Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Aριστερά κι αριστεροί (ή το κατεπείγον του πράγματος)...

Δημοσίευση: 03/07/2014 Του Στάθη στον eniko
Aριστερά κι αριστεροί (ή το κατεπείγον του πράγματος)...


Είναι τρία χρόνια άνεργος με τρία πτυχία. Τρία στα τρία στα σαράντα του. Αν δεν βρει τώρα «κάτι», σε λίγο θα βρεθεί εκτός. Ο καιρός δουλεύει εναντίον του, στα πενήντα του δεν θα τον θέλει κανείς, για
αυτόν η ανάταξη (ούτε καν η ανάκαμψη) είναι, από πλευράς χρόνου, ζήτημα ζωής ή θανάτου. Η γυναίκα του, επίσης πτυχία, επίσης άνεργη -προ δύο μηνών έπιασε δουλειά ως καθαρίστρια (μέσω εργολάβου)- άνθρωποι αξιοπρεπείς, η φτώχεια όμως πλέον εμφανής· στη γειτονιά οι άλλοι αποφεύγουν τη φτώχεια, φτωχοί ήδη οι ίδιοι, ή μέλλοντες φτωχοί - ποιος ξέρει; Στιγμές-στιγμές είναι σαν να ξορκίζει κανείς με τη φτώχεια του τη φτώχεια του άλλου,
είναι κι αυτό μια μορφή ανεστραμμένης καταραμένης «αλληλεγγύης». Στην ίδια γειτονιά,
σε άλλη πολυκατοικία, ένας, μοναχικός, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα απ’ το 2011 -μα, αυτές οι (κομμένες) συνδέσεις αποκαταστάθηκαν, μουρμουρίζω- δεν με ενδιαφέρει πια, κύριε Σταυρόπουλε. Στα εξήντα του.
«Δεν αλλάζει το Σύμφωνο Σταθερότητας» ουρλιάζουν τα μεγάφωνα πάνω (και μέσα) στο κεφάλι της Ευρώπης γαβγίζοντας διαταγές με τη φωνή του Μπαρόζο, σαν αδέσποτο σκυλάκι κουνάει χαρούμενα την ουρά του ο κ. Σαμαράς μόλις ακούει τη φωνή του αφεντικού...
Οι άνθρωποι οι ήδη πάσχοντες και οι μέλλοντες να τρωθούν είναι η «ατζέντα» του ΣΥΡΙΖΑ κι όχι οι μπουρδίτσες που πετάει κάθε φορά η κυρίαρχη προπαγάνδα, λόγου χάριν τα περί «μεγάλου συνασπισμού», για να στήνει διαρκώς μια «ατζέντα» στον γάμο του Καραγκιόζη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να θέτει τη δική του ατζέντα, όπως έκανε με τη «μικρή ΔΕΗ», όπως κάνει με τους αιγιαλούς, και η κυβέρνηση να «απαντά». Αν μπορεί.
Οταν συμβαίνει το αντίστροφο και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να απαντήσει σε όσα μηχανεύεται ένα χαλκείο της ελεεινής μορφής (Μαξίμου, Βενιζέλος και γερμανοντυμένα κανάλια της διαπλοκής), απλώς χάνεται χρόνος. Ο χρόνος εκείνων που πια χρόνο δεν έχουν.
Ο συνομιλητής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο λαός κι όχι τα σενάρια περί τον ΣΥΡΙΖΑ, αν έστριψε δεξιά, αν είδε ο κ. Τσίπρας τον Αρχιεπίσκοπο και τι σημαίνει όταν φτερνίζεται ο κ. Λαφαζάνης. Εχει προβλήματα σύνθεσης ο ΣΥΡΙΖΑ; έχει προβλήματα γραμμής; Μόνον τα νεκρά κόμματα δεν έχουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή του 4% έχει κάνει μεγάλη πρόοδο. Δύσκολα; Δύσκολα! Απεδείχθη όμως ότι η δομή του, ώς τώρα τουλάχιστον, τελεσφορεί. Τελεσφορεί και βελτιώνεται. Αν βελτιωθεί
όχι (μόνον) η επικοινωνία του με τον λαό, αλλά η επαφή του μαζί του, τότε οι πιθανότητες να συντριβεί η πολεμική μηχανή (ενδημούσα κι εξωχώρια) που δηώνει τη χώρα προβάλλουν ισχυρές και εδραίες. Και η βελτίωση της επαφής του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα αμφίδρομης, με τον λαό είναι η διαμόρφωση της ατζέντας του απ’ τον ίδιο και όχι η ατζέντα που του διαμορφώνουν.
Το παράδοξο (που παράδοξο δεν είναι) σε αυτήν τη διαδικασία είναι ότι μεγαλύτερες δυσκολίες συναντάει η Αριστερά με τους αριστερούς, παρά με τους υπόλοιπους πολίτες. Καχύποπτοι (και καλά κάνουν) οι αριστεροί, είναι πιο επιρρεπείς στην ανησυχία, ενίοτε και στην απογοήτευση (σ’ αυτό δεν κάνουν καλά), που τους προκαλεί η κυρίαρχη προπαγάνδα, όταν μάλιστα συνεπικουρείται και από μια δύναμη της Αριστεράς, το ΚΚΕ, που τη σιγοντάρει.
Οι αριστεροί είναι πολλών ειδών: άλλοι πεισματάρηδες, άλλοι γκρινιάρηδες, άλλοι πολιτικά ζώα κι άλλοι ακτιβιστές, άλλοι έγιναν αριστεροί από αγάπη στους ανθρώπους κι άλλοι από σνομπαρία και ναρκισσισμό. Αλλοι είναι διαβασμένοι κι άλλοι αδιάβαστοι, άλλοι βαδίζουν στη ζωή με το σπαθί τους κι άλλοι με παρέες και κολλητηλίκια. Αλλοι είναι άγιοι, ήρωες και αγαθοί κι άλλοι οπαδίτες - απ’ όλα έχει το δημοκρατικό καρκατσουλιό, το θέμα είναι ποιος συσχετισμός δίνει κάθε φορά τον τόνο, ποιος συσχετισμός θέτει τα πολιτικά προτάγματα, ποιος συσχετισμός χαράσσει στρατηγική και τακτική, θέτει στόχους εφικτούς αλλά και απώτερους, παράγει ήθος και προτείνει τρόπους.
Ως εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ, με δυσκολίες, συγκρούσεις αλλά και ωσμώσεις, έχει φθάσει να εκφράζει ένα μεγάλο ποσοστό του λαού, που μπορεί να γίνει μεγαλύτερο και εν τέλει καθοριστικό, όσον ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται ακριβώς στον λαό με το σχέδιο και το πρόγραμμά του,
υπερβαίνοντας διά αυτού του τρόπου και μόνον διά αυτού το σκηνικό-παγίδα που του στήνει η προπαγάνδα των διαπλεκομένων. Αιχμή αυτής της προπαγάνδας (αλλά και ύστατη γραμμή άμυνας) της κυβέρνησης των ανδρεικέλων είναι η καλλιέργεια της απογοήτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί, είναι πολυφωνικός, η αριστερά του σκοτώνεται με τη δεξιά του, τα έχει βρει με μερίδα του κεφαλαίου, είναι αριστερίστικος, έχει σοσιαλδημοκρατικοποιηθεί, κρύβει σταλινικούς, έχει σχέση με τρομοκράτες - ένας
