Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2019

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Με απόλυτη πλειοψηφία «πέρασε» η πολιτική διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ
EUROKINISSI

Με απόλυτη πλειοψηφία «πέρασε» η πολιτική διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ

Χωρίς ούτε ένα «κατά» εγκρίθηκε η πολιτική διακήρυξη, κατά τη δεύτερη και τελευταία ημέρα συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Η διακήρυξη θα αποτελέσει τη βάση της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα που θα πραγματοποιηθεί αύριο (Κυριακή) το βράδυ στο φεστιβάλ Σπούτνικ, της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η διακήρυξη αποτελεί ένα προσκλητήριο για την ένταξη νέων μελών, που ουσιαστικά εξηγεί γιατί να εγγραφεί κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ, με το κόμμα να ενδιαφέρεται όχι απλώς να εκφράσει αυτούς που το ψήφισαν, αλλά και να παρέμβει στους μαζικούς χώρους για τη διαμόρφωση μιας προοδευτικής πλειοψηφίας.
Το κείμενο αναφέρεται στην πολιτική συγκυρία κατά τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της Ν.Δ., πού βρίσκονται οι συσχετισμοί δυνάμεων στην Ευρώπη, ενώ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην οικολογία και την κλιματική κρίση.
Επίσης, τονίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «πρέπει να αλλάξει... όπως κάθε πολιτικός οργανισμός που επιθυμεί να αποτελεί έναν συλλογικό διανοούμενο, ένα εργαλείο κοινωνικής προόδου, ένα επιτελείο της κοινωνικής πλειοψηφίας  της εποχής του».

«Να συνδιαμορφώσουμε ένα κόμμα μαζικό...»

Μεταξύ άλλων, η διακήρυξη καλεί «όλους τους Δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες» να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, ζητώντας κατά την πορεία προς το 3ο Συνέδριο «να συνδιαμορφώσουμε ένα κόμμα μαζικό, λαϊκό, ριζοσπαστικό, δημοκρατικό που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και θα δίνει ρεαλιστικές και προοδευτικές απαντήσεις σε όλα τα σύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός μας».
«Τώρα είναι η σειρά μας να εμπιστευτούμε τον κόσμο που μας εμπιστεύτηκε», τονίζεται στη διακήρυξη.
Κομματικές πηγές ανέφεραν μεταξύ άλλων, ότι υπήρξε έμφαση στην αναγκαιότητα να πραγματοποιηθούν πολλές εκδηλώσεις σε όλες τις περιφέρειες, παρουσία στελεχών αλλά και του κ. Τσίπρα, «μια διαδικασία συνελεύσεων όπου να μπορούν οι άνθρωποι να μιλήσουν», «μια συνολική εξόρμηση του κόμματος στην κοινωνία».

«Η διακήρυξη συγκροτεί το νέο "εμείς"»

Νωρίτερα, ο Νίκος Παππάς, κατά την τοποθέτησή του, είχε αναφέρει ότι «η διεύρυνση θα διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει δεξιά στροφή», προσθέτοντας ότι «ο μόνος κίνδυνος που είχαμε ήταν να μολυνθούμε από τα μνημονιακά απόνερα, αλλά τον αποφεύγουμε γιατί υπάρχει το κείμενο της Διακήρυξης και η τοποθέτηση Σταθάκη».
Υπογράμμισε επίσης ότι «το κείμενο της πολιτικής διακήρυξης είναι ένα ιστορικό κείμενο γιατί συγκροτεί το νέο "εμείς"».
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος Τύπου Αλέξης Χαρίτσης μίλησε για την ψηφιακή πλατφόρμα που θα χρησιμοποιηθεί για την επιγραμμική (online) εγγραφή των νέων μελών, η οποία θα μπορεί να είναι έτοιμη περί τα μέσα Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από τις εκλογές και έπειτα έχουν ήδη εγγραφεί πάνω από 5.000 μέλη.

