Οι άξονες της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ

Υπάρχει μία βαθιά διαχωριστική γραμμή σε αυτές τις εκλογές που χωρίζει δύο παρατάξεις, υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας μιλώντας απόψε σε συγκέντρωση στα Καλύβια Αττικής και την περιέγραψε ως εξής: «Από την μια υπάρχει το κόμμα του μνημονίου. Και η άλλη πλευρά είναι η εναλλακτική πολιτική. Για την οποία χρειάζεται να συγκροτηθεί ένας νέος συνασπισμός εξουσίας και να διεκδικήσει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, με την δύναμη της οποίας θα απαλλάξει την χώρα από την πολιτική των μνημονίων και τις ληστρικές και ταπεινωτικές δανειακές συμβάσεις».

Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ λέγοντας ότι οι πρώην μονομάχοι και νυν συνέταιροι του μνημονίου προσπαθούν απεγνωσμένα να αλλάξουν την ατζέντα. Δεν θέλουν ο κόσμος να ενημερωθεί για το μνημόνιο, για τις δεσμεύσεις τους, για την απόφασή τους να είναι μαζί στην κυβέρνηση την επόμενη των εκλογών. Επίσης τα κατηγόρησε για απουσία αναπτυξιακής πολιτικής τονίζοντας ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη όταν κόβεις κάθε τόσο τους ήδη κομμένους μισθούς και τις ήδη κομμένες συντάξεις, όταν αφαιρείς κάθε μερικούς μήνες δεκάδες ευρώ από την πραγματική οικονομία.

Όμως, είπε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, το πιο εξοργιστικό είναι ότι μας έφεραν ως εδώ χωρίς διαπραγμάτευση. Κυνικά, ψυχρά και με σχέδιο. Αντάλλαξαν την ισοπέδωση της χώρας με την εύνοια της Μέρκελ και των τραπεζιτών. Η δημόσια ομολογία της Μέρκελ, του Γιούνκερ και του Σόιμπλε ότι τρέμουν στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί μια χώρα να βγει από την ευρωζώνη, είναι κάτι που το ξέραμε. Και αντί να το βάλουμε στο τραπέζι, σηκώσαμε στις πλάτες μας τις αμαρτίες ολόκληρης της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Οι πέντε άξονες της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τους παρουσίασε ο κ. Τσίπρας είναι: καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου, μορατόριουμ πληρωμών, αναδιανομή πλούτου, τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο, μέτρα για τους πιο αδύναμους.

Επίσης ο κ. Τσίπρας επιτέθηκε στα συγκυβερνώντα κόμματα για την μεταναστευτική τους πολιτική σημειώνοντας ότι βρήκαν κάτι που νομίζουν ότι θα τους διευκολύνει. Το θέμα της μετανάστευσης. Αφήνουν το πρόβλημα να υπάρχει και να μεγαλώνει γιατί πιστεύουν πολύ καλά ότι το αίσθημα ανασφάλειας τους βοηθά. Σχολιάζοντας την εξαγγελία για την δημιουργία στρατοπέδων για τους μετανάστες, ο κ. Τσίπρας είπε ότι είναι εξοργιστικό το πως προσπαθούν να παρουσιάσουν το θέμα αυτό. Ότι δηλαδή, η τοπική κοινωνία θα ρίξει τα μπετά, και τα συρματοπλέγματα, ότι τοπικές εταιρείες θα αναλάβουν τα υπερσύγχρονα μέτρα ασφαλείας και την φύλαξη, ότι τοπικοί αστυνομικοί θα επανδρώσουν τα διογκωμένα αστυνομικά τμήματα. Ωστόσο, πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας, είναι γνωστό ότι τα χρήματα τα πληρώνει η Φρόντεξ. Αλλά με τα χρήματα που θα δαπανήσουν για στρατόπεδα συγκέντρωσης δυναμικότητας 30.000 ανθρώπων, θα μπορούσαν: να εμπεδώσουν αίσθημα τάξης και ασφάλειας εκεί που χρειάζεται, να δημιουργήσουν κοινωνικές υποδομές με ανθρωπιστικούς όρους, να καλύψουν τις ανάγκες σε προσωπικό για τις υπηρεσίες ασύλου, όλα αυτά που προδιαγράφουν όχι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κουκουλοφόροι, αλλά οι υπηρεσίες του ΟΗΕ για τους οικονομικούς πρόσφυγες.

