Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠ' ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ!


Πορεία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής την Τρίτη 12 Μάρτη στην Αθήνα


Συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής την Τρίτη, 12 Μάρτη - προσυγκέντρωση στα Προπύλαια, 18.00
Στο δάσος των Σκουριών στη ΒΑ Χαλκιδική, τον τελευταίο χρόνο, εξελίσσεται ένα καταστροφικό σχέδιο του ελληνικού κράτους σε συνεργασία με την εταιρία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», η οποία ανήκει στην καναδική πολυεθνική El Dorado Gold και τον όμιλο Μπόμπολα, για εκτεταμένες εξορύξεις χρυσού. Με πρόσχημα την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καταστρέφεται το αρχέγονο, αυτό, δάσος, με ολέθριες και μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη φύση και τους ανθρώπους. Το σχέδιο που προωθείται στη Χαλκιδική αποτελεί μόνο την αρχή των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή της Βόρειας Ελλάδας και εντάσσεται στο συνολικό ξεπούλημα των φυσικών πόρων και των δημόσιων υποδομών που ακολουθούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, υποθηκεύοντας το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας.
Το δυναμικό κίνημα αντίστασης των κατοίκων, που από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε στην περιοχή, ήρθε αντιμέτωπο με ένα πρωτοφανές σε διάρκεια και ένταση όργιο καταστολής. Η αστυνομία, λειτουργώντας σαν μπράβος της εταιρείας αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές με ασύλληπτη αγριότητα και βία η οποία σε πρώτη φάση χαρακτηρίστηκε από αλόγιστη χρήση χημικών μέσα στο δάσος, καταδιώξεις και τραυματισμούς διαδηλωτών.
Πλέον ο αυταρχισμός περνά σε άλλο επίπεδο με την περιοχή να τελεί ουσιαστικά υπό κατοχή από τις δυνάμεις καταστολής: Απαγωγές "υπόπτων" από τα σπίτια τους, λήψεις δείγματος γενετικού υλικού, βασανιστήρια στα τμήματα και, πριν λίγες μέρες, μια εισβολή ΜΑΤ και αντιτρομοκρατικής στο χωριό της Ιερισσού με δακρυγόνα να προκαλούν τρόμο και πανικό ακόμα και στο τοπικό σχολείο που εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο παιδιά!
Στο πλαίσιο της στήριξης και της αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττικής) καλεί σε πορεία συμπαράστασης στους κατοίκους της Χαλκιδικής, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία που με κάθε τρόπο επιδιώκει την υλοποίηση των καταστροφικών για την τοπική κοινωνία σχεδίων του κεφαλαίου.

Συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης
στους κατοίκους της Χαλκιδικής
Τρίτη, 12 Μάρτη
προσυγκέντρωση στα Προπύλαια, 18.00

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗ ΜΟΥΡΙΑ


Add θα έρθω κι εγώ...caption

Σας προσκαλούμε αυτή την Κυριακή στην συνεστίαση της τοπικής οργάνωσης του 

ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αγίας Παρασκευής στην ταβέρνα "Μουριά" (Αγίας Τριάδος 57, Αγία Παρασκευή).

Συναντιόμαστε,γνωριζόμαστε, διασκεδάζουμε με ζωντανή μουσική, δυναμώνουμε την οργάνωσή μας κι ενισχύουμε τις δράσεις μας!

Τιμή πρόσκλησης: 12 ευρώ (με φαγητό και κρασί).

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Τη γιαγιά και τα μάτια σας!




Θέμα: Σενάριο απ΄το ...εγγύς μέλλον.................;!!!


 Η Γιαγιά...!!!! Η γιαγιά....΄Ωρα να ψάξουμε να  την βρούμε.Κάποτε...,δεν μας χρειάζονταν!!!


Αντιγραφή από ένα σύγχρονο Αναγνωστικό που επιδιώκει να μας μάθει όχι μόνο ανάγνωση, αλλά και σύγχρονο τρόπο επιβίωσης !!!!

Θέμα: Η γιαγια
Όταν ο μπαμπάς έκλεισε το μαγαζί (γιατί κανείς δεν έμπαινε πια να ψωνίσει κι έτσι δεν μπορούσε να πληρώνει νοίκι και ΤΕΒΕ) κι η μαμά απολύθηκε, ήρθε να... μείνει μαζί μας η γιαγιά απ
ʼ το χωριό. Η γιαγιά είναι πολύ καλή και πολύ πλούσια. Παίρνει 300 ευρώ σύνταξη απʼ τον ΟΓΑ και τώρα που μένει μαζί μας μας τα δίνει κι είμαστε κι εμείς πολύ πλούσιοι.
Χτες φάγαμε ψάρια, που είναι καλό και ακριβό φαί. Είμαστε όλοι χαρούμενοι και δεν καταλάβαμε γιατί η Μαμά είπε στον Μπαμπά θυμωμένη «Μα για όνομα! Χρυσόψαρα θα φάμε, βρε Σταμάτη;». Κι ο Μπαμπάς (που η Μαμά τον λέει Σταμάτη) είπε «όλα τα κινέζικα είναι πιο φτηνά, ακόμα και τα ψάρια. Με τη σύνταξη της μάνας μου τι ήθελες να φάμε; Μπαρμπούνια;» Και μετά η Μαμά δεν είπε τίποτα και καθήσαμε όλοι στο τραπέζι να φάμε τα χρυσόψαρα.

Μετά η γιαγιά πέθανε. Δεν ξέρω αν έφταιγε το χρυσόψαρο που έφαγε ή αν πέθανε από μόνη της, ξέρω μονάχα πως ο Μπαμπάς και η Μαμά πολύ λυπηθήκανε και κλαίγανε και λέγανε «τι θα κάνουμε, τώρα, χωρίς την σύνταξη, Παναγία μου;» και η Παναγία τους λυπήθηκε και τους είπε να βαλσαμώσουμε τη γιαγιά, όπως ο θείος Λεωνίδας είχε βαλσαμώσει εκείνο το κεφάλι από το γουρούνι το άγριο που είχε σκοτώσει στο κυνήγι και το είχε βάλει στον τοίχο της σάλας, στο σπίτι του στο χωριό. Εμείς της γιαγιάς δεν της βαλσαμώσαμε μόνο το κεφάλι. Ολόκληρη τη βαλσαμώσαμε γιατί, όπως είπε κι ο Μπαμπάς «δική μας είναι η γιαγιά κι ό,τι θέλουμε την κάνουμε».
Έτσι τώρα έχουμε τη γιαγιά συνέχεια μαζί μας και παίρνουμε και τη σύνταξη του ΟΓΑ και είμαστε πάντα πλούσιοι. Μόνο που τα βράδυα, όταν μαζευόμαστε τα παιδιά κοντά στο τζάκι, η γιαγιά δεν μας λέει παραμύθια, παρά κάθεται ακούνητη, αμίλητη κι αγέλαστη, όπως ο Μπέρνυ στην ταινία «Τρελλό γουηκέντ στου Μπέρνυ», που είχα δει στην τηλεόραση, όταν έπαιζε. Τώρα δεν παίζει γιατί μας έχουνε κόψει το ρεύμα. Όμως τον Μπέρνυ δεν τον είχανε βαλσαμώσει καλά και μάζευε μύγες, ενώ εμείς τη γιαγιά τέλεια την κάναμε!
Καμιά φορά, για να την βλέπει η γειτονιά (έτσι λέει ο Μπαμπάς), την βγάζουμε έξω και την στήνουμε όρθια δίπλα στην αυλόπορτα. Μοιάζει, τότε, η γιαγιά μʼ εκείνον τον ξύλινο ινδιάνο που στήνουν έξω από τα καπνοπωλεία στην Αμερική. Και μια φορά ξεχάσαμε να τη μαζέψουμε κι έβρεξε πολύ κι έγινε μούσκεμα. Και ύστερα τη βάλαμε κοντά στο τζάκι να στεγνώσει, αλλά μάλλον τη βάλαμε πολύ κοντά κι άρπαξε φωτιά. Ευτυχώς ο Μπαμπάς πρόλαβε και την έσβησε γρήγορα, αλλά μας μάλωσε γιατί «κοντέψαμε να αφανίσουμε το μοναδικό μας εισόδημα».