Η πολιτική διακήρυξη

Δημοκρατικό κάλεσμα ένταξης στον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία
Όλες και όλοι εμείς οι πολίτες που πιστεύουμε στις αξίες της ελευθερίας, της κοινωνικής προόδου, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.
Όλες και όλοι εμείς που οραματιζόμαστε μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και αγωνιούμε για τη βιωσιμότητα του πλανήτη.
Όλες και όλοι εμείς που όλα τα προηγούμενα χρόνια βρεθήκαμε απέναντι στην ιδιοτέλεια, στον ακραίο ατομισμό και ανταγωνισμό που οδηγεί σε ένα πόλεμο όλοι εναντίoν όλων, στην περιθωριοποίηση των ευάλωτων κομματιών της κοινωνίας, των γυναικών, και των νέων.
Όλες και όλοι εμείς που αντισταθήκαμε στις συνέπειες της κρίσης και τις πολιτικές λιτότητας, στην υποβάθμιση του κόσμου της εργασίας, του δημοσίου χώρου, των γειτονιών μας, των σχολείων και νοσοκομείων μας.
Όλες και όλοι εμείς που παλέψαμε να μετατρέψουμε αυτές τις αντιστάσεις σε εφαρμόσιμες πολιτικές, με επιτυχίες και αποτυχίες, αλλά που θέλουμε να συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα άλλο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό μοντέλο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Όλες και όλοι εμείς οι πολίτες του σήμερα που εμπνεόμαστε από τους μεγάλους αγώνες του χθες και τις ιστορικές παρακαταθήκες του ελληνικού λαού για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση.
Όλες και Όλοι εμείς που εμπνεόμαστε από τις πιο λαμπρές παραδόσεις της Αριστεράς στο τόπο μας. Από τη δημιουργία του ΕΑΜ και την Εθνική Αντίσταση, τους δημοκρατικούς αγώνες  κατά του μετεμφυλιακού κράτους, τον αγώνα του 114, τον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το μεταπολιτευτικό κύμα του εργατικού και φοιτητικού ριζοσπαστισμού και τη μεγάλη δημοκρατική έκρηξη του 81.
Αλλά και όλες και όλοι εμείς οι νεότεροι που διαμορφώσαμε τη πολιτική μας συνείδηση στα κινήματα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, στη Γένοβα και το Κοινωνικό φόρουμ, στους αγώνες για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου, στις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στη λιτότητα των μνημονίων και στις κινητοποιήσεις για τη προστασία του περιβάλλοντος ενάντια στη κλιματική αλλαγή.
Όλες και Όλοι εμείς που συναντηθήκαμε πρόσφατα στους εκλογικούς αγώνες της Προοδευτικής Συμμαχίας και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και σε όλα τα πολύμορφα προοδευτικά κοινωνικά κινήματα.
Όλες και Όλοι εμείς, άνθρωποι με διαφορετικές παραδόσεις, αριστεροί, σοσιαλιστές, αγωνιστές και αγωνίστριες του κομμουνιστικού, του οικολογικού και του φεμινιστικού κινήματος, προοδευτικοί δημοκρατικοί πολίτες του κέντρου, που υπερασπίζονται ατομικά, κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Διακηρύσσουμε τη πρόθεση μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να οικοδομήσουμε την Αριστερά της εποχής μας.
Και καλούμε όλους τους Δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Και στη πορεία προς το 3ο Συνέδριο τομή, του ΣΥΡΙΖΑ, να συνδιαμορφώσουμε ένα κόμμα μαζικό, λαϊκό, ριζοσπαστικό, δημοκρατικό που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και θα δίνει ρεαλιστικές και προοδευτικές απαντήσεις σε όλα τα σύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός μας.
1. Υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος των πολλών 
Η Αριστερά, στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο σε κάθε της εκδοχή, υπήρξε από την πρώτη μέρα της δημιουργίας της δύναμη προοδευτικής αλλαγής.
Στην πατρίδα μας, κάθε φορά που προσπάθησε να παρέμβει με τόλμη, με λογισμό και μ’ όνειρο, κάθε φορά που οικοδόμησε συμμαχίες και τοποθετήθηκε ηγεμονικά και ταυτόχρονα κινηματικά η Ελλάδα, ο λαός μας, οι κοινωνικές δυνάμεις της αλλαγής, είδαν και βλέπουν τους αγώνες τους να δίνουν καρπούς.
Τις μεγάλες δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού μας αλλά και τις διαχρονικές δημοκρατικές και προοδευτικές αξίες, θέλουμε να τις υπηρετήσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα, και με τους πιο πρόσφορους τρόπους, στις νέες συνθήκες. Να δημιουργήσουμε δηλαδή μια μεγάλη προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία με στόχο μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση.
Σε μια ιστορική συγκυρία, που ο παγκόσμιος καπιταλισμός, στην πιο επιθετική, παγκοσμιοποιημένη, νεοφιλελεύθερη, απάνθρωπη μορφή του, θέλει να εμφανίζεται ως το επιστέγασμα του ανθρώπινου πολιτισμού. Ως το τέλος της Ιστορίας, το τέλος των κοινωνικών και δημοκρατικών αγώνων, το τέλος της πάλης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Εμείς, η Προοδευτική Συμμαχία, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ελληνική Αριστερά, θέλουμε να διακηρύξουμε ότι: Η ιστορία δεν έχει τελειώσει!
Το όραμα μιας διαφορετικής, δημοκρατικής και δίκαιης κοινωνίας, κινητοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο.
Γιατί στη νέα εποχή το βασικό δίλημμα είναι ξεκάθαρο :
Ή ο γερασμένος κόσμος του ύστερου καπιταλισμού θα εξακολουθεί να καταστρέφει εκατομμύρια ανθρώπους, κοινωνίες, λαούς, το κλίμα, την ίδια τη γη, το κοινό μας σπίτι.
Ή οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ενός νέου διαφωτισμού, ενός νέου ανθρωπισμού και πολιτισμού, μιας ευρύτατης κοινωνικής συμμαχίας και αντίστασης, με την Αριστερά σε θέση ευθύνης και μάχης ανάμεσά τους, θα βάλουν φραγμό στην καταστροφή, θα αλλάξουν τη ροή της ιστορίας προς τη κοινωνική χειραφέτηση.
Γιατί σήμερα, περισσότερο από ποτέ, το να αντισταθούμε στο σύστημα που ορίζει τα πάντα με μοναδικό κριτήριο το κέρδος αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου.
Σήμερα, έχουμε την ευθύνη να οραματιστούμε, να προβληματιστούμε, να ενωθούμε, και να παλέψουμε για έναν άλλο κόσμο. Για έναν κόσμο με σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Κι αυτός ο κόσμος είναι εφικτός και αναγκαίος όσο ποτέ.
Το απέδειξαν οι μεγάλες κοινωνικές αντιστάσεις στα χρόνια της κρίσης, η άνοδος ενός νέου αριστερού, ριζοσπαστικού, και σοσιαλιστικού ρεύματος στην Ελλάδα.
Η δημιουργία για πρώτη φορά μιας κυβέρνησης μέσα στην ΕΕ με πυρήνα ένα κόμμα της Αριστεράς, που αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο.
Μια τολμηρή προβολή στο μέλλον.
Αποδείξαμε ότι μπορούμε ξανά να οραματιστούμε, πέρα από τον ορίζοντα της ήττας και της διαχείρισης, τις κοινωνικές αλλαγές που απαιτεί η εποχή μας.
Και να παλέψουμε γι’ αυτές.
Για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων, για την προστασία του κλίματος και των φυσικών πόρων, για την κατοχύρωση των σύγχρονων κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Απέναντι στην μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό, τη βία κατά των γυναικών, την οικολογική καταστροφή, την διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την ασύδοτη εξουσία των αγορών.
Τώρα είναι η σειρά μας να εμπιστευτούμε τον κόσμο που μας εμπιστεύτηκε.
