ΚΑΝΕ ΠΡΑΞΗ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Τραγούδι της απεργίας

Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε
Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι
Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή
Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη
Την αλληλεγγύη!

Βγες έξω, σύντροφε, αντιμέτωπος με τα όπλα και
Διεκδίκησε το μεροκάματό σου!
Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις
Όπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη
Την αλληλεγγύη!

Bertolt Brecht, "Το τραγούδι της απεργίας" (1929-1930)
μετάφραση Νάντια Βαλαβάνη,
"Ποιήματα", εκδόσεις "Σύγχρονη Εποχή

Όποιος αγαπάει παιδεύει. ΦΤΑΝΕΙ ΓΙΩΡΓΟ...ΦΥΛΑΞΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ!

Μάθε Μπαμπινιώτη γράμματα

01/10/2010 - 12:21

Δύο είναι οι κυρίως πυλώνες της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας: η οικονομική ισχύς και η εκπαιδευτική άνθηση -η τρίτη παράμετρος, η άμυνα, είναι συνάρτηση των δύο πρώτων...

Μάλιστα ες ό,τι αφορά το ειδικό βάρος της λαϊκής κυριαρχίας στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας, όσον πιο μεγάλη πρόσβαση στον πλούτο, που παράγει ο ίδιος, έχει ο λαός, τόσον πιο αυτεξούσιο είναι το κράτος (του).

Κι όσο μεγαλύτερη πρόσβαση στην εκπαίδευση έχει επίσης ο λαός, τόσον και πιο παραγωγικός, αξιοπρεπής, ισχυρός, αλλά και απαιτητικός γίνεται -δύσκολα πλέον μπορεί κανείς να τον χειραγωγεί με φόβητρο τον ίδιον τον φόβο και καρώτο την προπαγάνδα...

Στη χώρα μας, θέμα οικονομικής ισχύος δεν τίθεται πια. Φρόντισε ο κ. Παπανδρέου, μετατρέποντας το πρόβλημα του χρέους σε κρίση δανεισμού να καταστήσει την Ελλάδα «κράτος φόρου υποτελές» στους δανειστές του -τους Τοκογλύφους των Τραπεζών και τους Υπατους Αρμοστές ξένων δυνάμεων.

Τώρα ήρθε η σειρά της Παιδείας -η χρόνια κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος θα μετατραπεί με τη σειρά της σε κρίση της σχέσης του λαού με τα γράμματα...

Το έδαφος έχει από καιρό προετοιμασθεί -τα δύο κόμματα, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, με τον ίδιο ακριβώς μηχανισμό και τα δύο, με την ίδια ακριβώς ιδεολογία και τα δύο, τα 'χουν κάνει μαντάρα στην εκπαίδευση -χειρότερα δεν γίνεται- πρέπει λοιπόν τώρα, για άλλη μια φορά, να τα αλλάξουν όλα. Προς το χειρότερο. Γίνεται! Οι ίδιοι, τα ίδια και επί τα αυτά (συν τα δίδακτρα και οι ξένοι... σύμβουλοι)...

Ετσι λοιπόν, από φλουριά χάσαμε, από γράμματα χάνουμε, τι να σου κάνουν τ' άρματα; (ποια «άρματα»; -λέμε τώρα)...

Οταν ανέλαβε την εξουσία (θα έλεγα «κατέλαβε», αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία), ο κ. Γ. Παπανδρέου, αμέσως μας πληροφόρησε ότι θα συγκέντρωνε μια πλειάδα οικονομικών συμβούλων απ' το εξωτερικό να μας προκόψουν (αμετάβατο το ρήμα

αλλά στην περίπτωσή μας μεταβατικό, κατακέφαλα) -(οικονομικούς συμβούλους μάς έφερε - δεν μας έφερε ο Γιώργος, αλλά το Δ.Ν.Τ. μας το έφερε. Κατακέφαλα).

