ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
το ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΑΠΡΙΛΗ,
στις 12:00 το μεσημέρι!
ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΤΖΕΝΤΑ ΜΑΣ!!!
Η Διυπουργική επιτροπή μέσω ΣΔΙΤ (σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα) ανακοίνωσε την ένταξη στις διατάξεις του Νόμου 3389/2005 της υλοποίησης νέων κτιριακών εγκαταστάσεων για τη στέγαση του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και τη στέγαση των υπηρεσιών του Δήμου Χαλανδρίου. Στο αντικείμενο της «Σύμπραξης» περιλαμβάνονται: νέο Δημαρχιακό Μέγαρο, Δημοτικό Ιατρείο αλλά και αθλητικές εγκαταστάσεις και πάρκο αναψυχής.» Ακόμα γίνεται λόγος για παιδικό σταθμό. Αυτά αναφέρει η απόφαση της διυπουργικής επιτροπής.
Μόλις πριν από δύο χρόνια είχε γίνει, με υψηλό κόστος, πλήρης ανακαίνιση των κτιρίων του εν λόγω υπουργείου στην πλατεία Συντάγματος. Η προσπάθεια αποκέντρωσης κάποιων υπουργείων (υπ. Παιδείας, υπ. Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης κτλ) έχει ξεκινήσει εδώ και δυο-τρία χρόνια και ένας από τους λόγους είναι ο περιορισμός διαδηλώσεων και διαμαρτυρίας ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα που παίρνει η εκάστοτε κυβέρνηση.
Επιπλέον, αποτελεί πάγια τακτική να οικοδομούνται εγκαταστάσεις για να καρπωθούν οι κατασκευαστικές, όπως στα Ολυμπιακά ακίνητα, και να μένουν κλειδωμένα να ρημάζουν κι αφού ρημάξουν να ξεπουλιούνται στους ιδιώτες κεφαλαιούχους. Το έργο θα κοστίσει πάνω από 212.000.000 ευρώ, χώρια το κόστος βαριάς συντήρησης και ασφάλισης των υποδομών.
To δημόσιο παραχωρεί στους ιδιώτες δημόσια γη και δημόσια έργα, χωρίς διαβούλευση, χωρίς συναίνεση. Στο Νομισματοκοπείο οι εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα εκμετάλλευσης του έργου για 26 χρόνια, παρότι το έργο θα πληρωθεί σε μεγάλο ποσοστό και από το δημόσιο, δηλαδή απ’ την τσέπη μας. Για να είναι ευχαριστημένοι οι κάτοικοι, λοιπόν, η κυβέρνηση σκέφτηκε πάλι να μας παραχωρήσει αντισταθμιστικά οφέλη: ανέγερση δημαρχείου Χαλανδρίου, χώροι άθλησης, πάρκο αναψυχής. Ποιος θα τα χρεωθεί όλα αυτά; Οι δημότες Χαλανδρίου, οι πολίτες, οι κάτοικοι. Ας μην ξεχνάμε τα «αντισταθμιστικά» στην Αγία Παρασκευή που αφορούν το πρώην κτήμα Σιστοβάρη που πλέον επικεντρώνεται στη διασκέδαση του λαού που έχει Ferrari και Porsche, καθώς καταστράφηκε ένας ακόμα χώρος πρασίνου που ανήκε στο Δήμο Αγ. Παρασκευής, πέρασε σε ιδιώτες-εργολάβους, όπου εκείνοι «προσέφεραν» στο λαό του εν λόγω προαστίου τη διασκέδαση μέσω εμπορευματικής σχέσης.
Η αλλαγή των όρων χρήσης γης ανέκαθεν υπήρξε ένας βασικός τρόπος για να δημιουργείται μια ψευδαίσθηση ανάπτυξης και να εξασφαλίζονται υπερκέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο. Τα ΣΔΙΤ επιπλέον εξασφαλίζουν ότι ο ιδιώτης θα νέμεται δημόσια γη όχι με τους όρους της ελεύθερης αγοράς αλλά με τα προνόμια του δημοσίου.