Όλοι μαζί να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη προοδευτική παράταξη, που θα εκφράζει τα όνειρα και τις ανάγκες του δημοκρατικού προοδευτικού κόσμου. Που θα είναι δύναμη δημιουργίας, τομών και ρήξεων. Που μέσα από τον συνδυασμό της κυβερνητικής ευθύνης και της ζωντανής συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών θα μετασχηματίσει την Ελλάδα σε μια χώρα με ισότητα και αλληλεγγύη.
2. Για μια Ελλάδα με ισότητα, δημοκρατία και αλληλεγγύη
Η ισότητα και η δημοκρατία αποτελούν τις ιδρυτικές και θεμελιακές μας αξίες. Αποσκοπούμε  στη συνεχή μείωση των ανισοτήτων και την αλλαγή του κοινωνικού συσχετισμού δυνάμεων υπέρ των εργαζομένων, την συνεχή μεταφορά πόρων από το κεφάλαιο στην εργασία και στον συνεχή δημοκρατικό μετασχηματισμό του κράτους.
Η καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων σκιαγραφεί σήμερα τη βασική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις.
Μέσα στην κρίση βιώσαμε την προσπάθεια δημιουργίας ενός μοντέλου που θα στηρίζεται στην φθηνή εργασία.  Η ελαστικοποίηση και η μείωση του εργατικού κόστους, δηλαδή η εργασιακή ανασφάλεια, υποτίθεται ότι θα δημιουργούσαν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για την ελληνική οικονομία. Αυτό που τελικά δημιούργησαν ήταν η έκρηξη της ανεργίας, τα φαινόμενα του brain waste και του brain drain, η όξυνση της φτώχειας μέσα σε μια συνολικότερη οικονομική κατάρρευση με την απώλεια του 1/4 του ΑΕΠ.
Σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιθυμεί να επιστρέψουμε στο μοντέλο που γέννησε την χρεοκοπία. Σε ένα μοντέλο αυταρχικό, διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, με καμία πρόνοια για το περιβάλλον. Σε ένα μοντέλο αδιαφάνειας και συναλλαγής.
Η Νέα Δημοκρατία ακολουθεί την τάση μιας νέας αυταρχικής δεξιάς που ενσωματώνει στο εσωτερικό της στοιχεία εθνικιστικά. Η στενή σχέση της με το παρασιτικό κεφάλαιο, η επιστροφή σε πρακτικές διαπλοκής, ο αυταρχισμός στον τρόπο άσκησης της κυβερνητικής εξουσίας, πιστοποιούν ότι η παλινόρθωση του παλιού καθεστώτος, που τόσο κόστισε στη χώρα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Οι δημοκρατικοί πολίτες, οι προοδευτικοί άνθρωποι, οφείλουν να αντισταθούν. Να αποτρέψουν τα σχέδια μιας Δεξιάς που τίποτε δεν διδάχτηκε από την τραγωδία στην οποία βύθισε τη χώρα.  
Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ακολουθήσει έναν διαφορετικό δρόμο. Πρέπει να στηρίξει το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα που αποτελεί την σημαντικότερη επένδυση για το μέλλον της κοινωνίας μας.
Με στόχο μια οικονομία που στηρίζεται στην γνώση, στην έρευνα και στην καινοτομία, Μια οικονομία που δημιουργεί όχι μόνο περισσότερες αλλά και ποιοτικότερες θέσεις εργασίας. Θέσεις πλήρους απασχόλησης με πλήρη δικαιώματα. Μέσα από ένα πλαίσιο που θα επιτρέπει στον εργαζόμενο να ζει καλύτερα στο σήμερα και θα μετατρέπει τα οφέλη από την εξέλιξη της τεχνολογίας και την αύξηση της παραγωγικότητας σε οφέλη για ολόκληρη την κοινωνία.
Κανένα μοντέλο όμως δεν μπορεί να γίνει ανεκτό σήμερα αν δεν περιέχει τον σεβασμό των φυσικών πόρων. Τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης είναι ήδη εδώ.
Δεν αφορούν το μακρινό μέλλον ή κάποιους άλλους. Επηρεάζουν την ζωή μας, την λειτουργία των πόλεων μας, το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας.
Το παγκόσμιο κίνημα για την κλιματική κρίση συνδυάζει την κοινωνική και την διαγενεακή δικαιοσύνη με την προστασία του πλανήτη και της ζωής. Τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ διεξάγεται μια σημαντική συζήτηση για την ανάγκη ενός πράσινου New Deal. Σε αυτή την παγκόσμια κινητοποίηση οφείλουμε να διαδραματίσουμε σημαντικό ρόλο, πρώτα από όλα μέσα από την δύναμη του παραδείγματος και των δικών μας πολιτικών. Με μια γενναία στροφή στα ζητήματα της ενέργειας, των υποδομών, του ορυκτού πλούτου, της προστασίας των δασών και της διαχείρισης απορριμμάτων.
Το σύνθημα “σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα” σήμερα παίρνει ακόμη πιο επιτακτική μορφή. Στην βαρβαρότητα προστίθεται η καταστροφή του ίδιου του πλανήτη και της ανθρωπότητας.  
Μια άλλη Ελλάδα όμως σημαίνει και μια πιο δημοκρατική Ελλάδα. Με ένα σύγχρονο πλαίσιο για την κατοχύρωση και την διεύρυνση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Για την ουσιαστική ισότητα των φύλων και την αντιμετώπιση της ανησυχητικής επίθεσης στα δικαιώματα των γυναικών. Για την καταπολέμηση του σεξισμού, της ομοφοβίας, της τρανσοφοβίας
Η επιθυμία μας όμως για μία κοινωνία ισότητας, χωρίς αποκλεισμούς και αόρατους ανθρώπους, περνάει μέσα από μια σύγχρονη πολιτική ένταξης για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Η μετανάστευση αποτελεί μια ανθρώπινη πρακτική αιώνων, που σίγουρα οξύνεται από το σημερινό πλαίσιο πολεμικών συγκρούσεων, αλλά και της κλιματική κρίσης. Η ύπαρξη ουσιαστικών και αποτελεσματικών πολιτικών για την ένταξη μπορούν να αποτελέσουν πλούτο για την ελληνική κοινωνία.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, πρέπει να μιλήσουμε ξανά για τον εαυτό μας. Με αυτοπεποίθηση που προκύπτει από την κριτική και αυτοκριτική ιστορική ματιά. Με την βεβαιότητα ότι οι λαοί  δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και έχουν πολλά να κερδίσουν από την συνεργασία και τον σεβασμό στον πολιτισμό και την ιστορία των άλλων.
Δηλαδή με έναν πατριωτισμό σύμφυτο με την διεθνιστική διάσταση κάθε αριστερής πολιτικής. Με ένα πατριωτισμό που 200 χρόνια μετά την επανάσταση και την συγκρότηση του ελληνικού κράτους δεν επιθυμεί την αναπαραγωγή βολικών μύθων, αλλά στηρίζεται στην ιστορική αλήθεια και στο απελευθερωτικό μήνυμα που έστειλε ένας μικρός λαός όταν επέλεξε να αναμετρηθεί με μία αυτοκρατορία.  
Αυτή είναι η αυτοπεποίθηση μιας χώρας που απέδειξε πως μπορεί να είναι δύναμη συνεργασίας και ειρήνης στην δύσκολη περιοχή των Βαλκανίων. Η συνθήκη των Πρεσπών αποτελεί μια στρατηγική ήττα του εθνικισμού και ένα σημαντικό βήμα για την σταθερότητα και την ειρήνη. Η Ελλάδα χρειάζεται μια φιλειρηνική και ανοιχτή σε συνεργασίες εξωτερική πολιτική σε όλα τα μέτωπα, ενώ σε κάθε περίπτωση απαιτείται να αποφύγουμε οποιαδήποτε πολεμική περιπέτεια στην Μέση Ανατολή. Με όπλο το διεθνές δίκαιο κατοχυρώνουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τέλος στο ζήτημα του Κυπριακού παραμένουμε σταθεροί στην ανάγκη επίλυσης του στην βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.  
Για να μπορέσουμε να δώσουμε όμως αποτελεσματικά τον αγώνα ενάντια στις κοινωνικές ανισότητες χρειαζόμαστε μια σταθερή ιδεολογική πυξίδα. Ο στόχος για μια κοινωνία που δεν θα οργανώνεται με βάση το κυνήγι για το κέρδος, αλλά τις κοινωνικές ανάγκες, που δεν θα λειτουργεί στην βάση του ανταγωνισμού αλλά της αλληλεγγύης, αποτελεί οργανικό στοιχείο της πολιτικής μας.
