5 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ

12/04/2012

Συνέντευξη Τύπου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Ενωτικού Κοινωνικού Μετώπου: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ για την καταπολέμηση της ακρίβειας και ΤΗΝ στήριξη του λαϊκού εισοδήματος

• Καλούμε τον λαό να ψηφίσει για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας με πυρήνα την αριστερά, που θα απαλλάξει τη χώρα από το μνημόνιο, που θα δώσει σταθερότητα, προοπτική και ελπίδα, όχι μονάχα στον ελληνικό λαό, αλλά και στους λαούς της Ευρώπης. Γιατί η ανατροπή  στην Ελλάδα θα είναι ένα πολύ ισχυρό μήνυμα στην Ευρώπη.

• Θα απειλήσουν και θα εκβιάσουν την ψήφο του ελληνικού λαού, όχι επειδή κινδυνεύει η Ελλάδα χωρίς το μνημόνιο, τουναντίον, θα σωζόταν η Ελλάδα χωρίς το μνημόνιο, αλλά γιατί κινδυνεύουν οι ίδιοι από το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου. Αν ο λαός μας υπερβεί αυτό το κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού και ψηφίσει αριστερά και αναδείξει την αριστερά πρωταγωνίστρια στις εξελίξεις στη χώρα μας, ιδιαίτερα ισχυροποιήσει την ενωτική δύναμη της αριστεράς, η κα Μέρκελ την επομένη θα υποχρεωθεί να αλλάξει στάση απέναντι στην Ελλάδα, σε βαθμό που θα κινδυνεύσει και η ίδια, θα απειληθεί εκλογικά στις ερχόμενες εκλογές του 2013 στη Γερμανία.Αν ο λαός μας ενισχύσει στην κάλπη την Αριστερά, και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ, η κα Λαγκάρντ θα πρέπει την επομένη να διαχειριστεί ένα αρνητικό προηγούμενο για τη φήμη και την αξιοπιστία του Ταμείου της, του Ταμείου που διευθύνει, ένα πρωτοφανές αρνητικό προηγούμενο. Αν ο λαός  μας ενισχύσει στην κάλπη την Αριστερά, και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ στις 6 Μαΐου, όσοι θεσμικοί παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σήμερα φλυαρούν, χωρίς κόστος, θα πρέπει να συμβιβαστούν με την ιδέα και την πραγματικότητα μιας άλλης Ελλάδας – μιας Ελλάδας που δεν δέχεται χωρίς αντίλογο ό,τι της προτείνουν, αλλά μιας Ελλάδας που απαιτεί, διεκδικεί και διαπραγματεύεται για το συμφέρον του ελληνικού λαού .

• Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν μπορούν πια να μετατρέψουν την αποτυχία της πολιτικής τους σε εκβιασμό για τον ελληνικό λαό. Θα κριθούν για την ψήφιση του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου. Θα κριθούν για το κοινό τους πρόγραμμα σ΄ αυτές τις εκλογές, που είναι το μνημόνιο. Γι αυτό λοιπόν καλούμε τον ελληνικό λαό να τους στείλει εκεί που τους αξίζει – στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

• Οι όποιες λοιπόν θετικές καταγραφές, όχι μόνο στην πρόθεση ψήφου, αλλά κυρίως σ΄ αυτά που ονομάζουν ποιοτικά ευρήματα, είναι για μας κίνητρο ακόμη μεγαλύτερης υπευθυνότητας, δουλειάς και ετοιμότητας, ώστε να ανταποκριθούμε στο μέγιστο βαθμό στις προσδοκίες, που είναι πολύ μεγάλες, στις προσδοκίες που αυτήν την κρίσιμη ώρα ο λαός εναποθέτει σε μας.

·         Επαναλαμβάνουμε, για μία ακόμη φορά, την έκκληση ενότητας σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της αντιμνημονιακής Αριστεράς. Ας ακούσουν τη φωνή των πολιτών η κυρία Παπαρήγα και ο κύριος Κουβέλης. Αυτό που ζητάει ο λαός και ο κόσμος που βρίσκεται κοντά και στα δικά τους κόμματα. Οι μισοί από την πλειοψηφία των πολιτών που ζητά κυβερνήσεις συνεργασίας θέλουν κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων της Αριστεράς.

Ρ. ΣΒΙΓΚΟΥ: Σήμερα πρώτη ημέρα της προεκλογικής περιόδου και επίσημα.. Είναι η τρίτη θεματική συνέντευξη που αποφασίσαμε να δώσουμε με το σημερινό θέμα να είναι η ακρίβεια και η στήριξη του λαϊκού εισοδήματος. Θα ακολουθήσουν και μια σειρά άλλων θεματικών συνεντεύξεων για να παρουσιαστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικού Κοινωνικού Μετώπου.

Αρχίζουμε με την εισήγηση του Αλ. Τσίπρα.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας. Επιτρέψτε μου πριν παρουσιάσω τις προτάσεις μου για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και την υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος, να κάνω ορισμένες αναφορές σε σχέση με την χθεσινή προκήρυξη, επιτέλους, των εκλογών για την 6η του Μάη. Η προκήρυξη των εκλογών είναι μια σημαντική νίκη του λαού μας\ σε βάρος του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου που οδήγησε τη χώρα μας στη χρεοκοπία και που προσπάθησε με νύχια και με δόντια να αποτρέψει τη λαϊκή ετυμηγορία προκειμένου να πάρει αποφάσεις, ερήμην του λαού, που αφορούν το μέλλον των επόμενων δεκαετιών.  Σήμερα λοιπόν καλούμε τον ελληνικό λαό να ολοκληρώσει τη νίκη του, στηρίζοντας με αυτοπεποίθηση, τόλμη και αποφασιστικότητα, το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. Με τόλμη και αποφασιστικότητα, με αυτοπεποίθηση να αναδείξει την αριστερά πρωταγωνίστρια των πολιτικών εξελίξεων.

Καλούμε τον λαό να ψηφίσει για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας με πυρήνα την αριστερά, που θα απαλλάξει τη χώρα από το μνημόνιο, που θα δώσει σταθερότητα, προοπτική και ελπίδα, όχι μονάχα στον ελληνικό λαό, αλλά καις τους λαούς της Ευρώπης. Γιατί η ανατροπή  στην Ελλάδα θα είναι ένα πολύ ισχυρό μήνυμα στην Ευρώπη.

Έχουμε τονίσει επανειλημμένως ότι σ΄ αυτή την εκλογική αναμέτρηση δεν ζητάμε ψήφο διαμαρτυρίας. Ζητάμε ψήφο διακυβέρνησης. Ζητάμε ψήφο εξουσίας και ψήφο σωτηρίας. Ζητάμε ψήφο εμπιστοσύνης στο ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο πρόγραμμα που καταθέτουμε στην κρίση του ελληνικού λαού. Στο  ρεαλιστικό και εναλλακτικό μας πρόγραμμα που περιγράφει μια δίκαιη έξοδο από την κρίση, που περιγράφει και ορίζει τη διαδικασία της παραγωγικής και αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της χώρας. Ζητάμε ψήφο εμπιστοσύνης επίσης στο άξιο στελεχικό δυναμικό που θα απαρτίζει τα ψηφοδέλτιά μας και που θα δεσμευτεί για την εφαρμογή αυτού του προγράμματος.

Στις 6 Μαΐου αναμετράται ο λαός μας με την ιστορία του. Κι επειδή αυτή η εκλογική αναμέτρηση είναι κρίσιμη, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη, είναι για μας προφανές ότι το πολιτικό κατεστημένο τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη θα παίξει τα ρέστα του. Θα απειλήσουν και θα εκβιάσουν την ψήφο του ελληνικού λαού, όχι επειδή κινδυνεύει η Ελλάδα χωρίς το μνημόνιο, τουναντίον, θα σωζόταν η Ελλάδα χωρίς το μνημόνιο, αλλά γιατί κινδυνεύουν οι ίδιοι από το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου. Αν ο λαός μας υπερβεί αυτό το κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού και ψηφίσει αριστερά και αναδείξει την αριστερά πρωταγωνίστρια στις εξελίξεις στη χώρα μας, ιδιαίτερα ισχυροποιήσει την ενωτική δύναμη της αριστεράς, η κα Μέρκελ την επομένη θα υποχρεωθεί να αλλάξει στάση απέναντι στην Ελλάδα, σε βαθμό που θα κινδυνεύσει και η ίδια, θα απειληθεί εκλογικά στις ερχόμενες εκλογές του 2013 στη Γερμανία. Αν ο λαός μας ενισχύσει στην κάλπη την Αριστερά, και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ, η κα Λαγκάρντ θα πρέπει την επομένη να διαχειριστεί ένα αρνητικό προηγούμενο για τη φήμη και την αξιοπιστία του Ταμείου της, του Ταμείου που διευθύνει, ένα πρωτοφανές αρνητικό προηγούμενο. Αν ο λαός  μας ενισχύσει στην κάλπη την Αριστερά, και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ στις 6 Μαΐου, όσοι θεσμικοί παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σήμερα φλυαρούν, χωρίς κόστος, θα πρέπει να συμβιβαστούν με την ιδέα και την πραγματικότητα μιας άλλης Ελλάδας – μιας Ελλάδας που δεν δέχεται χωρίς αντίλογο ό,τι τις προτείνουν, αλλά μιας Ελλάδας που απαιτεί, διεκδικεί και διαπραγματεύεται για το συμφέρον του ελληνικού λαού .