αχταρμάς κατηγοριών τυχάρπαστος, ετερόκλητος, ανιστόρητος και τυχοδιωκτικός. Σε αυτό το επίπεδο το ΚΚΕ έχει κάνει μεγάλη ζημιά στον λαό. Οχι μόνον διότι είναι ο πρώτος, ο διαρκής κατήγορος, ο Ιαβέρης του ΣΥΡΙΖΑ (ότι εξαπατά τον λαό), όχι μόνον διότι έχει αποδυθεί σε έναν μονομέτωπο αγώνα εναντίον του, όχι μόνον διότι το ποσοστό που πήρε το ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές το οδήγησε αμέσως σε μια ιδιότυπη πολιτική αυτοεξορία, αλλά διότι
σκορπά, κυρίως αυτό, στους Ελληνες την απογοήτευση, την απελπισία (ακόμα και το μίσος προς τους ΣΥΡΙΖΑίους), συμπλέοντας με εξώφθαλμο πια τρόπο (που βγάζει μάτι) με την προπαγάνδα της αστικής τάξης. Και ακριβώς επειδή αυτήν την εξώφθαλμα εξαμβλωματική τακτική, που υπερβαίνει κάθε όριο κριτικής, δυσκολεύονται να καταπιούν όλο και πιο πολλοί κομουνιστές, η ηγεσία Κουτσούμπα περιχαρακώνει το (αιχμαλωτισμένο, κατά τη γνώμη μου) κόμμα πίσω από τις γραμμές εκπαιδευμένων υβριστών που επιτίθενται σε όποιον απευθύνεται στο ΚΚΕ, από τον κ. Τσίπρα ώς τον κ. Λαφαζάνη και από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έως οποιονδήποτε άλλον αριστερό με τρόπο ιταμό, προσβλητικό και χυδαίο.
Στην Αριστερά η κριτική, ακόμα και η πολεμική, είναι κάτι συνηθισμένο, άλλοτε γόνιμο κι άλλοτε άγονο, αυτό όμως που κάνει το ΚΚΕ (απ’ όταν άλλαξε ο συσχετισμός μέσα στην Αριστερά) δεν έχει προηγούμενο. Εχει όμως ένα θλιβερό (στην πραγματικότητα τρομακτικό) παρεπόμενο: με την τακτική του απέτρεψε ένα μέρος, μάλλον μεγάλο, του λαού που έτσι κι αλλιώς δεν θα ψήφιζε ΚΚΕ, να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Ενέσπειρε την αμφιβολία και την απογοήτευση, υπερβαίνοντας ενίοτε κι αυτήν ακόμα την κυβερνητική προπαγάνδα, με αποτέλεσμα ένα πολύτιμο δώρο χρόνου (κι όχι μόνον) στη συγκυβέρνηση των Γκαουλάιτερ με τους Κουίσλινγκς.
Βεβαίως, η ανακοπή της εκλογικής φόρας του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται κυρίως στα δικά του λάθη στον προεκλογικό του σχεδιασμό, αλλά και η συνεισφορά του ΚΚΕ σ’ αυτό το φαινόμενο δεν υπήρξε αμελητέα . Το δυσάρεστο ή μάλλον το δυστύχημα είναι ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει έτσι, ακόμα κι αν προβληματίζει, απογοητεύει ή και εξοργίζει όλο και περισσότερους κομμουνιστές.
Στο αίτημα του λαού για ενότητα της Αριστεράς στην κατεύθυνση του αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας και πρώτα απ’ όλα των πιο αδύναμων, το ΚΚΕ έχει κλειστά αυτιά. Αλλά ανοιχτό στόμα για να κατηγορεί (και να βρίζει) τον ΣΥΡΙΖΑ, ου μην και να ψέγει τον λαό ότι εξαπατάται (προφανώς λόγω βλακείας). Αριστερισμός; σεχταρισμός; νεοτροτσκισμός; όλα μαζί και ίσως κι άλλα.
Συνεπώς ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να υπερβεί και αυτό το εμπόδιο: και μιας Αριστεράς που μήδισε, της ΔΗΜΑΡ, και μιας Αριστεράς που αρνείται ότι είναι καν Αριστερά, του ΚΚΕ, ενός κόμματος που βρίσκει το 95% των άλλων κομμουνιστικών κομμάτων οπορτουνιστικά, ενσωματωμένα στο καπιταλιστικό σύστημα, προδοτικά και δεν συμμαζεύεται...
Μήπως αυτά κι άλλα σαν αυτά σημαίνουν κάποια μοναχικότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ; «Ταβάνι» ποσοστών και ένδεια συμμάχων; Το αντίθετο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον υποχρεωμένος να επιδιώξει την αυτοδυναμία. Συνεπώς είναι υποχρεωμένος να διευρύνει και να βαθύνει την επαφή του με τον λαό. Και αυτό μόνον καλό μπορεί να κάνει και στους δύο. Και στον λαό και στον ΣΥΡΙΖΑ. Η πορεία προς την αυτοδυναμία
προϋποθέτει λαό γνώστη και συμμέτοχο του Προγράμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς και πάντως δεν προϋποθέτει σύμπλευση με διάφορα ναυάγια και ρετάλια του χρεοκοπημένου συστήματος που προσπαθούν τώρα να διασωθούν, ανεβαίνοντας σε ένα νέο όχημα προς την εξουσία (διότι έτσι και μόνον έτσι βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ).
Τώρα, τι βλέπουν σ’ αυτούς ορισμένοι απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, πρόβλημά τους, αρκεί να μη γίνει και πρόβλημα των πολιτών που σ’ αυτά τα ρετάλια βλέπουν αυτό που είναι: τη γλίτσα που μας έπνιξε.
Δεν είναι θέμα «αριστερόμετρου» ή του «πας ΠΑΣΟΚος βάρβαρος». Το αντίθετο. Για τους τίμιους ανθρώπους, απ’ όπου κι αν προέρχονται, ενστάσεις δεν εγείρονται. Αλλωστε αυτό σημαίνει πλέον αυτοδυναμία για την Αριστερά - να την κατακτήσει, ώστε να μπορεί να απευθυνθεί προς όλους όλων των χώρων (πλην Χρυσής Αυγής) που θητεύουν στο καλό, αυτό το καλό να το προσφέρουν στην πατρίδα και στον λαό. Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας στις παρούσες συνθήκες σημαίνει επανάσταση. Από τη δημόσια διοίκηση και το πιστωτικό σύστημα έως την άμυνα,την παιδεία και την υγεία.
Αυτή θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι στο εξής η καθημερινή ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή που θα διαμορφώνει ο ίδιος απαντώντας στα προβλήματα (κι όχι στις μπούρδες της προπαγάνδας), με τις λύσεις που προτείνει και τον τρόπο για να πραγματοποιηθούν...