Αυτό που χρειάζεται λοιπόν, είπε ο κ. Τσίπρας είναι: Να δίνουμε χαρτιά σε όσους θέλουν να φύγουν από τη χώρα και που είναι πια η συντριπτική πλειοψηφία. Να οργανώσουμε κοινωνικές υποδομές για αυτούς που παραμένουν. Να ξηλώσουμε τα κυκλώματα εκμετάλλευσης. Και να δίνουμε άσυλο σε αυτούς που το δικαιούνται. Κυρίως όμως να κάνουμε το πρόβλημα υπόθεση όλης της Ευρώπης. Γιατί το ζήτημα δεν πρόκειται να λυθεί φτιάχνοντας στρατόπεδα στις χώρες υποδοχής, αλλά βοηθώντας τις χώρες προέλευσης.

27/03/2012 Χουντής VS Τροϊκα στο Ευρωκοινοβούλιο

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ - Εκπομπή NETWEEK [26-3-2012]

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές

Το δίλημμα των εκλογών αφορά στο αν θα ενισχυθούν οι 

δυνάμεις  που είναι στρατευμένες στην εφαρμογή των 

δανειακών συμβάσεων και στα νέα μέτρα λιτότητας και 

ανεργίας ύψους 11,6 δις ή αν θα ενισχυθούν εκείνες  που

 θέλουν να τις καταργήσουν, παλεύοντας με τους 

υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς για την ανατροπή του 

νεοφιλελευθερισμού. 

Το μεγάλο ζητούμενο είναι η παρέμβαση του λαϊκού 

παράγοντα, η ουσιαστική συμμετοχή του στις εξελίξεις, η 

ενίσχυση της δημοκρατίας και η ανάδειξη των κοινωνικών 

αναγκών ως η πρώτη προτεραιότητα.

To Γραφείο Τύπου

Τι ΔΗΜΑΡ τι ΡΗΜΑΔ! (το άρθρο αναδημοσιεύεται από alfavita.gr)

ΣΟΚ: Ο υποψήφιος του Κουβέλη (ΔΗΜ.ΑΡ) που φέσωσε όλη την αγορά

24/03/2012

 

Γιάννης Κακουλίδης

Ο υποψήφιος του Κουβέλη που φέσωσε όλη την αγορά
 

Εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ Web Only,24/03/2012
 

 

Από την ασφάλεια του πλούσιου σπιτιού του στην ακριβή Πεντέλη, ο εκκολαπτόµενος πολιτικός και τέως (;) διαφηµιστής Γιάννης Κακουλίδης ονειρεύεται τη «σοσιαλιστική άνοιξη» µέσω της Δηµοκρατικής Αριστεράς, ποντάροντας στην ψήφο των Πειραιωτών. Ολα αυτά διαλαλώντας δεξιά και αριστερά πως πλέον έχει αφιερωθεί «ψυχή τε και σώµατι» στην πολιτική. Οµως, όπως σήµερα αποκαλύπτει το «ΘΕΜΑ», ο άνθρωπος που φέσωσε µε πάνω από 30 εκατ. ευρώ την αγορά όχι µόνο δεν έχει αφιερωθεί αποκλειστικά στην πολιτική, αλλά και µε µανδύα τη νέα διαφηµιστική εταιρεία SOHO Square Athens, που εµφανίστηκε αµέσως µετά τη διάλυση της UpSet!, εξακολουθεί και κάνει business.

