ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 7 μμ. ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ!

Επιστολή του ήρωα Νορβηγού γιατρού που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Γάζα, Dr. Mads Gilbert MD PhD

Ο Mads Gilbert είναι Καθηγητής και Επικεφαλής Κλινικής, στην Κλινική Επείγουσας Ιατρικής, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βόρειας Νορβηγίας, στο Τρόμσο, στη Νορβηγία. Είναι εθελοντής στη Γάζα.

290208.jpg

Αγαπητοί φίλοι,

Η χθεσινή νύχτα ήταν ακραία. Η «χερσαία εισβολή» στη Γάζα είχε αποτέλεσμα δεκάδες θύματα και αυτοκίνητα γεμάτα με ακρωτηριασμένους,

σπαρασσόμενους, αιμορραγούντες, με ρίγη, ετοιμοθάνατους – κάθε
είδους τραυματισμένους Παλαιστινίους, όλων των ηλικιών, όλοι άμαχοι,
όλοι αθώοι.
Οι ήρωες στα ασθενοφόρα και σε όλα τα νοσοκομεία της Γάζας εργάζονται
12-24ωρες βάρδιες, χλωμοί από την κούραση και τον απάνθρωπο φόρτο
εργασίας (χωρίς πληρωμή όλων στη Shifa τους τελευταίους 4 μήνες),
νοιάζονται, συζητούν, προσπαθούν να κατανοήσουν το ακατάληπτο χάος των
πτωμάτων, των μεγεθών, των άκρων, όσων περπατούν, όσων δεν περπατούν,
όσων αναπνέουν, όσων δεν αναπνέουν, όσων αιμορραγούν, όσων δεν
αιμορραγούν, ανθρώπων. ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

  

Τώρα, για μία ακόμη φορά αντιμετωπίζονται σαν ζώα από «τον πιο ηθικό
στρατό στον κόσμο» (sic!).
Ο σεβασμός μου για τους τραυματίες είναι απέραντος, στη συγκρατημένη
αποφασιστικότητά τους μέσα στον πόνο, την αγωνία και το σοκ, ο
θαυμασμός μου για το προσωπικό και τους εθελοντές είναι ατέρμονος, η
εγγύτητά μου στο παλαιστινιακό “sumud” μου δίνει δύναμη, αν και είναι
στιγμές που θέλω απλώς να ουρλιάξω, να κρατήσω κάποιον σφιχτά, να
κλάψω, να μυρίσω το δέρμα και τα μαλλιά του ζεστού παιδιού, που είναι
καλυμμένο με αίμα, να προστατευτούμε μέσα σε μια αιώνια αγκαλιά – αλλά
δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια, ούτε εκείνοι έχουν.

Σταχτιά πρόσωπα – Ω ΟΧΙ! όχι ένα ακόμη φορτίο με δεκάδες
ακρωτηριασμένους και αιμορραγούντες, έχουμε ακόμη λίμνες αίματος στο
πάτωμα της Εντατικής, σωρούς από ποτισμένες στο αίμα γάζες που στάζουν να
καθαρίσουμε –ω- οι καθαριστές/στριες, παντού, γρήγορα φτυαρίζουν το
αίμα και τους ιστούς που απορρίπτονται, τα μαλλιά, τα ρούχα, τους
ορούς –τα απομεινάρια του θανάτου- όλα απομακρύνονται… για να
προετοιμαστούν ξανά, για να επαναληφθούν πάλι από την αρχή. Πάνω από
100 περιστατικά εισήλθαν στη Shifa τις τελευταίες 24 ώρες. Αρκετά για
ένα μεγάλο καλά εξοπλισμένο με τα πάντα νοσοκομείο, αλλά εδώ – σχεδόν
τίποτα: ηλεκτρικό, νερό, αναλώσιμα, φάρμακα, πίνακες πορείας ασθενών,
όργανα, οθόνες – όλα σκουριασμένα και σαν να προήλθαν από μουσεία
νοσοκομείων του χθες. Αλλά δεν παραπονιούνται, αυτοί οι ήρωες.
Συνεχίζουν, όπως οι μαχητές, προχωρούν, με ασύληπτη αποφασιστικότητα.

Και καθώς σας γράφω αυτά τα λόγια, μόνος, σ’ ένα κρεβάτι, τα δάκρυά
μου κυλούν, τα ζεστά αλλά άχρηστα δάκρυα της οδύνης και της θλίψης,
της οργής και του φόβου. Δεν συμβαίνει αυτό!
Και μετά, τώρα μόλις, η ορχήστρα της ισραηλινής πολεμικής μηχανής
ξεκινά ξανά τη μακάβρια συμφωνία της, τώρα δα: ριπές πυροβολικού από
τα πλοία του ναυτικού ακριβώς κάτω στις ακτές, η βοή των F16, των
αποκρουστικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών (αραβικά «Zennanis», αυτά που μουρμουρίζουν), και σωρηδόν τα Απάτσι. Τόσα πολλά κατασκευασμένα και
πληρωμένα στις και από τις ΗΠΑ.
Κύριε Ομπάμα – έχετε καρδιά;
Σας προσκαλώ – περάστε μια νύχτα – μια μόνο νύχτα – μαζί μας στη Σίφα.
Ίσως μεταμφιεσμένος σαν καθαριστής. Είμαι 100% σίγουρος, ότι θα άλλαζε
η Ιστορία.
Κανένας άνθρωπος με καρδιά ΚΑΙ ισχύ δεν θα μπορούσε ποτέ να περάσει
μια νύχτα στη Σίφα χωρίς να φύγει αποφασισμένος να τερματίσει τη σφαγή
του Παλαιστινιακού λαού.
Αλλά οι άκαρδοι και οι ανηλεείς έχουν κάνει τους υπολογισμούς τους και
έχουν προγραμματίσει μία ακόμη “dahyia” σφαγή στη Γάζα.
Τα ποτάμια του αίματος θα συνεχίσουν να ρέουν την υπόλοιπη νύχτα.
Μπορώ να τους ακούω που έχουν κουρδίσει τα όργανα του θανάτου.
Παρακαλώ. Κάντε ό,τι μπορείτε. Αυτό, ΑΥΤΟ δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Μαντς

Γάζα, Κατεχόμενη Παλαιστίνη

Πηγή φωτογραφιών: Maan

- See more at: http://left.gr/news/epistoli-toy-iroa-norvigoy-giatroy-poy-vrisketai-ayti-ti-stigmi-sti-gaza-dr-mads-gilbert-md-phd#sthash.ON04fj5B.PRftlBop.dpuf

Οι Νεκροί Δε Βγάζουν Selfies

Η συγκάλυψη της μονομερούς φύσης της βίας στην περιοχή της Λωρίδας της Γάζας

Γράφει: Belén Fernández, Μετάφραση: Κίμων Παπαθωμάς - Kοινωνία + Κινήματα - 11/07/2014

