Ανακοίνωση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ για τον θάνατο του Άγγελου Ελεφάντη


Η ελληνική αριστερά πενθεί σήμερα για την απώλεια του Άγγελου Ελεφάντη.
Ο θάνατος του Άγγελου Ελεφάντη αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό. Ο Άγγελος, ταγμένος από τα νεανικά του χρόνια στην υπόθεση του σοσιαλισμού, υπήρξε χαρακτηριστική περίπτωση στρατευμένου διανοούμενου. Τα χρόνια της δικτατορίας στη Δυτική Ευρώπη πρωτοστάτησε στις κινητοποιήσεις εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Εκεί συντάχθηκε το 1968 με το ανανεωτικό-ευρωκομμουνιστικό ρεύμα του κομμουνιστικού κινήματος, το οποίο υπηρέτησε μαχητικά μέχρι σήμερα. Στην Ελλάδα, με το περιοδικό «ο Πολίτης», ιδρυτής και διευθυντής του οποίου ήταν μέχρι σήμερα, συνέβαλε στον προβληματισμό, τη συζήτηση και τη διαπάλη των ιδεών στον χώρο της Αριστεράς. Ο ιστορικός Άγγελος Ελεφάντης με το έργο του φώτισε πλευρές της ιστορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος και του εργατικού κινήματος της χώρας μας. Με την αρθρογραφία του έδινε πάντοτε αφορμή για σκέψη και προβληματισμό.
Ο Άγγελος Ελεφάντης ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στον νομό Ευρυτανίας στις εκλογές του 2004 και του 2007.
Θα μας λείψει το ήθος και το πνεύμα του Άγγελου, ο στοχαστής, ο αγωνιστής, ο τεχνίτης του λόγου, ο σύντροφος, ο φίλος.
Στην οικογένεια και στους συγγενείς του τα θερμά μας συλλυπητήρια.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΤΕ.....

Ακολουθεί κείμενο του Χρήστου Βαλλιάνου για τον ΟΤΕ, που αποτελεί κριτική τόσο για την συμφωνία με την DT όσο και για την επιχειρηματολογία και τον "επίσημο" λόγο της αριστεράς για τέτοιου είδους ζητήματα. Το κείμενο αυτό αποτελεί, επίσης, ένα είδος "εισήγησης" για την συνάντηση εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ ΑΓ. Παρασκευής την Δευτέρα 19/5.