Οι συµπτώσεις µεταξύ των δύο σχηµάτων είναι πολλές για να είναι απλές συµπτώσεις. Πρώτα απ’ όλα, τη συµµετοχή -έστω και έµµεσα- του Γιάννη Κακουλίδη στο νέο σχήµα σηµατοδοτεί η κόρη του Δήµητρα. Η τελευταία έχει κοµβικό ρόλο και συνεχή παρουσία στη SOHO Square, για τη δηµιουργία της οποίας θα πρέπει να τονίσουµε ότι ο κ. Κακουλίδης πίεσε προσωπικά σε όλους τους τόνους τους βασικούς µετόχους του νέου σχήµατος. Τόσο πολύ µάλιστα που µέχρι και πελάτες του έφερε για να πείσει την ανύποπτη διοίκηση του γκρουπ να κάνει business µαζί του, τη στιγµή που κατέρρεε η UpSet!.

Να είναι σύµπτωση άραγε που οι εταιρείες Seat, Neoset, Κορρές και Public µέσα σε ένα βράδυ πέρασαν από τη µια επιχείρηση στην άλλη; Πιο συγκεκριµένα, η UpSet! το 2010 υπέγραψε συµφωνία µε την εταιρεία Seat, το 2009 µε την Κορρές και τον Απρίλιο του 2011 µε τα Public. Ξαφνικά, µε το άνοιγµα του νέου σχήµατος και την παράλληλη πτώση της εταιρείας του Γιάννη Κακουλίδη, όλες οι παραπάνω εταιρείες µετακινήθηκαν στη SOHO. Να ήταν άραγε η «προίκα» της Δήµητρας Κακουλίδη ή ο µπαµπάς είναι ένας αφανής µέτοχος; Είναι όµως νόµιµο και ηθικό κάποιος να χρωστά στην αγορά δίχως να έχει εξασφαλίσει τους πιστωτές του, να χρεοκοπεί, να περνά τους πελάτες του σε νέο σχήµα και οι δουλειές του -έστω και έµµεσα- να συνεχίζονται; Μπορεί ταυτόχρονα ένας τέτοιος επιχειρηµατίας που φέσωσε την αγορά και δηµιούργησε τόσα προβλήµατα να θέλει να διεκδικήσει και τη λαϊκή ψήφο; Ο γνωστός αγωνιστής για τα δικαιώµατα των πολιτών και φυσικά δικηγόρος, πρόεδρος της Δηµοκρατικής Αριστεράς κ. Φώτης Κουβέλης πώς µπορεί να συνυπάρχει καθηµερινά µε τον διαφηµιστή που χρωστά σε όλη την αγορά και, πολύ χειρότερα, να του έχει αναθέσει και τη διαφηµιστική καµπάνια του κόµµατός του για τις προσεχείς εκλογές; Ολοι εξάλλου γνωρίζουν πως ο Γιάννης Κακουλίδης όχι µόνο θα είναι υποψήφιος σε µια περιφέρεια την οποία ούτως ή άλλως δεν γνωρίζει καθόλου -τη Β’ Πειραιά- µιας και ζει στα βόρεια προάστια, αλλά ταυτόχρονα συµµετέχει στους ηµερήσιους πρωινούς καφέδες του πολιτικού και επικοινωνιακού σχεδιασµού της ΔΗΜ.ΑΡ.