Οι σημερινές μας επιλογές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το όραμα για μια κοινωνία με σοσιαλισμό, δημοκρατία και ελευθερία. Ψήγματα αυτής της διαφορετικής οργάνωσης υπάρχουν και σήμερα. Τα γεννούν οι κοινωνικοί αγώνες, και οι καθημερινές πρακτικές αλληλεγγύης και χειραφέτησης ενάντια στην κυριαρχία του κέρδους και του ανταγωνισμού.
Το αίτημα του σοσιαλισμού δεν περιγράφει ούτε μια ουτοπία, ούτε ένα καθεστώς. Αποτελεί μια απελευθερωτική διαδικασία. Με τομές και ρήξεις, χωρίς νομοτελειακά προκαθορισμένη πορεία, ή αποτέλεσμα. Μια διαδικασία που προφανώς θα περιλαμβάνει και πισωγυρίσματα, αλλά ποτέ δεν θα παίρνει τα μάτια από τον στόχο. Μια κοινωνία που η παραγωγή θα οργανώνεται δημοκρατικά με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, την εκπλήρωση των επιθυμιών και όχι το κέρδος.
Μια δημοκρατία που θα αγκαλιάζει το σύνολο της κοινωνικής ζωής και θα αποτελεί η ίδια παραγωγική δύναμη, όπου η συλλογικότητα αναδεικνύει έμπρακτα τη υπεροχή της έναντι της ατομικότητας και η αλληλεγγύη την ισχύ της έναντι του ανταγωνισμού. Ένας πολιτισμός ελεύθερος από το κέρδος, γόνιμος, δημιουργικός που θα εμψυχώνει, και θα ενθαρρύνει νέες αυτεξούσιες συλλογικότητες. Μια καθημερινότητα πλούσια και αυθεντική.
3. Για μια άλλη Ελλάδα σε μία άλλη Ευρώπη 
Ζούμε σε μια περίοδο παγκόσμιας αναταραχής και μετάβασης. Οι αιτίες που γέννησαν την κρίση είναι ακόμα εδώ. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου οι κοινωνίες μας έχουν καταφέρει να συσσωρεύσουν τόσο μεγάλες ποσότητες πλούτου αλλά ταυτόχρονα να οξύνουν σε τέτοιο βαθμό τις κοινωνικές ανισότητες.
Τεράστια ισχύς συγκεντρώνεται στα χέρια μικρών ομάδων οικονομικά και πολιτικά ισχυρών, έξω από κάθε δημοκρατικό έλεγχο. Την ίδια στιγμή οι φυσικοί πόροι και το περιβάλλον καταστρέφονται με ρυθμούς που μας επιβάλλουν να μιλάμε για κλιματική και οικολογική κρίση. Μεγάλες περιοχές του κόσμου παραμένουν στη φτώχεια και την υπανάπτυξη. Το παγκόσμιο πολυμερές εμπορικό σύστημα καταρρέει καθώς πολλαπλασιάζονται οι εμπορικοί πόλεμοι. Σειρά περιφερειακών πολεμικών συγκρούσεων προκαλούν ανυπολόγιστες ανθρώπινες και υλικές καταστροφές και κινδυνεύουν να οδηγήσουν σε γενικευμένες συγκρούσεις. Οι συμφωνίες πυρηνικού αφοπλισμού ακυρώνονται αυξάνοντας πάλι τον κίνδυνο πυρηνικού ολοκαυτώματος. Η άνοδος νέων κέντρων οικονομικής και πολιτικοστρατιωτικής ισχύος, όπως η Κίνα, επιφέρουν ανακατατάξεις που δεν είναι πάντα ομαλές.
Ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο τα τελευταία χρόνια παίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον πρόεδρο Τραμπ. Ακολουθούν ένα δρόμο μονομερών ενεργειών και πολιτικής ισχύος: εγκαταλείπουν τις συμφωνίες για το κλίμα, για την αποπυρηνικοποίηση του Ιράν και για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Κηρύσσουν εμπορικούς πολέμους, υπονομεύοντας το διεθνές πλαίσιο του εμπορίου. Υποστηρίζουν ακροδεξιές και ευρωσκεπτικιστές δυνάμεις στην Ευρώπη και υποβοηθούν την αστάθεια  στην περιοχή μας, στηρίζοντας με δογματική μονομέρεια την πολιτική της κυβέρνησης του Ισραήλ. Πρωτοστατούν διεθνώς στην ξενοφοβική αντιμετώπιση των μεταναστών. Η πολιτική τους έχει καταστεί παντελώς μη προβλέψιμη, πράγμα που αποτελεί πρόσθετο αποσταθεροποιητικό παράγοντα.
Στο ασταθές αυτό και επικίνδυνο διεθνές περιβάλλον, η Ευρώπη οφείλει να επαναθεμελιώσει μία σύγχρονη μορφή αλληλεγγύης και συνεργασίας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να υπερασπιστούμε και να διευρύνουμε τις κοινωνικές κατακτήσεις του ευρωπαϊκού χώρου. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε στην κλίμακα που απαιτείται αποτελεσματικές κοινωνικές πολιτικές για τις τεράστιες προκλήσεις της εποχής μας. Σήμερα όμως μια σειρά από κοινωνικές κατακτήσεις αμφισβητούνται με τέτοιους όρους που θέτουν ερωτήματα συνολικά για το μέλλον της ΕΕ.
Οι κυρίαρχες δυνάμεις και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους, έχουν οδηγήσει την Ευρώπη σε υπαρξιακή κρίση. Η ευρωπαϊκή οικονομία αγκομαχά, οι κοινωνικές ανισότητες, η ανασφάλεια, η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, η υψηλή ανεργία στον Νότο, πλήττουν καίρια το επίπεδο και την ποιότητα ζωής των πολιτών. Το Ηνωμένο Βασίλειο αποχωρεί. Κρίσιμοι ευρωπαϊκοί θεσμοί λειτουργούν όλο και περισσότερο μακριά από τους πολίτες και τον δημοκρατικό έλεγχο. Η Ευρώπη φαίνεται διχασμένη και ανήμπορη να διαχειριστεί το προσφυγικό ζήτημα, ανίκανη να ασκήσει μια ενιαία, αυτόνομη και εποικοδομητική εξωτερική πολιτική στη γειτονιά της. Σε αυτό το φόντο, εκτρέφεται η Ακροδεξιά και οι ιδέες της, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός, ο ευρωσκεπτικισμός.
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η Ακροδεξιά συμμετέχει στην κυβερνητική εξουσία, σε άλλες την πλησιάζει απειλητικά, ενώ σε όλες επηρεάζει την πολιτική ατζέντα, ιδιαίτερα των συντηρητικών δυνάμεων.
Η άνοδος της Ακροδεξιάς και των ιδεών της τρέφεται από την φτώχεια, τον θυμό και την απόγνωση που γεννάει ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι ισοπεδωτικές επιπτώσεις μιας ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης στο βιοτικό επίπεδο, την ασφάλεια και τις ταυτότητες των πολιτών. Η Ακροδεξιά οικοδομεί ένα αντισυστημικό προφίλ με μία ρητορική που πολλές φορές επιτίθεται στις  "ελίτ". Στην πραγματικότητα όμως καταλήγει πάντα να στοχοποιεί τους κοινωνικά αδύνατους και ποτέ τους πραγματικά οικονομικά και πολιτικά ισχυρούς.
Το γεγονός ότι κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού στρέφονται σε συντηρητική και αυταρχική κατεύθυνση συνιστά και ευθύνη των κομματικών σχηματισμών της Αριστεράς, επιτείνοντας την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης. Γιατί πολλές φορές απομακρύνθηκαν από τα συγκεκριμένα στρώματα, γιατί δεν έγιναν η φωνή τους, γιατί δεν έδωσαν μια διαφορετική διέξοδο ή ακόμα χειρότερα ταυτίστηκαν με την διαχείριση των σημερινών αδιεξόδων.
Η Ευρώπη ακολουθεί σήμερα μια αδιέξοδη πορεία. Απειλούνται οι κατακτήσεις και η διεθνής της θέση, η ίδια της η επιβίωση, ακόμη και οι δημοκρατίες μας. Επείγει μια προοδευτική στροφή.
4. Η επιστροφή της πολιτικής οργάνωσης, το κόμμα που χρειαζόμαστε 
Στοιχείο της κρίσης αποτέλεσε και η κρίση των πολιτικών κομμάτων. Μια διαρκής τάση απαξίωσης, απομαζικοποίησης των πολιτικών οργανώσεων και υποχώρησης συνολικά της συμμετοχής στα κοινά. Οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες και οι ανατροπές των τελευταίων χρόνων επαναφέρουν όμως διαρκώς το ζήτημα της πολιτικής οργάνωσης.
Σε αυτό το στοίχημα πρέπει να ανταποκριθούμε αν πραγματικά επιθυμούμε να κερδίσουμε το στοίχημα της κοινωνικής αλλαγής.