Γι’ αυτό λοιπόν είμαστε βέβαιοι ότι θα εξαντλήσουν τις τελευταίες δυνατότητες και τα τελευταία όπλα που έχουν. Μόνο τους όπλο είναι ο φόβος. Και η δική μας η ελπίδα είναι να νικήσουμε τον φόβο.. Θα κινδυνολογήσουν, θα κινδυνολογήσουν και οι ευρωπαίοι εταίροι  γιατί καλόμαθαν τόσα χρόνια με τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου και δεν θέλουν να ξεβολευτούν. Θα κινδυνολογήσει όμως και το δίδυμο της συμφοράς για το λαό και τον τόπο – η κοινοπραξία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος. Και με την κινδυνολογία τους αυτή ίσως μας θυμίσουν  την παραβολή με το ανήλικο παιδί που, αφού σκότωσε τον πατέρα του, μετά εκλιπαρούσε το δικαστήριο να το λυπηθεί, γιατί ήταν απροστάτευτο και ορφανό.

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν μπορούν πια να μετατρέψουν την αποτυχία της πολιτικής τους σε εκβιασμό για τον ελληνικό λαό. Είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν μ’ αυτό το κόλπο. Αυτό το κόλπο είναι φτηνό και θα κριθούν για τις μέχρι σήμερα επιλογές τους. Θα κριθούν για την άνευ όρων παράδοση της χώρας στους πιστωτές. Θα κριθούν για την ψήφιση του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου. Θα κριθούν για το κοινό τους πρόγραμμα σ΄ αυτές τις εκλογές που είναι το μνημόνιο, που μας οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερες θυσίες χωρίς αντίκρισμα. Γιατί αν πραγματικά κάποιος κινδυνεύει, αν πραγματικά κάποιος κινδυνεύει από κάτι, αυτός είναι ο ελληνικός λαός από το μνημόνιο και τη συνέχεια της εφαρμογής του.

Γι αυτό λοιπόν καλούμε τον ελληνικό λαό να τους στείλει εκεί που τους αξίζει – στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Πριν, όμως, αναφερθώ στην ουσία των προτάσεών μας για την ακρίβεια, επιτρέψτε μου να σας πω το εξής: Οι όποιες θετικές καταγραφές του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, αν και για μας η πιο ζωντανή και πραγματική δημοσκόπηση είναι η καθημερινή επαφή μας σε όλη την Ελλάδα με τους απλούς πολίτες που, ανεξάρτητα σε ποια κάλπη βρέθηκαν το προηγούμενο διάστημα και ιδιαίτερα στην κάλπη των δύο μεγάλων κομμάτων, βλέπουν τον συνδυασμό μας σαν μια ελπίδα, ως ένα αγκωνάρι για να στηριχτούν σ΄ αυτές τις δύσκολες ώρες. Οι όποιες λοιπόν θετικές καταγραφές, όχι μόνο στην πρόθεση ψήφου, αλλά κυρίως σ΄ αυτά που ονομάζουν ποιοτικά ευρήματα, είναι για μας κίνητρο ακόμη μεγαλύτερης υπευθυνότητας, δουλειάς και ετοιμότητας, ώστε να ανταποκριθούμε στο μέγιστο βαθμό στις προσδοκίες που είναι πολύ μεγάλες, στις προσδοκίες που αυτήν την κρίσιμη ώρα ο λαός εναποθέτει σε μας.  Και τη μόνη υπόσχεση που μπορούμε να δώσουμε  είναι ότι εν θα τον διαψεύσουμε.

Ζητάμε από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες να κλείσουν τ’ αυτιά τους στις ιδιοτελείς Κασσάνδρες. Γνωρίζουμε τι να κάνουμε και πώς να το κάνουμε, για να αγωνιστούμε μαζί με το λαό, ώστε να βγάλουμε τον τόπο από αυτή την πρωτοφανή κρίση και τον ελληνικό λαό από τον κίνδυνο της οριστικής εξαθλίωσης του Μνημονίου.

Επαναλαμβάνουμε, για μία ακόμη φορά, την έκκληση ενότητας σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της αντιμνημονιακής Αριστεράς. Ας ακούσουν τη φωνή των πολιτών η κυρία Παπαρήγα και ο κύριος Κουβέλης. Αυτό που ζητάει ο λαός και ο κόσμος που βρίσκεται κοντά και στα δικά τους κόμματα. Οι μισοί από την πλειοψηφία των πολιτών που ζητά κυβερνήσεις συνεργασίας θέλουν κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων της Αριστεράς.  Όσο κι αν κάποιες δημοσκοπικές εταιρείες  επιχειρούν  με αγωνία αυτό το ερώτημα και να κρύψουν αυτή την απάντηση.

Εμείς λέμε ότι όσο κι αν πριν τις εκλογές, προσκολλημένοι σε μικροκομματικές λογικές οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων της αριστεράς, αρνούνται τη συνεργασία και την ενότητα, η ψήφος του λαού μας μπορεί να την επιβάλει. Μπορεί να την επιβάλει αν το τοπίο αν το τοπίο που θα διαμορφώσει την επομένη της 6ης του Μάη..

Γι αυτό λοιπόν εμείς καλούμε τον ελληνικό λαό με την ψήφο του να ανατρέψει το μνημόνιο, να στείλει μήνυμα στην Ευρώπη, αλλά και να επιβάλει την αναγκαία ενότητα των δυνάμεων της αριστεράς για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας, που θα σώσει τη χώρα και το λαό από την καταστροφή του μνημονίου.

Θα μπω τώρα στις προτάσεις που έχει επεξεργαστεί το αντίστοιχο Τμήμα και η Επιτροπή εκλογικού σχεδιασμού του συνδυασμού μας, που αφορούν την ακρίβεια και την προστασία του λαϊκού εισοδήματος.

Θα ήθελα εισαγωγικά να πω ότι οι προτάσεις που σας παρουσιάζουμε σήμερα για την καταπολέμηση της ακρίβειας και τη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος δεν είναι προεκλογικές. Είναι θέσεις αρχής. Για μας η ακρίβεια είναι κοινωνική σχέση – είναι η σχέση μισθών και τιμών. Και επισημαίνουμε με ανησυχία ότι στην εποχή του Μνημονίου η μόνη τιμή που μειώνεται διαρκώς και δραστικά είναι η τιμή της εργατικής δύναμης – δηλαδή, ο μισθός. Όλες οι άλλες τιμές ανεβαίνουν. Και αυτή δεν είναι μία ακόμη αστοχία του Μνημονίου. Γιατί αυτός ήταν ο στόχος. Ο στόχος ήταν και είναι η πολύπλευρη μείωση της αγοραστικής δύναμης του μέσου εργαζόμενου και συνταξιούχου. Βεβαίως το ονόμασαν με έναν τρόπο που δεν ήταν κατανοητός στον πολύ κόσμο. Το ονόμασαν εσωτερική υποτίμηση.  Στην πραγματικότητα ήταν το σχέδιο και ο τρόπος για να γίνουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες φτωχότεροι. \

Για μας δεν είναι συμπτωματικό ότι στις αυξήσεις των τιμών έχουν πρωτοστατήσει οι μνημονιακές κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου – είτε ευθέως, με τις αυξήσεις στους έμμεσους φόρους, στον ΦΠΑ και στον ειδικό φόρο κατανάλωσης  στα καύσιμα, στην ηλεκτρική ενέργεια, τα αλκοολούχα ποτά και τα βιομηχανοποιημένα καπνά, είτε εμμέσως, με τις αυξήσεις στις ΔΕΚΟ – και κυρίως με τη ΔΕΗ όπου το κακό έχει παραγίνει.