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Αφιερωμένο...


                 ιζ΄.
    Όχι μόνον τον ίδρωτα,
αλλά και τ' αίμα οι τύραννοι
ζητούσιν απόσας,
κ' αφ' ου ποτάμια εχύσατε
                μήπως τους φθάνει.     85

                 ιη΄.
    Tην πνοήν σας αχόρταστοι
επιθυμούν· αλλοίμονον
αν ποτε επί τα σφάγια
των τυράννων αναστε-
                -νάξη η ψυχή σας.     90


Ανδρέας Κάλβος - Ωδή Ογδόη. Eις Aγαρηνούς

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΦΑΡΑΜΑΚΕΙΟ ΒΥΡΩΝΑ (ΚΙΦΒ)
ΠΑΡΕΧΕΙ ΔΩΡΕΑΝ ΦΑΡΜΑΚΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΡΟΥΣ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΠΟ ΚΑΤΟΚΙΑΣ ΤΟΥΣ 

Το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα ( ΚΙΦΒ ) δεν έχει γεωγραφικά όρια στην δράση του. Το ΚΙΦΒ παρέχει σε όλους τους άνεργους, άπορους και ανασφάλιστους συμπολίτες μας, ανεξάρτητα από τον τόπο κατοικία τους, δωρεάν φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις από γιατρούς όλων των ειδικοτήτων καθώς και ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις σε διαγνωστικά κέντρα.

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ
Οι ανασφάλιστοι πρέπει να έχουν μαζί τους την Κάρτα ΟΑΕΔ, το παλιό βιβλιάριο που έληξε  και το τελευταίο εκκαθαριστικό της Εφορίας .

ΒΙΒΛΙΑΡΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
Δίνονται όλες οι παροχές δωρεάν σε όσους έχουνε βιβλιάρια Πρόνοιας, τα οποία έληξαν  και δεν έχουν ακόμα ανανεωθεί.

ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ
Επαγγελματίες που έχασαν το δικαίωμα ασφάλισης γιατί χρωστάνε στην Εφορία ή το ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ και δεν μπορούν να βγάλουν κάρτα ΟΑΕΔ.

ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Βύρωνα διαθέτει 96 γιατρούς όλων των ειδικοτήτων που εξετάζουν τους ανασφάλιστους ασθενείς στα ιατρεία τους. Η ιατρική συνδρομή παρέχεται  άμεσα και δωρεάν. Οι ανασφάλιστοι, που θέλουν να εξετασθούν από γιατρό ή να τους γράψει συνταγή, θα πρέπει να προσέρχονται στο ΚΙΦΒ για να πάρουν το σχετικό παραπεμπτικό.

ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΩΡΕΑΝ
Όλα τα φάρμακα παρέχονται δωρεάν αλλά μόνο με ιατρική συνταγή. Ανασφάλιστοι που χρειάζονται συνταγή γιατρού για να προμηθευτούν τα φάρμακά τους, παραπέμπονται στους γιατρούς του ΚΙΦΒ, οι οποίοι και τους γράφουν τα φάρμακα που είναι αναγκαία.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
Το ΚΙΦΒ διαθέτει τέσσερα (4) διαγνωστικά κέντρα τα οποία παρέχουν δωρεάν και άμεσα σημαντικό αριθμό εξετάσεων, όπως ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ – ΥΠΕΡΗΧΟΥΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΝ – ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΤΡΙΠΛΕΞ ΚΑΡΔΙΑΣ - ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΕΣ – ΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΞΟΝΙΚΕΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ – ΤΕΣΤ ΚΟΠΩΣΕΩΣ  και άλλα είδη εξετάσεων. Οι ανασφάλιστοι που έχουν ανάγκη να κάνουν εργαστηριακές εξετάσεις πρέπει να προσέρχονται στο ΚΙΦΒ για να μπούνε στις σχετικές διαδικασίες εξέτασης και να προμηθευτούν το σχετικό παραπεμπτικό.  

ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ!
ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ - ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ!
Δεν δεχόμαστε χρήματα, δεν είμαστε ΜΚΟ, δεν έχουμε ευρωπαϊκά προγράμματα. Όπως έχουμε υπογραμμίσει είμαστε μια λαϊκή πρωτοβουλία πολιτών γιατρών και φαρμακοποιών, που εντάσσεται στο κοινωνικό μέτωπο αλληλεγγύης και αγωνίζεται δίπλα και μαζί με τους  άνεργους και τον λαό ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές, για το δικαίωμα στην δωρεάν νοσοκομειακή, ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη όλων των ανέργων και άπορων.

Σήμερα οι ανάγκες των εκατοντάδων χιλιάδων άνεργων και άπορων ανασφάλιστων, σε συνδυασμό με τον περιορισμό των συνταγογραφήσεων και την ακρίβεια των φαρμάκων έχουν πολλαπλασιάσει στο ΚΙΦΒ τις ελλείψεις σε αρκετά είδη φαρμάκων. Λιγοστεύουν τα διαθέσιμα φάρμακα στις οικογένειες, λιγοστεύουν και τα αποθέματα των κοινωνικών φαρμακείων που αφορούν ορισμένα είδη φαρμάκων. 

Γι’ αυτό ζητάμε να ανέβει το επίπεδο της στράτευσης και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Να δυναμώσει και να διευρυνθεί η προσφορά φαρμάκων, να αγκαλιάσει περισσότερο κόσμο. Να ενημερώσουμε φίλους, συναγωνιστές, blogs, όλους όσους θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στο μάζωμα φαρμάκων και την ενίσχυση του ΚΙΦΒ. Μη ξεχνάτε, ότι για την ανθρώπινη επιβίωση, το φάρμακο είναι ισοδύναμης αξίας με το ψωμί. Μη λησμονάμε ότι  χιλιάδες φάρμακα που δεν τα χρειαζόμαστε πια βρίσκονται αποθηκευμένα σε κουτιά και αποθήκες ξεχασμένα, που απλώς περιμένουν την ημερομηνία λήξης τους για να πεταχτούν στα σκουπίδια. Η δράση και ο λόγος μας μπορούν να αφυπνίσουν, να ενημερώσουν να στρατεύσουν εκατοντάδες συμπολίτες μας  στον μέτωπο της κοινωνικής αλληλεγγύης, να ανέβει η προσφορά φαρμάκων που τόσο έχουν ανάγκη οι άνεργοι ανασφάλιστοι.

