών. Ποτέ άλλοτε το πολιτικό σύστημα δεν τόλμησε, όσα τολμούμε εμείς».
«Η τραπεζική ενημερότητα και ο αυστηρός έλεγχος του πόθεν έσχες, στον πρόσφατο διαγωνισμό, είναι συγκεκριμένα μέτρα υπέρ της διαφάνειας και κατά της διαπλοκής», κατέληξε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. «Με βάση αυτά θα μας κρίνουν οι πολίτες σε τρία χρόνια και όχι με βάση τις δημοσκοπήσεις».
Και απαντώντας στο τέλος της συνέντευξής του σε ερώτηση για την δανειοδότηση της εφημερίδας ΑΥΓΗ, ο Σωκράτης Φάμελλος είπε: «Στην ΑΥΓΗ ο κύριος μέτοχος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Και σαφώς ενισχύει οικονομικά την εφημερίδα και αυτό γίνεται επίσημα και αποτυπώνεται στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Η ΑΥΓΗ είναι από τις λίγες εφημερίδες που έχει ενήμερο δάνειο και πληρώνει κανονικά τις δόσεις της. Σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τη ΝΔ που έχει δάνειο ύψους 210 εκατ. ευρώ διαμαρτυρημένο και ληξιπρόθεσμο. Επιπλέον, η ΑΥΓΗ κατέχει μικρότερο ποσοστό στις διαφημίσεις τραπεζών από το ποσοστό της κυκλοφορίας της στις ημερήσιες εφημερίδες. Συνεπώς, ούτε ζήτημα δεοντολογίας ή ηθικής μπορεί να τεθεί».

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Μαξίμου: Αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση, που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών


"Αντικείμενα της συζήτησης αποτέλεσαν, η λήψη άμεσων νομοθετικών πρωτοβουλιών για τη μείωση της γραφειοκρατίας η εφαρμογή της υποχρεωτικής ηλεκτρονικής διακίνησης των διοικητικών εγγράφων, καθώς και η διασύνδεση και διαλειτουργικότητα των πληροφοριακών συστημάτων της Δημόσιας Διοίκησης και των οργανισμών του δημοσίου τομέα"
Η δημιουργίας μιας αποκομματικοποιημένης και αποτελεσματικής Δημόσιας Διοίκησης που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών και θα λειτουργεί αποκλειστικά υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, ήταν το κεντρικό θέμα στη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου για την Διοικητική Μεταρρύθμιση, που έλαβε χώρα στο Μέγαρο Μαξίμου. Το Κυβερνητικό Συμβούλιο συνεδρίασε υπό τον πρωθυπουργό.
Σε αυτή την κατεύθυνση, αντικείμενα της συζήτησης αποτέλεσαν η επικαιροποίηση του Σχεδίου Εθνικής Στρατηγικής για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση 2016-2018, η λήψη άμεσων νομοθετικών πρωτοβουλιών για τη μείωση της γραφειοκρατίας και την απλοποίηση διαδικασιών, η εφαρμογή της υποχρεωτικής ηλεκτρονικής διακίνησης των διοικητικών εγγράφων, καθώς και η διασύνδεση και διαλειτουργικότητα των πληροφοριακών συστημάτων της Δημόσιας Διοίκησης και των οργανισμών του δημοσίου τομέα.
Στη συνεδρίαση συμμετείχαν ο Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Χριστόφορος Βερναρδάκης, ο Υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Γιώργος Σταθάκης, ο Υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Υπουργός Επικρατείας για το Συντονισμό του Κυβερνητικού Έργου, Αλέκος Φλαμπουράρης, και οι Γενικοί Γραμματείς της Κυβέρνησης, Μιχάλης Καλογήρου, και του Πρωθυπουργού, Δημήτρης Τζανακόπουλος.