Ενδεικτικό της κυβερνητικής αναλγησίας είναι το ότι, μόλις προχτές, δυο μέρες πριν προκηρυχθούν οι εκλογές, ο κ. Παπακωνσταντίνου προανήγγειλε για το 2013 νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, στη χαμηλή τάση, δηλαδή στα τιμολόγια για τα νοικοκυριά και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, με αφορμή την απελευθέρωση των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας.

Είναι, συνεπώς, φανερό ότι σε σημαντικό βαθμό η ακρίβεια είναι πολιτική επιλογή και συνειδητή μνημονιακή στρατηγική. Για τον ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο είναι σημαντική η ταυτόχρονη, η άμεση παρέμβαση σε δύο άξονες: Στην ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος και την αντιμετώπιση αυτής καθ’αυτής της ακρίβειας και της ανόδου των τιμών.

Προτείνουμε ως γενικά μέτρα άμεσης προτεραιότητας σε ότι αφορά την ενίσχυση και αποκατάσταση του διαθέσιμου εισοδήματος των μισθωτών και των συνταξιούχων να γίνει με τους ακόλουθους τρόπους:

• Αύξηση των εισοδημάτων, έως την πλήρη αποκατάσταση των εισοδημάτων στα προ της κρίσης επίπεδα, σε συνάρτηση με τις αναπτυξιακές συνθήκες της χώρας.

• Αποκατάσταση των φορολογικών αδικιών. Προτείνουμε την αποκατάσταση του αφορολογήτου ορίου, σε τέτοιο επίπεδο που να μην φορολογούνται εισοδήματα, όχι απλώς που είναι πάνω από το όριο της φτώχειας –που ούτε αυτό πλέον δεν συμβαίνει σήμερα- αλλά  που θα είναι απαραίτητα για ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

• Αύξηση του κοινωνικού μισθού και περιορισμός του χρηματικού κόστους ζωής και των δαπανών των νοικοκυριών, μέσω της απο-εμπορευματοποίησης και της αναβαθμισμένης παροχής δημόσιων αγαθών, όπως η παιδεία, η υγεία, ο πολιτισμός, η κοινωνική προστασία και μέριμνα, η ποιότητα ζωής.

• Επαναφέρουμε την πρότασή μας –η οποία είχε καταψηφιστεί τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τη ΝΔ παλαιότερα, στην προ μνημονίου εποχή- για ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, Αυτό είναι ένα μέτρο άλλωστε που υπάρχει σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά απουσιάζει από την Ελλάδα.

• Επίσης επαναφέρουμε μία ακόμη πρόταση που είχαμε κάνει και παλαιότερα. Ως ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή είχαμε προτείνει ότι η ΕΛΣΤΑΤ πρέπει να καταρτίσει και να δημοσιεύει έναν ειδικό δείκτη πληθωρισμού που θα αφορά τα φτωχότερα νοικοκυριά και θα υπολογίζει τις αυξήσεις των τιμών βάσει των ιδιαίτερων καταναλωτικών προτύπων και αναγκών. Αυτός ο δείκτης, τον οποίον θα μπορούσαμε να τον ονομάσουμε «πληθωρισμό των φτωχών», θα αποτελεί το πραγματικό κριτήριο της αύξησης του κόστους διαβίωσης των φτωχότερων νοικοκυριών και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε όλες τις διαπραγματεύσεις για μισθούς ή συντάξεις, σε όλα τα μέτρα παρέμβασης στην αγορά

Ως άμεσα όμως μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας ο συνδυασμός μας προτείνει:

• Θέσπιση αντιτράστ νομοθεσίας, η οποία θα προβλέπει ουσιαστικό, αυστηρό και αποτελεσματικό προληπτικό και κατασταλτικό έλεγχο στην ανοικτή ή συγκεκαλυμμένη διαμόρφωση και λειτουργία των λεγόμενων  καρτέλ καθώς και στις καταχρηστικές πρακτικές τους  Και αράλληλα, θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις ολιγοπωλιακές και εναρμονισμένες πρακτικές στην αγορά, ως προς τις τιμές, την ποιότητα, την ασφάλεια και την υγιεινή προϊόντων και υπηρεσιών.

• Συντονισμό των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, για τη διασφάλιση του συνδυασμού τιμής και ποιότητας (υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης,  ΕΦΕΤ, Γενικό Χημείο, υπουργείο Γεωργίας, φοροεισπρακτικοί – φοροελεγκτικοί – εισφοροελεγκτικοί μηχανισμοί κλπ), για κοστολογικό έλεγχο

• Θεσμική, οικονομική και διοικητική ενίσχυση και διεύρυνση αρμοδιοτήτων της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία θα πρέπει επιτέλους να απαλλαγεί από την πολιτική και οικονομική εξάρτηση συμφερόντων  για να επιτελέσει το έργο της.

• Ανάκτηση της διακριτικής ευχέρειας της κυβέρνησης για προσωρινή διοικητική μείωση των τιμών. Άμεση επιβολή της στα αγαθά βασικών αναγκών λαϊκής κατανάλωσης. Δεν μπορεί να έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε τη βενζίνη στα 2 €. Δεν μπορεί να έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε προϊόντα αγροτικής παραγωγής που ο παραγωγός τα πουλάει σε εξευτελιστικές τιμές και στο ράφι στα σούπερ μάρκετ να τα αγοράζουμε εμείς 60, 70, 80% πάνω από την τιμή παραγωγού.

•  Αυστηρό κοστολογικό έλεγχο σε όλα τα στάδια διύλισης και εμπορίας των πετρελαιοειδών. Να τεθεί οροφή στις τιμές τους από τη διύλιση και το εμπόριο μέχρι τον καταναλωτή.

• Ανάκληση της κυβερνητικής απόφασης για εξίσωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο 80% για το πετρέλαιο θέρμανσης σε σχέση με το πετρέλαιο κίνησης από τον Οκτώβριο του 2012 και συνολική επανεξέταση του θέματος.

• Σύγκρουση με το καρτέλ των εφοπλιστών της ακτοπλοΐας, οι οποίοι διαρκώς αυξάνουν τις τιμές των εισιτηρίων, καθιστώντας τους κατοίκους των νησιών ομήρους των συμφερόντων του καρτέλ τους. Για αυτό το λόγο προτείνουμε άμεση διοικητική μείωση των τιμών των εισιτηρίων της ακτοπλοΐας καθώς και συγκρότηση –είναι μια πρόταση που έχουμε καταθέσει εδώ και καιρό- δημόσιου-κοινωνικού φορέα σχεδιασμού, ελέγχου και παροχής ακτοπλοϊκών υπηρεσιών, για την επαρκή και φτηνή ενδονησιακή διασύνδεση και τη συνολική μείωση του κόστους των ακτοπλοϊκών μεταφορών, στην προοπτική της εναρμόνισης με τη λογική του μεταφορικού εισοδήματος, πολιτικές οι οποίες υποτίθεται ότι αποτελούν και στόχο της Ε.Ε.

• Δραστική μείωση της τιμής των διοδίων και επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων προς όφελος των πολιτών. Είναι αδιανόητο για δρόμους που ακόμα δεν έχουν κατασκευαστεί και που θα κοστίσουν στον Έλληνα φορολογούμενο τρεις έως τέσσερις φορές παραπάνω απ΄ ότι ο αντίστοιχος μέσος όρους κόστους σε άλλες χώρες της Ε.Ε., να καλούνται οι πολίτες να πληρώνουν ένα τόσο υψηλό αντίτιμο.

• Μείωση των εισιτηρίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και θέσπιση της υποχρέωσης των εργοδοτών να προμηθεύονται και να καταβάλουν το κόστος μηνιαίων ή ετήσιων καρτών για τα μέσα μαζικής μεταφοράς για τους χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους.

•  Πάγωμα, σε πρώτη φάση, των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, με απόρριψη οποιουδήποτε αιτήματος για αύξησή τους. Επανάκτηση υπό δημόσιο έλεγχο όλων των ιδιωτικοποιημένων ΔΕΚΟ και λειτουργία τους με κοινωνικά κριτήρια. Το ρεύμα, το νερό, η ενέργεια δεν είναι εμπορεύματα αλλά δημόσια αγαθά και κοινωνικά δικαιώματα κάθε πολίτη.

