Μια επετειακή επιμέτρηση των ΝΑΙ και των ΟΧΙ

 ‘ελληνόψυχος’ εσμός, χαιρετά τον ‘πατριώτη’ Ι. Μεταξά

(του Θανάση Κοντονάτσιου)

 

Το να υποστηρίζει κανείς πως ο Ιωάννης Μεταξάς είπε το περίφημο όχι, είναι τόσο στρεβλή και ρηχή ιστορική άποψη, και τόσο προσβλητική για τους Έλληνες, όσο το να θεωρεί κανείς τον ιδρυτή των ταγμάτων Χ Γρίβα, ‘αγωνιστή’ της Κύπρου ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένας τύπος περιορισμένης νοημοσύνης, χωρίς το παραμικρό πολιτικό ταλέντο, υπόδουλος των ξένων συμφερόντων και γεμάτος μίσος που τον ‘στείλαμε’ να απελευθερώσει την Κύπρο, αλλά αυτός κατάφερε να την μετατρέψει σε πολιτικό και στρατιωτικό … τρικολόρε. Δεν αντέχω στον πειρασμό, όποτε το φέρνουν οι περιστάσεις, να συγκρίνω τις δύο καταστροφικές για την Ελλάδα προσωπικότητες, και η περίσταση τώρα δεν είναι άλλη από την επέτειο εισόδου της Ελλάδας στον Β’ πόλεμο.

Πριν συνεχίσω, ήθελα να πω πως τρέφω βαθύ σεβασμό για όσους δεν γύρισαν από την θύελλα που χτύπησε αυτή την χώρα από το 1940 μέχρι το 1949. Άλλωστε οι παππούδες και ο πατέρας μου συμμετείχαν σε όλους ανεξαίρετα τους Ελληνικούς πολέμους  του εικοστού αιώνα, ο δε πατέρας μου πολεμούσε τους Γερμανούς στα Ελληνικά βουνά για τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Ο Μεταξάς λοιπόν, με μεσολάβηση του Βασιλιά συμπλήρωσε τις σπουδές του φεύγοντας το 1898 στη Γερμανία, στην Πολεμική Ακαδημία του Βερολίνου, από την οποία και αποφοίτησε, το 1902. Η συμμετοχή του, από επιτελικές πάντα θέσεις, στους βαλκανικούς πολέμους δεν τον εμπόδισε να είναι από τους πρωτεργάτες του Εθνικού Διχασμού του 1915. Ο ίδιος, φρόντισε να αποστρατευτεί το 1920 με τον βαθμό του υποστράτηγου, ώστε να μην έχει καμία συμμετοχή στην, δυστυχώς ατυχή, εθνική προσπάθεια των αμέσως επομένων ετών.

Ο άνθρωπος αυτός, που η βασίλισσα Σοφία τον αποκαλούσε χαϊδευτικά «Γιαννάκη» αλλά ο ίδιος αρεσκόταν να ονοματίζει τον εαυτό του «ο κυβερνήτης», «ο πρώτος αγρότης» κλπ, περιδιάβαινε συστηματικά τους διαδρόμους του παλατιού και τα πριγκιπικά ‘επιτελεία’. Όπως ο Ελληνικός θρόνος αλλαξοπίστησε και από φανατικά Γερμανόφιλος (1922) έγινε αναφανδόν Αγγλόφιλος (1935) έτσι αλλαξοπίστησε και ο Μεταξάς και από γερμανοστραφής φιλοφασίζων κατέληξε ένθερμος και αμετακίνητος σύμμαχος των Άγγλων.

Σε στιγμές αναλαμπής, αυτή η τόσο μέτρια και αυταρχική προσωπικότητα είχε αντιληφθεί ίσως  πως η ορθή στάση της Ελλάδας ως προς τον Β’ πόλεμο ήταν η ουδετερότητα. Δυστυχώς όμως, η ανικανότητά του και οι δεσμεύσεις του, το αυλικό παρασκήνιο και ο συσχετισμός δυνάμεων της εποχής, δεν επέτρεψαν να τηρηθεί πολιτικά επεξεργασμένη και σχεδιασμένη ουδέτερη στάση ώστε να αποφύγει έτσι η Ελλάδα τις τεράστιες καταστροφές που την βρήκαν κατά την διάρκεια της εμπλοκής της στον πόλεμο.