Ωστόσο, ας συνεχίσουµε µε τις περίεργες συµπτώσεις µεταξύ UpSet! και SOHO Square. Οσοι καθηµερινά γυρίζουν στην περιοχή της Κηφισιάς όπου η τελευταία εταιρεία εδρεύει, και ειδικότερα στην οδό Αντωνοπούλου 3, βλέπουν διαρκώς τον κοντό, ασπροµάλλη, µυστακοφόρο Γιάννη Κακουλίδη να µπαινοβγαίνει. Να πρόκειται άραγε για θέµατα ή επικοινωνιακές ανάγκες της ΔΗΜ.ΑΡ., για κάποια οργάνωση του κόµµατος στα πρότυπα ΚΟΒΑ του παλιού καλού ΚΚΕ ή ο άλλοτε διαφηµιστής κάνει την παλιά του τέχνη (του διαφηµιστή)… κόσκινο; Μια επίσης σηµαντική σύµπτωση είναι πως εκτός του ίδιου, που καθηµερινά βρίσκεται στα γραφεία της SOHO, και της κόρης του, κοµβικό ρόλο στη νέα εταιρεία έχει και ένα άλλο πρώην στέλεχος της UpSet!. Μιλάµε για τη δηµιουργική διευθύντρια της SOHO κυρία Γιόλα Γύφτουλα. Τύχη άραγε κι αυτή η «µετακίνηση» από τη µια εταιρεία στην άλλη ή επιβεβαιώνεται το σενάριο των συγκοινωνούντων δοχείων µεταξύ µιας χρεοκοπηµένης ως τον λαιµό εταιρείας που άφησε σκελετούς; 

Καλή τράμπα κάνει ο Κουβέλης: Για κάθε αριστερό που φεύγει, βάζει στη ΔΗΜΑΡ δυο Πασόκους!