• Εξυγίανση και είσοδος των συνεταιρισμών σε όλο το κύκλωμα παραγωγής, επεξεργασίας και εμπορίας αγροτικών προϊόντων.

• Δραστική μείωση της ψαλίδας τιμών μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή στα αγροτικά προϊόντα και επέκταση του μέτρου και άλλα προϊόντα..

Για τις δύο τελευταίες προτάσεις προφανώς θα έχουμε τη δυνατότητα να πούμε περισσότερα όταν θα παρουσιάσουμε την αναλυτική μας πρόταση για την αγροτική οικονομία και για ένα νέο εθνικό σχεδιασμό για την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι για μας η ακρίβεια είναι μια κοινωνική σχέση, σχέση, σχέση τιμών-εισοδήματος. Στόχος του μνημονίου η φτωχοποίηση των Ελλήνων, άρα η αύξηση των τιμών, η μείωση του εισοδήματος. Στόχος της δικής μας πολιτικής, το ακριβώς αντίθετο. Προϋπόθεση για να υλοποιήσουμε ένα τέτοιο πρόγραμμα, η καταγγελία της δανειακής σύμβασης, η ακύρωση του μνημονίου και  αυτό που πολλές φορές ονομάζουμε με δυο λόγια η αναδιανομή του πλούτου προκειμένου να μπορέσουμε να συσσωρεύσουμε πόρους για τη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος, για τη στήριξη της λαϊκής οικογένειας.

Σας ευχαριστώ.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:

-          Σαββόπουλος (Κόκκινο): την Τρίτη συνεδριάζει η διακομματική επιτροπή για την κατανομή του τηλεοπτικού χρόνου για τη διαμόρφωση των όρων της προεκλογικής εκστρατείας. Ο δικό σας χώρος σε ποια σημεία θα εστιάσει.

Έχω τοποθετηθεί στο θέμα αυτό. Το έθεσα και στον Πρωθυπουργό στην τελευταία συνάντηση που είχαμε, όταν του ζήτησα να ενδιαφερθεί και ο ίδιος προσωπικά και η κυβέρνηση να διασφαλίσει τόσο το αδιάβλητο της εκλογικής διαδικασίας όσο, όμως, και την πορεία προς τις εκλογές να είναι μια πορεία που δεν θα κυριαρχήσουν εκβιαστικά διλήμματα και θα υπάρχει ένας ουσιαστικός και γόνιμος δημόσιος διάλογος πάνω σε θέσεις και προτάσεις.

Σε αυτή την κατεύθυνση εμείς πιστεύουμε ότι η όποια προσπάθεια κομμάτων να επιχειρήσουν να αντιμετωπίσουν αυτή την εκλογική αναμέτρηση όπως τις προηγούμενες, δηλαδή με έναν ιδιαίτερα  δαπανηρό τρόπο, με γιγαντοαφίσες, με διαφημιστικές καμπάνιες που κοστίζουν εκατομμύρια, θα ήταν μεγάλη πρόκληση για τον ελληνικό λαό, που βρίσκεται σε κατάσταση οικονομικής ανέχειας.

Ως εκ τούτου, έχουμε προτείνει η διακομματική επιτροπή να προκρίνει την ισότιμη μετάδοση των θέσεων και των απόψεων των συνδυασμών που κατέρχονται στην εκλογική αναμέτρηση, από τις συχνότητες, τηλεοπτικές και τις ραδιοφωνικές, που είναι δημόσιες συχνότητες, δεν ανήκουν στους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης, και άρα οφείλουν, είναι υποχρεωμένοι να τις παρέχουν δωρεάν προκειμένου να υπάρξει ένας ισότιμος και γόνιμος διάλογος πάνω σε θέσεις και προτάσεις.

Σε αυτή την κατεύθυνση θα προτείνουμε να υπάρξει και αυτό το λεγόμενο ντιμπέιτ των αρχηγών, όχι με τη σημερινή του μορφή, με τη μορφή που γνωρίσαμε ως τώρα ενός ανόσιου και βαρετού όχι διαλόγου, μιας ανούσιας και βαρετής παράθεσης παραλλήλων μονολόγων. Αλλά να γίνει σε όλους της τηλεοπτικούς σταθμούς από μια συνάντηση  και συζήτηση με θεματικές που θα αποφασίσουμε, ώστε ο ελληνικός λαός να έχει τη δυνατότητα να κρίνει προτάσεις και θέσεις.

-          Καββαδία (ΝΕΤ): κ. Τσίπρα σας ρωτώ κάθε φορά και ίσως ακούγομαι και μονότονη, αλλά θέλω να επιμείνω λίγο στο θέμα της συνεργασίας μεταξύ των αριστερών αντιμνημονιακών κομμάτων. Σας άκουσα προηγουμένως να λέτε ότι και το ΚΚΕ και η ΔΗΜΑΡ πριν από τις εκλογές είναι εγκλωβισμένοι σε μικροκομματικές λογικές. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι μετά τις εκλογές θα αφήσουν κατά μέρος αυτή τη μικροκομματική, όπως τη χαρακτηρίζετε, λογική και θα «ακούσουν» την ψήφο του ελληνικού λαού, αν είναι αυτή που εσείς ευελπιστείτε;

Η ετυμηγορία του λαού. Αν ο λαός μας στην κάλπη δώσει κατεύθυνση και δείξει αυτό το οποίο επιθυμεί, νομίζω ότι όλοι θα αναγκαστούν να το σεβαστούν. Είτε από επιθυμία, είτε γιατί δεν θα μπορούν να κάνουν αλλιώς. Είτε από επιθυμία, είτε από φόβο.

Ξέρετε, όταν κάποιος θεωρεί ότι τούτη την ώρα, την ώρα που το πρώτο μέλημά μας θα έπρεπε να είναι, όλων μας, να σώσουμε τη χώρα, να δώσουμε το λαό, να δώσουμε τη δυνατότητα μιας διακυβέρνησης που θα αλλάξει τα πράγματα και όχι να έχουμε περισσότερους βουλευτές εμείς στο Κοινοβούλιο. Και να τους αθροίζουμε, όμως, σε μια Κοινοβουλευτική μειοψηφία. Να ξαναπάμε σε μια Βουλή της ντροπής. Όπου η πλειοψηφία θα παίρνει μνημονιακά μέτρα. Όταν, λοιπόν, κάποιος οδηγείται σε αυτή την απόφαση διότι θεωρεί ότι από αυτό κερδίζει αλλά η κάλπη αποδείξει ότι δεν κερδίζει, χάνει και κινδυνεύσει να χάσει ακόμα περισσότερο, τότε θα κάνει και δεύτερες και τρίτες σκέψεις.

Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς λέμε ότι ο λαός μας με την ψήφο του και με την ετυμηγορία του και με τη σοφία του, θα αναγκάσει και θα επιβάλλει την επομένη τη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς για τη συγκρότηση μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης.

Αν ο στόχος μας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ      να μην έχουν νομιμοποίηση του 51%, αλλά να μην έχουν ούτε τους 151 που χρειάζονται για να εφαρμόσουν αυτή την πολιτική, επιτευχθεί, τότε νομίζω ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αρνηθεί κανείς την υλοποίηση του δεύτερου σταδίου που θα είναι η συγκρότηση μιας κυβέρνησης που θα αναλάβει την ευθύνη να εφαρμόσει τη λαϊκή εντολή. Διότι θα είναι μια λαϊκή εντολή καταγγελίας του μνημονίου, καταγγελίας της δανειακής σύμβασης και ακύρωσης του μνημονίου.

-          Σφέτσα (Αυγή): κ. Πρόεδρε θέλω να επιμείνω σε αυτό το θέμα. Να σας ρωτήσω αν επί της ουσίας πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει πράγματι συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη. Σας άκουσα πριν να λέτε για μια ακόμη φορά ότι προϋπόθεση για μια εναλλακτική πολιτική είναι η καταγγελία της δανειακής σύμβασης και ανατροπή του μνημονίου. Ωστόσο ο κ. Κουβέλης είπε και πρόσφατα, παρουσιάζοντας τη δική του πρόταση, ότι η μόνη διέξοδος από την κρίση είναι η διεκδίκηση ορισμένων αλλαγών εκ του συμφωνηθέντος πλαισίου. Θεωρείτε ότι πράγματι μπορεί να υπάρξει συνεργασία;

Δεν είναι ευχάριστο το γεγονός ότι ο Φ. Κουβέλης ψάχνει να βρει ισοδύναμα και δίνει σήμα ότι μπορεί να είναι πρόθυμος να αποτελέσει η ΔΗΜΑΡ συμπλήρωμα σε μία μνημονιακή κυβέρνηση. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο.

