Κρίμα κύριε Τσιόδρα -( του Χρ. Γιαννίμπα από tvxs)

 

Ο κ. Τσιόδρας είναι ένας επιστήμονας (ειδικός λοιμωξιολόγος) που ανέλαβε ΚΑΙ την ενημέρωση μας για την πορεία της πανδημίας του Covid. Το πλουσιότατο βιογραφικό του μαρτυρά άνθρωπο με υψηλό επιστημονικό επίπεδο ενώ η καθημερινή του παρουσία, ο τρόπος και το περιεχόμενο των απαντήσεών του στις ερωτήσεις που του τίθενται δείχνει άνθρωπο χαμηλών τόνων.
Χωρίς αμφιβολία όλα αυτά βοηθούν όλους μας[1] αλλά ο κ. Τσιόδρας δεν είναι μόνο αυτά. Ως ειδικός συνεργάτης του ΕΟΔΥ και το σπουδαιότερο ως επικεφαλής του Υπ. Υγείας για την αντιμετώπιση του Covid είναι ταυτόχρονα, ως εκ της θέσεώς του, και πολιτικό πρόσωπο με την έννοια ότι προκρίνει συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις και επιλογές και απορρίπτει άλλες.
Κρίνοντας λοιπόν πολιτικά οφείλω ευθύς εξ’ αρχής να αναρωτηθώ. Άραγε, ο κ. Τσιόδρας δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει μετατραπεί, λόγω και της δημοφιλίας του, σε μπροστινό του Μητσοτάκη; Αδυνατώ να δεχτώ πως δεν αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί το φύλο συκής κυβερνητικών επιλογών και κυρίως παραλείψεων. Αν πάλι το αντιλαμβάνεται και συνεχίζει το «κύριε ελέησον» αποσκοπώντας πχ σε πολιτική καριέρα αύριο, αν και δεν το συμμερίζομαι είναι κατανοητό.
Αλήθεια κ. Τσιόδρα, για να αρκεστώ σε ένα μόνο, τι νόημα έχει να γίνονται συγκρίσεις με άλλες χώρες; Ο Μητσοτάκης έχει τους λόγους του που, όντας ανεπίγνωστος, ανοήτως διαλαλεί με την αρωγή των ΜΜΕ. Εσείς όμως γιατί συμμετέχετε στο επικοινωνιακό παιχνίδι του Μητσοτάκη, όταν ξέρετε και ξέρουμε πως τα στατιστικά στοιχεία είναι παντελώς αναξιόπιστα; Εσείς ο ίδιος πριν λίγες μέρες παραδεχτήκατε ότι τα κρούσματα πιθανόν να είναι 8.000 έως 10.000 στην χώρα μας (και σήμερα πιθανόν πολύ περισσότερα).
Κανείς δεν μπορεί να πει πόσα είναι τα πραγματικά κρούσματα σε σχέση με τα επιβεβαιωμένα χωρίς μαζικά τεστ. Αλλά όπως όλοι ξέρουμε δεν γίνονται τεστ σε ύπουλες περιπτώσεις και χάθηκαν ζωές, πόσο μάλλον μαζικά; Κι αυτό κ. Τσιόδρα, εκτός του ότι είναι αντίθετο με την οδηγία του ΠΟΥ («κάντε τεστ, τεστ, τεστ»), είναι μια πρόδηλη υποκαταγραφή της πανδημίας. Πραγματικά απορώ πως καθημερινά δίνεται εικόνα ενώ ουσιαστικά βαδίζουμε στα τυφλά.