Ενημερώνουμε ότι ομάδες εθελοντών μπορούν να  έρθουν και να πάρουν τα φάρμακα, που θέλετε να δώσετε, στο τόπο που θα μας υποδείξετε, όταν οι αποστάσεις είναι σχετικά κοντινές. Για πιο μακρινές αποστάσεις στην Αττική ή στην επαρχία μπορείτε να στέλνετε τα φάρμακα που δεν έχουν λήξει με τα ΕΛΤΑ ή με κούριερ και εμείς θα καλύψουμε τα ταχυδρομικά έξοδα. Όλα τα φάρμακα είναι αναγκαία .   

Για όσους θα ήθελαν να συνεισφέρουν χρήματα για την συλλογική αγορά φαρμάκων, με σκοπό να μας τα προσφέρουν, μπορείτε να μας τηλεφωνείτε για να σας δώσουμε τους τραπεζικούς λογαριασμούς των φαρμακείων, από τα οποία το ΚΙΦΒ θα πάρει τα φάρμακα.

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:
Δευτέρα έως και Παρασκευή 10.30 π. μ έως 1.30 μ. μ
Τετάρτη 4 μ. μ έως 5.30 μ. μ

ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ
Το ΚΙΦ βρίσκεται στο Βύρωνα, οδός Ελλησπόντου 12, στην κεντρική αγορά  απέναντι από το υποθηκοφυλακείο Βύρωνα
ΤΗΛ. 210-7628209, 6977.747431- 6941.425303

Συγκοινωνίες:
·        ΜΕΤΡΟ ΔΑΦΝΗΣ και από εκεί λεωφορείο 212                                     κατεβαίνουμε στάση ΛΙΝΤΛ.
·        Από Πατησίων 054, στάση σχολείο
·        Από Πατησίων και Σταδίου Τρόλεϊ 11, στάση κεντρικά αγορά
·        Από Σύνταγμα: 209 ή τρόλεϊ 11, στάση κεντρική αγορά
·        Από Κάνιγγος και Ακαδημίας 054, στάση σχολείο
·        Από Ακαδημίας 203 και 204, στάση κεντρική αγορά
·        Γραμμή 227 τέρμα Αγ. Αρτεμίου
·        Γραμμή 732 τέρμα
·        Γραμμή 232 Πειραιάς – Καλλιθέα – Ν. Σμύρνη – Βύρωνα
στάση Αγ. Σοφίας.

Παρακαλούμε αναρτήστε και αναμεταδώστε αυτό το μήνυμα. Χιλιάδες άνεργοι και άποροι ανασφάλιστοι δεν γνωρίζουν την ύπαρξή του ΚΙΦΒ και τις δυνατότητές του.

Σας ευχαριστούμε θερμά.

ΚΙΦΒ                                                   Βύρωνας 17.6.2014

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Τρίτη τραμπούκικη παρέμβαση στη Φιλαδέλφεια

Αναρτούμε ενημέρωση από παρόντα κάτοικο για τη 3η κατά σειρά τραμπούκικη επέμβαση των μπράβων του Μελισσανίδη απέναντι σε συνέλευση κατολικων για το Άλσος

Ο εσμός των μπράβων του Μελισσανίδη έκανε για τρίτη φορά την παρέμβασή του.

Στη χθεσινή προσπάθεια των κατοίκων και των Δημάρχων των πόλεων Νέας Φιλαδέλφειας και Νέας Ιωνίας να συζητήσουν σε δημοκρατικό κλίμα για την τύχη των περιοχών τους και του Άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας με το Νέο Ρυθμιστικό, ενός Άλσους που την περίοδο της Κατοχής οι κάτοικοι της περιοχής προστάτεψαν από την ξήλευση παρά τις σκληρές για την εποχή ανάγκες θέρμανσης, οι τραμπούκοι εισήλθαν στο ανοιχτό αμφιθέατρο τους Άλσους όπου θα γινόταν η εκδήλωση μετά από άδεια που του δόθηκε από την Αστυνομία, με σκοπό να ακυρώσουν για τρίτη φορά τη συζήτηση.

Μετά από 30 λεπτά ΄΄διαπραγματεύσεων΄΄ και ενώ είχαν προσέλθει εκατοντάδες κάτοικοι για να παρακαλουθήσουν τη συζήτηση, ο Οπαδικός Στρατός του πετρελαιά Μελισσανίδη κατάφερε να ακυρώσει την εκδήλωση, στηρίζοντας στην πράξη τον επιχειρηματία και την προσπάθειά του μέσω της κυβέρνησης Σαμαρά να βάλει στο χέρι και τα πρόσθετα 23 στρέμματα Άλσους που του δίνει ο νέος νόμος για το Ρυθμιστικό.

Για όσους από εμάς δεν είχαμε καταφέρει να παρακολουθήσουμε από κοντά τις δύο προηγούμενες απόπειρες των κατοίκων να συζητήσουν ελεύθερα και δημοκρατικά, είδαμε και ζήσαμε από κοντά μέρες του 63, μέρες ΄΄καρφίτσας΄΄ με τους τραμπούκους του παρακράτους, τότε, να εμποδίζουν βίαια κάθε συγκέντρωση που έκανε η ΕΔΑ και ο δημοκρατικός κόσμος.

Όμως ιδιαίτερη σημασία έχει η προστασία που παρείχε και χθες το επίσημο κράτος απέναντι στο οπαδικό παρακράτος. Η Ελληνική Αστυνομία λειτούργησε ως Ιδιωτικός Στρατός του ''επιχειρηματία'' Μελισσανίδη.

Με τους κατοίκους να κινδυνεύσουν από τη βία μιας 80άδας οργανωμένων ανεγκέφαλων, μόνο ένας αξιωματικός ήταν παρών στο χώρο, μαζί με 3-4 αστυνομικούς με jockey.

Στα 60 μέτρα επί της Δεκελείας ήταν 3-4 μηχανάκια της Ομάδας Δέλτα που έκοψαν την ροή των οχημάτων κάποια στιγμή που τα πράγματα αγρίεψαν και οι χούλιγκανς επιτέθηκαν προκλητικά στους κατοίκους προπηλακίζοντας, απειλώντας και βρίζοντας. Σε άλλες, βέβαια, περιπτώσεις η ΄΄αξιόμαχος΄΄ Ομάδα Δέλτα επιδεικνύει υπερβάλοντα ζήλο σε κεφάλια διαδηλωτών, πέφτοντας με τα μηχανάκια πάνω σε ανθρώπους, κλπ.
Στην δε Πλατεία Πατριάρχου υπήρχε μια μικρή κλούβα με πράσινα ΜΑΤ (όχι του κλασσικού μεγέθους, αλλά η μισή σε μέγεθος), η οποία προφανώς ΄΄δε χρειάστηκε΄΄να επέμβει.

