Τρίτη 17 Μαΐου 2011

ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΙ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ


17/05/2011

Συνέντευξη Τύπου του Προέδρου της Κ.Ο., Αλέξη Τσίπρα, και της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για τον ένα χρόνο εφαρμογής του Μνημονίου

Συνέντευξη Τύπου για τον ένα χρόνο  εφαρμογής του Μνημονίου έδωσε σήμερα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στο ξενοδοχείο Athens Imperial.
Στη συνέντευξη Τύπου, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Αλέξης Τσίπρας, παρουσίασε τη «Μαύρη Βίβλο» των επιπτώσεων από την εφαρμογή του Μνημονίου, καθώς και τιςεναλλακτικές προτάσεις εξόδου από την κρίση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Μαύρη βίβλος
To Γραφείο Τύπου

Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

αντίδραση του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ στην κυβερνητική και αστυνομική βαρβαρότητα

Να πέσει η κυβέρνηση του αίματος! 
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΚΑΛΕΣΜΑ
Για κοινή δράση και πρωτοβουλίες της Αριστεράς προς αντιμετώπιση της εντεινόμενης κυβερνητικής και αστυνομικής βαρβαρότητας


Η γενική απεργία και το μαχητικό συλλαλητήριο της 11ης Μαΐου σημαδεύτηκαν από το αμόκ κρατικής τρομοκρατίας, που κατέληξε στον τραυματισμό δεκάδων διαδηλωτών, ένας εκ των οποίων δίνει μάχη για τη ζωή του σε κρεβάτι του Γενικού Κρατικού Νίκαιας. Η άγρια επίθεση των ΜΑΤ ήταν εντελώς απρόκλητη, γεγονός που παραπέμπει σε εν ψυχρώ ειλημμένη απόφαση, με ηθικούς αυτουργούς τον Γιώργο Παπανδρέου και τους «λαγούς» του, τύπου Λοβέρδου, Διαμαντοπούλου και ΣΙΑ, και με απλό εκτελεστικό όργανο τον επονείδιστο πρώην πρόεδρο της ΕΦΕΕ και υπουργό του «Σάμινα», Χρήστο Παπουτσή. Η ανατροπή της κυβέρνησης του αίσχους αποτελεί πλέον όρο για την επιβίωση του λαού και των στοιχειωδέστερων δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η πλήρης αποτυχία της μνημονιακής πολιτικής και η προετοιμασία της παραπαίουσας κυβέρνησης για ένα δεύτερο μνημόνιο, στο πλαίσιο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας που επιβάλλουν στην κατοχική κυβέρνηση οι Γερμανοί, είναι ασύμβατες και με αυτή την ακρωτηριασμένη αστική δημοκρατία και νομιμότητα. Για να περάσουν τα οικονομικά πάντσερ, πρέπει η χώρα να μπει στο γύψο, σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, απολυταρχικής εκτροπής με κοινοβουλευτικό μανδύα.

Υπό το βάρος των αδιεξόδων της, η κυβέρνηση του κοινωνικού ζόφου επέλεξε συνειδητά να ρίξει πάνω στη χώρα ένα πέπλο τρόμου, με την αγριότητα των ΜΑΤ εναντίον διαδηλωτών χθες, με την υστερία για τους μετανάστες και το κοινό έγκλημα προχθές, με τα συνεργαζόμενα καταστήματα κρατικής ασφάλειας- φασιστοειδών- τηλεοπτικών καναλιών να δημιουργούν μια δηλητηριώδη ατμόσφαιρα ρατσιστικής, ακροδεξιάς παράνοιας. Στόχος αυτής της τρομοκρατικής εκστρατείας είναι να απομακρυνθούν οι ευρύτερες μάζες των εργαζομένων και των νέων ανθρώπων από τους δρόμους του μαζικού αγώνα με προοπτική νίκης και να εξωθηθούν όσοι επιμένουν ανατρεπτικά σε άγονες κατευθύνσεις ανήμπορης και εν τέλει αυτοκαταστροφικής βίας. Ειδικός στόχος της κυβέρνησης, της ασφάλειας και των δυνάμεων καταστολής είναι να δημιουργηθεί άβατο στην πλατεία Συντάγματος, καθώς τα αστικά επιτελεία έχουν από καιρό επισημάνει τον κίνδυνο μιας ελληνικής «πλατείας Ταχρίρ», που θα μπορούσε να πυροδοτήσει πανευρωπαϊκό, κοινωνικό τσουνάμι.