Όμως, κι αν ακόμα τα στατιστικά δεδομένα ήταν 100% αξιόπιστα, πάλι το επικοινωνιακό αφήγημα του Μητσοτάκη για συγκρίσεις της Ελλάδας με άλλες χώρες (Ιταλία, Ισπανία κ.λπ.) θα ήταν μια ηλιθιότητα. Εγώ κ. Τσιόδρα είμαι χημικός και μάθαινα στους υποψήφιους για ΑΕΙ (όπως κάποτε ήσασταν κι εσείς) πως ένα διάλυμα, που είναι ένα ομοιογενές μίγμα, έχει ακριβώς την ίδια σύσταση σε όλη του την μάζα. Πχ έχει την ίδια %κ.β. και %κ.ό. περιεκτικότητα, Molality, πυκνότητα κ.λπ. Αντίθετα από ένα ετερογενές μίγμα. Γι’ αυτό ΔΕΝ μιλάμε πχ για %κ.β. περιεκτικότητα ενός συστατικού σε ένα τέτοιο μίγμα.
Ετερογενές μίγμα κ. Τσιόδρα είναι κι ο πλανήτης ή οποιοδήποτε υποσύνολό του. Έτσι, όταν πχ ο Στέλιος Πέτσας κομπάζει πως η Ελλάδα έχει x κρούσματα, το Βέλγιο y και η Ολλανδία z, λέει ανοησίες γιατί το μίγμα Ελλάδα, Βέλγιο, Ολλανδία είναι ετερογενές.[2] Εσείς όμως συμβάλετε στις αλχημείες που λένε η Ελλάδα έχει λιγότερα κρούσματα, λιγότερους θανάτους κ.λπ. Άρα όπως έλεγε κι ο Ευκλείδης (ο αρχαίος όχι ο Τσακαλώτος), όπερ έδει δείξαι. Ο Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργάρα (μας έσωσε από τους «εισβολείς» πρόσφυγες και μετανάστες, μας σώζει κι από τον Covid).
Υπάρχει χρησιμότητα διακρατικών δεδομένων αλλά και ενδοπεριφερειακών μιας χώρας; ΝΑΙ, γιατί η πολιτική κ. Τσιόδρα αντίθετα με τις θετικές επιστήμες δεν διαθέτει πειραματικό εργαστήριο. Έχει όμως κι αυτή το δικό της «εργαστήριο». Τα δικά της «εργαλεία». Είναι οι εμπειρίες (θετικές κι αρνητικές) των άλλων λαών και το κυριότερο, η Ιστορία. Αν λοιπόν κρατάμε κάτι από το ετερογενές μίγμα του πλανήτη αυτό είναι οι εμπειρίες των άλλων λαών, έτσι ώστε να διδαχτούμε από τα λάθη τους και να αφομοιώσουμε στα δικά μας δεδομένα τις επιτυχίες τους. Όλα τα άλλα είναι επικοινωνιακά τερτίπια του Μητσοτάκη στα οποία, δυστυχώς, συμμετέχετε.
Τι να πούμε τώρα για το call center ιδιωτικής εταιρείας στην οποία ο ΕΟΔΥ ανέθεσε την καθοδήγησή μας.[3] Άσχετοι υπάλληλοι της εταιρείας που τους έκαναν λίγα σεμινάρια θα μας πουν τα τι και πως!!! Εσείς κ. Τσιόδρα έχετε να πείτε κάτι για αυτήν τη απαράδεκτη και επικίνδυνη κατάσταση; Η ερώτηση είναι φιλολογική. Εδώ δεν έχετε πει τίποτα για τους συναδέλφου σας. Γιατί δεν μπορεί να μην έχετε ακούσει τις δεκάδες ανακοινώσεις και κραυγές τους.

Γιατροί συνάδελφοί σας, ατομικά, ομαδικά, με τα συλλογικά τους όργανα ακόμα και πανεπιστημιακοί συνάδελφοί σας και πανεπιστημιακά ιδρύματα, νοσηλευτές κ.λπ. Κάθε μέρα εδώ και ένα μήνα προστίθενται νέες φωνές, νέες ανακοινώσεις, οι κραυγές τους πλέον γίνονται εκκωφαντικές κι εσείς κ. Τσιόδρα συνεχίζετε εκών άκων να δίνεται μια one man show «παράσταση».
Αλήθεια κ. Τσιόδρα, ποια η χρησιμότητα πχ της συνεχούς αναφοράς πως αυτοί που χάσαμε είχαν «υποκείμενο νόσημα»; Για να μην ανησυχούμε και να πούμε εντάξει μωρέ, αυτός είχε «υποκείμενο νόσημα»; Προφανώς ξέρετε ότι τουλάχιστον το 40% των Ελλήνων ως χρόνιοι καπνιστές έχουν ΧΑΠ. Ή μήπως αυτό δεν είναι «υποκείμενο νόσημα» οπότε όλα καλά; Απ’ την άλλη, χρήσιμες οι παραινέσεις σας να μην χαλαρώσουμε, να μένουμε σπίτι κ.λπ.
Βεβαίως, όλοι ξέρουμε πως οι Έλληνες πειθάρχησαν (και με την δική σας σημαντική συμβολή) σε πραγματικά απίστευτο ποσοστό. Αυτό καταρρίπτει και μύθους που πάντα ακούγαμε αλλά τα τελευταία χρόνια έγιναν μοτίβο. Θυμίζω. Οι έλληνες είναι τεμπέληδες, απείθαρχοι, πίνουν ούζα και φραπέδες, … δεν παράγουμε τίποτα (αυτό κρατάει από την ψωροκώσταινα του Καραμανλή) κ.λπ. Ακόμα και τώρα όμως δεν λείπουν οι ΑΡΟΥΔΗ[4] που συνεχίζουν στο ίδιο τροπάρι.
Τέλος, κ. Τσιόδρα δεν μπορώ να μην αναφερθώ στους παρατρεχάμενους δεξιά σας και αριστερά σας στο πάνελ της ΕΡΤ και το σπουδαιότερο στον ίδιο τον Μητσοτάκη που με έμμεσο αλλά σαφέστατο τρόπο αφήνει με τις δηλώσεις του υπονοούμενα πως για ό,τι μας συμβεί αύριο θα φταίει ο καθένας μας ξεχωριστά. Η πολιτεία, δηλαδή, η κυβέρνησή του έκανε όλα αυτά που έπρεπε να κάνει.
Αν ο μη γένοιτο η κατάσταση ξεφύγει, δεν θα φταίνε οι ελλείψεις γιατρών, νοσηλευτών, ΜΕΘ, τεστ που ΔΕΝ γίνονται κ.λπ. Πχ. που είναι οι 3.285 γιατροί και νοσηλευτές που «προσέλαβε» ο κ. Κικίλιας; Θα «φταίει» όποιος νοσήσει και πεθάνει γιατί δεν πήρε μέτρα, δεν, δεν, δεν και βέβαια είχε «υποκείμενο νόσημα». Ρωτήστε τους συμπατριώτες μας στην Καστοριά και στην Ξάνθη.
Κύριε Τσιόδρα, δυστυχώς το καλό σενάριο είναι να μην έχετε (ακόμα) αντιληφθεί πως ο πολιτικά αδίστακτος Μητσοτάκης, σας χρησιμοποιεί ως μπροστινό και φύλο συκής. Το κακό σενάριο είναι να έχετε αποδεχτεί (για δικούς σας λόγους) το ρόλο της ορντίναντσας του Μητσοτάκη. Έτσι κι αλλιώς κρίμα.
Παραπομπές
[1] Φανταστείτε στην καθημερινή ενημέρωση να ήταν ο άφαντος πρόεδρος του ΕΟΔΥ Αρκουμανέας, ένας ακόμα από τους άριστους του επιτελικού κράτους του Μητσοτάκη. Μια φορά βγήκε στην τηλεόραση (το συγκεκριμένο βίντεο έχει πλέον συλλεκτική αξία) και νόμιζες πως έβαλαν γιδοβοσκό να μιλήσει με επιστημονικούς όρους για τον Covid. Βεβαίως, ο άνθρωπος είναι οικονομολόγος (γενικά) οπότε είναι ο «κατάλληλος» άνθρωπος στην πιο κρίσιμη και πιο επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία χρονικά συγκυρία εδώ και πολλές δεκαετίες. Άντε τώρα ο άνθρωπος του Μητσοτάκη κατ’ αρχάς να αντιληφθεί και κατά δεύτερο να διαχειριστεί, τη σημερινή κρίση.
[2] Αντίστοιχες αλχημείες κάνουν και οι οικονομολόγοι πχ με το κατά κεφαλήν εισόδημα.
[3] Αν υποψιαστώ πως ο Αρκουμανέας του ΕΟΔΥ σχετίζεται με αυτήν την εταιρεία … «θα πεθάααανω».
[4] ΑΡΟΥΔΗ, όπως λέμε Αλήτες ΡΟΥφιάνοι ΔΗμοσιογράφοι. Πριν λίγες μόλις μέρες κάποιοι είχαν την «φαεινή» ιδέα να δείξουν πλάνα από την παραλία της Θεσσαλονίκης, γεμάτη κόσμο. Μόνο που τα πλάνα ήταν περσινά!!! Μην το πείτε όμως δυνατά γιατί θα ξυπνήσετε τους τύπους στο ΕΣΡ.

