ΣΥΡΙΖΑ - ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Οργανώσεις Μελών Αγίας Παρασκευής
Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012
Ανοιχτή Συνέλευση-Συζήτηση: Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Η Τοπική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ
Αγίας
Παρασκευής σας καλεί :
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
να σταματήσουμε την καταστροφή, να οργανώσουμε την ανατροπή, να χτίσουμε την
άλλη Ελλάδα
ΤΡΙΤΗ
25 Σεπτεμβρίου 7μμ
στο
3ο Γυμνάσιο
Δερβενακίων
& Σ. Καράγιωργα ΚΟΝΤΟΠΕΥΚΟ
|
Παρουσίαση της
εναλλακτικής μας πρότασης: Ομιλητής
Πάνος Κοσμάς,
μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6979-200386 ,
6934-125323
santasyriza.blogspot.com
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012
Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012
ΤΟ ΒΗΜΑ - Είναι έκνομη η Χρυσή Αυγή; - γνώμες
Οι παραπάνω όρκοι δείχνουν πως η απόπειρα Σαχινίδη να ταυτίσει τα "δύο άκρα" μόνο από ανεγκέφαλους μπορεί να υιοθετηθεί...
Το παρακάτω άρθρο είναι από το ΒΗΜΑ κι έχει γραφτεί από το γιο του σ. Παναγιώτη. Αξίζει να το διαβάσουμε...
ΤΟ ΒΗΜΑ - Είναι έκνομη η Χρυσή Αυγή; - γνώμες
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012
Οι Αμερικανοί αριστεροί αφουγκράζονται τους αγώνες των εργαζόμενων Ελλήνων...
Published on Thursday, September 13, 2012 by Common Dreams
Greek Unions Call for General Strike September 26
Coalition government splits over austerity measures
Greece's largest labor unions called for a general strike on Thursday, responding to ongoing negotiations between the Greek government, its European partners and the International Monetary Fund, over drastic austerity measures. Negotiations reached a breaking point today as Greece's coalition government clashed internally over the depth of the cuts.
A woman chants slogans outside the Finance Ministry in Athens, on Thursday, Sept. 13, 2012. (AP Photo/Petros Giannakouris) Protests broke out everyday this week after Greek Prime Minister Antonis Samaras announced a final proposal of austerity measures on Saturday. Since then, the 'Troika' -- the EU, IMF and the European Central Bank -- have pushed for even deeper cuts to the public budget with steps including large cuts to pension funds and public sector wages and mass lay-offs in the the public sector workforce, in exchange for a $39.6 billion bailout loan installment.
The left-of-center Pasok and Democratic Left parties refused the latest Troika demands today, clashing with Samaras in negotiations. The leaders vowed to prevent the government from cutting the 50,000 public sector jobs, as requested by the Troika.
On Thursday, 200 disabled people gathered outside the Finance Ministry, where Samaras was meeting with French Finance Minister Pierre Moscovici, to protest proposed benefit cuts.
"What we are saying is obvious: Blind and disabled people are not to blame for this crisis," Paraskevas Lambrou, a blind man from the central Greek city of Volos, told Associated Press at the demonstration.
"It is humiliating to be driven into poverty this way," he said.
The 24-hour general strike will begin on September 26.
A woman chants slogans outside the Finance Ministry in Athens, on Thursday, Sept. 13, 2012. (AP Photo/Petros Giannakouris) Protests broke out everyday this week after Greek Prime Minister Antonis Samaras announced a final proposal of austerity measures on Saturday. Since then, the 'Troika' -- the EU, IMF and the European Central Bank -- have pushed for even deeper cuts to the public budget with steps including large cuts to pension funds and public sector wages and mass lay-offs in the the public sector workforce, in exchange for a $39.6 billion bailout loan installment.The left-of-center Pasok and Democratic Left parties refused the latest Troika demands today, clashing with Samaras in negotiations. The leaders vowed to prevent the government from cutting the 50,000 public sector jobs, as requested by the Troika.
On Thursday, 200 disabled people gathered outside the Finance Ministry, where Samaras was meeting with French Finance Minister Pierre Moscovici, to protest proposed benefit cuts.
"What we are saying is obvious: Blind and disabled people are not to blame for this crisis," Paraskevas Lambrou, a blind man from the central Greek city of Volos, told Associated Press at the demonstration.
"It is humiliating to be driven into poverty this way," he said.
The 24-hour general strike will begin on September 26.
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012
ενημέρωση για δραστηριότητες τοπικού ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
σας ενημερώνω ότι την Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε η ανοιχτή συνεδρίαση της Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
που θέμα της είχε την οργάνωση της δουλειάς της τοπικής οργάνωσης (οργάνωση ανοιχτής συνέλευσης, συνέχιση εγγραφής μελών, ανεύρεση γραφείων ΣΥΡΙΖΑ, συγκρότηση επιτροπών, προετοιμασία προφεστιβαλικής)
Στην ανωτέρω συνάντηση αποφασίστηκε:
Ακόμη τέθηκε το ζήτημα της ενημέρωσης των μελών μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων και την αναγκαιότητα μιας κοινής λίστας όλων των μελών για να μη δημιουργείται σύγχυση από τις πολλές λίστες που έχουμε.
Τέλος η επόμενη συνάντηση της Γραμματείας θα γίνει την Πέμπτη 13/9 στην Πάργα στις 8.00 στην οποία θα συζητηθεί η τελική ημερομηνία της εκδήλωσης, τίτλος, περιεχόμενο, κλπ καθώς και η πορεία των επιτροπών.
Παρακαλούνται όσοι/ες ενδιαφέρονται για τις ανωτέρων επιτροπές (Τ.Α - Εκπαίδευσης -Πολιτισμού) να επικοινωνήσουν με τους συντρόφους που ανέλαβαν την συγκρότησή τους.
Η θεματολογία της επόμενης συνάντησης είναι ανοιχτή και οποιοδήποτε άλλο θέμα
Παρακαλώ επιβεβαιώστε τη συμμετοχή σας. Προωθήστε το διότι η λίστα που έχω είναι ελλιπής.
Συντροφικά
Δώρα
σας ενημερώνω ότι την Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε η ανοιχτή συνεδρίαση της Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
που θέμα της είχε την οργάνωση της δουλειάς της τοπικής οργάνωσης (οργάνωση ανοιχτής συνέλευσης, συνέχιση εγγραφής μελών, ανεύρεση γραφείων ΣΥΡΙΖΑ, συγκρότηση επιτροπών, προετοιμασία προφεστιβαλικής)
Στην ανωτέρω συνάντηση αποφασίστηκε:
- η διοργάνωση ανοιχτής συνέλευσης προφεστιβαλικού χαρακτήρα στα τέλη Σεπτέμβρη με θέμα τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις
- η δημιουργία δύο θεματικών επιτροπων ΣΥΡΙΖΑ. Η μια αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση και η άλλη την Εκπαίδεση -Πολιτισμό. Οι σύντροφοι Γ.Σταθόπουλος, Χρ. Βαλλιάνος, Βαρβάρα Λιανοπούλου ανέλαβαν την συγρότηση της εν λόγω επιτροπής και την εισήγηση προτάσεων εν όψη των πρόσφατων εξελίξεων και κινητοποιήσεων στην Τ.Α, συμπεριλαμβανομένων και των προτάσεων του σ. Πέτρου, καθώς και την ανάδειξη του θέματος στην προγραμματισμένη ανοιχτή συνέλευση. Ο σ. Κανταλής και ο σ. Παναγιώτης ανέλαβαν την συγκρότηση της επιτροπής παιδείας και πολιτισμού και την εισήγηση προτάσεων στην γραμματεία για τρόπους παρέμβασης.