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

H ηγεμονία του «Μακελειού» της Γιάμαλη Αναστασίας (από την ΑΥΓΗ)

Κάπου εκεί, λίγο πιο κάτω, μπορεί κανείς να ανατρέξει και στη σειρά φιλοναζιστικών, ακραία αδιασταύρωτων πρωτοσέλιδων του εντύπου, που θα ήταν αστεία αν δεν ήταν επικίνδυνα. Επικίνδυνα τα κάνει η αναπαραγωγή. Σύμφωνα με τo Alexa, τη διαδικτυακή εφαρμογή του Internet που μετρά την επισκεψιμότητα και δημοτικότητα ενός site στο Διαδίκτυο σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, το makeleio.gr είναι το 15ο πιο δημοφιλές σάιτ στην Ελλάδα, σε μια λίστα που στην κορυφή βρίσκονται το google.gr, το facebook.com, το youtube.com, το google.com κ.ο.κ.
Aνάμεσα σε διαφημίσεις «τόνωσης των σεξουαλικών επιδόσεων» και «καταπολέμησης της τριχόπτωσης με φυσικό τρόπο», η ιστοσελίδα makeleio.gr, η ηλεκτρονική εκδοχή του πανελλαδικής κυκλοφορίας εντύπου -δυσκολεύομαι να το πω εφημερίδα- προβαίνει σε «αποκαλύψεις», αναπαραγωγές διαφόρων Hoax του Διαδικτύου με λεζάντα «δείτε το πριν το κατεβάσουν» και ασκεί το λειτούργημα της δημοσιογραφίας, μιας δημοσιογραφίας που βαφτίζει ανεξάρτητη, αγανακτισμένη, αποκαλυπτική και έξω από τα δόντια με μότο «Το site των μεγάλων αποκαλύψεων».
Κάπου εκεί, λίγο πιο κάτω, μπορεί κανείς να ανατρέξει και στη σειρά φιλοναζιστικών, ακραία αδιασταύρωτων πρωτοσέλιδων του εντύπου, που θα ήταν αστεία αν δεν ήταν επικίνδυνα. Επικίνδυνα τα κάνει η αναπαραγωγή. Σύμφωνα με τo Alexa, τη διαδικτυακή εφαρμογή του Internet που μετρά την επισκεψιμότητα και δημοτικότητα ενός site στο Διαδίκτυο σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, το makeleio.gr είναι το 15ο πιο δημοφιλές σάιτ στην Ελλάδα, σε μια λίστα που στην κορυφή βρίσκονται το google.gr, το facebook.com, το youtube.com, το google.com κ.ο.κ.
Με αφορμή το χθεσινό πρωτοσέλιδο με τίτλο «Γεροβασίλη, θα πας φυλακή» και την εικονιζόμενη κυβερνητική εκπρόσωπο πίσω από κάγκελα για την υποτιθέμενη εμπλοκή της στην υπόθεση της τραγωδίας της Αίγινας, το έντυπο αποδεικνύει ότι δεν «ίδρωσε» το αυτί του ούτε η «αδέκαστη» πένα των «γραφιάδων» του από την κατάθεση μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμιση και εξύβριση από τους υπουργούς Επικρατείας, Οικονομίας και Ναυτιλίας Αλέκο Φλαμπουράκη, Γιώργο Σταθάκη και Θοδωρή Δρίτσα αντίστοιχα, τους οποίους παρουσίασε ή, πιο σωστά, φαντάστηκε πως έχουν προσωπική