Η Ελλάδα από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’30 και μετέπειτα συνθλίβονταν από τις οικονομικές και πολιτικές πιέσεις των Γερμανών και των Άγγλων διότι και οι δύο αυτοί υπολόγιζαν την εξαιρετικά χρήσιμη Ελληνική γεωπολιτική θέση.

Οι οικονομικές δοσοληψίες μεταξύ Ελλάδας και ναζιστικής Γερμανίας από το 1933 έως το 1939 εκτείνονταν από το εμπόριο και το λαθρεμπόριο (προς Ισπανία μέσω της ΕΕΠΚ-ΠΥΡΚΑΛ του Μποδοσάκη) Γερμανικών όπλων, μέχρι την προμήθεια άνω του 60% του μηχανολογικού εξοπλισμού και του 50% των γαιανθράκων που εισήγαγε η Ελλάδα. Το 1938 η Γερμανία απορροφούσε το 40% των Ελληνικών εξαγωγών.

Οι Ελληνο-Αγγλικές σχέσεις είχαν επίσης εκτεταμένο οικονομικό υπόβαθρο, αφού το 1936 η Τράπεζα της Ελλάδας επανασύνδεσε την δραχμή με την χρυσή Αγγλική λίρα και Άγγλοι ομολογιούχοι κατείχαν περίπου το 70% των Ελληνικών κρατικών ομολόγων. Οι σχέσεις όμως αυτές επεκτάθηκαν γρήγορα με την υποστήριξη του παλατιού και την απόλυτη σύμπνοια του Μεταξά στο στρατιωτικό, διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο. Όπως είναι φυσικό, ο Μεταξάς ως  προστατευόμενος του αγγλόφιλου βασιλιά Γεωργίου Β’ δεν ήταν δυνατόν να μην συμφωνεί με την τυφλά αγγλόφιλη πολιτική του προστάτη του… Έχει σημασία να αντιληφθεί κανείς πως ο Γεώργιος στην ουσία χρωστούσε τον θρόνο του στους Άγγλους και ο Μεταξάς την θέση και την καριέρα του συνολικά στο παλάτι.

Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα, η ζυγαριά έκλινε προς τους Άγγλους και η χώρα ανέλαβε έναν καταστροφικό για την ίδια ρόλο στον Β’ πόλεμο, στο πλευρό των Άγγλων που λειτούργησαν ως αρπακτικοί πάτρωνες της Ελλάδας για να αντικατασταθούν στο τέλος του πολέμου από τους Αμερικανούς.

Μια πολιτικά καλά σχεδιασμένη ουδετερότητα, άρα και διάσωση της χώρας με αποφυγή εμπλοκής της σε έναν πόλεμο από τον οποίο μόνο να χάσει είχε, αποδείχτηκε πολύ δύσκολος στόχος για τους ανθρώπους που ήταν τότε στα πράγματα και που τους χαρακτήριζε πολιτική τυφλότητα και χωρίς όρια αυταρχισμός. Ακόμα και στο στρατιωτικό επίπεδο οι άνθρωποι αυτοί φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων αφού ξόδεψαν χωρίς κανένα λόγο (στην πολιτική μόνο το αποτέλεσμα μετράει), ανθρώπινες ζωές και πολύτιμους πόρους. . Κι ένας πρωτοετής της σχολής Ευελπίδων θα μπορούσε να αντιληφθεί πως οι Ελληνικές δυνάμεις δεν ήταν δυνατόν ούτε καν να συγκριθούν με τις δυνάμεις του άξονα. Η δήθεν βοήθεια από τις πενήντα επτά χιλιάδες στρατιώτες του «Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος» δεν ήταν παρά ένα προπαγανδιστικό προπέτασμα καπνού που λειτούργησε κυρίως ως σηματοδότηση της καταστροφής οποιασδήποτε πιθανότητας για -έστω και την τελευταία στιγμή- ουδέτερη στάση της Ελλάδας.