Στέλλα Νιώτη - Επιστολή παραίτησης- αποχώρησης από τη ΔΗΜΑΡ

Με την επιστολή μου αυτή καταθέτω την παραίτησή μου από μέλος της ΚΕ και την αποχώρηση από τη ΔΗΜΑΡ για τους παρακάτω λόγους:
1. Στο διάστημα που μεσολάβησε από την ίδρυση της ΔΗΜΑΡ, τον Ιούνιο του 2010, το κόμμα, με ευθύνη της ηγεσίας του, απομακρύνθηκε από τις διακηρυγμένες αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, προκειμένου να υπηρετήσει πολιτικές νεοφιλελεύθερης έμπνευσης, με στόχο να εξυπηρετήσει έναν αδιέξοδο κυβερνητισμό σ’ ένα σαθρό πολιτικό σύστημα. Χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με μοναδική πυξίδα το εφεύρημα της κυβερνώσας Αριστεράς, επιδιώκει να ενταχθεί στο κάδρο των δυνάμεων «ευθύνης»- και υπεύθυνων για την κατάντια της χώρας-, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
2. Η ΔΗΜΑΡ, με ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας, επέλεξε να επενδύσει σ’ ένα σαθρό πολιτικό σύστημα, που αποδομείται, για να δρέψει από τους σάπιους καρπούς του, χωρίς προοπτική και όραμα για την υπέρβαση της κρίσης.
3. Η ΔΗΜΑΡ, με ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας, πολιτεύεται αντιθετικά προς τις δυνάμεις της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, επιδιώκοντας να διευρύνει τις αποστάσεις της από τις αναφορές των μελών και των στελεχών της στην ΕΔΑ, το ΚΚΕ εσωτερικού και την ΕΑΡ. Επιδιώκει να πάρει αποστάσεις από τις δυνάμεις εκείνες που ταυτίστηκαν με τον δημοκρατικό σοσιαλισμό και τα ριζοσπαστικά κινήματα, το φεμινιστικό, το φιλειρηνικό, το οικολογικό κ.α. Με σύνθημα την «Αριστερά της ευθύνης» διεκδικεί τη συμμετοχή της στις πολιτικές δυνάμεις που μονοπωλούν τον έλεγχο της εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
4. Η ΔΗΜΑΡ, με ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας, επιλέγει, στην ουσία, να υπηρετήσει την πολιτική του Μνημονίου. Με σκοπό να πείσει για την αξιοπιστία της αποδέχεται ότι «η δανειακή σύμβαση διαμορφώνει δεσμευτικό πλαίσιο για την χώρα», αλλά και ότι «το μνημόνιο ήρθε να αντισταθμίσει τις δανειακές ανάγκες της χώρας», όπως αναφέρεται στο προεκλογικό πρόγραμμά της. Κατά την έννοια αυτή η καταψήφιση του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος και της νέας δανειακής σύμβασης αποτελούν προσχηματικές ενέργειες, προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις ενός αριστερού ακροατηρίου που παραμένει η αφετηρία της.
5. Στο παραπάνω πλαίσιο η ΔΗΜΑΡ υποχωρεί από βασικές αρχές και αξιώσεις της Αριστεράς, προκρίνοντας την επιλογή ενός «αναλογικού εκλογικού συστήματος»- που αποτελεί προφανή αξιακή έκπτωση από το αίτημα της απλής αναλογικής-, ικανού να εξυπηρετήσει τις ανάγκες «κοστολόγησης του πολιτικού συστήματος». Η τελευταία θέση βρίσκεται σε προφανή αντίθεση με την ανάγκη της δημοκρατικής ανασυγκρότησης του πολιτικού συστήματος σε αριστερή κατεύθυνση.
6. Η ΔΗΜΑΡ, με ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας, ταυτίζεται με τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ στην περιστολή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, προκρίνοντας ότι «δεν είναι η καταλληλότερη στιγμή για την ανακήρυξη της ΑΟΖ».
7. Το προφανές διακύβευμα αφορά στην συνταύτιση της ΔΗΜΑΡ με τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να ενταχθεί στα «όρια» της κεντροαριστεράς και ν’ αποτελέσει μέρος του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων που μονοπωλούν, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, την διακυβέρνηση της χώρας, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
8. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ότι η ΔΗΜΑΡ μετασχηματίσθηκε με ταχείς ρυθμούς σε συνάθροιση ανθρώπων, με κυρίαρχη πολιτική διαδικασία τον παραγοντισμό. Στο πλαίσιο αυτό περιορίστηκε η συλλογική δράση, υποτιμήθηκε η υποχρέωση σεβασμού και τήρησης των αποφάσεων του Συνεδρίου και της ΚΕ, περιθωριοποιήθηκαν απόψεις και υπέστησαν λεκτικό προπηλακισμό σύντροφοι που συμμετέχουν σε αυτήν την υπόθεση ανιδιοτελώς, θεωρώντας ότι συμβάλλουν, έστω και σε αυτές τις συνθήκες, στην αναγέννηση της Αριστεράς. Σε αντίθεση διευκολύνεται η έκφραση των ιδιοτελειών και η ικανοποίηση των ατομικών στοχεύσεων, δηλαδή πρακτικών που προσφέρονται ως ασφαλής γέφυρα για την υποδοχή στελεχών και παραγόντων του ΠΑΣΟΚ.
9. Η ΔΗΜΑΡ, είκοσι μήνες μετά την ίδρυση της, με την ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας έχει μεταβληθεί σε χώρο υποδοχής παραγόντων του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Γαλανός, «εκσυγχρονιστών» και γνωστών για τον πολιτικό αριβισμό τους, όπως ο Μπίστης και ο Παναγιώτου, λαϊκιστών όπως ο Γιομπαζολιάς, ή χώρο στάθμευσης βουλευτών που, προφανώς, δεν θα έχουν θέση στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ οψέποτε γίνουν οι εκλογές. Οι περισσότεροι από αυτούς θα κοσμήσουν τα ψηφοδέλτια της δίπλα σε επαγγελματίες και έμμισθους της πολιτικής ή επιφανείς για το μειοδοτικό ρόλο τους ιστορικούς, όπως η Ρεπούση. Στο πλαίσιο αυτό, προσφάτως, η ΚΕ μεταβλήθηκε από πολιτικό καθοδηγητικό όργανο σε επιτροπή υποδοχής και επικύρωσης συμφωνιών που είχαν ήδη αποφασισθεί και ανακοινωθεί στα ΜΜΕ.
10. Διανύθηκε πολύς δρόμος και καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια για να καταφέρει η ΔΗΜΑΡ να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα, το 60% της οποίας προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί, λοιπόν, να θεωρηθεί τυχαία η χθεσινή αναφορά του Προέδρου στο «πολιτικό κίνημα» της ΔΗΜΑΡ, που, προφανώς, εξυπηρετεί τη σύσφιξη των συγγενικών σχέσεων με το πολιτικό κίνημα του λαϊκισμού, της αδιαφάνειας και της διαφθοράς που εξέφρασε και υπηρετεί το ΠΑΣΟΚ, σε όλες τις εκδοχές του.
Ως εργαζόμενη που έχω απολέσει σημαντικό μέρος του εισοδήματός μου και βιώνω την εργασιακή ανασφάλεια που συνεπάγεται η συρρίκνωση των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων μου, είμαι θέσει αντίθετη σε πολιτικές που στηρίζουν και δυνάμεις που υπηρετούν το σαθρό πολιτικό σύστημα και απεργάζονται την αξία της εργασίας, τα δικαιώματα και την ποιότητα ζωής των εργαζομένων.
Ως αριστερή πολίτης αρνούμαι να υποστηρίξω την αναστήλωση του φθαρμένου πολιτικού συστήματος και να υπηρετήσω πολιτικές που ανατρέπουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μου. Πολύ περισσότερο αρνούμαι να συμμετέχω σ’ ένα επονείδιστο έργο που έχει στόχο να υποθηκεύσει την υπόθεση της Ανανεωτικής Αριστεράς για τις επόμενες γενιές ανθρώπων.
Ως αριστερή πολίτης επιμένω να αναζητώ τις πολιτικές υπερβάσεις και τις διεξόδους στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, γιατί θεωρώ ότι η αποδόμηση του σαθρού πολιτικού συστήματος και των κομμάτων που το υπηρετούν θα απελευθερώσει κοινωνικές δυνάμεις και θα επιτρέψει τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας και της πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό επιμένω να επιδιώκω τις μεγαλύτερες δυνατές συνθέσεις στο χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, ανταποκρινόμενη στο κοινωνικό αίτημα επικράτησης αριστερών λύσεων για τη διέξοδο από την ύφεση και την κρίση.
Οι παραπάνω λόγοι επιβάλλουν την παραίτησή μου από την ΚΕ και την αποχώρηση από τη ΔΗΜΑΡ.