Οπως και να 'χει αυτή η ξενομανία του κ. Πρωθυπουργού, ανάλογη των κόμπλεξ ενός επαρχιώτη παλαιών εποχών προς τους τότε πρωτευουσιάνους,

- και ενοχλητικά ευρωλιγούρικη σήμερα-

δεν περιορίστηκε στους οικονομικούς συμβούλους, αλλά απλώθηκε στους αρχιτέκτονες και κάθε

άλλον που συναντούσε και συναντάει ο κ. Παπανδρέου στα ταξίδια του. Τυχάρπαστοι τύποι και σοβαροί άνθρωποι στον ίδιο ντορβά, αρκεί να είχαν ή να έχουν την τύχη να συναντηθούν με τον κ. Πρωθυπουργό. Σε ένα γυμναστήριο, σε ένα λιμάνι, σε ένα αεροδρόμιο, σε ένα ταξίδι

αρκετούς απ' όσους συναντά ο κ. Πρωθυπουργός τούς προσλαμβάνει ως συμβούλους

για ό,τι να 'ναι

όπου να 'ναι

έτσι ως έτυχε

χύμα, έλα εδώ εσύ κι εσύ κι εσύ.

Αμισθοι σύμβουλοι τύπου κλόουν Σκιόπα (δεν τον κάνουν έμμισθο μπας και κλείσει το στόμα του), έμμισθοι, τυπικοί και άτυποι συνωστίζονται γύρω απ' τον κ. Πρωθυπουργό, «του βάζουν ιδέες», ιδέες

που τον έχουν ενθουσιάσει από την πρώτη συνάντηση μαζί τους. Οπως προ ολίγου καιρού, όπου σε ένα απ' τα ταξίδια του (εκείνο προς την Ινδία), ο κ. Παπανδρέου (κατά τη δική του αφήγηση) συνάντησε έναν Κύπριο, λέει, κι έναν Ελληνοαμερικανό, κουβέντιασαν και -ως εξ ενοράσεως τύπου Σαούλ καθ' οδόν προς Δαμασκόν- ο κ. Πρωθυπουργός συνέλαβε τις πρώτες του ιδέες για τις μεταρρυθμίσεις στην... εκπαίδευση!

Εσι απλά! στο ό,τι ακούει, ό,τι του 'ρχεται, ό,τι να 'ναι! (Αν και παίζει το ενδεχόμενο της κρυπτομνησίας, ορισμένες γαρ απ' αυτές τις ιδέες τις έχει από παλιά ο γιος του Ανδρέα).

Κι επειδή με τους μάνατζερ για την οικονομία προκόψαμε, ο κ. Παπανδρέου άρχισε να μαζεύει κι άλλη νέα «επιτροπή σοφών» και διεθνών σωτήρων

για την αναμόρφωση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Ο κ. David Naylor καθηγητής Ιατρικής στον Καναδά, ο κ. Lap-Chee Tsui απ' το Χονγκ Κονγκ καθηγητής Βιολογίας, ο κ. Patrick Aebisher, νευροεπιστήμων, και καμμιά δεκαριά ακόμα εμπειρογνώμονες (;) θα έρχονται να αξιολογούν τα ελληνικά ΑΕΙ, τους καθηγητές, τα ερευνητικά προγράμματα και τις χρηματοδοτήσεις...

Η ταπεινωτική αυτή ξενομανία, αυτό το κόμπλεξ κατωτερότητος, ουδεμία σχέση έχει με την αξιοποίηση της διεθνούς εμπειρίας στα εκπαιδευτικά πράγματα, αλλά με ένα ακόμα επικοινωνιακό σώου

που θα συγκαλύψει την υποβάθμιση της εκπαίδευσης σε υποχείριο ου μην και υποπόδιο των εταιρειών, των (δύο) κομμάτων και των πλουσίων, οι οποίοι

σε συνδυασμό με την εμπλοκή διάφορων «βλαχοσυμπέθερων» απ' τις «τοπικές κοινωνίες» στη διοίκηση των σχολών, μάλλον προοιωνίζονται όλοι μαζί μπάχαλο -ακόμα πιο μπάχαλο- τα πράγματα στην Παιδεία.

Κωμωδία.

Συχνά όμως η τραγωδία ανεβαίνει επί σκηνής υπό την δορά της κωμωδίας...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 1.Χ.2010 stathis@enet.gr

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Η ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΕΑ
ΑΛΛΑ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΥΩΧΙΑΣ


Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΛΑΒΕΙ ΕΜΑΣ!

Δύο τρία πράγματα που με έκανε να σκεφτώ η Ελένη.