Και για να μην ταλαιπωρούμαστε εβδομήντα χρόνια μετά από ύποπτους μύθους, ας έχουμε στο μυαλό μας πως τα περίφημα «απόρθητα» έργα άμυνας του Μεταξά -κάποιοι πλούτισαν σίγουρα απ’ αυτά- ούτε καθυστέρησαν κανένα, ούτε έπαιξαν οποιονδήποτε ρόλο στον πόλεμο ο οποίος όσον αφορά στην Ελλάδα δεν ήταν παρά μια προαναγγελθείσα ήττα. Οι Γερμανοί αστραπιαία κατέλαβαν την χώρα, φτάνοντας στην Θεσσαλονίκη σε δύο ημέρες και στην Αθήνα σε τέσσερεις

Στην πραγματικότητα λοιπόν, δεν υπήρξε κανένας ηρωισμός της πολιτικής ηγεσίας, δεν ειπώθηκε κανένα όχι. Ειπώθηκε απλώς ένα μεγάλο ναι στους Άγγλους που έμπλεξε την Ελλάδα σε έναν άνισο και αδιέξοδο για την χώρα πόλεμο που είχε ως θλιβερή κορωνίδα του έναν από τους πλέον μακρόχρονους και καταστροφικούς εμφύλιους σε Ευρωπαϊκό έδαφος. Εμφύλιος που γιγαντώθηκε από την εγχώρια – εκατέρωθεν – ιδιοτέλεια, πολιτική αδιαλλαξία και ανωριμότητα αλλά και από την απάνθρωπη και ύπουλη πολιτική των «συμμάχων». Δεν πρέπει να ξεχαστεί πως ο πρώτες βόμβες napalm, πριν ακόμη και από το Βιετ Ναμ, έπεσαν πάνω στα Ελληνικά βουνά. (*)

Το όχι, το είπε μόνον ο απλός Έλληνας πολίτης οδηγούμενος από ειλικρίνεια, από την ίδια την ανεπεξέργαστη αλλά τίμια αίσθηση του δικαίου και από άδολο εθνικό αίσθημα, στον αντίποδα του εθνικισμού. Ο Έλληνας πολίτης προσπάθησε να προστατεύσει με τεράστιες απώλειες και με πολύ αθώο αίμα τα σύνορα της χώρας του. Ή απλώς, έτσι νόμιζε ο άμοιρος …

(*) Ο τραγικός ψίθυρος ‘όλοι κάρβουνο’ του λαβωμένου αγωνιστή, στην τελευταία σεκάνς της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά» είναι ευθεία αναφορά σε αυτό το γεγονός.

Κοινωνικές Αντιστάσεις απέναντι στο Φασισμό - Παρασκευή 01/11, 19.00

Οι νέοι/νέες ΣΥΡΙΖΑ Βορειοανατολικών (Αγ. Παρασκευής, Χαλανδρίου, Χολαργού) σας καλούμε
στην ανοιχτή εκδήλωση - συνέλευσή μας με θέμα: "Κοινωνικές Αντιστάσεις απέναντι στο Φασισμό".

Παρασκευή 01/11, 19.00 στα γραφεία ΣΥΡΙΖΑ Αγ. Παρασκευής - Ηρ.Πολυτεχνείου 4, 3ος όροφος, κεντρική πλατεία.

 
Παρεμβαίνουν:
Σπύρος Ραπανάκης (Αντιφασιστικός Συντονισμός Κερατσινίου-Δραπετσώνας)
Δημήτρης Μπάκας (Δίκτυο Αλληλεγγύης Αγορές Χωρίς Μεσάζοντες Χολαργού-Παπάγου)
Κώστας Γερολυμάτος (Συνεταιριστικό Φροντιστήριο Χαλανδρίου)
Μετανάστης από το Στέκι Μεταναστών

Η αντίσταση στις πολιτικές των μνημονίων και της εξαθλίωσης, αλλά και η εδραίωση της αλληλεγγύης, ως μίας από τις βασικές αξίες για να χτίσουμε μια διαφορετική κοινωνία, μπορεί να βάλει εμπόδια στην εξάπλωση του φασισμού.

