ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (iskra.gr)

(Κυρ. 17/08/14 – 13:48)

Του ΑΚΗ ΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ

Εφτά χρόνια ύφεσης και πέντε χρόνια συνεχούς μνημονιακής λεηλασίαςκαι κατεδάφισης έδειξαν ότι η Κυβέρνηση της Αριστεράς μόνο ως ώριμο φρούτο δεν μπορεί να προκύψει.

Όλες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι, παρά τη βαθιά κριση, παρακμή και χρεοκοπία των αστικών πολιτικών δυνάμεων δεν υπάρχει αυτόματος δρόμοςγια την αριστερή διακυβέρνηση ,η οποία μόνο ως σύνθετη, αξιόπιστη και ριζοσπαστική πολιτική πρωτοβουλία μεγάλης ανατροπής μπορεί ναπροέλθει.

Η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στο κρίσιμο Φθινόπωρο που έρχεται, βρίσκονται σε ένα ιστορικό μεταίχμιο. Ένα νέο άλμα στην πολιτική και κοινωνική επιρροή της Αριστεράς και ειδικότερα τουΣΥΡΙΖΑ, πολύ πιο δύσκολο από αυτό που τον έφερε στην αξιωματική αντιπολίτευση και σε πιοδύσκολες ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες, συνιστά τη μεγάλη πρόκληση της περιόδου, για την οποία μάλιστα ο χρόνος είναι ιδιαίτερα ασφυκτικός.

Η πρόκληση αυτή θέτει μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Αριστερά την ανάγκη νέων απαντήσεων.

Οι απαντήσεις αυτές δεν μπορεί να είναι μια ενδεχόμενη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο και τη λεγόμενη κεντροαριστερά ( στην ουσία μεταλλαγμένη Σοσιαλδημοκρατία) κάθε απόχρωσης, όπως καλούν οι σειρήνες του συστήματος.

Μια ενδεχόμενη τέτοια στροφή δεν είναι ο εύκολος εκλογικός δρόμος για την άνοδο της Aριστεράςστην κυβέρνηση. Αντίθετα, αυτή η στροφή δεν θα έχει εκλογική απόδοση, θα αλώσει τον ΣΥΡΙΖΑ και θα αντιπροσωπεύει ένα πνιγηρό συμβιβασμό, που θα ματαιώσει κάθε δυνατότητα υλοποίησης μιαςνέας προοδευτικής πορείας της χώρας.

Η πραγματική απάντηση στις προκλήσεις της περιόδου για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να προχωρήσει ταχύτατα σε ένα νέο, βαθύτερο, πιο ουσιαστικό και πιο σχεδιασμένο κύμα ριζοσπαστικοποίησης της πορείας του. Ριζοσπαστικοποίησης σε όλους τους τομείς, πολιτικό, προγραμματικό, κομματικό, κινηματικό, ιδεολογικό, πολιτιστικό, που είναι ο μόνος δρόμος για να διασφαλίσει μια γρήγορη αριστερή φθινοπωρινή αντεπίθεση.

Ασφαλώς, πρώτο μέλημα μιας τέτοιας ριζοσπαστικοποίησης είναι η ανασυγκρότηση του κόμματος ως πραγματικής μάχιμης πρωτοπορίας, που θα βρίσκεται με τα συλλογικά του όργανα, τα μέλη και τα στελέχη του, όχι στο περιθώριο ως μηχανισμός διευθετήσεων, αλλά στο κέντρο επεξεργασίας και λήψης όλων των πρωτοβουλιών και αποφάσεων.

Ξεχωρίζω ορισμένα από τα κυριότερα καθήκοντα της περιόδου.

Πρώτον: ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια νέα πιο ριζοσπαστική προγραμματική «Αθηναΐδα» , που θα δώσει μια ποιοτική, πιο αξιόπιστη και πιο συνεκτική προγραμματική ώθηση συνολικά στην Αριστερά και κυρίως ένα ανατρεπτικό όραμα ανάσας και προοπτικής για το λαό.