Εμείς θα επιμείνουμε μέχρι τελευταία στιγμή να τον καλούμε να συνειδητοποιήσει την ιστορική ευθύνη που έχει και να έρθει στην πλευρά στην οποία ανήκει. Το λέω αυτό διότι ακόμα και ο όρος ισοδύναμα είναι ένας μνημονιακός όρος και αναρωτιέμαι αν έχει νόημα σήμερα να ψάχνουμε ισοδύναμους πόνους. Να μην κόψουμε το μεγάλο δάκτυλο, να κόψουμε τον αντίχειρα.

Ή αναρωτιέμαι αν υπάρχει ισοδύναμο μέτρο στην απόλυση 150 χιλιάδων από το δημόσιο τομέα. Αν υπάρχει ισοδύναμο μέτρο από το κλείσιμο του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας ή της Εργατικής Εστίας. Παρόλα αυτά επιμένουμε όσο και αν η ΔΗΜΑΡ, με την προσχώρηση σε αυτή διαρκώς στελεχών του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ της περιόδου του Σημίτη, μετατρέπεται σε μια διάσπαση του ΠΑΣΟΚ και όχι σε μια διάσπαση της Αριστεράς.

Εμείς επιμένουμε. Η θέση τους είναι και πρέπει να είναι στην από εδώ πλευρά του  ποταμού. Επανέρχομαι σε αυτό που είπα πιο πριν. Είμαστε βέβαιοι ότι θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην τελική απόφαση που θα πάρουν και μετά τις εκλογές το εκλογικό αποτέλεσμα.

-          Γκιόκας (ΒΗΜΑ FM): θα επιμείνω κι εγώ στο θέμα της συνεργασίας των κομμάτων της αριστεράς. Φαντάζομαι, όπως είπε και ο συνάδελφος, ότι δεν απευθύνεστε τόσο στη ΔΗΜΑΡ όσο στο ΚΚΕ. Χθες η κα Παπαρήγα σας κατηγόρησε για υποκρισία και καιροσκοπισμό. …συνδικάτα, όπως στο εργατικό κέντρο Καρδίτσας προχθές, όπου συνεργάζονται οι συνδικαλιστές με συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ ακόμα και για τη στάση σας στις δημοτικές εκλογές στην Ικαρία. Τελικά τι συμβαίνει; Η ενότητα της αριστεράς είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί; ……

κ. Γκιόκα έχω την αίσθηση ότι η κα Παπαρήγα βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση και αμύνεται με επιχειρήματα τα οποία στερούνται σοβαρότητας. Βρίσκεται σε δύσκολη θέση γιατί ο κόσμος του ΚΚΕ πιέζει στην κατεύθυνση της ενότητας.

Και ξέρετε κάτι; Εγώ μπορώ να βρω και άλλα προσχήματα. Όχι μόνο το τι έγινε στην Ικαρία, αλλά το τι έγινε το ’89, τι έγινε πιο πίσω στην ιστορία, να βρω πολλά προσχήματα και πολλά στοιχεία που μπορούν να μας χωρίσουν. Πάρα πολλά.

Αυτά που μας χωρίζουν είναι αρκετά. Αυτά, όμως, που θα πρέπει να μας ενώσουν τώρα, είναι πολύ σημαντικότερα.

Αυτό που διακυβεύεται την επόμενη μέρα δεν είναι ο δήμαρχος της Ικαρίας. Αυτό που διακυβεύεται την επόμενη μέρα είναι, αν ο λαός μας θα ζει με αξιοπρέπεια σε αυτό τον κόσμο ή θα φύγουμε μετανάστες στο εξωτερικό. Ή αν θα γίνει η χώρα μας αποικία των πιστωτών και των εταίρων.

Αν δεν αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό είναι το κύριο διακύβευμα σήμερα, τότε ειλικρινά πιστεύω ότι όλους θα μας κρίνει και ο λαός, αλλά και η ιστορία.

To Γραφείο Τύπου

Να σωθούμε ή να σώσουμε τον κόσμο; Κυρίτσης Γ. (αναδημοσίευση από ΑΥΓΗ)

Στις επερχόμενες εκλογές για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες ο αστισμός στην Ελλάδα κινδυνεύει με εκλογική πανωλεθρία και εμπέδωση της πολιτικής του χρεωκοπίας και της διάλυσης του μπλοκ των κοινωνικών δυνάμεων που τον στήριξαν. Ακόμα περισσότερο, στις εκλογές του Μαΐου κρίνεται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του κόσμου της δουλειάς, στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Αν δηλαδή θα θυσιαστεί για το κεφάλαιο ή αν θα ανακτήσει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή του για να αγωνιστεί. Η Αριστερά στην Ελλάδα, το ΚΚΕ, που αποτελεί την ιστορική μας μήτρα, αναμετρήθηκε με την αστική τάξη, ηρωικά, με άνισους όρους, και ηττήθηκε στρατιωτικά και πολιτικά. Γενιές ολόκληρες Ελλήνων αριστερών κουβαλάμε μέσα μας την ήττα και τη διασκεδάζουμε ανάγοντας σε αυταξία την εγκαρτέρηση με την οποία τη βιώσαμε. Έτσι όμως δεν πάμε πουθενά. Δεν γίνεται οι σημερινοι άκαπνοι να κρυβόμαστε πίσω απί τις δάφνες των καπεταναίων. Πολλώ δε μάλλον όταν ο φόβος των αστών και των συμμάχων τους απέναντι στην Αριστερά παρέμεινε και παραμένει ισχυρός. Ωστόσο οι ήττες βαραίνουν.

Όταν έχεις εσωτερικεύσει την ήττα μέχρι μυελού οστέων, τότε μπορείς να το διαχειριστείς με δύο τρόπους, που σου εξασφαλίζουν την αίσθηση ότι δεν θα ξαναμπείς σε τέτοια διακινδύνευση. Ο ένας τρόπος είναι του ΚΚΕ, ο άλλος τρόπος είναι της ΔΗΜ.ΑΡ. Η αντίληψη του ΚΚΕ είναι ότι, για να μην ξαναβρεθούμε στα αποσπάσματα, στα ξερονήσια ή στις Τασκένδες, πρέπει πρώτον να κάνουμε αλυσίδες και δεύτερον να στείλουμε στους αστούς το μήνυμα οτι θα περιμένουμε συντεταγμένοι, ζυγισμένοι, στοιχισμένοι τη σειρά μας, οψέποτε κι αν έρθει. Ντετερμινιστικά θα έρθει, ουδεμία αμφιβολία. Και όταν έρθει ο νυμφίος, “μακάριος ο δούλος ον ευρίσκει γρηγορούντα”. Έτσι, όπως ο χριστιανός πραγματώνεται μέσα στην εκκλησία του Χριστού όπου βρίσκει την εγγύηση της μετά θάνατον καβάντζας και την ψυχική ηρεμία να αντιμετωπίσει τις αντιξοότητες του κόσμου, έτσι και ο κομμουνιστής κατά το ΚΚΕ πραγματώνεται μόνον μέσα στο κομμουνιστικό κόμμα, το οποίο, αν μη τι άλλο, του εγγυάται ότι δεν θα τρώει ξύλο και χημικά και θα έχει θεσμική νομιμοποίηση στο κοινοβούλιο.

Η ΔΗΜ.ΑΡ., από την άλλη, προέρχεται από μια αντίληψη η οποία θεωρεί δεδομένη την κυριαρχία του αστικού μπλοκ για λόγους που υπερβαίνουν τις αλλαγές στην ελληνική κοινωνία και ως εκ τούτου θεωρεί μονόδρομο για τη φυσική επιβίωση της Αριστεράς το λεγόμενο μπόλιασμα. Αυτή ήταν μέσες-άκρες η φιλοσοφία του Λ. Κύρκου. Να έχουμε απο κοντά το Κέντρο, να εγγυόμαστε ότι μας χρειάζεται για να κυβερνήσει και το Κέντρο να μας αντιπαρέχει τα μίνιμα: Την ένταξη στο συνταγματικό τόξο και το δικαίωμα συμμετοχής ως ετερόρρυθμου εταίρου στο πολιτικό γίγνεσθαι. Η ΔΗΜ.ΑΡ. βέβαια μεταφέρει ανιστορικά το σχήμα αυτό σε μια συγκυρία στην οποία η διχοτομική γραμμη δεν βρίσκεται πλέον μεταξύ της Δεξιάς και των “δημοκρατικών δυνάμεων”. Η γραμμή έχει μετακινηθεί αριστερά, στη βάση των κυρίαρχων επιλογών του ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια και, πλέον, μεταφέρεται και επισήμως με την ταύτιση των δύο αστικών κομμάτων στο πολιτικό επίπεδο. Με άλλα λόγια, ως μπόλι τη ΔΗΜ.ΑΡ. δεν την θέλουν. Ως τσόντα, ίσως...

