Ο προσυνεδριακός διάλογος για το υπό
ίδρυση σύγχρονο, μαζικό κόμμα της Αριστεράς ήδη ξεκίνησε και φαίνεται
πως συμφωνούμε απολύτως όλες και όλοι ότι επιβάλλεται να στήσουμε
μαζικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία παντού. Με
εξωστρεφείς δράσεις στην κοινωνία, σε κάθε μαζικό χώρο, αλλά και στο
διαδίκτυο να αφουγκραστούμε και να πείσουμε τους ανθρώπους που μας
ψήφισαν ότι μόνο με οργανωμένο και συλλογικό αγώνα μπορούμε να
οικοδομήσουμε μιαν άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από
άνθρωπο.
Στην πορεία μας αυτή, πέραν των άμεσα ενδιαφερομένων, ήδη επιχειρούν να εμπλακούν και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και δημοσιογράφοι σε διατεταγμένη υπηρεσία που «νουθετούν» τον Αλέξη Τσίπρα να δείξει ότι «σοβαρεύτηκε» και συμβιβάζεται με τη «νέα πραγματικότητα».
Να αποδεχτεί να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μια αντιπολίτευση του «παλαιού καλού» δικομματισμού που με «κοσμιωτάτη διαγωγή» θα μπορέσει εν ευθέτω χρόνω να αναλάβει εκ νέου τη διακυβέρνηση της χώρας. Θυμίζουν οι κεκράχτες της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς την Αγγλίδα αριστοκράτισσα που δοκίμασε τη σκορδαλιά του Ροΐδη, έδειξε εντυπωσιασμένη από τη γεύση της, αλλά του πρότεινε την επόμενη φορά που θα την κεράσει να μη βάλει σκόρδο επειδή μυρίζει άσχημα!
Ονειρο θερινής νυκτός της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς να συμβάλλει με όλα τα μέσα που διαθέτει στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα light κεντροαριστερό πλαδαρό μόρφωμα. Θα φροντίσουμε δεόντως ώστε μετά το συνέδριο να εκπλαγούν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι δυσάρεστα από το νέο μαζικό και αγκυρωμένο στον λαό σύγχρονο και μαζικό κόμμα της Αριστεράς, που δεν βολεύεται με λιγότερο ουρανό.
Μιας Αριστεράς που θα βρίσκεται σε διαρκή ζωντανό και γόνιμο διάλογο με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού ανεξάρτητα από την επιλογή του στις πρόσφατες εκλογές. Για τη δική μας Αριστερά (αλλά και για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών) αποτελεί πρόκληση οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι να κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στα τριάμισι δισεκατομμύρια των πιο φτωχών ανθρώπων. Η δική μας Αριστερά δεν αποδέχεται και θα αντιπαλέψει με όλες της τις δυνάμεις την επιχειρούμενη καταστροφή του πλανήτη (πυρκαγιές σε Αμαζόνιο, Σιβηρία).
Για εμάς «η γη είναι μπλε όπως ένα πορτοκάλι» καθώς έγραφε ο Γάλλος κομμουνιστής ποιητής Πολ Ελιάρ μιλώντας για τον έρωτα. Για τους Τραμπ, Μπολσονάρο και τους απανταχού καπιταλιστές η γη είναι ένα σκέτο πορτοκάλι που θέλουν να το στύψουν μέχρι να απομυζήσουν και την τελευταία του σταγόνα. Ολα τα δίκια είναι με το μέρος μας, μόνο που πρέπει να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά για να γίνουν κοινό αγαθό οι αλήθειες μας, να γίνει κοινή παραδοχή πως αυτοί, το 1%, μιλάνε για κέρδη και ζημιές, ενώ εμείς, το 99%, μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
Ισως ακούγεται ουτοπικό να καταφέρουμε σε μερικούς μήνες να συστρατευτούν μαζί μας το 10% των ψηφοφόρων μας. Δεν υπάρχει όμως άλλη διέξοδος. Η επανίδρυση της Αριστεράς ή θα γίνει κοινή υπόθεση της πλειοψηφίας των ενεργών πολιτών ή δεν θα υπάρξει. Και πάνω από όλα: στην πορεία προς το συνέδριο επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε ότι όλες και όλοι, από τον πρόεδρο μέχρι το πιο νέο μέλος, έχουμε δύο αυτιά και ένα στόμα. Θα βγούμε από τα κομματικά γραφεία για να επικοινωνήσουμε άμεσα με τους πολίτες μιλώντας λίγο και ακούγοντας πολύ και με προσοχή.