Οι μέρες του Μνημονίου θυμίζουν μέρες χούντας. Η κατάσταση είναι απολύτως κρίσιμη για το κίνημα κατά των μέτρων κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Και το ξεπερνά.

Ανεξάρτητα από την πολιτική πρόταση διεξόδου από την κρίση που «βλέπουν» τα διαφορετικά τμήματα της κοινωνίας, τα οποία αψήφησαν την εργοδοτική και την αστυνομική απειλή και κατέβηκαν στο δρόμο όλες αυτές τις φορές από την 5η Μαΐου του 2010 μέχρι σήμερα, τίθεται ένα σοβαρότατο ζήτημα. Το ζήτημα της δημοκρατίας.

Απέναντι στην κρατική τρομοκρατία και στο στρατό των φανερών και μυστικών μηχανισμών καταστολής, χρειάζεται να ορθώσουμε ένα ισχυρό πολιτικό μετωπικό «Δεν θα περάσουν». Για να μην εγκλωβιστεί το κίνημα στις Συμπληγάδες του τρόμου και της τυφλής εκδίκησης. Για να κρατηθεί στο ακέραιο η ουσία της πολιτικής πάλης για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής που πλήττει τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Για να παραμείνουν εντός του αγώνα οι μεγάλες στρατιές των ανέργων, των ανασφαλώς εργαζομένων, των μικρομεσαίων, της νεολαίας. Για να κερδηθούν και νέες δυνάμεις της κοινωνίας που ωθούνται στους δρόμους από τα αδιέξοδα της κυρίαρχης πολιτικής.

Θεωρούμε ότι είναι επείγουσα και απολύτως αναγκαία η κοινή αντιμετώπιση, από όλα τα κόμματα και τις δυνάμεις της Αριστεράς και από όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, της συνεχώς αυξανόμενης καταστολής η οποία καταλύει κάθε έννοια δημοκρατικού δικαιώματος. Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα ενισχύσουμε πρωτοβουλίες για την έμπρακτη, από κοινού περιφρούρηση των λαϊκών, δημοκρατικών ελευθεριών και του ίδιου του κινήματος, με την οργανωμένη συμπαράταξη όλων των μάχιμων αριστερών δυνάμεων και των ανεξάρτητων αριστερών αγωνιστών.


=======================================
Η Συντονιστική Επιτροπή του Αριστερού Βήματος

Αθήνα 12 Μαΐου 2011

και λίγα λέμε...


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ ΔΙΑΔΗΛΩΤΗ

Καταγγέλλουμε την πρωτοφανούς βιαιότητας επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων των ΜΑΤ ενάντια στην ειρηνική πορεία των διαδηλωτών στα πλαίσια της σημερινής πανελλαδικής απεργίας που  είχε σαν αποτέλεσμα το βαρύτατο  τραυματισμό  ενός 30χρονου με αβέβαιη την κατάσταση της υγείας  του, ενώ δεκάδες άλλοι βρίσκονται στα νοσοκομεία. Η κυβέρνηση φέρνει ακέραια την ευθύνη για την σημερινή βάναυση και αναίτια δολοφονική επίθεση .
Είναι φανερό πως όσο εντείνεται η ανάλγητη και αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης τόσο πιο βάρβαρη και αυταρχική είναι η στάση της απέναντι στους εργαζόμενους και στο λαό που αντιστέκεται .
Ο αγώνας ενάντια στο μνημόνιο δεν καταστέλλεται. Απέναντι στον ολισθηρό δρόμο του αυταρχισμού της βίας και του εκφασισμού της κοινωνίας ορθώνουμε τους μαζικούς, ειρηνικούς, ενωτικούς αγώνες για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της.
To Γραφείο Τύπου

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

11 ΜΑΗ - ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ- ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ



ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 11 ΜΑΗ. 1 χρόνος μνημονιο-100 χρόνια πίσω σε δικαιώματα και κατακτήσεις. Να στείλουμε μήνυμα καθολικής αντίστασης.