Για μια ακόμα φορά, η «αριστερή» (στα πρότυπα του ΚΚΕ, δυστυχώς…) φρασεολογία βγαίνει από το συρτάρι για να καλύψει πολιτικά ελλείμματα και ιδεολογικές αγκυλώσεις.
Με την υπογραφή της συμφωνίας εκχώρησης του μάνατζμεντ του ΟΤΕ στην DT οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ (Στρατούλης , Λαφαζάνης, κλπ) ανταγωνίζονται την λοιπή αντιπολίτευση σε πλειοδοσία καταγγελιών του στυλ «ξεπούλημα του εθνικού πλούτου της χώρας», «μέγιστο εθνικό έγκλημα», «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας», φτάνοντας μέχρι το «πωλείται η Ελλάς»…
Βεβαίως, οι εκπρόσωποι μας εκφράζουν το γενικό αίσθημα αντίθεσης στη συμφωνία του δημοσίου με την DT. Και κάνουν πολύ καλά. Η αριστερά οφείλει να καταγράψει τη ριζική της αντίθεση σ’ αυτή τη συμφωνία, όπως και σε κάθε σύμβαση εκχώρησης δημόσιας περιουσίας (ή δικαιώματος εκμετάλλευσης δημόσιας περιουσίας) σε ιδιώτες. Το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα έγκειται στην ίδια την επιχειρηματολογία και τις αποσιωπήσεις της.
Κατ’ αρχήν η μονότονη προσφυγή στη χρήση του όρου «ξεπούλημα» παραπέμπει σε σκανδαλολογία και σε μια συζήτηση περί αδιαφάνειας από την οποία η αριστερά δεν έχει να αποκομίσει κανένα όφελος. Και πέραν αυτού, υποβάλλει την ιδέα ότι αν η Κυβέρνηση δεν «ξεπουλούσε» αλλά διαπραγματευόταν την πώληση στην πραγματική της αξία θα μπορούσαμε και να το συζητήσουμε (λογική ΠΑΣΟΚ). Για να μην αναφέρουμε τίποτα για την ιδεολογική κληρονομιά (όχι μόνο Πασοκική…) που θέλει την εκάστοτε κυβέρνηση να ενδίδει στις πιέσεις των ξένων και να υπογράφει αποκλειστικά «αποικιακές συμβάσεις»…
Και αν το «ξεπούλημα» δικαιολογείται (εν μέρει) από τις ανάγκες της αντιπολιτευτικής ρητορικής, πώς να δικαιολογήσουμε τις αποσιωπήσεις; Γιατί κανείς δεν αναφέρει το γεγονός ότι επί της ουσίας (αν όχι και τυπικά) ο ΟΤΕ είναι ήδη μια ιδιωτική (μη δημόσια) επιχείρηση, και δεν διαφέρει σε τίποτα από τις άλλες επιχειρήσεις του κλάδου των τηλεπικοινωνιών (εκτός βέβαια από το μέγεθος), αφού
• η όλη λειτουργία του αποσκοπεί στην μεγιστοποίηση των κερδών του: οι επενδυτικές και άλλες αποφάσεις λαμβάνονται με αυτό και μόνο το κριτήριο
• οι εργασιακές σχέσεις στο εσωτερικό του χαρακτηρίζονται από την ίδια πλέον ανασφάλεια με αυτή που βιώνουν οι εργαζόμενοι των άλλων ανταγωνιστών του
• οι διαδικασίες προμηθειών κλπ χαρακτηρίζονται από την ίδια (αν όχι και μεγαλύτερη) αδιαφάνεια με αυτή που γνωρίζουμε οπουδήποτε αλλού στον ιδιωτικό τομέα
• το αυταρχικό στυλ διοίκησης, η ανοιχτή εχθρότητα απέναντι σε κάθε συνδικαλιστική παρέμβαση, η προώθηση ενός είδους εργατοπατερικού συνδικαλισμού, το άνοιγμα της πυραμίδας των αμοιβών μεταξύ κατώτερων υπαλλήλων και διευθυντικών στελεχών είναι πανομοιότυπα με αυτά των ιδιωτικών εταιρειών
• και βέβαια, οι διαδοχικές εξαγορές τηλεπικοινωνιακών επιχειρήσεων γειτονικών κρατών γίνονται με τον ίδιο αυτονόητο τρόπο με τον οποίο η οποιαδήποτε πολυεθνική μπορεί να μεταφέρει τα κεφάλαιά της ξεπερνώντας τα εμπόδια των εθνικών συνόρων, σαν να πρόκειται για την κάλυψη ενός απομακρυσμένου νησιού της ελληνικής επικράτειας.