Μένει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ ως το κομμάτι της Αριστεράς που δεν κλαίει για τις ήττες ούτε τις εξιδανικεύει. Που δεν θέλει να κλειστεί στο κάστρο για να σώσει τις σημαίες ούτε να διαχυθεί και να περνάει απαρατήρητος στο πλήθος. Που δεν περιμένει τα μεγάλα σχέδια ούτε βολεύεται με τα συμβολικά. Ούτε περιμένει τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο για να καταλάβει τα χειμερινα ανάκτορα ούτε μαζεύει τσίχλες απο τα πεζοδρόμια σαν τους ατενίστας ή βάζει ρεσό στα αποκαΐδια σαν τη ΔΗΜ.ΑΡ. Ο ΣΥΡΙΖΑ εννοεί να παίρνει τα ρίσκα και να δίνει τις μάχες του σήμερα. Να χτυπάει εκεί που πονάει ο αντίπαλος και να κερδίζει έδαφος, να αλλάζει τα κόζια. Να πείθει τον κόσμο ότι δεν είναι μόνον σωστό να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά και εφικτό και αναγκαίο τώρα, όχι εάν και όταν. Την περίοδο των μεγάλων φοιτητικών κινητοποιήσεων γράφτηκε στα Προπύλαια και αναπαράχθηκε έκτοτε από πολλούς το σύνθημα “Βάρκιζα τέλος”. Πολλούς από μας τους έχει στοιχειώσει η εικόνα με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ να κλαίνε παραδίδοντας τα όπλα. Ας μην κάνουμε το τεράστιο δώρο στους αστούς να φαντασιωνόμαστε ότι θα τους νικήσουμε με τα όπλα στον Γράμμο και στο Βίτσι. Έχουμε πόλεμο, αλλά δεν θέλουμε εκδίκηση για την πάρτη μας, θέλουμε κοινωνική δικαιοσύνη, δεν θέλουμε να δικαιωθούμε εμείς, θέλουμε να νικήσει η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, αυτοί που δουλεύουν κι όχι αυτοί που λυμαίνονται τον μόχθο τους. Δεν θέλουμε να χάσουν οι εχθροί μας, αλλά να νικήσουμε εμείς. Δεν θα πάρουμε τα βουνά. Θα μείνουμε εκεί που είμαστε, δηλαδή παντού, και θα τους κάνουμε να ανησυχούν από πού θα τους έρθει.

Νέα δημοσκόπηση- 3ος ο ΣΥΡΙΖΑ (ΑΝΑΔΗΜΟΣIEΥΣΗ ΑΠΟ enikos.gr)

Ο enikos παρουσιάζει την δημοσκόπηση του τμήματος στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών την οποία μας παραχώρησε αποκλειστικά ο πρόεδρος του τμήματος καθηγητής Επαμεινώνδας Πανάς.
ολόκληρη η έρευνα στο enikos.gr

O ΤΑΣΟΣ ΚΟΡΩΝΑΚΗΣ ΣΤΗΝ "ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ"

Χαιρετισμός του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρα, στην εκδήλωση τιμής του Τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΝ στους εκτελεσθέντες στις 30 Μαρτη 1952 ΝΙΚΟ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΤΣΗ, ΝΙΚΟ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟ, ΗΛΙΑ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗ

---

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μπελογιάννης υποβάλλει ερωτήσεις στο μάρτυρα κατηγορίας Ι. Πανόπουλο (διευθυντή της Αστυνομίας Πόλεων).

Φίλες και φίλοι.
Σύντροφοι και συντρόφισσες

Βρισκόμαστε σε έναν τόπο ιστορικό σε έναν τόπο μαρτυρίου. Πίσω μας έχουμε τα ονόματα δεκάδων αγωνιστών που με το παράδειγμα τους, δίνοντας τη ζωή τους ενέγραψαν με το αίμα τους στη συνείδηση του ελληνικού λαού το παράδειγμα της αντίστασης και της ανυπακοής και η πλάκα πίσω μου γράφει πέσανε με το όραμα ενός κόσμου ειρηνικού και δίκαιου. Και αυτό που κρατάμε είναι ότι όπου θα υπάρχει και όποτε θα υπάρχει αδικία, όποτε και όπου θα υπάρχει κατάλυση της δημοκρατίας και της ελευθερίας, πάντοτε θα υπάρχουν αγώνες και αγωνιστές που θα διεκδικούν έναν κόσμο δίκαιο.

Προσπάθησαν όλα αυτά τα χρόνια ιδιαίτερα από τις αρχές τις δεκαετίας του 90΄ και μετά, να ξαναγράψουν ιστορία, να πείσουν ότι οι ιδεολογίες τελείωσαν, όμως αυτό που παράγει τις ιδεολογίες είναι η ίδια η κοινωνική αδικία και όσο δεν θα υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη, θα υπάρχουν οράματα και αγωνιστές.

Το σύστημα, οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί έχουν μηχανευτεί πάρα πολλούς τρόπους για να κλείσουν το στόμα της ιστορίας και να δέσουν τα χέρια της δημοκρατίας.

Αγνοούν όμως αγνοούν  πως η ιστορία πάντοτε γράφεται με θυσίες και  ανυπακοή. Και αγνοούν πως οι ιδέες υπήρξαν και υπάρχουν διότι υπάρχουν άνθρωποι φορείς των ιδεών που αγωνίζονται γι’ αυτές.

Ότι, κι αν κάνουν, η συντήρηση, οι  αγορές, ότι, και να κάνει η τραπεζοκρατία ότι και να κάνει το κυρίαρχο σύστημα της μιντιοκρατίας προκειμένου να περάσει από το πλυντήριο της ιδεολογίας και να αναδείξει το μίσος και τη μισαλλοδοξία ως κυρίαρχη αναφορά των καιρών μας, ότι και να κάνουν δεν μπορούν να παραγράψουν το γεγονός ότι η ιστορία πάντοτε θα γράφει  Μπελογιάννης. Θα γράφει Καλούμενος, Αργυριάδης, Μπάτσης . Η ιστορία θα κουβαλά για πάντα μαζί της τους χιλιάδες αγωνιστές που θυσιάστηκαν.

Σήμερα βρισκόμαστε εδώ, εξήντα χρόνια μετά στο μνημείο εκτελεσθέντων πατριωτών. 60 χρόνια μετά για να τιμήσουμε τον Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του.  Τρία χρόνια πριν όμως όταν έφυγε , η Έλλη Παπά τον Οκτώβρη του 2009 μας δόθηκε η ευκαιρία, να αποχαιρετήσουμε μαζί με την Έλλη Παππά και τον σύντροφό της, τον Νίκο τον Μπελογιάννη.

Να τον αποχαιρετήσουμε με 57 χρόνια καθυστέρηση, εμείς και οι συγγενείς του και οι σύντροφοί του, ο ελληνικός λαός, η χώρα, ο τόπος, να αποχαιρετήσει 57 χρόνια μετά με αξιοπρέπεια και σεβασμό τον άνθρωπο με το γαρύφαλλο.

Ο Νίκος Μπελογιάννης  τιμωρήθηκε και εκτελέστηκε γιατί ήταν κομμουνιστής. Ο Νίκος Μπελογιάννης τιμωρήθηκε και εκτελέστηκε γιατί ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα αντίστασης και εντιμότητας για τον ελληνικό λαό.

Γιατί αρνήθηκε να υπογράψει και να καταδώσει.

Γιατί υπερασπίστηκε με πάθος στο στρατοδικείο τις ιδέες του και τους συντρόφους του.

