Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

ΟΙ ΑΨΙΜΑΧΙΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ;

(Σάββ. 09/08/14 - 13:30)
Ο ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΤΡΟΦΗ…
Του JAMES PETRAS*
Χάος κυριαρχεί και εξαπλώνεται συνεχώς ενόσω εξοργισμένοι ηγέτες στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και οι πελάτες και σύμμαχοί τους επιδιώκουν πολέμους γενοκτονίας.
Μισθοφορικοί πόλεμοι στη Συρία∙ ισραηλινοί βομβαρδισμοί τρόμου στη Γάζα∙ πόλεμοι κατ’ εντολή στην Ουκρανία, το Πακιστάν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και τη Σομαλία.
Δεκάδες εκατομμύρια πρόσφυγες εγκαταλείπουν όπως-όπως τα σημεία ολικής καταστροφής. Τίποτα δεν είναι ιερό. Δεν υπάρχουν άσυλα. Σπίτια, σχολεία, νοσοκομεία και ολόκληρες οικογένειες αποτελούν στόχους καταστροφής.
ΧΑΟΣ ΒΑΣΕΙ ΣΧΕΔΙΟΥ
Στο κέντρο του χάους, ο πανικόβλητος πρόεδρος Ομπάμα χτυπά στα τυφλά, χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες, πρόθυμος να διακινδυνεύσει μια οικονομική καταστροφή ή έναν πυρηνικό πόλεμο. Επιβάλλει κυρώσεις στο Ιράν∙ απαιτεί κυρώσεις για τη Ρωσία∙ εγκαθιστά πυραυλικές βάσεις από τις οποίες οι πύραυλοι θα φτάνουν σε πέντε λεπτά στη Μόσχα∙ στέλνει τηλεκατευθυνόμενα drones-δολοφόνους κατά του Πακιστάν, της Υεμένης και του Αφγανιστάν∙ εξοπλίζει μισθοφόρους στη Συρία∙ εκπαιδεύει καιεξοπλίζει Κούρδους στο Ιράκ και χρηματοδοτεί τις αγριότητες του Ισραήλ στη Γάζα.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ
Ο πρόεδρος του Χάους δεν βλέπει ότι το να κάνεις τους εχθρούς σου να πεινάσουν δεν εξασφαλίζει υποταγή: Τους ενώνει να αντισταθούν. Η καθεστωτική αλλαγή, η επιβολή εντολοδόχων με βία και τεχνάσματα, μπορεί να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό σύνθετων κοινωνιών: Εκατομμύρια χωρικοί και εργάτες ξεριζώνονται και γίνονται πρόσφυγες. Λαϊκά κοινωνικά κινήματα αντικαθίστανται από οργανωμένες εγκληματικές συμμορίες και ληστοστρατούς.
Η Κεντρική Αμερική, το προϊόν δεκαετιών άμεσων και εντεταλμένων στρατιωτικών αμερικανικών επεμβάσεων, που απέτρεψαν τις πλέον βασικές δομικές αλλαγές, έχει γίνει μια χαοτική, ακατοίκητη κόλαση για εκατομμύρια ανθρώπους. Δεκάδες χιλιάδες παιδιά δραπετεύουν από την «ελεύθερη αγορά» τους – που συνεπάγεται μαζική φτώχεια, στρατιωτικοποιημένο κράτος και γκανγκστερική βία. Παιδιά-πρόσφυγες στα σύνορα των ΗΠΑ συλλαμβάνονται μαζικά και φυλακίζονται σε πρόχειρα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου υπόκεινται σε ψυχολογική, σωματική και σεξουαλική βία από αξιωματούχους και φύλακες. Έξω, αυτά τα άξια οίκτου παιδιά είναι εκτεθειμένα στο ρατσιστικό μίσος ενός φοβισμένου αμερικανικού κοινού που αγνοεί τους κινδύνους από τους οποίους δραπετεύουν αυτά τα παιδιά καθώς και το ρόλο της αμερικανικής κυβέρνησης στη δημιουργία αυτής της κόλασης.