Η κοινωνία που οραματιζόμαστε γίνεται πιο κοντινή χάρη στα εκατοντάδες δίκτυα και δομές αλληλεγγύης που στήνονται καθημερινά για να απαντήσουν στις διαρκείς ανάγκες μας για διαβίωση, μόρφωση και ψυχαγωγία.

Γι’αυτό εμείς, οι νέοι και οι νέες του ΣΥΡΙΖΑ, επιλέγουμε να συζητήσουμε με ανθρώπους που μέσα από διάφορα εγχειρήματα αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, στήνουν φράγματα απέναντι στον εκφασισμό της κοινωνίας μας. Τέτοιες πρωτοβουλίες στηρίζονται στην εθελοντική συμμετοχή και την δημοκρατία, καταπολεμώντας έμπρακτα την αδιαφορία και την ανάθεση. Σε αντίθεση με τα δίκτυα φιλανθρωπίας των καναλιών ή τα δίκτυα μόνο για Έλληνες της Χρυσής Αυγής, τα παραδείγματα δικτύων αλληλεγγύης, που δραστηριοποιούνται στις γειτονιές μας, κινητοποιούν τους ανθρώπους να στηρίζουν ο ένας τον άλλο, μακριά από οποιαδήποτε λογική διακρίσεων και εξαιρέσεων.

Ελάτε λοιπόν να να ανταλλάξουμε τις εμπειρίες και τις ιδέες μας για να χτίσουμε ένα νέο κόσμο, για να ζήσουμε αλλιώς!

3η Διάθεση Τροφίμων Χωρίς Μεσάζοντες - ΕΡΤ, Κυριακή 3/11

Για φαντάσου … !

[ επειδή εγώ ήμουνα κάποτε φοιτητής, και η γυναίκα μου το ίδιο, και τα δύο παιδιά μας το ίδιο, και επειδή όχι μόνο γνωρίζουμε καλά τι είναι Πανεπιστήμιο αλλά και τι σημαίνει για την Κοινωνία μας ιδίως σε τέτοιους καιρούς, είπα να γράψω αυτό το αιρετικό σημείωμα, εδώ στο βήμα των συντρόφων – ΘΚ ]

Ναι; Γειά σας!

Σας παίρνω από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Είμαι ο Σταύρος και σπουδάζω Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

…

Σας παίρνω από το Πανεπιστήμιο Κομοτηνής. Είμαι η Ελένη και σπουδάζω Ιατρική…

Σας παίρνω από το Καποδιστιακό Πανεπιστήμιο. Είμαι ο Λεωνίδας και σπουδάζω Ιταλική φιλολογία

…

Έχετε λίγο χρόνο να σας πω λίγα πράγματα για το θέμα που αντιμετωπίζουμε στο Πανεπιστήμιό μου;

Δεν έχετε έ; Καλά, δεν πειράζει! Σας εύχομαι καλό απόγευμα και με συγχωρείτε για την ενόχληση …

… τουτ … τουτ … τουτ …

Έχετε! Ωραία! Λοιπόν που λέτε, δρομολογείται τις τελευταίες εβδομάδες μια προσπάθεια από την κυβέρνησή μας για να απολύσει πολλές εκατοντάδες διοικητικών και υποστηρικτικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου. Αν αυτό υλοποιηθεί το Πανεπιστήμιό μας θα  υποβαθμιστεί δραματικά και ουσιαστικά θα υπολειτουργεί.

Ο φόβος και η προπαγάνδα εναντίον των Πανεπιστημίων μας είναι γιατί ο Πανεπιστημιακός χώρος είναι αυτός που κατ’ εξοχήν μπορεί να παράξει ανθρώπους μορφωμένους και ικανούς να αμφισβητήσουν το σύστημα και αυτούς που λυμαίνονται την Κοινωνία.