Χρειάζεται με τόλμη να αφήσουμε πίσω μας την επικοινωνιακή τρομοκρατία των κυρίαρχων κύκλων, ένα μυωπικό ευρωκεντρισμό και την υποτίμηση συχνά του μεγέθους της απαιτούμενης σύγκρουσης με οικονομικές δομές και μεγάλα κεφαλαιακά συμφέροντα ,προκειμένου να δώσουμε ένα νέο ουσιαστικό προγραμματικό περιεχόμενο στις συζητήσεις μέσα στην Αριστερά.

Δεύτερον: Προοδευτική ανατροπή δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν αντιμετωπίσουμε την άπνοια που κυριαρχεί στο κοινωνικό πεδίο , πλην μεμονωμένων περιπτώσεων, με πιο φωτεινή εξαίρεση τονηρωικό αγώνα των καθαριστριών.

Η βαθιά, άμεση, ουσιαστική και αποτελεσματική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και όλης της Αριστεράς στηνκοινωνία και η προσήλωση στην ανάπτυξη κοινωνικών αγώνων και κινημάτων, αντιπροσωπεύει το μεγάλο στοίχημα της περιόδου και το οποίο αποτελεί τον πυρήνα και την καρδιά μιας νέα ριζοσπαστικοποίησης.

Τρίτον: Χρειάζεται ένας νέος ενωτικός προσανατολισμός όλων των αριστερών δυνάμεων, πράγμα που αντιπροσωπεύει μια μεγάλη τομή της Αριστεράς σε σχέση με το παρών και το παρελθόν της.

Η αντιενωτική στρατηγική τόσο της ηγεσίας του ΚΚΕ όσο και των πλειοψηφουσών τάσεων τηςΑΝΤΑΡΣΥΑ αποδεικνύονται ότι δεν είναι μόνο αναποτελεσματικές αλλά και ιστορικά αδιέξοδες, ενώ ενισχύουν τις πιο αρνητικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συνεχίζει να αυτοϊκανοποιείται με επικοινωνιακές ενωτικές εκφωνήσεις προς τις αριστερές δυνάμεις, οι οποίες δεν συνοδεύονται με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και συγκεκριμένες ριζοσπαστικές μετατοπίσεις. Αν όλοι στην Αριστερά δεν αλλάξουμε για να συναποκτήσουμε μια νέα κουλτούρα συνύπαρξης, διαλόγου και κοινής δράσης, μέσα από τις διαφορές μας, δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο σύγχρονο και επείγοντα ιστορικό μας ρόλο.

Τέταρτον: Η Αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζονται ένα μεγάλο και απροκατάληπτο άνοιγμα στην κοινωνία. Ιδιαίτερα αυτό το άνοιγμα πρέπει να είναι πολύ πιο τολμηρό στις κοινωνικές δυνάμεις και στις όποιες πολιτικές οργανώσεις και κινήσεις που διαφοροποιούνται από τις σοσιαλδημοκρατικές και συστημικές αυταπάτες και κινούνται προς τα αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον ριζοσπαστισμό του μπορεί να προκαλέσει ένα νέο κύμα ριζοσπαστικοποίησης στην κοινωνία και την πολιτική ζωή. Αυτό το μεγάλο , τολμηρό και απροκατάληπτο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία δεν μπορεί να έχει σχέση μεόσους έχουν ευθύνη για τη διαμόρφωση και εφαρμογή νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών πολιτικών που έχουν επιφέρει ανεπανάληπτες καταστροφές στη χώρα.

Η Αριστερά δεν είναι μια δύναμη περιθωρίου και μειοψηφίας. Η Αριστερά δεν χρειάζεται συστημικά δεκανίκια για να κερδίσει σε λαϊκή απήχηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά η Αριστερά μπορούν να κερδίσουν και να ενώσουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Αρκεί να επιδείξουν βαθιά σύγχρονο πνεύμα, μεγάλη τόλμη και ακλόνητη ριζοσπαστική συνέπεια.