Οι αεροπορικές Αρχές του Κιέβου με τη στήριξη των ΗΠΑ ανακατεύθυναν διεθνές επιβατικό αεροπλάνο προκειμένου να πετάξει πάνω από πολεμική ζώνη που βρίθει από αντιαεροπορικούς πυραύλους, καθώς τζετ του Κιέβου βομβάρδιζαν τις επαναστατημένες μικρές και μεγάλες πόλεις. Η πτήση καταρρίφθηκε και σχεδόν 300 άμαχοι χάθηκαν. Αμέσως μετά, τα Δυτικά ΜΜΕ πλημμύρισαν από έκρηξη κατηγοριών από το Κίεβο εναντίον του Ρώσου προέδρου Πούτιν χωρίς, όμως, αληθινά στοιχεία για να εξηγηθεί η τραγωδία/έγκλημα. Ο πολεμοχαρής πρόεδρος Ομπάμα και οι παρατρεχάμενοι πρωθυπουργοί της Ε.Ε. εξαπέλυσαν τελεσίγραφα, απειλώντας να μετατρέψουν τη Ρωσία σε κράτος-παρία. «Κυρώσεις, κυρώσεις παντού, αλλά πρώτα… η Γαλλία πρέπει να ολοκληρώσει την αξίας 1,5 δισ. πώληση στο Ρωσικό Ναυτικό». Και ο Δήμος του Λονδίνου αποκλείει τους Ρώσους ολιγάρχες από τις «κυρώσεις», ενσωματωμένοι ως είναι στο λονδρέζικο οικονομικό πλαίσιο που κάνει ξέπλυμα χρημάτων και παρασιτεί (το επονομαζόμενο FIRE από τα αρχικά των λέξεων Fire φωτιά, Insurance ασφάλιση και Real Estate ακίνητα). Ο Ψυχρός Πόλεμος έχει επιστρέψει και έχει πάρει επικίνδυνη στροφή… εξαιρώντας τις επιχειρήσεις.
Η αναμέτρηση ανάμεσα στις πυρηνικές δυνάμεις είναι στο δρόμο: Τόσο τα μανιασμένα βαλτικά κράτη όσο και η Πολωνία ζητούν πιο επιτακτικά από όλους πόλεμο με τη Ρωσία, λησμονώντας τις πάλαι ποτέ θέσεις τους στην πρώτη γραμμή του πυρός.
Κάθε μέρα η πολεμική μηχανή του Ισραήλ καταπίνει περισσότερα πτώματα παιδιών της Γάζας ενώ φτύνει περισσότερα ψέματα. Ζητωκραυγάζοντες Ισραηλινοί Εβραίοι κουρνιάζουν στους οχυρωμένους λόφους τους για να γιορτάσουν κάθε πύραυλο που χτυπά τα σπίτια και τα σχολεία στην πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Shejaiya στην πολιορκούμενη Γάζα. Μια ομάδα ορθόδοξων και κοσμικών επιχειρηματιών στο Brooklyn οργανώνει ομαδικές επισκέψεις στα Ιερά Αξιοθέατα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ για το βράδυ το πρόγραμμα προβλέπει διασκέδαση με τα πυροτεχνήματα στη Γάζα… με νυχτερινά γυαλιά οράσεως για να βλέπουν με μικρό αντίτιμο τις μανάδες που προσπαθούν να διαφύγουν και τα παιδιά να καίγονται…
Η Γερουσία των ΗΠΑ ψηφίζει ομόφωνα για άλλη μια φορά τη στήριξη της τελευταίας εκστρατείας μαζικών δολοφονιών του Ισραήλ – κανένα έγκλημα δεν είναι αρκετά εξαχρειωμένο για να… ταράξει τους κύκλους των Αμερικανών ηγετών. Είναι προσκολλημένοι σε ένα κείμενο των 52 προέδρων των Κύριων Αμερικανοεβραϊκών Οργανώσεων. Όλοι μαζί αγκαλιάζουν ένα Τέρας από την Αποκάλυψη που ροκανίζει τη σάρκα και τα κόκαλα της Παλαιστίνης.
Αλλά οι γαλαζοαίματοι Γάλλοι Σιωνιστές έχουν κυριαρχήσει επί του «σοσιαλιστή προέδρου» Ολάντ. Το Παρίσι απαγορεύει όλες τις αντιισραηλινές διαδηλώσεις παρά τις καθαρές αναφορές περί γενοκτονίας.Διαδηλωτές που υποστηρίζουν την αντίσταση στη Γάζα δέχονται δακρυγόνα και επιθέσεις από ειδικές αστυνομικές δυνάμεις – ο «σοσιαλιστής» Ολάντ υπηρετεί τις απαιτήσεις των δυνατών Σιωνιστικών οργανώσεων, καθώς πετάει στα άχρηστα τις δημοκρατικές παραδόσεις της χώρας του και τα «Δικαιώματα του Ανθρώπου».
Οι νεαροί διαδηλωτές του Παρισιού αντιστέκονται με οδοφράγματα και πέτρες από τα πεζοδρόμια πιστοί στις καλύτερες παραδόσεις της Παρισινής Κομμούνας κουνώντας τις σημαίες μιας ελεύθερης Παλαιστίνης.Ούτε μια «κόκκινη σημαία» παρούσα: Η γαλλική «Αριστερά» είναι είτε κάτω από τα κρεβάτια της ή σε διακοπές.
Υπάρχουν δυσοίωνα σημάδια πέρα από τα θέρετρα του πολέμου. Το Χρηματιστήριο ανεβαίνει ενώ η οικονομία βαλτώνει. Οι άγριοι κερδοσκόποι έχουν επιστρέψει στο μεγαλείο τους, διευρύνοντας το χάσμα ανάμεσα στην πλασματική και την αληθινή οικονομία πριν τον «κατακλυσμό», το χάος ενός ακόμη αναπόφευκτου κραχ.