Εμείς ξέρετε, δεν απεργούμε ούτε απέχουμε από τα μαθήματα. Το Πανεπιστήμιο παραμένει ανοικτό διότι κλειστό Πανεπιστήμιο ρίχνει μαύρο στην Κοινωνία και εξυπηρετεί μόνο αυτούς που το υποσκάπτουν κι όχι τους πολίτες.

Εμείς επίσης δεν τρέχουμε άσκοπα στους δρόμους ώστε να γυρίζουμε δαρμένοι, εξευτελισμένοι μέσω βάρβαρων προσαγωγών και κλαμένοι από τα δακρυγόνα στο σπίτι μας, μην πετυχαίνοντας απολύτως τίποτα. Έχουμε καταλάβει άλλωστε πως έτσι δίνουμε έδαφος για νομιμοποίηση στο σύστημα και στους κατασταλτικούς του μηχανισμούς.

Αντί για αυτά τα αναποτελεσματικά, έχουμε πάρει από 100 τηλέφωνα ο καθ’ ένας εμείς οι 5.000 φοιτητές, διοικητικοί και καθηγητές και ενημερώνουμε τον κόσμο για το τι ακριβώς συμβαίνει στα Πανεπιστήμια και για ποιο λόγο. Με 500.000 Έλληνες θα μιλήσουμε!

Αυτό κάνουμε και σκεφτόμαστε συνέχεια αναζητώντας κι άλλους τέτοιους τρόπους που να υποστηρίξουν το δίκιο μας.

Για τώρα, έχουμε σκεφτεί να κάνουμε εκείνο και το άλλο κι αν θέλετε κι άλλες πληροφορίες πάρτε αυτό το τηλέφωνο και το e-mail ή ελάτε από εκεί και εκεί τότε για να τα πούμε από κοντά… το site μας είναι αυτό, και στο FB είμαστε εκεί. Εσείς έχετε e-mail; Έ, αφού έχετε τότε θα σας στείλουμε ένα μικρό κείμενο που παρουσιάζει συνοπτικά και  με ακρίβεια την κατάσταση και θα σας κρατούμε ενήμερη για ότι νεώτερο.

Επειδή κάνουμε και μία στατιστική ανάλυση της στάσης των πολιτών για το ζήτημα μπορείτε παρακαλώ να μου απαντήσετε στις παρακάτω ερωτήσεις;

ερώτηση 1

ερώτηση 2

ερώτηση 3

Ευχαριστούμε πολύ και να είστε καλά.

Καλό βράδυ !

… τουτ … τουτ … τουτ …

Ναι; Εμπρός; Με ακούτε; Είμαι ο Σταύρος και …

Κινηματογράφος από την "ΝΙΚΗ για την Αγ. Παρασκευή"

www.nikiagiaparaskevi.gr, info@nikiagiaparaskevi.gr

Μεσογείων 419, Εμπορικό Κέντρο «Αίθριο», Τηλ./Fax: 210 6080148

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ «ΝΙΚΗΣ»

2^ος ΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ

Τη Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013, στον φιλόξενο χώρο του 7^ου Δημ. Σχολείου (Λυκούργου και Αρτέμωνος), ξεκινάμε για 2^η χρονιά την προβολή των ταινιών της «ΝΙΚΗΣ», με το αριστούργημα του Λ. Βισκόντι «ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ».

Οι προβολές θα συνεχισθούν κάθε μήνα, με ώρα έναρξης 8:00 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη. Σας περιμένουμε.