Η κρίση μας έχει αλλάξει όλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει και αυτός. Να αλλάξει όπως κάθε πολιτικός οργανισμός που επιθυμεί να αποτελεί έναν συλλογικό διανοούμενο, ένα εργαλείο κοινωνικής προόδου, ένα επιτελείο της κοινωνικής πλειοψηφίας  της εποχής του. Να αλλάξει γνωρίζοντας ότι ριζοσπαστικό είναι να μπορείς να μετασχηματίζεις τις κοινωνικές σχέσεις με βάση το συμφέρον της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Η εποχή που ζούμε θέτει τα ερωτήματα με τα οποία οφείλουμε να αναμετρηθούμε. Η κλιματική κρίση, η προστασία των φυσικών πόρων, της δημοκρατίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων και της εργασίας ορίζουν το τι σημαίνει σήμερα ριζοσπαστικό. Εδώ βρίσκεται και το δικό μας μέτρο αξιολόγησης για την κοινωνική χρησιμότητα που θέλουμε να υπηρετήσουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αλλάξει και να αλλάζει γνωρίζοντας ότι η διαδρομή που θέλουμε να ακολουθήσουμε σημαίνει πρώτα από όλα πλατιά κοινωνική συμμετοχή. Δεν είναι δρόμος των λίγων και των "φωτισμένων". Είναι ο δρόμος της πλειοψηφίας.
Σε αυτό τον δρόμο συναντηθήκαμε με συντρόφους και συντρόφισσες που συγκρότησαν την Προοδευτική Συμμαχία. Αριστεροί, σοσιαλιστές, οικολόγοι, ακτιβιστές και ακτιβίστριες της κοινωνίας των πολιτών.
Μια νέα κατάσταση, που βάζει μπροστά σε όλους μας νέα καθήκοντα.
Για να εναρμονιστούμε με τις ανάγκες της εποχής μας χρειαζόμαστε έναν πολιτικό φορέα ανοιχτό σε όλους τους αριστερούς, προοδευτικούς, δημοκρατικούς, ανήσυχους πολίτες. Στις κοινωνικές δυνάμεις που έχουν συμφέρον και κατανοούν ότι έχουν συμφέρον από την αλλαγή οικονομικού, κοινωνικού, και κρατικού μοντέλου. Ανοιχτό στις δημιουργικές και αγωνιστικές πρωτοβουλίες της κοινωνίας, ανοιχτό στην κοινωνική κριτική και σε όσα αυτή παράγει τόσο σε επίπεδο πρακτικής όσο και θεωρίας. Ανοιχτό στην δημιουργικότητα, την φαντασία και την καινοτομία των κινημάτων. Έναν φορέα που συμμετέχει με όρους δημιουργικούς στους κοινωνικούς χώρους και όχι με διάθεση επιβολής της μοναδικής αλήθειας.
Χρειαζόμαστε έναν φορέα πραγματικά δημοκρατικό. Που λειτουργεί συλλογικά, δρα με βάση τις αποφάσεις της πλειοψηφίας αλλά σέβεται και προστατεύει τις μειοψηφίες. Λειτουργεί πλουραλιστικά, και είναι ανοιχτός στην ύπαρξη ιδεολογικών και ιστορικών ρευμάτων σκέψης. Έναν φορέα που θα εκφράζει διαφορετικές παραδόσεις αριστερών, σοσιαλιστών, κομμουνιστών, σοσιαλδημοκρατών, ελευθεριακών, καθώς και αυτές του οικολογικού και φεμινιστικού κινήματος. Η ύπαρξη αυτών των παραδόσεων αποτελεί πλούτο. Στόχος μας αυτά τα ρεύματα σκέψης να λειτουργούν συνθετικά και δημιουργικά.
Ο στόχος για την αλλαγή και την κοινωνική απελευθέρωση απαιτεί και ιδέες. Σε αυτό τον αγώνα απαιτείται ο συνδυασμός επιστημονικής γνώσης και μαχητικής πολιτικής κατεύθυνσης. Χρειαζόμαστε συστηματική επιστημονική μελέτη για την ολόπλευρη κατανόηση του κοινωνικού γίγνεσθαι και την θεμελίωση της στρατηγικής και του προγράμματος μας. Στην προσπάθεια αυτή αξιοποιούμε τα μαρξιστικά εργαλεία ανάλυσης, αλλά ακουμπάμε  ευρύτερα στη χειραφετητική σκέψη, αξιοποιούμε κριτικά κάθε σημαντική θεωρητική συμβολή.
Ο τρόπος λειτουργίας μας οφείλει να αποτελεί καθρέφτη της κοινωνίας που ονειρευόμαστε και όχι κακέκτυπο ενός χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος. Ο δρόμος για την κοινωνική αλλαγή δεν εξαντλείται σε αποφάσεις, διατάγματα και νόμους, αλλά ξεκινάει μέσα από την κοινωνία και εκεί επιστρέφει. Η επινοητικότητα και η συλλογική ευφυΐα των ανθρώπων που αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή αποτελούν το πιο ισχυρό μας πλεονέκτημα απέναντι στους μηχανισμούς εξουσίας που θέλουν να διατηρήσουν τα σημερινά αδιέξοδα.  
Χρειαζόμαστε ένα κόμμα ανοιχτό που να αφουγκράζεται τις πρωτοβουλίες που υπάρχουν στον πολιτισμό, τις πρωτοβουλίες από νέους και γυναίκες. Ένα κόμμα  που δεν θέλει να τα ποδηγετήσει αλλά να δώσει χώρο. Ένα κόμμα στο οποίο βλέπουν λόγο να ενταχτούν όσες και όσοι βρέθηκαν με  μειωμένα κοινωνικά δικαιώματα και χωρίς κοινωνική προστασία, οι γυναίκες που υπέστησαν όλες τις συνέπειες του νεοφιλελευθερισμού στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνική ζωή.
Οι νέοι που αντιμετωπίζουν ένα μέλλον με  χαμηλότερους μισθούς, επισφάλεια, με χαμηλότερα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Ένα κόμμα στο οποίο η ένταξη έχει πραγματικό νόημα. Γιατί οι αποφάσεις του λαμβάνονται συλλογικά. Και συλλογικά μάχεται από κάθε θέση για την υπεράσπιση της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Χρειαζόμαστε επομένως ένα μαζικό κόμμα με διαδικασίες που επιτρέπουν τη συνεχή αλληλεπίδραση με το κοινωνικό περιβάλλον. Ένα κόμμα που εγκαταλείπει την ασφάλεια του πρωτόκολλου, της επετηρίδας, και της ρουτίνας, και γίνεται εργαστήρι πειραματισμού δομών, ιδεών, μεθόδων. Ένα κόμμα ικανό να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, τα νέα πεδία επικοινωνίας που έχει ανοίξει η πληροφορική, τη διασύνδεση εκατομμυρίων ανθρώπων με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ένα κόμμα που ανοίγει την πόρτα του χωρίς αποκλεισμούς σε όλους τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς ανθρώπους, ριζωμένο στην κοινωνία, στις κοινωνικές οργανώσεις, σε κάθε χώρο όπου χτυπά η καρδιά της κοινωνικής πλειοψηφίας, και ταυτόχρονα ένα κόμμα που με την ψηφιακή του διάσταση και την ψηφιακή διασύνδεση των μελών του, θα  ανοίξει νέους ορίζοντες τόσο στην εσωκομματική δημοκρατία, όσο και στην διαδραστική ενημέρωση και κινητοποίηση των οργανώσεών του. Οι Οργανώσεις Μελών κοινωνικά γειωμένες και ιδεολογικά μαχητικές συζητούν και αποφασίζουν δημοκρατικά για όλα τα μικρά και μεγάλα θέματα. Τα μέλη συμμετέχουν ενεργά στην τοπική αυτοδιοίκηση,  τα συνδικάτα, τα επιμελητήρια, τους τοπικούς φορείς, τους επιστημονικούς και πολιτισμικούς συλλόγους εξειδικεύοντας και μεταφέροντας στην κοινωνία τις ιδέες μας αλλά και γειώνοντας το ίδιο το κόμμα με την κοινωνία.
Ένα κόμμα που θα μπορεί να συμπυκνώνει από την σκοπιά του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις της κοινωνίας. Σε έναν κόσμο εξατομίκευσης και ρήξης των κοινωνικών δεσμών προτάσσουμε μια Κοινότητα των κοινοτήτων, ένα δίκτυο, ένα πλέγμα  που χωρά πολλά δίκτυα.
5. Αλλάζουμε την ζωή μας, κερδίζουμε το μέλλον
Στον όμορφο αγώνα για μια Ελλάδα της προόδου, καλούμε τον κόσμο της εργασίας, τις νέες και τους νέους, τους άνεργους, τους ανθρώπους του πολιτισμού και των γραμμάτων, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες, όλους όσοι επιχειρούν στην οικονομία, με όρους ανάπτυξης και σεβασμού των εργασιακών δικαιωμάτων, να ανταποκριθούν στο μεγάλο προσκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ και της προοδευτικής παράταξης. Να δώσουν τη δική τους πνοή, τη δική τους πείρα, της δική τους ενέργεια, στο μεγάλο κόμμα της προόδου, που χρειάζεται σήμερα η χώρα.
Για μια κοινωνία που θα χωράει τα όνειρα και τις ανάγκες μας. Για μια συλλογική ζωή με νόημα και αποτελεσματικότητα. Κάνουμε όλοι μαζί το αποφασιστικό βήμα. Κάνουμε δική μας υπόθεση την συγκρότηση της σύγχρονης μεγάλης αριστερής και προοδευτικής παράταξης που θα εκφράζει την μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία.