#Οι “Selfies του Πολεμικού Καταφύγιου” και άλλες ισραηλινές ιστορίες ανθρώπινου ενδιαφέροντος που συγκαλύπτουν την μονομερή φύση της βίας στην περιοχή

Με μία από τις χειρότερες εισαγωγές όλων των εποχών, η Άλισον Κάπλαν Σόμερ ξεκινά το άρθρο της στην εφημερίδα Χάαρετς: “Όταν η κατάσταση σκληραίνει, οι σκληροί βγάζουν selfies” (σ.τ.μ. παραφράζοντας τη γνωστή φράση στην αγγλική:  ’when the going gets tough, the tough get going «)

Παρακάτω συνεχίζει: “Αυτή είναι η φιλοσοφία που αποφάσισε να υιοθετήσει η Σάρα Άιζεν, μία κάτοικος της (ισραηλινής πόλης) Μπετ Σεμές, όταν ξεκίνησε το Facebook group με την ονομασία “Selfies από το Πολεμικό Καταφύγιο” (“Bomb Shelter Selfies”)

Η ανάγκη για αυτή τη θαρραλέα προσπάθεια προέκυψε όταν “άρχισε να βρέχει ρουκέτες στο Ισραήλ” από τη Λωρίδα της Γάζας στις αρχές της εβδομάδας. Φυσικά, οι Ισραηλινοί αρέσκονται στο να παρουσιάζουν ότι βρέχει βόμβες μονάχα εναντίον τους. Όμως τα δελτία καιρού είναι αντικειμενικά πολύ χειρότερα για τους γείτονές τους.

Ας ξεχωρίσουμε για παράδειγμα ένα περιστατικό του συνολικού χρονικού από την, κατά κύριο λόγο μονομερή, σφαγή που διενεργεί το Ισραήλ (την οποία τα δυτικά ΜΜΕ αποκαλούν κατ” ευφημισμό “διαμάχη”): την “Επιχείρηση Καλοκαιρινές Βροχές” του ισραηλινού στρατού στη Γάζα τον Ιούνιο του 2006, ένα χρόνο μόλις από την υποτιθέμενη διακοπή του ισραηλινού εποικισμού στα παράλια. Κατά τη διάρκειά της σκοτώθηκαν περισσότεροι από 400 Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους και 85 παιδιά, ενώ ο ισραηλινός στρατός είχε ως απώλειες μόλις πέντε στρατιώτες.

Το ίδιο καλοκαίρι, το Ισραήλ αποφάσισε ότι και ο Λίβανος είχε περάσει πολύ καιρό ανενόχλητος. Στο βιβλίο τους “34 ημέρες: το Ισραήλ, η Χεζμπολάχ και ο Πόλεμος στον Λίβανο” (34 Days: Israel, Hezbollah, and the War in Lebanon) οι ισραηλινοί δημοσιογράφοι Αμός Χαρέλ και Άβι Ισαακάροφ εξηγούν πως, ενώ το αρχικό σχέδιο του Ισραήλ για τον πόλεμο με το βόρειο γείτονά του είχε τίτλο “Ανυψωμένα Νερά” (Elevated Waters), μετριάστηκε σε “Ανυψωμένη Βροχή” (Elevated Rain) και έπειτα σε “Ανυψωμένο Ψιχάλισμα” (Elevated Dew). Ανεξάρτητα με το τι στο διάολο σημαίνει ανυψωμένη βροχή ή ψιχάλισμα, το αποτέλεσμα της μετεωρολογικής σύγχυσης ήταν 1,200 νεκροί στο Λίβανο, οι περισσότεροι από αυτούς άμαχοι.

Το Ισραήλ επιστρέφει τώρα για να βρέξει περισσότερο καλοκαίρι στη Γάζα (αυτή τη φορά η διαδικασία έχει ονομαστεί “Επιχείρηση Προστατευτική Αιχμή”). Την ώρα συγγραφής αυτού του άρθρου, το σκορ είναι 98 νεκροί Παλαιστίνιοι, 0 νεκροί Ισραηλινοί.

Και εδώ έρχονται τα “Σέλφις του Πολεμικού Καταφύγιου” – σύμφωνα με την Άισεν, ένας τρόπος “να δείξουμε στον κόσμο πως δεν αφήνουμε τη κατάσταση να μας ταράξει”. Η αρχική σύλληψη για την ονομασία του εγχειρήματος, “Bomb Shelter Bombshells” συνάντησε το βέτο του συζύγου της (ΣτΜ – η σημασία της λέξης “bombshell” είναι στη κυριολεξία “βόμβα” αλλά στην αγγλική αργκό έχει και το νόημα της σεξοβόμβας).

Η Κάπλαν Σόμερ περιγράφει την “εξαιρετικά αγχωτική και συχνά σουρεαλιστική κατάσταση που βιώνουν οι Ισραηλινοί”, όπως για παράδειγμα το να μη μπορεί να αποφασίσει κανείς αν θα πάρει το ποδήλατό του μαζί στο καταφύγιο ή όχι. Κατά τα φαινόμενα, το στρες είναι τόσο υψηλό που οι Ισραηλινοί έφτασαν να “χρησιμοποιούν το Facebook, το Twitter, το Instagram και το WhatsApp για να αντέξουν στη κατάσταση και να κρατήσουν ψηλά το ηθικό τους”.

Με κάθε έκρηξη της βίας, τα ΜΜΕ διαδίδουν ιστορίες ανθρώπινου ενδιαφέροντος έτσι ώστε το διεθνές κοινό να εκτιμήσει πλήρως το μεγαλείο της αντοχής των ισραηλινών στον καθημερινό αγώνα τους να επιβιώσουν – και μέχρι και να παραγγείλουν σούσι!  - την ίδια ώρα που ο στρατός τους διενεργεί σφαγές. Τι είναι άλλωστε το ισραηλινό μονοπώλιο στη θυματοποίηση, αν όχι μια μεγάλη “selfie”, 24 ώρες το 24ωρο;

Ασφαλώς, η τραυματική εμπειρία του να ακούς πολεμικές σειρήνες που αναγγέλουν συνήθως την … μη άφιξη μιας ρουκέτας ξεπερνά, ας πούμε, το να ανατινάζεται η οικοδομή σου με τρεις γενιές της οικογένειάς σου στο εσωτερικό της.

Όσο για το αν οι Παλαιστίνιοι μπορέσουν να οικειοποιηθούν τις ισραηλινές θεραπευτικές τεχνικές πολεμικής περιόδου, δυστυχώς οι νεκροί δε μπορούν να βγάλουν “selfies”.

Αρχική πηγή: Jacobin

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ
 
Κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο για να σώσουμε τις ακτές και τον αιγιαλό

Οι ακτές και ο αιγιαλός αποτέλεσαν και αποτελούν σημαντικό φυσικό και
πολιτισμικό πλεονέκτημα της χώρας, πηγή έμπνευσης,  δημιουργίας και προόδου. Στο
πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών των μνημονίων και με σειρά πρόσφατων
νομοθετημάτων, η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προωθεί την πλήρη
εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση και τσιμεντοποίηση εκτεταμένων παράκτιων
περιοχών της χώρας.
 