Αποχαιρετισμός του Αλέξη Τσίπρα στον Μανόλη Γλέζο

Αποχαιρετώ σήμερα τον Μανώλη Γλέζο. 

Μαζί με όσους τον γνώρισαν από τα βιβλία, το λόγο, την υψωμένη του γροθιά, τη διαδρομή του στα πέτρινα χρόνια, στα χρόνια της δύσκολης μάχης για τη Δημοκρατία, όπως και στα χρόνια των μνημονίων και της κρίσης. 

Αποχαιρετώ σήμερα τον αντάρτη, τον ασυμβίβαστο αγωνιστή, τον σκληροτράχηλο κομμουνιστή, μα πάνω απ' όλα θέλω να αποχαιρετήσω τον άνθρωπο. Έναν γλυκό άνθρωπο που είχε πάντα τη δυνατότητα να σε κερδίζει, ακόμη και την ώρα της πιο σκληρής διαφωνίας.
Ο Μανώλης έβαζε πάντα μπροστά την αισιοδοξία της βούλησης, ακόμη και όταν όλα γύρω έμοιαζαν σκοτεινά. Αυτός ήταν αισιόδοξος και πίστευε ότι μπορούμε όλα να τα ανατρέψουμε.
Ήταν άλλωστε αυτός που πρώτος πίστεψε, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμη μικρό κόμμα, πως μπορεί να κερδίσει τη πλειοψηφία και άρα έπρεπε να απευθυνθούμε με πρόταση διακυβέρνησης στους πολίτες. 

Ήταν όμως και ένας άνθρωπος πολύ επίμονος στις ιδέες του. Επίμονος αλλά όχι κακόβουλος. Ακόμη και όταν διαφώνησε με κρίσιμες επιλογές μας, δε βρέθηκε ποτέ απέναντι. Είπε με το θάρρος που διακρίνει τους ανθρώπους που αισθάνονται την ευθύνη, δημόσια τη γνώμη του.
Αλλά βρέθηκε πολλές φορές δίπλα μας και δίπλα μου, ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές.

Στη δύσκολη κυβερνητική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, η έγνοια του να επικοινωνεί μαζί μου είχε πάντα μια στοργική χροιά. Όταν μου ζητούσε επιτακτικά να πάω να τον δω στο σπίτι του ή όταν στα πολύ δύσκολα ερχόταν ο ίδιος στο Μαξίμου, όπως τον Φλεβάρη του 2018, απ' όπου και η φωτογραφία.
Πάντα με μια ιδέα, με μια σκέψη, που επίμονα υποστήριζε μέχρι να με πείσει. Και πάντα με μια συμβουλή και με πολλές παρατηρήσεις.
Πονάω όταν κάνεις λάθη, μου έλεγε.
Αλλά οι σημαντικότερες στιγμές με τον Μανώλη δεν ήταν όταν μου έλεγε τις ιδέες του ή ανέκδοτες ιστορίες για τη πολιτική του δράση. Αλλά όταν μου μιλούσε για τις επιστημονικές του γνώσεις. Για τις μελέτες του στη γεωλογία, για τη διαχείριση των υδάτων, για το χωριό του, την Απείρανθο της Νάξου, αλλά και για τη μοναδική του σχέση με τη φύση.
Για το δελφίνι που βρήκε τυχαία κολυμπώντας σε κάποια παραλία της Νάξου ημιθανές και το έσωσε και αργότερα έγιναν φίλοι και το συναντούσε κάθε απόγευμα για να το ταΐσει.
Για τον αετό που περισυνέλεξε χτυπημένο και τον στύλωσε στα πόδια του, πριν τον αφήσει ξανά ελεύθερο να πετά στον ουρανό.

Αυτός ήταν ο Μανώλης.
Ένας αντάρτης μέχρι τα 98 του χρόνια, ένα πνεύμα ασυμβίβαστο.
Σαν τον αετό, δεν μπορούσε ποτέ να κλειστεί σε καλούπια. Ήθελε να πετά διαρκώς στους ουρανούς της αμφισβήτησης.
Η ζωή του Μανώλη, ήταν ταυτισμένη με την περιπέτεια της Αριστεράς.
Είναι βέβαιο ότι δε θα ξεχαστεί από κανέναν.
Η υπόσχεση που εμείς έχουμε να του δώσουμε σήμερα είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε και η μνήμη του να αντιστοιχεί σε αυτό που ήταν ο ίδιος.
Να μην είναι μια μνήμη κλεισμένη στο μουσείο μιας καθυστερημένης και σκόπιμης ιστορικής ουδετερότητας. Αλλά μια ζώσα παρουσία στη μάχη για να γίνει πράξη το μεγάλο του όνειρο της ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και τελικά της κατάργησης κάθε εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η μεγάλη περιπέτεια του Μανώλη Γλέζου και της Αριστεράς, άλλωστε συνεχίζεται. Και θα συνεχίζεται, όσο η ανθρωπότητα έχει ανάγκη τις ιδέες της πλήρους ελευθερίας της από κάθε είδους δεσμά.
Με τον Μανώλη πάντα στην πρώτη γραμμή.