Στο κάποτε φοβερό και καταπληκτικό Ντιτρόιτ της βιομηχανικής Αμερικής έχει κοπεί η παροχή καθαρού νερού σε δεκάδες χιλιάδες οικογένειες που δεν μπορούν να πληρώσουν για τις βασικές υπηρεσίες. Στα μέσα του καλοκαιριού, οικογένειες της πόλης αφήνονται να χρησιμοποιούν ως απόπατο αδιέξοδα δρομάκια και άδεια πάρκινγκ. Χωρίς νερό οι τουαλέτες είναι βουλωμένες, τα παιδιά δεν πλένονται. Ο Roscoe, υπεύθυνος για τα υδραυλικά, λέει ότι η δουλειά τον ξεπερνά.
Σύμφωνα με τους διάσημους οικονομολόγους μας, η οικονομία του Ντιτρόιτ «αναρρώνει… τα κέρδη αυξάνονται, είναι μόνο οι άνθρωποι που υποφέρουν». Η παραγωγικότητα έχει διπλασιαστεί, οι κερδοσκόποι είναι ικανοποιημένοι∙ οι συντάξεις έχουν σφαγιαστεί και τα ωρομίσθια είναι χαμηλά∙ αλλά οι Τίγρεις του Ντιτρόιτ είναι στην πρώτη θέση στο πρωτάθλημα μπέιζμπολ.
Τα δημόσια νοσοκομεία παντού κλείνουν. Στο Μπρονξ και το Μπρούκλιν, τα επείγοντα είναι γεμάτα. Χάος! Οι ειδικευόμενοι εργάζονται 36ωρες βάρδιες, και οι άρρωστοι και τραυματισμένοι ρισκάρουν με έναν γιατρό που του λείπει ύπνος. Εν τω μεταξύ, το Mανχάταν βρίθει από ιδιωτικές κλινικές και ιατρεία «μπουτίκ» για την ελίτ.
Οι Σκανδιναβοί έχουν ενστερνιστεί την πραξικοπηματική αρπαγή εξουσίας στο Κίεβο. Ο Σουηδός υπουργός Εξωτερικών Καρλ Μπιλτ ουρλιάζει για έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο με τη Ρωσία. Ο Δανός απεσταλμένος και ηγέτης του ΝΑΤΟ, Άντερς Φο-Ράσμουσεν, ξερογλείφεται μπροστά στην προοπτική βομβαρδισμού και καταστροφής της Συρίας σε μια επανάληψη της «νίκης» του NATO στη Λιβύη.
Οι Γερμανοί ηγέτες προσυπογράφουν τη συνεχιζόμενη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα∙ είναι βολικά προστατευμένοι από οποιαδήποτε ηθική συνείδηση από ένα νοσταλγικό πέπλο «ενοχής» εξαιτίας των εγκλημάτων των ναζί πριν από 70 χρόνια.
Τζιχαντιστές τρομοκράτες που στηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία στο Ιράκ έδειξαν το «απεριόριστο έλεός» τους… διώχνοντας, απλώς, χιλιάδες Χριστιανούς από την αρχαία Μοσούλη. Σχεδόν 2.000 χρόνια συνεχιζόμενης χριστιανικής παρουσίας ήταν αρκετά! Τουλάχιστον οι περισσότεροι διέφυγαν με τα κεφάλια στους ώμους τους.
ΧΑΟΣ ΠΑΝΤΟΥ
Πάνω από 100.000 πράκτορες του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ πληρώνονται για να κατασκοπεύουν 2.000.000 μουσουλμάνους πολίτες και κατοίκους των ΗΠΑ. Αλλά κι αν δεν ήταν τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια που ξοδεύονται και οι δεκάδες εκατομμύρια συζητήσεις που ηχογραφούνται, οι ισλαμικές φιλανθρωπικές οργανώσεις καταδιώκονται και οι φιλάνθρωποι ενοχοποιούνται ως «στημένες επιχειρήσεις».
Πού πέφτουν οι βόμβες δεν ξέρει κανείς, αλλά ο κόσμος φεύγει. Εκατομμύρια δραπετεύουν από το χάος.
Αλλά δεν υπάρχει μέρος να πάνε! Οι Γάλλοι εισβάλλουν σε μισή ντουζίνα αφρικανικές χώρες, αλλά οι πρόσφυγες δεν γίνονται δεκτοί στη Γαλλία. Χιλιάδες πεθαίνουν στην έρημο ή πνίγονται περνώντας τη Μεσόγειο. Εκείνοι που τα καταφέρνουν, στιγματίζονται ως εγκληματίες ή προωθούνται σε γκέτο και στρατόπεδα.
Χάος κυριαρχεί στην Αφρική, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Αμερική και το Ντιτρόιτ. Ολόκληρη η συνοριακή γραμμή των ΗΠΑ με το Μεξικό έχει γίνει στρατιωτικοποιημένο κέντρο κράτησης, ένα πολυεθνικό στρατόπεδο φυλάκισης. Η γενιά μας δεν γνωρίζει όρια.
Χάος κυριαρχεί στις αγορές. Το χάος μεταμφιέζεται σε εμπορικές κυρώσεις: χτες στο Ιράν, σήμερα στη Ρωσία και αύριο στην Κίνα. Ουάσινγκτον, πρόσεχε! Οι εχθροί σου βρίσκουν κοινό έδαφος, εμπορευόμενοι, κλείνοντας συμφωνίες, χτίζοντας άμυνες∙ οι δεσμοί τους γίνονται δυνατότεροι.
Χάος κυριαρχεί στο Ισραήλ. Πολεμοχαρείς Ισραηλινοί ανακαλύπτουν ότι ο Εκλεκτός Λαός του Θεού μπορεί κι αυτός να αιμορραγήσει και να πεθάνει, να χάσει πόδια, χέρια και μάτια στα στενά δρομάκια της Γάζας όπου φτωχά εξοπλισμένα αγόρια και άντρες υψώνουν το ανάστημά τους. Όταν οι ζητωκραυγές γίνουν χλευασμοί, θα επανεκλέξουν τον Bibi, τον τωρινό καθαγιασμένο χασάπη; Οι υπερπόντιοι αδελφοί, οι χρηματοδότες, οι λομπίστες και οι διάφοροι από την πολυθρόνα τους δολοφόνοι, θα αγκαλιάσουν αυτόματα κάποιο νέο πρόσωπο, χωρίς ερωτήσεις, χωρίς να μετανιώνουν ή χωρίς (θου Κύριε!) αυτοκριτική – αν είναι «καλό για το Ισραήλ και τους Εβραίους», τότε είναι και σωστό!
Χάος κυριαρχεί στη Νέα Υόρκη. Δικαστικές αποφάσεις ευνοούν τους πειρατές και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια απαιτώντας 1000% επιστροφή σε παλιά Αργεντίνικα ομόλογα. Αν η Αργεντινή απορρίψει αυτόν τον οικονομικό εκβιασμό και χρεοκοπήσει, το ωστικό κύμα θα φτάσει απανταχού στις αγορές. Οι πιστωτές θα τρέμουν από την αμφιβολία: οι φόβοι για ένα νέο οικονομικό κραχ θα μεγαλώσουν. Θα καταφέρουν να ξεζουμίσουν άλλο ένα τρισεκατομμύριο για να ξεφύγουν;
Αλλά πού είναι τα λεφτά; Τα νομισματοκοπεία δουλεύουν μέρα νύχτα. Υπάρχουν λίγες μόνο σωσίβιες λέμβοι… αρκετές για τους τραπεζίτες και την Γουόλ Στριτ, το υπόλοιπο 99% θα πρέπει να κολυμπήσει ή να ταΐσει τους καρχαρίες.
Ο διεφθαρμένος οικονομικός Τύπος τώρα συμβουλεύει τους πολέμαρχους ποια χώρα να βομβαρδίσουν και τους πολιτικούς πώς να επιβάλουν κυρώσεις∙ δεν παρέχουν πλέον υγιείς οικονομικές πληροφορίες ούτε συμβουλεύουν επενδυτές για τις αγορές. Στα εκδοτικά σημειώματά τους κομπάζουν για να υποκινήσουν τους επενδυτές να τρέξουν να αγοράσουν στρώματα βασιλικού μεγέθους για να τα γεμίσουν, καθώς οι τράπεζες θα χάνονται.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι στο χείλος της ψυχικής βλάβης: Είναι ένας ψεύτης αναλογιών Μινχάουζεν και πάσχει από πολιτική παράνοια, υστερία πολέμου και μεγαλομανία. Έχει πάθει αμόκ, βελάζοντας: «Εγώ κυβερνώ τον κόσμο: ή ηγεσία των ΗΠΑ ή τίποτα». Ολοένα και περισσότερο ο κόσμος έχει άλλο μήνυμα: «ΗΠΑ σημαίνει χάος».
Η Γουόλ Στριτ τον εγκαταλείπει. Οι Ρώσοι τον έχουν προδώσει. Οι Κινέζοι έμποροι κάνουν τώρα δουλειές εκεί που κάποτε ήμασταν εμείς και θα έπρεπε να παραμείνουμε. Παίζουν με πειραγμένα ζάρια. Οι πεισματάρηδες Σομαλοί αρνούνται να υποκύψουν σε έναν Μαύρο Πρόεδρο: απορρίπτουν αυτόν τον «Μάρτιν Λούθερ Κινγκ με τα τηλεκατευθυνόμενα drones»… Οι Γερμανοί είναι αποχαυνωμένοι καθώς οι Αμερικανοί ελέγχουν και ηχογραφούν την κάθε τους συζήτηση… για τη δική τους ασφάλεια! «Οι επιχειρηματίες μας είναι αχάριστοι μετά από όλα όσα έχουμε κάνει γι’ αυτούς», κλαψουρίζει ο Πρώτος Μαύρος Πρόεδρος. «Αυτοί βρίσκουν τρόπους και τη γλιτώνουν από τους φόρους μας, ενώ εμείς χρηματοδοτούμε τις επιχειρήσεις τους».
ΤΕΛΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ
Η μόνη λύση είναι να κάνουμε το επόμενο βήμα: το Χάος γεννά χάος. Ο Πρόεδρος προσπαθεί να δείξει «ποιος είναι ο αρχηγός». Ρωτά τους κοντινούς του συμβούλους πολύ δύσκολες ερωτήσεις: «Γιατί δεν μπορούμε να βομβαρδίσουμε τη Ρωσία, όπως το Ισραήλ τη Γάζα; Γιατί δεν κατασκευάζουμε ένα “σιδερένιο θόλο” πάνω από την Ευρώπη και να καταρρίψουμε τους ρωσικούς πυρηνικούς πυραύλους καθώς θα ρίχνουμε στη Μόσχα από τις νέες βάσεις μας στην Ουκρανία; Ποιες χώρες θα προστατεύουμε με το “θόλο” μας; Είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι στην Ανατολική Ευρώπη και στα Βαλτικά Κράτη θα κάνουν με ευχαρίστηση την υπέρτατη θυσία. Εξάλλου, οι ηγέτες τους πρωτοστατούν για έναν πόλεμο με τη Ρωσία. Η ανταμοιβή τους, μια πυρηνική άχρηστη γη, αποτελεί μικρό τίμημα προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιτυχία»!
Το σιωνιστικό λόμπι θα επιμείνει ώστε ο «Σιδερένιος Θόλος» να καλύπτει το Ισραήλ. Αλλά οι Σαουδάραβες ίσως προσπαθήσουν να δωροδοκήσουν τους Ρώσους προκειμένου να γλιτώσουν τα πετρέλαιά τους, καθώς η Μόσχα έχει στόχο τις πυραυλικές βάσεις των ΗΠΑ κοντά στη Μέκκα. Οι ραδιενεργοί σύμμαχοί μας στη Μέση Ανατολή θα πρέπει απλώς να βρουν μια νέα Ιερή Γη.
Ο Ομπάμα και οι σύμβουλοί του οραματίζονται να μειώσουν τον ασιατικό πληθυσμό κατά ένα ή δύο δισεκατομμύρια; Σχεδιάζουν αρκετές εκατοντάδες Χιροσίμες επειδή οι Κινέζοι ξεπέρασαν τις «κόκκινες γραμμές» του προέδρου; Η οικονομία και το εμπόριο της Κίνας μεγάλωσαν υπερβολικά γρήγορα, επεκτάθηκαν πολύ, έγιναν πολύ ανταγωνιστικά, πολύ ικανά, πολύ πετυχημένα στο να κερδίζουν μερίδια αγοράς, και αγνόησαν τις προειδοποιήσεις μας και την απαράμιλλη στρατιωτική μας δύναμη.
Το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας θα εισπνεύσει πυρηνική σκόνη, εκατομμύρια Ινδοί και Ινδονήσιοι θα χαθούν ως παράπλευρες απώλειες. Οι επιζήσαντες θα γιορτάσουν με «ραδιενεργά ψάρια» σε μια φλεγόμενη θάλασσα.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΟΣ: Ο ΝΕΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ
Επειδή ο «Σιδερένιος Θόλος» μας θα μας έχει απογοητεύσει, θα πρέπει να αναδυθούμε από τις τοξικές μας στάχτες και να συρθούμε έξω από τις πυριτιδαποθήκες μας, με όνειρο μια Νέα Αμερική ελεύθερη από πολέμους και φτώχεια. Η Βασιλεία του Χάους θα έχει τελειώσει. Η «ειρήνη και τάξη» του νεκροταφείου θα βασιλεύσει πάνω από όλα.
ΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ
Και δεν θα βρούμε ποτέ ποιος πυροδότησε εκείνον τον πύραυλο στο καταδικασμένο μαλαισιανό αεροπλάνο με τους 300 ανθρώπους – επιβάτες και πλήρωμα. Θα έχουμε χάσει το μέτρημα των χιλιάδων Παλαιστινίων γονιών και παιδιών που θα έχουν σφαγιαστεί στη Γάζα από τον Εκλεκτό Λαό του Θεού. Δεν θα μάθουμε πώς τα πήγαν οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας.
Δεν θα έχει καμία σημασία στη μεταπυρηνική εποχή, μετά το Χάος…
*Ο James Petras, πρώην καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Binghamton της Νέας Υόρκης, ασχολείται εδώ και 50 χρόνια με τη θεωρία της ταξικής πάλης, είναι σύμβουλος των χωρίς γη και δουλειά στη Βραζιλία και την Αργεντινή και συν-συγγραφέας του βιβλίου Globalization Unmasked (Εκδ. Zed Books). Το άρθρο γράφτηκε στις 28 Ιουλίου για το Information Clearing House
Πηγή: e-dromos.gr, μετάφραση: Νίκος Μαγνήσαλης
Σάββατο 09 Αυγούστου 2014