Στέλλα Νιώτη

Πειραιάς, 23/3/12 

Tsipras vs.Papademos

Δηλώσεις του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Λ.Παπαδήμο.

• font size   
• Εκτύπωση 
• E-mail 
• Be the first to comment!

Rate this item

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

(2 votes)

Είχαμε την ευκαιρία να ενημερωθούμε από τον Πρωθυπουργό για την πορεία του PSI ή αλλιώς της οργανωμένης χρεοκοπίας γιατί περί αυτού πρόκειται, καθώς και για την πορεία προς τις εκλογές. Καταθέσαμε στον Πρωθυπουργό, την έντονη ανησυχία μας για την πορεία της οικονομίας. Κυρίως, για την ήδη ειλημμένη απόφαση για νέα μέτρα ύψους περίπου 16 δις. ευρώ που θα γονατίσουν την κοινωνία και θα καταρρακώσουν την ήδη καταρρακωμένη οικονομία.

Επίσης, είχα την ευκαιρία να ζητήσω από τον Πρωθυπουργό να μου εξηγήσει αν υπάρχει κάποια έγκυρη εμπεριστατωμένη μελέτη για τις επιπτώσεις αυτών των νέων μέτρων στην ελληνική οικονομία και στην κοινωνία. Διαπίστωσα δυστυχώς, ότι δεν υπάρχει κάποια εμπεριστατωμένη μελέτη και πολύ φοβόμαστε ότι οι επιπτώσεις του 2^ου μνημονίου θα είναι πολύ σκληρότερες για την οικονομία και την κοινωνία απ’ ότι οι επιπτώσεις του 1^ου. Τέλος είχα την ευκαιρία να ζητήσω από τον Πρωθυπουργό να αποσαφηνίσει πλήρως την ημερομηνία προσφυγής στις κάλπες διότι το τελευταίο διάστημα έχουμε μια έντονη ανησυχία ότι η ημερομηνία μένει ανοιχτή και το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες μένει ανοιχτό. Με διαβεβαίωσε ότι η δική του η πρόθεση είναι να οδηγηθούμε σε εκλογές ή στις 29 Απριλίου ή στις 6 Μαΐου, και αν πρόκειται απλά για μια απόκλιση εβδομάδας τότε φαντάζομαι ότι κανείς δεν έχει να θέσει κάποιο ζήτημα.

