«Θα αντέξουμε και θα πετύχουμε τους στόχους μας και ο λαός θα μας κρίνει στο τέλος της θητείας μας» δήλωσε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας από το βήμα της βουλής μιλώντας στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ αποκλείοντας κατηγορηματικά τα σενάρια παρένθεσης και οικουμενικών κυβερνήσεων που αναπαράγονται από την αντιπολίτευση και το μιντιακό κατεστημένο.
«Τα σκυλιά ουρλιάζουν αλλά το καραβάνι προχωρά»
Με αυτή την παροιμία ξεκίνησε την ομιλία του ο πρωθυπουργός θέλοντας να καταδείξει ότι «σε διάψευση όλων η κυβέρνηση προχωρά και πετυχαίνει τους στόχους της».
Επιτιθέμενος στην αντιπολίτευση ξεκαθάρισε ότι «τα σενάρια της παρένθεσης, των οικουμενικών κυβερνήσεων, των κυβερνήσεων των τεχνοκρατών έχουν κοινό παρανομαστή να μην είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που κέρδισε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού σε θέση ισχύος».
Διευκρίνισε ότι όσο πιο κοντά φτάνουμε στην πηγή στο άνοιγμα της συζήτησης για το χρέος και την απεμπλοκή της χώρας από την επιτροπεία τόσο το πολιτικό κατεστημένο αντεπιτίθεται.
«Καλοδεχούμενες οι αντιδράσεις τους γιατί είναι και σημάδι του πανικού της» τόνισε ο πρωθυπουργός διαβεβαιώνοντας ότι η αστάθεια δεν βρίσκεται στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτούς που θα συνεδριάσουν σε λίγες ώρες.
Τέλος πραγματοποιώντας έναν απολογισμό του κυβερνητικού έργου ο πρωθυπουργός κατέληξε στην αναγκαιότητα να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος ενώ έστειλε σαφή μηνύματα στο μιντιακό σύστημα διαπλοκής που "ξεψυχά" τονίζοντας ότι η κυβέρνηση «δεν υπάρχει περίπτωση να παρέμβει στη δικαιοσύνη υπερ κανενός» γιατί αυτός είναι ο πραγματικός στόχος των σεναρίων αποσταθεροποίησης.
Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα:
Σύντροφοι και Συντρόφισσες,
Η σημερινή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής μας ομάδας διενεργείται σε μια αποφασιστική στιγμή τόσο για την πορεία της Κυβέρνησης όσο και για την πορεία της χώρας.
Παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις μου έρχεται στο μυαλό μια γνωστή αραβική παροιμία: «τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά το καραβάνι προχωρά».
Σε διάψευση όλων των σχεδιασμών η κυβέρνηση προχωρά και πετυχαίνει τους στόχους της.
Και όσο προχωρά και πετυχαίνει τους στόχους της διαψεύδει και ακυρώνει ένα προς ένα, τα σενάρια της παρένθεσης, των οικουμενικών κυβερνήσεων, των κυβερνήσεων τεχνοκρατών. Όλα εκείνα τα σενάρια που έχουν έναν παρανομαστή: Να μην είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η δύναμη που κέρδισε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού για να κάνει τις μεγάλες αλλαγές στον τόπο, σε θέση ισχύος.
Και όσο πιο κοντά φτάνουμε στην πηγή, στον στόχο μας, δηλαδή να ξεφύγουμε από την διαρκή επιτροπεία και να βγάλουμε την χώρα από την κρίση, όσο πιο κοντά φτάνουμε στο στόχο της πρώτης αξιολόγησης, όσο πιο κοντά φτάνουμε στο μεγάλο στόχο να ξεκινήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο η μεγάλη διαπραγμάτευση για την απομείωση του χρέους, τόσο θα κλονίζονται τα κέντρα της διαπλοκής και της εξωθεσμικής εξουσίας που για χρόνια κυβερνούσε το τόπο. Και όσο αυτά τα κέντρα θα κλονίζονται, τόσο θα αντιδρούν.
Καλοδεχούμενες, λοιπόν, οι αντιδράσεις τους, ως σημάδι του πανικού τους.
Καλό όμως θα ήταν να πάψουν να παρουσιάζουν ως αστάθεια της χώρας τη δική τους αποσταθεροποίηση. Αν υπάρχει στο πολιτικό σύστημα κρίση αστάθειας, αυτή δε βρίσκεται εδώ, σ’ αυτήν εδώ την κοινοβουλευτική ομάδα. Αν υπάρχει αστάθεια, τότε αυτή βρίσκεται σε κάποιους άλλους που θα ακολουθήσουν σε λίγες ώρες να συνεδριάζουν σ’ αυτήν εδώ την αίθουσα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε μέσα σε λίγους μήνες τρεις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις και ένα κρίσιμο δημοψήφισμα. Τις κέρδισε, μάλιστα, με όλους απέναντι, με μοναδικό σύμμαχο τον ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία.
Και είναι σήμερα ο μοναδικός και αδιαμφισβήτητος πόλος σταθερότητας στη πολιτική ζωή του τόπου.
Αν λοιπόν υπάρχει πράγματι αστάθεια στο πολιτικό σύστημα, αυτή βρίσκεται στην άλλη πλευρά. Σε μια αντιπολίτευση κατώτερη των περιστάσεων. Σε μια αξιωματική αντιπολίτευση που τρεις μήνες δε μπορεί ούτε εκλογές να κάνει για την ανάδειξη νέου αρχηγού. Και επιδίδεται διαρκώς σε μια ανέξοδη και αδιέξοδη αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική, στα πλαίσια μιας ατέρμονης προεκλογικής εσωκομματικής διαδικασίας.