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Αλ. Τσίπρας: Αναγκαία η συμβολή της Ιταλικής Αριστεράς στον κοινό βηματισμό των προοδευτικών δυνάμεων


"Η Ιταλική Αριστερά αποτελούσε πάντα ένα εργαστήρι ιδεών και δράσης" σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας στα κοινωνικά δίκτυα τονίζοντας ότι:
"Είναι αναγκαία η συμβολή της και σήμερα στο διάλογο και τον κοινό βηματισμό των προοδευτικών δυνάμεων της Ευρώπης. Για να αναζητήσουμε προοδευτικές λύσεις στις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι χώρες μας, η Ευρώπη και ο κόσμος."
Από τις συναντήσεις του Αλέξη Τσίπρα στη Ρώμη, με αντιπροσωπεία του Δημοκρατικού κόμματος, στο γεύμα που του παρέθεσε ο Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Έντζο Αμέντολα και ο αναπληρωτής ΓΓ του κόμματος Αντρέα Ορλάντο, με αντιπροσωπεία της Sinistra Italiana και της πολιτικής συμμαχίας «Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο γάιδαρος του Μπουριντάν και η νεοφιλελεύθερη αλεπού




Του Δημήτρη Κανταλή*

Ξεκίνησε ήδη ο δημόσιος διάλογος ενόψει του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας που φιλοδοξεί να καταλήξει στη δημιουργία ενός νέου, μαζικού και σύγχρονου κόμματος της Αριστεράς . Φυσικό είναι, το επικείμενο συνέδριο του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού αριστερού κόμματος να απασχολεί όχι μόνο τα μέλη και τους φίλους του, αλλά και όλο το πολιτικό φάσμα της Ελλάδας και -σε ένα βαθμό-και της Ευρώπης.
Μεγάλη έκπληξη, ωστόσο, αποτέλεσε η προσφορά του γαλαντόμου ινστρούχτορα της νεοφιλελεύθερης παράταξης να μας προσφέρει το γήπεδο και για την προθέρμανση και για τον καθαυτό αγώνα και μάλιστα να διαιτητεύσει αφιλοκερδώς στο ματς που φαντασιώνεται ότι θα διεξαχθεί ανάμεσα τους φίλα προσκείμενους στον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα και τους "εσωκομματικούς αντιπάλους" του. Υποσχέθηκε μάλιστα στον αρχηγό της μείζονος αντιπολίτευσης ότι θα στήσει το παιχνίδι και θα τον αφήσει να κερδίσει με πολλά γκολ στην εσωκομματική κόντρα, αρκεί να παίξει το σύστημα που θα του υποδείξει. Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε αυθωρεί και παραχρήμα και το περιεχόμενό της σε Κυπριακή απόδοση είχε ως ακολούθως: «Η αλεπού στον ύπνο της εθώρεν πετεινάρκα». Η νεοφιλελεύθερη αλεπού προφανώς δεν θα ησυχάσει αλλά θα πασχίσει με τους πληρωμένους κονδυλοφόρους της να περάσει το δίλημμα στα μέλη και τους φίλους της Αριστεράς: Ή μαζικό, μαλθακό κεντροαριστερό μόρφωμα θα φτιάξετε, ή ελιτίστικο αλλά πούρο Αριστερό κόμμα. Ελπίζει ότι θα φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του γαϊδάρου του Μπουριντάν που επειδή ταυτόχρονα πεινούσε και διψούσε υπερβολικά δεν μπορούσε να διαλέξει αν θα φάει ή θα πιει και μας άφησε χρόνους.
Εκείνο που μέχρι το συνέδριο θα αναγκαστούν να καταπιούν οι πολιτικοί αντίπαλοι και οι άσπονδοι «φίλοι» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι και τις ιδέες μας δεν θα απεμπολήσουμε και την κυβέρνηση θα ξαναπάρουμε στις επόμενες εκλογές! Και μαζικό κόμμα θα έχουμε και την αριστερή ψυχή μας δεν θα απολέσουμε. Η αγκύρωση των μελών της σύγχρονης μαζικής Αριστεράς με την κοινωνία θα είναι εκ των ων ουκ άνευ για κάθε αριστερό άνθρωπο που κινείται σε οποιοδήποτε χώρο διαβιούν, εργάζονται ή περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους οι πολίτες. Για να μην αδικούμε, ωστόσο τους νεοφιλελεύθερους καλοθελητές πως είναι η κόλαση για τον ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουμε να δούμε, και μάλιστα με κατανόηση, ότι υπάρχουν ορισμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν με κάποια επιφύλαξη το τι θα προκύψει από το όντως εκρηκτικό άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία. Υπάρχουν για παράδειγμα μέλη που θέλουν πάση θυσία επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και πιστεύουν πως αυτό είναι εφικτό μόνο με τη μετάλλαξη του κόμματος σε ένα μεγάλο κεντρο-αριστερό πολιτικό σχηματισμό όπου οι έννοιες «μέλος», «φίλος», «οπαδός» δεν παίζουν σημαντικό ρόλο και ποσώς ενδιαφέρει η ιδεολογική τους φόρτιση. Εκ διαμέτρου αντίθετα κινούνται άλλα μέλη, που θεωρούν ότι ο εξαπλασιασμός μέσα σε λίγους μήνες των μελών του κόμματος θα είναι ανεξέλεγκτος και πιθανότατα θα «χαθεί η μπάλα», μαζί και η αριστερή μας ταυτότητα. Επιπλέον, θεωρούν πως το διαδίκτυο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη φυσική παρουσία των μελών σε οποιαδήποτε κομματική δραστηριότητα.
Εάν όλα αυτά συνέβαιναν στην προεπαναστατική Ρωσία, είμαι σίγουρος πως θα γελάγανε ακόμα και τα μουστάκια του σύντροφου Λένιν. Χαρακτηριστική ήταν η αποστροφή του σε μια κομματική συνεδρίαση: «Δώστε μου έναν αγκιτάτορα κι έναν ινστρούχτορα σε μια πλατεία γεμάτη κόσμο και σε μια ώρα έχω φτιάξει επαναστατική κατάσταση!». Ανάλογη ήταν και η υποθήκη του Ιησού στους μαθητές του που θα σήκωναν όλο το βάρος της διάδοσης ανά τον κόσμο της νέας θρησκείας : «Εσείς είσαστε το αλάτι της γης. Αν το αλάτι υγρανθεί και αλλοιωθεί, θα χάσει την ιδιότητά του ως συντηρητικό των τροφίμων!»
Κοινό σημείο εκκίνησης είναι εκ του ασφαλούς η αποδοχή όλων πως τη μεγάλη διεύρυνση του κόμματος οφείλαμε να την έχουμε κάνει ήδη από το 2008 που μας έβαζε τις φωνές ο σ. Ελεφάντης. Ας την κάνουμε, λοιπόν, έστω και με δεκαετή καθυστέρηση αλλά και με περίσσεια κομματική αλλά και κυβερνητική πείρα. Τώρα μάλιστα, υπάρχει και η τεχνολογία που μας λύνει τα χέρια.
Η δημιουργία ειδικών φόρουμ στο διαδίκτυο, που σύντομα θα γίνει πραγματικότητα θα συμβάλλει καταλυτικά και στη μαζικοποίηση αλλά και στην εξασφάλιση της άμεσης δημοκρατίας στο νέο κόμμα: Στην ιδανική περίπτωση δεκάδες χιλιάδες μέλη θα μπορούν να διαβουλεύονται σε ανοιχτές διασκέψεις για όλες κι όλους, κάτι που είναι φύσει αδύνατο να επιτευχθεί έστω κι αν αντάμωνε όλος ο ΣΥΡΙΖΑ στο γήπεδο Μαρακανά! Εδώ και χρόνια οι Φινλανδοί πολίτες μπορούν να διατυπώνουν ακόμη και νομοθετικές προτάσεις στην πλατφόρμα Open Ministry. Οι Podemos στην Πορτογαλία, ο Κόρμπιν στη Μ. Βρετανία, ο Sanders στις ΗΠΑ έχουν πολλά να μας διδάξουν με τις καινοτόμες μεθόδους που αξιοποιούν για να μηδενίζουν μέσω διαδικτύου τον χρόνο και τις αποστάσεις ανάμεσα στα μέλη τους και να εξασφαλίζουν την πλέρια ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Όταν ο γνωστός ψυχίατρος Irvin D. Yalom τονίζει στο τελευταίο βιβλίο του: “Becoming Myself- A Psychiatrist’s Memoir” τη χρησιμότητα του διαδικτύου στην ψυχιατρική, νομίζω ότι πρέπει να είναι κανείς δογματικός και άκρως συντηρητικός για να εναντιώνεται στη χρησιμότητα του διαδικτύου ακόμη και στην πολιτική επικοινωνία! Φαντάζομαι πως στο νέο, σύγχρονο, μαζικό κόμμα της αριστεράς κανένας Αριστερός άνθρωπος δεν θα μπει στον πειρασμό των Λουδιτών επαναστατών του 19ου αιώνα που έσπαγαν τις μηχανές για να μην αυξηθεί η ανεργία!