Είναι προφανές νομίζω ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτή η δολοφονική πρακτική του Μελισσανίδη και των μπράβων του και να γίνει ανεκτή η επιλεκτική ''ανοχή'' του επίσημου κράτους απέναντι στην παρανομία και τις δολοφονικές ενέργειες ενός κρατικοδίαιτου επιχειρηματία.

Οφείλουν τα κόμματα της Αριστεράς, ο Δημοκρατικός Κόσμος και όλη η ελληνική κοινωνία να δράσουν πριν είναι αργά. Πριν γίνουμε Σικελία.

Δυστυχώς η επίδειξη οποιουδήποτε τύπου διαλλακτικότητας απέναντι στα αδίστακτα ''επιχειρηματικά'' συμφέροντα αποδεικνύεται όχι απλα λανθασμένη, αλλά τραγική.

Η, έστω και μικρή, υποχώρηση από αρχές λαμβάνεται ως συναίνεση και συμφωνία με σχέδια που έχουν εξυφανθεί ενάντια στην κοινωνία, συμφωνία με άνομα συμφέροντα και επιδιώξεις.

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

ΠΩΣ ΝΑ ΜΗ ΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΝ ΙΕΡΕΑ. . .
 
 Αυτή η μάνα μου η καθαρίστρια! 
 
Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Βαρβέλης
Γραμματέας του πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.
Δευτέρα, 16 Ιουνίου 2014

 
«Η μάνα μου καθαρίστρια, εγω παιδί κ ανήψι καθαριστριών.
Έλαμπαν τα σπίτια που δούλευε 6 μέρες την εβδομάδα και την έβδομη, την Κυριακή, (στην «αργία» της), να καθαρίσει και το δικό μας το σπίτι κ εμάς, να μαγειρέψει ενα πιάτο ζεστό φαγητο, να πλεινει, ν απλώσει, να σιδερώσει, να μας αγκαλιάσει και να ξεκουραστεί.

Αυτή η μάνα μου!
Αυτές οι Περιστεριώτισες οι μανάδες των φίλων μας, που ξεκινούσαν χαράματα νηστικιές, αφήνοντας τα παιδια στους δρόμους, για να φτάσουν στην Εκάλη, στη Φιλοθέη, στο Ψυχικό, με κρύο, με βροχή, με χιόνι, με ζέστη και να γίνουν «παραδουλεύτρες» όπως τις έλεγαν οι «Κυρίες», για να μας μεγαλώσουν, με το μεροκάματο τους, να μας μορφώσουν, να γίνουμε άνθρωποι. Και οι περισσότεροι γίναμε!
Κ οταν επέστρεφε η μάνα απ τη δουλεία, έχοντας μεσα στην τσάντα της την βρεγμένη της ρόμπα που φορούσε οταν σφουγγάριζε με τα γόνατα τα πατώματα, μικρός εγώ, πολύ μικρός, την ρώταγα με αγωνία:
– Μαμά τι μου έφερες?
– Κούραση παιδί μου, η απάντηση της. Κούραση.
Μεγαλώσαμε με τα ρούχα που έδιναν οι «Κυρίες» στη μάνα μας για ψυχικό. Δικό μας ρούχο δεν είχαμε. Αποφόρια. Μ αυτά ντυνόμασταν.
Μανάδες ηρωίδες!
Σ αυτές τις μανάδες σήκωσε το χέρι του ο Φασισμός. Αυτές τις μανάδες χτύπησαν οι «μπράβοι» των 500 ευρώ.
Αντι να φιλήσουν το χέρι τους,τις έστειλαν στα νοσοκομεία.
Αυτοί που σκότωσαν τον «αδελφό» μας και το «παιδί» μας, τον Γρηγορόπουλο,
αυτοί που προσφέρουν ασυλία στους Ναζιστές, σάρκα από την σάρκα τους, αυτοί που πουλάνε πρέζα στις πιάτσες για να μην ξυπνήσει ποτέ ο λαός, αυτοί που εκδίδουν πόρνες για να μαζεύουν τα ποσοστά,
αυτοί που φέρονται απάνθρωπα στους μετανάστες,
αυτοί που εκβιάζουν καταστηματάρχες,
αυτοί που πάντα υπηρετούν την εκάστοτε εξουσία πιστά, οι ταγματαλήτες στην κατοχή, οι ασφαλίτες στη χούντα, για να λάβουν ως ανταπόδωση το » μέρισμά τους..» τόλμισαν και σήκωσαν το βέβηλο χέρι τους, στις μανάδες μας.
Σ ολα αυτά τα ανθρωπάρια, με τους γυμνασμένους μύες και το ελάχιστο μυαλό, που με την στάση και την συμπεριφορά τους έφτυσαν τις ίδιες τις μανάδες τους, γυρίζω την πλάτη.
Σκληραίνω την καρδιά μου.
Δεν τους ευλογώ πια. Δεν μου βγαίνει.
Δεν έχω ευχή γ αυτούς.
Ολοι αυτοί, θα με βρούν μπροστά τους, στον αγώνα.
Φωνάζω δυνατά:
Ξυπνήστε όλοι, ξύπνα επιτέλους λαέ του Θεού πριν να ειναι αργά.
«ΑΚΟΥΣΑΤΕ οὖν, βασιλεῖς, καὶ σύνετε· μάθετε, δικασταὶ περάτων γῆς. 2 ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους και γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν· 3 ὅτι ἐδόθη παρὰ τοῦ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ ῾Υψίστου, ὃς ἐξετάσει ὑμῶν τὰ ἔργα καὶ τὰς βουλὰς διερευνήσει· 4 ὅτι ὑπηρέται ὄντες τῆς αὐτοῦ βασιλείας οὐκ ἐκρίνατε ὀρθῶς, οὐδὲ ἐφυλάξατε νόμον, οὐδὲ κατὰ τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ ἐπορεύθητε. 5 φρικτῶς καὶ ταχέως ἐπιστήσεται ὑμῖν, ὅτι κρίσις ἀπότομος ἐν τοῖς ὑπερέχουσι γίνεται…»

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Ποιό μέλλον, ποιό κόμμα




Ποιο μέλλον, ποιο κόμμα

Σε όλους μας συμβαίνει καμιά φορά να διαβάζουμε κάτι και να έχουμε την αίσθηση πως κι εμείς το ίδιο ακριβώς θα γράφαμε. Να σκεφτόμαστε: μακάρι να το είχα γράψει εγώ αυτό. Αυτή την αίσθηση δημιούργησε η παρακάτω παράγραφος:

[ … ] Το αποτέλεσμα του Ιούνη (2012) – μια ιστορική ευκαιρία, ανεπανάληπτη ως προς τους όρους της για την Αριστερά – εκλήφθηκε από το μεγάλο τμήμα της κοινωνίας που κινητοποιήθηκε με στόχο να πετύχει την κυβερνητική αλλαγή ως ήττα. Η μερίδα αυτή της κοινωνίας αποσύρθηκε, μετά από μία αρχική αναμονή κάποιων μηνών,  απογοητευμένη [ … ]  Στοιχείο που συνέβαλε στην απόσυρση της κοινωνίας, ήταν και ο «φόβος των μαζών» που επέδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πρώτα-πρώτα οργανωτικά. Η διεύρυνση του κόμματος προς το εκλογικό σώμα που τον ψήφισε έγινε με πολλή καθυστέρηση, άτολμα και συντηρητικά. Το μήνυμα που εκπέμφθηκε από τις πρώτες μέρες το πήραν άμεσα τα κοινωνικά στρώματα που κινητοποιήθηκαν και γι’ αυτό ο αρχικός ενθουσιασμός μετριάστηκε, έγινε στάση αναμονής και όταν μετά από πολύ χρόνο έγινε το άνοιγμα, όπως έγινε, ως μη-άνοιγμα στην κοινωνία, πήρε περισσότερο το χαρακτήρα ένταξης πολιτικών οργανωμένων ομάδων, στελεχών με μία πολιτική εμπειρία και όχι μαζικής ένταξης του κόσμου που κινητοποιήθηκε το προηγούμενο διάστημα.
Να το πούμε αλλιώς, δυναμικά νέα στρώματα που προσέγγισαν τον ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας την ελάχιστα δημοκρατική οργάνωσή του, τις φατρίες και ένα διαμορφωμένο κομματικό κατεστημένο, όχι και πολύ φιλικό σε πολλές-πολλές αλλαγές, απλώς στάθηκαν στη γωνία. Ίσως αυτή η καθυστέρηση στο άνοιγμα κατά ένα χρόνο, και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο καταστατικό του συνέδριο δεν πέτυχε να οργανωθεί ως ενιαίο κόμμα, να αποτέλεσε το σημαντικότερο εμπόδιο στην πολιτική διείσδυσή του στην κοινωνία [ … ] (3)

Τις τελευταίες ημέρες άκουσα και διάβασα πολλά σχετικά με τις τελευταίες εκλογές και την σημασία τους. Ορισμένοι αναλύοντας το ζήτημα δείχνουν κυριολεκτικά να φοβούνται την σοσιαλδημοκρατία όχι ως πολιτική στάση αλλά ακόμη και ως όνομα. Ο συμβολισμός, όταν βασίζεται σε ιστορικούς αναχρονισμούς, παρασύρει τα επιχειρήματα σε αγκυλώσεις και τη σκέψη σε εμμονές. Δημιουργείται καμιά φορά η εντύπωση πως κεντρικό μέλημα κάποιων δεν είναι η βελτίωση της ζωής των πολιτών και η ενίσχυση της Κοινωνίας αλλά η αποφυγή τους τέρατος που ακούει στο όνομα «κεντροαριστερή διολίσθηση» (1)

[ … ] Είναι, σχεδόν, βέβαιο ότι οι κεντροαριστερές λογικές, μαζί με τα ανώτερα κεντροαριστερά στελέχη είτε είναι βουλευτές είτε όχι, βοηθούντων και των κυρίαρχων εγχώριων κύκλων του ελληνικού αστισμού, θα πνίξουν κυριολεκτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, θα προσδώσουν το δικό τους στίγμα στη μετεξέλιξή του και θα αποπειραθούν να αναστείλουν τις τάσεις ριζοσπαστικοποίησης στην κοινωνία [ … ]  (1)

Η κυβερνησιμότητα (δηλαδή η δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει) είναι όρος που σε κάποιους προκαλεί καχυποψία και η αριστερή σοσιαλδημοκρατία είναι ίσως ένα αναγκαίο κακό που απλώς πρέπει να το χειριστούμε εργαλειακά έτσι ώστε να ενισχύσουμε την θέση του δικού μας κόμματος, [ συμπληρώνοντας την ‘τακτική’ και με συμμαχίες «μιας χρήσης» που να αποδυναμώνουν την δεξιά και τα extreme παρακλάδια της (2) ]

Στο σημείο αυτό μπαίνει από ορισμένους και πάλι το γνωστό ζήτημα της ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, του υπερενισχυμένου ρόλου των κομματικών οργάνων κλπ (2)

Προσπαθώντας να συνεισφέρει κανείς στην συζήτηση που άνοιξε, δεν μπορεί παρά να σκοντάψει στους παρακάτω αριθμούς που είναι απλώς τα επίσημα (Υπ. Εσωτερικών) συγκεντρωτικά αποτελέσματα επικράτειας των Ευρωεκλογών του Μαΐου.

Κόμμα
Έδρες
%
Δεξιά-Κέντρο-Συντήρηση
Αριστερά
ΣΥΡΙΖΑ
6
26,57%

26,57%
ΝΔ
5
22,72%
22,72%

ΧΑ
3
9,39%
9,39%

ΕΛΙΑ
2
8,02%
8,02%

ΠΟΤΑΜΙ
2
6,60%
6,60%

ΚΚΕ
2
6,11%
6,11%

ΑΝΕΛ
1
3,46%
3,46%

ΛΑΟΣ

2,69%
2,69%

ΕΕΠ

1,44%
1,44%

ΔΗΜΑΡ

1,20%
1,20%

ΕΠΛ

1,04%
1,04%

ΚΕΚ

1,00%
1,00%

ΓΕΦΥΡΕΣ

0,91%
0,91%

ΠΡΑΣΙΝΟΙ

0,90%

0,90%



64,58%
27,47%

Ξέρω πως αρκετοί φίλοι θα στενοχωρηθούν που θα δουν να συμπεριλαμβάνεται στην προτελευταία στήλη και το ΚΚΕ, όμως θα πρέπει κάποια στιγμή όλοι να αντιληφθούμε πως «το ΚΚΕ ως ηγετική ομάδα και ως ιστορική γραφειοκρατία, για λόγους που δεν είναι της ώρας αλλά που κάποτε πρέπει να συζητηθούν πολύ σοβαρά, αποτελεί οργανικό τμήμα του πολιτικού συστήματος. Συνειδητά και συνεκτικά αφίσταται κάθε ιδέας και κάθε δράσης μετωπικής ρήξης με το σύστημα» (2)