Και σε ένα ΠΑΣΟΚ, ουρά μιας παραλυμένης και στρατηγικά αποσταθεροποιημένης δεξιάς, που δε μπορεί να στοιχηθεί ούτε στο ελάχιστο με τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, την στιγμή, μάλιστα, που αυτή αλλάζει, την στιγμή που στην Πορτογαλία υπάρχει κυβέρνηση συμμαχική, της σοσιαλδημοκρατίας με τις δυνάμεις της αριστεράς. Αντιθέτως, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Ελλάδας, εμφανίζεται με μεγάλη εμμονή να προϋποθέτει οποιαδήποτε συζήτηση για το μέλλον στη σύμπραξη με μια διαλυμένη ΝΔ.
Και από την άλλη, βέβαια, υπάρχει και ένα επίσης αποσταθεροποιημένο μιντιακό σύστημα που ξεψυχά και βρυχάται. Ξεψυχά γιατί επιτέλους ψηφίστηκε ο νόμος για τις άδειες. Και βρυχάται γιατί η δικαιοσύνη άρχισε ελέγχους για τα δάνεια τους από τις τράπεζες.Και θαρρούν ότι με τους βρυχηθμούς, εμείς θα φοβηθούμε και θα παρέμβουμε στο έργο της δικαιοσύνης.
Δε θα παρέμβουμε σε κανέναν και για τίποτα.
Αυτά που ξέρανε να τα ξεχάσουνε.
Η δικαιοσύνη από δω και στο εξής θα λειτουργεί απρόσκοπτα, χωρίς παρεμβάσεις. Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό τους.
Όλοι από εδώ και στο εξής θα ελέγχονται το ίδιο είτε έχουν υψηλά αξιώματα είτε όχι. Δεν μπορεί να υπάρχουν άλλα μέτρα και άλλα σταθμά για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που δεν παίρνουν δάνεια και γι αυτούς που επειδή είχαν την δυνατότητα να ελέγχουν την κοινή γνώμη έπαιρναν όλο το προηγούμενο διάστημα χωρίς έλεγχο. Από εδώ και στο εξής η δικαιοσύνη ανασαίνει και θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει σε μια ευνομούμενη κοινωνία.
Και ας ξεχάσουνε τα σενάρια της παρένθεσης και τις οικουμενικές κυβερνήσεις.
Την ίδια ακριβώς συζήτηση, βέβαια, είχαμε όλο το προηγούμενο διάστημα της επτάμηνης διαπραγμάτευσης, στην πρώτη φάση. Ο μεγάλος τους νταλκάς ήταν ότι μέρα με τη μέρα έπεφτε η κυβέρνηση.
Όμως, τις κυβερνήσεις σε αυτό το τόπο τις ανεβάζει και τις κατεβάζει ο λαός και όχι τα παράκεντρα εξουσίας.
Κάποτε τις κατέβαζε το παλάτι, τώρα το παλάτι μας τελείωσε.
Εμείς όχι μόνο θα αντέξουμε αλλά και θα πετύχουμε στους στόχους μας.
Και ο λαός θα κρίνει το έργο μας, όπως το Σύνταγμα προβλέπει, το Φθινόπωρο του 2019.
Εμείς θα αντέξουμε, ας φροντίσουν να αντέξουν κι αυτοί μέχρι τότε, γιατί τα τζάμπα δανεικά τελείωσαν.
Και τώρα πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και, βεβαίως, πρώτοι εμείς να δώσουμε την μάχη για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση ώστε να δώσουμε ελπίδα και προοπτική.
Το τελευταίο διάστημα και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρόνο, έχουμε καταφέρει να πετύχουμε σημαντικά πράγματα και μάλιστα σε συνθήκες πολύ δύσκολες.
Πρέπει να έχουμε πλήρη εικόνα του πόσο δύσκολες ήταν οι διαπραγματεύσεις που κάναμε και πόσο σημαντικά τα βήματα στη δεδομένη συγκυρία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μετά από σκληρή και διαρκή διαπραγμάτευση που κράτησε περισσότερο από δύο μήνες έχει κλείσει με επιτυχία ο πρώτος κύκλος υλοποίησης των προαπαιτουμένων της Συμφωνίας και ήδη έχουμε προχωρήσει στην εκταμίευση της δόσης των 2 δις και έχουμε ταυτόχρονα εξασφαλίσει την έγκριση του ESM για την συμμετοχή του δημοσίου στην ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών.
Κόντρα στις καταστροφολογικές εκτιμήσεις, πετύχαμε να καταλήξουμε σε ρυθμίσεις οι οποίες αποδεικνύονται πολλαπλά προστατευτικές για τα χαμηλά εισοδήματα αλλά και για την ελληνική οικονομία στο σύνολο της.
Πρώτον, στη ρύθμιση για την πρώτη κατοικία. Με την τροποποίηση του νόμου Κατσέλη έχουμε πλέον εξασφαλίσει την προστασία της πρώτης κατοικίας για παραπάνω από το 60% των οφειλετών στεγαστικών δανείων.