εμπλοκή στο τραγικό συμβάν. Πρόκειται για μια συστηματική πρακτική κατασκευής ειδήσεων, στην οποία προβαίνουν και άλλες πιο «έγκυρες», πιο «δημοφιλείς», λιγότερο «ψεκασμένες» στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού εφημερίδες και ιστοσελίδες, οι οποίες όμως ενδέχεται να έχουν πιο καλό νομικό τμήμα ή πιο περιορισμένη φαντασία. Και τα παραμύθια τους, που συχνά έχουν μέχρι και δράκο, δεν αναπαράγονται στα καφενεία, αλλά στη δημόσια σφαίρα του καιρού μας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα απόνερά τους να φτάνουν μέχρι και στα πολιτικά πάνελ, στα ίδια πάνελ που -o tempora, o mores- έφτασε να κάθεται ο Β. Λεβέντης ως αρχηγός κόμματος και συνομιλητής όταν πριν από λίγα χρόνια σκορπούσε μεταμεσονύκτιους ψόφους...
Το makeleio.gr, λοιπόν, φαίνεται να κερδίζει την ηγεμονία τής δημόσιας σφαίρας, δηλητηριάζοντας τον δημόσιο βίο με ψεύδη και φαντασιοπληξίες που τη δεκαετία του '90 δεν αφορούσαν την πολιτική ζωή, αλλά τα πάνελ των μεσημεριανάδικων τύπου Τατιάνας, από τα οποία πολλοί γνώρισαν και τη βασική «πένα» του «Μακελειού» για το αν τα έχει ο τάδε με τη δείνα και αν μιλάει η χ σταρ των μπουζουκιών με την ψ. ταμπλόιντ πολιτική λοιπόν.
Η ταμπλόιντ πολιτική έχει μολύνει την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας γιατί δυστυχώς -όσοι είμαστε του χώρου- βλέπουμε τη λεπτή κόκκινη γραμμή που συνδέει τα πρωτοσέλιδα του «Μακελειού» για τα «καπιταλιστικά κτήνη του Στάλιν» και άλλα γλαφυρά με το «είστε οι πραγματικοί διάδοχοι του Στάλιν και του Ζαχαριάδη» που είπε την Τετάρτη, μαζί με άλλα χαριτωμένα, η κυβερνητική εκπρόσωπος της κυβέρνησης Σαμαρά και βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Σοφία Βούλτεψη σε πάνελ εκπομπής. Η νέα ρητορική και ψυχολογία του τυφλού μίσους προς τον ΣΥΡΙΖΑ κάνει πολύ κόσμο -απ' όλο το πολιτικό φάσμα- να ταυτίζεται με το κάθε «Μακελειό» που σκορπά χολή χωρίς διασταύρωση ή εξακρίβωση, με «αδιάσειστα» στοιχεία που απειλεί να δημοσιεύσει, αλλά ποτέ δεν το κάνει. Το πρόβλημα είναι ότι απολήξεις αυτού του νήματος καταλήγουν και στην Αριστερά, με διάφορους αριστερούς να καταλήγουν «ντουντούκα» του «Μακελειού» -άκουσον άκουσον- και να μην ντρέπονται.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Η χίμαιρα της επικοινωνίας και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης (αναδημοσίευση από Εφημερίδα Συντακτών)

Η χίμαιρα της επικοινωνίας και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης

lafazanis.jpg

Παναγιώτης ΛαφαζάνηςEUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Η επικοινωνία, αυτό το πολυχρησιμοποιημένο αλλά εξόχως αποτελεσματικό εργαλείο της πολιτικής, δεν υπήρξε ποτέ το «φόρτε» του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Η δε σχέση του με τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή υπήρξε.
Λίγα 24ωρα πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, το τότε κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν προσκεκλημένος του ΣΚΑΪ. Στο προεκλογικό πάνελ θα συμμετείχαν -πέραν του ιδίου- ο Μάκης Βορίδης, η Λιάνα Κανέλλη και ο Γρηγόρης Ψαριανός.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ζήτησε από την παρουσιάστρια Σία Κοσιώνη, πριν ξεκινήσει η εκπομπή, «εγγυήσεις ότι θα γίνει μια σοβαρή συζήτηση». Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτές δεν παρασχέθηκαν και αποχώρησε από το κανάλι του Φαλήρου.
Λίγους μήνες μετά, τον Ιούλιο του 2015, ο τότε υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης αποχωρούσε από το δελτίο του STAR. Απευθυνόμενος δε στη δημοσιογράφο Κάτια Μακρή ανέφερε:
Σέβομαι αυτά που λέτε, αλλά ο κύριος Ντράγκι δεν χρειάζεται απολογητές στην Ελλάδα! Κυρία μου, αν νομίζετε ότι ήρθα εδώ για να κάνετε αυτή τη δουλειά… γεια σας! Γεια σας!
Μετά την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ, αποτέλεσμα της μνημονιακής στροφής του κόμματος, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κατήγγειλε μερικές φορές το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο ότι «θάβει» τις δραστηριότητες του κόμματός του, ενώ δέχτηκε να δώσει συνέντευξη σε κάθε Μέσο που τον καλούσε.
Ανάμεσα σε αυτά, και τη διαδικτυακή «Ζούγκλα» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Παράλληλα, δε, η ιστοσελίδα της οποίας έχει την καθημερινή φροντίδα, το iskra.gr, αναδημοσιεύει ουκ ολίγα άρθρα γνώμης της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα».
Η αντιπαράθεσή του πλέον με την κυβέρνηση χαρακτηρίζεται από λεκτικές ακροβασίες. Από μια άποψη είναι λογική αυτή η τακτική, αν αναλογιστεί κανείς τη θέση του πολιτικού φορέα του στο πολιτικό σκηνικό.
Μέχρι και η αποδοχή προσκλήσεων από Μέσα που επί καιρό τον συκοφαντούσαν συστηματικά μπορεί να δικαιολογηθεί υπό το πρίσμα της έγνοιας για προβολή. Ωστόσο πίσω από τις λέξεις κρύβεται ουσία.
Χτες, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης φιλοξενήθηκε στον ΣΚΑΪ. Και ερωτήθηκε για τη διαδικασία δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών.
Χαρακτήρισε «απολύτως διάτρητη τη διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών», είπε για την κυβέρνηση «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει», μίλησε για «βαρύτατο πλήγμα για τη δημοκρατία», κατηγόρησε το Μαξίμου ότι «λέει ποιος θα πάρει ή ποιος δεν θα πάρει άδεια» και πως θέλει «να κάνει πλύση εγκεφάλου στον ελληνικό λαό, όπως το κάνει μέσω της ΕΡΤ», την οποία χαρακτήρισε «έκτρωμα».
Και έφτασε να εκτιμήσει ότι η διαδικασία, όπως θα διεξαχθεί, «δεν μπορεί να παραγάγει έννομα αποτελέσματα».
Αν προσπεράσουμε τις απόλυτες ομοιότητες με την επιχειρηματολογία της Ν.Δ., γεννιούνται τα εξής ερωτήματα: Θεωρεί ότι το τηλεοπτικό τοπίο και η ενημέρωση του λαού κινδυνεύουν μόνο από τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες;
Εχουν ευθύνη τα κατεστημένα επιχειρηματικά συμφέροντα που εδώ και δεκαετίες λειτουργούν στον χώρο της ενημέρωσης υπό καθεστώς ασυδοσίας;
Οι πολιτικές απόψεις και οι πολιτικές διαφωνίες επιβάλλεται να αναδεικνύονται. Και οι πολιτικοί της Αριστεράς οφείλουν, όμως, να μη θυσιάζουν τις αρχές τους στον βωμό της σκοπιμότητας.

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

Σήμερα στην «Αυγή»: «Διεκδικούμε, δεν επαιτούμε»


Μήνυμα Τσίπρα στο Βερολίνο για τις πολεμικές επανορθώσεις
Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων καλείται η γερμανική κυβέρνηση «σε κλίμα συνεννόησης και καλής πίστης»
Στη συγκροτημένη εθνική στρατηγική της χώρας για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, όπως αυτή προέκυψε από το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής, αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός από το Κομμένο της Άρτας, όπου παρευρέθηκε χθες στις εκδηλώσεις μνήμης για τα 317 θύματα του Ναζισμού. Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τη σημερινή γερμανική κυβέρνηση την έμπρακτη αναγνώριση των εγκλημάτων του τρίτου Ράιχ, τονίζοντας ότι πρόκειται για “ηθικό και πολιτικό χρέος απέναντι στον ελληνικό λαό και σε ολόκληρη την Ευρώπη, απέναντι και στον γερμανικό λαό, απέναντι στην ίδια τη δικαιοσύνη και την ειρήνη”.

Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

Η ευλογία και η κατάρα του 21ου αιώνα στις γειτονιές του ονείρου (Μπαλή Κ.)