Ο ΟΤΕ είναι προ πολλού μια ιδιωτική επιχείρηση, ή για να το πούμε ορθότερα, είναι μέρος του κοινωνικού κεφαλαίου μιας χώρας όπως η Ελλάδα, που συγκλίνει προς τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και επομένως λειτουργεί με τους νόμους που κατευθύνουν την κίνηση αυτών των κεφαλαίων (στρατηγικές συνεργασίες, αμοιβαίες εξαγορές με εταιρείες τεχνολογικά ισοδύναμες, διείσδυση σε νέες αγορές, κλπ). Το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να αποκρύβει αυτή την πραγματικότητα και να μιλάει για «στρατηγικής σημασίας κερδοφόρα επιχείρηση κλπ». Όταν όμως και εμείς αποσιωπούμε το γεγονός ότι ο ΟΤΕ δεν είναι πια η δημόσια εταιρεία που κάποτε γνωρίσαμε και ταυτόχρονα να διεκδικούμε να παραμείνει υπό «δημόσιο έλεγχο» (λες και η διοίκηση του όποιου Βουρλούμη μπορεί να εγγυηθεί κάτι καλύτερο για τους εργαζόμενους του ΟΤΕ ή για τους πολίτες που πληρώνουν τις υπηρεσίες του) όχι μόνο ταυτιζόμαστε ουσιαστικά με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και χάνουμε την αξιοπιστία μας. Πώς μπορεί να υποστηρίζει κανείς τις επενδύσεις του ΟΤΕ σε όλες τις βαλκανικές χώρες και ταυτόχρονα να είναι αντίθετος με την εφαρμογή της ίδιας πολιτικής στην Ελλάδα από την DT; Και βέβαια, πώς μπορούμε να πείσουμε ότι οι διαφορές μας με το ΠΑΣΟΚ είναι τέτοιες που αποκλείουν κάθε ιδέα για κυβερνητικές συνεργασίες όταν σ’ ένα τέτοιο σημαντικό θέμα δεν έχουμε να πούμε τίποτα στοιχειωδώς διαφορετικό;

Λοιπόν; Ναι, είμαστε αντίθετοι με τη συμφωνία με την DT, όχι γιατί δήθεν η Κυβέρνηση ξεπουλάει τον εθνικό πλούτο της χώρας στο ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο, αλλά γιατί ως αριστερά διεκδικούμε ένα άλλο ρόλο για τις κατ’ όνομα δημόσιες επιχειρήσεις. Διεκδικούμε τον κοινωνικό εκείνο έλεγχο που θα διασφαλίσει την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών ΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥΣ, με αξιοπιστία, με κοινωνική ιεράρχηση, με κατοχύρωση του απαραβίαστου των προσωπικών δεδομένων, με εργασιακές σχέσεις που θα αναπτύσσουν τη συνεργασία και τις δημιουργικές δυνατότητες των εργαζομένων, με την αποχή από γκρίζες κερδοφόρες δραστηριότητες , όπως βέβαια και από κάθε εξαγορά τηλεπικοινωνιακών ή άλλων οργανισμών του εξωτερικού. Όχι γιατί το κέρδος είναι αμαρτία που πρέπει να ξορκίσουμε με προσευχές στον Μαρξ, αλλά γιατί είναι ασύμβατο με τον διαφορετικό κόσμο για τον οποίο παλεύουμε.

Χρ. Βαλλιάνος

190 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

Πριν 190 χρόνια, στις 5 Μαϊου στο Trier της τότε Πρωσίας γεννήθηκε ο Καρλ Μαρξ. Σήμερα, Μαϊος του 2008 στην Ελλάδα, προέκυψαν στην αριστερά, εντελώς απροσδόκητα η αλήθεια είναι, ωφέλιμες προγραμματικές ανησυχίες. Εδώ θα βρείτε σε αρχείο pdf το περίφημο κείμενο του Μάρξ "Κριτική του Προγράμματος της Γκότα". Χρήσιμο για το κίνημα, επικίνδυνο για τις βεβαιότητες.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΑΗ

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 40 χρόνων από τον Μάη του ’68 η κινηματογραφική λέσχη και το φιλοσοφικό καφενείο Dasein οργανώνουν μεγάλο αφιέρωμα στα αγωνιστικά κινήματα, τις ιδεολογίες, τα αιτήματα, τη τέχνη και τη μουσική της δεκαετίας του ’60 που κορυφώθηκαν στα γεγονότα του Μάη του ’68... 14 ταινίες, 7 ομιλητές, 1 μεγάλο μουσικό αφιέρωμα, αλλά και έκθεση αφίσας και φωτογραφίας απο 1η Μαϊου...