Συγκεκριμένα το ασθενέστερο 25% απολαμβάνει απόλυτη προστασία ενώ για το υπόλοιπο 35% προβλέπεται όχι μόνο η προστασία από τους πλειστηριασμούς αλλά για πρώτη φορά δίνεται και η δυνατότητα κουρέματος του δανείου, αφού η δόση τους θα προσαρμοστεί στην εμπορική αξία του ακινήτου η οποία έχει μειωθεί δραστικά σε σχέση με την αντικειμενική αξία στη βάση της οποίας συνήφθησαν τα δάνεια κατά την προηγούμενη δεκαπενταετία.
Σε αντίθεση λοιπόν με τα όσα ισχυρίζονται οι κινδυνολόγοι έχουμε ένα πλέγμα διατάξεων που
από τη μια πλευρά συμπεριλαμβάνει και προστατεύει αποτελεσματικά όσους πραγματικά δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν
και από την άλλη αφαιρεί τη δυνατότητα από τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, που προέρχονται, συνήθως, από τα υψηλά εισοδηματικά στρώματα, να αξιοποιούν την προστασία για να αποφεύγουν να εκπληρώνουν υποχρεώσεις φορτώνοντας τα δικά τους βάρη στο σύνολο των φορολογούμενων πολιτών.
Και να σημειώσω εδώ ότι όλα αυτά τα πετύχαμε ανατρέποντας τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που τώρα μας κουνάνε το δάχτυλο, για δήθεν, απελευθέρωση των πλειστηριασμών, αλλά και την αρχική θέση των δανειστών, που ήθελαν καθεστώς προστασίας μόνο για το 16% των οφειλετών.
Επιμένω, λοιπόν, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης αυτής και των δεδομένων που διεξήχθη, με μια σοβαρή επιτυχία της κυβέρνησης και της διαπραγματευτικής στρατηγικής.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτό, υπήρξε μια σοβαρή επιτυχία, η οποία οφείλεται κυρίως στη σκληρή και μεθοδική δουλειά του Ευκλείδη Τσακαλώτου και του Γιώργου Σταθάκη.
Αλλά είναι, επίσης, χρέος μας, αυτή η επιτυχία να καταγραφεί ως τέτοια και να ανατραπεί το κλίμα φόβου και ανασφάλειας που καλλιεργείται εσκεμμένα από συστημικά ΜΜΕ, με προφανείς πολιτικές στοχεύσεις.
Ως θετική εξέλιξη, όμως, καταγράφεται και η διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος για τις 100 δόσεις που έχει αποδειχτεί πολλαπλά ευεργετικό, τόσο για εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και νοικοκυριά όσο και για τα δημόσια ταμεία. Με τη ρύθμιση αυτή έχουμε επιτύχει να αυξήσουμε τις εισπράξεις στα δημόσια ταμεία, μέχρι στιγμής έχουν εισπραχθεί πάνω από 1,2 δις Ευρώ, να δώσουμε μια ανάσα στους οφειλέτες αλλά και να αυξήσουμε την οικονομική δραστηριότητα και την κατανάλωση. Και εδώ διαψεύστηκαν λοιπόν οι Κασσάνδρες, διαψεύστηκαν όσοι περίμεναν την άτακτη υποχώρησή μας.
Όπως διαψεύστηκαν και στο ζήτημα του ΦΠΑ στην εκπαίδευση, ο οποίος καταργήθηκε και παρόλο που γνωρίζαμε πως η αναζήτηση ισοδυνάμων δεν ήταν εύκολη υπόθεση, σταθήκαμε στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις να μην επιβαρυνθεί η μεσαία οικογένεια, και το πετύχαμε. Πράγμα που πρέπει κι αυτό να πιστωθεί στο οικονομικό επιτελείο, ως η καλύτερη δυνατή λύση.
Όπως διαψεύστηκαν και στην υπόθεση της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών. Διότι, και σε αυτό το πεδίο, ανατρέψαμε προβλέψεις, καταφέρνοντας να οργανώσουμε με τέτοιο τρόπο τη διαδικασία ώστε:
Πρώτον, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για την ταχύτατη ολοκλήρωση της διαδικασίας και να αποφύγουμε το κακό σενάριο του κουρέματος καταθέσεων που θα αποτελούσε πραγματικότητα αν δεν καταφέρναμε να τελειώνουμε εντός του 2015.
Δεύτερον, να εξασφαλίσουμε τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου καθώς για πρώτη φορά το ελληνικό δημόσιο εξασφαλίζει κοινές μετοχές με δικαίωμα ψήφου αλλά και υψηλότατα επιτόκια για τα χρήματα που θα καταβάλει.
Και τρίτον, μεγαλύτερη του αναμενόμενου συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα που μειώνει την επιβάρυνση του δημόσιου χρέους και των φορολογούμενων για τη διάσωση των Τραπεζών.
Συγκεκριμένα, ενώ τον Ιούλιο οι ανάγκες είχαν υπολογιστεί στα 25 δις, το ελληνικό δημόσιο θα καταβάλει τελικά περίπου 5,7 δις καθώς το υπόλοιπο ποσό θα καλυφτεί από ιδιώτες επενδυτές. Θα δανειστεί, δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο 19,3 δις λιγότερα για την διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης.
Και είναι σαφές ότι αυτό αποδεικνύει μια αλλαγή κλίματος και μια αύξηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών στην ελληνική οικονομία καθώς κανείς δεν έρχεται να βάλει τα χρήματα του σε μια οικονομία η οποία κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή με κατάρρευση και η οποία πλήττεται από την ασθένεια της πολιτικής αστάθειας όπως θέλουν να μας πείσουν οι συνομιλητές μας.