Αν στο μεσοδιάστημα ώς το συνέδριο δεν παλέψουμε να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι, μόνο «αριστερά μερεμέτια» μπορούμε να κάνουμε και όχι να ιδρύσουμε ένα νέο μαζικό, σύγχρονο αριστερό κόμμα που έχει ανάγκη η κοινωνία. Πολλές/πολλοί θα επιχειρήσουν να μας «προσγειώσουν» μιας και η καθημερινότητα είναι σκληρή σε παραδείγματα και είναι γνωστές οι δυσκολίες που έχει η απόφαση για οργανωμένη ζωή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το βιβλίο «Ιndignez-vous!» («Αγανακτήστε!») του Stéphane Hessel (Στεφάν Εσέλ) ήταν πρώτο στη λίστα των μπεστ σέλερ στη Γαλλία, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ πωλήσεων, ενώ το βιβλίο του ίδιου «Εngagez-vous!» («Αγωνιστείτε») είχε μέτριες πωλήσεις.
Πηγή έμπνευσης και πίστης στον δύσκολο αυτό αγώνα ας είναι ο σύντροφος Αγγελος Ελεφάντης που μας προέτρεπε «να κάνουμε όλες και όλοι μια ευγενή χρήση της ζωής μας» και συνέχιζε: «Ελληνες και Ελληνίδες, λοιπόν, να οργανωθούμε στο κόμμα μας, οργανωθείτε γιατί χανόμαστε. Αριστεροί και αριστερές, οργανωθείτε στο κόμμα που μας έλαχε, στον ΣΥΡΙΖΑ».
Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια από το κάλεσμα του αγαπημένου συντρόφου, τα ποσοστά μας έκτοτε υπερακοντίσθηκαν, οργανωτικά όμως η προτροπή του ισχύει στο ακέραιο. Είναι χρέος ημών των ζώντων να πραγματώσουμε το όραμα όλων των φωτισμένων συντροφισσών και συντρόφων της Ανανεωτικής Αριστεράς, που πριν φύγουν από τη ζωή άνοιξαν δρόμους δύσκολους.
Και οι δρόμοι αυτοί, με την τόλμη και γενναιότητα της τωρινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν πλέον λεωφόροι. Λεωφόροι που πρέπει να δικαιώσουν το όνομά τους και την ουσία τους: να φέρουν τον λαό, να πλημμυρίσουν από νέους και νέες συντρόφισσες και συντρόφους. Στον όμορφο και γόνιμο διάλογο που ήδη έχει ανοίξει και θα πυκνώσει μέχρι το συνέδριο, ας αντηχεί στα αυτιά μας η υποθήκη του Πολ Ελιάρ:
«Θα αδράξουμε με ταχύτητα την αυγή και την άνοιξη και θα προετοιμάσουμε τις μέρες και τις εποχές στο μέτρο των ονείρων μας».
* Ο Δημήτρης Καντaλής είναι εκπαιδευτικός, μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής
Στην πορεία μας αυτή, πέραν των άμεσα ενδιαφερομένων, ήδη επιχειρούν να εμπλακούν και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και δημοσιογράφοι σε διατεταγμένη υπηρεσία που «νουθετούν» τον Αλέξη Τσίπρα να δείξει ότι «σοβαρεύτηκε» και συμβιβάζεται με τη «νέα πραγματικότητα».
Να αποδεχτεί να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μια αντιπολίτευση του «παλαιού καλού» δικομματισμού που με «κοσμιωτάτη διαγωγή» θα μπορέσει εν ευθέτω χρόνω να αναλάβει εκ νέου τη διακυβέρνηση της χώρας. Θυμίζουν οι κεκράχτες της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς την Αγγλίδα αριστοκράτισσα που δοκίμασε τη σκορδαλιά του Ροΐδη, έδειξε εντυπωσιασμένη από τη γεύση της, αλλά του πρότεινε την επόμενη φορά που θα την κεράσει να μη βάλει σκόρδο επειδή μυρίζει άσχημα!
Ονειρο θερινής νυκτός της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς να συμβάλλει με όλα τα μέσα που διαθέτει στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα light κεντροαριστερό πλαδαρό μόρφωμα. Θα φροντίσουμε δεόντως ώστε μετά το συνέδριο να εκπλαγούν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι δυσάρεστα από το νέο μαζικό και αγκυρωμένο στον λαό σύγχρονο και μαζικό κόμμα της Αριστεράς, που δεν βολεύεται με λιγότερο ουρανό.
Μιας Αριστεράς που θα βρίσκεται σε διαρκή ζωντανό και γόνιμο διάλογο με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού ανεξάρτητα από την επιλογή του στις πρόσφατες εκλογές. Για τη δική μας Αριστερά (αλλά και για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών) αποτελεί πρόκληση οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι να κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στα τριάμισι δισεκατομμύρια των πιο φτωχών ανθρώπων. Η δική μας Αριστερά δεν αποδέχεται και θα αντιπαλέψει με όλες της τις δυνάμεις την επιχειρούμενη καταστροφή του πλανήτη (πυρκαγιές σε Αμαζόνιο, Σιβηρία).