Σε μια περιοχή όπου προβλέπεται συντελεστής δόμησης 0,9 εντελώς αυθαίρετα - υπερδιπλασιάζεται σε 2 – για να χωρέσουν τα τεράστια κτήρια 55.0000 τετραγωνικά μέτρα που θα χτιστούν (μόλις κάπως λιγότερα από το Mall) . Επιπλέον, υπάρχει ακόμα σκόπιμη ασάφεια γύρω από το πόσα στρέμματα ακριβώς θα οικοδομηθούν (από 27 ως και 34 στρέμματα έχει καταγραφεί στον τύπο) και ποιες ακριβώς θα είναι οι άλλες χρήσεις. Όσο λιγότερες οι αντιδράσεις τόσο ευκολότερα θα «καταστρέψουν» στην περιοχή. Είναι γνωστό ότι σ’ αυτές τις ασάφειες πατάνε, έτσι ώστε μετά να αυθαιρετήσουν πλήρως.
Πόσο τσιμέντο πια; Ολυμπιακοί αγώνες, ‘αναπλάσεις’, ‘ανάπτυξη’, ‘αξιοποίηση’. To αποτέλεσμα γνωστό... Μίζες, τσιμέντο παντού, εξάλειψη δημόσιων-ελεύθερων χώρων, παράγοντες που στην κυριολεξία ρήμαξαν το πράσινο στο λεκανοπέδιο της Αττικής καθώς και την ίδια τη ζωή μας. Κανένα ενδιαφέρον για το πράσινο, κανένα για τον κάτοικο.Όποιος χώρος δεν μπορεί να καταστεί εμπορικά εκμεταλλεύσιμος ή δεν μπορεί να αποφέρει έσοδα σε κράτος και ιδιώτες, δεν έχει πια νόημα...
Ας μην ξεχνάμε ότι το προάστιο της Αγίας Παρασκευής, έπειτα από στατιστική έρευνα και παρά το ότι έχει ως φυσικό πνεύμονά της τον Υμηττό, βρίσκεται στη δεύτερη θέση των πιο ρυπογόνων περιοχών της Αττικής. Μέχρι που θα φτάσει αυτή η απάθεια;Η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με εργολάβους και μεγαλοιδιώτες, ως συνήθως, χωρίς να ενημερώσουν και να ρωτήσουν τους κατοίκους που μένουν γύρω από την περιοχή του Νομισματοκοπείου για τη μεταφορά του Υπουργείου Οικονομικών, κάθησαν στο τραπέζι και τα ‘βρήκαν’ με το δήμαρχο Χαλανδρίου, αδιαφορώντας για όσους μένουν δίπλα από τον εν λόγω χώρο (πόσο μάλλον και για την τοπική κοινωνία αθίγγανων) ή όσους μένουν στους όμορους δήμους. Άλλωστε είναι γνώστη η ιδιοκτησιακή λογική με την οποία αντιμετωπίζονται τέτοιοι χώροι από τις αρχές.
Πάνω από 3000 εργαζόμενοι και χιλιάδες επισκέπτες επιπλέον υπολογίζεται ότι θα προσέρχονται καθημερινά σε μια περιοχή ήδη κορεσμένη και από άποψη υποδομών (Νομαρχία, ΕΟΦ, Κτηματική Εταιρεία, Νομισματοκοπείο, Εθνικό Τυπογραφείο…) και από άποψη κυκλοφοριακού (το δήμο διασχίζουν όλοι όσοι κατευθύνονται προς Βριλήσσια, Πεντέλη, Μελίσσια, Αγία Παρασκευή, Μεσόγεια κ.α.). Επιπλέον, η τράπεζα της Ελλάδος βρήκε ευκαιρία και θέλει να μεταφέρει και αυτή τα ιατρεία της εκεί !
Ο ΟΑΣΑ θέλει, επίσης, να μεταφερθούν όλες οι λεωφορειακές γραμμές των βορείων και βορειανατολικών προαστίων από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και να σταθμεύουν στη γύρω περιοχή. Με αυτό τον τρόπο, φανταζόμαστε εύκολα την ‘ανάπλαση’ της περιοχής του Νομισματοκοπείου και τη μετατροπή της σε μια ακόμη περιοχή με διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα και φυσικά επιπλέον νέφος πάνω από τα κεφάλια μας. Το λεκανοπέδιο της Αττικής δεν αντέχει άλλη περιβαλλοντική υποβάθμιση και κυκλοφοριακή επιβάρυνση.
Το πρόβλημα δεν είναι τοπικό ούτε κομματικό, αλλά υπερτοπικό και κοινωνικό και μας αφορά όλους. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως μέσα από την προάσπιση των ελεύθερων χώρων απέναντι στους αδηφάγους ιδιώτες και καταπατητές δημόσιας γης, επανανοηματοδοτούμε τη χρήση τους και τους δίνουμε νέα πνοή ζωής υπερβαίνοντας όποια κομματικά ή μικροπολιτικά συμφέροντα.