- την ανάθεση στο σ. Μπενίση και σ. Ορφανό να αναλάβουν την ανεύρεση γραφείων ΣΥΡΙΖΑ στην πόλη.
Ακόμη τέθηκε το ζήτημα της ενημέρωσης των μελών μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων και την αναγκαιότητα μιας κοινής λίστας όλων των μελών για να μη δημιουργείται σύγχυση από τις πολλές λίστες που έχουμε.
Τέλος η επόμενη συνάντηση της Γραμματείας θα γίνει την Πέμπτη 13/9 στην Πάργα στις 8.00 στην οποία θα συζητηθεί η τελική ημερομηνία της εκδήλωσης, τίτλος, περιεχόμενο, κλπ καθώς και η πορεία των επιτροπών.
Παρακαλούνται όσοι/ες ενδιαφέρονται για τις ανωτέρων επιτροπές (Τ.Α - Εκπαίδευσης -Πολιτισμού) να επικοινωνήσουν με τους συντρόφους που ανέλαβαν την συγκρότησή τους.
Η θεματολογία της επόμενης συνάντησης είναι ανοιχτή και οποιοδήποτε άλλο θέμα
Παρακαλώ επιβεβαιώστε τη συμμετοχή σας. Προωθήστε το διότι η λίστα που έχω είναι ελλιπής.
Συντροφικά
Δώρα
ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ | Κωνσταντίνος Πουλής Έκκληση προς τους αισιόδοξους (από το Press Project)
Όταν περιέφεραν τα κεφάλια του Βελουχιώτη και του Τζαβέλλα στα Τρίκαλα, πριν να τα κρεμάσουν στους φανοστάτες της κεντρικής πλατείας πέρασαν από όλα τα σημεία που υπήρχε συγκεντρωμένο πλήθος. Εκείνη την ώρα ένα σχολείο έκανε πρόβα για τις γυμναστικές επιδείξεις, λοιπόν τα μέλη των συμμοριών που κρατούσαν τα κεφάλια πέρασαν ανάμεσα από τις συστοιχίες των μαθητών. Οι άνθρωποι της ηλικίας μου έχουν μεγαλώσει με διηγήσεις για την Κατοχή και τον εμφύλιο, από τους παππούδες μας. Για την ακρίβεια, πιο πολύ για την Κατοχή και λιγότερο για τον Εμφύλιο, για ευνόητους λόγους. Όλες αυτές τις διηγήσεις μπορούμε να τις ακούμε, διότι είναι διηγήσεις. Οτιδήποτε μπορεί να γίνει ανεκτό, όταν μπορείς να πεις μια ιστορία γι’ αυτό. Ταυτοχρόνως, πάντα αναρωτιόμαστε «πώς θα ήταν αν…». Θα αντέχαμε; Ποιος από τους φίλους μας θα άντεχε; Γιατί γίνεται κανείς δωσίλογος; Πώς είναι να σκοτώνεις; Πώς είναι να σκοτώνεις τον αδερφό σου; Να σε βασανίζουν; Να βασανίζεις; Αυτά τα ερωτήματα περνούν πάντα από το μυαλό του ανθρώπου που ακούει μια ακραία αφήγηση, και περνούν γρήγορα, σαν άρρωστη φαντασίωση. Ιδίως σε μας τα παιδάκια που ήμασταν καλομαθημένα, που δεν είχαμε ζώα να τα σφάζουμε για να τα φάμε και οι καβγάδες μας δεν κατέληγαν σε λιωμένα κρανία. Μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι έχουμε απαλλαγεί από τη βία, ότι ανήκει στις αφηγήσεις του παρελθόντος ή στο περιθώριο της κοινωνίας. Μεγαλώσαμε στο περιβάλλον της εθνικής συμφιλίωσης και της ευμάρειας.
Ή έτσι νομίσαμε. Στο διαβόητο πια άρθρο του στην «Καθημερινή» ο Μ. Κατσίγερας - ξέρετε, αυτός που επαινούσε τους φασίστες - έλεγε πως στις χώρες του τρίτου κόσμου «η ζωή δεν έχει καμία αξία», όπως για μας τους Δυτικούς, γι’ αυτό σφάζονται έτσι. Δεν είναι της ώρας να του εξηγήσει κανείς ότι η Δύση δεν είναι αθώα παιδούλα. Ας δούμε καλύτερα ένα πιο κοντινό παράδειγμα: Στην πεντάδα των νεαρών που επιτέθηκαν σε Ινδούς μετανάστες πριν από λίγες εβδομάδες στο Ρέθυμνο, για τους δύο από τους πέντε ασκήθηκε και δίωξη εναντίον των γονιών τους για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου, διότι οι δράστες ήταν 15 και 17 ετών (οι άλλοι τρεις ήταν 18, 18 και 19 ετών). Και, καλά, αυτοί είναι δυνάμει φονιάδες. Όμως βλέπουμε σωρό τα παιδάκια ντυμένα με την αποκριάτικη στολή χρυσαυγίτη (παραλλαγή και μαύρο μπλουζάκι). Πριν από ένα χρόνο, πήγαινα στο σπίτι ενός φίλου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Είδα μια παρέα από πιτσιρίκια 14-15 χρονών να τρέχουν αλαφιασμένα να φύγουν. Έφτασα στο σπίτι του φίλου μου και μου είπε ότι είναι δεύτερη φορά που το κάνουν αυτό, πέταγαν πέτρες στο παράθυρο μιας οικογένειας Πακιστανών που μένουν εκεί.
Με αυτά τα δεδομένα, ας σκεφτούμε για λίγο το άμεσο μέλλον μας: αυτά τα παιδάκια, να τα φανταστούμε του χρόνου και του παραχρόνου. Ο δωδεκάχρονος ήδη φωνάζει «αίμα τιμή», ο 15χρονος χτυπάει μετανάστες, ο εικοσάχρονος; Στα 20, φοβάμαι, εμπρός για της γενιάς μας τον νέο εμφύλιο. Αδίκως κολακεύεται ο Κατσίγερας πως εμείς υπολογίζουμε την ανθρώπινη ζωή. Αυτή τη στιγμή κάθε τέτοιο παιδάκι, που μαθαίνει να ψελλίζει «πόσο στοιχίζει στο ελληνικό κράτος να σώζει έναν πνιγμένο», θαυμάζει τον Κασιδιάρη που μιλάει στη βουλή για «ανθρώπινα σκουπίδια», πιστεύει ότι όλοι οι μετανάστες είναι εγκληματίες και κρατάει και ένα ρόπαλο στο χέρι, είναι ο αυριανός μας φονιάς. Λέω «μας». Διότι, δεν θέλει ρώτημα, η επίθεση αυτή στρέφεται ήδη σε τσιγγάνους, αναρχικούς και ομοφυλόφιλους. Αύριο, το «αναρχικοί και μπολσεβίκοι, αυτή η γη δεν σας ανήκει» θα αντηχεί πάνω από τα κεφάλια μας, και θα μας ψάχνει το μισό εκατομμύριο των αγρίων που ψήφισαν τους θαυμαστές του Χίτλερ, όχι οι εκατό μπρατσαράδες του παρελθόντος. Οι αισιόδοξοι ας αναρωτηθούν: τι θα απαντούσατε πέρσι αν σας έλεγαν ότι οι νοσταλγοί του Χίτλερ θα είναι τρίτο κόμμα, με ποσοστό πάνω από 10%; Θα λέγατε ότι αυτά είναι ανοησίες, γιατί είστε αισιόδοξοι. Προτείνω να πάψετε να είστε αισιόδοξοι. Έχετε ακούσει που λένε ότι «η νεολαία μας είναι το μέλλον μας»; Ακούστε το και τρομάξτε.