Είναι λοιπόν κάτι περισσότερο από σαφές ότι έχουμε μπει σε μια νέα περίοδο σταθεροποίησης.
Τα τελευταία στοιχεία διαψεύδουν τις προβλέψεις για ύφεση στο 2,5% και αντιθέτως κάνουν λόγο για μηδενική ύφεση ή ακόμα για οριακή ανάπτυξη εντός 2015. Τα κρατικά έσοδα έχουν αυξηθεί και ταυτόχρονα φαίνεται αυξημένη και η κατανάλωση. Και όλα αυτά παρά το σοκ που υπέστη η ελληνική οικονομία εξαιτίας των κεφαλαιακών ελέγχων που επέβαλαν οι δανειστές και ζητούσε η αντιπολίτευση ως τιμωρία για την διαπραγματευτική στάση της κυβέρνησης το καλοκαίρι.
Και είναι ακριβώς αυτή τη θετική -δεδομένων των συνθηκών- συγκυρία που πρέπει να αξιοποιήσουμε ώστε να επιταχύνουμε την πορεία εξόδου από την κρίση και την επιτροπεία.
Ώστε να ανακτήσουμε την οικονομική μας κυριαρχία και να συνεχίσουμε με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα την υλοποίηση μεγάλων και ριζοσπαστικών μετασχηματισμών τόσο στο Ελληνικό κράτος όσο και στην οικονομία.
Και σήμερα φαίνεται ότι έχουμε ακόμη μεγαλύτερες πιθανότητες να τα καταφέρουμε παρά την γενικευμένη αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη αλλά και την γειτονιά μας εξαιτίας του πολέμου και της προσφυγικής κρίσης.
Έχουμε μπροστά μας δρόμο δύσκολο. Ευθύνη μας σ’ αυτή τη φάση είναι να κρατήσουμε τον προσανατολισμό μας στο στρατηγικό μας σχέδιο για την έξοδο από την κρίση. Βασική μας ευθύνη είναι να δουλέψουμε ώστε να καρποφορήσουν πολιτικές πρωτοβουλίες και στην ίδια την Ευρώπη.
Διότι, συνολικά, στην Ευρώπη συντελούνται τεκτονικές πολιτικές αλλαγές.
Οι δυνάμεις της Ευρωπαϊκής δεξιάς χάνουν έδαφος στο Νότο της Ευρώπης.
Στην Πορτογαλία έχουμε ήδη μια μεγάλη πολιτική αλλαγή, με τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης που αντιτίθεται στην λιτότητα ενώ σύντομα θα έχουμε και τις εκλογές στην Ισπανία που θα αλλάξουν το χάρτη των πολιτικών συσχετισμών.
Πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες ανάδειξης του ελληνικού προβλήματος, ως ζήτημα κεντρικής πολιτικής αντιπαράθεσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και εδώ πρέπει να σταθούμε στην επιτυχία που είχαμε στο Ευρωκοινοβούλιο όπου δημιουργήθηκε ειδική επιτροπή στο πλαίσιο της οικονομικής επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου όπου θα εξετάζει και θα συζητά το πρόγραμμα που υλοποιείται εδώ.
Έχουμε, όμως, πολύ δρόμο μπροστά μας. Και βασική μας ευθύνη σε αυτή τη φάση είναι να κρατήσουμε τη στρατηγική μας θέση. Να δουλέψουμε ώστε να καρποφορήσουν οι πολιτικές μας πρωτοβουλίες κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης. Να δουλέψουμε ώστε να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις αλλαγές των ευρωπαϊκών πολιτικών συσχετισμών για να προωθήσουμε και στο ευρωπαϊκό επίπεδο πολιτικές πρωτοβουλίες κόντρα στην λιτότητα και την δημοσιονομική ασφυξία.
Διότι ακόμα ο δρόμος είναι ακανθώδης και ανηφορικός. Δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι και δρόμος καταστροφής όπως θέλουν να τον παρουσιάζουν όσοι έχουν πολλούς λόγους να επιθυμούν να ξεμπερδεύουν με αυτή τη κυβέρνηση.
Η νέα τους αγαπημένη ασχολία είναι τώρα ο προϋπολογισμός για το 2016 αλλά και η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού συστήματος.
Επιτρέψτε μου λοιπόν σύντομες αναφορές για αυτά τα δύο ζητήματα.
Σε ό,τι αφορά πρώτα τον προϋπολογισμό. Όπως τόνισα και προηγουμένως, το πρώτο θετικό σημάδι έχει να κάνει με την αναθεώρηση της πρόβλεψης για την ύφεση που για το 2015 θα κυμανθεί στο 0% ενώ για το 2016 θα περιοριστεί στο 0,7% με προοπτικές περαιτέρω μείωσης.
Έτσι, μπορεί κανείς να τολμήσει την εκτίμηση ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2016 η ελληνική οικονομία θα επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Έτσι η δημοσιονομική προσαρμογή του εμπροσθοβαρούς, ούτως ή άλλως, προγράμματος που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές, περιορίζεται κατά 500 εκατομμύρια ευρώ και θα κυμανθεί περίπου στα 5,7 δις.
Και εδώ πρέπει να κρατήσουμε ότι το ποσό αυτό θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο αν είχαν διατηρηθεί οι στόχοι του προηγούμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος που είχε συμφωνήσει και που υπερασπιζόταν με πάθος η συγκυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους:
Ο σημερινός στόχος πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2016 είναι 0,5% ενώ με βάση το προηγούμενο πρόγραμμα θα ήταν 4,5%.