Τιμωρήθηκε γιατί παρά τις διώξεις και τις φυλακίσεις, σπούδασε και αντιστάθηκε, γιατί αν και φυλακισμένος στα μπουντρούμια της ασφάλειας έως τα κελιά των φυλακών της Κέρκυρας ήταν ένας αγωνιστής διανοούμενος που μπόρεσε και έγραψε το έργο ΄΄Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας΄΄  και αργότερα το 1940  από την Ακροναυπλία αυτή τη φορά φυλακισμένος πάλι, έγραψε το βιβλίο του «το Ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα».

Όποιος και όποια διαβάσει προσεχτικά αυτό το έργο θαρρεί πως γράφτηκε τούτα τα χρόνια, μετά το 2009, τις μέρες της κρίσης και ειδικά το κεφαλαίο που αφορά την χρεοκοπία του 1932, νομίζει κανείς πως γράφτηκε εχθές. Διότι σε αυτό το βιβλίο ο Νίκος Μπελογιάννης αποδεικνύει ότι το χρέος ήταν πάντοτε και παραμένει μοχλός επιβολής και επικυριαρχίας,  ήταν πάντοτε και παραμένει εργαλείο υποταγής των λαών και τρομοκράτησης τους. Έλεγε λοιπόν αναφερόμενος σε εκείνη την κρίση, που πολλές ομοιότητες έχει με το σήμερα ο Νίκος Μπελογιάννης. Δύο είναι οι επιλογές, ή η πληρωμή των τοκομεριδίων ή το ψωμί του λαού. Και πόσο επίκαιρη είναι άραγε αυτή η ρήση αυτό το απόφθεγμα. Και τότε στη χώρα υπήρχε δημοσιονομική επιτροπή που εγκαταστάθηκε. Και τότε με μοχλό και εργαλείο το χρέος, επιβλήθηκαν αντικοινωνικές πολιτικές που κατέλυαν την ελευθερία, τη δημοκρατία τη δικαιοσύνη.

Σε ένα σημείο του βιβλίου του ο Νίκος Μπελογιάννης γράφει:  «Οι καταχρήσεις, η κερδοσκοπία και οι ρεμούλες γίνονται το πιο συνηθισμένο φαινόμενο. Η διαφθορά κι η ηθική εξαχρείωση της κυβερνητικής κλίκας φτάνει στο κατακόρυφο. Νόθεψαν ακόμα και το κινίνο, πράξη αρκετά χαρακτηριστική για τη σαπίλα που βασίλευε ανάμεσα στην παράταξη που κυβερνούσε τη χώρα»

Φίλες και φίλοι, δείτε τις ομοιότητες. Έχουμε σήμερα ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, ένα σάπιο πολιτικό σύστημα που καταρρέει και ακόμα και τώρα, ακόμα και την ώρα της κατάρρευσης του θέλει να βγάλει από την μύγα, ξύγκι, θέλει να προσπαθήσει να ξεζουμίσει τα στρώματα τα κοινωνικά που πλήττονται.

Φορολογούν τη φτώχεια αφήνουν όμως στο απυρόβλητο τον πλούτο. Ακόμα και τώρα κουκουλώνουν τις υποθέσεις της διαφθοράς και της διαπλοκής, όπως αυτή τηςSIEMENS, που κόστισε στον ελληνικό λαό 2 δις, έναντι ενός ευτελούς τιμήματος. Ακόμα και τώρα στόχος τους και μέλημα τους είναι να συνεχίζουν να κυβερνούν οι ίδιοι άνθρωποι που μας οδήγησαν ως εδώ για να αποτελειώσουν το καταστροφικό τους έργο. Αυτές οι ομοιότητες με την σημερινή κατάσταση φίλες και φίλοι αποδεικνύει ότι η Αριστερά αν και κυνηγημένη και απομονωμένη μπόρεσε τα χρόνια εκείνα να αντισταθεί και να δημιουργήσει και να γράψει τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία αυτού του τόπου, σελίδες αντίστασης, αξιοπρέπειας, ανυπακοής για τρείς βασικούς λόγους:

Ο πρώτος η υπεροχή των ιδεών της. Η ηθική υπεροχή των ιδεών της. Ότι είχε το δίκιο με το μέρος της.

Ο δεύτερος ότι οι φορείς των ιδεών όπως είπα πιο πριν είναι άνθρωποι, ανιδιοτελείς αγωνιστές, που έφτασαν στο σημείο κατά δεκάδες να δίνουν τη ζωή τους για τα οράματα τους και αυτό πράγματι ενέγραψε στη συνείδηση του λαού μας, το μήνυμα και το παράδειγμα της αντίστασης.

Και ο τρίτος λόγος. Γιατί εκείνα τα δύσκολα χρόνια η Αριστερά είχε την ιστορική συνείδηση  των στιγμών και ήταν ενωμένη. Έδωσε ενωμένη αυτή τη μάχη.

Σήμερα φίλες και φίλοι, έχουμε πάλι την ηθική υπεροχή των ιδεών, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Η κριτική που άσκησε η Αριστερά στην καπιταλιστική βαρβαρότητα επαληθεύθηκε. Η κριτική μας δικαιώθηκε. Αυτό είναι το σύστημα που παράγει ανισότητες, κοινωνική αδικία, βαρβαρότητα και αυτό είναι το ίδιο το σύστημα που οδηγείται σε κρίσεις και αδιέξοδα.

Η προοπτική της ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι, ούτε η βαρβαρότητα του καπιταλισμού που ορίζει τα πάντα με αριθμούς και κέρδη και ζημιές, ούτε οι πόλεμοι και η εξαθλίωση.            

Η προοπτική της ανθρωπότητας είναι ένας κόσμος με κοινωνική δικαιοσύνη, ελευθερία και δημοκρατία. Δικαιωθήκαμε και η υπεροχή των ιδεών μας είναι εδώ και συνεπαίρνει σήμερα πολλούς και πολλές, ανεξάρτητα από την πολιτική τους καταγωγή, αλλά με βάση όσα βιώνουν στη καθημερινότητα τους.

Ανιδιοτελείς ανθρώπους που αγωνίζονται για τα οράματα τους και σήμερα έχουμε και σήμερα υπάρχουν πολλοί, χιλιάδες που δίνουν το παράδειγμα της αντίστασης,  που δίνουν το παράδειγμα της αντίστασης  παρά την καταστολή και την τρομοκρατία που βρίσκονται κατά χιλιάδες στις διαδηλώσεις, παρά το γεγονός ότι κινδυνεύει η ίδια τους η ζωή, με τόνους χημικών αερίων, με ξύλο που οδηγεί πολλές φορές, πολλούς απ’ αυτούς στα χειρουργεία των νοσοκομείων. Που είναι έτοιμοι να δώσουνε ακόμα και το παράδειγμα της αυτοθυσίας , γιατί η πράξη προχθές του Δημήτρη Χριστούλα, δεν ήταν μια πράξη απελπισίας, αλλά μια πράξη αυτοθυσίας για να ξυπνήσει ο λαός μας και να συνειδητοποιήσει πιο είναι το μέγεθος της καταστροφής.

Έχουμε λοιπόν και σήμερα και την υπεροχή των ιδεών και τους ανθρώπους φορείς των απελευθερωτικών οραμάτων που είναι έτοιμοι να θυσιαστούν. Αυτό που μας λείπει είναι η συνείδηση ιστορικότητας των στιγμών και των ευθυνών. Αυτό που μας λείπει είναι η ενότητα. Και εμείς σήμερα είμαστε εδώ για να αποδείξουμε, ότι αριστερό τελικά στις μέρες μας είναι μονάχα ότι ενώνει δυνάμεις απέναντι στον κοινό εχθρό.

Πολλοί προσπαθούν να προσδιορίσουν την Αριστερά με διάφορους επιθετικούς προσδιορισμούς. Ριζοσπαστική, ανανεωτική, της ευθύνης, της ανατροπής μπορούν να βρουν χιλιάδες.

Όμως φίλοι και φίλες είναι η στιγμή που πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε έμφαση στον επιθετικό προσδιορισμό και να μιλήσουμε για το ίδιο το υποκείμενο. Διότι η Αριστερά στις μέρες μας, στις μέρες αυτής της ιστορικής τομής αντίστοιχης με αυτές τις μέρες που χιλιάδες αγωνιστές έδωσαν τη ζωή τους δεν έχει λόγο ύπαρξης αν δεν μπορέσει ή αν αδιαφορήσει στο ένα και μοναδικό, στο κυρίαρχο ζήτημα των ημερών, να μπορέσουμε να αποτρέψουμε την πορεία του λαού μας προς την δυστυχία.