Κοιτάξτε καλά το γειτονόπουλο με το μαύρο μπλουζάκι. Αύριο θα σας στέλνει στο νοσοκομείο ή στον τάφο. Το δίδαγμα του εμφυλίου είναι πως το όριο που κάνει τους ανθρώπους να συνυπάρχουν χωρίς να σκοτώνονται μπορεί να διαρραγεί κάθε στιγμή. Ταΐζουμε το κτήνος, εδώ και καιρό. Όπως λέει όμως ο Αισχύλος για το λιονταράκι, «ήρθε καιρός και τό ’δειξε από ποιους γονιούς βαστούσε». Θα θερίσουμε θύελλες. Σήμερα εκπαιδεύουμε πιτσιρίκια στον φασισμό. Θυμίζω ότι οι φασιστικές νεολαίες είναι ισχυρό κομμάτι της ακροδεξιάς κουλτούρας: έχουμε καταπληκτικές φωτογραφίες του Μεταξά χαμογελαστού δίπλα σε 5χρονους με τη γραβατάρα της στολής του καθεστώτος, από τις μαθητικές παρελάσεις. Όσο για τους Ναζί, η χιτλερική νεολαία μάθαινε στα αγοράκια να κρατούν όπλα και στα κοριτσάκια να κολυμπούν και να μαγειρεύουν. Ετοιμαστείτε.
Οι τραμπούκοι βουλευτές που τιμούν την Παναγία τη Αφρικανοφάγα εγκληματώντας και ο αλητοπάπαρδος που αγορεύει για την πάταξη του Κομμουνισμού, ετοιμάζουν εμφύλιο. Καλώ τους αισιόδοξους να ανησυχήσουν. Όλοι όσοι πίστεψαν στην «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας», στον εκσυγχρονισμό, στην αντίσταση των Ελλήνων στη χούντα. Λέγεται κατά κόρον τον τελευταίο καιρό, δικαίως, ότι το ποσοστό των χουντικών που κρύβονταν τώρα αποθρασύνεται, ακονίζει τα μαχαίρια του και μας ψάχνει. Το μείγμα εθνικών ταπεινώσεων, φτώχειας, πολιτικής διαφθοράς και διάχυτης βίας προς τυχαίους συνανθρώπους είναι εκρηκτικό. Ξαναδείτε το γειτονόπουλό σας και προσπαθήστε να ανταλλάξετε μια κουβέντα. Είναι πολύ πιθανό την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να μην υπάρχει περιθώριο για συζήτηση.
|
| Κωνσταντίνος Πουλής |
Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012
Μετάβαση και ΣΥΡΙΖΑ (αναδημοσίευση από το ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ)
Μετάβαση και
ΣΥΡΙΖΑ
Του Ρούντι Ρινάλντι. Με την απόφαση της
Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούν οι διεργασίες για τη σύγκληση της Πανελλαδικής
Συνδιάσκεψης του συμμαχικού σχήματος για τη δημιουργία του ενιαίου φορέα, σε
μια κρίσιμη περίοδο.
Οι σκέψεις που ακολουθούν ας θεωρηθούν μια
συμβολή για το εγχείρημα αυτό, με στόχο μια γόνιμη και αποδοτική διεργασία μέσα
σε ένα δυναμικό των ανθρώπων της Αριστεράς που βιώνουν με αγωνία και διάθεση-για-προσφορά,-την-ταραγμένη-πορεία-του-τόπου.
Ορισμένες-βασικές-παραδοχές
• Η χώρα, η κοινωνία και ο λαός βρίσκονται προ μιας τεράστιας καταστροφής. Ήδη ένα μεγάλο τμήμα τους ζει την καταστροφή και τη χρεοκοπία, ενώ η άγουσα των εξελίξεων μας οδηγεί με γοργό βήμα σε μια μεγάλων διαστάσεων πανεθνική καταστροφή.
• Η ανάγκη να μπει ένα τέλος σε αυτήν την ολέθρια πορεία, ορίζει μια διαδικασία μετάβασης σε μια άλλη Ελλάδα –που καμιά σχέση δεν θα έχει με την προ του 2008 κατάσταση– και που πρώτο της βήμα θα είναι να σταθεί σε ένα «μετα-τροϊκανό ξέφωτο» (όπως πολύ παραστατικά αναφέρει στο ιδιαίτερης σημασίας άρθρο του ο Λαοκράτης Βάσσης, Αυγή, 28/8) ανατρέποντας μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, δίνοντας τέλος στη δράση του σάπιου πολιτικού κόσμου και του νομικού εποικοδομήματος που το στήριξε, ανοίγοντας ταυτόχρονα διάπλατα τους ορίζοντες για μια παραγωγική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αναγέννηση - ανασυγκρότηση της χώρας.
• Η αποτροπή της καταστροφής και η ανάληψη της ευθύνης να οδηγηθεί η χώρα στη σωτηρία και σε διέξοδο, μέσα από μια διαδικασία ρήξεων, ανατροπών και πολιτικών αλλαγών, η διαδικασία μετάβασης σε μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία, σημαδεύονται και οριοθετούνται από τη σύγκρουση δύο υπό διαμόρφωση μεγάλων κοινωνικών μπλοκ, δύο στρατοπέδων, δύο κόσμων. Από τη μια του μνημονιακού μπλοκ και από την άλλη του λαϊκού, δημοκρατικού, πατριωτικού, αντιμνημονιακού και αντιτροϊκανού μπλοκ που έχει δημιουργηθεί και εκφράζεται μέσα από αγώνες και πολιτικές αναμετρήσεις των δυόμισι τελευταίων χρόνων. Η κοινωνική σύγκρουση αυτών των δύο «παρατάξεων» είναι αναπόφευκτη, είναι σε εξέλιξη και η έκβασή της δεν είναι προκαθορισμένη.
• Αυτά που διαδραματίζονται στη χώρα μας, πέρα από οδυνηρά, είναι και εκπληκτικά, και δικαίως ο ελληνικός λαός έχει καταταχθεί και αξιολογηθεί ως ένας αντιστασιακός λαός που με την παρουσία του και τους αγώνες του βρίσκεται σήμερα μεταξύ των πιο σημαντικών λαϊκών κινημάτων στο σύγχρονο κόσμο.
• Επομένως ζούμε, παίρνουμε μέρος, συμβάλλουμε, σε ιστορικές στιγμές και ιδιαίτερα κρίσιμες εξελίξεις -κάτι που συχνά ξεχνιέται όταν κανείς παίρνει μέρος σε πολυποίκιλους αγώνες και κινήσεις.