Τέλος ενημέρωσα τον Πρωθυπουργό για τις προτάσεις που έχουμε καταθέσει το τελευταίο διάστημα στη Βουλή, είτε με την μορφή προτάσεων νόμου είτε με τροπολογία, που αφορούν 3 σημαντικά ζητήματα που ανεξάρτητα από την έκβαση της διαπραγμάτευσης που αφορά το μνημόνιο, ανεξάρτητα δηλαδή από το αν θα έχουμε την επ’ αύριο μία κυβέρνηση, εμείς προσδοκάμε να έχουμε μία κυβέρνηση που θα αμφισβητήσει το μνημόνιο ή αν θα επικρατήσει αυτή η μνημονιακή συγκυβέρνηση, πρέπει άμεσα να υλοποιηθούν. Η μία αφορά τους μακροχρόνια ανέργους και τα μέτρα για την στήριξη τους, η δεύτερη την αναγκαία διαγραφή ιδιωτικού χρέους δανειοληπτών προς τις τράπεζες, ιδίως σε αυτές τις τράπεζες που παίρνουν κρατικές ενισχύσεις και δεν λένε να μειώσουν τις απαιτήσεις τους προς τους δανειολήπτες και η Τρίτη αφορά την πάγια θέση μας, την επανακαταθέσαμε με πρόταση νόμου, για την απλή αναλογική, πόσο μάλλον σήμερα που φαίνεται ότι κανένα κόμμα δεν θα έχει πολύ υψηλότερα ποσοστά του 20- 25% . Είναι αδιανόητο με 20% να πάρεις 50 έδρες μπόνους. Αυτό το μέτρο είχε σχεδιαστεί για άλλες εποχές, για άλλους πολιτικούς συσχετισμούς και σήμερα νοθεύει κατάφορα τη λαϊκή βούληση.

-          Σας έθεσε θέμα για τις αντιδράσεις στη διάρκεια της 25^ης Μαρτίου.

Η συζήτηση μας ήταν εφ’ όλης της ύλης και δεν είχε κανένα λόγω να θέσει σε εμάς θέμα ο Πρωθυπουργός για τις αντιδράσεις. Εμείς εκφράσαμε την ανησυχία μας διότι το τελευταίο διάστημα διαμορφώνεται ένα κλίμα ενοχοποίησης, ποινικοποίησης της διαμαρτυρίας, αλλά και ένα κλίμα που μας προϊδεάζει για προβοκάτσιες και εκφράσαμε την ανησυχία μας διότι και ο Πρωθυπουργός γνωρίζει, όπως όλοι οι πολίτες άλλωστε, ότι η Αριστερά και το λαϊκό κίνημα υπήρξε πάντοτε στην ιστορία θύμα βίαιων ενεργειών και ποτέ δεν ήμασταν εμείς αυτοί που εκμεταλλευτήκαμε τη βία. Τη βία την επιλέγουν τα κέντρα εξουσίας, θεσμικά και εξωθεσμικά, είμαι βέβαιος ότι δεν αφορά αυτό που λέω τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αλλά ο φόβος μας για εξωθεσμικά κέντρα που βλέπουν να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους είναι υπαρκτός και την έχω εκφράσει αυτή την ανησυχία εδώ και πάρα πολλές μέρες            

                   ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ                                                                  23/03/2012