Η συμπλήρωση ενός χρόνου από την ένταξη της χώρας μας στο Μηχανισμό Στήριξης και την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου Μνημονίου με τις αλλεπάλληλες επικαιροποιήσεις του, βρίσκει το σύνολο του κόσμου της μισθωτής εργασίας, των συνταξιούχων, των νέων και της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, σε μια οδυνηρή και βίαιη φτωχοποίηση, χωρίς τέλος.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να μετατρέψουν Την Γενική Απεργία στις 11 Μάη σε μια διαφορετική απεργία. Πρέπει και μπορούμε να στείλουμε το μήνυμα της καθολικής κοινωνικής αντίστασης απέναντι στον πόλεμο που έχουν κηρύξει η κυβέρνηση, η Τρόικα και οι δυνάμεις του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, τους ανέργους.
Η 11η  Μάη πρέπει να είναι μια μεγάλη απεργία - απάντηση στη νέα πρωτοφανή επίθεση που έχουν εξαπολύσει η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η Τρόικα, μέσω του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, και του «Συμφώνου για το Ευρώ», που «θεσμοθετεί» τη διαρκή λιτότητα και καταδικάζει ολόκληρη τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια.
Η κυβέρνηση και η Τρόικα με εργαλείο το Μνημόνιο, το Σύμφωνο του ευρώ και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής τσακίζουν ότι κτίσαμε με αγώνες και θυσίες τις τελευταίες δεκαετίες και καταστρέφουν και τα τελευταία ψήγματα των κοινωνικών δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Τσακίζουν μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις. Τσακίζουν την υγεία, την παιδεία και την Κοινωνική Πρόνοια.
Με τη μαζική συμμετοχή μας στην πανεργατική απεργία στις 11 Μάη, που πρέπει να συνοδευτεί με συγκεκριμένο σχέδιο κλιμάκωσής της, πρέπει να δείξουμε στην Τρόικα, την  κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τους πρόθυμους πολιτικούς συμμάχους τους, ότι δεν θα τους επιτρέψουμε να μας γυρίσουν πίσω σε εργασιακό καθεστώς δουλείας και ανασφάλειας. Πρέπει να τους απαντήσουμε με την πιο πλατιά εργατική ενότητα.
Να αμφισβητήσουμε το δημόσιο χρέος ως χρέος του ελληνικού λαού, να διεκδικήσουμε τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του, την εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών, την αναπτυξιακή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας, τη διέξοδο από την κρίση και τη σοσιαλιστική προοπτική.
Μπορούμε να ξεπεράσουμε την συμβιβαστική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) με  την οργάνωση και κινητοποίηση της εργατικής βάσης και την συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα και αλληλεγγύης σε κάθε  χώρο εργασίας, κατοικίας και σπουδών.
Η κυβέρνηση δεν έχει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση να σύρει τους εργαζόμενους σε διαρκή λιτότητα και να εκποιήσει το δημόσιο πλούτο
Η  πανεργατική απεργία στις 11 Μάη πρέπει να είναι οι αγωνιστική αφετηρία του εργατικού κινήματος για την ανατροπή της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου και των αντικοινωνικών πολιτικών της. Για τη συγκρότηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με πυρήνα την Αριστερά, η οποία θα βγάλει την χώρα μας από το μνημόνιο και θα προωθήσει μια πολιτική που θα καλύπτει τις ανάγκες του λαού και όχι των πιστωτών και του κεφαλαίου. 
Οι εργαζόμενοι δεν χρωστούν τίποτε σ’ αυτούς που λήστεψαν και λεηλάτησαν τη χώρα μας.
Να διαγραφεί ένα μεγάλο μέρος το χρέους.
Να φορολογηθούν οι πλούσιοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις
Μειώστε τώρα τους εξοπλισμούς
 Εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών
Απαγόρευση των απολύσεων- Μαζικές προσλήψεις σε υγεία, παιδεία, σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες Καμιά περικοπή σε μισθούς και συντάξεις
Όχι ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Προσυγκέντρωση Δικτύου Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς 10.30π.μ στο Μουσείο
ΣΥΡΙΖΑ
ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

ΠΑΛΙ ΠΟΡΤΑ ΦΑΓΑΜΕ! Γαμώ την ατυχία μου!