Οι σχεδιασμοί αυτοί αποκλείουν τους πολίτες από την πρόσβαση στις παραλίες,
οξύνοντας τις κοινωνικές ανισότητες και αδικίες.   Παράλληλα, απειλούνται σοβαρές
οικολογικές καταστροφές από τις τουριστικές δραστηριότητες που προωθούνται με
«κατεπείγουσες» αντιδημοκρατικές διαδικασίες.
 

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους ενεργούς κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς στη συγκρότηση
ενός πλατιού μετώπου για να αποκρούσουμε από κοινού αυτές τις πολιτικές και
ρυθμίσεις που στρέφονται ενάντια στην κοινωνία, το περιβάλλον αλλά και την
βιώσιμη οικονομία.
 

Την Τετάρτη 16 Ιουλίου, στις 7.30’ μμ. στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη
(Πειραιώς 138), η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε μια ανοιχτή
συνάντηση διαλόγου και συντονισμού κοινωνικές οργανώσεις και δίκτυα,
επιστημονικούς φορείς, εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης, πολιτικές δυνάμεις και
κόμματα.
Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα

ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ «Όλοι μαζί να αποτρέψουμε την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας»

ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ «Όλοι μαζί να αποτρέψουμε την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας»

ΔΗΛΩΣΗ

ΤΗΣ ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ

«Όλοι μαζί να αποτρέψουμε την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας»

Σχετικά με το εγχείρημα να τεθεί εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας, η βουλευτής Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Νάντια Βαλαβάνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Το αίτημα του Ουκρανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης προς τις δικαστικές αρχές, με ανυπόστατες κατηγορίες ουσιαστικά να τεθεί εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, συγκρούεται με την ίδια την ιστορική πορεία και την ταυτότητα του Ουκρανικού λαού.

Το εγχείρημα αυτό αποτελεί συνέχεια της συστηματικής προσπάθειας εξάλειψης της ιστορικής μνήμης και εμπειριών του λαού της Ουκρανίας από τις σύγχρονες νεοναζιστικές, νεοφασιστικές και ρατσιστικές δυνάμεις, που από το περιθώριο της ιστορίας προβάλλουν διεκδικώντας βίαια μια θέση στο πολιτικό προσκήνιο ενώ, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες εκλογές στην Ουκρανία, δεν εκπροσωπούν παρά «ψήγματα» του Ουκρανικού λαού.

Η καταστροφή μνημείων προς τιμή των Σοβιετικών στρατιωτών, των Ουκρανών, Ρώσων, Ελληνοπόντιων και άλλων παρτιζάνων των κατεχόμενων εδαφών της ΕΣΣΔ, που έδωσαν την ζωή τους για να γλυτώσουν οι λαοί της Ευρώπης από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τη γενοκτονία που τους επεφύλασσαν και την φυλετική αναδιοργάνωση της Ευρώπης, που είχαν αρχίσει να εφαρμόζουν οι Ναζί κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, συνεπικουρούμενοι από τους πάσης φύσεως συνεργάτες τους, συνιστούν εκδηλώσεις μιας ακολουθίας γεγονότων με στόχο την εξάλειψη της ιστορικής μνήμης. Τελευταία πράξη αυτής της ακολουθίας είναι η προσπάθεια να τεθεί εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας.

Οι πολιτικές λιτότητας και οικονομικής βίας, που γεννούν ύφεση, μαζική ανεργία και αδιέξοδα στις κοινωνίες και την απελπισία σε ευρύτατα τμήματα των ευρωπαίων εργαζόμενων είναι, ωστόσο, οι βασικές γενεσιουργές αιτίες αποξένωσης των λαών από τις δημοκρατικές διαδικασίες στη σημερινή Ευρώπη, όπως έδειξαν και οι Ευρωεκλογές.

Ο Ουκρανικός λαός αξίζει μια καλύτερη τύχη: Ειρήνευσης μέσα από πολιτικές λύσεις, συνταγματικές και οικονομικές, που θα επιτρέψουν αξιοπρεπή ζωή με ουσιαστικά δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, που σήμερα συνθλίβεται. Τα εξαναγκαστικά Μνημόνια των δανείων του ΔΝΤ και της ΕΕ λειτουργούν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, όπως απέδειξε και η ελληνική εμπειρία.

Η απαγόρευση ιστορικών κομμάτων, όπως είναι το ΚΚ Ουκρανίας, που αποτελούν κιβωτούς της σύνθετης ιστορικής μνήμης ενός λαού, αλλά και του αντιφασιστικού αγώνα των λαών της Ευρώπης, η κατ’ ουσία  επιχείρηση «γενοκτονίας» της ιστορικής μνήμης, που πρωτοεκτυλίχθηκε σε βάρος των λαών των χωρών της Βαλτικής, δεν αποτελεί κομμάτι της λύσης των προβλημάτων, με τα οποία αναμετριέται η Ουκρανία σήμερα.

Κάθε δημοκρατικός άνθρωπος στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, και πριν απ’ όλα οι νέοι, χρειάζεται να αντιδράσει σε αυτή την ιδιόμορφη προσπάθεια αναίρεσης της μνήμης και αναδιατύπωσης της ιστορίας μιας Ευρώπης, που με αυτή τη «νέα» ταυτότητα δεν υπάρχει παρά στα αντιδραστικότερα όνειρα των οικονομικών και πολιτικών της ελίτ, συρρικνωμένη γεωγραφικά και πολιτικά, χωρίς σεβασμό στους λαούς της, στη θέληση και στις εμπειρίες τους. Όλοι μαζί να αποτρέψουμε τυχόν απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας, στέλνοντας ένα μήνυμα ελπίδας για ουσιαστική ειρηνική συνύπαρξη των λαών της Ευρώπης αντί για αναχρονιστική επιστροφή σε μια ψυχροπολεμική κατάσταση διαρκείας.»

Το Γραφείο Τύπου

Αθήνα, 10.7.2014

Οι "φιλάνθρωποι"...

Ο λαός να υπερασπιστεί τα κοινωνικά αγαθά

Όχι στην οριστική διάλυση της ΔΕΗ που επιφέρει η δημιουργία της «μικρής», δηλαδή της  ΔΕΗ – φιλέτου.

Τι λέει ο νόμος Ν.1468/50   περί  «Ίδρυσης της ΔΕΗ»

«Ιδρύεται  Οργανισμός υπό την επωνυμίαν «Δημοσία Επιχείρηση Ηλεκτρισμού» ….(ο οποίος) αποτελεί δημοσίαν επιχείρησιν ανήκουσαν εξ ολοκλήρου εις το Ελληνικόν Δημόσιον, λειτουργούσαν χάριν του Δημοσίου συμφέροντος, αλλά κατά τους κανόνας της ιδιωτικής οικονομίας, απολαμβάνουσαν διοικητικής και οικονομικής αυτοτελείας, τελούσαν όμως υπό την ανωτάτην εποπτείαν και τον έλεγχον του κράτους»

 

Μέτωπο για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης.

 

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη "μικρή ΔΕΗ" που κατά την κυβέρνηση ήταν προαπαιτούμενο της τρόικα - ο συνήθης  εκβιασμός-   για την εκταμίευση των δύο υποδόσεων.

Έχει προηγηθεί η ψήφιση του νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της στρατηγικότερης υποδομής της χώρας, των Δικτύων Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ),  που αφορά μια τεράστια Δημόσια Περιουσία, με τρέχουσα εμπορική αξία 8 δις € και ένα θεμέλιο για την οικονομική και παραγωγική της ανάπτυξη και ανασυγκρότηση της χώρας, αυτή την περίοδο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η διαδικασία ιδιωτικοποίησης του, με 4 ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα (Ιταλικά-Terna/ η κινεζική SGCC/ η βελγική Elia και το καναδικό PSP,  να τον διεκδικούν. 

Έχουμε, δηλαδή, ιδιωτικοποίηση αλλά και αφελληνισμό της Ηλεκτρικής Ενέργειας σε εξέλιξη.

1.      Νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης.

 «Η Ενέργεια είναι  δημόσιο αγαθό», όπως είναι το  νερό και ο υπόγειος πλούτος, γι αυτό  και η πολιτεία, έχει υποχρέωση να είναι προσιτό σε όλο το λαό.

Η επιλογή ιδιωτικοποίησης ΑΔΜΗΕ και τώρα της διάλυσης της ΔΕΗ, εντάσσεται  στην στρατηγική διάλυσης και παράδοσης συνολικά  της ΔΕΗ σε συγκεκριμένα  συμφέροντα (Μυτιληναίος, Λάτσης, Κοπελούζος, Βαρδινογιάννης, Περιστέρης), τα οποία την τελευταία δεκαετία έχουν διεισδύσει και κερδοσκοπούν στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς.

Η κυβέρνηση μετά την ψήφιση του νόμου για την εκποίηση του ΑΔΜΗΕ, προχωρά με κατεπείγουσα διαδικασία (διαβούλευση μόνο 5 ημερών) στην εκποίηση του 30% του παραγωγικού δυναμικού και των πελατών της ΔΕΗ. Σε αυτό το  πακέτο περιλαμβάνονται:

-          Τρείς λιγνιτικές μονάδες (Αμύνταιο Ι και ΙΙ και Μελίτη) με συνολική δυναμικότητα 930 MW, δηλαδή τις πιό σύγχρονες και «καθαρές» μονάδες που παράγουν τη φθηνότερη ηλεκτρική ενέργεια.

-          Αδεια ηλεκτροπαραγωγής για το νέο σταθμό Μελίτη ΙΙ δυναμικότητας 450 MW. Επισημαίνεται ότι ως τώρα καμιά άδεια παραγωγής δεν έχει παραχωρηθεί με διαγωνιστική διαδικασία

-          Έξι υδροηλεκτρικές μονάδες (Θησαυρός, Πλατανόβρυση, Πουρνάρι Ι και ΙΙ, Άγρας και Εδεσσαίος συνολικής δυναμικότητας 903 MW. Επισημαίνεται ότι οι δύο πρώτες μονάδες αποτελούν συγκρότημα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας με άντληση (το ένα από τα δύο που υπάρχουν στη χώρα μας) με μεγάλη αξία για την αξιοποίηση των ΑΠΕ.

-          Έξι λιγνιτωρυχεία (Αμύνταιο, Κλειδί, Μελίτης, Κομνηνών Ι και ΙΙ, Βεύης) τα οποία καλύπτουν την τροφοδοσία των εκποιούμενων λιγνιτικών μονάδων. Επισημαίνεται ότι τα λιγνιτωρυχεία αυτά περιέχουν τους καλύτερους ελληνικούς λιγνίτες (ξυλίτες).

-          Τη μονάδα φυσικού αερίου Κομοτινής δυναμικότητας 485 MW.

-          Το 30% των πελατών της ΔΕΗ (περίπου 2 εκατομμύρια καταναλωτές) οι συμβάσεις των οποίων μεταβιβάζονται χωρίς τη συγκατάθεση των ίδιων, προς δόξαν της ελευθερίας επιλογής και του ανταγωνισμού «αλα ελληνικά»...

Είναι ξεκάθαρο πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο,  χαρίζεται, στους ιδιώτες , δημόσια περιουσία ανυπολόγιστης αξίας.  Οι πιο σύγχρονες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, υδροηλεκτρικά, ορυχεία, δικαιώματα στους λιγνίτες αλλά και την διαχείριση των υδάτων!!!.

Συνολικά παραδίδονται μονάδες συνολικής ισχύος 2.768 μεγαβάτ {2318 εν λειτουργία συν την άδεια παραγωγής για τη μονάδα Φλώρινας (Μελίτης) 2 }.

Με άλλα λόγια: Έτοιμη περιουσία, έτοιμη δουλειά, σίγουρη κερδοφορία.

Αυτό το νομοθέτημα προβάλλεται σαν μεταρρύθμιση αλλά ουσιαστικά πρόκειται για απορύθμιση

2.      Για το έργο και  προσφορά της ΔΕΗ

Η ΔΕΗ τα 65 περίπου χρόνια περίπου από την ίδρυσή της με το Ν. 1468/50 έχει να επιδείξει μια τεράστια προσφορά στην Οικονομία και Κοινωνία.

Γιγάντιο έργο,  μακροχρόνια προσπάθεια για τον εξηλεκτρισμό της χώρας.

Συνοπτικός απολογισμός:

Η ΔΕΗ από την ίδρυσή της και για  10 χρόνια (μέχρι το 1961) εξαγόρασε 437 ιδιωτικές επιχειρήσεις ηλεκτρισμού

Σε άλλα 10 χρόνια (μέχρι το 1970) πραγματοποίησε το τιτάνιο έργο του εξηλεκτρισμού (1950: ηλεκτρισμός στο 57% του πληθυσμού και στο 40% της επικράτειας. 1970: ηλεκτρισμός στο 98% του πληθυσμού και στο 94% της επικράτειας).

Κατέστησε, την ηλεκτρική ενέργεια καθοριστικό παράγοντα στην κοινωνία και στην οικονομία με υποπολλαπλάσιες τιμές σε σχέση με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, π.χ την ΗΕΑΠ, που πωλούσε, το φθηνότερο τότε ρεύμα με 1,10 δρχ/KWH όταν το κατώτερο ημερομίσθιο ήταν 35-40 δρχ. (σήμερα, με την ίδια αναλογία τιμής προς κατώτερο ημερομίσθιο θα είχαμε τιμή  πάνω από 0,80 € /ΚWΗ)

. Πραγματοποίησε έργα πρωτοφανούς  έκτασης σε όλη την επικράτεια  , καθιστάμενη ο μεγαλύτερος επενδυτικός φορέας, κυριολεκτικά η ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας, αποκτώντας μια μοναδική τεχνογνωσία, και συμβάλλοντας στην τεχνολογική και εν γένει ανάπτυξη της χώρας.

Οι εργαζόμενοι συνέβαλαν άμεσα και έμμεσα στην ανάπτυξη της ΔΕΗ Μέσω της καθιέρωσης  το 1966 του πρωτοποριακού  για την Ελλάδα Ασφαλιστικού  Συστήματος  του προσωπικού – ασφάλιση στον Εργοδότη, η ΔΕΗ εξασφάλισε με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους τεράστια κεφάλαια για τη χρηματοδότηση των έργων της. Σύμφωνα με τη μελέτη της WYATT, με τιμές 31.12.92 το όφελος της ΔΕΗ ήταν πάνω από 800 δις δρχ με ανάλογη επίπτωση στην τιμή της KWH (πλέον του 20%).

Σήμερα, βεβαίως λόγω ανθρωπιστικής κρίσης, εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά αντιμετωπίζουν την ενεργειακή φτώχεια,  και έχουν στερηθεί το αγαθό της ενέργειας

3.      Ηλεκτρική Ενέργεια  & Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η ΔΕΗ στην απελευθερωμένη αγορά ΗΕ

Από τον Οκτώβριο του 2003, η ΔΕΗ έπαψε να είναι 100% Δημόσια, όχι μόνο γιατί εκποιήθηκε σε ιδιώτες το 49% του μετοχικού της κεφαλαίου, αλλά κυρίως γιατί η ΕΕ και οι εγχώριές της κυβερνήσεις «απελευθέρωσαν» την ηλεκτρική ενέργεια από κάθε έννοια δημόσιου συμφέροντος και κοινωνικού αγαθού.

Η  μετοχοποίηση της ΔΕΗ δεν έγινε με στόχο την ανάπτυξη και ισχυροποίηση της εταιρείας, μέσω αύξησης του μετοχικού της κεφαλαίου, αλλά  για να καλύψει  μέρος των δημοσιονομικών της ελλειμμάτων και  ένταξη της (ΔΕΗ), στην ιδιωτική σφαίρα. 

Αναφέρουμε εδώ, πως η πολιτική «απορρύθμισης» που εφαρμόστηκε σε όλη την Ε.Ε., είχε επιπτώσεις σε όλες τις χώρες της. Για παράδειγμα την 7ετή περίοδο 2000-2007 είχαμε αύξηση των τιμολογίων κατά 71% στη Σουηδία, 84% στην Ιρλανδία, 63% στη Δανία και 36% στη Φιλλανδία.

Αν και οι ανατιμήσεις σε γενικές γραμμές ήταν μικρότερες από ότι στην Ελλάδα, δεν επαληθεύτηκε αυτό που πρόβαλαν οι «κατασκευαστές» και οι θιασώτες του Νεοφιλελευθερισμού (ΝΦ),  ότι δηλαδή το καθεστώς της «απελευθέρωσης»,  για μας απορρύθμισης, θα προκαλούσε μειώσεις στις τιμές.

4.      Η ΔΕΗ στον αστερισμό του Ν.Φ. και ιδιαίτερα την μνημονιακή περίοδο.

Στην Ελλάδα την 15ετία θεσμοθέτησης και εφαρμογής της «απελευθέρωσης» της εσωτερικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ότι αφορά την ηλεκτρική ενέργεια,  ακολούθησε συνεχή κατήφορο. Υπήρξαν δυσμενείς επιπτώσεις στην κοινωνία, ιδιαίτερα με την εκτίναξη των τιμολογίων στα νοικοκυριά, με την κατεδάφιση μισθών και γενικότερα των εργασιακών  σχέσεων  στους εργαζόμενους, με ευρύτερες επιπτώσεις και στην οικονομία.

Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο γιατί η περιβόητης απελευθέρωσης είχε σαν άξονα την εξασφάλιση κερδοφορίας στο εσωτερικό του κλάδου της ηλεκτρικής ενέργειας αγνοώντας τις πολλαπλασιαστικές επιβαρύνσεις σε όλους γενικά τους υπόλοιπους κλάδους.

Αν στενάζει η βιομηχανία, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι της οικονομίας αυτό δεν ενδιαφέρει τους «κατασκευαστές» της περιβόητης «απελευθέρωσης» του εν λόγω κλάδου.

Συνολικά την 15ετή περίοδο της απορρύθμισης η οικονομία μας και η κοινωνία συνολικά έπαθε πρωτοφανή ζημιά.

Ας εξετάσουμε ενδεικτικά ορισμένα δεδομένα:

Με τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ, την πώληση του 49% των μετοχών της ΔΕΗ σε ιδιώτες το 2001-2003, εισέπραξε 1,8 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο, τα καθαρά κέρδη (μετά από φόρους, τόκους και αποσβέσεις) της ιδιωτικοποιημένης κατά το ήμισυ ΔΕΗ ΑΕ ήταν 2,4 δισ. ευρώ!!

Την περίοδο 2000-2013,είχαμε ανατιμήσεις  της τάξης του 102% στα νοικοκυριά και 76,3% στην βιομηχανία.

Επιπλέον, η απελευθέρωση – Ιδιωτικοποίηση στην αγορά ενέργειας, 13 χρόνια τώρα, έχει οδηγήσει:

-          Τον ιδιωτικό τομέα που είναι στο Διασυνδεδεμένο Σύστημα να έχει εγκατεστημένη ισχύ 7.531 MW (περίπου το 46,5 % της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος).

-          Το Δημόσιο μέσω της ΔΕΗ να έχει περιοριστεί στο  το 53,5 % με 8.667 MW.

Παράλληλα, όμως, το κόστος παραγωγής ενέργειας έχει εκτοξευθεί. Είναι αυτονόητο πως απόρροια της «απελευθέρωσης» με τη διάσπαση της ενιαίας και καθετοποιημένης δομής της ΔΕΗ που της επέτρεπε οικονομίες κλίμακας και συντονισμένη λειτουργία κι άφησε στη θέση της τρεις εταιρείες: ΔΕΗ Παραγωγή-Εμπορία και ΔΕΔΔΗΕ, είναι η εκτίναξη του κόστους.

Η προωθούμενη νέα διάσπαση της ΔΕΗ, θα αυξήσει παραπέρα το κόστος παραγωγής και η εναπομένουσα ΔΕΗ λόγω του μείγματος καυσίμου και την ηλικίας των εργοστασίων που θα της απομένουν, σύντομα θα καταστεί μικρότερη από την «μικρή ΔΕΗ» και λιγότερο ανταγωνιστική προς αυτή.

Το ΝΦ πλαίσιο ήταν αυτό που, σε συνδυασμό με τη ρουσφετολογική πολιτική, έδωσε τη δυνατότητα για ευνοϊκές ρυθμίσεις σε ημετέρους, όπως, οι  σκανδαλώδεις ρυθμίσεις για τις εταιρείες Energa και Hellas Power στους ιδιώτες και κερδοσκόπους αυτούς. Προσφέρθηκαν σε αυτούς 2 εκατομμύρια καταναλωτές και πελάτες. Αυτές, όμως ,εξαπάτησαν πολίτες και κατακράτησαν ακόμη και το χαράτσι πριν «πτωχεύσουν».

5.      Η αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για τη ΔΕΗ. Οι προτάσεις μας

Με το νομοσχέδιο αυτό ολοκληρώνεται το ξεπούλημα της ΔΕΗ, ολοκληρώνεται ένα έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας και της ανάπτυξης.

Η κυβέρνηση, με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της τελευταίας περιόδου  ξεπληρώνει  «ομόλογα» για τα οποία έχει δεσμεύσεις σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για την «Μικρή ΔΕΗ» δίνει την  χαριστική βολή σε κάθε δημόσια παρουσία σήμερα, ειδικά στον νευραλγικό κλάδο της ενέργειας. προκειμένου να αλώσουν οι ιδιώτες πλήρως τον στρατηγικό αυτό τομέα.

Η ΔΕΗ δημιουργήθηκε με τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων της και του Ελληνικού λαού και δεν θα επιτρέψουμε να την ξεπουλήσουν.

Επιπλέον  οι λιγνίτες που φιλοξενεί το υπέδαφος της χώρας είναι ένας δημόσιος πλούτος που αρχικά οι γεωλόγοι και μηχανικοί της Εθνικής Γεωλογικής - Μεταλλευτικής Υπηρεσίας της χώρας, από το ΙΓΕΥ του 1950 ως το ΙΓΜΕ του σήμερα, και στη συνέχεια οι επιστήμονες της ΔΕΗ, ερεύνησαν, αποτύπωσαν, εκτίμησαν  ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά όλων των λιγνιτικών κοιτασμάτων της χώρας, και τα απέδωσαν  προς εκμετάλλευση. Είναι πλούτος που ανήκει στον τόπο και δεν δικαιούται κανείς να τον παραδίδει σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Η  συγκυβέρνηση Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, οι  εντολοδόχοι της Τρόϊκα (Σαμαράς και Βενιζέλος) δεν έχουν κανένα δικαίωμα να διαλύσουν και να ξεπουλήσουν την στρατηγικότερη Δημόσια Επιχείρηση της χώρας. Δεν έχουν  καμία πολιτική νομιμοποίηση γιατί είναι οικτρή μειοψηφία στην κοινωνία. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να προχωρήσει στην περαιτέρω διάσπαση, διάλυση και ξεπούλημα της ΔΕΗ.

Γι αυτό, λέμε ξεκάθαρα, σε όλους τους τόνους, ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε αποφάσεις μιας Βουλής η οποία δεν εκφράζει πλέον την θέληση του Ελληνικού λαού.  

Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να αποσύρει αυτό το νομοσχέδιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να αναγνωρίσει, ούτε την δημιουργία της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ», ούτε την εκποίηση του 17% των μετοχών από το ΤΑΙΠΕΔ, ούτε την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ.  

Το νομοσχέδιο αυτό, εκτός του ότι βάζει την ταφόπλακα στην ΔΕΗ όπως την ξέραμε, θα δυσκολέψει  μια αυριανή  κυβέρνηση της αριστεράς που θα θελήσει να εφαρμόσει πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας και κοινωνικές  πολιτικές στήριξης των ασθενέστερων οικονομικά κοινωνικών ομάδων, καθώς θα αναγκαστεί να προβεί σε μονομερείς πράξεις.

Η ιδιωτικοποίηση του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας είναι καταστροφική για την οικονομία, την κοινωνία και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Η υπόθεση της ΔΕΗ έχει εθνικές διαστάσεις.

Κεντρικό καθήκον μας λοιπόν είναι να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις μαζί με το λαό για να αποτραπεί το περαιτέρω ξεπούλημα της ΔΕΗ.

·         Σε αντίθεση με τα σχέδια της κυβέρνησης, ζητούμενο για μας  είναι η ανάπτυξη της ΔΕΗ, η ασφάλεια εφοδιασμού,   η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε ανταγωνιστικό κόστος, προϋπόθεση για νέες παραγωγικές επενδύσεις και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για την έξοδο της χώρας από την κρίση

·         Να μην περάσει η Πράξη 15/24-7-2013 της κυβέρνησης και να αποτραπεί το ξεπούλημα των Δικτύων Μεταφοράς (ΑΔΜΗΕ), της «Μικρής ΔΕΗ» και η πώληση του 17% και του μάνατζμεντ σε ιδιωτικά κεφάλαια σε ιδιώτες.

·         Η ΔΕΗ, η ναυαρχίδα της βαριάς μας βιομηχανίας, μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί σαν βασικός μοχλός για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.

·         Η ΔΕΗ όπως και οι άλλες σημαντικές ενεργειακές επιχειρήσεις,  δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν.  Άμεσος στόχος να μείνει υπό δημόσιο έλεγχο, να μην διαλυθεί αλλά να είναι ενιαία,  να εκσυγχρονιστεί  και να προσανατολιστεί ώστε να υπηρετήσει τα  πραγματικά συμφέροντα  του λαού και του τόπου.

Καλούμε όλο τον Ελληνικό λαό στην δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου, για να αποτρέψουμε την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης, που διασπά και ξεπουλά τη ΔΕΗ. Όπως, βεβαίως, γενικότερα για την υπεράσπιση των άλλων  κοινωνικών αγαθών, δηλαδή, της Υγείας, της Παιδείας, της Ασφάλισης, του  νερού, της θέρμανσης,  των συγκοινωνιών.

Σε ένα αγώνα που  δεν θα είναι υπόθεση μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ολόκληρου του Ελληνικού λαού γιατί είναι άμεσο ζήτημα επιβίωσης του.

Τα σχέδια της κυβέρνησης μπορεί και πρέπει να ναυαγήσουν. Για αυτό απαιτείται ενωμένος, συνεπής και αποφασιστικός αγώνας των εργαζομένων της ΔΕΗ, των αγροτών, των τοπικών κοινωνιών αλλά και η καθολική λαϊκή στήριξη για την δημιουργίας ενός παλλαϊκού μετώπου για απεμπλοκή από το μνημόνιο και την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας.

Aριστερά κι αριστεροί (ή το κατεπείγον του πράγματος)...