Το κόστος των μέτρων που θα χρειάζονταν για να καλυφθεί αυτός ο στόχος με δεδομένη τη μη επίτευξη των αντίστοιχων στόχων των ετών 2014 και 2015 είναι βέβαιο ότι θα ξεπερνούσε τα 10 δις Ευρώ.
Επομένως, όσοι σήμερα κουνάνε το δάχτυλο στην κυβέρνηση, θα ήταν προτιμότερο να μελετήσουν τους αριθμούς και να σταματήσουν την ακραία και πολιτικά σκόπιμη παραπληροφόρηση και την τρομολαγνεία.
Θα ήταν, επίσης, προτιμότερο να αναφέρουν ότι για πρώτη φορά μετά από μια ολόκληρη πενταετία ο προϋπολογισμός που έχει κατατεθεί δίνει σημαντικό βάρος στην αύξηση των κοινωνικών δαπανών καθώς προβλέπονται αυξημένες δαπάνες για υγεία, παιδεία, στήριξη της απασχόλησης και καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης κατά 823 εκατομμύρια ευρώ.
Μόνο για την υγεία υπάρχει αύξηση των δαπανών κατά 300 εκατομμύρια ευρώ. Αυτή εξάλλου είναι και η καταστατική διαφορά της δικής μας κυβέρνησης από τις κυβερνήσεις του νεοφιλελευθερισμού και της άγριας λιτότητας. Διότι εμείς, ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες επιτροπείας και δημοσιονομικής προσαρμογής, καταφέρνουμε να ιεραρχήσουμε με τέτοιο τρόπο τις προτεραιότητες ώστε να υποστηρίξουμε με τις μικρές μας δυνάμεις αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη στήριξης. Τα στρώματα, δηλαδή, των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ανέργων, της νεολαίας.
Διότι γνωρίζουμε καλά ότι η συμφωνία του Αυγούστου μας περιορίζει και μάλιστα παρά την θέλησή μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για την υποστήριξη και την προστασία των κοινωνικών δυνάμεων που θέλουμε να εκπροσωπούμε.
Και ακριβώς το ίδιο θα κάνουμε και στο Ασφαλιστικό.
Αλλά εδώ, σύντροφοι και συντρόφισσες, η μιντιακή προπαγάνδα και η αντιπολιτευτική υποκρισία έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Εδώ δεν έχουμε πια να κάνουμε με απλή καταστροφολογία και κινδυνολογία αλλά με σαφή προσπάθεια υπονόμευσης της εθνικής στρατηγικής απέναντι στις απαιτήσεις των πιο σκληρών κύκλων των δανειστών.
Οι ίδιοι άνθρωποι και οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται για την διαχρονική απαξίωση των αποθεματικών των ταμείων.
Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν στο καταστροφικό PSI το οποίο έφερε τα ασφαλιστικά ταμεία στο χείλος του γκρεμού με απομείωση των αποθεματικών τους μεγαλύτερη των 15 δις.
Εκείνοι που επί μια πενταετία σχεδίασαν σε συνεργασία με την Τρόικα και ψήφισαν δεκάδες οριζόντιες περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις
Εκείνοι που μας καλούσαν καθόλη τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης να υπογράψουμε ότι μας δώσουν: Τις οριζόντιες περικοπές, την κατάργηση του ΕΚΑΣ, τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος χωρίς δυνατότητα για ισοδύναμα.
Και εδώ πρέπει να επισημάνουμε και την υποκρισία και από την πλευρά του συνδικαλιστικού κινήματος. Όχι φυσικά για τους αγώνες που πρέπει να γίνουν και τις απεργίες που πρέπει να στηριχθούν, διότι είναι δύναμη για μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται όταν η κοινωνία αντιδρά, αλλά για αυτούς που έχουν σήμερα το θράσος να μιλάνε όταν τον Ιούλη διοργάνωναν συλλαλητήρια υπέρ του «ΝΑΙ σε όλα».
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι και αυτές οι πολιτικές δυνάμεις αρνούνται σήμερα να συμβάλλουν στην δημιουργία ενός διαπραγματευτικού μετώπου, μιας ενιαίας εθνικής γραμμής για την προστασία των κύριων και επικουρικών συντάξεων και του ασφαλιστικού συστήματος.
Τίποτα παραπάνω δεν ζητήσαμε, ούτε βοήθεια για να κυβερνήσουμε, ούτε οικουμενικές κυβερνήσεις, ούτε στήριξη της πλειοψηφίας. Ζητάμε μόνο να μας πουν αν κι αυτοί στηρίζουν την διαπραγματευτική προσπάθεια να υπάρξει λύση που να δίνει ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα χωρίς 12η επώδυνη μείωση συντάξεων.
Εδώ πλέον δεν έχουμε απλώς με μια ανεύθυνη αντιπολιτευτική γραμμή. Έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ χειρότερο.
Στην προσπάθειά τους να βλάψουν την κυβέρνηση, βάζουν το κοντόφθαλμο και μικροπολιτικό τους συμφέρον πάνω και από τα ίδια τα συμφέροντα των σημερινών και μελλοντικών συνταξιούχων.
Το ασφαλιστικό δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά αυτή ή την επόμενη τετραετία. Αφορά πολλές τετραετίες. Η δυνατότητα να δημιουργήσουμε τους όρους ενός βιώσιμου συστήματος ξεπερνά το βάρος που αφορά μια συγκεκριμένη κυβέρνηση. Και τι λένε; Λένε πως αυτό δεν είναι εθνικό θέμα για να συζητείται σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών. Το κύριο θέμα, δηλαδή, που αφορά την κοινωνική μας συνοχή, δεν είναι εθνικό θέμα.
Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά και μια αδιανόητη και βαθιά ανήθικη χαιρεκακία για τις δήθεν περικοπές που υποτίθεται ότι θα αναγκαστούμε να περάσουμε με την δική μας μεταρρύθμιση, την αναγκαία μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος.
Σύντροφοι και Συντρόφισσες,
Εμείς δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτό το κατήφορο.
Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τους σχεδιασμούς τους.
Δεν μπορούμε να κατρακυλήσουμε στο επίπεδό τους.
Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την ψευδή αίσθηση δικαίωσής τους.
Εμείς θα προχωρήσουμε με σταθερότητα στον δικό μας πολιτικό σχεδιασμό.
Θα κάνουμε τα πάντα, ώστε να διασφαλίσουμε τις συντάξεις χωρίς περαιτέρω επώδυνες περικοπές και την ίδια στιγμή θα επιχειρήσουμε να βγάλουμε και τα κάστανα από τη φωτιά, κάτι που χρωστάμε στις επόμενες γενιές και μόνο στο σήμερα.
Πρέπει να βρούμε τον τρόπο, και θα τον βρούμε, να ξεκινήσει ουσιαστικός διάλογος με όσα πολιτικά κόμματα το επιθυμούν και όχι μονό, βέβαια, σε επίπεδο κομμάτων αλλά και κοινωνικός διάλογος με την κοινωνική και οικονομική επιτροπή και ακολούθως και εξαντλητικός διάλογος και με τα κόμματα στη βουλή.
Ο διάλογος αυτός δεν θα κλειστεί μόνο στα εθνικά σύνορα. Θα τον ανοίξουμε σε όλη την Ευρώπη να δούμε πως και εκεί αντιμετώπισαν τα ίδια προβλήματα αλλά και με ποιους όρους και με ποιες βέλτιστες πρακτικές. Γιατί δεν μπορεί η Ελλάδα με την πρόφαση ότι βρίσκεται σε πρόγραμμα να μετατρέπεται από μια ευρωπαϊκή χώρα σε χώρα του τρίτου κόσμου όπου επιβάλλονται πειράματα σαν αυτά που επέβαλε σ’ αυτές τις δύστυχες χώρες η ακραία νεοφιλελεύθερη λογική που εφάρμοσε πολλές φορές το ΔΝΤ. Η Ελλάδα είναι μια ευρωπαϊκή χώρα και πρέπει να ακολουθήσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Αυτός είναι και ο δικός μας σχεδιασμός:
Για πρώτη φορά θα επιχειρήσουμε να πιάσουμε το στόχο της εξοικονόμησης του 1% του ΑΕΠ που προβλέπει η συμφωνία του Αυγούστου όχι με οριζόντιες περικοπές αλλά με τον εξορθολογισμό του συστήματος. Και εδώ πρέπει να τονίσουμε πως το μεγαλύτερο μέρος αυτής της εξοικονόμησης, το 0,6%, δηλαδή, έχει ήδη επιτευχθεί με βάση την αύξηση των ορίων ηλικίας και αυτό που απομένει είναι το 0,4%. Και εμείς λέμε ότι αυτό το 0,4% υπάρχουν τρόποι να βρεθεί χωρίς επώδυνες περικοπές στις συντάξεις. Υπάρχει τρόπος και θα τον καταθέσουμε με επιστημονική αρτιότητα.
Ενώ, την ίδια στιγμή, θα επιχειρήσουμε να καταστήσουμε το σύστημα ξανά βιώσιμο προτείνοντας ένα συνολικά νέο σύστημα το οποίο αποτελεί το γενικό ισοδύναμο των μνημονιακών μέτρων.
Αυτός είναι ο δικός μας σχεδιασμός.
Το ερώτημα είναι : Η πρόταση όλως αυτών που κυβερνούσαν 40 χρόνια και έχουν τη βασική ευθύνη για το πρόβλημα. Ποια είναι; Τι έχουν να προτείνουν;
Απολύτως τίποτα.
Σύντροφοι και Συντρόφισσες
Το θέμα δεν είναι όμως μόνο να συγκριθούμε με το παλιό και χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα. Δεν είναι να παρουσιαστούμε ως οι κοινωνικά ευαίσθητοι διαχειριστές της Συμφωνίας. Δεν είναι αυτός ο ρόλος μας. Δεν είναι αυτή η αποστολή μας.
Θέλουμε κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Θέλουμε, αναγνωρίζοντας βεβαίως τις δυσκολίες και το στενό πλαίσιο, να ξεδιπλώσουμε το δικό μας πρόγραμμα. Το δικό μας πολιτικό σχέδιο
για την ριζική αλλαγή του μοντέλου της ελληνικής οικονομίας,
για τον ριζοσπαστικό μετασχηματισμό του κράτους και της διοίκησης,
για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους,
για την προστασία της εργασίας,
για την στήριξη της απασχόλησης,
για την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής,
για την προστασία των δικαιωμάτων και την εμβάθυνση της δημοκρατίας,
για την προστασία των κοινών αγαθών και της δημόσιας περιουσίας.
Και έχουμε κάνει ήδη αρκετά βήματα.