Στη στροφή εμφανίζεται το θαύμα. Το βουνό, φαλακρό, με μοβ πινελιές από την ανθισμένη άγρια λεβάντα κατεβαίνει μαλακά σε μια τιρκουάζ θάλασσα. Τέσσερα χιλιόμετρα λευκορόδινης άμμου σβήνουν μέσα στα κρυστάλλινα νερά. Και μερικά ανθεκτικά αρμυρίκια ρίχνουν ευεργετική τη σκιά τους στους λιγοστούς λουόμενους, όταν δεν παίζουν με τα κύματα.
Αυτή είναι η Μεσόγειος, στα ανατολικά της Κρήτης. Αυτό είναι το όνειρο που κυνήγησαν πέρσι 343 εκατομμύρια άνθρωποι. Και φέτος αναμένεται να είναι ακόμη περισσότεροι.
Γειτονιές του ονείρου -όπως η παραπάνω παραλία πλάι στην αρχαία Ζάκρο- υπάρχουν πολλές στη Μεσόγειο. Παραλίες που συνδυάζουν τη γοητεία της Καραϊβικής -ενίοτε και την πανίδα της, τώρα που η θερμοκρασία του νερού ανέβηκε στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 3.000 χρόνων- με τη μοναδικότητα των ερειπίων αρχαίων πολιτισμών και τις γαστριμαργικές εμπνεύσεις των σύγχρονων κατοίκων της Μεσογείου. Σ’ αυτή την κλειστή θάλασσα ο τουρίστας τα βρίσκει όλα «πακέτο»: Τη μαγεία της περιπέτειας του Οδυσσέα και του Αννίβα, τις σπονδές στην Αφροδίτη, την κληρονομιά των Μαυριτανών και των Δόγηδων να συνοδεύονται από έναν χαδιάρη ήλιο, από πανέμορφα τοπία, από λαχταριστά μπαρμπούνια -και βέβαια από όλες τις σύγχρονες απολαύσεις: κανό και σερφ, τζετ σκι και νεροτσουλήθρες, κλάμπινγκ και κυνήγι Pokemon στα βράχια.
Μόνο που πλάι σ’ αυτό το «πακέτο», όπως άλλωστε και στον Παράδεισο, καραδοκεί ο όφις ή εν προκειμένω το δηλητήριο.

Η φρίκη των αριθμών

Κάτι λιγότερο από ένα τέταρτο του δισεκατομμυρίου είναι οι άνθρωποι που τα τελευταία χρόνια επιδιώκουν να γευτούν τις απολαύσεις της Μεσογείου. Το 1960 είχαν περάσει τις διακοπές τους στην «μπανιέρα της Ευρώπης», όπως την ονόμαζε δέκα χρόνια πριν το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», 135 εκατομμύρια. Και αν οι υπολογισμοί των ειδικών δεν πέσουν έξω, το 2025 θα παραθερίσουν στη Μεσόγειο πάνω από 400 εκατομμύρια. Τα όρια των περισσότερων γειτονιών του ονείρου έχουν εξαντληθεί από καιρό.
Πέντε δεκαετίες μαζικού τουρισμού έχουν κάνει τη γαλανή Μεσόγειο μια θολή σούπα σε πολλές από τις ακτές της. Ταυτόχρονα, βέβαια, έχουν δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας σε μια περιοχή της Γης που μέχρι τη δεκαετία του 1970 έστελνε οικονομικούς μετανάστες στον βιομηχανικό Βορρά. Πολλές από αυτές τις θέσεις εργασίας καταφέρνουν να αντέξουν και τις κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας, τουλάχιστον όταν πρόκειται για οικονομικές κι όχι για εμπόλεμες συρράξεις. Χάρη στον τουρισμό -ή εξαιτίας του- ο μόνιμος πληθυσμός των ακτών της Μεσογείου έχει αυξηθεί από 190 εκατομμύρια το 1970 σε 250 το 2000.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι -μόνιμοι κάτοικοι και τουρίστες- χρησιμοποιούν ενέργεια, νερό, απορρυπαντικά, ρίχνουν κάθε χρόνο στη Μεσόγειο 3,8 δισεκατομμύρια κυβικά απόνερα. Χτίζουν σπίτια -από τα 46.000 χιλιόμετρα της ακτογραμμής της Μεσογείου πάνω από τα 25.000 έχουν χτιστεί-, στρώνουν άσφαλτο, κόβουν δέντρα, παράγουν σκουπίδια. Ψαρεύουν και καλλιεργούν εντατικά αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια.