Η Ομάδα Πολιτισμού
της Ανεξάρτητης Δημοτικής Κίνησης
«ΝΙΚΗ για την Αγία Παρασκευή»

Το νερό ως κοινό αγαθό - 19 Οκτ. Αίθουσα ΕΣΗΕΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς διοργανώνονται δύο σημαντικές εκδηλώσεις, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Συγκεκριμένα:

ΤΟ ΝΕΡΟ ΩΣ ΚΟΙΝΟ ΑΓΑΘΟ: ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

Σάββατο 19 Οκτωβρίου, 7:00 μ.μ., Αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20), Αθήνα

Ομιλήτρια

ΑΝΝ ΛΕ ΣΤΡΑΤ (Αnne Le Strat), αντιδήμαρχος Παρισιού, πρόεδρος της Eau de Paris

Παρεμβάσεις από την πρωτοβουλία πολιτών Save Greek Water (www.savegreekwater.gr) και εκπροσώπους συλλογικοτήτων εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ

Σε συνδιοργάνωση με την κίνηση πολιτών «SOSτε Το Νερό» (www.sostetonero.blogspot.gr)

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου, 7:00 μ.μ., Δημαρχείο Θεσσαλονίκης – Αίθ. Πολλαπλών Χρήσεων

Ομιλητές

ΑΝΝ ΛΕ ΣΤΡΑΤ (Αnne Le Strat), αντιδήμαρχος Παρισιού, πρόεδρος της Eau de Paris

ΟΣΜΑΝ ΟΖΓΚΙΟΥΒΕΝ (Osman Özgüven), δήμαρχος Δικελί (Τουρκία)

Στόχος των εκδηλώσεων είναι, μέσα από την παρουσίαση συγκεκριμένων εμβληματικών εγχειρημάτων (Παρίσι και Δικελί), να διευρύνουμε τη συζήτηση και την τεκμηρίωση για την προοδευτική, κοινωνικά δίκαιη και οικολογική διαχείριση του νερού υπό δημόσιο έλεγχο, απορρίπτοντας τους μύθους που καλλιεργούν οι θιασώτες της ιδιωτικοποίησης των κοινών αγαθών. Η σχετική εμπειρία από την οποία μπορούμε να ωφεληθούμε είναι άλλωστε υπαρκτή, δυναμικά αυξανόμενη και προσβάσιμη.

------------------

Η Αν λε Στρατ, αντιδήμαρχος του Παρισιού σήμερα, παρακολούθησε και πρωτοστάτησε στον αγώνα για την ανάκτηση από το δήμο της εταιρείας ύδρευσης της γαλλικής πρωτεύουσας (η οποία είχε ιδιωτικοποιηθεί το 1985). Θα παρουσιάσει την Eau de Paris, τον τρόπο λειτουργίας της, τη δομή της και τα ιδιαίτερα ζητήματα που προκύπτουν τόσο σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και συμμετοχής των εργαζομένων και των πολιτών στο σχετικό εγχείρημα. Επιπλέον θα αναφερθεί στις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης, που έγιναν αφόρητες, οδηγώντας στην επαναφορά της εταιρείας υπό δημόσιο έλεγχο.

Ο Οσμάν Οζγκιουβέν είναι δήμαρχος του Δικελί (Τουρκία) και θα αναφερθεί στην εμπειρία εφαρμογής ενός ιδιαίτερου συστήματος τιμολόγησης του νερού που ανταποκρίνεται στην ιδιαιτερότητά του ως κοινού αγαθού, καθώς και στον επανασχεδιασμό της εταιρείας ύδρευσης που απαιτήθηκε για κάτι τέτοιο. Μεταξύ άλλων, δέκα κυβικά μέτρα νερού το μήνα παρέχονται δωρεάν σε άπορους δημότες, ενώ όποιος υπερβαίνει αυτό το όριο χρεώνεται κανονικά για το σύνολο της κατανάλωσής του. Κοινωνικά υπεύθυνες πρακτικές εφαρμόζονται στον ίδιο δήμο και σε άλλους τομείς (φροντίδα υγείας με χαμηλό κόστος, δωρεάν δημόσιες συγκοινωνίες και ψωμί σε τιμή κόστους). Οι δημότες στέκονται στο πλευρό της δημοτικής αρχής, που διώκεται επί σειρά ετών εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζει. Η περίπτωση του Δικελί αποδεικνύει ότι η ανεπάρκεια του θεσμικού πλαισίου προσπερνιέται όταν υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση.