ΔΗΛΩΣΗ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ
ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Μπορεί να μην τίθεται ζήτημα αντικατάστασης του Φώτη Κουβέλη από τη θέση του εκπροσώπου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Η Κ.Ο, παρά τα διαφορετικά σκεπτικά που αναπτύχθηκαν εντός της, ήταν σαφής ως προς αυτό. Όμως, εκτιμούμε πως το ζήτημα των μορφών εκπροσώπησης, σε όλα τα επίπεδα, του εγχειρήματος της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς με το όνομα ΣΥΡΙΖΑ είναι υπαρκτό και κρίσιμο για τη συνέχεια του εγχειρήματος.
Εμείς δεν θέλουμε να κλείσουμε την υπόθεση εδώ. Θεωρούμε ότι δεν πρόκειται για ένα ζήτημα που έβαλε το κείμενο των 23ών της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ με δόκιμο για ορισμένους, η αδόκιμο για άλλους, τρόπο.
Θεωρούμε ότι είναι ζήτημα που υπάρχει καιρό τώρα, σχεδόν από την αρχή του εγχειρήματος. Απασχολεί τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά εκείνη την εξωστρεφή βάση που έρχεται σε επαφή με τον πολύ κόσμο και συνδιαλέγεται μαζί του. Αυτού του είδους η βάση νοιώθει να ακυρώνεται συνεχώς η προσπάθεια της όχι τόσο από τις διαφορετικές δηλώσεις των κεντρικών στελεχών όσο από μια σαφή και ρητή εχθρότητα ως προς το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ που ενυπάρχει σε κάθε κίνηση τους.
Δεν είμαστε ανθρωποφαγικοί αλλά να υπενθυμίσουμε λίγο σε όλο το ανώτατο στελεχιακό φάσμα του ΣΥΡΙΖΑ και των Συνιστωσών του πως η μάχη των ευρωεκλογών δόθηκε και από εμάς που βρεθήκαμε στη δυσάρεστη θέση να αντιμετωπίσουμε αποκλειστικά και μόνο τον «εσωτερικό εχθρό» της συνολικής αμφισβήτησης όλης της δομής του ευρωψηφοδελτίου από συγκεκριμένους συντρόφους. Περασμένα, ξεχασμένα; Όχι βέβαια!
Πριν από λίγες ημέρες «γιορτάστηκαν» στο Ζάππειο και στα στούντιο των ΜΜΕ οι πρώτες εκατό ημέρες «σοσιαλιστικής» διακυβέρνησης. Λίγο παρά δίπλα, στην Αίγλη, ο σύντροφος Λεωνίδας Κύρκος παρέθεσε γεύμα «εθνικής συνεννόησης» με προσκεκλημένους από όλο το πολιτικό φάσμα, την οργανική διανόηση, και τη νέα επιχειρηματική γενιά που ευθύνεται για τη δημιουργία πολλών ελαστικών θέσεων εργασίας και για την εγκαθίδρυση πρωτόγνωρων όρων εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Και ενώ βιώνουμε, ως κοινωνία και όχι ως έθνος, την σκληρότερη ταξική επίθεση από τον καιρό της μεταπολίτευσης, ένα τμήμα της δικής μας αριστεράς επιδιώκει με μονομανία την «υπεύθυνη αριστερή πολιτική» που «συλλογιέται», με αίσθηση «ιστορικής ευθύνης» πάντα, τη θέση της κοινοβουλευτικής της συνείδησης στον κόσμο! Το χειρότερο όμως είναι πως αυτό το τμήμα της δικής μας αριστεράς, μας εκπροσωπεί.
Ο Φώτης Κουβέλης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, πήγε μαζί με άλλες πολιτικές προσωπικότητες της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ στο τραπέζι του σημερινού αστικού μπλοκ εξουσίας και συνομίλησε μαζί τους. Λίγο μετά, σε τηλεοπτικό σαλόνι του ίδιου αστικού μπλοκ εξουσίας, συμφώνησε στο όνομα της δικής του αριστεράς, στην ανάγκη ενίσχυσης του επιχειρηματικού κλίματος για να αισθανθεί ικανοποιημένος και δικαιωμένος ο κ. Μίχαλος του ΕΒΕΑ, ενώ λίγο πριν το μόνο αριστερό που είχε να προτείνει ήταν η πάταξη της εισφοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής. Λίγες μέρες πριν, η κοινοβουλευτική του συνείδηση και ο τασικός του πατριωτισμός τον υποχρέωσαν να τοποθετηθεί θετικά για την στήριξη του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας και για την εκλογική σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ και τους Οικολόγους στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και όλα αυτά με το σκεπτικό ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αυτονομηθεί πλήρως και από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και από τα επίσημα όργανα του ΣΥΝ και πολύ περισσότερο, από τις δεσμεύσεις του «πολιτικού συμβολαίου» που έχει υπογράψει με τον κόσμο της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς.
Όταν ο σύντροφος Φώτης Κουβέλης εκπροσωπεί με τον τρόπο που εκπροσωπεί την Κ.Ο. και όταν ορισμένοι σύντροφοι της Ανανεωτικής Πτέρυγας εκπροσωπούν με τον τρόπο που εκπροσωπούν τον ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ να ξέρουν ότι δεν υπηρετούν την ανανέωση και την αριστερά. Αντίθετα, μας πάνε πίσω στον συντηρητισμό του 19ου αιώνα όπου οι πολιτευτές της εποχής είχαν να κάνουν μόνο με τη συνείδηση τους και «έγραφαν», τους πολίτες, στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Μας πάνε πίσω και από τον 18ο αιώνα όπου ο Ρουσσώ μίλαγε για το «Κοινωνικό Συμβόλαιο».
Για αυτό και εμείς που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, οφείλουμε να πούμε πως το ζήτημα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης δεν είναι απλά ένα ζήτημα ελευθερίας της συνείδησης του βουλευτή και σεβασμού του πλουραλισμού των απόψεων στο εσωτερικό της αριστεράς. Αυτά τα σεβόμαστε και τα ενισχύουμε. Όμως, πιστεύουμε ότι το ζήτημα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης αποτελεί, πρωτίστως, ζήτημα αρχών ενός πολιτικού «συμβολαίου» της ηγεσίας της αριστεράς και της κοινοβουλευτικής ομάδας με τον κόσμο της αριστεράς. Η πολιτική σημασία αυτού του συμβολαίου αυξάνεται σήμερα που οι λαϊκές τάξεις της ελληνικής κοινωνίας δέχονται μια πρωτοφανή δημοσιονομική τρομοκρατία.
Όλοι εμείς που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς πιστεύουμε ότι οι όροι αυτού του «συμβολαίου» δεν τηρούνται. Ο Φ. Κουβέλης, με την όλη παρουσία του, ιδιαίτερα στη μετεκλογική περίοδο, δείχνει να περιφρονεί επιδεικτικά τις αρχές και τις διακηρύξεις που καθόρισαν το συλλογικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Για αυτό και δηλώνουμε απερίφραστα πως δεν αναγνωρίζουμε στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ το δικαίωμα να μιλά στο όνομα της δικής μας αριστεράς. Η συνέχιση της παρουσίας του Φ. Κουβέλη στη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει τον πολιτικό μας χώρο σε αποστράτευση των μελών του και σε μια μη αναστρέψιμη πολιτική ανυποληψία.
Η δήλωση μας δεν είναι αίτημα αντικατάστασης του οποιουδήποτε. Είναι δήλωση πολιτικής ανυπακοής στις συγκεκριμένες αποφάσεις της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ και πρόθεση αυτονομίας από τις επιλογές της. Θα αρθεί με την αποκατάσταση της δημοκρατίας στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι από την ενίσχυση του «εθελοντισμού» της ομοφωνίας όπως και από κάθε άλλου είδους «εθελοντισμό».
Αβραμίδης Αντρέας
Αλεξίου Δημήτρης
Αντωνίου Κατερίνα
Βαλλιάνος Χρήστος
Βωβός Παναγιώτης
Δάβος Γιώργος
Δημόπουλος Δημήτρης
Δημοπούλου Ελένη
Δούλη Βίκυ
Δουρέκα Καίτη
Θεοχάρης Δημήτρης
Καρατζάς Τηλέμαχος
Κουτρούκης Μάκης
Κρητικίδης Γιώργος
Λαβατσής Δημήτρης
Μαρούδας Λεωνίδας
Μπαθρέλου Βάσω
Μπουντουρίδης Μωϋσής
Ξυνογαλά Μαρία
Ορφανός Δημήτρης
Παπαγεωργίου Φάνης
Παπαθανασίου Χρήστος
Πασχαλίδης Σταύρος
Πετούνη Μάρη
Σταύρου Πέτρος
Τσαουσίδου Νιόβη
11 σχόλια:
Νομίζω ότι η πολιτική και ο διάλογος για να είναι αποδοτικός (ο ένας να ακούει τον άλλο και να του δίνεται η δυνατότητα απάντησης αλλά και τροποποίησης-αλλαγής θέσης) δεν μπορεί να γίνεται ηλεκτρονικά αλλά ζωντανά. Γιαυτό θεωρώ λάθος να αντικαθιστούνται οι συνεδριάσεις-συσκέψεις- συνελεύσεις στο ΣΥΡΙΖΑ Αγ. Παρασκευής από ανάρτιση προσωπικών κειμένων, στα οποία η 100% συμφωνία είναι και αδύνατη, δημιουργεί "ομάδες" και μόνο σαν εύκολη "λύση" ίσως επιλέγεται.
Πολύ σωστά το βάζεις συντρόφισσα και συμφωνώ μαζί σου. Όμως θα πρέπει να γνωρίζεις το εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα ήταν ένα αδιαμόρφωτο πράγμα που κυριαρχούσε η απολίτικη ομοφωνία και τίποτε άλλο. Το άλλωθι της ομοφωνίας οδήγησε στη πολιτική και κοινωνική ανυποληψία τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Θέματα σαν και αυτά που θίγει το γράμμα έχουν τεθεί ξανά.
Την περίοδο των ευρωεκλογών βγήκε κείμενο που μιλούσε για την Ε.Ε. με τρόπο που αποδομούσε τόσο την εύκολη αριστερίστική κριτική όσο και την εξίσου απολίτικη άποψη για την περίφημη ευρωπαΊκή ταυτότητα. Το κείμενο τέθηκε στη συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ για συζήτηση και άμέσως καταγγέλθηκε ως αντιευρωπαίκό από τους γνωστούς φιλοευρωπαϊστές και ως φιλοευρωπαϊκό από ορισμένους αντιευρωπαιστές. Διάλογος δεν έγινε απλά καταγγέλθηκε το κείμενο, το οποίο το ψήφισαν βέβαια αυτοί που το ψήφισαν ηλεκτρονικά και μπορείς να το δεις σε παλαιότερες αναρτήσεις του blog μας.
Το συγκεκριμένο κείμενο μπήκε στα θέματα της τελευταίας συνάντησης της ανοικτής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν συζητήθηκε γιατί δεν υπήρχε χρόνος και ίσως και η διάθεση για να συζητηθεί.
Το αν στο μέλλον μειωθούν τα κείμενα συγκεκριμένων "ομάδων" και αυξηθούν τα κείμενα της συλλογικότητας ΣΥΡΙΖΑ μένει να αποδειχθεί και εξαρτάται από τη πραγματική οργανωσιακή δημοκρατία και όχι από τις προθέσεις των ειδικών "ομάδων".
Μακάρι να επιβιώσει ο ΣΥΡΙΖΑ και μακάρι να αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ και να μην φοβόμαστε να συζητάμε πράγματα!
Μέχρι τότε όμως δεν υπάρχουν και πολλοί τρόποι για να δημοσιοποιούμε "σκληρές" απόψεις. Οι σκληρές απόψεις επειδή δεν υπήρχε ποτέ η κουλτούρα στην αριστερά να συζητιώνται αλλά κρυβόντουσαν κάτω από το χαλί, βγαίνουν αναγκαστικά με άκομψο και πολλές φορές με αθέμιτο τρόπο.
Πέτρος Σταύρου
Επιτρέψτε μου όμως εγώ να μη θέλω να μπω σε τέτοιου είδους παιχνίδια και αναρωτηθείτε αν και πόσοι άλλοι ίσως δεν το θέλουν ή τέτοιες πρακτικές τους αποθαρρύνουν από το να συμμετέχουν
Επί της ουσίας: Τίποτε δε μπορεί να υποκαταστήσει τη ζωντανή συζήτηση-διαβούλευση, τίποτε δεν είναι ανώτερο από την παρέμβαση του ανθρώπου στα όσα γίνονται γύρω του, μαζί με τους άλλους ανθρώπους.
Αυτό, όμως, δεν μπορεί να εμποδίσει και τη διακίνηση των ιδεών και την ανταλλαγή των απόψεων μέσα από τρόπους σαν κι αυτόν, όπως δεν ακυρώνεται η τηλεφωνική επικοινωνία από την αναγκαία φυσικη επαφή.
Η αξία ενός επίκαιρου κειμένου παρέμβασης είναι ακριβώς αυτή: το επίκαιρο της παρέμβασης. Η διευκόλυνση πυ μας προσφέρουν τα ηλεκτρονικά μέσα βοηθάει τη διαδικασία να συντομευθεί, χωρίς να χάνει από την ουσία της.
Μ' αυτή την έννοια, στα σχόλια μπορεί ο καθένας/καθεμιά να συμβάλλει με διορθώσεις, αντιρρήσεις ή/και διαφωνίες, ώστε να διαμορφωθεί ένα πιο περιεκτικό και ενωτικό αποτέλεσμα.
Εάν κάποιος/α ξέρει περιπτώσεις που δε μπορούν να διαβουλευτούν με αυτό τον τρόπο, θα μπορούσαμε να στέλνουμε τα κείμενα με άλλους τρόπους (FAX, φωτοτυπία) και να συζητάμε (όποιος/α μπορεί) και να προσθέτουμε τα σχόλιά τους στο blog.
Κατά τα άλλα, ένα κείμενο παρέμβασης, υπογεγραμμένο από όσους/ες μπόρεσαν να μπουν τελικά (με τον όποιο τρόπο) στη διαδικασία) είναι εντελώς προτιμότερο από τη μούγκα τους και την (όπως γινόταν ως τώρα) αυθαίρετη "εκπροσώπησή" τους από τους γνωστούς τηλεαστέρες!
Ας συνεχίσουν να βγαίνουν (αφού έχουν τα πόστα), αλλά ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ!
Χρ. Παπαθανασίου
Απολύτως σεβαστό το δικαίωμα μη - συμμετοχής και επιτρεψε μου να πω και απόλυτως υγιης ως αντίδραση στις μέρες μας. Όμως μην επαναλαμβάνεις αυτά τα περί παιχνιδιών και ομάδων γιατί δεν έχεις δίκιο. Δεν κατευθυνόμαστε από κανέναν και ούτε υπηρετούμε κάποια κρυφή εσωκομματική η εξωκομματική οντότητα η σχέδιο. Ο τρόπος που επιλέγουμε να δημοσιοποιούμε την άποψη μας είναι άκομψος. Το είπαμε από την αρχή. Δεν είναι όμως αθέμιτος. Αθέμιτη είναι η αδιατάρρακτη ισορροπία του κομματικού βολέματος. Πολλοί από εμάς τα λέμε από το 2007 αυτά και ζητάμε άπό τότε δημοκρατικές διαδικασίες στον ΣΥΡΙΖΑ για ν α μπαίνουν θεσμικά και επίσημα τα ζητήματα. Άλλοι δεν θέλησαν αυτην την εξέλιξη, άλλοι δεν τόλμησαν και άλλοι τη σαμποτάρισαν.
Χαίρετε προς όλους
1.Είναι προφανές ότι ο ζωντανός διάλογος είναι καλύτερος από τον ηλεκτρονικό. Όπως είναι προφανές ότι ο ηλεκτρονικός διάλογος είναι καλύτερος από τον καθόλου διάλογο. Και εν πάση περιπτώσει, κουτσός ζαβός, ο διάλογος αυτός γίνεται στο blog μας μεταξύ συντρόφων –και όχι στα κανάλια και στις κυριακάτικες εφημερίδες. Άρα, επί του προκειμένου, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη η προσπάθεια των υπογραφόντων να ανοίξουν και μεταξύ μας μια συζήτηση, τα σημεία της οποίας έτσι κι αλλιώς έχουν ήδη γίνει μεγάλο ενδοσυριζικό θέμα.
2.Παρότι δε θεωρώ ότι το συνολικότερο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει και τελειώνει στους εκπροσώπους του -ακόμη ακόμη δε θεωρώ ότι αρχίζει και τελειώνει στην απαξιωτική και υπονομευτική στάση που με κάθε ευκαιρία επιδεικνύουν μέλη της Α.Π. απέναντί του- υπάρχει ένα όριο πέρα από το οποίο δεν μπορείς να λέγεσαι όχι ριζοσπαστική αριστερά αλλά φοβάμαι ούτε αριστερά με όρους Μπαμπινιώτη. Το όριο αυτό -κατά τη γνώμη μου- επί του συμβολικού ξεπεράστηκε στο δείπνο των 45 (στο οποίο ο σ. Τσίπρας μόνο ευτυχής θα πρέπει να νιώθει που δεν καλέστηκε). «Ο καθένας δικαιούται να οδηγεί ελεύθερα τις ιδέες του στο έσχατο όριό τους. Το ίδιο και ο Λεωνίδας Κύρκος. Το πρόβλημα είναι ότι το κάνει στο όνομα μιας ιστορίας της οποίας όλοι μετέχουμε. Και όποιος δεν αντιδρά μετέχει του εξευτελισμού». Δανείζομαι τη φράση από το κείμενο της σ. Ελένης Πορτάλιου «Δεν τιμώ και δεν σέβομαι» (www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=518255) για να κρατήσω κυρίως αυτό το «όχι στο όνομά μας» που διαποτίζει και το κείμενο που θέτουν προς συζήτηση οι σ. εδώ. Γιατί είναι αυτό ακριβώς που έχουμε στα χείλη όλοι όσοι, είτε ανένταχτοι είτε ενταγμένοι σε συνιστώσες, στηρίζουμε ο καθένας με τον τρόπο του το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, ως μια ζωντανή και πραγματική προσπάθεια της ριζοσπαστικής αριστεράς να βρει το νέο της προφίλ, να συμμετέχει στα κινήματα, να είναι εκεί που η κοινωνία πλήττεται κι αγωνιά, να εμπλακεί με προωθητικό τρόπο στα ζητήματα που προκύπτουν στην εργασία, το περιβάλλον, τη νεολαία, στο μέτωπο για τα δικαιώματα των μεταναστών...
3.«Όχι στο όνομά μας» είναι το λιγότερο που μπορεί να ζητήσει κανείς από τον κοινοβουλευτικό μας εκπρόσωπο όταν τον βλέπει κατ’ επανάληψη σε δημόσιο επίπεδο να φλερτάρει (ίσως και κάτι παραπάνω) το ΠΑΣΟΚ, τις «συνεργασίες» απ’ τα πάνω, τη συναίνεση και την εθνική ενότητα, στρατηγικές που ποτέ δε συνομολογήσαμε.
4.Αυτά τα ολίγα, ηλεκτρονικώς, εννοείται ότι συμφωνώ με το κείμενο.
Επειδή μέχρι τώρα ο διάλογος διεξάγεται με επιχειρήματα από τη μια πλευρά, θα επιχειρήσω να απαντήσω σ’ ένα υποθετικό επιχείρημα που θα μπορούσε ίσως να προβάλει ένας καλόπιστος σύντροφος που θα θεωρούσε ότι εν πάση περιπτώσει, η προσφυγή σε «καρατομήσεις» (Δ. Παπαδημούλης) είναι μια λογική που δεν ταιριάζει στην αριστερά του 21ου αιώνα. Θα μπορούσε λοιπόν ένας καλόπιστος σύντροφος να θέσει το ερώτημα: «Η πρακτική του σ. Κουβέλη, που συστηματικά προβάλει προσωπικές απόψεις αντίπαλες προς το «συριζικό κεκτημένο» είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. ΕΙΝΑΙ όμως ΤΟ ΜΟΝΟ; Δεν υπάρχει πρόβλημα με άλλες αντιλήψεις στο χώρο μας που παραμένουν ακόμα και σήμερα δέσμιες ιστορικών αγκυλώσεων του αριστερισμού, που ρέπουν στο βολονταρισμό, σ’ ένα αφελή καταγγελτισμό και μια φραστική «αγωνιστική» πλειοδοσία;»
Θα απαντήσω κάπως αφοριστικά. Βεβαίως και υπάρχει πρόβλημα με τέτοιου τύπου υπαρκτές αντιλήψεις στο χώρο του Σύριζα. Και θα ήταν λάθος να μην το αναγνωρίσουμε ανοιχτά. Όμως, με μια κρίσιμη επισήμανση: Το πολιτικό και ιδεολογικό μέτωπο απέναντι σε κάθε λογική αριστερισμού, τα ρεύματα της εργατικής αυτονομίας, του αντιεξουσιαστικού χώρου, κλπ, δεν θα είναι ποτέ αποτελεσματικά, όσο η επίσημη αριστερά και τα κόμματά της συνεχίζουν να δηλητηριάζονται από τις ιδέες του κυβερνητισμού, του εθνικού ακροατήριου, και της πάση θυσία αποφυγής των ρήξεων, τις ιδέες δηλ. που εξέφρασε ιδανικά ο Λ. Κύρκος, από την εποχή της διάσπασης του 1968. Μήπως η άνθιση του χώρου του αριστερίστικου βολονταρισμού την πρώτη περίοδο της μεταπολίτευσης δεν ήταν κυρίως η φυσική συνέπεια της ανικανότητας της επίσημης αριστεράς να εκφράσει και να καθοδηγήσει τις αυθόρμητες λαϊκές αντιστάσεις απέναντι στην πολιτική του Καραμανλή;
Χρ. Βαλλ.
Εύγε για την πρωτοβουλία. Όταν η βάση έχει εξοβελιστεί στο πυρ το εξώτερο, τότε το διαδίκτιο και οι ηλεκτρονικές πρωτοβουλίες μετατρέπονται σε καταφύγιο. Άλλωστε με πολλούς έχουμε γνωριστεί στους αγώνες, ενώ με άλλους που κοινοβουλευτικά μας εκπροσωπούν έχουμε γνωριστεί μόνο μέσω καναλιών, στα οποία είναι τρόφιμοι. Χίλιες φορές διαδίκτιο λοιπόν. Γιατί και ο διασυρμός της αριστεράς έχει όρια. Ρωτήστε και τον Μίχαλο να μας πει...
Αγόρια και κορίτσια, σύντροφοι και συντρόφισες...
Χαλαρώστε, αφήστε τα αριστεριστικο-δογματικά φιλοσοφήματα και σκεφτείτε πως αυτοί που σήμερα αφορίζετε έχουν εκλεγεί ΝΟΜΙΜΑ και πάνω σε θέσεις που εκφράζουν εδώ και ΠΑΑΑρα πολύ καιρό.
Τώρα το ποιος τους "επέτρεψε" να είναι στα ψηφοδέλτια της ανανεωτικής-ριζοσπαστικής-πολυπολιτισμικής-ξερολίστικιας-αυθεντικής-ανέρωτης αριστεράς είναι κάτι που θα το καταλάβετε κι'εσείς όταν πάψετε να λιβανίζετε τα πιτσιρίκια που (και καλά) ηγούνται του ΣΥΝ σήμερα.
Άρα, σταματήστε την ομαδοποίηση και βάλτε με το νου σας, ότι πριν μερικά χρόνια, όσοι σήμερα κόπτονται για κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, άκουγαν κοινοβουλευτική διαδικασία και ξερνούσαν από επαναστατικό στομαχόπονο.
Τέλος, όποιος οραματίζεται τον ΣΥΡΙΖΑ σαν ένα τσούρμο διαμαρτυρομένων έξω από υπουργεία, αστυνομίες και χώρους δουλειάς, ας προχωρήσει μόνος του και "εξ ονόματός του" κι'ο Μαρξ θα μετρήσει τα κουκιά.
Συλλογές υπογραφών για εξοστρακισμούς είναι φιαδρότητες παλαιών αριστερίστικων αντιλήψεων.
Ευχαριστούμε σύντροφε αναρχοαυτονομε για τις συμβουλές.
Είναι χρήσιμο σύντροφοι/ες που έχουν ξεκαθαρισμένες ιδέες και το μυάλο και τη συνείδηδη τους ήσυχα από προβλήματα να λένε την άποψη τους και να μας διαφωτίζουν.
ΔΗΛΩΣΗ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
"Η Εξωστρεφής Βάση"
Κειμενα...κειμενα...
Κειμενα...παντου...
Και τα μυαλα στα κειμενα
του "εσωτερικου" εχθρου...!
Α.Κ.
υ.γ.
...Απο τις Δηλωσεις μεταμελειας και μετανοιας ως τις Δηλωσεις "πολιτικης ανυπακοης" και "πολιτικης αντιστασης"...ποσα τσιγαρα δρομος ειναι...συντροφακια μου...??????
Δημοσίευση σχολίου