Πήγαινε στη παρακάτω διευθυνση κ δες το τελικό πρόγραμμα
http://www.dasein.gr/content.php?id=443


Ακόμα Δες: Έκθεση Αφίσας για τον Μάη του ’68
http://www.dasein.gr/content.php?category=12

Περισσότερα στο
www.dasein.gr

ΑΣΦΑ-ΛΗΣΤΙ-ΚΟ

Κείμενο του Χρήστο Βαλλιάνου για παρατηρήσεις, σχόλια και συμπληρώσεις με σκοπό να σταλεί στον Τοπικό Τύπο της Αγίας Παρασκευής και τις εφημερίδες της Αριστεράς μέχρι τις 3/4/2008.

Παρακαλούμε για σχόλια on-line. Για τους εντελώς αδαείς, θα ακολουθήσει συνάντηση για τη διαμόρφωσή του

Η συνάντηση έχει οριστεί να γίνει την Τρίτη 1/4/2008 στις 7:30 το απόγευμα στα γραφεία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, και θα ακολουθήσει και προγραμματισμός της δράσης και της παρουσίας μας για το επόμενο διάστημα (Ασφαλιστικό, Ξεπούλημα ΔΕΚΟ και εκδήλωση του Δήμου, Πολιτισμός). Ελατε με τις ιδέες σας!!!

ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΚΟΠΕΙΟ ΠΡΑΣΙΝΟ Η ΓΚΡΙΖΟ? ΠΑΙΡΝΩ ΘΕΣΗ!!!

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΚΟΠΕΙΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ!

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ, ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ!!!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
το ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΑΠΡΙΛΗ,
στις 12:00 το μεσημέρι!
ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΤΖΕΝΤΑ ΜΑΣ!!!

ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΑΛΛΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ!

Η Διυπουργική επιτροπή μέσω ΣΔΙΤ (σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα) ανακοίνωσε την ένταξη στις διατάξεις του Νόμου 3389/2005 της υλοποίησης νέων κτιριακών εγκαταστάσεων για τη στέγαση του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και τη στέγαση των υπηρεσιών του Δήμου Χαλανδρίου. Στο αντικείμενο της «Σύμπραξης» περιλαμβάνονται: νέο Δημαρχιακό Μέγαρο, Δημοτικό Ιατρείο αλλά και αθλητικές εγκαταστάσεις και πάρκο αναψυχής.» Ακόμα γίνεται λόγος για παιδικό σταθμό. Αυτά αναφέρει η απόφαση της διυπουργικής επιτροπής.

Μόλις πριν από δύο χρόνια είχε γίνει, με υψηλό κόστος, πλήρης ανακαίνιση των κτιρίων του εν λόγω υπουργείου στην πλατεία Συντάγματος. Η προσπάθεια αποκέντρωσης κάποιων υπουργείων (υπ. Παιδείας, υπ. Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης κτλ) έχει ξεκινήσει εδώ και δυο-τρία χρόνια και ένας από τους λόγους είναι ο περιορισμός διαδηλώσεων και διαμαρτυρίας ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα που παίρνει η εκάστοτε κυβέρνηση.
Επιπλέον, αποτελεί πάγια τακτική να οικοδομούνται εγκαταστάσεις για να καρπωθούν οι κατασκευαστικές, όπως στα Ολυμπιακά ακίνητα, και να μένουν κλειδωμένα να ρημάζουν κι αφού ρημάξουν να ξεπουλιούνται στους ιδιώτες κεφαλαιούχους. Το έργο θα κοστίσει πάνω από 212.000.000 ευρώ, χώρια το κόστος βαριάς συντήρησης και ασφάλισης των υποδομών.
To δημόσιο παραχωρεί στους ιδιώτες δημόσια γη και δημόσια έργα, χωρίς διαβούλευση, χωρίς συναίνεση. Στο Νομισματοκοπείο οι εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα εκμετάλλευσης του έργου για 26 χρόνια, παρότι το έργο θα πληρωθεί σε μεγάλο ποσοστό και από το δημόσιο, δηλαδή απ’ την τσέπη μας. Για να είναι ευχαριστημένοι οι κάτοικοι, λοιπόν, η κυβέρνηση σκέφτηκε πάλι να μας παραχωρήσει αντισταθμιστικά οφέλη: ανέγερση δημαρχείου Χαλανδρίου, χώροι άθλησης, πάρκο αναψυχής. Ποιος θα τα χρεωθεί όλα αυτά; Οι δημότες Χαλανδρίου, οι πολίτες, οι κάτοικοι. Ας μην ξεχνάμε τα «αντισταθμιστικά» στην Αγία Παρασκευή που αφορούν το πρώην κτήμα Σιστοβάρη που πλέον επικεντρώνεται στη διασκέδαση του λαού που έχει Ferrari και Porsche, καθώς καταστράφηκε ένας ακόμα χώρος πρασίνου που ανήκε στο Δήμο Αγ. Παρασκευής, πέρασε σε ιδιώτες-εργολάβους, όπου εκείνοι «προσέφεραν» στο λαό του εν λόγω προαστίου τη διασκέδαση μέσω εμπορευματικής σχέσης.
Η αλλαγή των όρων χρήσης γης ανέκαθεν υπήρξε ένας βασικός τρόπος για να δημιουργείται μια ψευδαίσθηση ανάπτυξης και να εξασφαλίζονται υπερκέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο. Τα ΣΔΙΤ επιπλέον εξασφαλίζουν ότι ο ιδιώτης θα νέμεται δημόσια γη όχι με τους όρους της ελεύθερης αγοράς αλλά με τα προνόμια του δημοσίου.

Σε μια περιοχή όπου προβλέπεται συντελεστής δόμησης 0,9 εντελώς αυθαίρετα - υπερδιπλασιάζεται σε 2 – για να χωρέσουν τα τεράστια κτήρια 55.0000 τετραγωνικά μέτρα που θα χτιστούν (μόλις κάπως λιγότερα από το Mall) . Επιπλέον, υπάρχει ακόμα σκόπιμη ασάφεια γύρω από το πόσα στρέμματα ακριβώς θα οικοδομηθούν (από 27 ως και 34 στρέμματα έχει καταγραφεί στον τύπο) και ποιες ακριβώς θα είναι οι άλλες χρήσεις. Όσο λιγότερες οι αντιδράσεις τόσο ευκολότερα θα «καταστρέψουν» στην περιοχή. Είναι γνωστό ότι σ’ αυτές τις ασάφειες πατάνε, έτσι ώστε μετά να αυθαιρετήσουν πλήρως.

Πόσο τσιμέντο πια; Ολυμπιακοί αγώνες, ‘αναπλάσεις’, ‘ανάπτυξη’, ‘αξιοποίηση’. To αποτέλεσμα γνωστό... Μίζες, τσιμέντο παντού, εξάλειψη δημόσιων-ελεύθερων χώρων, παράγοντες που στην κυριολεξία ρήμαξαν το πράσινο στο λεκανοπέδιο της Αττικής καθώς και την ίδια τη ζωή μας. Κανένα ενδιαφέρον για το πράσινο, κανένα για τον κάτοικο.Όποιος χώρος δεν μπορεί να καταστεί εμπορικά εκμεταλλεύσιμος ή δεν μπορεί να αποφέρει έσοδα σε κράτος και ιδιώτες, δεν έχει πια νόημα...

Ας μην ξεχνάμε ότι το προάστιο της Αγίας Παρασκευής, έπειτα από στατιστική έρευνα και παρά το ότι έχει ως φυσικό πνεύμονά της τον Υμηττό, βρίσκεται στη δεύτερη θέση των πιο ρυπογόνων περιοχών της Αττικής. Μέχρι που θα φτάσει αυτή η απάθεια;Η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με εργολάβους και μεγαλοιδιώτες, ως συνήθως, χωρίς να ενημερώσουν και να ρωτήσουν τους κατοίκους που μένουν γύρω από την περιοχή του Νομισματοκοπείου για τη μεταφορά του Υπουργείου Οικονομικών, κάθησαν στο τραπέζι και τα ‘βρήκαν’ με το δήμαρχο Χαλανδρίου, αδιαφορώντας για όσους μένουν δίπλα από τον εν λόγω χώρο (πόσο μάλλον και για την τοπική κοινωνία αθίγγανων) ή όσους μένουν στους όμορους δήμους. Άλλωστε είναι γνώστη η ιδιοκτησιακή λογική με την οποία αντιμετωπίζονται τέτοιοι χώροι από τις αρχές.


Πάνω από 3000 εργαζόμενοι και χιλιάδες επισκέπτες επιπλέον υπολογίζεται ότι θα προσέρχονται καθημερινά σε μια περιοχή ήδη κορεσμένη και από άποψη υποδομών (Νομαρχία, ΕΟΦ, Κτηματική Εταιρεία, Νομισματοκοπείο, Εθνικό Τυπογραφείο…) και από άποψη κυκλοφοριακού (το δήμο διασχίζουν όλοι όσοι κατευθύνονται προς Βριλήσσια, Πεντέλη, Μελίσσια, Αγία Παρασκευή, Μεσόγεια κ.α.). Επιπλέον, η τράπεζα της Ελλάδος βρήκε ευκαιρία και θέλει να μεταφέρει και αυτή τα ιατρεία της εκεί !
Ο ΟΑΣΑ θέλει, επίσης, να μεταφερθούν όλες οι λεωφορειακές γραμμές των βορείων και βορειανατολικών προαστίων από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και να σταθμεύουν στη γύρω περιοχή. Με αυτό τον τρόπο, φανταζόμαστε εύκολα την ‘ανάπλαση’ της περιοχής του Νομισματοκοπείου και τη μετατροπή της σε μια ακόμη περιοχή με διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα και φυσικά επιπλέον νέφος πάνω από τα κεφάλια μας. Το λεκανοπέδιο της Αττικής δεν αντέχει άλλη περιβαλλοντική υποβάθμιση και κυκλοφοριακή επιβάρυνση.
Το πρόβλημα δεν είναι τοπικό ούτε κομματικό, αλλά υπερτοπικό και κοινωνικό και μας αφορά όλους. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως μέσα από την προάσπιση των ελεύθερων χώρων απέναντι στους αδηφάγους ιδιώτες και καταπατητές δημόσιας γης, επανανοηματοδοτούμε τη χρήση τους και τους δίνουμε νέα πνοή ζωής υπερβαίνοντας όποια κομματικά ή μικροπολιτικά συμφέροντα.

Παραδείγματα ελεύθερων-δημόσιων χώρων που είτε απειλούνται με εγκατάλειψη και μαρασμό είτε αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να θυσιαστούν στο βωμό της κρατικής-καπιταλιστικής ανάπτυξης , αλλά ταυτόχρονα γίνονται αφορμή για την συγκρότιση τοπικων κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων, αποτελούν τα εξής: Κτήμα Ζωγράφου (αγώνας για τη διάσωσή του ενάντια στην ανέγερση εμπορικού κέντρου απο το Δήμο και την οικογένεια Ζωγράφου), Δασόκτημα Συγγρού (αγώνας για χώρο γεωργικής εκπαίδευσης και απόλαυσης της φύσης), Λόφος Φιλοπάππου (αγώνας για ανοιχτό, χωρίς κάγκελα και ιδιωτικές χρήσεις λόφο), αγώνας για τη διάσωση του Ελαιώνα απο επιχειρηματικά σχέδια ‘αξιοποίησης’, Πεντέλη (ενάντια στις διεκδικήσεις της Μονής και την ανέγερση αυθαιρέτων), Υμηττός (αγώνας ενάντια στη νέα περιφερειακή λεωφόρο,τις περιφράξεις και διεκδικήσεις της Μονής, την επέκταση του υπουργείου γεωργίας και την καταστροφή δάσους), Βοτανικός (ενάντια στα σχέδια μεγαλοεπενδυτών για ‘ανάπλαση’ σε αδόμητους χώρους), Ελληνικό (αγώνας για ελεύθερες παραλίες χωρίς κάγκελα και αυθαίρετα, αγώνας για δημιουργία πάρκου στο παλιό αεροδρόμιο), Πεδίον του Άρεως (αγώνας ενάντια σε περιφράξεις και επεκτάσεις σε βάρος του πρασίνου), Αγ.Παρασκευή (ενάντια στην εμπορευματοποίηση του κτήματος Ιόλα) και πολλά άλλα..
Οι προαναφερθέντες τοπικοί αγώνες και συλλογικές δράσεις που αφορούν την απελευθέρωση απειλούμενων δημόσιων χώρων αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Κι αυτό γιατί η προάσπιση και η δυναμική διεκδίκηση ελεύθερων χώρων πηγάζουν από βασικές επιθυμίες και ανάγκες του ανθρώπου.Την επιθυμία για κοινωνικοποίηση, συνεύρεση και συναναστροφή. Για δημιουργία άμεσων, ειλικρινών και αδιαμεσολάβητων σχέσεων, όπου ένας ελεύθερος χώρος αποτελεί σημείο αναφοράς του κοινωνικού ιστού. Σίγουρα, η ζωή στην τσιμεντούπολη κάνει ακόμα πιο έντονη την επιθυμία για άθληση και αναψυχή, καθώς και πολλές φορές για απομόνωση, ηρεμία, χαλάρωση και αλλαγή παραστάσεων. Οι ελεύθεροι χώροι αποτελούν ίσως τους τελευταίους χώρους που μπορούν να καταπολεμήσουν την αποξένωση και ικανοποιούν τόσο επιθυμίες που αφορούν την ποιότητα της ζωής μας όσο και αναγκαιότητες που διαχωρίζουν τη ζωή από την επιβίωση, συμβάλλοντας ακόμα και στη διατήρηση της ψυχολογικής ισορροπίας του ατόμου.

Το να οικειοποιηθούμε ξανά και να απελευθερώσουμε χώρους που ικανοποιούν ανάγκες και επιθυμίες μας, μέσα στους οποίους εμείς θα καθορίζουμε τους ρόλους που υιοθετεί ο καθένας μας, αλλά και τη χρήση των ίδιων των χώρων, είναι -σήμερα και πάντα- κάτι το επιβεβλημένο και ζήτημα ζωτικής σημασίας.
Θα αφήσουμε έναν ακόμα ελεύθερο χώρο να χαθεί μέσα από τα χέρια μας ;
Θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί η λεηλασία της φύσης για χάρη του τσιμέντου ;
Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας χωρίς αναθέσεις και «ειδικούς» !

ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ !
OXI ΣTΗΝ ΟΙΚΟΠΕΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ !

Πρωτοβουλία Κατοίκων από Αγία Παρασκευή-Χαλάνδρι

ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΥΡΙΖΑ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Με μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 3 Μάρτη 2008 η Σύσκεψη του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς της Αγίας Παρασκευής στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου.
Στη σύσκεψη παραβρέθηκαν από τη Γραμματεία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. οι Αλ. Φλαμπουράρης και Στ. Κοιλάκος, που εισηγήθηκαν και το εισηγητικό κείμενο της Κεντρικής Γραμματείας.
Ακολούθησε πλούσιος προβληματισμός από όλους σχεδόν τους παρευρεθέντες.
Κύρια σημεία των προβληματισμών ήταν η φυσιογνωμία και το μέλλον του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η δυναμική που αναπτύσσεται, ιδίως μετά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, καθώς και τα περιθώρια παρεμβάσεων στο τοπικό Δημοτικό και κοινωνικό επίπεδο.
Υπήρξε μεγάλη διάθεση και για τη συμμετοχή στην πρώτη Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στις 14-16 Μάρτη 2008.

(Στη φωτογραφία από αριστερά οι: Βαγ. Μοναστηριώτης, Στ. Κοιλάκος, Παν. Κτενάς, Τηλ. Καρατζάς και Αλ. Φλαμπουράρης)