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (iskra.gr)



(Κυρ. 17/08/14 – 13:48)
Του ΑΚΗ ΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ
Εφτά χρόνια ύφεσης και πέντε χρόνια συνεχούς μνημονιακής λεηλασίαςκαι κατεδάφισης έδειξαν ότι η Κυβέρνηση της Αριστεράς μόνο ως ώριμο φρούτο δεν μπορεί να προκύψει.
Όλες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι, παρά τη βαθιά κριση, παρακμή και χρεοκοπία των αστικών πολιτικών δυνάμεων δεν υπάρχει αυτόματος δρόμοςγια την αριστερή διακυβέρνηση ,η οποία μόνο ως σύνθετη, αξιόπιστη και ριζοσπαστική πολιτική πρωτοβουλία μεγάλης ανατροπής μπορεί ναπροέλθει.
Η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στο κρίσιμο Φθινόπωρο που έρχεται, βρίσκονται σε ένα ιστορικό μεταίχμιο. Ένα νέο άλμα στην πολιτική και κοινωνική επιρροή της Αριστεράς και ειδικότερα τουΣΥΡΙΖΑ, πολύ πιο δύσκολο από αυτό που τον έφερε στην αξιωματική αντιπολίτευση και σε πιοδύσκολες ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες, συνιστά τη μεγάλη πρόκληση της περιόδου, για την οποία μάλιστα ο χρόνος είναι ιδιαίτερα ασφυκτικός.
Η πρόκληση αυτή θέτει μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Αριστερά την ανάγκη νέων απαντήσεων.
Οι απαντήσεις αυτές δεν μπορεί να είναι μια ενδεχόμενη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο και τη λεγόμενη κεντροαριστερά ( στην ουσία μεταλλαγμένη Σοσιαλδημοκρατία) κάθε απόχρωσης, όπως καλούν οι σειρήνες του συστήματος.
Μια ενδεχόμενη τέτοια στροφή δεν είναι ο εύκολος εκλογικός δρόμος για την άνοδο της Aριστεράςστην κυβέρνηση. Αντίθετα, αυτή η στροφή δεν θα έχει εκλογική απόδοση, θα αλώσει τον ΣΥΡΙΖΑ και θα αντιπροσωπεύει ένα πνιγηρό συμβιβασμό, που θα ματαιώσει κάθε δυνατότητα υλοποίησης μιαςνέας προοδευτικής πορείας της χώρας.
Η πραγματική απάντηση στις προκλήσεις της περιόδου για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να προχωρήσει ταχύτατα σε ένα νέο, βαθύτερο, πιο ουσιαστικό και πιο σχεδιασμένο κύμα ριζοσπαστικοποίησης της πορείας του. Ριζοσπαστικοποίησης σε όλους τους τομείς, πολιτικό, προγραμματικό, κομματικό, κινηματικό, ιδεολογικό, πολιτιστικό, που είναι ο μόνος δρόμος για να διασφαλίσει μια γρήγορη αριστερή φθινοπωρινή αντεπίθεση.
Ασφαλώς, πρώτο μέλημα μιας τέτοιας ριζοσπαστικοποίησης είναι η ανασυγκρότηση του κόμματος ως πραγματικής μάχιμης πρωτοπορίας, που θα βρίσκεται με τα συλλογικά του όργανα, τα μέλη και τα στελέχη του, όχι στο περιθώριο ως μηχανισμός διευθετήσεων, αλλά στο κέντρο επεξεργασίας και λήψης όλων των πρωτοβουλιών και αποφάσεων.
Ξεχωρίζω ορισμένα από τα κυριότερα καθήκοντα της περιόδου.
Πρώτον: ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια νέα πιο ριζοσπαστική προγραμματική «Αθηναΐδα» , που θα δώσει μια ποιοτική, πιο αξιόπιστη και πιο συνεκτική προγραμματική ώθηση συνολικά στην Αριστερά και κυρίως ένα ανατρεπτικό όραμα ανάσας και προοπτικής για το λαό.
Χρειάζεται με τόλμη να αφήσουμε πίσω μας την επικοινωνιακή τρομοκρατία των κυρίαρχων κύκλων, ένα μυωπικό ευρωκεντρισμό και την υποτίμηση συχνά του μεγέθους της απαιτούμενης σύγκρουσης με οικονομικές δομές και μεγάλα κεφαλαιακά συμφέροντα ,προκειμένου να δώσουμε ένα νέο ουσιαστικό προγραμματικό περιεχόμενο στις συζητήσεις μέσα στην Αριστερά.
Δεύτερον: Προοδευτική ανατροπή δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν αντιμετωπίσουμε την άπνοια που κυριαρχεί στο κοινωνικό πεδίο , πλην μεμονωμένων περιπτώσεων, με πιο φωτεινή εξαίρεση τονηρωικό αγώνα των καθαριστριών.
Η βαθιά, άμεση, ουσιαστική και αποτελεσματική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και όλης της Αριστεράς στηνκοινωνία και η προσήλωση στην ανάπτυξη κοινωνικών αγώνων και κινημάτων, αντιπροσωπεύει το μεγάλο στοίχημα της περιόδου και το οποίο αποτελεί τον πυρήνα και την καρδιά μιας νέα ριζοσπαστικοποίησης.
Τρίτον: Χρειάζεται ένας νέος ενωτικός προσανατολισμός όλων των αριστερών δυνάμεων, πράγμα που αντιπροσωπεύει μια μεγάλη τομή της Αριστεράς σε σχέση με το παρών και το παρελθόν της.
Η αντιενωτική στρατηγική τόσο της ηγεσίας του ΚΚΕ όσο και των πλειοψηφουσών τάσεων τηςΑΝΤΑΡΣΥΑ αποδεικνύονται ότι δεν είναι μόνο αναποτελεσματικές αλλά και ιστορικά αδιέξοδες, ενώ ενισχύουν τις πιο αρνητικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συνεχίζει να αυτοϊκανοποιείται με επικοινωνιακές ενωτικές εκφωνήσεις προς τις αριστερές δυνάμεις, οι οποίες δεν συνοδεύονται με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και συγκεκριμένες ριζοσπαστικές μετατοπίσεις. Αν όλοι στην Αριστερά δεν αλλάξουμε για να συναποκτήσουμε μια νέα κουλτούρα συνύπαρξης, διαλόγου και κοινής δράσης, μέσα από τις διαφορές μας, δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο σύγχρονο και επείγοντα ιστορικό μας ρόλο.
Τέταρτον: Η Αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζονται ένα μεγάλο και απροκατάληπτο άνοιγμα στην κοινωνία. Ιδιαίτερα αυτό το άνοιγμα πρέπει να είναι πολύ πιο τολμηρό στις κοινωνικές δυνάμεις και στις όποιες πολιτικές οργανώσεις και κινήσεις που διαφοροποιούνται από τις σοσιαλδημοκρατικές και συστημικές αυταπάτες και κινούνται προς τα αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον ριζοσπαστισμό του μπορεί να προκαλέσει ένα νέο κύμα ριζοσπαστικοποίησης στην κοινωνία και την πολιτική ζωή. Αυτό το μεγάλο , τολμηρό και απροκατάληπτο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία δεν μπορεί να έχει σχέση μεόσους έχουν ευθύνη για τη διαμόρφωση και εφαρμογή νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών πολιτικών που έχουν επιφέρει ανεπανάληπτες καταστροφές στη χώρα.
Η Αριστερά δεν είναι μια δύναμη περιθωρίου και μειοψηφίας. Η Αριστερά δεν χρειάζεται συστημικά δεκανίκια για να κερδίσει σε λαϊκή απήχηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά η Αριστερά μπορούν να κερδίσουν και να ενώσουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Αρκεί να επιδείξουν βαθιά σύγχρονο πνεύμαμεγάλη τόλμη και ακλόνητη ριζοσπαστική συνέπεια.
Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

Το κράτος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός




 Karl Liebknecht Holds a Speech in Front of the Ministry of the Interior (January 1919)
 
[ … ] Δεδομένης της πολυπλοκότητας που παρουσιάζει η σπονδύλωση των διαφόρων κρατικών μηχανισμών και των τομέων τους, πράγμα που εκφράζεται συχνά με μια διάκριση ανάμεσα σε πραγματική εξουσία και σε τυπική εξουσία  (αυτή που φαίνεται στο πολιτικό προσκήνιο), η κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από την Αριστερά δεν σημαίνει ούτε αναγκαστικά ούτε αυτόματα ότι η Αριστερά ελέγχει πραγματικά τους, ή ορισμένους από τους, κρατικούς μηχανισμούς. Τόσο μάλλον που η θεσμική αυτή οργάνωση του Κράτους επιτρέπει στην αστική τάξη -στις περιπτώσεις ανόδου των λαϊκών μαζών στην εξουσία- ν’ αλλάξει αμοιβαία τις θέσεις της πραγματικής εξουσίας και της τυπικής εξουσίας [ … ] – Νίκος Πουλατζάς, ‘Το κράτος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός’, 1978, σ. 198.

Το σημείο μιας επιλογής είναι και το σημείο μιας καμπής... (σκέψεις Π. Σταύρου)

Το σημείο μιας επιλογής είναι και το σημείο μιας καμπής...
... για αυτό που ήταν και αυτό που θέλει να είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δείτε παρακάτω το διάγραμμα που συγκρίνει την βιομηχανική παραγωγή σε ΗΠΑ και ΕΕ. Η διακοπτόμενη ανάκαμψη είναι εμφανής στην Ευρώπη και είναι αποτέλεσμα των πολιτικών των μεγάλων θεσμών της νεοφιλελευθερης Ευρώπης.
Παραγωγικό δυναμικό θυσιάζεται και η τάση της ανάκαμψης διακόπτεται για την "ανατολή" μιας άλλης Ευρώπης. 
Το σημείο καμπής είναι η στιγμή που η κρίση έγινε αντιληπτή ως "ευκαιρία" για το Ευρωπαικό Κεφάλαιο.