Οργή γιατρών κατά του Υπουργείου Υγείας: Μας περνάνε για κρετίνους

iAsk & Watch #7

Οι ήρωες της σημερινής μέρας

Από τον «λοιμό του Θουκυδίδη» στον κορωνοϊό- Παντελής Μπουκάλας-πηγή: Καθημερινή

Οτιδήποτε αφήνει το μυαλό μουδιασμένο και θολώνει την κρίση, οτιδήποτε αντιστέκεται στη διανοητική εξήγηση, κατάταξη και διαχείριση, μας οδηγεί σχεδόν αυτόματα στον δρόμο του ανορθολογισμού. Σε μια μεγάλη λεωφόρο για την ακρίβεια, που την άνοιξε και τη διαπλάτυνε ο φόβος των ανθρώπων μπροστά στο μυστηριώδες και το δυσκατάβλητο, το οποίο αρκετά συχνά ερμηνεύεται μοιρολατρικά σαν «οιωνός της θεϊκής οργής». Οποιον θεό κι αν θέλει οργισμένο η πίστη των ανθρώπων, μεταβαλλόμενη στις χιλιετίες της ιστορίας τους.
Τίποτε πιο χαρακτηριστικό, πιστεύω, όσον αφορά τη ρηγμάτωση του ορθού λόγου μπροστά στην ακάθεκτη επέλαση του κακού, από τις τελευταίες στιγμές του Περικλή. Ο Αθηναίος πολιτικός, από τους θεμελιωτές του πολιτισμού που προσδιορίζουμε ως δυτικό, εννοώντας τον ως διαφωτισμένο και απελευθερωμένο, υπήρξε μαθητής του Αναξαγόρα του Κλαζομένιου, που για τη σύνεσή του προσαγορεύθηκε «Νους».
Απαλλάχτηκε έτσι από τη δεισιδαιμονία και διδάχτηκε να προσεγγίζει τα φαινόμενα ως ορθολογιστής. Κι όμως. Λίγο πριν πεθάνει και αυτός από τον λοιμό που θέρισε την Αθήνα το 430 π.Χ., όταν –κατά Θουκυδίδη– οι άνθρωποι «ώσπερ τα πρόβατα έθνησκον», δεν είχε πια το κουράγιο ή τη διάθεση να εναντιωθεί στις δεισιδαίμονες «θεραπευτικές» περιποιήσεις των συγγενισσών του. Μεταφράζω όσα γράφει ο Πλούταρχος για τον «Ολύμπιο», που, πράγμα σπάνιο, κράτησε τον βίο του «εν εξουσία καθαρόν και αμίαντον»:
«Ούτε κι ο Περικλής γλίτωσε από τον λοιμό. Mόνο που αυτόν η αρρώστια δεν τον χτύπησε βίαια και με οξύτητα, όπως τους άλλους, παρά έφθειρε σιγά σιγά το σώμα του και, αργά αργά, έτσι όπως παρατεινόταν από τη μια φάση της στην άλλη, υπέσκαψε το φρόνημα της ψυχής του. Στα “Hθικά” του ο Θεόφραστος μελετά το πρόβλημα αν ο χαρακτήρας του ανθρώπου υπακούει στις αλλαγές της τύχης κι αν τα παθήματα του σώματος αφανίζουν την αρετή. Ιστορεί λοιπόν εκεί πως, άρρωστος πια ο Περικλής, έδειξε σ’ έναν φίλο του που πήγε να τον επισκεφθεί το φυλαχτό που του είχαν κρεμάσει στον λαιμό οι γυναίκες. Ηθελε με τούτο να φανερώσει πόσο άσχημη ήταν πια η υγεία του, αφού είχε καταντήσει να ανεχθεί ακόμα και μια πράξη τόσης μωρίας».
Τυπικά, και έπειτα από τόσες επίσημα δημοσιευμένες πληροφορίες, ο νέος κορωνοϊός δεν θα ’πρεπε να θεωρείται περισσότερο μυστηριώδης απ’ ό,τι οι υπόλοιποι της οικογένειάς του, από χρόνια ενδημικοί πια.
Μολαταύτα, η καταγωγή του από μιαν Ανατολή που εκ παραδόσεως την υπολογίζουμε σαν μυστηριακή, η ευκολία με την οποία επελαύνει σε ισχυρές χώρες που βιάστηκαν να αυτοανακηρυχθούν θωρακισμένες, αλλά και η επιμονή του να ξεφεύγει από τα ερμηνευτικά σενάρια που κατασκευάζουμε και ανακατασκευάζουμε, διατηρεί γύρω του ένα στέμμα μακάβριου εξωτισμού. Και επιτρέπει τη διακίνηση ανόητων συνωμοσιολογικών θεωριών, καθώς και τη διαφήμιση ή και εμπορία ψευτοθεραπευτικών μεθόδων, παραθρησκευτικών ή παραεπιστημονικών. Το «Βυζαντινόν» του «Λυσίαρχου» Κυριάκου Βελόπουλου, η πρόπολη του μουσουργού/μελισσουργού Σταμάτη Κραουνάκη και ο αγιασμός-σπρέι του πρώην μητροπολίτη Αμβρόσιου μοιάζουν πολύ περισσότερο απ’ όσο διαφέρουν.