Η Ελένη Πορτάλιου, στη προχθεσινή της τηλεοπτική παρουσία, στην εκπομπή του Alter, έκανε την αρχή. Μέσα σε λίγα λεπτά μας αποκάλυψε τι σημαίνει αντιμνημονιακός ρεαλισμός, ριζοσπαστική αυτοδιοικητική παρουσία και στρατηγική απάντηση των τοπικών κοινωνιών στα ζητήματα της πόλης. Ο λόγος της μεστός και αποστομωτικός αλλά κυρίως παραγωγικός που απελευθερώνει ωφέλιμους συνειρμούς μιας καταπιεσμένης προγραμματικής σκέψης από το αδιέξοδο πολιτικό και οργανωτικό ζήτημα της αριστεράς μας,. Και εξηγούμαι αμέσως:

Ένα φθηνό και κοινωνικά ριζοσπαστικό πρόγραμμα μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με τις αξίες της αριστεράς και της κοινωνίας και όχι με τη δημοσιονομική πειθαρχία των αγορών. Πόσο φθηνή είναι η λειτουργία του δημοσίου και των δήμων που στηρίζεται σε ένα εκτεταμένο σύστημα υπεργολαβιών και αναδόχων; Τι θα σήμαινε σε εξοικονόμηση πόρων, για το δημόσιο, μια αξιοποίηση του παλαιού κτηριακού αποθέματος της πόλης η μια σοβαρή ανασύσταση των συνεργείων αυτεπιστασίας του δήμου; Πόσο θα μειωνόταν η διαφθορά του δημοσίου και η διαπλοκή του με επιχειρηματικά συμφέροντα αν ο δήμος παρήγαγε υποδομές και υπηρεσίες in house; Πόσο παραγωγικό και ποιοτικό δυναμικό αξιοποιείται με μια σταθερή σχέση εργασίας σε σχέση με αυτό που χάνεται σε μια σύμβαση υπηρεσιών του εμπορικού δικαίου;

Η ελευθερία κατακτά την ισότητα και η ισότητα αυξάνει την ποσότητα. Πόσα στρέμματα πρασίνου έχουμε ανά κάτοικο; Πόσα τετραγωνικά ελεύθερων χώρων ανά δημότη; Πόσες πολιτιστικές και αθλητικές υποδομές ανά τετράγωνο. Η διαίρεση είναι η πράξη σύστασης του ιδιωτικού αγαθού. Αντίθετα, το δημόσιο αγαθό είναι αυτό που προσφέρεται στη συνολική του διαθέσιμη ποσότητα στον καθένα ξεχωριστά. Δεν επιμερίζεται! Μόνο που για να χρησιμοποιούμε με ίσο τρόπο τη συνολική διαθέσιμη ποσότητα των δημόσιων αγαθών πρέπει να έχουμε ελεύθερη πρόσβαση, φθηνή και άνετη μετακίνηση και κυρίως πολλαπλούς τρόπους διεκδίκησης. Η συμμετοχή και η διεκδίκηση, η ελευθερία έκφρασης των αναγκών μας είναι αυτό που χαρακτηρίζει κάτι ως δημόσιο αγαθό και όχι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του και ο τρόπος επιμερισμού του που συνήθως είναι άνισος.

Για μια πολιτική συγκατοίκησης στη πόλη και όχι για μια μεταναστευτική πολιτική. Δεν υπάρχει λόγος μια αριστερή αυτοδιοικητική οντότητα και μια κινηματική συλλογικότητα να ασχοληθεί με την εγκληματικότητα και την μεταναστευτική πολιτική. Θα πρέπει να επιτεθούμε σε όλες τις άλλες παρατάξεις είτε είναι αριστερές, είτε είναι δεξιές, θα πρέπει να αποκαλύψουμε το λάθος τους ή τον ρατσισμό τους, κρυφό η φανερό, ομολογημένο η ανομολόγητο, κλασικό η διαφορικό.
Η μεταναστευτική πολιτική εθνική η ευρωπαϊκή δεν λύνει την εγκληματικότητα γιατί είναι μια πολιτική συνόρων και διαχείρισης πληθυσμιακών ροών. Το κίνημα πόλης ασχολείται με την συγκατοίκηση, την εγγύτητα, την ανοικτότητα. Θα πρέπει να το πούμε με χιλίους τρόπους πως η βελτίωση των συνθηκών συγκατοίκησης προσδίδει δυναμισμό στη πόλη. Ο δυναμισμός των πολεοδομικών «κυττάρων» εκκινεί έναν ενάρετο κύκλο και όλα τα υπόλοιπα ακολουθούν.