* Ο Δημήτρης Κανταλής είναι εκπαιδευτικός, μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2019

Είμαστε τo 31,5%, αφουγκραζόμαστε το 99% του ελληνικού λαού (Δημήτρη Κανταλή)


 

Ο προσυνεδριακός διάλογος για το υπό ίδρυση σύγχρονο, μαζικό κόμμα της Αριστεράς ήδη ξεκίνησε και φαίνεται πως συμφωνούμε απολύτως όλες και όλοι ότι επιβάλλεται να στήσουμε μαζικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία παντού. Με εξωστρεφείς δράσεις στην κοινωνία, σε κάθε μαζικό χώρο, αλλά και στο διαδίκτυο να αφουγκραστούμε και να πείσουμε τους ανθρώπους που μας ψήφισαν ότι μόνο με οργανωμένο και συλλογικό αγώνα μπορούμε να οικοδομήσουμε μιαν άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Στην πορεία μας αυτή, πέραν των άμεσα ενδιαφερομένων, ήδη επιχειρούν να εμπλακούν και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και δημοσιογράφοι σε διατεταγμένη υπηρεσία που «νουθετούν» τον Αλέξη Τσίπρα να δείξει ότι «σοβαρεύτηκε» και συμβιβάζεται με τη «νέα πραγματικότητα».
Να αποδεχτεί να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μια αντιπολίτευση του «παλαιού καλού» δικομματισμού που με «κοσμιωτάτη διαγωγή» θα μπορέσει εν ευθέτω χρόνω να αναλάβει εκ νέου τη διακυβέρνηση της χώρας. Θυμίζουν οι κεκράχτες της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς την Αγγλίδα αριστοκράτισσα που δοκίμασε τη σκορδαλιά του Ροΐδη, έδειξε εντυπωσιασμένη από τη γεύση της, αλλά του πρότεινε την επόμενη φορά που θα την κεράσει να μη βάλει σκόρδο επειδή μυρίζει άσχημα!
Ονειρο θερινής νυκτός της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς να συμβάλλει με όλα τα μέσα που διαθέτει στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα light κεντροαριστερό πλαδαρό μόρφωμα. Θα φροντίσουμε δεόντως ώστε μετά το συνέδριο να εκπλαγούν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι δυσάρεστα από το νέο μαζικό και αγκυρωμένο στον λαό σύγχρονο και μαζικό κόμμα της Αριστεράς, που δεν βολεύεται με λιγότερο ουρανό.
Μιας Αριστεράς που θα βρίσκεται σε διαρκή ζωντανό και γόνιμο διάλογο με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού ανεξάρτητα από την επιλογή του στις πρόσφατες εκλογές. Για τη δική μας Αριστερά (αλλά και για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών) αποτελεί πρόκληση οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι να κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στα τριάμισι δισεκατομμύρια των πιο φτωχών ανθρώπων. Η δική μας Αριστερά δεν αποδέχεται και θα αντιπαλέψει με όλες της τις δυνάμεις την επιχειρούμενη καταστροφή του πλανήτη (πυρκαγιές σε Αμαζόνιο, Σιβηρία).
Για εμάς «η γη είναι μπλε όπως ένα πορτοκάλι» καθώς έγραφε ο Γάλλος κομμουνιστής ποιητής Πολ Ελιάρ μιλώντας για τον έρωτα. Για τους Τραμπ, Μπολσονάρο και τους απανταχού καπιταλιστές η γη είναι ένα σκέτο πορτοκάλι που θέλουν να το στύψουν μέχρι να απομυζήσουν και την τελευταία του σταγόνα. Ολα τα δίκια είναι με το μέρος μας, μόνο που πρέπει να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά για να γίνουν κοινό αγαθό οι αλήθειες μας, να γίνει κοινή παραδοχή πως αυτοί, το 1%, μιλάνε για κέρδη και ζημιές, ενώ εμείς, το 99%, μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
Ισως ακούγεται ουτοπικό να καταφέρουμε σε μερικούς μήνες να συστρατευτούν μαζί μας το 10% των ψηφοφόρων μας. Δεν υπάρχει όμως άλλη διέξοδος. Η επανίδρυση της Αριστεράς ή θα γίνει κοινή υπόθεση της πλειοψηφίας των ενεργών πολιτών ή δεν θα υπάρξει. Και πάνω από όλα: στην πορεία προς το συνέδριο επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε ότι όλες και όλοι, από τον πρόεδρο μέχρι το πιο νέο μέλος, έχουμε δύο αυτιά και ένα στόμα. Θα βγούμε από τα κομματικά γραφεία για να επικοινωνήσουμε άμεσα με τους πολίτες μιλώντας λίγο και ακούγοντας πολύ και με προσοχή.
Αν στο μεσοδιάστημα ώς το συνέδριο δεν παλέψουμε να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι, μόνο «αριστερά μερεμέτια» μπορούμε να κάνουμε και όχι να ιδρύσουμε ένα νέο μαζικό, σύγχρονο αριστερό κόμμα που έχει ανάγκη η κοινωνία. Πολλές/πολλοί θα επιχειρήσουν να μας «προσγειώσουν» μιας και η καθημερινότητα είναι σκληρή σε παραδείγματα και είναι γνωστές οι δυσκολίες που έχει η απόφαση για οργανωμένη ζωή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το βιβλίο «Ιndignez-vous!» («Αγανακτήστε!») του Stéphane Hessel (Στεφάν Εσέλ) ήταν πρώτο στη λίστα των μπεστ σέλερ στη Γαλλία, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ πωλήσεων, ενώ το βιβλίο του ίδιου «Εngagez-vous!» («Αγωνιστείτε») είχε μέτριες πωλήσεις.
Πηγή έμπνευσης και πίστης στον δύσκολο αυτό αγώνα ας είναι ο σύντροφος Αγγελος Ελεφάντης που μας προέτρεπε «να κάνουμε όλες και όλοι μια ευγενή χρήση της ζωής μας» και συνέχιζε: «Ελληνες και Ελληνίδες, λοιπόν, να οργανωθούμε στο κόμμα μας, οργανωθείτε γιατί χανόμαστε. Αριστεροί και αριστερές, οργανωθείτε στο κόμμα που μας έλαχε, στον ΣΥΡΙΖΑ».
Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια από το κάλεσμα του αγαπημένου συντρόφου, τα ποσοστά μας έκτοτε υπερακοντίσθηκαν, οργανωτικά όμως η προτροπή του ισχύει στο ακέραιο. Είναι χρέος ημών των ζώντων να πραγματώσουμε το όραμα όλων των φωτισμένων συντροφισσών και συντρόφων της Ανανεωτικής Αριστεράς, που πριν φύγουν από τη ζωή άνοιξαν δρόμους δύσκολους.
Και οι δρόμοι αυτοί, με την τόλμη και γενναιότητα της τωρινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν πλέον λεωφόροι. Λεωφόροι που πρέπει να δικαιώσουν το όνομά τους και την ουσία τους: να φέρουν τον λαό, να πλημμυρίσουν από νέους και νέες συντρόφισσες και συντρόφους. Στον όμορφο και γόνιμο διάλογο που ήδη έχει ανοίξει και θα πυκνώσει μέχρι το συνέδριο, ας αντηχεί στα αυτιά μας η υποθήκη του Πολ Ελιάρ:
«Θα αδράξουμε με ταχύτητα την αυγή και την άνοιξη και θα προετοιμάσουμε τις μέρες και τις εποχές στο μέτρο των ονείρων μας».
* Ο Δημήτρης Καντaλής είναι εκπαιδευτικός, μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019

