Η χθεσινή ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στη Βουλή ήταν ένα ντελίριο ύβρεων, εμπάθειας και θράσους. Δεν επιδέχεται πολιτικής ανάλυσης σε κανένα επίπεδο. Μόνο τα νεύρα, για το γεγονός ότι εδώ και τέσσερα χρόνια δεν έχει καταφέρει να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση, θα μπορούσαν να εξηγήσουν την εικόνα πολιτικής εξαθλίωσης που παρουσιάζει ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλά και αυτό δεν είναι δικαιολογία. Οι τοποθετήσεις του Κ. Μητσοτάκη αποτελούν προσβολή στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Ο Κ. Μητσοτάκης απευθύνεται σε μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση σαν να του έχει κλέψει την εξουσία και να την έπιασε επ' αυτοφώρω.
Προφανώς θεωρεί ότι είναι ο μοναδικός νόμιμος ιδιοκτήτης της χώρας. Γι' αυτό μόνο όσοι έχουν μεταπηδήσει στη δική του Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι έντιμοι. Αυτοί που δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, είναι “πολιτικοί γυρολόγοι” και “πολιτικά ναυάγια”, που “εκλιπαρούν για ένα κομμάτι εξουσίας”. Μόνο “η αγάπη για την καρέκλα” και “η ύποπτη συναλλαγή” -για την οποία φυσικά δεν διαθέτει κάποιες αποδείξεις- δικαιολογούν τη στάση τους.
Στο κλίμα αυτό ο Κ. Μητσοτάκης δεν βρήκε, φυσικά, ούτε μισή λέξη αποδοκιμασίας για την εκστρατεία εκφοβισμού εναντίον βουλευτών, που έχει εξαπολυθεί τις τελευταίες ημέρες ακόμα και από επώνυμα στελέχη και οργανώσεις του κόμματός του.
Γιατί η επιλογή του είναι να τροφοδοτεί την ακροδεξιά πολιτική ένταση. Και γι' αυτό δεν διστάζει να εκδηλώνει την πατριωτική του αγανάκτηση για την “εθνική υποχώρηση των Πρεσπών”, την ίδια στιγμή που η διγλωσσία και η υποκρισία του στο ζήτημα αυτό έχουν αποκαλυφθεί περίτρανα.
Η δημόσια παρουσία του Κ. Μητσοτάκη συμπυκνώνεται σε τέσσερις λέξεις: Ντρέπεσαι να τον βλέπεις.