Σε κάθε άνθρωπο που σκέφτεται με την κοινή λογική ο παραπάνω πίνακας δείχνει πως ακόμη και τώρα, μετά από τόση καταστολή, καταστροφή, απαξία και φτωχοποίηση της χώρας οι πολίτες ψηφίζουν δεξιά/υπερσυντηρητικά αφού οι κεντροαριστερές πολιτικές δυνάμεις της προτελευταίας στήλης είναι στην ουσία -από πλευράς εκλογικού ποσοστού και κοινωνικού βάρους- αμελητέες. Όσοι διαβάζουν αυτό το κείμενο νομίζω πως θα συμφωνήσουν πως είναι μάλλον δύσκολο να βρεθούν κεντροαριστερά πολιτικά και αξιακά χαρακτηριστικά σε μορφώματα όπως η ΕΛΙΑ ή το ΠΟΤΑΜΙ. Είναι δύσκολο λοιπόν, με τα δεδομένα αυτά, να υιοθετηθούν θέσεις περί τριπλής νίκης ή να θεμελιωθεί πολιτική κατεύθυνση ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο βολονταρισμός οδηγεί σε αυτό που ορισμένοι ονομάζουν ‘πολιτικό λυρισμό’ δηλαδή στην καταστροφή μέσω της αποκοπής από την πραγματικότητα.

Οι εκτιμήσεις και οι δημοσιογραφικές πληροφορίες περί την Οικονομία είναι βεβαίως χρήσιμες, όμως οι πληροφορίες από πρώτο χέρι και ίδια η πράξη είναι ουσιαστικό εργαλείο. Είναι εργαλείο για να γίνει κατανοητή και να ερμηνευτεί η πραγματικότητα, είναι βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχθεί αποτελεσματική πολιτική. Πληροφορία του δεύτερου είδους έχει, από την επαγγελματική του δραστηριότητα, ο γράφων.

Οι περισσότεροι γνωρίζουν πως από το καλοκαίρι του 2009 έως σήμερα οι Ελληνικές τράπεζες έχουν χρηματοδοτηθεί από δημόσια χρήματα και εγγυήσεις (που είναι το ίδιο αφού επιβαρύνουν έμμεσα το Δημόσιο χρέος) που βρίσκονται κοντά και κατ’ άλλους ξεπερνούν, τα 200 δις ευρώ. Στο σημερινό τοπίο των τεσσάρων συστημικών τραπεζικών ομίλων και όσο πλησιάζουν στον ορίζοντα (με τον α ή β τρόπο) οι εκλογές, οι διευθύνουσες ελίτ θα ζητήσουν την «εκδούλευση» πίσω. Θα απαιτήσουν δηλαδή -ως μοχλό πολιτικής επιβίωσης- τη στήριξη της οικονομίας και την επιτάχυνση της όποιας ανάπτυξης μέσω ροής χρήματος αυτή τη φορά αντίστροφης: από τις τράπεζες προς την Οικονομία έστω και με όρους νεοφιλελεύθερους. Στα άμεσα επιχειρηματικά σχέδια μιας από τις τέσσερεις συστημικές τράπεζες, αρχόμενα ήδη από τα μέσα του καλοκαιριού, βρίσκονται η χορήγηση 90 χιλιάδων στεγαστικών δανείων, η χορήγηση 45 χιλιάδων καταναλωτικών δανείων και η στήριξη της απορρόφησης από τον ιδιωτικό τομέα των προγραμμάτων ΣΕΣ ή όπως αλλιώς ονομαστεί το νέο ΕΣΠΑ. Είναι εύκολο να συμπεράνει κανείς πως περίπου την ίδια ρότα θα ακολουθήσουν και οι άλλοι. Το σύστημα και το παλαιοκομματικό πολιτικό προσωπικό που το εκφράζει θα απαιτήσουν πρόσβαση σε εργαλεία και πόρους που θα εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους.

Παρ’ όλο που η τελευταία έκθεση της Citibank Για την Ελλάδα δεν ήταν τόσο αισιόδοξη (προβλέποντας έως και ελαφρά ύφεση και για το 2015) όλοι αποδέχονται πως έχουμε πια «ξύσει τον πάτο του βαρελιού» και βρισκόμαστε μπροστά σε μια αργή αλλά «θετική» μεταστροφή του κλίματος. Ο καθηγητής Σ. Ρομπόλης πρόβλεψε +0,6% στο ΑΕΠ του 2015 και τόσο ο ίδιος όσο και το επιτελείο που ο ίδιος συναρμολόγησε, δεν μας έχουν συνηθίσει σε λανθασμένες εκτιμήσεις.

Ολοκληρώνοντας το σκεπτικό, θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως η παραμικρή τάση ανάπτυξης θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και εφαλτήριο προπαγάνδας με μεγάλη ένταση και με όλους τους τρόπους με προεξάρχουσα την αξιοποίηση του δικτύου «πληροφόρησης» όπου σχεδόν ολόκληρο, συμπεριλαμβανόμενης και της νυν Δημόσιας τηλεόρασης, ανήκει ή ελέγχεται απολύτως από άτομα τα οποία είτε ανήκουν τα ίδια είτε εκπροσωπούν τις ελίτ και τα συμφέροντά τους. Ουδείς από όποια πολιτική αφετηρία κι αν προέρχεται δεν είναι τόσο αφελής ώστε να υποτιμήσει την ασύλληπτη δύναμη διαμόρφωσης γνώμης που έχει ο καλά στημένος μηχανισμός των ΜΜΕ.
Κι ας μην ξεχνάμε και τις σχετικές επιδόσεις των Ευρωπαϊκών ελίτ που εκτός των άλλων μέσων πολιτικής πίεσης, δεν το έχουν σε τίποτα να βάλουν Γερμανικές εφημερίδες να γράφουν Ελληνικά και Ιταλικές Σπανιόλικα…

Με αυτά τα δεδομένα και σε αυτό το πολιτικό τοπίο θα κληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει την πρώτη θέση στις επερχόμενες εκλογές. Με τα δεδομένα αυτά θέσεις όπως η παρακάτω

[ … ] Η εκλογική έκρηξη του ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και η σταθεροποίησή του το 2014 δεν συνέβη γιατί το κόμμα «μετακινήθηκε» προς κάποιο δυνητικό «κέντρο», αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε να αναδειχτεί σε κυρίαρχο κόμμα όχι γιατί «μετακινήθηκε» προς το κέντρο, αλλά γιατί,  αντίθετα, με την ριζοσπαστική του δύναμη κατάφερε να «μετακινήσει» το ίδιο το κέντρο προς τα αριστερά [ … ] (2)

προκαλούν ανησυχία και δημιουργούν αμφιβολίες για το αν κεντρικά στελέχη του κομματικού μηχανισμού έχουν πράγματι αντιληφθεί που βρισκόμαστε και τι ακριβώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Ήταν από την αρχή σαφές πως αυτό το κείμενο δεν θα ήταν καθησυχαστικό ή ευχάριστο. Αυτό γιατί, σαν να μην έφταναν οι παραπάνω επισημάνσεις, όλο και περισσότερα μέλη και φίλοι του κόμματος διαπιστώνουν πως αν Ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει εκλογές πριν λύσει τις εσωτερικές του αδυναμίες θα συντριβεί ανεπιστρεπτί εντός μιας μεγαλειώδους αποτυχίας και έτσι θα χαθεί ίσως μαζί του μια ιστορική ευκαιρία για την Ελληνική αριστερά, την Ευρωπαϊκή αριστερά και τους πολίτες της Ευρώπης.

Οι βασικές εσωτερικές αδυναμίες είναι:

(α) Ο στενός κομματικός μηχανισμός, συνεκτιμώντας και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο καταστατικό του συνέδριο δεν πέτυχε να οργανωθεί ως ενιαίο κόμμα, είναι σε όχι αμελητέο βαθμό ασύμβατος με την Κοινωνία και με κουλτούρα που σε ρέπει προς τον Ευρωσκεπτικισμό
(β) Στην Κοινωνία ο γενικός συσχετισμός απασχόλησης είναι 15% στο Δημόσιο και 85% στον ιδιωτικό τομέα ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως όσο προχωράμε προς το κέντρο του κόμματος, η σχέση αντιστρέφεται. Το κόμμα δηλαδή δεν καθρεφτίζει στο εσωτερικό του τη δομή της Κοινωνίας που προσπαθεί να εκφράσει
(γ) Ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως αστικό κόμμα ή ως συντηρητικός μηχανισμός (πχ ΚΚΕ) διότι αντί να αξιοποιεί την εσωτερική δυναμική και την διάθεση προσφοράς των μελών του (έχει περίπου 25.000 μέλη σήμερα) διατηρεί στρατιά από επαγγελματίες (επαγγελματικά στελέχη, αποσπασμένους, συμβούλους, λογογράφους κλπ κλπ), άτομα δηλαδή που άμεσα ή έμμεσα βιοπορίζονται από την Αριστερά και άρα αναπτύσσουν ακαμψίες και τραβούν από θέση, ακόμη και άθελά τους, το κόμμα προς την ακινησία και την διατήρηση
(δ) Υπάρχει σοβαρή έλλειψη απήχησης οργανικής/οργανωτικής (και όχι ψηφο-δοτικής) στην νεολαία. Αδυναμία που επιδεινώθηκε ιδιαίτερα από τον αναχρονιστικό οργανωτικό διαχωρισμό της νεολαίας από τον κομματικό κορμό
(ε) Η οργανωτική δομή του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πραγματικά σύγχρονη και δεν διευκολύνει την εσωτερική δημοκρατία και την ροή πληροφορίας και ιδεών από το κέντρο προς την ‘βάση’ αλλά -το κυριότερο- από την ‘βάση’ προς το κέντρο

Κάνει επίσης εντύπωση το γεγονός ότι στις τρέχουσες αναλύσεις δεν λαμβάνεται σχεδόν καθόλου υπ’ όψη το γενικό Ευρωπαϊκό περιβάλλον, οι πολιτικοί συσχετισμοί και οι πιέσεις που προέρχονται από εκεί, ωσάν η Ελλάδα να είναι ξεκομμένη από το Κοινοτικό γίγνεσθαι ακολουθώντας έναν sui generis δρόμο που εξαρτάται μόνο από την ίδια και αφορά αυτήν και μόνο.

Απομειώνονται σε σημασία τόσο το πολύ γκρίζο Ευρωπαϊκό πολιτικό κλίμα όσο και το μέγεθος της εξάρτησης της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό κέντρο όχι μόνο λόγω το χρέους αλλά και λαμβάνοντας υπ’ όψη το εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός πως την ιστορική αυτή στιγμή η Ελλάδα είναι μια χώρα που στην ουσία στερείται δευτερογενούς παραγωγής.

Είναι για όλο και περισσότερα μέλη και φίλους σαφές πως ακόμη και σε περίπτωση εκλογικής αυτοδυναμίας ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταλάβει την Κυβέρνηση κι όχι την Εξουσία. Η αποτελεσματικότητα μιας κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ θα εξαρτηθεί από την εμπιστοσύνη, την συναίνεση και την συμμετοχή της Κοινωνίας που αυτά με τη σειρά τους θα εξαρτηθούν από την πολιτική ωριμότητα που θα επιτρέψει στο κόμμα να οικοδομήσει κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες όχι «μιας χρήσης» αλλά ειλικρινείς, άφοβες και με σταθερή προοπτική τη βελτίωση της ζωής του πολίτη.

Οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ και οι απλοί πολίτες μπορεί να μην συμμετέχουν στις διαδικασίες, όμως βλέπουν, κρίνουν και διαισθάνονται τα προβλήματα και τις αδυναμίες του.

Ίσως θα ήταν προτιμότερο αντί για τον ολομέτωπο αγώνα εναντίον της σοσιαλδημοκρατίας (sic) και της κεντροαριστεράς, εάν εν τέλει ιδρυθεί, να δοθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ προτεραιότητα στην εκτίμηση των πραγματικών δυσκολιών και στην επίλυση των εσωτερικών του αδυναμιών. Η αριστερή στρατηγική και η πολιτική θέση που οδηγούν την Κοινωνία εμπρός με όρους πραγματισμού και αποτελεσματικότητας αποτελούν την βάση (και την ουσία) του ριζοσπαστισμού.

Η αριστερά σε συνθήκες πλήρους ανάπτυξης του νέο-φιλελευθερισμού και σιδηράς παγκοσμιοποίησης που μετακινεί πρόσωπα ή πόρους απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη ανάλογα με τις προοπτικές για κέρδος, δεν αφορά πια 'στρώματα' ή τάξεις αλλά ολόκληρη την Κοινωνία. Αφορά το άπιαστο ως σήμερα όραμα του ανθρώπου να ζει ελεύθερος και χωρίς αλληλοεκμετάλλευση όπως και το να ζει -χωρίς εξαιρέσεις και περιορισμούς- σε αρμονία με τον Κόσμο (τη Φύση με την ευρεία έννοια) και ανάλογα με τις δυνατότητες της εποχής του.
Ίσως εκεί είναι που πρέπει όλοι να εστιάσουμε.

Παραπομπές:
[1] Αριστερά ή Κεντροαριστερά – Σ. Συράκου (02 Ιουν. 2014)
[2] Κεντροαριστερό… μαγαζί γωνία -  Ρούντι Ρινάλντι (06 Ιουν. 2014)
[3] Για μια στρατηγική αναδιανομής υπέρ των υποτελών τάξεων - Σπ.Λαπατσιώρας & Γ.Μηλιός (09 Ιουν. 2014)



Θανάσης Κοντονάτσιος
Γέρακας, 10-06-14