«Ηλεκτροσόκ» αποπροσανατολισμού για τη ΔΕΗ (avgi.gr)

Στη συνταγή της κινδυνολογίας και της μετάθεσης ευθυνών στην προηγούμενη κυβέρνηση, ώστε να δικαιολογήσει τις επικείμενες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, επιμένει ο Κωστής Χατζηδάκης. Ο υπουργός Ενέργειας ισχυρίστηκε χθες (Real FM) ότι “στη ΔΕΗ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τη φέρουν στο χείλος του γκρεμού, ενώ επανέλαβε σε απειλητικούς τόνους (ΣΚΑΪ) ότι «εάν υπάρξουν θέματα τα οποία σχετίζονται με τη Δικαιοσύνη, θα αχθούν στη Δικαιοσύνη».
Υπενθυμίζεται πως και ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης σημείωσε την Παρασκευή ότι “θα αποδοθούν οι ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν είτε μέσω της πολιτικής διαδικασίας του Κοινοβουλίου είτε της Δικαιοσύνης”.
“Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα” απάντησε σε αυτό το φόντο ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Χαρίτσης, που διαμήνυσε: «Όλα στο φως, αν θέλει εξεταστική η κυβέρνηση της Ν.Δ. Τίποτα δεν έχουμε να φοβηθούμε. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, να δούμε τι έχει γίνει στη ΔΕΗ όλα αυτά τα χρόνια και τις ευθύνες των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ». Ο Αλ. Χαρίτσης τόνισε ότι «οι δηλώσεις Χατζηδάκη αποτελούν κίνηση αποπροσανατολισμού για τις αυξήσεις στα τιμολόγια, ύψους 500 εκατ. ευρώ».

Αποστάσεις Γεραπετρίτη από “Τιτανικό”

Δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι ενώ ο Κωστής Χατζηδάκης έχει ορίσει ως “βασική προτεραιότητα τη σωτηρία της ΔΕΗ” δεν δίστασε να παρομοιάσει τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού με τον “Τιτανικό”! Αποστάσεις από τη σχετική αναφορά έλαβε ωστόσο ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης (Πρώτο Πρόγραμμα).

Κ. Χατζηδάκης: “Ίσα βάρκα - ίσα νερά”

Ο υπουργός Ενέργειας επιχείρησε εκ νέου να θολώσει τα νερά στο θέμα των ανατιμήσεων λέγοντας ότι “εάν δεν είχαμε τη μείωση του ΦΠΑ, που έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση, και αν δεν είχαμε τη μείωση του ΕΤΜΕΑΡ, που κάναμε εμείς γιατί βρήκαμε ένα μαξιλάρι 200 εκατ. σε αυτό τον λογαριασμό, που είναι αυτά που πληρώνουμε για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τότε θα μιλάγαμε για αυξήσεις”. Επανέλαβε δε τον ισχυρισμό ότι “εμείς εξισορροπούμε τις αυξήσεις που έγιναν για το ταμείο της ΔΕΗ με αυτές τις δύο μειώσεις, έτσι ώστε για τον καταναλωτή να είναι ίσα βάρκα - ίσα νερά». Αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψη του Κωστή Χατζηδάκη ότι “η Ν.Δ. έχει ρυθμίσει τις οφειλές της στη ΔΕΗ, έχει ακόμα δύο δόσεις να πληρώσει, των 6.000 ευρώ”...

Σ. Φάμελλος: “Αύξηση στους επαγγελματίες”

“Η δική μας θέση δεν είναι προφανώς ότι τα πράγματα είναι ανέφελα στη ΔΕΗ, όμως δεν δικαιολογούνταν αυτές οι αυξήσεις”, ανέφερε ο τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος (Real FM). Ο Σ. Φάμελλος, στον απόηχο της επιχειρηματολογίας Χατζηδάκη για “ίσα βάρκα - ίσα νερά”, εξήγησε ότι “η απόφαση που έχει λάβει η κυβέρνηση από τη μια μεριά φαίνεται ότι είναι μία μεταφορά κόστους περίπου 500 εκατ. ευρώ στους καταναλωτές, όμως θα μου επιτρέψετε να είμαστε λίγο επιφυλακτικοί, γιατί βγήκε και άλλη μία ανακοίνωση για το ΕΤΜΕΑΡ, που είναι το ειδικό τέλος που πληρώνουμε για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας".
Όπως σημείωσε, “παρότι υπάρχει η προαναγγελθείσα μείωση για να χωρέσει μέσα σε αυτήν ένα ποσοστό αύξησης του λογαριασμού, φαίνεται ότι σε κάποιους πελάτες -και θα έλεγα αυτό αφορά ιδιαίτερα τους επαγγελματίες- θα υπάρχει αύξηση”.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Σ. Φάμελλος χαρακτήρισε «λίγο παράλογο να μεταφέρουν αύξηση σε όλους τους μικροεπαγγελματίες, βιοτέχνες, μαγαζάτορες, μικροπαραγωγούς». Εκτίμησε δε ότι “η σκέψη του κ. Χατζηδάκη είναι να δημιουργήσουμε και 'κέρδη' στη ΔΕΗ για να μπορέσουμε να την ιδιωτικοποιήσουμε πιο εύκολα. Άρα να τη δώσουμε προίκα”...
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