Για ορισμένους στην ορθολογική Δύση, και μάλιστα την αμερικανική, η εμφάνιση του ιού στην Κίνα ήταν αναμφισβήτητη απόδειξη ότι έχουμε να κάνουμε με ένα επιπλέον κατασκεύασμα της «παμπάλαιης κινεζικής πονηρίας», με στόχο την οικουμενική κυριαρχία, την απόσπαση της πλανηταρχίας από τις ΗΠΑ. Παρωδία στην παρωδία, στη δυτική ανθρωπογεωγραφία η καρικατούρα του σατανικού Φου Μαντσού έχει καταλήξει να αναπαριστάνει πιστότερα από οτιδήποτε άλλο τον σκοτεινό και δόλιο «κινεζικό δράκο». Αν είναι και κόκκινος ο δράκος αυτός, κομμουνιστής, έστω και κατά δήλωσή του, ακόμα χειρότερα. Το σενάριο αυτό πάντως δεν παραπερπάτησε, γιατί άφηνε ανερμήνευτη τη διάλυση της κινεζικής οικονομίας, καθώς και την εκ των πραγμάτων εξώθηση της τσακισμένης κινεζικής κοινωνίας στην αμφισβήτηση της σοφίας του απολυταρχικά ηγεμονεύοντος Κομμουνιστικού Κόμματος. Και μάλιστα στην αμφισβήτηση της ίδιας της κορυφής του, και όχι μόνο κάποιων περιφερειακών ή μεσαίων στελεχών.
Αφού λοιπόν τον κορωνοϊό δεν τον κατασκεύασαν τα κινεζικά εργαστήρια, τότε, «νομοτελειακά», τον σκάρωσαν άλλοι σκοτεινοί τύποι στα δικά τους θερμοκήπια ανθρωποκτόνου κακίας. Πληθώρα οι σχετικές ταινίες, κραυγαλέα βλακώδεις, αποτελούν τη βιβλιογραφία των ευφαντάστων, στους οποίους έσπευσε να συμπεριληφθεί και ο αντιπρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. «Τους ξέφυγε ο ιός» λοιπόν, όπως υποτίθεται ότι τους είχε ξεφύγει στη δεκαετία του 1980 ο ιός του AIDS, ο οποίος μάλιστα είχε αποδειχθεί ιδανικός (αν όχι «θεόσταλτος») για τη μέχρις εξολοθρεύσεως τιμωρία των πάσης φύσεως «παραβατικών» ή «αντικανονικών» – ομοφυλόφιλων, τοξικοεξαρτημένων, μαύρων κ.ο.κ. Κι αν δεν τους ξέφυγε, τότε «τον απελευθέρωσαν επίτηδες», τάχα για να λυθεί το πρόβλημα του παγκόσμιου υπερπληθυσμού. Ιδού ένα μοντέρνο «Κείων νόμιμον», με τους άνω των εβδομήντα ετών να θυσιάζονται μαζικά και ανελέητα, αντί να εξωθούνται στην αυτοκτονία, όπως στη νήσο Κέα της αρχαιότητας.
Πόσοι πιστεύουν στο σενάριο της εργαστηριακής κατασκευής του ιού και της συναφούς μαλθουσιανής χρήσης του; Είναι περίπου ισάριθμοι όσων στην αρχή της κρίσης δήλωναν σίγουροι πως θα τον μεταφέρουν στη Δύση οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, έτσι κι αλλιώς μολυσμένοι στις  κυρίαρχες αναπαραστάσεις μας. Το ότι δεν ήρθαν έτσι τα πράγματα, δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα μπορούσε να έχουν έρθει. Οπερ έδει δείξαι...
Ανάμεσα στα πολλά που μαθαίνουμε από τον Θουκυδίδη, ιδιαίτερη σημασία έχουν τα εξής πέντε: Πρώτον, και ο λοιμός των Αθηνών ήταν οιονεί παγκόσμιος: «Η αρρώστια άρχισε, όπως λέγεται, πρώτα από την Αιθιοπία, στην Ανω Αίγυπτο, κατέβηκε έπειτα στην Αίγυπτο και στη Λιβύη και στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας του Βασιλέως», της Περσίας δηλαδή (στη μετάφραση του Ν. Μ. Σκουτερόπουλου, που ταυτίζει την Αιθιοπία με το Σουδάν, εκδ. Πόλις, 2011). Δεύτερον, και τότε συνωμοσιολογική ήταν η πρώτη, αυθόρμητη εξήγηση, αφού οι Αθηναίοι έλεγαν πως οι Πελοποννήσιοι είχαν ρίξει δηλητήριο στις δεξαμενές του Πειραιά.
Τρίτον, ανάμεσα στα πρώτα θύματα ήταν οι γιατροί: «Αυτοί προπαντός πέθαιναν επειδή αυτοί προπαντός έρχονταν σε επαφή με τους αρρώστους». Ο Κινέζος γιατρός Λι Γουενλιάγκ, που πρώτος προειδοποίησε για τον ιό, πέθανε με την πίκρα του αγγελιαφόρου που τιμωρείται επειδή η αγγελία του είναι στενάχωρη. Τέταρτον, οι άνθρωποι έπραξαν όπως το συνηθίζουν οι άνθρωποι, ικετεύοντας τα ουράνια, πλην, πέμπτον, οι θεοί ανταποκρίθηκαν όπως το συνηθίζουν οι θεοί – αδρανώντας: «Επίσης», παρατηρεί ο Θουκυδίδης, που νόσησε και ο ίδιος, «οι ικεσίες σε ιερά ή σε μαντεία και ό,τι άλλο τέτοιο δοκίμασαν δεν ωφέλησαν σε τίποτα· στο τέλος τα άφησαν νικημένοι από το κακό». «Πάντα ανωφελή ην». Αυτά τα γράφει ένας φυγάς του θανάτου, που την κρίση του δεν τη θόλωνε κανένα λοιμικό.