Δημοσίευση: 03/07/2014 Του Στάθη στον eniko

Είναι τρία χρόνια άνεργος με τρία πτυχία. Τρία στα τρία στα σαράντα του. Αν δεν βρει τώρα «κάτι», σε λίγο θα βρεθεί εκτός. Ο καιρός δουλεύει εναντίον του, στα πενήντα του δεν θα τον θέλει κανείς, για
αυτόν η ανάταξη (ούτε καν η ανάκαμψη) είναι, από πλευράς χρόνου, ζήτημα ζωής ή θανάτου. Η γυναίκα του, επίσης πτυχία, επίσης άνεργη -προ δύο μηνών έπιασε δουλειά ως καθαρίστρια (μέσω εργολάβου)- άνθρωποι αξιοπρεπείς, η φτώχεια όμως πλέον εμφανής· στη γειτονιά οι άλλοι αποφεύγουν τη φτώχεια, φτωχοί ήδη οι ίδιοι, ή μέλλοντες φτωχοί - ποιος ξέρει; Στιγμές-στιγμές είναι σαν να ξορκίζει κανείς με τη φτώχεια του τη φτώχεια του άλλου,
είναι κι αυτό μια μορφή ανεστραμμένης καταραμένης «αλληλεγγύης». Στην ίδια γειτονιά,
σε άλλη πολυκατοικία, ένας, μοναχικός, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα απ’ το 2011 -μα, αυτές οι (κομμένες) συνδέσεις αποκαταστάθηκαν, μουρμουρίζω- δεν με ενδιαφέρει πια, κύριε Σταυρόπουλε. Στα εξήντα του.
«Δεν αλλάζει το Σύμφωνο Σταθερότητας» ουρλιάζουν τα μεγάφωνα πάνω (και μέσα) στο κεφάλι της Ευρώπης γαβγίζοντας διαταγές με τη φωνή του Μπαρόζο, σαν αδέσποτο σκυλάκι κουνάει χαρούμενα την ουρά του ο κ. Σαμαράς μόλις ακούει τη φωνή του αφεντικού...
Οι άνθρωποι οι ήδη πάσχοντες και οι μέλλοντες να τρωθούν είναι η «ατζέντα» του ΣΥΡΙΖΑ κι όχι οι μπουρδίτσες που πετάει κάθε φορά η κυρίαρχη προπαγάνδα, λόγου χάριν τα περί «μεγάλου συνασπισμού», για να στήνει διαρκώς μια «ατζέντα» στον γάμο του Καραγκιόζη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να θέτει τη δική του ατζέντα, όπως έκανε με τη «μικρή ΔΕΗ», όπως κάνει με τους αιγιαλούς, και η κυβέρνηση να «απαντά». Αν μπορεί.
Οταν συμβαίνει το αντίστροφο και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να απαντήσει σε όσα μηχανεύεται ένα χαλκείο της ελεεινής μορφής (Μαξίμου, Βενιζέλος και γερμανοντυμένα κανάλια της διαπλοκής), απλώς χάνεται χρόνος. Ο χρόνος εκείνων που πια χρόνο δεν έχουν.
Ο συνομιλητής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο λαός κι όχι τα σενάρια περί τον ΣΥΡΙΖΑ, αν έστριψε δεξιά, αν είδε ο κ. Τσίπρας τον Αρχιεπίσκοπο και τι σημαίνει όταν φτερνίζεται ο κ. Λαφαζάνης. Εχει προβλήματα σύνθεσης ο ΣΥΡΙΖΑ; έχει προβλήματα γραμμής; Μόνον τα νεκρά κόμματα δεν έχουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή του 4% έχει κάνει μεγάλη πρόοδο. Δύσκολα; Δύσκολα! Απεδείχθη όμως ότι η δομή του, ώς τώρα τουλάχιστον, τελεσφορεί. Τελεσφορεί και βελτιώνεται. Αν βελτιωθεί
όχι (μόνον) η επικοινωνία του με τον λαό, αλλά η επαφή του μαζί του, τότε οι πιθανότητες να συντριβεί η πολεμική μηχανή (ενδημούσα κι εξωχώρια) που δηώνει τη χώρα προβάλλουν ισχυρές και εδραίες. Και η βελτίωση της επαφής του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα αμφίδρομης, με τον λαό είναι η διαμόρφωση της ατζέντας του απ’ τον ίδιο και όχι η ατζέντα που του διαμορφώνουν.
Το παράδοξο (που παράδοξο δεν είναι) σε αυτήν τη διαδικασία είναι ότι μεγαλύτερες δυσκολίες συναντάει η Αριστερά με τους αριστερούς, παρά με τους υπόλοιπους πολίτες. Καχύποπτοι (και καλά κάνουν) οι αριστεροί, είναι πιο επιρρεπείς στην ανησυχία, ενίοτε και στην απογοήτευση (σ’ αυτό δεν κάνουν καλά), που τους προκαλεί η κυρίαρχη προπαγάνδα, όταν μάλιστα συνεπικουρείται και από μια δύναμη της Αριστεράς, το ΚΚΕ, που τη σιγοντάρει.
Οι αριστεροί είναι πολλών ειδών: άλλοι πεισματάρηδες, άλλοι γκρινιάρηδες, άλλοι πολιτικά ζώα κι άλλοι ακτιβιστές, άλλοι έγιναν αριστεροί από αγάπη στους ανθρώπους κι άλλοι από σνομπαρία και ναρκισσισμό. Αλλοι είναι διαβασμένοι κι άλλοι αδιάβαστοι, άλλοι βαδίζουν στη ζωή με το σπαθί τους κι άλλοι με παρέες και κολλητηλίκια. Αλλοι είναι άγιοι, ήρωες και αγαθοί κι άλλοι οπαδίτες - απ’ όλα έχει το δημοκρατικό καρκατσουλιό, το θέμα είναι ποιος συσχετισμός δίνει κάθε φορά τον τόνο, ποιος συσχετισμός θέτει τα πολιτικά προτάγματα, ποιος συσχετισμός χαράσσει στρατηγική και τακτική, θέτει στόχους εφικτούς αλλά και απώτερους, παράγει ήθος και προτείνει τρόπους.
Ως εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ, με δυσκολίες, συγκρούσεις αλλά και ωσμώσεις, έχει φθάσει να εκφράζει ένα μεγάλο ποσοστό του λαού, που μπορεί να γίνει μεγαλύτερο και εν τέλει καθοριστικό, όσον ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται ακριβώς στον λαό με το σχέδιο και το πρόγραμμά του,
υπερβαίνοντας διά αυτού του τρόπου και μόνον διά αυτού το σκηνικό-παγίδα που του στήνει η προπαγάνδα των διαπλεκομένων. Αιχμή αυτής της προπαγάνδας (αλλά και ύστατη γραμμή άμυνας) της κυβέρνησης των ανδρεικέλων είναι η καλλιέργεια της απογοήτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί, είναι πολυφωνικός, η αριστερά του σκοτώνεται με τη δεξιά του, τα έχει βρει με μερίδα του κεφαλαίου, είναι αριστερίστικος, έχει σοσιαλδημοκρατικοποιηθεί, κρύβει σταλινικούς, έχει σχέση με τρομοκράτες - ένας