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: «Δεν ξέρω τι θα γίνει. Ξέρω τι δεν θα γίνει. Δεν θ...

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: «Δεν ξέρω τι θα γίνει. Ξέρω τι δεν θα γίνει. Δεν θ...: Η ανεργία σε πρώτο πρόσωπο. Επεισόδια μιας ιστορίας από τα κάτω, με αφορμή τοΗμερολόγιο ενός Ανέργου,που επιμελήθηκε ο Χριστόφορος Κάσδ...

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

How a Demonstration Turned Into a Disaster

The outrageous police actions in Ferguson, Missouri.

140714_POL_Ferg
 
Protesters march in Ferguson, Missouri, on Aug. 13, 2014.
Photo by Jamelle Bouie
FERGUSON, Missouri—On Wednesday afternoon, a healthy-sized group of local organizers, religious leaders, parents, and teenagers walked down West Florissant—the street where Michael Brown was killed—chanting the unofficial slogan of the Ferguson demonstrations. “Hands up, don’t shoot! No justice, no peace!”
Jamelle Bouie Jamelle Bouie
Jamelle Bouie is a Slate staff writer covering politics, policy, and race.

They were energized, animated, and peaceful. They were holding signs with slogans such as “Love, Peace & Prayer Equals Non-Violence” and demanding answers from police officials, who—four days after the shooting—have yet to release the name of the officer who shot Brown, nor have they said how many times he shot the unarmed 18-year-old.
Directly across from them, sitting near the intersection where rioters burned a convenience store on Sunday, were the local police, clad in riot gear and armed with batons. It was a bit much, given the modest, peaceful crowd, but it was a de-escalation from Tuesday, when SWAT teams entered the fray to disperse the demonstrators.

140714_POL_Ferg2
Police in riot gear stand by protests in Ferguson, Missouri, on Aug. 13, 2014.
Photo by Jamelle Bouie

After an hour of marching, speeches, and calls for justice, most of the group moved to a nearby parking lot, where they continued to talk and demonstrate. A small number, however (including a state senator), wouldn’t budge, even after clergy asked them to move. They weren’t disruptive—they were sitting down, hands up—but they were blocking the road.
Still, the situation was calm. It wouldn’t have been easy, but police could have worked with the leaders of the demonstration to move people to the sidewalks and the parking lots.

Ferg 4.
SWAT teams in Ferguson, Missouri, on Aug. 13, 2014.
Photo by Jamelle Bouie

Instead, they brought reinforcements. Police officers were replaced with camouflaged SWAT teams—clad in helmets and body armor—and batons were replaced with shotguns, high-powered rifles, and dogs. They didn’t identify themselves, and it wasn’t clear to the crowd where they were from. But St. Louis County has been in command of officers on the street since Sunday, and one of the armored vehicles was labeled “St. Charles County SWAT.” In any case, they weren’t interested in actual crowd control. On at least two occasions, they refused to let uninvolved bystanders go to their cars or leave the area. No, from their stance to their numbers, this was about intimidation. Two snipers monitored the demonstrators from their armored vehicles, and other police began to close off side streets and other exits, to prevent anyone from coming in (or going out, for that matter).

Ferg 3.
Protesters in Ferguson, Missouri, on Aug. 13, 2014.
Photo by Jamelle Bouie

With the arrival of SWAT teams, the demonstration escalated into a standoff. And an hour after the teams’ arrival, they began marching down the street and shouting orders. “You must return to your vehicles, or your homes, in a peaceful manner,” they said, advancing down the street, “Your right to assembly is not being denied.”
The crowd backed away from the police, but people were clearly agitated by the show of force. Still, there was no aggression. At this point, I drove 15 minutes down the road to another event, one organized by the demonstrators. The contrast was incredible. There, hundreds of people were gathered in a community party, oblivious to the crackdown three miles away.
When I returned to the standoff, an hour after SWAT teams arrived, streets were completely blocked off, helicopters were circling, and officers were pouring tear gas onto West Florissant and the surrounding neighborhood, launching flash bangs, shooting rubber bullets, and using noise-based weapons to force people inside.

Police say this was a necessary response—someone had thrown a Molotov cocktail, and there is a photo to confirm as much. But the full picture tells a different story. If elements of the crowd reacted with violence, it’s because police stoked it with repression.
So far, police have killed an unarmed teenager, stonewalled anyone requesting information, and met peaceful demonstrations with draconian crackdowns. Indeed, at every stage, police have opted for repression rather than communication. Which is to say that, as much as some reports have focused on the Sunday night riot, the chaos in Ferguson has much more to do with a militarized, out-of-control police presence than it does with any of the demonstrators.

[ http://goo.gl/2cx4Ij ]

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: Η Κομμούνα της Άνδρου

Κίνηση Ενεργοί Πολίτες: Η Κομμούνα της Άνδρου: Η Κομμούνα της Άνδρου (1822) «Η κοινοκτημοσύνη δεν είναι ζορμπαλίκι, αλλά πράξη δικαιοσύνης».  Κομμουνάροι της Άνδρου  ...