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

Το κράτος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός

 Karl Liebknecht Holds a Speech in Front of the Ministry of the Interior (January 1919)

 

[ … ] Δεδομένης της πολυπλοκότητας που παρουσιάζει η σπονδύλωση των διαφόρων κρατικών μηχανισμών και των τομέων τους, πράγμα που εκφράζεται συχνά με μια διάκριση ανάμεσα σε πραγματική εξουσία και σε τυπική εξουσία  (αυτή που φαίνεται στο πολιτικό προσκήνιο), η κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από την Αριστερά δεν σημαίνει ούτε αναγκαστικά ούτε αυτόματα ότι η Αριστερά ελέγχει πραγματικά τους, ή ορισμένους από τους, κρατικούς μηχανισμούς. Τόσο μάλλον που η θεσμική αυτή οργάνωση του Κράτους επιτρέπει στην αστική τάξη -στις περιπτώσεις ανόδου των λαϊκών μαζών στην εξουσία- ν’ αλλάξει αμοιβαία τις θέσεις της πραγματικής εξουσίας και της τυπικής εξουσίας [ … ] – Νίκος Πουλατζάς, ‘Το κράτος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός’, 1978, σ. 198.

Το σημείο μιας επιλογής είναι και το σημείο μιας καμπής... (σκέψεις Π. Σταύρου)

Το σημείο μιας επιλογής είναι και το σημείο μιας καμπής...

... για αυτό που ήταν και αυτό που θέλει να είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δείτε παρακάτω το διάγραμμα που συγκρίνει την βιομηχανική παραγωγή σε ΗΠΑ και ΕΕ. Η διακοπτόμενη ανάκαμψη είναι εμφανής στην Ευρώπη και είναι αποτέλεσμα των πολιτικών των μεγάλων θεσμών της νεοφιλελευθερης Ευρώπης.
Παραγωγικό δυναμικό θυσιάζεται και η τάση της ανάκαμψης διακόπτεται για την "ανατολή" μιας άλλης Ευρώπης. 
Το σημείο καμπής είναι η στιγμή που η κρίση έγινε αντιληπτή ως "ευκαιρία" για το Ευρωπαικό Κεφάλαιο.

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: «Δεν ξέρω τι θα γίνει. Ξέρω τι δεν θα γίνει. Δεν θ...

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: «Δεν ξέρω τι θα γίνει. Ξέρω τι δεν θα γίνει. Δεν θ...: Η ανεργία σε πρώτο πρόσωπο. Επεισόδια μιας ιστορίας από τα κάτω, με αφορμή τοΗμερολόγιο ενός Ανέργου,που επιμελήθηκε ο Χριστόφορος Κάσδ...

How a Demonstration Turned Into a Disaster

The outrageous police actions in Ferguson, Missouri.

By Jamelle Bouie

 

 

Protesters march in Ferguson, Missouri, on Aug. 13, 2014.

Photo by Jamelle Bouie

FERGUSON, Missouri—On Wednesday afternoon, a healthy-sized group of local organizers, religious leaders, parents, and teenagers walked down West Florissant—the street where Michael Brown was killed—chanting the unofficial slogan of the Ferguson demonstrations. “Hands up, don’t shoot! No justice, no peace!”

Jamelle Bouie

Jamelle Bouie is a Slate staff writer covering politics, policy, and race.

They were energized, animated, and peaceful. They were holding signs with slogans such as “Love, Peace & Prayer Equals Non-Violence” and demanding answers from police officials, who—four days after the shooting—have yet to release the name of the officer who shot Brown, nor have they said how many times he shot the unarmed 18-year-old.