Μέσα σε ένα εξαιρετικά πιεσμένο χρονικά περιβάλλον και υπό την πίεση του πρώτου γύρου των προαπαιτούμενων, την διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών και τις τεράστιες δυσκολίες που συνεπάγεται η διαχείριση της προσφυγικής κρίσης έχουμε ήδη καταφέρει να προχωρήσουμε μια σειρά πολιτικών πρωτοβουλιών κόντρα στις επιδιώξεις συγκεκριμένων κέντρων οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.
Καταφέραμε, κόντρα σε επιδιώξεις συγκεκριμένων συμφερόντων, τηρώντας την προεκλογική μας δέσμευση να αποδώσουμε επιτέλους την περιοχή των λιπασμάτων στη Δραπετσώνα στις δημοτικές αρχές και να δημιουργήσουμε το θεσμικό πλαίσιο για την συνολική αναβάθμιση της περιοχής.
Έχουμε ήδη περάσει το νόμο για τα ΜΜΕ. Και τώρα η ευθύνη είναι στην αντιπολίτευση η οποία πρέπει να συναινέσει επιτέλους για τον ορισμό των μελών του νέου ΕΣΡ ώστε να προχωρήσουν οι διαγωνισμοί για τις άδειες.
Και αναρωτιέται κανείς: Γιατί δεν τολμούν; Τι φοβούνται; Ποιους προστατεύουν;
Εμείς σε κάθε περίπτωση περιμένουμε, αλλά δεν ξεχνάμε, και εξηγούμαστε:
Αν δεν προχωρήσει άμεσα ο ορισμός των μελών του ΕΣΡ, δεν πρόκειται να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Όπως δεν καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και στον αγώνα κατά της διαφθοράς. Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια η δικαιοσύνη αναπνέει και το κράτος με τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς κινητοποιείται. Τα πρώτα αποτελέσματα έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται.
Μολονότι δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ικανοποιημένοι με τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, της λαθρεμπορίας και της διαφθοράς, βελτιωνόμαστε κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
Δε μου αρέσει να παραθέτω νούμερα αλλά πολλές φορές τα νούμερα από μόνα τους καταδεικνύουν την αλλαγή που έρχεται.
Τρία μόνο συγκριτικά στοιχεία του δεκάμηνου Ιανουαρίου-Οκτωβρίου του 2014 και του αντίστοιχου του 2015 αποδεικνύουν του λόγου το αληθές:
5.700 έλεγχοι για αλκοολούχα, το 2014, 7.600 για το 2015.
Για τα πετρελαιοειδή, 1.400 για το 2014 , ενώ 3.567 για το 2015.
Για τα καπνικά, 4.500 έλεγχοι το 2014 και 7.900 το 2015. Η ίδια εικόνα συναντιέται και στα φορολογικά έσοδα.
Συγκρίνοντας τον Οκτώβρη του 2014 με τον Οκτώβρη του 2015, δύο μήνες με ομοειδείς φορολογικές υποχρεώσεις για τους πολίτες, το ελληνικό Δημόσιο εισέπραξε 700.000.000 ευρώ περισσότερα.
Για πρώτη φορά, η είσπραξη του ΦΠΑ στα νησιά αυξήθηκε ακολουθώντας την τουριστική ροή.
Το κυριότερο, όμως, και αυτό που δείχνει ότι κάτι αλλάζει, είναι το εξαιρετικό εύρημα από τα στατιστικά του Υπουργείου Οικονομικών πως κατά το δεκαήμερο της εξέτασης από τους εισαγγελείς του Φαλτσιανί για τη λίστα Λαγκάρντ οι οικειοθελείς εισπράξεις φόρων από την εν λόγω λίστα άγγιξαν τα 80.000.000 ευρώ.
Ταυτόχρονα, οι υπόλοιποι Ελεγκτικοί Μηχανισμοί έχοντας αλλάξει προσανατολισμό επικεντρώνονται πλέον σε υποθέσεις οικονομικού εγκλήματος και διαφθοράς και οδηγούν δεκάδες υποθέσεις στον εισαγγελέα, επίορκους στον δρόμο προς της έξοδο από το Δημόσιο και ταυτόχρονα δίνουν τη δυνατότητα διεκδίκησης επιστροφής χρημάτων στα Δημόσια Ταμεία.
Δεν μένουμε όμως μόνο σε αυτά: Το αμέσως επόμενο διάστημα παίρνουμε μεγάλες νομοθετικές πρωτοβουλίες τόσο για το λαθρεμπόριο πετρελαίου, καπνικών και αλκοόλ όσο και για την αναμόρφωση του συνόλου του Ελεγκτικού Διοικητικού Μηχανισμού του Δημοσίου.
Στο πεδίο της καταπολέμησης της ανεργίας επίσης έχουν γίνει σημαντικά βήματα.
1ον: Από εδώ και πέρα υπάρχει πια, ο συνδυασμός της κατάρτισης με την «εγγυημένη απασχόληση»,ώστε η αναβάθμιση προσόντων να είναι πραγματική και αποτελεσματική για τους ανέργους και τις επιχειρήσεις. 481 εκ ευρώ θα διατεθούν από σήμερα μέχρι το καλοκαίρι του 2016, σε αυτή την κατεύθυνση. Η κατάρτιση θα είναι πλήρως συνδεδεμένη με τις ανάγκες του παραγωγικού ιστού της χώρας μας (εξαγωγικό εμπόριο, δεξιότητες πληροφορικής,logistics, κλπ).