• Η Αριστερά και κυρίως η ΣΥΡΙΖική Αριστερά, έχει επιφορτιστεί με ιδιαίτερες ευθύνες και καλείται να διαδραματίσει προωθητικό ρόλο για την πορεία της μετάβασης, εκφράζοντας και μετουσιώνοντας τη διάχυτη οργή και το ριζοσπαστισμό που εκδηλώνεται στην κοινωνία, σε πολιτικό ρεύμα δημοκρατικής αλλαγής και χειραφέτησης.
• Αντικειμενικά βαδίζουμε σε κορύφωση της σύγκρουσης των δύο κοινωνικών μπλοκ. Αυτός ο χειμώνας θα έχει σκληρά χαρακτηριστικά. Το μνημονιακό μπλοκ οφείλει να περάσει μέτρα και να συντρίψει το λαϊκό κίνημα, το δε λαϊκό μπλοκ οφείλει να αγωνιστεί για την επιβίωση και να ανατρέψει όσο πιο γρήγορα γίνεται την τροϊκανή συμμαχία, να ανοίξει έναν άλλο δρόμο.
• Αντικειμενικά, πάλι, ο πολιτικός αγώνας και η πολιτική θα είναι στο επίκεντρο, δηλαδή, η κοινωνία θα ψάχνει λύσεις διά της πολιτικής. Για να καλυφθούν οι ανάγκες του πολιτικού αγώνα, το «υποκειμενικό αίτημα» θα πυκνώσει. Θα ενταθεί γιατί είναι βασικό στοιχείο της πολιτικής. Με τη μορφή «τι στόχο έχουμε και τι υποκείμενο έχουμε;». Με τη μορφή «τι πρέπει να κάνουμε και ποιος μπορεί να το προχωρήσει;».
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η μετάβαση
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πολιτική δύναμη που συναντήθηκε περισσότερο από τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς με τον διάχυτο ριζοσπαστισμό εκφράζοντας με σαφήνεια έναν αντιμνημονιακό λόγο και δεσμευόμενος, με την ανάληψη της διακυβέρνησης, να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές. Ο λαός του έδωσε τεράστια δύναμη, τετραπλασιάζοντας τα ποσοστά του, αναδεικνύοντάς τον σε αξιωματική αντιπολίτευση και βασικό πρωταγωνιστή στην πολιτική κονίστρα.
Ένας φορέας που από το 4,6% εκτινάσσεται στο 27% βρίσκεται και αυτός σε «μετάβαση». Πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του, να συνειδητοποιήσει ευθύνες και ανάγκες, να ανταποκριθεί σε προσδοκίες και αιτήματα, να ωριμάσει και να αποκτήσει γνώση και τόλμη μεγαλύτερη, γιατί μπορεί και να… κοπούν τα γόνατα από τις ευθύνες, και όλα αυτά δεν γίνονται εν μια νυκτί.
Όμως, επειδή δεν υπάρχει άπλετος χρόνος, η επιτάχυνση είναι απαραίτητη. Σωστά τέθηκε το ζήτημα της δημιουργίας ενός ενιαίου φορέα. Ορισμένες όμως οριοθετήσεις:
• Ο φορέας θα πρέπει να ξέρουμε ότι δεν θα είναι «το κόμμα της πρωτοπορίας που θα καθοδηγήσει τη διαδικασία για το σοσιαλισμό και την αταξική κοινωνία», δεν θα είναι κάποιο φαντασιακό «κόμμα» - μύθος, έξω από τις σημερινές ανάγκες και δυνατότητες, έξω από τη συγκυρία και τα χαρακτηριστικά της.
• Αντίθετα, εκείνο που είναι μέσα στην ευρύτερη συγκυρία, που είναι δυνατό και αναγκαίο, είναι να δημιουργηθεί ένας φορέας με συνείδηση της μερικότητας, τόσο ως προς τη φύση του όσο και ως προς τη διαδικασία συγκρότησής του. Δεν βοηθά μία εκ των προτέρων αυτο-ανακήρυξη σε κάτι που δεν είμαστε, και ένα κλίμα ευκολίας.
• Απαιτείται ένας φορέας που να ενσωματώνει τις κατακτήσεις της ταξικής πάλης, όχι αφηρημένα αλλά ειδικά της φάσης στην οποία βρίσκεται το μαζικό λαϊκό αντιμνημονιακό κίνημα στην Ελλάδα. Μια φάση που έχει τα δικά της, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, κατακτήσεις κ.λπ. Ένας φορέας που να ξεπερνά τις σημερινές αγκυλώσεις, να διατηρεί και να ανεβάζει τη σημερινή δυναμική.
• Την ίδια στιγμή, ένας πολιτικός φορέας δεν μπορεί να έχει να κάνει μόνο με τη συγκυρία, με την πιο στενή της έννοια (με ορίζοντα π.χ. μερικών μηνών), αλλά αναγκαστικά θα αναμετρηθεί με στρατηγικές ανάγκες της περιόδου. Δεν μπορεί, δηλαδή, να είναι άσχετος με τις μεγάλες ιδεολογικοπολιτικές ανάγκες και τις ανάγκες της νέας θεωρίας που είναι σήμερα ζητούμενη. Το αίτημα της επαγωγής του αριστερού και ριζοσπαστικού κινήματος γενικά, σε κίνημα για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα πρέπει να υπηρετηθεί μέσα από τη μετάβαση, θεωρητικά και πρακτικά.
• Ο φορέας θα πρέπει να αποτελεί σοβαρή απάντηση στη βαθιά διάρρηξη της πολιτικής εκπροσώπησης που σφραγίζει τη σημερινή περίοδο. Ο λαός, παρά το 27%, εξακολουθεί να είναι ουσιαστικά χωρίς οργανική σχέση με την πολιτική έκφραση - και αυτό δεν μπορεί να παρακαμφθεί.
• Ο φορέας θα πρέπει να απαντάει στο αίτημα για γκρέμισμα του πολιτικού συστήματος και να τείνει να απαντήσει στην ανάγκη αντικατάστασής του με μια νέα πολιτική κατάσταση. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει και το αίτημα για αλλαγή και της Αριστεράς, πρέπει να απαντάει και στην απαίτηση για άλλη Αριστερά.
• Εν κατακλείδι, υπάρχει απαίτηση για ίδρυση νέου ουσιαστικά φορέα και όχι απλά για μια μετονομασία. Άλλωστε το έχει τονίσει και ο Αλέξης Τσίπρας: «Δεν σας καλούμε να ενταχθείτε στο δικό μας κόμμα. Σας καλούμε να φτιάξετε το δικό σας πολιτικό φορέα».
Φορέας και διακυβέρνηση
Η μετάβαση η οποία έχει αρχίσει με τη ριζική απονομιμοποίηση της κυρίαρχης ιδεολογίας και των βασικών στηριγμάτων της, και την εκφρασμένη θέληση για αλλαγή και τερματισμό του τροϊκανού εφιάλτη, έχει αναγκαστικό σταθμό την απόσπαση της διακυβέρνησης από την αστική τάξη και την αλλαγή-ανατροπή ολόκληρου του πολιτικού συστήματος στο οποίο έχει βασιστεί η σύγχρονη χρεοκοπία. Αυτό φοβήθηκε η αστική τάξη, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά όλης της Ευρώπης, στις πρόσφατες εκλογές. Αυτό φοβάται ακόμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε και είναι κοντά στον προθάλαμο της διακυβέρνησης.
Τρεις-κρίσιμες-παρατηρήσεις:
Πρώτον: Ο φορέας δεν μπορεί να θεωρείται ένα απλό υποστήριγμα μιας κυβέρνησης. Δεν πρέπει να οικοδομήσουμε ένα κυβερνητικό κόμμα. Πρέπει να πάρουμε πολιτικές και ιδεολογικές αποστάσεις από τον κρατισμό και τον γραφειοκρατισμό σε όλα τα επίπεδα. Η μετάβαση δεν αφορά μόνο τη διακυβέρνηση, αλλά τη διακυβέρνηση με στόχο την υπηρέτηση μιας μετάβασης. Ο φορέας είναι φορέας που υπηρετεί τη μετάβαση και όχι απλά την κυβέρνηση.
Δεύτερον: Η μετάβαση δεν μπορεί να νοηθεί σαν έργο μιας μικρής ολιγομελούς κυβέρνησης ή κάποιας πρωτοπόρας ομάδας. Πρωταγωνιστική δύναμη είναι ο λαός και μόνο ο λαός είναι οδηγός σ’ αυτήν τη διαδικασία. Δεν μπορεί να υπάρξει μετάβαση χωρίς τον πιο πλέριο δημοκρατισμό και χωρίς συμμετοχικές διαδικασίες σε όλη την κλίμακα της κοινωνίας.
Τρίτον: Επειδή η μετάβαση είναι εξ αντικειμένου διαρκής διαδικασία ρήξεων και αλλαγής συσχετισμών, είναι αναγκαίο να αλλάξει γρήγορα ο ΣΥΡΙΖΑ, να γίνει δύναμη μετάβασης, να γίνει φορέας μετάβασης, να γίνει δύναμη μετασχηματισμού. Ο ιδεολογικός και πολιτικός του εξοπλισμός πρέπει να είναι της εμβέλειας και των αναγκών της μετάβασης και όχι απλά των αναγκών και ιδιαιτεροτήτων της διακυβέρνησης. Ειπωμένο διαφορετικά, χωρίς έναν φορέα προωθητικό και ενισχυτικό της μετάβασης δεν είναι δυνατή καμιά διακυβέρνηση που να θέλει να ξεπεράσει τα όρια της διαχείρισης και του συστημισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αυτοκτονήσει, και μαζί του η Αριστερά θα υποστεί μια μεγάλη στρατηγική ήττα, αν συμπεριφερθεί σαν ένας φοβισμένος και σαστισμένος διαχειριστής μιας κατάστασης.
Πολλοί φοβούνται μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει νέο ΠΑΣΟΚ. Ξεχνούν μια βασική διαφορά. Οι συνθήκες το 1981 επέτρεπαν τη σύναψη κοινωνικών συμβολαίων ανάμεσα σε αστικές πτέρυγες και υποτελή μέχρι τότε λαϊκά στρώματα. Στις σημερινές συνθήκες έχουν ανατιναχθεί όλες αυτές οι γέφυρες. Η καταστροφή των εργαζόμενων και η ραγδαία φτωχοποίηση των μεσοστρωμάτων οδηγεί –για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά– στην ύπαρξη αντικειμενικών υλικών όρων σύμπηξης ενός μεγάλου λαϊκού κοινωνικού μπλοκ που, είτε θα το εκφράσει και θα το συγκροτήσει μια τολμηρή, ζωηρή, αγωνιστική και φιλόδοξη αριστερή δύναμη, είτε αυτό το μπλοκ δεν θα υπάρξει. Παράλληλα, ούτως ή άλλως μια Αριστερά χωρίς σχέση με αυτήν τη δυνατότητα δεν μπορεί να νοηθεί κι έτσι η επιστροφή στις «καλές μέρες» της καταγγελτικής, ήσυχης, συμπληρωματικής, συστημικής και μικρής Αριστεράς θα επιστρέψουν… Αυτό όμως –και μην το ξεχνούν οι εύκολοι επικριτές– δεν μπορεί να συμβεί χωρίς ο ΣΥΡΙΖΑ να υποστεί μία, δύο, πολλές ήττες και να συντριβεί ως ελπίδα και δυνατότητα μιας άλλης πορείας. Γιατί αυτός –στις συγκεκριμένες συνθήκες– ως πολιτική δύναμη μπορεί να ενσαρκώσει τη δυνατότητα αυτή, φυσικά με την κατάλληλη πολιτική και τις πρωτοβουλίες που σύντομα πρέπει να πάρει, με τη στάση του σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες, με τη στάση του σε όλα τα κρίσιμα διλήμματα και μεγάλα προβλήματα του λαού και του τόπου.
Οι επιλογές που υπάρχουν είναι η χρεοκοπία και καταστροφή της χώρας ή το άνοιγμα της διαδικασίας σε μια νέα μεταπολίτευση του λαού που θα ανοίγει δρόμους, θα βαθαίνει τις αναγκαίες αλλαγές. Η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει. Πρόκειται για ένα μεταβατικό σχήμα ανοικτό, πολύμορφο, σχήμα ρήξεων με ό,τι κυριαρχεί σήμερα, και ανοίγματος ενός πρωτότυπου δρόμου προς μια καλύτερη κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να βρει τη θέση του και το ρόλο του σε αυτήν την προοπτική!
Ορισμένες-βασικές-παραδοχές
• Η χώρα, η κοινωνία και ο λαός βρίσκονται προ μιας τεράστιας καταστροφής. Ήδη ένα μεγάλο τμήμα τους ζει την καταστροφή και τη χρεοκοπία, ενώ η άγουσα των εξελίξεων μας οδηγεί με γοργό βήμα σε μια μεγάλων διαστάσεων πανεθνική καταστροφή.
• Η ανάγκη να μπει ένα τέλος σε αυτήν την ολέθρια πορεία, ορίζει μια διαδικασία μετάβασης σε μια άλλη Ελλάδα –που καμιά σχέση δεν θα έχει με την προ του 2008 κατάσταση– και που πρώτο της βήμα θα είναι να σταθεί σε ένα «μετα-τροϊκανό ξέφωτο» (όπως πολύ παραστατικά αναφέρει στο ιδιαίτερης σημασίας άρθρο του ο Λαοκράτης Βάσσης, Αυγή, 28/8) ανατρέποντας μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, δίνοντας τέλος στη δράση του σάπιου πολιτικού κόσμου και του νομικού εποικοδομήματος που το στήριξε, ανοίγοντας ταυτόχρονα διάπλατα τους ορίζοντες για μια παραγωγική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αναγέννηση - ανασυγκρότηση της χώρας.
• Η αποτροπή της καταστροφής και η ανάληψη της ευθύνης να οδηγηθεί η χώρα στη σωτηρία και σε διέξοδο, μέσα από μια διαδικασία ρήξεων, ανατροπών και πολιτικών αλλαγών, η διαδικασία μετάβασης σε μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία, σημαδεύονται και οριοθετούνται από τη σύγκρουση δύο υπό διαμόρφωση μεγάλων κοινωνικών μπλοκ, δύο στρατοπέδων, δύο κόσμων. Από τη μια του μνημονιακού μπλοκ και από την άλλη του λαϊκού, δημοκρατικού, πατριωτικού, αντιμνημονιακού και αντιτροϊκανού μπλοκ που έχει δημιουργηθεί και εκφράζεται μέσα από αγώνες και πολιτικές αναμετρήσεις των δυόμισι τελευταίων χρόνων. Η κοινωνική σύγκρουση αυτών των δύο «παρατάξεων» είναι αναπόφευκτη, είναι σε εξέλιξη και η έκβασή της δεν είναι προκαθορισμένη.
• Αυτά που διαδραματίζονται στη χώρα μας, πέρα από οδυνηρά, είναι και εκπληκτικά, και δικαίως ο ελληνικός λαός έχει καταταχθεί και αξιολογηθεί ως ένας αντιστασιακός λαός που με την παρουσία του και τους αγώνες του βρίσκεται σήμερα μεταξύ των πιο σημαντικών λαϊκών κινημάτων στο σύγχρονο κόσμο.
• Επομένως ζούμε, παίρνουμε μέρος, συμβάλλουμε, σε ιστορικές στιγμές και ιδιαίτερα κρίσιμες εξελίξεις -κάτι που συχνά ξεχνιέται όταν κανείς παίρνει μέρος σε πολυποίκιλους αγώνες και κινήσεις.
• Η Αριστερά και κυρίως η ΣΥΡΙΖική Αριστερά, έχει επιφορτιστεί με ιδιαίτερες ευθύνες και καλείται να διαδραματίσει προωθητικό ρόλο για την πορεία της μετάβασης, εκφράζοντας και μετουσιώνοντας τη διάχυτη οργή και το ριζοσπαστισμό που εκδηλώνεται στην κοινωνία, σε πολιτικό ρεύμα δημοκρατικής αλλαγής και χειραφέτησης.
• Αντικειμενικά βαδίζουμε σε κορύφωση της σύγκρουσης των δύο κοινωνικών μπλοκ. Αυτός ο χειμώνας θα έχει σκληρά χαρακτηριστικά. Το μνημονιακό μπλοκ οφείλει να περάσει μέτρα και να συντρίψει το λαϊκό κίνημα, το δε λαϊκό μπλοκ οφείλει να αγωνιστεί για την επιβίωση και να ανατρέψει όσο πιο γρήγορα γίνεται την τροϊκανή συμμαχία, να ανοίξει έναν άλλο δρόμο.
• Αντικειμενικά, πάλι, ο πολιτικός αγώνας και η πολιτική θα είναι στο επίκεντρο, δηλαδή, η κοινωνία θα ψάχνει λύσεις διά της πολιτικής. Για να καλυφθούν οι ανάγκες του πολιτικού αγώνα, το «υποκειμενικό αίτημα» θα πυκνώσει. Θα ενταθεί γιατί είναι βασικό στοιχείο της πολιτικής. Με τη μορφή «τι στόχο έχουμε και τι υποκείμενο έχουμε;». Με τη μορφή «τι πρέπει να κάνουμε και ποιος μπορεί να το προχωρήσει;».
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η μετάβαση
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πολιτική δύναμη που συναντήθηκε περισσότερο από τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς με τον διάχυτο ριζοσπαστισμό εκφράζοντας με σαφήνεια έναν αντιμνημονιακό λόγο και δεσμευόμενος, με την ανάληψη της διακυβέρνησης, να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές. Ο λαός του έδωσε τεράστια δύναμη, τετραπλασιάζοντας τα ποσοστά του, αναδεικνύοντάς τον σε αξιωματική αντιπολίτευση και βασικό πρωταγωνιστή στην πολιτική κονίστρα.
Ένας φορέας που από το 4,6% εκτινάσσεται στο 27% βρίσκεται και αυτός σε «μετάβαση». Πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του, να συνειδητοποιήσει ευθύνες και ανάγκες, να ανταποκριθεί σε προσδοκίες και αιτήματα, να ωριμάσει και να αποκτήσει γνώση και τόλμη μεγαλύτερη, γιατί μπορεί και να… κοπούν τα γόνατα από τις ευθύνες, και όλα αυτά δεν γίνονται εν μια νυκτί.
Όμως, επειδή δεν υπάρχει άπλετος χρόνος, η επιτάχυνση είναι απαραίτητη. Σωστά τέθηκε το ζήτημα της δημιουργίας ενός ενιαίου φορέα. Ορισμένες όμως οριοθετήσεις:
• Ο φορέας θα πρέπει να ξέρουμε ότι δεν θα είναι «το κόμμα της πρωτοπορίας που θα καθοδηγήσει τη διαδικασία για το σοσιαλισμό και την αταξική κοινωνία», δεν θα είναι κάποιο φαντασιακό «κόμμα» - μύθος, έξω από τις σημερινές ανάγκες και δυνατότητες, έξω από τη συγκυρία και τα χαρακτηριστικά της.
• Αντίθετα, εκείνο που είναι μέσα στην ευρύτερη συγκυρία, που είναι δυνατό και αναγκαίο, είναι να δημιουργηθεί ένας φορέας με συνείδηση της μερικότητας, τόσο ως προς τη φύση του όσο και ως προς τη διαδικασία συγκρότησής του. Δεν βοηθά μία εκ των προτέρων αυτο-ανακήρυξη σε κάτι που δεν είμαστε, και ένα κλίμα ευκολίας.
• Απαιτείται ένας φορέας που να ενσωματώνει τις κατακτήσεις της ταξικής πάλης, όχι αφηρημένα αλλά ειδικά της φάσης στην οποία βρίσκεται το μαζικό λαϊκό αντιμνημονιακό κίνημα στην Ελλάδα. Μια φάση που έχει τα δικά της, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, κατακτήσεις κ.λπ. Ένας φορέας που να ξεπερνά τις σημερινές αγκυλώσεις, να διατηρεί και να ανεβάζει τη σημερινή δυναμική.
• Την ίδια στιγμή, ένας πολιτικός φορέας δεν μπορεί να έχει να κάνει μόνο με τη συγκυρία, με την πιο στενή της έννοια (με ορίζοντα π.χ. μερικών μηνών), αλλά αναγκαστικά θα αναμετρηθεί με στρατηγικές ανάγκες της περιόδου. Δεν μπορεί, δηλαδή, να είναι άσχετος με τις μεγάλες ιδεολογικοπολιτικές ανάγκες και τις ανάγκες της νέας θεωρίας που είναι σήμερα ζητούμενη. Το αίτημα της επαγωγής του αριστερού και ριζοσπαστικού κινήματος γενικά, σε κίνημα για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα πρέπει να υπηρετηθεί μέσα από τη μετάβαση, θεωρητικά και πρακτικά.
• Ο φορέας θα πρέπει να αποτελεί σοβαρή απάντηση στη βαθιά διάρρηξη της πολιτικής εκπροσώπησης που σφραγίζει τη σημερινή περίοδο. Ο λαός, παρά το 27%, εξακολουθεί να είναι ουσιαστικά χωρίς οργανική σχέση με την πολιτική έκφραση - και αυτό δεν μπορεί να παρακαμφθεί.
• Ο φορέας θα πρέπει να απαντάει στο αίτημα για γκρέμισμα του πολιτικού συστήματος και να τείνει να απαντήσει στην ανάγκη αντικατάστασής του με μια νέα πολιτική κατάσταση. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει και το αίτημα για αλλαγή και της Αριστεράς, πρέπει να απαντάει και στην απαίτηση για άλλη Αριστερά.
• Εν κατακλείδι, υπάρχει απαίτηση για ίδρυση νέου ουσιαστικά φορέα και όχι απλά για μια μετονομασία. Άλλωστε το έχει τονίσει και ο Αλέξης Τσίπρας: «Δεν σας καλούμε να ενταχθείτε στο δικό μας κόμμα. Σας καλούμε να φτιάξετε το δικό σας πολιτικό φορέα».
Φορέας και διακυβέρνηση
Η μετάβαση η οποία έχει αρχίσει με τη ριζική απονομιμοποίηση της κυρίαρχης ιδεολογίας και των βασικών στηριγμάτων της, και την εκφρασμένη θέληση για αλλαγή και τερματισμό του τροϊκανού εφιάλτη, έχει αναγκαστικό σταθμό την απόσπαση της διακυβέρνησης από την αστική τάξη και την αλλαγή-ανατροπή ολόκληρου του πολιτικού συστήματος στο οποίο έχει βασιστεί η σύγχρονη χρεοκοπία. Αυτό φοβήθηκε η αστική τάξη, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά όλης της Ευρώπης, στις πρόσφατες εκλογές. Αυτό φοβάται ακόμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε και είναι κοντά στον προθάλαμο της διακυβέρνησης.
Τρεις-κρίσιμες-παρατηρήσεις:
Πρώτον: Ο φορέας δεν μπορεί να θεωρείται ένα απλό υποστήριγμα μιας κυβέρνησης. Δεν πρέπει να οικοδομήσουμε ένα κυβερνητικό κόμμα. Πρέπει να πάρουμε πολιτικές και ιδεολογικές αποστάσεις από τον κρατισμό και τον γραφειοκρατισμό σε όλα τα επίπεδα. Η μετάβαση δεν αφορά μόνο τη διακυβέρνηση, αλλά τη διακυβέρνηση με στόχο την υπηρέτηση μιας μετάβασης. Ο φορέας είναι φορέας που υπηρετεί τη μετάβαση και όχι απλά την κυβέρνηση.
Δεύτερον: Η μετάβαση δεν μπορεί να νοηθεί σαν έργο μιας μικρής ολιγομελούς κυβέρνησης ή κάποιας πρωτοπόρας ομάδας. Πρωταγωνιστική δύναμη είναι ο λαός και μόνο ο λαός είναι οδηγός σ’ αυτήν τη διαδικασία. Δεν μπορεί να υπάρξει μετάβαση χωρίς τον πιο πλέριο δημοκρατισμό και χωρίς συμμετοχικές διαδικασίες σε όλη την κλίμακα της κοινωνίας.
Τρίτον: Επειδή η μετάβαση είναι εξ αντικειμένου διαρκής διαδικασία ρήξεων και αλλαγής συσχετισμών, είναι αναγκαίο να αλλάξει γρήγορα ο ΣΥΡΙΖΑ, να γίνει δύναμη μετάβασης, να γίνει φορέας μετάβασης, να γίνει δύναμη μετασχηματισμού. Ο ιδεολογικός και πολιτικός του εξοπλισμός πρέπει να είναι της εμβέλειας και των αναγκών της μετάβασης και όχι απλά των αναγκών και ιδιαιτεροτήτων της διακυβέρνησης. Ειπωμένο διαφορετικά, χωρίς έναν φορέα προωθητικό και ενισχυτικό της μετάβασης δεν είναι δυνατή καμιά διακυβέρνηση που να θέλει να ξεπεράσει τα όρια της διαχείρισης και του συστημισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αυτοκτονήσει, και μαζί του η Αριστερά θα υποστεί μια μεγάλη στρατηγική ήττα, αν συμπεριφερθεί σαν ένας φοβισμένος και σαστισμένος διαχειριστής μιας κατάστασης.
Πολλοί φοβούνται μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει νέο ΠΑΣΟΚ. Ξεχνούν μια βασική διαφορά. Οι συνθήκες το 1981 επέτρεπαν τη σύναψη κοινωνικών συμβολαίων ανάμεσα σε αστικές πτέρυγες και υποτελή μέχρι τότε λαϊκά στρώματα. Στις σημερινές συνθήκες έχουν ανατιναχθεί όλες αυτές οι γέφυρες. Η καταστροφή των εργαζόμενων και η ραγδαία φτωχοποίηση των μεσοστρωμάτων οδηγεί –για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά– στην ύπαρξη αντικειμενικών υλικών όρων σύμπηξης ενός μεγάλου λαϊκού κοινωνικού μπλοκ που, είτε θα το εκφράσει και θα το συγκροτήσει μια τολμηρή, ζωηρή, αγωνιστική και φιλόδοξη αριστερή δύναμη, είτε αυτό το μπλοκ δεν θα υπάρξει. Παράλληλα, ούτως ή άλλως μια Αριστερά χωρίς σχέση με αυτήν τη δυνατότητα δεν μπορεί να νοηθεί κι έτσι η επιστροφή στις «καλές μέρες» της καταγγελτικής, ήσυχης, συμπληρωματικής, συστημικής και μικρής Αριστεράς θα επιστρέψουν… Αυτό όμως –και μην το ξεχνούν οι εύκολοι επικριτές– δεν μπορεί να συμβεί χωρίς ο ΣΥΡΙΖΑ να υποστεί μία, δύο, πολλές ήττες και να συντριβεί ως ελπίδα και δυνατότητα μιας άλλης πορείας. Γιατί αυτός –στις συγκεκριμένες συνθήκες– ως πολιτική δύναμη μπορεί να ενσαρκώσει τη δυνατότητα αυτή, φυσικά με την κατάλληλη πολιτική και τις πρωτοβουλίες που σύντομα πρέπει να πάρει, με τη στάση του σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες, με τη στάση του σε όλα τα κρίσιμα διλήμματα και μεγάλα προβλήματα του λαού και του τόπου.
Οι επιλογές που υπάρχουν είναι η χρεοκοπία και καταστροφή της χώρας ή το άνοιγμα της διαδικασίας σε μια νέα μεταπολίτευση του λαού που θα ανοίγει δρόμους, θα βαθαίνει τις αναγκαίες αλλαγές. Η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει. Πρόκειται για ένα μεταβατικό σχήμα ανοικτό, πολύμορφο, σχήμα ρήξεων με ό,τι κυριαρχεί σήμερα, και ανοίγματος ενός πρωτότυπου δρόμου προς μια καλύτερη κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να βρει τη θέση του και το ρόλο του σε αυτήν την προοπτική!
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012
Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012
Greece's Golden Dawn isn't a political party – it's more like a criminal gang
(αναδημοσίευση από Guardian)
The thuggish members of Golden Dawn, with their neo-Nazi ties and attacks on immigrants, should be banned from parliament
The thuggish members of Golden Dawn, with their neo-Nazi ties and attacks on immigrants, should be banned from parliament
Supporters of the extreme-right Golden Dawn party sing the national anthem during a rally. Photograph: Yorgos Karahalis/Reuters
The Greek far-right party Golden Dawn has been flirting with an "outlaw" rhetoric lately. Appealing to a disgruntled electorate, its MPs constantly try to point out that the Golden Dawn is unlike any other political party in Greece. They are right in this respect. In fact, they are not a party at all: they are acting like a gang of criminal thugs, and it should not be beyond the pale to declare their organisation as such.
"We feel disgusted in the parliament," said their leader, Nikos Mihaloliakos, in a speech to his followers on 25 August. "If they want us to, we can abandon it at any given moment and take to the streets. There, they shall see what the Golden Dawn is really about, they will see what battle means, they will see what struggle means, they will see what bayonets sharpened every night mean". Holding torches, they shouted "blood, honour, Golden Dawn" – a direct translation from the German "Blut und Ehre", the motto once carried by the Nazi SA. "It's you who are our Storm Detachments (Sturmabteilung). Let them come after you!" he continued, in his usual Nazi-inspired terms. Singing their official hymn "Raise the flags high" – again, a direct translation of the Nazi stormtroopers hymn "Die fachne hoch" – young men and women call for open, violent conflict both with the state and with any opponents on the ground.
An organisation with explicit ties to neo-nazism, advocating violence and attacking immigrants and anti-racist marches in the street: does this sound like a legitimate democratic party?
It's not unusual for far-right parties to use populist rhetoric to persuade their followers, and for very specific reasons: despite their claims to abhor the parliamentary system, they seem comfortable enough taking advantage of the privileges Greek MPs enjoy, including immunity from prosecution. Several Golden Dawn MPs are awaiting trial for crimes, ranging from armed robbery to severe bodily harm. The now infamous Golden Dawn MP and spokesman Illias Kasidiaris is wanted not just for attacking two leftwing MPs on live television – images of which were seen around the world – but also for accessory to robbery, bodily harm and illegal gun possession. His trial for the later offences was to take place on 3 September, but he used his parliamentary privilege to have it postponed.
Kasidiaris is by no means an isolated case of thuggery. Only a few hours before the severe beating of four Egyptian fishermen in Crete's Perama, Ioannis Lagos, another Golden Dawn MP, proclaimed "Egyptian fishermen will be held accountable by the Golden Dawn, and by the Greek people for their activity" in a speech he gave there. Inciting racial violence would be, of course, illegal in Greece, but he wasn't prosecuted. A few days ago, inside the parliament this time, Golden Dawn MP Dimitris Koukoutsis allegedly violently attacked two leftwing MPs and the president of the Pakistani community in Greece, Javet Aslam. The case is still open.
The Golden Dawn makes a mockery of the Greek history it claims to venerate. It does this by disrespecting every democratic principle we Greeks, as a nation, should be proud to uphold. But its MPs never go so far as to quit their parliament seats. Mihaloliakos and his followers seem to be quite comfortable in taking advantage of the exposure their party is currently enjoying, as well as the extra funding for their well-oiled PR machine. They thrive inside the very system they claim to despise.
By swearing on using violence against anyone they deem unworthy, the Golden Dawn is not unlike a criminal syndicate. It should no longer be treated as a legitimate political party. Even if it means they are temporarily shot up to "hero" status, they have to be banned from the political process. The fact that it was provided with this platform was wrong in the first place. Now we must have the courage to ban it from parliament. Allowing messages of hate to be broadcast day and night while we look from afar, heads nodding as our society implodes, is inexcusable. We simply can't allow immigrants to be brutally beaten and stabbed in our streets every day.
Mihaloliakos says he feels disgusted and uncomfortable being inside the Greek parliament. Well Mr Mihaloliakos, the feeling is mutual.
Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΕΘ ΣΤΙΣ 8/9!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ξέραμε πολύ καλά, κι από την αρχή της συγκρότησης της κυβέρνησης, πού θα τράβαγε η καινούρια τρόικα εσωτερικού... Δεν τους κόψαμε το βήχα από την αρχή... Θες το μούδιασμα από την "ήττα" του 27% και της δεύτερης θέσης, θες η θερινή ραστώνη, θες οι ψευδαισθήσεις που δεν έλειψαν ούτε ανάμεσά μας πως δεν μπορεί η ΔΗΜΑΡ να γίνει ένα σκέτο ΤΟΜΑΡ(ι) δηλαδή μια προβειά που πάει να καλύψει το απεχθές δίδυμο των τεράτων που 40 χρόνια τώρα μας σκάβουν το λάκκο!
ΩΣ ΕΔΩ! Καμιά άλλη αναμονή δεν είναι επιτρεπτή, καμιά ανοχή σ' αυτούς που μας στερούν την προσωπική ελευθερία, το ψωμί μας, την ίδια μας τη ζωή.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια... ΑΓΩΝΑΣ- ΡΗΞΗ- ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! Γιατί ήδη ανάλαβαν δράση τα τάγματα εφόδου των κάθε λογής φασιστόμουτρων και είναι ανεπίτρεπτο να αφήσει η Αριστερά ελεύθερο το γήπεδο στα δρεπανηφόρα άρματα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και των κομμάτων που καλύπτουν πολιτικά τα πογκρόμ που ήδη ξεκίνησαν εν ονόματι -τάχα- των δικαιωμάτων των Ελλήνων!
Από ΔΕΘ άρξασθε! Το Σάββατο στις 8 Σεπτέμβρη η Θεσσαλονίκη πρέπει να συγκλονιστεί από τη λαϊκή οργή και την θέλησή μας να βάλουμε ταφόπλακα στους βρυκόλακες της ντόπιας και της ξένης τρόικας που μας ρουφάνε κυριολεκτικά το αίμα!
Οι πουλημένοι εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κόψανε τα τρένα που μέχρι τώρα μετέφεραν τους διαδηλωτές στη ΔΕΘ. Νομίζουν πως έτσι θα ανακόψουν και την λαϊκή οργή, θ' αδυνατίσουν το μεγάλο ανθρώπινο ποτάμι που στις 8 Σεπτέμβρη θα τρομοκρατήσει τους τρομοκράτες με τον όγκο και το πάθος του!
Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι άμεση: Θα πάμε με πούλμαν και με πολλαπλάσιο όγκο και πάθος! Δηλώστε ΤΩΡΑ συμμετοχή για να είμαστε όλοι κι όλες μαζί στο ταξίδι και στη διαδήλωση! Μέχρι Τρίτη βράδυ δηλώνουμε συμμετοχή στο kandalis3@hotmail.com ή στο κιν. 6934125323 προκειμένου να κλείσουμε ομαδικά θέσεις. Τα έξοδα του πούλμαν καλύπτονται από τις συντρόφισσες και συντρόφους βουλευτές που ήδη διαθέτουν το μεγαλύτερο μέρος του μισθού τους σε δράσεις αλληλεγγύης κι αγώνα. Επιπλέον, οι βουλευτές μας θα είναι ανάμεσά μας στη διαδήλωση στη ΔΕΘ όπως είναι και θα είναι στους δρόμους σε κάθε διεκδίκηση για τα δικαιώματά μας!
Την Τρίτη 4 Σεπτέμβρη στις 8 μμ. στην καφετέρια ΠΑΡΓΑ -στο ύψος της πλατείας Αγ. Παρασκευής)- συνεδριάζει η προσωρινή γραμματεία του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Οι συνεδριάσεις μας είναι ανοιχτές σε φίλες και φίλους, όπως πάντα.
Σας περιμένουμε για να διαμορφώσουμε μαζί το πλαίσιο των αγώνων μας!
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς ,
Δ.Κ.
Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)