Οικολογικά θρίλερ

Μια πρόχειρη ματιά στα στοιχεία που έχουν συλλέξει οι περιφερειακές υπηρεσίες περιβάλλοντος στα 21 κράτη που βρέχονται από τη Μεσόγειο, αλλά και οργανώσεις όπως η Greenpeace ή το WWF είναι αρκετή για να εμπνεύσει δεκάδες σκηνοθέτες «οικολογικών» θρίλερ.
* Στον Βορρά, στη λιμνοθάλασσα της γαληνοτάτης Βενετίας χύνονται πέντε εκατομμύρια κυβικά μέτρα τοξικών χημικών αποβλήτων τον χρόνο. Κάποιες στιγμές τα κύματα βάφονται κόκκινα από τις χημικές αντιδράσεις σε ένα από τα πιο μαγικά τοπία της Μεσογείου. Από 'κεί ψαρεύονται τα κοχύλια που μπαίνουν στα ονομαστά «σπαγγέτι α λα βόγκολε». Τη νοστιμιά την κάνει πια ο υδράργυρος.
* Στον Νότο, στην Τυνησία, εδώ και 35 χρόνια οι βιομηχανίες παραγωγής λιπασμάτων ρίχνουν αφιλτράριστα τα τοξικά απόβλητά τους στον κόλπο της Γκαμπές. Τα νερά παραμένουν γαλανά, όμως μια πρόχειρη χημική ανάλυση είναι αρκετή για να γίνει το όνειρο εφιάλτης
* Στην Ανατολή, στις ακτές του Ισραήλ, εκβάλλουν «πεθαμένα» ποτάμια, φορτωμένα με όλα τα απόβλητα της χημικής βιομηχανίας. Σύμφωνα με την Greenpeace, οι περισσότεροι δύτες που έκαναν, όπως συνηθιζόταν μέχρι το 2005, την εκπαίδευσή τους στο ποτάμι Κισόν έχουν προσβληθεί από καρκίνο αρκετοί έχουν ήδη υποκύψει.
* Στη Δύση, στις πολυσύχναστες παραλίες της Ισπανίας, η ανεξέλεγκτη τουριστική βιομηχανία κατάφερε να κάνει κόλαση ένα μεγάλο μέρος του Παραδείσου. Η “ακτή του ήλιου” είναι μια ατέλειωτη αλυσίδα από πολυκατοικίες. Μπροστά της η Λούτσα είναι τα καλοκαίρια αραιοκατοικημένη.

Είκοσι "Πρεστίζ"

Τα νερά της Μεσογείου γίνονται όλο και πιο μολυσμένα, όλο και πιο αλμυρά. Αν και η λεκάνη της με την επιφάνεια των τριών εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων αποτελεί μόλις το 1% των θαλασσών της Γης, υφίσταται το 20% του παγκοσμίου εμπορίου πετρελαίου. Με τα νερά της ξεπλένονται οι μηχανές, οι δεξαμενές και τα αμπάρια χιλιάδων τάνκερ και καραβιών και, ακόμα κι αν -Θεού θέλοντος και μποφόρ επιτρεπόντων- δεν γίνει κανένα ναυάγιο, χύνονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο σχεδόν ένα εκατομμύριο τόνοι πίσσας. Είκοσι φορές παραπάνω απ’ όση ξέρασε το «Πρεστίζ» στα βόρεια παράλια της Ισπανίας και της Γαλλίας.
Υπενθυμίζεται ότι το ναυάγιο του τάνκερ “Πρεστίζ” τον Νοέμβριο του 2002 είναι μέχρι τώρα η μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στη “Μάρε Νόστρουμ”. Αλλά και χωρίς καταστροφές τέτοιου τύπου η Μεσόγειος, με 38 mg πίσσα ανά κυβικό νερού, είναι η πιο βρόμικη θάλασσα του πλανήτη. Σχεδόν 500 είδη ψαριών και θηλαστικών της θάλασσας τείνουν να εξαφανιστούν, από τις χελώνες και αρκετά είδη δελφινιών μέχρι τους ιππόκαμπους. Ο συνδυασμός της πίσσας, των χημικών αποβλήτων, των αποχετεύσεων χιλιάδων πόλεων και χωριών και της εντατικής αλιείας αποδεικνύεται θανατηφόρος.