Θα πρέπει λοιπόν να ξεκινάμε τον πολιτικό μας λόγο με μια σφοδρή επίθεση στη κυβέρνηση, στο μνημόνιο και στον Καλλικράτη. Και αμέσως μετά ας τους βομβαρδίζουμε με στρατηγικά και θεμελιωμένα αιτήματα επί του θέματος. Δεν θα τα δεχθούν αλλά δεν θα έχουν και τι να απαντήσουν. Τα προσχήματα θα έχουν τελειώσει. Ας τους αποστομώσουμε όπως η Ελένη!

ΚΑΝΕ ΜΑΣ ΚΙ ΑΛΛΑ, ΓΙΩΡΓΟ!

Η golden κα Κατέχη του Υπουργείου Παιδείας

28/09/2010 - 15:14

 

Στεφανάκου Π.

Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από την  ΑΥΓΗ,  28/09/2010

Η Λίντα Κατέχη, πρύτανης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Davis, γνωριμία, προφανώς, του Γ. Πανάρετου από το πολυήμερο ταξίδι γνωριμίας του με τα καλιφορνέζικα ιδρύματα, αναλαμβάνει συντονίστρια της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής για τα πανεπιστήμια που συγκρότησε ο Γ. Παπανδρέου. Αυτή η Επιτροπή θα αναλάβει ρόλο συμβούλου της κυβέρνησης για τη μετάλλαξη του πανεπιστημίου και την πάταξη της διαφθοράς και της συναλλαγής που, κατά τον Γ. Παπανδρέου, ευδοκιμεί στα πανεπιστήμια.

Το πρόβλημα για τον κ. Παπανδρέου είναι ότι το όνομα της σοφής συντονίστριας της Επιτροπής, που θα επιτελέσει αυτό το σωτήριο έργο, έχει εμπλακεί σε σκάνδαλο σχετικό με εγγραφές φοιτητών. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Chicago Tribune, στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, όπου η κ. Κατέχη ήταν κοσμήτορας και αντιπρύτανης ακαδημαϊκών υποθέσεων, γράφτηκαν την τελευταία πενταετία εκατοντάδες φοιτητές με βασικό εφόδιο τις πολιτικές διασυνδέσεις των οικογενειών τους και όχι τα προσόντά τους.

Το όνομα της κ. Κατέχη, σύμφωνα με το δημοσίευμα, εμφανίστηκε περίπου 50 φορές σε έγγραφα με "προβληματικές εγγραφές" που εξέτασε η εφημερίδα. Η κ. Κατέχη από τη μία δήλωσε άγνοια για την ύπαρξη λίστας με παιδιά ενός... ανώτερου θεού, αλλά από την άλλη είπε ότι τέτοια λίστα διαχειρίζονταν ανώτεροί της. Όμως, αποκαλύφθηκε ότι τις αιτήσεις των φοιτητών με μπάρμπα στην αμερικάνικη Κορώνη διαχειρίζονταν υφιστάμενοί της.

Αντικείμενο διαμάχης είναι όμως και ο παχυλός μισθός της κ. Κατέχη, που προκάλεσε και την παρέμβαση του πολιτειακού γερουσιαστή Leland Yee. Η κ. Κατέχη είναι η golden woman του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας με ετήσιες αποδοχές ύψους 400.000 δολαρίων και μάλιστα την ώρα που αυξάνονται αστρονομικά τα δίδακτρα φοίτησης. Και δεν είναι μόνο ο μισθός, αλλά και οι άλλες πρόσθετες παροχές που προκαλούν αντιδράσεις στην Καλιφόρνια. Η κ. Κατέχη λαμβάνει επίδομα μετακίνησης ύψους 100.000 δολαρίων, δωρεάν οικία, 9.000 δολάρια τον χρόνο για τα έξοδα αυτοκινήτου, ένα γενναιόδωρο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πακέτο, στεγαστικό δάνειο με χαμηλό επιτόκιο καθώς και μια μόνιμη θέση στο πανεπιστήμιο μετά το τέλος της θητείας της ως πρύτανης.

Μάλιστα, η πρόσληψη της κ. Κατέχη με όλα αυτά τα ατού και τα μπόνους έγινε την ημέρα που το πανεπιστήμιο αποφάσιζε αύξηση των διδάκτρων κατά 9,3%.

Οι άλλοι "σοφοί" που απαρτίζουν την Επιτροπή είναι:

David Naylor (Καναδάς), πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Toronto.

Gavin Brown (Αυστραλία), πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ.

Gudmund Hernes (Νορβηγία), πρώην υπουργός Παιδείας και Έρευνας, πρώην υπουργός Υγείας και πρόεδρος του διεθνούς Συμβουλίου Κοινωνικών Ερευνών.

James J. Duderstadt (ΗΠΑ), επίτιμος πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Michigan.

Jo Ritzen (Ολλανδία), πρώην υπουργός Παιδείας και πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ.

John Sexton (ΗΠΑ), πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Patrick Aebischer (Ελβετία), πρόεδρος του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στη Λωζάννη.

Lap-Chee Tsui (Hong Kong), πρύτανης και πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Hong Kong.

 

ΑΠΟ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ, ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΔΝΤ. ΒΑΡΕΛΙ ΔΙΧΩΣ ΠΑΤΟ!

Σάλος από τις δηλώσεις Παναγόπουλου για Μνημόνιο, κυβέρνηση, απεργίες

 

Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/09/2010

• previous

Το Μνημόνιο είναι μια τετελεσμένη υπόθεση, εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν, η ΓΣΕΕ δεν θα απεργήσει το επόμενο διάστημα, φέρεται να υποστήριξε σε συνέντευξή του στο Ρόιτερ ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Γ. Παναγόπουλος, προκαλώντας τεράστιες αντιδράσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, ακόμα και στις τάξεις της ΠΑΣΚΕ.

Αυτόνομη Παρέμβαση: Μνημονιακός συνδικαλισμός!

Χθες με νεότερες δηλώσεις, υποστήριξε ότι οι δηλώσεις του διαστρεβλώθηκαν σκόπιμα από δημοσιογράφο, ωστόσο οι διευκρινίσεις του σχετικά με το Μνημόνιο και τις απεργίες, δεν αλλάζουν σοβαρά τα όσα υποστήριξε στο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων.
«Έχουμε κάνει πάρα πολλές κινητοποιήσεις. Όμως, σκληρές πολιτικές, αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο, εφαρμόστηκαν και ορατές πολιτικές, εναλλακτικές λύσεις δεν φαίνεται να υπάρχουν» δήλωσε στο Ρόιτερ ο Γ. Παναγόπουλος, ενώ χθες επανέλαβε: "Σκληρές πολιτικές, αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο εφαρμόστηκαν και ορατές πολιτικές εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν». H διαφωνία μου με το Μνημόνιο δε σημαίνει ότι υποχρεούμαι να συμφωνήσω ότι υπάρχει ορατή εναλλακτική κυβερνητική λύση". Η ουσία, αν ισχύουν οι δηλώσεις του στο Ρόιτερ όπως αποδόθηκαν, είναι ότι ο επικεφαλής της ΓΣΕΕ δεν βλέπει κάποια εναλλακτική πολιτική έναντι του Μνημονίου, όχι αναγκαστικά κυβερνητική, παρά τη σαφήνεια των θέσεων για μια άλλη πολιτική με επίκεντρο την ανάπτυξη και την αναδιανομή που εξέφρασε πρόσφατα μέσω της ετήσιας έκθεσής του το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Το Μνημόνιο αφορά το Δημόσιο;
Επίσης η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι "δεν θα υπάρξουν απεργίες το επόμενο διάστημα", η διαφοροποίησή του σχετικά με την απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 7 Οκτώβρη (ενόψει της εκδίκασης της αγωγής κατά του Μνημονίου στο ΣτΕ), αλλά και η αναφορά ότι "οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν υποστεί μεγάλες μισθολογικές μειώσεις και την πιο βίαιη επίθεση στα δικαιώματά τους, αλλά δεν μπορούμε να τους ακολουθήσουμε μια και τα αιτήματα που τίθενται δεν είναι αυτά που τίθενται στον ιδιωτικό τομέα", μεγαλώνει το χάσμα στο συνδικαλιστικό κίνημα, ενώ δείχνει να αγνοεί (;) την τελική επίθεση που ετοιμάζουν κυβέρνηση και τρόικα σε συμβάσεις, μισθούς και εργασιακές σχέσεις πρωτίστως στις ΔΕΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα.

Χθες πάντως και ενόψει της Πανευρωπαϊκής Κινητοποίησης της 29ης Σεπτεμβρίου Συνδικάτα και Ομοσπονδίες προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, παρά το γεγονός ότι τα ελληνικά συνδικάτα με κύρια ευθύνη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ περιορίζονται σε συλλαλητήριο (πλ. Κλαυθμώνος) και παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της Ε.Ε. στην Αθήνα. Η ΟΕΝΓΕ κήρυξε ήδη 24ωρη απεργία, ενώ και οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ (ΟΜΥΛΕ) προχωρούν σε στάση εργασίας από τις 7.00 έως τις 10.00.

Αυτόνομη Παρέμβαση: Μήνυμα παραίτησης και ηττοπάθειας
Αναφορικά με τις δηλώσεις Παναγόπουλου, η Αυτόνομη Παρέμβαση με ανακοίνωσή της τονίζει: "Το αξιοπρόσεκτο της δήλωσης δεν είναι τόσο για το εάν ή όχι θα πραγματοποιηθεί απεργιακή κινητοποίηση στο επόμενο διάστημα, αλλά είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει στο εξωτερικό μέσω του συγκεκριμένου πρακτορείου ειδήσεων, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και κατ΄ επέκταση στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι έχουν πλέον παραιτηθεί από τις αρχικές τους αντιδράσεις απέναντι στο Μνημόνιο και έχουν προσχωρήσει σε λογικές εργασιακής ειρήνης.
Επιπλέον, πρόκειται για ένα απαράδεκτο μήνυμα, τόσο προς το εσωτερικό των συνδικάτων όσο και προς τους εργαζόμενους στην Ελλάδα, ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις απέναντι στο Μνημόνιο και ότι θα πρέπει να συμφιλιωθούν με την ιδέα της παραίτησης, της ηττοπάθειας και της απαισιοδοξίας. Ζητά πρακτικά από το σ.κ. να απορροφηθεί από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τους συνδικαλιστές να κλειδώσουν τη σκέψη τους, να ακινητοποιήσουν το μυαλό τους και να σταματήσουν τη δράση τους.
Το μήνυμα αυτό δεν πρόκειται να βρει πρόθυμους αποδέκτες εντός των συνδικάτων. Καθημερινά πια, εκατοντάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από ιδεολογικές πολιτικές και παραταξιακές αναφορές, στέκονται όρθιοι μαχητές, όπου με αισιοδοξία και αξιοπρέπεια δίνουν καθημερινά μέσα στους χώρους δουλειάς τη μάχη απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία των απολύσεων και των κάθε είδους αυθαιρεσιών. Για εμάς δεν χωρά άλλη καθυστέρηση. Ο κυβερνητικός και μνημονιακός συνδικαλισμός δεν μπορεί να υπάρχει μέσα στη ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα. Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει τώρα με ευθύνη όλων μας, η συγκρότηση ενός νέου ριζοσπαστικού, ταξικού, ενωτικού και πλειοψηφικού ρεύματος, του μόνου ικανού να σταθεί αντίβαρο στη νεοφιλελεύθερη μνημονιακή λαίλαπα, να διαμορφώσει τώρα μια δυνατή κοινωνική άμυνα και να διεκδικήσει εναλλακτικές λύσεις".