αχταρμάς κατηγοριών τυχάρπαστος, ετερόκλητος, ανιστόρητος και τυχοδιωκτικός. Σε αυτό το επίπεδο το ΚΚΕ έχει κάνει μεγάλη ζημιά στον λαό. Οχι μόνον διότι είναι ο πρώτος, ο διαρκής κατήγορος, ο Ιαβέρης του ΣΥΡΙΖΑ (ότι εξαπατά τον λαό), όχι μόνον διότι έχει αποδυθεί σε έναν μονομέτωπο αγώνα εναντίον του, όχι μόνον διότι το ποσοστό που πήρε το ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές το οδήγησε αμέσως σε μια ιδιότυπη πολιτική αυτοεξορία, αλλά διότι
σκορπά, κυρίως αυτό, στους Ελληνες την απογοήτευση, την απελπισία (ακόμα και το μίσος προς τους ΣΥΡΙΖΑίους), συμπλέοντας με εξώφθαλμο πια τρόπο (που βγάζει μάτι) με την προπαγάνδα της αστικής τάξης. Και ακριβώς επειδή αυτήν την εξώφθαλμα εξαμβλωματική τακτική, που υπερβαίνει κάθε όριο κριτικής, δυσκολεύονται να καταπιούν όλο και πιο πολλοί κομουνιστές, η ηγεσία Κουτσούμπα περιχαρακώνει το (αιχμαλωτισμένο, κατά τη γνώμη μου) κόμμα πίσω από τις γραμμές εκπαιδευμένων υβριστών που επιτίθενται σε όποιον απευθύνεται στο ΚΚΕ, από τον κ. Τσίπρα ώς τον κ. Λαφαζάνη και από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έως οποιονδήποτε άλλον αριστερό με τρόπο ιταμό, προσβλητικό και χυδαίο.
Στην Αριστερά η κριτική, ακόμα και η πολεμική, είναι κάτι συνηθισμένο, άλλοτε γόνιμο κι άλλοτε άγονο, αυτό όμως που κάνει το ΚΚΕ (απ’ όταν άλλαξε ο συσχετισμός μέσα στην Αριστερά) δεν έχει προηγούμενο. Εχει όμως ένα θλιβερό (στην πραγματικότητα τρομακτικό) παρεπόμενο: με την τακτική του απέτρεψε ένα μέρος, μάλλον μεγάλο, του λαού που έτσι κι αλλιώς δεν θα ψήφιζε ΚΚΕ, να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Ενέσπειρε την αμφιβολία και την απογοήτευση, υπερβαίνοντας ενίοτε κι αυτήν ακόμα την κυβερνητική προπαγάνδα, με αποτέλεσμα ένα πολύτιμο δώρο χρόνου (κι όχι μόνον) στη συγκυβέρνηση των Γκαουλάιτερ με τους Κουίσλινγκς.
Βεβαίως, η ανακοπή της εκλογικής φόρας του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται κυρίως στα δικά του λάθη στον προεκλογικό του σχεδιασμό, αλλά και η συνεισφορά του ΚΚΕ σ’ αυτό το φαινόμενο δεν υπήρξε αμελητέα . Το δυσάρεστο ή μάλλον το δυστύχημα είναι ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει έτσι, ακόμα κι αν προβληματίζει, απογοητεύει ή και εξοργίζει όλο και περισσότερους κομμουνιστές.
Στο αίτημα του λαού για ενότητα της Αριστεράς στην κατεύθυνση του αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας και πρώτα απ’ όλα των πιο αδύναμων, το ΚΚΕ έχει κλειστά αυτιά. Αλλά ανοιχτό στόμα για να κατηγορεί (και να βρίζει) τον ΣΥΡΙΖΑ, ου μην και να ψέγει τον λαό ότι εξαπατάται (προφανώς λόγω βλακείας). Αριστερισμός; σεχταρισμός; νεοτροτσκισμός; όλα μαζί και ίσως κι άλλα.
Συνεπώς ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να υπερβεί και αυτό το εμπόδιο: και μιας Αριστεράς που μήδισε, της ΔΗΜΑΡ, και μιας Αριστεράς που αρνείται ότι είναι καν Αριστερά, του ΚΚΕ, ενός κόμματος που βρίσκει το 95% των άλλων κομμουνιστικών κομμάτων οπορτουνιστικά, ενσωματωμένα στο καπιταλιστικό σύστημα, προδοτικά και δεν συμμαζεύεται...
Μήπως αυτά κι άλλα σαν αυτά σημαίνουν κάποια μοναχικότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ; «Ταβάνι» ποσοστών και ένδεια συμμάχων; Το αντίθετο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον υποχρεωμένος να επιδιώξει την αυτοδυναμία. Συνεπώς είναι υποχρεωμένος να διευρύνει και να βαθύνει την επαφή του με τον λαό. Και αυτό μόνον καλό μπορεί να κάνει και στους δύο. Και στον λαό και στον ΣΥΡΙΖΑ. Η πορεία προς την αυτοδυναμία
προϋποθέτει λαό γνώστη και συμμέτοχο του Προγράμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς και πάντως δεν προϋποθέτει σύμπλευση με διάφορα ναυάγια και ρετάλια του χρεοκοπημένου συστήματος που προσπαθούν τώρα να διασωθούν, ανεβαίνοντας σε ένα νέο όχημα προς την εξουσία (διότι έτσι και μόνον έτσι βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ).
Τώρα, τι βλέπουν σ’ αυτούς ορισμένοι απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, πρόβλημά τους, αρκεί να μη γίνει και πρόβλημα των πολιτών που σ’ αυτά τα ρετάλια βλέπουν αυτό που είναι: τη γλίτσα που μας έπνιξε.
Δεν είναι θέμα «αριστερόμετρου» ή του «πας ΠΑΣΟΚος βάρβαρος». Το αντίθετο. Για τους τίμιους ανθρώπους, απ’ όπου κι αν προέρχονται, ενστάσεις δεν εγείρονται. Αλλωστε αυτό σημαίνει πλέον αυτοδυναμία για την Αριστερά - να την κατακτήσει, ώστε να μπορεί να απευθυνθεί προς όλους όλων των χώρων (πλην Χρυσής Αυγής) που θητεύουν στο καλό, αυτό το καλό να το προσφέρουν στην πατρίδα και στον λαό. Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας στις παρούσες συνθήκες σημαίνει επανάσταση. Από τη δημόσια διοίκηση και το πιστωτικό σύστημα έως την άμυνα,την παιδεία και την υγεία.
Αυτή θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι στο εξής η καθημερινή ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή που θα διαμορφώνει ο ίδιος απαντώντας στα προβλήματα (κι όχι στις μπούρδες της προπαγάνδας), με τις λύσεις που προτείνει και τον τρόπο για να πραγματοποιηθούν...