Αντίο δάση

Πλάι στο βασανισμένο νερό ορθώνονται κατεστραμμένες ακτές. Το 85% των δασών στη λεκάνη της Μεσογείου έχει αποχαιρετήσει οριστικά τον μάταιο τούτο κόσμο. Και το κακό συνεχίζεται. Πυρκαγιές και εμπρησμοί -οι οικοπεδοφάγοι δεν είναι ελληνική αποκλειστικότητα- τρώνε κάθε χρόνο από 600 έως 800 χιλιάδες εκτάρια δάσους. Φέτος την τιμητική της είχε μέχρι τώρα η βόρεια Πορτογαλία, ενώ στα δικά μας μέρη οι μεγαλύτερες καταστροφές από τις φλόγες έγιναν φέτος -έως τώρα...- στη Χίο και την Εύβοια. Και μυαλό δεν βάζει κανείς. Του χρόνου η φωτιά θα χτυπήσει κάπου αλλού.

Από την εποχή του χαλκού

Τα δάση της Μεσογείου είναι συνηθισμένα στην εκμετάλλευση από τον άνθρωπο -και στην καταστροφή. Οι πρώτοι διδάξαντες ήταν οι πρόγονοί μας της χάλκινης εποχής, που χρησιμοποιούσαν την ξυλεία για να λιώνουν τα μέταλλα. Οι υπήκοοι του Μίνωα έκοβαν τα δάση για να χτίσουν σπίτια, οι Βενετσιάνοι έχτισαν ολόκληρη την πόλη τους σε παλούκια. Κανείς τους όμως δεν σκέφτηκε να αντικαταστήσει τα κομμένα πεύκα, να βοηθήσει τη φυσική αναδάσωση. Χωρίς την προστασία των δένδρων η διάβρωση του εδάφους προχώρησε, οι ακτές άλλαξαν μορφή, εκατομμύρια τόνοι άμμου κύλησαν στη Μεσόγειο.
Αλλά και ό,τι πετούσε ο άνθρωπος χιλιάδες χρόνια τώρα που κατοικεί αυτές τις ακτές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κατέληγε στη θάλασσα. Μέχρι πριν από 50 χρόνια η μητέρα φύση έβρισκε τον τρόπο να διορθώνει κουτσά - στραβά τη ζημιά, το κρύο νερό του Ατλαντικού που έμπαινε από τα στενά του Γιβραλτάρ προλάβαινε να καθαρίσει τον στάβλο του Αυγεία. Αλλά και η δύναμη της φύσης έχει τα όριά της. Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τον παράγοντα άνθρωπο του 21ου αιώνα.