Φεστιβάλ: H "Εποχή" της αλληλεγγύης (24-25/9, Θησείο)

Την Παρασκευή 24 και το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Θησείο, στο διήμερο εκδηλώσεων της «Εποχής».
Σ' ένα πρωτότυπο εργαστήρι και ταυτόχρονα σε μια γιορτή της αλληλεγγύης. Για να γνωρίσουμε από κοντά όλες τις μικρές και μεγάλες πρωτοβουλίες, που επιχειρούν να οργανώσουν μια αλληλέγγυα οικονομία, μια αλληλέγγυα επιστήμη, μια αλληλέγγυα τέχνη.
Για να ενισχύσουμε με τη συμμετοχή μας όλα όσα ήδη υπάρχουν αλλά και για να προτείνουμε και να οργανώσουμε κι άλλα. Για να υφάνουμε την κλωστή που θα συνδέσει ευαισθησίες και δράσεις σ' ένα ανταγωνιστικό κοινωνικό σχέδιο, που θα απαντά στην κρίση προστατεύοντας τους αδύναμους και τους πολλούς αλλά ταυτόχρονα και υποχρεώνοντας -επιτέλους- αυτούς που πραγματικά ευθύνονται να πληρώσουν. Ένα σχέδιο που θα διαμορφώνει αγωνιστική συνείδηση στους πολλούς. Που θα αποδεικνύει πόσο σπουδαίο είναι να δρας συλλογικά, να συμμετέχεις, να μην καταναλώνεις άκριτα, να ανακυκλώνεις.
Και κάτι ακόμη. Ώριμη πια η ανάγκη, μαζί με την ελπίδα, να επιστρέψει και η αριστερά. Να επιστρέψει στην αναζήτηση μιας αγωνιστικής συνείδησης και ταυτότητας, που θα αποκτήσει στις μικρές και μεγάλες μάχες των δρόμων και όχι μιας ανούσιας προσωρινής προβολής, μιας δημοφιλίας του συρμού, υποθηκευμένης στις προτεραιότητες και τα συμφέροντα του τηλεοπτικού και πολιτικού κατεστημένου.
Γι' αυτούς και για άλλους πολλούς λόγους από νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής, από τις 7 μ.μ. γεμίζουμε το Θησείο.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου:
7.30 μ.μ. (χώρος συζητήσεων) Συζήτηση «Ανιχνεύοντας το κοινωνικό και πολιτισμικό τοπίο στην εποχή της κρίσης» με τους: Νικόλα Σεβαστάκη, Πέτρο Λινάρδο - Ρυλμόν, Τζίνα Πολίτη,Θανάση Μήνα

9 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Stand up comedy με τον Θωμά Τσαλαπάτη
10 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Σπύρος Γραμμένος & the Meatballmakers
11 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Take Τhe Μoney and Run

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου:

7.30 μ.μ. (χώρος συζητήσεων) «Εργαστήρι ανταλλαγής εμπειριών ομάδων αλληλέγγυας δράσης» με εισηγήτρια την Ελένη Πορτάλιου, επικεφαλής του ψηφοδελτίου «Ανοιχτής Πόλης» και δημοτική σύμβουλο καθώς και με εκπροσώπους ομάδων αυτοοργάνωσης από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Δήλωσαν ήδη συμμετοχή: Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ρεθύμνου, Terra Verde, Αγορά Κυψέλης, YRE, indiegroundradio, Κυριακάτικο σχολείο μεταναστών, Πίσω θρανία, Σχολείο Μεταναστών Πειραιά, Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, Δράση για την Ελευθερία, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Δίκτυο Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Βιοκαλλιεργητές Λαϊκών Αγορών, Διόδια-stop, Επιτροπές Ακρίβεια-stop, Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι Κέρκυρας, περιοδικό Monumenta, Σκόρος, Συσσίτια Σπλάντζιας (Χανιά), Ακαδημία Πλάτωνος, Οβολός, Αυτοοργάνωση πολιτών Ηλιούπολης, Ν. Κόσμος «Λόφος Λαμπράκη»
8.30 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Θεατρική παράσταση «Σωφρονιστική αποικία» του Φραντς Κάφκα από την ομάδα «Σημείο μηδέν»
10 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Λεωνίδας Μαριδάκης & the Circus band
11 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Τhe Last Drive

Και τις δύο ημέρες, στην ταβέρνα της γιορτής, ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια με τους "ΧΨ" και τον Γιώργο Μανιάτη και τον Κώστα Ζουλιάτη

Είσοδος ελεύθερη