Tageszeitung: Η επιδημία του εθνικισμού

«Η εθνικιστική ασθένεια εξελίσσεται σε όλη την ήπειρο σε επιδημία. Στις εκάστοτε φούσκες που δημιουργεί ο εθνικισμός προκαλεί μεγαλύτερη αλληλεγγύη απ' ό,τι εκείνη που δημιουργεί η έντονη αδικία μεταξύ φτωχών και πλουσίων. Και απειλεί να κατασπαράξει την ΕE εκ των έσω»

Η εφημερίδα Tageszeitung κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο τίτλο «Aggropolis» (σ.σ. από το aggressiv, δηλαδή επιθετικός), που συνοδεύεται από φωτογραφία Έλληνα διαδηλωτή, ο οποίος φοράει στεφάνι δάφνης και κρατά την ελληνική σημαία. Στο, επίσης, πρωτοσέλιδο σχόλιο υπό τον τίτλο «Η επιδημία του εθνικισμού», υπογραμμίζεται ότι ο εθνικισμός εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς στην Ευρώπη: «Είναι η απόλυτη παραφροσύνη. Και ο εθνικισμός λειτουργεί έτσι όπως λειτουργεί πάντα: με έναν αδυσώπητα κακό και επιπλέον ξένο αντίπαλο, με επίκληση στο συναίσθημα του πατριωτισμού σε μια δήθεν ομοιογενή κοινωνία και με το φόβο μιας ανύπαρκτης απειλής. Το ότι στις τάξεις των ελλήνων εθνικιστών φουντώνουν τα πατριωτικά συναισθήματα θα μπορούσε να μας αφήσει αδιάφορους εάν αφορούσε μόνο την Ελλάδα και τη «Μακεδονία».

Ωστόσο, η εθνικιστική ασθένεια εξελίσσεται σε όλη την ήπειρο σε επιδημία. Χωρίζει τους κατοίκους της Κριμαίας από τους Ουκρανούς, Ελληνοκύπριος από Τουρκοκύπριους, Μολδαβούς από τους κατοίκους της Υπερδνειστερίας, Καταλανούς από Ισπανούς και Φλαμανδούς από Βαλλόνους. Στις εκάστοτε φούσκες που δημιουργεί ο εθνικισμός προκαλεί μεγαλύτερη αλληλεγγύη απ' ό,τι εκείνη που δημιουργεί η έντονη αδικία μεταξύ φτωχών και πλουσίων. Και απειλεί να κατασπαράξει την ΕE εκ των έσω».

Στη διαδικτυακή έκδοση της Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσιεύεται σχόλιο με αναφορές σε Ελλάδα και Μ. Βρετανία, όπου διεξήχθησαν σχεδόν παράλληλα ψηφοφορίες κατά τις οποίες οι πρωθυπουργοί των δυο χωρών απέσπασαν επαρκείς ψήφους για να παραμείνουν στο αξίωμά τους. Υπό τον τίτλο «Μόλις που τη γλίτωσαν» ο συντάκτης επισημαίνει: «Η Τερέζα Μέι και ο Αλέξης Τσίπρας ξεπέρασαν το εμπόδιο της πρότασης μομφής στα κοινοβούλιά τους. Παρ' όλα αυτά, αυτό το διάστημα θα πρέπει- ποιος θα το πίστευε - να ανησυχεί κανείς περισσότερο για τη Μ. Βρετανία, παρά για την Ελλάδα».

Πηγή: Deutsche Welle

Ντρέπεσαι να τον βλέπεις (από την ΑΥΓΗ)

Η χθεσινή ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στη Βουλή ήταν ένα ντελίριο ύβρεων, εμπάθειας και θράσους. Δεν επιδέχεται πολιτικής ανάλυσης σε κανένα επίπεδο. Μόνο τα νεύρα, για το γεγονός ότι εδώ και τέσσερα χρόνια δεν έχει καταφέρει να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση, θα μπορούσαν να εξηγήσουν την εικόνα πολιτικής εξαθλίωσης που παρουσιάζει ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλά και αυτό δεν είναι δικαιολογία. Οι τοποθετήσεις του Κ. Μητσοτάκη αποτελούν προσβολή στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Ο Κ. Μητσοτάκης απευθύνεται σε μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση σαν να του έχει κλέψει την εξουσία και να την έπιασε επ' αυτοφώρω.
Προφανώς θεωρεί ότι είναι ο μοναδικός νόμιμος ιδιοκτήτης της χώρας. Γι' αυτό μόνο όσοι έχουν μεταπηδήσει στη δική του Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι έντιμοι. Αυτοί που δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, είναι “πολιτικοί γυρολόγοι” και “πολιτικά ναυάγια”, που “εκλιπαρούν για ένα κομμάτι εξουσίας”. Μόνο “η αγάπη για την καρέκλα” και “η ύποπτη συναλλαγή” -για την οποία φυσικά δεν διαθέτει κάποιες αποδείξεις- δικαιολογούν τη στάση τους.
Στο κλίμα αυτό ο Κ. Μητσοτάκης δεν βρήκε, φυσικά, ούτε μισή λέξη αποδοκιμασίας για την εκστρατεία εκφοβισμού εναντίον βουλευτών, που έχει εξαπολυθεί τις τελευταίες ημέρες ακόμα και από επώνυμα στελέχη και οργανώσεις του κόμματός του.
Γιατί η επιλογή του είναι να τροφοδοτεί την ακροδεξιά πολιτική ένταση. Και γι' αυτό δεν διστάζει να εκδηλώνει την πατριωτική του αγανάκτηση για την “εθνική υποχώρηση των Πρεσπών”, την ίδια στιγμή που η διγλωσσία και η υποκρισία του στο ζήτημα αυτό έχουν αποκαλυφθεί περίτρανα.
Η δημόσια παρουσία του Κ. Μητσοτάκη συμπυκνώνεται σε τέσσερις λέξεις: Ντρέπεσαι να τον βλέπεις.

Συνεστίαση ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής

Καμαρώστε τους! (από την ΑΥΓΗ)

Οι διαδικασίες για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών έχουν μπει στην τελική ευθεία. Πρόκειται για μια ιστορική συμφωνία. Αλλά στην Ιστορία πρέπει να μείνουν επίσης ο πρωτοφανής φαρισαϊσμός, η υποκρισία και ο καιροσκοπισμός που επέδειξε στην υπόθεση αυτή το παλιό πολιτικό σύστημα.
Μιλάμε κατ' αρχάς για τη Νέα Δημοκρατία. Που, για να καλύψει τις αντιπολιτευτικές της ανάγκες και μόνο, πέταξε στα σκουπίδια την εθνική γραμμή του 2008 που η ίδια είχε διαμορφώσει. Και σύρθηκε στη γραμμή Σαμαρά. Ξέρετε, εκείνου του Σαμαρά που με πρόσχημα εκείνη τη γραμμή είχε ανατρέψει την κυβέρνηση της Ν.Δ. το 1993.
Και που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον είχε καταγγείλει για χρηματισμό. Σύρθηκε ακόμα πιο πέρα η Ν.Δ.: στην αγκαλιά της Ακροδεξιάς, των διαδηλώσεων με τις κρεμάλες, των συνθημάτων “Αλήτες, προδότες, πολιτικοί” και “Η δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία”.
Ενώ την ίδια στιγμή, η εντεταλμένη Μαρία Σπυράκη προσπαθούσε να παζαρέψει με τον Ζάεφ. Και η Ντόρα Μπακογιάννη, που συνέβαλε στη γραμμή του 2008, σφυρίζει τώρα αδιάφορα. Δεν πειράζει. Τι χρειάζεται η υπευθυνότητα στα εθνικά θέματα όταν σκοπός είναι η επιστροφή στην εξουσία...
Μιλάμε επίσης για το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Όπου η Φώφη Γεννηματά ανέτρεψε μια συντριπτική απόφαση υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών και εξανάγκασε σε αποχώρηση το Ποτάμι προκειμένου να παραμείνει στην ουρά της Ν.Δ. Και τώρα βάζει και θέμα κομματικής πειθαρχίας. Εδώ σφυρίζουν αδιάφορα ο Κ. Σημίτης και ο Ευ. Βενιζέλος. Διότι γι' αυτούς σοβαρότερη από ένα εθνικό θέμα είναι η ρεβάνς από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τόσο σοβαροί, τόσο υπεύθυνοι, τόσο αξιοπρεπείς. Και τόσο πολιτικά χρεοκοπημένοι. Καμαρώστε τους!

Πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ

Δημοκρατία, αλληλεγγύη, ειρήνη, συναδέλφωση των λαών, ισότητα, κοινωνική προκοπή. Με αυτά θα συνεχίσουμε, για μια ακόμη χρονιά να πολεμάμε για ένα καλύτερο μέλλον για όλους και όλες. Και θα το πετύχουμε 

Ο χρόνος που φεύγει, υπήρξε καθοριστικός για τη χώρα και την κοινωνία. Οι θυσίες των πολιτών έπιασαν επιτέλους τόπο.  Με την  ιστορικής σημασίας έξοδο από τα Μνημόνια, ανοίγει μπροστά μας ένας δρόμος γεμάτος ελπίδα, προοπτική και νέους αγώνες για κοινωνική ανόρθωση, προοδευτικές τομές, δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, με ένα νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό μοντέλο, το οποίο χαράσσεται πια από τους εκλεγμένους εκπροσώπους του λαού.
Παρά την καταστροφολογία και τα ψεύδη της αντιπολίτευσης, η σημερινή κυβέρνηση  εφαρμόζει πολιτικές που θέτουν στο επίκεντρο τον πολίτη και ειδικά τους πιο αδύναμους, οι οποίο είχαν τεθεί στο περιθώριο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Το 2018 ήταν η χρονιά με την  μεγαλύτερη πτώση της ανεργίας, και με τη δημιουργία 350 χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Τομές  όπως  η κατάργηση του υποκατώτατου και η αύξηση του κατώτατου μισθού, η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και ο ακόμη πιο ουσιαστικός και παρεμβατικός ρόλος του ΣΕΠΕ, είναι επιτεύγματα μιας κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά, η οποία αγωνίζεται για την κοινωνική πλειοψηφία,  και όχι για τα συμφέροντα της εγχώριας ολιγαρχίας, αντιμάχεται τον απάνθρωπο νεοφιλελευθερισμό που κάποιοι ονειρεύονται να παλινορθώσουν, θέτει στο επίκεντρο  το συμφέρον και  τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας.
Τη χρονιά που έφυγε, τέθηκαν οι βάσεις για τη συγκρότηση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, υλοποιήθηκαν ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, την Πρόνοια, την προστασία των εργαζομένων, στο πεδίο των δικαιωμάτων. Με την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών, η εποχή της ασυδοσίας και της υπόγειας συναλλαγής πέρασε οριστικά.
Ήταν η χρονιά κατά την οποία άρχισε με ουσιαστικό τρόπο η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης,  σε αριστερή,  προοδευτική κατεύθυνση, με την θέσπιση της απλής αναλογικής, την αλλαγή του άρθρου περί ευθύνης υπουργών, την προστασία των κοινωνικών αγαθών και των εργασιακών δικαιωμάτων.
Στο πεδίο της Αυτοδιοίκησης, έγινε πραγματικότητα η μεγάλη μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, με τον εκδημοκρατισμό που επιφέρει η απλή αναλογική στους ΟΤΑ.
Στις σχέσεις μας με τον υπόλοιπο κόσμο, η κυβέρνηση  χάραξε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί τόσο στην Ευρώπη, όσο και παγκόσμια, ως ένας παράγοντας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό εκφράστηκε ιδίως  με την συμφωνία των Πρεσπών, η οποία επιλύει ένα χρόνιο ζήτημα, προασπίζοντας τα συμφέροντα της χώρας. Παρά τις μικροπολιτικές  αντιδράσεις και την υιοθέτηση  μιας ακροδεξιάς συνθηματολογίας,  από την αξιωματική αντιπολίτευση, η  κυβέρνηση επέδειξε αποφασιστικότητα,  προάγοντας την ειρήνη και την αλληλεγγύη.  Αλλά και οι πολυμερείς συνεργασίες  με γειτονικές χώρες, έδειξαν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το 2018 ήταν αναμφίβολα μια χρονιά αλλαγής. Η νέα χρονιά που ανατέλλει θα αποτελέσει πεδίο για ακόμα μεγαλύτερες προοδευτικές τομές με αριστερό πρόσημο. Μακριά από την ασφυξία που επέβαλαν στη χώρα τα Μνημόνια θα συνεχίσουμε το δρόμο για μια σύγχρονη, δημοκρατική, προοδευτική Ελλάδα. Για να απομακρύνουμε οριστικά το σκοτάδι της κρίσης.
Έχουμε μπροστά μας δύσκολο έργο. Η απειλητική  άνοδος της ακροδεξιάς, τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλο και περισσότερες χώρες της Ευρώπης, μας δείχνει ότι πρέπει να αγωνιστούμε, και  να μην αφήσουμε το τέρας του φασισμού να εξαπλωθεί. Μας δείχνει ότι όλος ο προοδευτικός κόσμος πρέπει να μπει εμπόδιο απέναντι στη μισαλλοδοξία, στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.  Οι  μάχες που δόθηκαν, από την κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό στο προσφυγικό, με σημαία την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά, αποδεικνύουν  ότι υπάρχει ελπίδα για μια άλλη, καλύτερη  Ευρώπη, σε έναν καλύτερο κόσμο.
Δημοκρατία, αλληλεγγύη, ειρήνη, συναδέλφωση των λαών, ισότητα, κοινωνική προκοπή.  Με αυτά θα συνεχίσουμε, για μια ακόμη χρονιά να πολεμάμε για ένα καλύτερο μέλλον για όλους και όλες. Και θα το πετύχουμε.
Καλή χρονιά σε όλες και όλους, με υγεία  και δύναμη.

ΞΑΝΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΤΟ 2019

ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟ το 2019 σε ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ, ΕΥΡΩΠΑΊΚΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!

Add caption

Ένα βήμα ακόμα! (από την ΑΥΓΗ)

Συνεπής στη δέσμευσή της, η κυβέρνηση ολοκληρώνει, μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του 2019, τις διαδικασίες για αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 10%. Δεν είναι, ακόμα, η πλήρης αποκατάσταση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Είναι όμως ένα αποφασιστικό βήμα, μετά την έξοδο της χώρας από την επιτροπεία. Η αύξηση του κατώτατου μισθού, μαζί με την κατάργηση του υποκατώτατου, δίνει μια ανάσα, που θα βοηθήσει την πραγματική οικονομία, ενώ θα συμπαρασύρει σε αυξήσεις και τους μέσους μισθούς.
Και επειδή η αντιπολίτευση δεν θα αφήσει την ευκαιρία για σπέκουλα να πάει χαμένη, ας θυμηθούμε λίγο πώς φτάσαμε ώς εδώ. Ας θυμηθούμε ότι το 2013 μειώθηκε ο κατώτατος μισθός κατά 22% και θεσπίστηκε το αίσχος του υποκατώτατου με “διαπραγμάτευση” η οποία κράτησε περίπου 20 λεπτά. Ας θυμηθούμε ότι αυτή η κίνηση παρουσιάστηκε ως μέτρο -ασπίδα κατά των απολύσεων και της ανεργίας- και ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων!
Ας θυμηθούμε ότι οι ίδιοι που υπέγραψαν εκείνη την απόφαση και την παρουσίασαν ως επιτυχία τους, σπεκουλάρουν τώρα από τα έδρανα της αντιπολίτευσης για τους “μισθούς πείνας” που υπάρχουν στην αγορά εργασίας, εξαιτίας της μείωσης που οι ίδιοι επέβαλαν στον κατώτατο μισθό και του χτυπήματος που επέφεραν στις συλλογικές συμβάσεις. Αλλά και τον Κ. Μητσοτάκη, που αρχικά ήταν κάθετα αντίθετος στην αύξηση του κατώτατου μισθού, αλλά τώρα σιγά σιγά τα γυρίζει.
Καθαρές κουβέντες: αν δεν ήταν η Αριστερά στην κυβέρνηση, ο κατώτατος μισθός θα παρέμενε σήμερα στα επίπεδα του 2013. Γιατί η Αριστερά κάνει πολιτική για την κοινωνία. Και το αποδεικνύει συνεχώς. Ακόμα ένα βήμα λοιπόν.