Αλ. Χαρίτσης: Νεοναζί αλωνίζουν στη Λέσβο, σχολείο καίγεται και στελέχη της Ν.Δ. επιχαίρουν

Αναλυτικά η δήλωση του Αλέξη Χαρίτση:
Οι τελευταίες εξελίξεις στη Λέσβο φανερώνουν ότι η ανευθυνότητα, οι παλινωδίες και οι αθλιότητες της κυβέρνησης στο προσφυγικό έχουν καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία.
Παρακρατικές συμμορίες τρομοκρατούν πολίτες, απειλούν ανθρώπινες ζωές, καταλύουν την ασφάλεια και την τάξη.
Αυστριακοί και Γερμανοί νεοναζί αλωνίζουν εδώ και τρεις μέρες στο νησί και σχολείο για προσφυγόπουλα γίνεται παρανάλωμα του πυρός.
Την ίδια στιγμή, τοπικά στελέχη της Ν.Δ. επιχαίρουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τέτοιες εγκληματικές ενέργειες.
Να τους χαίρεστε κ. Μητσοτάκη.
Η κυβέρνησή σας και εσείς προσωπικά έχετε την πλήρη ευθύνη για την χαοτική και επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί στη Λέσβο και για ό,τι συμβεί από εδώ και πέρα.