Η εκδίκηση του Νότου

Μετά τη δεκαετία του 1960 ο φτωχός ευρωπαϊκός -μεσογειακός- Νότος βρήκε την έξοδο από τη μιζέρια. Στις ακτές όπου έφταναν γρήγορα και φτηνά οι πρώτες ύλες διά θαλάσσης χτίστηκαν χιλιάδες εργοστάσια. Κι όπου υπάρχουν δουλειές σπεύδουν οι άνθρωποι. Οι αγρότες της ενδοχώρας κατέβηκαν στις ακτές της Μεσογείου, σε σαράντα χρόνια ο μόνιμος πληθυσμός των ακτών υπερδιπλασιάστηκε.
Τη δεκαετία του 1980 άνθησε μια άλλη βιομηχανία, ο τουρισμός. Τα εκατομμύρια των πεινασμένων για ήλιο Βορείων άρχισαν να κατηφορίζουν μαζικά. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, οι τουρίστες άφησαν το 2014 στις χώρες της Μεσογείου 247 δισεκατομμύρια ευρώ. Και απαιτούν γήπεδα γκολφ στην ισπανική Costa del Sol, πισίνες στην άνυδρη Σαντορίνη. Ο «κυριλέ» τουρίστας ξοδεύει 800 λίτρα νερό τη μέρα, ο «κανονικός» 440, τη στιγμή που ο μέσος μόνιμος κάτοικος έχει μάθει να «βολεύεται» με 250 λίτρα. Μέσα και το πλύσιμο του αυτοκινήτου, μέσα και τα πλυντήρια και το πότισμα των λουλουδιών.
Τα δύο τρίτα των χρημάτων που αφήνουν οι τουρίστες στον Νότο τα διαχειρίζονται οι πέντε μεγαλύτεροι tour operators. Και προφανώς δεν έχουν καμία διάθεση να χάσουν το ψωμί και το παντεσπάνι τους. Αντίθετα, ανοίγουν κι άλλο τις δουλειές τους. Και μαζί τις δουλειές των ανθρώπων του Νότου. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα και την Τουρκία χτίζονται νέα ξενοδοχεία, σχεδιάζονται καινούργια κάμπινγκ, ξεφυτρώνουν νέες μπουτίκ στα ψαροχώρια, στήνονται χιλιάδες μπιτς μπαρ στις παραλίες. Οι κρίσεις βάζουν φρένο για λίγο στην τουριστική ανάπτυξη, αλλά σύντομα ξανά προς τη δόξα τραβά.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις σημαίνουν συναγερμό λένε ότι, αν συνεχιστεί αυτό το βιολί, η Μεσόγειος θα γίνει χαβούζα, πολλές περιοχές της θα καταστραφούν αμετάκλητα. Αλλά ποιος να τους ακούσει; Ούτε καν αυτοί που ζουν άμεσα από την ίδια τη Μεσόγειο, οι ψαράδες, νοιάζονται για την υγεία της -και το μέλλον τους. Με δυναμίτη και αθερινόδιχτα, με δίχτυα μήκους χιλιομέτρων σκοτώνουν περισσότερα ψάρια απ’ όσα πιάνουν, «ξυρίζουν» τα φύκια, καταστρέφουν τον γόνο.
Οι ίδιοι οι μόνιμοι κάτοικοι των ακτών θεωρούν πολυτέλεια τα ρυθμιστικά σχέδια, τους βιολογικούς καθαρισμούς, αντιμάχονται οτιδήποτε εμποδίζει το γρήγορο κέδρος, ακόμα κι αν εξασφαλίζει το μακροπρόθεσμο. Όλοι πιστεύουν ότι οι ίδιοι θα τη γλιτώσουν. Και αρνούνται να δουν τις νεκρές παραλίες, που κάποτε έσφυζαν από χαρούμενους λουόμενους.

Το 1/3 της παγκόσμιας τουριστικής πίτας

Το μερίδιο της Μεσογείου στην παγκόσμια τουριστική αγορά ήταν πέρσι 32%, που είναι και το μεγαλύτερο στον κόσμο. Από τον εισερχόμενο τουρισμό της Μεσογείου το 46% επιλέγει το δίπτυχο sun and beach (αύξηση 31% την τελευταία πενταετία), ενώ το 15% τον αστικό τουρισμό (+72% τα τελευταία πέντε χρόνια).
Το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας του εισερχόμενου τουρισμού στη Μεσόγειο απολαμβάνει η Γαλλία με 84 εκατομμύρια τουρίστες και ακολουθούν: η Ισπανία με 66 εκατομμύρια, η Ιταλία με 49 εκατομμύρια, η Ελλάδα με 22 εκατομμύρια και η Πορτογαλία με 9 εκατομμύρια τουρίστες.