2ον: Σχεδιάζουμε και θέτουμε σε εφαρμογή μια νέα γενιά προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας που δημιουργεί τουλάχιστον 100.000 νέες θέσεις απασχόλησης. Προσωρινές μεν, αλλά με ξεκάθαρο στόχο την αναβάθμιση της τοπικής κοινωνίας και με μετρήσιμα αποτελέσματα (περιβαλλοντικά και εγγειοβελτιωτικά έργα, αναβάθμιση υποδομών όπως σχολεία, γυμναστήρια, κέντρα κοινωνικών υπηρεσιών ).
3ον: Για την ανάπτυξη και υποστήριξη της κοινωνικής οικονομίας δημιουργούμε μέσα στο χρόνο που έρχεται, περιφερειακά κέντρα εξειδικευμένης νομικής και λογιστικής βοήθειας, δίκτυα ενημέρωσης, ενώ ταυτόχρονα αλλάζουμε το θεσμικό πλαίσιο και ενοποιούμε την ελληνική συνεταιριστική νομοθεσία, ώστε να ακολουθούνται από συγκεκριμένα χρηματοδοτικά εργαλεία.
Επίσης, έχουμε ήδη ξεκινήσει την προπαρασκευή για τον μεγάλο εθνικό διάλογο για την δημόσια εκπαίδευση.
Σε λίγες μέρες κατατίθεται το νομοσχέδιο για το Σύμφωνο Συμβίωσης.
Ενώ αύριο ολοκληρώνεται η επεξεργασία ενός νέου πολυνομοσχεδίου άμεσων μέτρων για την αποκατάσταση αδικιών που χρονίζουν στη δημόσια διοίκηση, την παιδεία, την υγεία και την απασχόληση.
Σύντροφοι και Συντρόφισσες,
Δεν πρόκειται να σταματήσουμε εδώ όσο και αν κάποιοι το επιθυμούν.
Οι πιέσεις από τα συστημικά κέντρα εξουσίας θα συνεχίσουν να εντείνονται.
Το γνωρίζουμε αυτό. Και το κατανοούμε.
Είναι δεδομένο ότι το σύστημα οικονομικής και πολιτικής εξουσίας δεν νιώθει άνετα με την διακυβέρνηση μας.
Γι αυτό βρισκόμαστε και θα βρεθούμε και το επόμενο διάστημα σε διασταυρούμενα πυρά.
Πρέπει γι αυτό να ανεβάσουμε ρυθμούς. Όχι μόνο στο πεδίο του κυβερνητικού έργου, αλλά και μέσα στην κοινωνία. Στους θεσμούς της, στα κινήματα, στα σωματεία. Οφείλουμε να κινητοποιηθούμε άμεσα, όχι μόνο για να υλοποιούμε πολιτικές δεσμεύσεις, αλλά για να αλλάζουμε κάθε μέρα τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Να υπερασπιζόμαστε την κυβέρνηση και το έργο της. Την τεράστια προσπάθεια που όλοι μαζί κάνουμε για να υπερβούμε εμπόδια, να σπάσουμε εξωθεσμικούς θύλακες εξουσίας, να αλλάξουμε ριζικά την Ελλάδα.
Και σε αυτή την προσπάθεια χρειαζόμαστε τη στήριξη του ελληνικού λαού. Στο χέρι μας είναι να την εξασφαλίζουμε κάθε μέρα.
Η αντιπολίτευση αρνείται πεισματικά να αναλάβει μέρος της εθνικής ευθύνης να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και την εποπτεία των δανειστών, με το μικρότερο δυνατό κόστος για τη κοινωνία. Αναμενόμενο.
Εδώ, το αρνήθηκαν πεισματικά όλη τη περίοδο της διαπραγμάτευσης.
Εδώ, δε δίστασαν ορισμένοι, την προηγούμενη περίοδο, να γίνουν φερέφωνα των δανειστών στη σύγκρουσή μας μαζί τους προκειμένου να προστατεύσουμε την ελληνική κοινωνία. Τώρα θα διστάζανε να αρνηθούν τη στήριξη μιας εθνικής γραμμής;
Ας μην υπερτιμάμε όμως τη σημασία της δικής τους στήριξης. Η στήριξη της κοινωνίας και το λαού μας είναι το ζητούμενο. Αυτή τη στήριξη και αυτή τη συναίνεση πρέπει να εξασφαλίσουμε. Τη κοινωνική συναίνεση και την ενότητα του λαού μας σε ένα σχέδιο εξόδου από τη κρίση. Και αυτή τη συναίνεση και τη στήριξη, για να τη πετύχουμε, πρέπει να μη διστάζουμε να εξηγούμε στο λαό πώς έχουν τα πράγματα.
Και αυτή είναι αποκλειστικά δική σας δουλειά.
Μη περιμένετε από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Ούτως ή άλλως, εκεί ο πόλεμος είναι διαρκής και εμφανής. Συγκρούονται συμφέροντα, αλλά εμείς δεν πρόκειται να υποκύψουμε. Πρέπει εσείς να βγείτε απευθείας και να μιλήσετε με το κόσμο.
Στις περιφέρειές σας, στους κοινωνικούς χώρους στους εργασιακούς χώρους, παντού.
Μαζί μπορούμε να βγάλουμε το κάρο από τη λάσπη.
Μέσα στο λαό, μαζί με το λαό, για το λαό.
Εκεί βρίσκεται η δική μας δύναμη και με τη μεγάλη κοινωνική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με τα πλατιά και πιο ευάλωτα λαϊκά στρώματα, μπορούμε όλα να τα καταφέρουμε.
Και θα τα καταφέρουμε.