ΜΕ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΝ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» Ο ΠΕΡΙΣΣΟΣ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ

«Το ΚΚΕ δεν συμπράττει με «προβιές αριστερών»»

Τον Σεπτέμβριο του 2008, σε μία από τις συνεδριάσεις της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ, ο Αλέξης Τσίπρας είχε περιγράψει το σχέδιό του για μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Σχέδιο που περιλάμβανε τότε «σοσιαλιστές, κομμουνιστές, αριστερούς ριζοσπάστες, οικολόγους, κοινωνικούς αγωνιστές και αγωνίστριες, γύρω από έναν ευρύ αριστερό πόλο».
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, με αφορμή τις ευρωεκλογές τον Ιούνιο του 2009, επανήλθε και απευθυνόμενος στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και των Οικολόγων Πράσινων μίλησε και πάλι για τον «αριστερό πόλο».
Οι εκκλήσεις αυτή τη φορά με τη μορφή ενός «νέου συνασπισμού εξουσίας» συνεχίστηκαν με στόχο την ακύρωση του Μνημονίου.
Το ΚΚΕ μέσω της ηγεσίας του απέρριψε την πρόταση. Οσες φορές ρωτήθηκε η Αλέκα Παπαρήγα, δεν άφησε κανένα περιθώριο για οποιασδήποτε μορφής συνεργασία.
Αποκορύφωμα αυτής της άρνησης ήταν άρθρο που δημοσιεύτηκε το Σάββατο στον «Ριζοσπάστη», το οποίο περιέγραφε την πρόταση συνεργασίας ως προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ. «Κάνουν σήμερα ό,τι προσπάθησαν στο παρελθόν με άλλα μέσα και δεν τα κατάφεραν, να το διαλύσουν, να πάψει αυτό να υφίσταται ως Κομμουνιστικό Κόμμα», αναφέρει το άρθρο χαρακτηριστικά.
«Κρύβουν ότι στο πλαίσιο αυτού του συστήματος τα χειρότερα θα είναι πάντα μπροστά για τον λαό», γράφει ο αρθρογράφος του «Ριζοσπάστη» και συνεχίζει: «Και έχουν το θράσος να καλούν το ΚΚΕ να συμπράξει ώστε να πειστεί ο λαός να διαλέξει το σκοινί με το οποίο θα τον κρεμάσουν. Στην πραγματικότητα, ζητάνε από το ΚΚΕ να αρνηθεί τον εαυτό του, τη θεωρία και την ιδεολογία του, να παραιτηθεί από τη στρατηγική του. Κάνουν σήμερα ό,τι προσπάθησαν στο παρελθόν με άλλα μέσα και δεν τα κατάφεραν, να το διαλύσουν, να πάψει αυτό να υφίσταται ως Κομμουνιστικό Κόμμα».
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά σ' όσα χωρίζουν το ΚΚΕ με την «άλλη Αριστερά».
«Ο πολιτικός βίος και η πολιτεία τους είναι γνωστή. Είναι αυτοί που όντας στο ΚΚΕ, όταν η ΕΔΑ συγκροτήθηκε ως συνασπισμός κομμάτων, τη μετέτρεψαν σε ενιαίο κόμμα ενάντια στο ΚΚΕ. Είναι αυτοί που οδήγησαν στη διάσπαση το ΚΚΕ το 1968, αφού δεν μπόρεσαν να αλώσουν τον χαρακτήρα του από τα μέσα και το πολέμησαν με λύσσα στη συνέχεια. Είναι αυτοί που με τη δημιουργία του ενιαίου Συνασπισμού ως συνεργασίας κομμάτων, επιδίωξαν, με τα στελέχη του ΚΚΕ που έφυγαν το 1991, να μετατρέψουν τον Συνασπισμό σε κόμμα, δρομολογώντας τη διάλυση του ΚΚΕ. Είναι κομμάτια του ΚΚΕ που στόχευαν πάντα στην κατάργησή του. Οταν έφυγαν από το Κόμμα, το πολέμησαν σε κοινό μέτωπο με τις δυνάμεις των αστών, που νόμισαν ότι βρήκαν την ιστορική ευκαιρία να ξεμπερδεύουν με το ΚΚΕ.
»Μ' αυτές τις δυνάμεις, που προσπαθούν να προασπίσουν τον καπιταλισμό, με την προβιά του "αριστερού", το ΚΚΕ δεν πρόκειται ποτέ να συμπράξει».