Directly across from them, sitting near the intersection where rioters burned a convenience store on Sunday, were the local police, clad in riot gear and armed with batons. It was a bit much, given the modest, peaceful crowd, but it was a de-escalation from Tuesday, when SWAT teams entered the fray to disperse the demonstrators.

Police in riot gear stand by protests in Ferguson, Missouri, on Aug. 13, 2014.

Photo by Jamelle Bouie

After an hour of marching, speeches, and calls for justice, most of the group moved to a nearby parking lot, where they continued to talk and demonstrate. A small number, however (including a state senator), wouldn’t budge, even after clergy asked them to move. They weren’t disruptive—they were sitting down, hands up—but they were blocking the road.

Still, the situation was calm. It wouldn’t have been easy, but police could have worked with the leaders of the demonstration to move people to the sidewalks and the parking lots.

SWAT teams in Ferguson, Missouri, on Aug. 13, 2014.

Photo by Jamelle Bouie

Instead, they brought reinforcements. Police officers were replaced with camouflaged SWAT teams—clad in helmets and body armor—and batons were replaced with shotguns, high-powered rifles, and dogs. They didn’t identify themselves, and it wasn’t clear to the crowd where they were from. But St. Louis County has been in command of officers on the street since Sunday, and one of the armored vehicles was labeled “St. Charles County SWAT.” In any case, they weren’t interested in actual crowd control. On at least two occasions, they refused to let uninvolved bystanders go to their cars or leave the area. No, from their stance to their numbers, this was about intimidation. Two snipers monitored the demonstrators from their armored vehicles, and other police began to close off side streets and other exits, to prevent anyone from coming in (or going out, for that matter).

Protesters in Ferguson, Missouri, on Aug. 13, 2014.

Photo by Jamelle Bouie

With the arrival of SWAT teams, the demonstration escalated into a standoff. And an hour after the teams’ arrival, they began marching down the street and shouting orders. “You must return to your vehicles, or your homes, in a peaceful manner,” they said, advancing down the street, “Your right to assembly is not being denied.”

The crowd backed away from the police, but people were clearly agitated by the show of force. Still, there was no aggression. At this point, I drove 15 minutes down the road to another event, one organized by the demonstrators. The contrast was incredible. There, hundreds of people were gathered in a community party, oblivious to the crackdown three miles away.

When I returned to the standoff, an hour after SWAT teams arrived, streets were completely blocked off, helicopters were circling, and officers were pouring tear gas onto West Florissant and the surrounding neighborhood, launching flash bangs, shooting rubber bullets, and using noise-based weapons to force people inside.

Police say this was a necessary response—someone had thrown a Molotov cocktail, and there is a photo to confirm as much. But the full picture tells a different story. If elements of the crowd reacted with violence, it’s because police stoked it with repression.

So far, police have killed an unarmed teenager, stonewalled anyone requesting information, and met peaceful demonstrations with draconian crackdowns. Indeed, at every stage, police have opted for repression rather than communication. Which is to say that, as much as some reports have focused on the Sunday night riot, the chaos in Ferguson has much more to do with a militarized, out-of-control police presence than it does with any of the demonstrators.

[ http://goo.gl/2cx4Ij ]

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: Η Κομμούνα της Άνδρου

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: Η Κομμούνα της Άνδρου: Η Κομμούνα της Άνδρου (1822) «Η κοινοκτημοσύνη δεν είναι ζορμπαλίκι, αλλά πράξη δικαιοσύνης».  Κομμουνάροι της Άνδρου  ...

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: Συνέντευξη Μανώλη Γλέζου : "Γιαυτό συνεχίζω"

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: Συνέντευξη Μανώλη Γλέζου : "Γιαυτό συνεχίζω": Στη Νατάσα Μπαστέα ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ  ΝΕΑ Με τον Μανώλη Γλέζο υπάρχει μια δυσκολία. Μπορεί να διαφωνείς μαζί του σε κάποια θέματα κ...