Του Γιώργου Κυρίτση
«Τούρκος καναλάρχης». Αυτό είναι το νέο τρεντ των καναλιών της διαπλοκής. Φυσικά έβγαλαν μπροστά τον φαιδρό Λεβέντη, έναν πρώην καναλάρχη, περιθωριακό και αδιαφανή, τον οποίο αναγόρευσαν σε πολιτικό ηγέτη με μόνο στόχο να φτιάξουν ένα ξόανο, έναν Τούρκο, με τον οποίο να μπορούν να συγκριθούν και με την κατάλληλη προπαγάνδα να βρεθούν από πάνω.
Θεώρησαν, και σωστά, ότι σε κάθε άλλη περίπτωση θα περνούσαν κάτω από τον πήχη. Η κυβέρνηση ήδη απάντησε ότι, κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Τουρκία, μεταξύ των θεατών του ποδοσφαιρικού αγώνα που παρακολούθησαν μαζί με τον Τούρκο ομόλογό του ήταν και ένας επιχειρηματίας των ΜΜΕ, με τον οποίο έγιναν συστάσεις, και τέλος.
Αξίζει, πάντως, να παρατηρήσει κανείς ότι οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις και τα ίδια κανάλια που καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι σαμποτάρει ξένες επενδύσεις την καταγγέλλουν τώρα ότι επιχειρεί το αντίθετο. Οι επενδύσεις είναι καλές όταν παίρνουν Κινέζοι τα λιμάνια, Άραβες τον Αστέρα, Γερμανοί τα αεροδρόμια, όταν Καναδοί καταστρέφουν το περιβάλλον, όταν Τούρκοι παίρνουν το Πασαλιμάνι, όταν τα ελληνικά τους κανάλια παίζουν κυρίως τουρκικές τηλεοπτικές σειρές, αλλά οι επενδύσεις είναι κακές όταν υπάρχει υποψία ότι κάποιος επενδυτής «εκτός κλαμπ» μπορεί να διεκδικήσει τηλεοπτικό κανάλι. Όταν πήραν Γερμανοί τον Αlpha και όταν προσπαθούσε ο Ψυχάρης να πουλήσει τον ΔΟΛ σε Γερμανούς, αυτή η προβληματική δεν είχε αναπτυχθεί πάντως.
Ενδεχομένως να θεωρούν ότι οι ξένες επενδύσεις είναι καλές όταν αφορούν τη δημόσια περιουσία και υποδομή, όχι όμως όταν αφορούν τη δική τους περιουσία. Ότι ο ανταγωνισμός -η αγαπημένη τους λέξη- αφορά άλλους, όχι τους ίδιους. Γιατί; Διότι θεωρούν τη χώρα ιδιοκτησία τους, άρα και τις συχνότητες.
Άρα τα κίνητρα είναι προφανή. Και αν γράφονται αυτές οι γραμμές, είναι για να δείξουν πόσο εργαλειακή αντίληψη της ελεύθερης αγοράς έχουν οι οπαδοί της. Και είναι γνήσιοι οπαδοί της, διότι αυτό είναι η ελεύθερη αγορά. "Εμείς να κερδίζουμε και οι άλλοι να πάνε να απαυτωθούν".
«Τούρκος καναλάρχης». Αυτό είναι το νέο τρεντ των καναλιών της διαπλοκής. Φυσικά έβγαλαν μπροστά τον φαιδρό Λεβέντη, έναν πρώην καναλάρχη, περιθωριακό και αδιαφανή, τον οποίο αναγόρευσαν σε πολιτικό ηγέτη με μόνο στόχο να φτιάξουν ένα ξόανο, έναν Τούρκο, με τον οποίο να μπορούν να συγκριθούν και με την κατάλληλη προπαγάνδα να βρεθούν από πάνω.
Θεώρησαν, και σωστά, ότι σε κάθε άλλη περίπτωση θα περνούσαν κάτω από τον πήχη. Η κυβέρνηση ήδη απάντησε ότι, κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Τουρκία, μεταξύ των θεατών του ποδοσφαιρικού αγώνα που παρακολούθησαν μαζί με τον Τούρκο ομόλογό του ήταν και ένας επιχειρηματίας των ΜΜΕ, με τον οποίο έγιναν συστάσεις, και τέλος.
Αξίζει, πάντως, να παρατηρήσει κανείς ότι οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις και τα ίδια κανάλια που καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι σαμποτάρει ξένες επενδύσεις την καταγγέλλουν τώρα ότι επιχειρεί το αντίθετο. Οι επενδύσεις είναι καλές όταν παίρνουν Κινέζοι τα λιμάνια, Άραβες τον Αστέρα, Γερμανοί τα αεροδρόμια, όταν Καναδοί καταστρέφουν το περιβάλλον, όταν Τούρκοι παίρνουν το Πασαλιμάνι, όταν τα ελληνικά τους κανάλια παίζουν κυρίως τουρκικές τηλεοπτικές σειρές, αλλά οι επενδύσεις είναι κακές όταν υπάρχει υποψία ότι κάποιος επενδυτής «εκτός κλαμπ» μπορεί να διεκδικήσει τηλεοπτικό κανάλι. Όταν πήραν Γερμανοί τον Αlpha και όταν προσπαθούσε ο Ψυχάρης να πουλήσει τον ΔΟΛ σε Γερμανούς, αυτή η προβληματική δεν είχε αναπτυχθεί πάντως.
Ενδεχομένως να θεωρούν ότι οι ξένες επενδύσεις είναι καλές όταν αφορούν τη δημόσια περιουσία και υποδομή, όχι όμως όταν αφορούν τη δική τους περιουσία. Ότι ο ανταγωνισμός -η αγαπημένη τους λέξη- αφορά άλλους, όχι τους ίδιους. Γιατί; Διότι θεωρούν τη χώρα ιδιοκτησία τους, άρα και τις συχνότητες.
Άρα τα κίνητρα είναι προφανή. Και αν γράφονται αυτές οι γραμμές, είναι για να δείξουν πόσο εργαλειακή αντίληψη της ελεύθερης αγοράς έχουν οι οπαδοί της. Και είναι γνήσιοι οπαδοί της, διότι αυτό είναι η ελεύθερη αγορά. "Εμείς να κερδίζουμε και οι άλλοι να πάνε να απαυτωθούν".