Για εμάς «η γη είναι μπλε όπως ένα πορτοκάλι» καθώς έγραφε ο Γάλλος κομμουνιστής ποιητής Πολ Ελιάρ μιλώντας για τον έρωτα. Για τους Τραμπ, Μπολσονάρο και τους απανταχού καπιταλιστές η γη είναι ένα σκέτο πορτοκάλι που θέλουν να το στύψουν μέχρι να απομυζήσουν και την τελευταία του σταγόνα. Ολα τα δίκια είναι με το μέρος μας, μόνο που πρέπει να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά για να γίνουν κοινό αγαθό οι αλήθειες μας, να γίνει κοινή παραδοχή πως αυτοί, το 1%, μιλάνε για κέρδη και ζημιές, ενώ εμείς, το 99%, μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
Ισως ακούγεται ουτοπικό να καταφέρουμε σε μερικούς μήνες να συστρατευτούν μαζί μας το 10% των ψηφοφόρων μας. Δεν υπάρχει όμως άλλη διέξοδος. Η επανίδρυση της Αριστεράς ή θα γίνει κοινή υπόθεση της πλειοψηφίας των ενεργών πολιτών ή δεν θα υπάρξει. Και πάνω από όλα: στην πορεία προς το συνέδριο επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε ότι όλες και όλοι, από τον πρόεδρο μέχρι το πιο νέο μέλος, έχουμε δύο αυτιά και ένα στόμα. Θα βγούμε από τα κομματικά γραφεία για να επικοινωνήσουμε άμεσα με τους πολίτες μιλώντας λίγο και ακούγοντας πολύ και με προσοχή.
Αν στο μεσοδιάστημα ώς το συνέδριο δεν παλέψουμε να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι, μόνο «αριστερά μερεμέτια» μπορούμε να κάνουμε και όχι να ιδρύσουμε ένα νέο μαζικό, σύγχρονο αριστερό κόμμα που έχει ανάγκη η κοινωνία. Πολλές/πολλοί θα επιχειρήσουν να μας «προσγειώσουν» μιας και η καθημερινότητα είναι σκληρή σε παραδείγματα και είναι γνωστές οι δυσκολίες που έχει η απόφαση για οργανωμένη ζωή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το βιβλίο «Ιndignez-vous!» («Αγανακτήστε!») του Stéphane Hessel (Στεφάν Εσέλ) ήταν πρώτο στη λίστα των μπεστ σέλερ στη Γαλλία, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ πωλήσεων, ενώ το βιβλίο του ίδιου «Εngagez-vous!» («Αγωνιστείτε») είχε μέτριες πωλήσεις.
Πηγή έμπνευσης και πίστης στον δύσκολο αυτό αγώνα ας είναι ο σύντροφος Αγγελος Ελεφάντης που μας προέτρεπε «να κάνουμε όλες και όλοι μια ευγενή χρήση της ζωής μας» και συνέχιζε: «Ελληνες και Ελληνίδες, λοιπόν, να οργανωθούμε στο κόμμα μας, οργανωθείτε γιατί χανόμαστε. Αριστεροί και αριστερές, οργανωθείτε στο κόμμα που μας έλαχε, στον ΣΥΡΙΖΑ».
Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια από το κάλεσμα του αγαπημένου συντρόφου, τα ποσοστά μας έκτοτε υπερακοντίσθηκαν, οργανωτικά όμως η προτροπή του ισχύει στο ακέραιο. Είναι χρέος ημών των ζώντων να πραγματώσουμε το όραμα όλων των φωτισμένων συντροφισσών και συντρόφων της Ανανεωτικής Αριστεράς, που πριν φύγουν από τη ζωή άνοιξαν δρόμους δύσκολους.
Και οι δρόμοι αυτοί, με την τόλμη και γενναιότητα της τωρινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν πλέον λεωφόροι. Λεωφόροι που πρέπει να δικαιώσουν το όνομά τους και την ουσία τους: να φέρουν τον λαό, να πλημμυρίσουν από νέους και νέες συντρόφισσες και συντρόφους. Στον όμορφο και γόνιμο διάλογο που ήδη έχει ανοίξει και θα πυκνώσει μέχρι το συνέδριο, ας αντηχεί στα αυτιά μας η υποθήκη του Πολ Ελιάρ:
«Θα αδράξουμε με ταχύτητα την αυγή και την άνοιξη και θα προετοιμάσουμε τις μέρες και τις εποχές στο μέτρο των ονείρων μας».
* Ο Δημήτρης Καντaλής είναι εκπαιδευτικός, μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής
