Β. Δημάκης: Νέα απεργία πείνας και δίψας μετά την πράξη βασανισμού του από την Σοφία Νικολάου

 

Η εκδικητικότητα της κυβέρνησης και της Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής εναντίον του Βασίλη Δημάκη τον υποχρεώνει να κατέβει ξανά σε απεργία πείνας και δίψας παρά το γεγονός ότι δεν έχει συνέλθει από την προηγούμενη.

Το Συμβούλιο Φυλακών Γρεβενών, έκανε δεκτό στις 30 Απριλίου, το αίτημα του Βασίλη Δημάκη για μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού για εκπαιδευτικούς λόγους. Ωστόσο, όπως καταγγέλει ο συνήγορός του, Θανάσης Καμπαγιάννης, η γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφία Νικολάου, αρνείται να υπογράψει την απόφαση, ώστε να γίνει η μεταγωγή, ενώ ο ίδιος προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί της ανεπιτυχώς εδώ και αρκετές ημέρες.
Ο κρατούμενος, με δήλωσή του περιγράφει την απίστευτη αντιμετώπισή του από την Σοφία Νικολάου.
Αναλυτικά η δήλωση του Βασίλη Δημάκη:
Μετά την τελευταία πράξη βασανισμου μου από την Γ. Γ. Αντιεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου που με μετηγαγε στον Κορυδαλλο αλλά με έθεσε σε ειδικό καθεστώς εκτισης ποινής, στα υπόγεια των γυναικείων φυλακων Κορυδαλλού, όπου εκτιουν ποινές συγκρατουμενοι μου, με το άρθρο 187Α, όπερ μεθερμηνευομενον (συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση) άρθρο για το οποίο ουδέποτε είχα κατηγορηθεί.
Η στοχευμενη κ δόλια πράξη της ένεκα στιγματισμου μου, αποτελεί κ την τελευταία πράξη κατά της ζωής κ της αξιοπρέπειας μου.
Η αηθης κ εξοντωτικη επίθεση που έχω δεχτεί το τελευταίο διάστημα, αλλά κ ο επαισχυντος εμπαιγμός μου από "δημόσιους λειτουργούς", που υπηρετούν, υποτίθεται, θέσεις ευθύνης κ δη μάλιστα της δικαιοσύνης, δεν έχει προηγούμενο! Μετά κ το σημερινό, αβίαστα εξάγεται το συμπέρασμα,ότι στόχος τους είναι να με απομακρύνουν, από όλα όσα έχω ονειρευτεί κ με γεωμετρική πρόοδο κάνω πράξη!
Η απροκάλυπτα εμπαθής κ απάνθρωπη, εγωιστική συμπεριφορά τους προς το πρόσωπό μου, αποκαλύπτει την ψυχική μοχθηρια κ την ξιπασια τους...
Μιλούμε πλέον για μικροψυχους βασανιστές κ γδαρτες ονείρων! Πόθεν εξάγεται το συμπέρασμα, ότι θα μπορούσα να δεχτω, ως Άνθρωπος πρώτα απ'ολα, τούτη την κατάπτυστη κ γεμάτη ρεβανσισμο πράξη σας εναντίον μου; Ο τρίτος θεσμικός πυλώνας της δημοκρατίας (δικαιοσύνη) τρίζει συθεμελα. Με τους πολιτες δικαίως να μην τον υποληπτονται πια, όταν υπηρετούν σ' αυτόν με τον πλέον επιμεμπτο κ παρασιτικο τρόπο, άτομα σαν την Γ. Γ. Αντιεγκληματικής Πολιτικής.
Άτομα που δεν παράγουν κανένα έργο επί της ουσίας παραδεδεγμενα, παρά μόνο κατασπαταλουν κρατικούς πόρους από τους οβολους των Ελλήνων φορολογουμενων προωθώντας την εικόνα τους δηλ. τον ευατο τους! O tempora o mores. Προσπαθώντας με "νύχια κ με δόντια" να κρατήσω το επίπεδο όσο γίνεται ψηλότερα, σταματώ εδώ! Μη ακολουθώντας την Σοφία Νικολάου στην εμπαθή κατρακύλα, που η ίδια χάραξε, ξεκινώντας τον ακατανόητο βασανισμό μου στις 16-4-2020 διατασσοντας την βίαιη απαγωγή μου, διακόπτοντας τις σπουδές μου με τον πλέον φασιστικό τρόπο που όλοι γνωρίζετε κ αποτελειωνοντας τον σήμερα με την ασυγγνωστη μεταγωγη μου στο Κ.Κ. Κορυδαλλού, εν είδει δικαιολογησης της πρώτης αναίτιας κ άδικης πράξης της. Με κατηγορείτε για κάτι;
Ποιο είναι το μήνυμα που προσπαθείτε να περάσετε; Ότι είμαι επικίνδυνος για την διασαλευση της τάξης στο κατάστημα Κορυδαλλού; Επιδιδεστε σε αυθαίρετες υποθέσεις εργασίας που περιστέλλουν βάναυσα ατομικά κ κοινωνικά δικαιώματα των κρατουμένων.
Δοκιμάστε με κ. Νικολάου κ" ο καιρός γαρ εγγύς"... αν θα πράξω ο,τι θεωρείτε: θεώρηση μου, είναι ότι είστε άμεσα επηρεασμένη από χολιγουντιανες παραγωγές, όπως το "minority report", που σας οδηγούν σε εσφαλμένες αποφάσεις! Σας ενημερώνω μετά λόγου γνώσεως κ επί λόγου τιμής, ότι εάν δεν αποκαταστησετε την δικαιοσύνη στο προσωπο μου, ο γραφων, θα είναι εξαιτίας σας πρώτος νεκρός απεργός πείνας - δίψας φοιτητής κρατούμενος που απλά κ μόνο διεκδίκησε τα εκπαιδευτικά του δικαιώματα με την δέουσα αξιοπρέπεια. Εγω ότι κατάφερα το κατάφερα μόνος μου,ούτε οπίσθια κανενός φίλησα, μήτε σαν αναρριχητικος δηλητηριωδης κομματικός κισσος σκαρφαλωσα, ούτε θα παρακαλέσω ποτέ κανέναν για ό,τι μοχθησα, να το γνωρίζετε καλά αυτό!
Από σήμερα 9-5-2020 δυστυχώς κατέρχομαι σε λευκή απεργία (πείνας - δίψας) άλλη μια φορά, χωρίς καμία τάση ευτελισμου του δικαιώματος που προβλέπεται στο άρθρο 31 του Σ.Κ αλλά κ σε διεθνείς συμβάσεις, αφού καθώς φαίνεται η ανακολουθία προδηλα αποτελεί εγγενες στοιχείο-γνώρισμα της Γ.Γ. Αντιεγληματικης Πολιτικής Σοφίας Νικολάου.
Γνωρίζοντας πια πολυ καλά τον κάθε κίνδυνο της απόφασης μου αυτής, αφού ο οργανισμός μου δεν έχει επανέλθει από την προ ολίγων ημερών απεργία, αλλά μη έχοντας κ τι άλλο να κάνω για την προστασία των εκπαιδευτικών μου δικαιωμάτων κατά τη κράτηση, του προσωπικού μου εκπαιδευτικού μόχθου,αλλά κ την προστασία της προσωπικότητας μου, προβαινω δυστυχώς σε αυτήν.
Οταν πατήσω το πόδι μου στο κελί μου, στην Δ πτέρυγα του Κορυδαλλού, όπως ενδείκνυται για μένα ως το πλέον κατάλληλο επί 3 χρόνια περιβάλλον, για την απρόσκοπτη κ επιτυχή συνέχιση των μέχρι τώρα σπουδών μου, τότε θα διακόψω την απεργία, λόγω του ότι έχει απωλεσθει η εμπιστοσύνη πλέον προς το πρόσωπο της Γ.Γ. Αντιεγληματικης Πολιτικής Σοφίας Νικολάου. Επίσης δηλώνω ότι εξαιτίας του εμπαθους εμπαιγμού της και της προσπάθειας του ανεδαφικου κοινωνικού στιγματισμου μου, με τούτη δω την πονηρή από πλευρά της μεταγωγη, που μόνο στόχο είχε την δικαιολογηση των κακών αποφάσεων της, ένεκα της εισήγησης του Αρχιφυλακα Κορυδαλλού Κ. Σουκου, που παρεμπιπτόντως διευθύντρια στο Κ2 που βρίσκομαι είναι η γυναίκα του! Τυχαίο;
Δηλώνω λοιπόν ότι μετά την βίαιη υφαρπαγη, εν μια νυκτί, όλων όσων έχω καταφέρει,στο κομμάτι της εκπαίδευσης, δεν θα δεχτώ καμία μέτρηση από τους ιατρούς κ το νοσηλευτικό προσωπικό της φυλακής Κορυδαλλού, αρνούμενος να ικανοποιήσω τον σαδισμο της Σοφίας Νικολάου, όπως επίσης να γίνω το πειραματόζωο μιας εμπαθους, ψυχαναγκαστικης και γεμάτης συμπλεγματα, κενοδοξης αριβιστριας που αγεται κ φέρεται με άκρατο ρεβανσισμο όπου οι υπάρχοντες -κατ'αυτην - κοινωνικοι συσχετισμοί θεωρεί ότι την ευνοούν.

“Οι 10 τεχνικές χειραγώγησης των μαζών”

“Οι 10 τεχνικές χειραγώγησης των μαζών”

Ο κατάλογος αυτός κυκλοφορεί χρόνια στο ιντερνέτ και συχνά αναφέρεται ο Noam Chomsky σαν συγγραφέας του. Ο Noam Chomsky έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του πως δεν το έχει γράψει ο ίδιος – ο άγνωστος συγγραφέας έχει χρησιμοποιήσει στην πραγματικότητα μια συμπύκνωση από την κριτική του Chomsky στους μηχανισμούς χειραγώγησης της κοινωνίας.

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο τού κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική τής απόσπασης τής προσοχής που έγκειται στην εκτροπή τής προσοχής τού κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω τής τεχνικής τού κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική τής απόσπασης τής προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς τής επιστήμης, τής οικονομίας, τής ψυχολογίας, τής νευροβιολογίας και τής κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή τού κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: “Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους”).

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος τής ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο-λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.

4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο τής φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια τής αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά καθυστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω τής υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. “Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους”).

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ, ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. “Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους”).

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.

9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟ-ΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας τής ανεπάρκειας τής νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, τής οποίας απόρροια είναι η αναστολή τής δράσης. Και όπως γνωρίζουμε χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος τής επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων τού κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

Κρίμα κύριε Τσιόδρα -( του Χρ. Γιαννίμπα από tvxs)

 

Ο κ. Τσιόδρας είναι ένας επιστήμονας (ειδικός λοιμωξιολόγος) που ανέλαβε ΚΑΙ την ενημέρωση μας για την πορεία της πανδημίας του Covid. Το πλουσιότατο βιογραφικό του μαρτυρά άνθρωπο με υψηλό επιστημονικό επίπεδο ενώ η καθημερινή του παρουσία, ο τρόπος και το περιεχόμενο των απαντήσεών του στις ερωτήσεις που του τίθενται δείχνει άνθρωπο χαμηλών τόνων.
Χωρίς αμφιβολία όλα αυτά βοηθούν όλους μας[1] αλλά ο κ. Τσιόδρας δεν είναι μόνο αυτά. Ως ειδικός συνεργάτης του ΕΟΔΥ και το σπουδαιότερο ως επικεφαλής του Υπ. Υγείας για την αντιμετώπιση του Covid είναι ταυτόχρονα, ως εκ της θέσεώς του, και πολιτικό πρόσωπο με την έννοια ότι προκρίνει συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις και επιλογές και απορρίπτει άλλες.
Κρίνοντας λοιπόν πολιτικά οφείλω ευθύς εξ’ αρχής να αναρωτηθώ. Άραγε, ο κ. Τσιόδρας δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει μετατραπεί, λόγω και της δημοφιλίας του, σε μπροστινό του Μητσοτάκη; Αδυνατώ να δεχτώ πως δεν αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί το φύλο συκής κυβερνητικών επιλογών και κυρίως παραλείψεων. Αν πάλι το αντιλαμβάνεται και συνεχίζει το «κύριε ελέησον» αποσκοπώντας πχ σε πολιτική καριέρα αύριο, αν και δεν το συμμερίζομαι είναι κατανοητό.
Αλήθεια κ. Τσιόδρα, για να αρκεστώ σε ένα μόνο, τι νόημα έχει να γίνονται συγκρίσεις με άλλες χώρες; Ο Μητσοτάκης έχει τους λόγους του που, όντας ανεπίγνωστος, ανοήτως διαλαλεί με την αρωγή των ΜΜΕ. Εσείς όμως γιατί συμμετέχετε στο επικοινωνιακό παιχνίδι του Μητσοτάκη, όταν ξέρετε και ξέρουμε πως τα στατιστικά στοιχεία είναι παντελώς αναξιόπιστα; Εσείς ο ίδιος πριν λίγες μέρες παραδεχτήκατε ότι τα κρούσματα πιθανόν να είναι 8.000 έως 10.000 στην χώρα μας (και σήμερα πιθανόν πολύ περισσότερα).
Κανείς δεν μπορεί να πει πόσα είναι τα πραγματικά κρούσματα σε σχέση με τα επιβεβαιωμένα χωρίς μαζικά τεστ. Αλλά όπως όλοι ξέρουμε δεν γίνονται τεστ σε ύπουλες περιπτώσεις και χάθηκαν ζωές, πόσο μάλλον μαζικά; Κι αυτό κ. Τσιόδρα, εκτός του ότι είναι αντίθετο με την οδηγία του ΠΟΥ («κάντε τεστ, τεστ, τεστ»), είναι μια πρόδηλη υποκαταγραφή της πανδημίας. Πραγματικά απορώ πως καθημερινά δίνεται εικόνα ενώ ουσιαστικά βαδίζουμε στα τυφλά.
Όμως, κι αν ακόμα τα στατιστικά δεδομένα ήταν 100% αξιόπιστα, πάλι το επικοινωνιακό αφήγημα του Μητσοτάκη για συγκρίσεις της Ελλάδας με άλλες χώρες (Ιταλία, Ισπανία κ.λπ.) θα ήταν μια ηλιθιότητα. Εγώ κ. Τσιόδρα είμαι χημικός και μάθαινα στους υποψήφιους για ΑΕΙ (όπως κάποτε ήσασταν κι εσείς) πως ένα διάλυμα, που είναι ένα ομοιογενές μίγμα, έχει ακριβώς την ίδια σύσταση σε όλη του την μάζα. Πχ έχει την ίδια %κ.β. και %κ.ό. περιεκτικότητα, Molality, πυκνότητα κ.λπ. Αντίθετα από ένα ετερογενές μίγμα. Γι’ αυτό ΔΕΝ μιλάμε πχ για %κ.β. περιεκτικότητα ενός συστατικού σε ένα τέτοιο μίγμα.
Ετερογενές μίγμα κ. Τσιόδρα είναι κι ο πλανήτης ή οποιοδήποτε υποσύνολό του. Έτσι, όταν πχ ο Στέλιος Πέτσας κομπάζει πως η Ελλάδα έχει x κρούσματα, το Βέλγιο y και η Ολλανδία z, λέει ανοησίες γιατί το μίγμα Ελλάδα, Βέλγιο, Ολλανδία είναι ετερογενές.[2] Εσείς όμως συμβάλετε στις αλχημείες που λένε η Ελλάδα έχει λιγότερα κρούσματα, λιγότερους θανάτους κ.λπ. Άρα όπως έλεγε κι ο Ευκλείδης (ο αρχαίος όχι ο Τσακαλώτος), όπερ έδει δείξαι. Ο Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργάρα (μας έσωσε από τους «εισβολείς» πρόσφυγες και μετανάστες, μας σώζει κι από τον Covid).
Υπάρχει χρησιμότητα διακρατικών δεδομένων αλλά και ενδοπεριφερειακών μιας χώρας; ΝΑΙ, γιατί η πολιτική κ. Τσιόδρα αντίθετα με τις θετικές επιστήμες δεν διαθέτει πειραματικό εργαστήριο. Έχει όμως κι αυτή το δικό της «εργαστήριο». Τα δικά της «εργαλεία». Είναι οι εμπειρίες (θετικές κι αρνητικές) των άλλων λαών και το κυριότερο, η Ιστορία. Αν λοιπόν κρατάμε κάτι από το ετερογενές μίγμα του πλανήτη αυτό είναι οι εμπειρίες των άλλων λαών, έτσι ώστε να διδαχτούμε από τα λάθη τους και να αφομοιώσουμε στα δικά μας δεδομένα τις επιτυχίες τους. Όλα τα άλλα είναι επικοινωνιακά τερτίπια του Μητσοτάκη στα οποία, δυστυχώς, συμμετέχετε.
Τι να πούμε τώρα για το call center ιδιωτικής εταιρείας στην οποία ο ΕΟΔΥ ανέθεσε την καθοδήγησή μας.[3] Άσχετοι υπάλληλοι της εταιρείας που τους έκαναν λίγα σεμινάρια θα μας πουν τα τι και πως!!! Εσείς κ. Τσιόδρα έχετε να πείτε κάτι για αυτήν τη απαράδεκτη και επικίνδυνη κατάσταση; Η ερώτηση είναι φιλολογική. Εδώ δεν έχετε πει τίποτα για τους συναδέλφου σας. Γιατί δεν μπορεί να μην έχετε ακούσει τις δεκάδες ανακοινώσεις και κραυγές τους.

Γιατροί συνάδελφοί σας, ατομικά, ομαδικά, με τα συλλογικά τους όργανα ακόμα και πανεπιστημιακοί συνάδελφοί σας και πανεπιστημιακά ιδρύματα, νοσηλευτές κ.λπ. Κάθε μέρα εδώ και ένα μήνα προστίθενται νέες φωνές, νέες ανακοινώσεις, οι κραυγές τους πλέον γίνονται εκκωφαντικές κι εσείς κ. Τσιόδρα συνεχίζετε εκών άκων να δίνεται μια one man show «παράσταση».
Αλήθεια κ. Τσιόδρα, ποια η χρησιμότητα πχ της συνεχούς αναφοράς πως αυτοί που χάσαμε είχαν «υποκείμενο νόσημα»; Για να μην ανησυχούμε και να πούμε εντάξει μωρέ, αυτός είχε «υποκείμενο νόσημα»; Προφανώς ξέρετε ότι τουλάχιστον το 40% των Ελλήνων ως χρόνιοι καπνιστές έχουν ΧΑΠ. Ή μήπως αυτό δεν είναι «υποκείμενο νόσημα» οπότε όλα καλά; Απ’ την άλλη, χρήσιμες οι παραινέσεις σας να μην χαλαρώσουμε, να μένουμε σπίτι κ.λπ.
Βεβαίως, όλοι ξέρουμε πως οι Έλληνες πειθάρχησαν (και με την δική σας σημαντική συμβολή) σε πραγματικά απίστευτο ποσοστό. Αυτό καταρρίπτει και μύθους που πάντα ακούγαμε αλλά τα τελευταία χρόνια έγιναν μοτίβο. Θυμίζω. Οι έλληνες είναι τεμπέληδες, απείθαρχοι, πίνουν ούζα και φραπέδες, … δεν παράγουμε τίποτα (αυτό κρατάει από την ψωροκώσταινα του Καραμανλή) κ.λπ. Ακόμα και τώρα όμως δεν λείπουν οι ΑΡΟΥΔΗ[4] που συνεχίζουν στο ίδιο τροπάρι.
Τέλος, κ. Τσιόδρα δεν μπορώ να μην αναφερθώ στους παρατρεχάμενους δεξιά σας και αριστερά σας στο πάνελ της ΕΡΤ και το σπουδαιότερο στον ίδιο τον Μητσοτάκη που με έμμεσο αλλά σαφέστατο τρόπο αφήνει με τις δηλώσεις του υπονοούμενα πως για ό,τι μας συμβεί αύριο θα φταίει ο καθένας μας ξεχωριστά. Η πολιτεία, δηλαδή, η κυβέρνησή του έκανε όλα αυτά που έπρεπε να κάνει.
Αν ο μη γένοιτο η κατάσταση ξεφύγει, δεν θα φταίνε οι ελλείψεις γιατρών, νοσηλευτών, ΜΕΘ, τεστ που ΔΕΝ γίνονται κ.λπ. Πχ. που είναι οι 3.285 γιατροί και νοσηλευτές που «προσέλαβε» ο κ. Κικίλιας; Θα «φταίει» όποιος νοσήσει και πεθάνει γιατί δεν πήρε μέτρα, δεν, δεν, δεν και βέβαια είχε «υποκείμενο νόσημα». Ρωτήστε τους συμπατριώτες μας στην Καστοριά και στην Ξάνθη.
Κύριε Τσιόδρα, δυστυχώς το καλό σενάριο είναι να μην έχετε (ακόμα) αντιληφθεί πως ο πολιτικά αδίστακτος Μητσοτάκης, σας χρησιμοποιεί ως μπροστινό και φύλο συκής. Το κακό σενάριο είναι να έχετε αποδεχτεί (για δικούς σας λόγους) το ρόλο της ορντίναντσας του Μητσοτάκη. Έτσι κι αλλιώς κρίμα.
Παραπομπές
[1] Φανταστείτε στην καθημερινή ενημέρωση να ήταν ο άφαντος πρόεδρος του ΕΟΔΥ Αρκουμανέας, ένας ακόμα από τους άριστους του επιτελικού κράτους του Μητσοτάκη. Μια φορά βγήκε στην τηλεόραση (το συγκεκριμένο βίντεο έχει πλέον συλλεκτική αξία) και νόμιζες πως έβαλαν γιδοβοσκό να μιλήσει με επιστημονικούς όρους για τον Covid. Βεβαίως, ο άνθρωπος είναι οικονομολόγος (γενικά) οπότε είναι ο «κατάλληλος» άνθρωπος στην πιο κρίσιμη και πιο επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία χρονικά συγκυρία εδώ και πολλές δεκαετίες. Άντε τώρα ο άνθρωπος του Μητσοτάκη κατ’ αρχάς να αντιληφθεί και κατά δεύτερο να διαχειριστεί, τη σημερινή κρίση.
[2] Αντίστοιχες αλχημείες κάνουν και οι οικονομολόγοι πχ με το κατά κεφαλήν εισόδημα.
[3] Αν υποψιαστώ πως ο Αρκουμανέας του ΕΟΔΥ σχετίζεται με αυτήν την εταιρεία … «θα πεθάααανω».
[4] ΑΡΟΥΔΗ, όπως λέμε Αλήτες ΡΟΥφιάνοι ΔΗμοσιογράφοι. Πριν λίγες μόλις μέρες κάποιοι είχαν την «φαεινή» ιδέα να δείξουν πλάνα από την παραλία της Θεσσαλονίκης, γεμάτη κόσμο. Μόνο που τα πλάνα ήταν περσινά!!! Μην το πείτε όμως δυνατά γιατί θα ξυπνήσετε τους τύπους στο ΕΣΡ.

Αποχαιρετισμός του Αλέξη Τσίπρα στον Μανόλη Γλέζο

Αποχαιρετώ σήμερα τον Μανώλη Γλέζο. 

Μαζί με όσους τον γνώρισαν από τα βιβλία, το λόγο, την υψωμένη του γροθιά, τη διαδρομή του στα πέτρινα χρόνια, στα χρόνια της δύσκολης μάχης για τη Δημοκρατία, όπως και στα χρόνια των μνημονίων και της κρίσης. 

Αποχαιρετώ σήμερα τον αντάρτη, τον ασυμβίβαστο αγωνιστή, τον σκληροτράχηλο κομμουνιστή, μα πάνω απ' όλα θέλω να αποχαιρετήσω τον άνθρωπο. Έναν γλυκό άνθρωπο που είχε πάντα τη δυνατότητα να σε κερδίζει, ακόμη και την ώρα της πιο σκληρής διαφωνίας.
Ο Μανώλης έβαζε πάντα μπροστά την αισιοδοξία της βούλησης, ακόμη και όταν όλα γύρω έμοιαζαν σκοτεινά. Αυτός ήταν αισιόδοξος και πίστευε ότι μπορούμε όλα να τα ανατρέψουμε.
Ήταν άλλωστε αυτός που πρώτος πίστεψε, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμη μικρό κόμμα, πως μπορεί να κερδίσει τη πλειοψηφία και άρα έπρεπε να απευθυνθούμε με πρόταση διακυβέρνησης στους πολίτες. 

Ήταν όμως και ένας άνθρωπος πολύ επίμονος στις ιδέες του. Επίμονος αλλά όχι κακόβουλος. Ακόμη και όταν διαφώνησε με κρίσιμες επιλογές μας, δε βρέθηκε ποτέ απέναντι. Είπε με το θάρρος που διακρίνει τους ανθρώπους που αισθάνονται την ευθύνη, δημόσια τη γνώμη του.
Αλλά βρέθηκε πολλές φορές δίπλα μας και δίπλα μου, ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές.

Στη δύσκολη κυβερνητική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, η έγνοια του να επικοινωνεί μαζί μου είχε πάντα μια στοργική χροιά. Όταν μου ζητούσε επιτακτικά να πάω να τον δω στο σπίτι του ή όταν στα πολύ δύσκολα ερχόταν ο ίδιος στο Μαξίμου, όπως τον Φλεβάρη του 2018, απ' όπου και η φωτογραφία.
Πάντα με μια ιδέα, με μια σκέψη, που επίμονα υποστήριζε μέχρι να με πείσει. Και πάντα με μια συμβουλή και με πολλές παρατηρήσεις.
Πονάω όταν κάνεις λάθη, μου έλεγε.
Αλλά οι σημαντικότερες στιγμές με τον Μανώλη δεν ήταν όταν μου έλεγε τις ιδέες του ή ανέκδοτες ιστορίες για τη πολιτική του δράση. Αλλά όταν μου μιλούσε για τις επιστημονικές του γνώσεις. Για τις μελέτες του στη γεωλογία, για τη διαχείριση των υδάτων, για το χωριό του, την Απείρανθο της Νάξου, αλλά και για τη μοναδική του σχέση με τη φύση.
Για το δελφίνι που βρήκε τυχαία κολυμπώντας σε κάποια παραλία της Νάξου ημιθανές και το έσωσε και αργότερα έγιναν φίλοι και το συναντούσε κάθε απόγευμα για να το ταΐσει.
Για τον αετό που περισυνέλεξε χτυπημένο και τον στύλωσε στα πόδια του, πριν τον αφήσει ξανά ελεύθερο να πετά στον ουρανό.

Αυτός ήταν ο Μανώλης.
Ένας αντάρτης μέχρι τα 98 του χρόνια, ένα πνεύμα ασυμβίβαστο.
Σαν τον αετό, δεν μπορούσε ποτέ να κλειστεί σε καλούπια. Ήθελε να πετά διαρκώς στους ουρανούς της αμφισβήτησης.
Η ζωή του Μανώλη, ήταν ταυτισμένη με την περιπέτεια της Αριστεράς.
Είναι βέβαιο ότι δε θα ξεχαστεί από κανέναν.
Η υπόσχεση που εμείς έχουμε να του δώσουμε σήμερα είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε και η μνήμη του να αντιστοιχεί σε αυτό που ήταν ο ίδιος.
Να μην είναι μια μνήμη κλεισμένη στο μουσείο μιας καθυστερημένης και σκόπιμης ιστορικής ουδετερότητας. Αλλά μια ζώσα παρουσία στη μάχη για να γίνει πράξη το μεγάλο του όνειρο της ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και τελικά της κατάργησης κάθε εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η μεγάλη περιπέτεια του Μανώλη Γλέζου και της Αριστεράς, άλλωστε συνεχίζεται. Και θα συνεχίζεται, όσο η ανθρωπότητα έχει ανάγκη τις ιδέες της πλήρους ελευθερίας της από κάθε είδους δεσμά.
Με τον Μανώλη πάντα στην πρώτη γραμμή.

Οργή γιατρών κατά του Υπουργείου Υγείας: Μας περνάνε για κρετίνους

iAsk & Watch #7

Οι ήρωες της σημερινής μέρας