Ο ιστορικός του μέλλοντος , 60 χρόνια μετά, αν θα κρίνει την στάση μας, θα την κρίνει μονάχα από το αν μπορούσαμε και αδιαφορήσαμε. Αυτό που έρχεται μπροστά μας είναι μια πολύ μεγάλη τραγωδία για τον ελληνικό λαό. Σε αυτή την τραγωδία δεν μπορούμε να γυρνάμε την πλάτη, δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε με μικροκομματικές σκοπιμότητες, αλλά πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις, για να αποτρέψουμε από τα δύο κόμματα που μας οδήγησαν έως εδώ να συνεχίσουν να έχουν πλειοψηφία στην επόμενη βουλή και να ορίζουν τις τύχες και το μέλλον αυτού του τόπου.

Φίλες και φίλοι, το παράδειγμα των αγωνιστών είναι ένα ζωντανό παράδειγμα, ο Μπελογιάννης  και οι σύντροφοι του μπορεί να εκτελέστηκαν αλλά είναι οι νικητές της ιστορίας. Και νίκησαν γιατί υπερασπίστηκαν την πατρίδα, γιατί υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία, τη συμφιλίωση και αυτή για εμάς είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη. Είναι παρακαταθήκη για όλους μας στα σημερινά δύσκολα χρόνια με κόντρα τον καιρό. Αφήνουν πίσω τη στάση ζωής, τη σκέψη τους, το κριτικό πνεύμα, τη θυσία τους. Χρέος μας είναι να μην ξεχάσουμε αυτή τη θυσία. Χρέος μας είναι να βαδίσουμε στα χνάρια τους, να τιμήσουμε τους αγωνιστές και να ακολουθήσουμε το δρόμο του αγώνα.

Είμαστε βέβαιοι ότι ο ελληνικός λαός θα αποδείξει ότι έχει και ότι κρύβει μέσα του ακατάβλητες δυνάμεις. Πολλοί γύρω μας απελπίζονται, εγώ τους απαντώ λέγοντας τους ότι η πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας είναι αυτή λίγο πριν ξημερώσει. Λίγο πριν έρθει η αυγή. Και τώρα ζούμε την πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας, αλλά ο λαός μας έχει τη δύναμη στα χέρια του και θα ξημερώσει την αυγή.

Να είστε καλά, καλή δύναμη και καλούς αγώνες .

Η ΤΡΑΓΙΚΟΤΕΡΗ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (της Ρένας Δούρου)

 
Τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά στην Ευρώπη. Όσοι, εντός κι εκτός Ελλάδας, πίστεψαν ή ήθελαν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι η κατάσταση, μετά από την «επιτυχημένη» ανταλλαγή ομολόγων στην Ελλάδα, είναι σε τροχιά εξομάλυνσης, διαψεύδονται. Το ένα κακό νέο διαδέχεται το άλλο σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, ενώ πλέον πολλαπλασιάζεται το πιο δραματικό φαινόμενο της κρίσης: οι αυτοκτονίες…

Ο 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός, που αυτοπυροβολήθηκε το πρωί της Τετάρτης, 4 Απριλίου, στην πλατεία Συντάγματος, δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Μόλις την προηγούμενη ημέρα, στη Σικελία μια 78χρονη γιαγιά έπεφτε από την ταράτσα, όταν είδε ότι η σύνταξή της είχε μειωθεί κατά 25%… Είχαν προηγηθεί την περασμένη εβδομάδα δύο οικοδόμοι που είχαν δώσει τέλος στη ζωή τους μην αντέχοντας το βάρος της ανεργίας… Και δεν ήσαν οι μόνοι: στη χώρα, μόλις τους τρεις πρώτους μήνες του 2012, οι αυτόχειρες ανέρχονται σε 16… «Την δολοφόνησε το κράτος με τις περικοπές του», είπε ένα από τα τέσσερα παιδιά της 78χρονης…

Οι αυτοκτονίες που πολλαπλασιάζονται είναι η μία, σίγουρα η πιο τραγική πτυχή της κρίσης. Η άλλη είναι οι αριθμοί: και αυτοί δεν βγαίνουν, δείχνοντας ότι της χρεωκοπίας των ζωών έχει προηγηθεί η χρεωκοπία των αριθμών…

Το γεγονός αποδεικνύει, πρώτον, τη λάθος συνταγή των Μνημονίων και, δεύτερον, την ιδεολογική προσκόλληση της ευρωπαϊκής Δεξιάς στις πολιτικές της λιτότητας και των περικοπών των δημοσίων δαπανών, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους. Για την Πορτογαλία, η οποία ήδη εφαρμόζει πρόγραμμα λιτότητας πληρωμένο πολύ ακριβά (έλαβε πέρσι 78 δισ. ευρώ «βοήθεια»), ο Όλι Ρεν, επίτροπος Οικονομικών, άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να χρειαστεί περαιτέρω βοήθεια η χώρα. Και μπορεί να θέλει να καθησυχάσει ο Φινλανδός επίτροπος, ωστόσο η Πορτογαλία γίνεται όλο και περισσότερο Ελλάδα, με την ανεργία της στο 14% και με αυξητική τάση…

Αλλά και η Ισπανία συνεχίζει να σπάει τα ρεκόρ ανεργίας (4,75 εκατομμύρια, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Eurostat), ενώ το κόστος δανεισμού της έχει εκτοξευθεί στα ύψη, όπως φάνηκε και από τη χθεσινή αποτυχημένη διάθεση ομολόγων ύψους 2,6 δισ. ευρώ, ενώ ο αρχικός στόχος του υπουργείου Οικονομικών ήταν 3,5 δισ…

Παρά το γεγονός της αποτυχίας των μνημονιακών συνταγών, παρά την τεράστια επιτυχία της πέμπτης (από τον θάνατο του Φράνκο) γενικής απεργίας την περασμένη εβδομάδα, ο πρωθυπουργός Ραχόι ενέκρινε, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού, πολιτικές εξοικονόμησης 27,3 δισ. ευρώ με στόχο τη μείωση του ελλείμματος από το 8,51% στο 5,3%. Και μπορεί να είναι αμφίβολη η επίτευξη αυτού του στόχου, ωστόσο η κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι η ανεργία θα φθάσει στα τέλη της χρονιάς στο 24,3%…

Ο ορίζοντας σκοτεινιάζει επικίνδυνα, καθώς την περασμένη εβδομάδα η Γερμανία κατήγαγε άλλη μία (πύρρειο;) νίκη, πετυχαίνοντας την αύξηση του τείχους προστασίας στα 800 δισ. ευρώ, εκ των οποίων μόνο τα 500 είναι διαθέσιμα, μακριά από το 1 τρισ. που υποστήριζε το Παρίσι. Ένα ποσό που είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να καλύψει, π.χ., τις ανάγκες μιας οικονομίας όπως η ισπανική…

Η κρίση, λοιπόν στην Ευρώπη, όχι μόνο δεν έχει περάσει, όπως θέλουν να υποστηρίζουν κάποιοι, αλλά κλιμακώνεται, αγγίζοντας πλέον και τον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης – η Γαλλία έχει ήδη απωλέσει τα 3Α της δανειοληπτικής ικανότητας παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος Σαρκοζί έχει ήδη επιβάλει δύο προγράμματα λιτότητας.

Το πιο προκλητικό ίσως είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει η Κομισιόν την εκρηκτική αυτή κατάσταση: ο Αμαντέου Αλταφάζ, εκπρόσωπος Τύπου του Ρεν, δήλωνε προχθές ότι η Κομισιόν «δεν μπορεί να δώσει συγκεκριμένη ημερομηνία για την έξοδο από την κρίση», γιατί, υποστήριξε η οικονομική κατάσταση διαφέρει από τη μία χώρα στην άλλη! Σαν να μην επρόκειτο δηλαδή για δομικό πρόβλημα του τρόπου της ευρωοικοδόμησης…

Ωστόσο είναι πλέον ηλίου φαεινότερο, και δεν το λένε αυτό αποκλειστικά αριστεροί οικονομολόγοι, ότι η κρίση και ενιαία είναι και κοινά χαρακτηριστικά έχει. Το ένα από αυτά μάλιστα, το πιο τραγικό, είναι οι αυτοκτονίες εκείνων που συνθλίβονται από αυτήν, το ύστατο διάβημα στα ώτα μη ακουόντων, των κυβερνώντων. Θα λειτουργήσουν άραγε ως καταλύτης;