Παραδείγματα ελεύθερων-δημόσιων χώρων που είτε απειλούνται με εγκατάλειψη και μαρασμό είτε αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να θυσιαστούν στο βωμό της κρατικής-καπιταλιστικής ανάπτυξης , αλλά ταυτόχρονα γίνονται αφορμή για την συγκρότιση τοπικων κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων, αποτελούν τα εξής: Κτήμα Ζωγράφου (αγώνας για τη διάσωσή του ενάντια στην ανέγερση εμπορικού κέντρου απο το Δήμο και την οικογένεια Ζωγράφου), Δασόκτημα Συγγρού (αγώνας για χώρο γεωργικής εκπαίδευσης και απόλαυσης της φύσης), Λόφος Φιλοπάππου (αγώνας για ανοιχτό, χωρίς κάγκελα και ιδιωτικές χρήσεις λόφο), αγώνας για τη διάσωση του Ελαιώνα απο επιχειρηματικά σχέδια ‘αξιοποίησης’, Πεντέλη (ενάντια στις διεκδικήσεις της Μονής και την ανέγερση αυθαιρέτων), Υμηττός (αγώνας ενάντια στη νέα περιφερειακή λεωφόρο,τις περιφράξεις και διεκδικήσεις της Μονής, την επέκταση του υπουργείου γεωργίας και την καταστροφή δάσους), Βοτανικός (ενάντια στα σχέδια μεγαλοεπενδυτών για ‘ανάπλαση’ σε αδόμητους χώρους), Ελληνικό (αγώνας για ελεύθερες παραλίες χωρίς κάγκελα και αυθαίρετα, αγώνας για δημιουργία πάρκου στο παλιό αεροδρόμιο), Πεδίον του Άρεως (αγώνας ενάντια σε περιφράξεις και επεκτάσεις σε βάρος του πρασίνου), Αγ.Παρασκευή (ενάντια στην εμπορευματοποίηση του κτήματος Ιόλα) και πολλά άλλα..
Οι προαναφερθέντες τοπικοί αγώνες και συλλογικές δράσεις που αφορούν την απελευθέρωση απειλούμενων δημόσιων χώρων αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Κι αυτό γιατί η προάσπιση και η δυναμική διεκδίκηση ελεύθερων χώρων πηγάζουν από βασικές επιθυμίες και ανάγκες του ανθρώπου.Την επιθυμία για κοινωνικοποίηση, συνεύρεση και συναναστροφή. Για δημιουργία άμεσων, ειλικρινών και αδιαμεσολάβητων σχέσεων, όπου ένας ελεύθερος χώρος αποτελεί σημείο αναφοράς του κοινωνικού ιστού. Σίγουρα, η ζωή στην τσιμεντούπολη κάνει ακόμα πιο έντονη την επιθυμία για άθληση και αναψυχή, καθώς και πολλές φορές για απομόνωση, ηρεμία, χαλάρωση και αλλαγή παραστάσεων. Οι ελεύθεροι χώροι αποτελούν ίσως τους τελευταίους χώρους που μπορούν να καταπολεμήσουν την αποξένωση και ικανοποιούν τόσο επιθυμίες που αφορούν την ποιότητα της ζωής μας όσο και αναγκαιότητες που διαχωρίζουν τη ζωή από την επιβίωση, συμβάλλοντας ακόμα και στη διατήρηση της ψυχολογικής ισορροπίας του ατόμου.
Το να οικειοποιηθούμε ξανά και να απελευθερώσουμε χώρους που ικανοποιούν ανάγκες και επιθυμίες μας, μέσα στους οποίους εμείς θα καθορίζουμε τους ρόλους που υιοθετεί ο καθένας μας, αλλά και τη χρήση των ίδιων των χώρων, είναι -σήμερα και πάντα- κάτι το επιβεβλημένο και ζήτημα ζωτικής σημασίας.
Θα αφήσουμε έναν ακόμα ελεύθερο χώρο να χαθεί μέσα από τα χέρια μας ;
Θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί η λεηλασία της φύσης για χάρη του τσιμέντου ;
Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας χωρίς αναθέσεις και «ειδικούς» !
ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ !
OXI ΣTΗΝ ΟΙΚΟΠΕΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ !
Πρωτοβουλία Κατοίκων από Αγία Παρασκευή-Χαλάνδρι
