Αδυνατώ να αντικρούσω με ψυχραιμία τα επιχειρήματα της ηγετικής ομάδας του Περισσού για τα λαϊκά κινήματα που παλεύουν μέσα από πρωτόβουλες κι αλληλέγγυες μορφές αγώνα να κρατηθούμε όρθιοι για να αντιμετωπίσουμε τον νεοφιλελεύθερο ολετήρα που εδώ και δυο χρόνια σαρώνει τα πάντα… Τελικά, ό,τι δεν έχει τη στάμπα του Κ.Κ.Ε, ό,τι αναδεικνύει τη δύναμη που έχει ο λαός στα χέρια του χωρίς ινστρούχτορες και καθοδηγητές, ό,τι δίνει αυτοπεποίθηση στο λαό για να κάνει δική του υπόθεση την έξοδο από την κρίση και τη διέξοδο σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΠΑΤΗ, ΚΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. Εντάξει σύντροφοι που μονοπωλείτε τους λαϊκούς αγώνες, ας εξαθλιωθούμε άπαντες μπας και μας φωτίσει η πείνα μας και γίνουμε κομμουνιστές. Κι αν, βέβαια, μας προλάβει ο θάνατος από την πείνα, δε βαριέσαι… Στη Δευτέρα Παρουσία θα έχουμε σίγουρη θέση σε κάποια κομμουνιστική ντάτσα (δηλ. εξοχική κατοικία) και θα κοπανάμε τις βότκες μας με την Αλέκα, το Μαϊλη κι άλλους εξέχοντες σκαντζόχοιρους του Μαρξισμού- Λενινισμού-Σταλινισμού… Δεν γνωρίζουν, άραγε, πως το λούμπεν (εξαθλιωμένο) προλεταριάτο αποτελεί την πιο καλή πελατεία των φασιστικών μορφωμάτων που έχουν πάρει τα πάνω τους στη χώρα μας; Επειδή όμως και ιστορία μελετούν και συγγράφουν, και είναι βαθείς γνώστες των “ψαρότοπων” του φασισμού και του ολοκληρωτισμού, κάτι άλλο συμβαίνει: Το μαγαζάκι να κρατήσουμε, έστω και μικρό, κι άσε το λαό να τον φάει η μαρμάγκα. Μέχρι να συνειδητοποιηθούν οι μάζες και να γεμίσει η Ελλάδα κομμουνιστές δι’ επιφοιτήσεως, το Κ.Κ.Ε. θα κάθεται σαν το σκαντζόχοιρο με προτεταμένα τα αγκάθια μη τυχόν και κολλήσει καμιά οππορτουνιστική ή αριστερίστικη ασθένεια. Αλέκα, κάποτε ο Γιωργάκης έλεγε πως μπορεί τους ΠΑΣΟΚΟΥΣ να τους πάρει ο λαός με τις πέτρες! Αναρωτήθηκες ποτέ μήπως εσένα και τους λοιπούς επιβήτορες του Κ.Κ.Ε σας πάρει ο λαός με τις πατάτες και τότε ούτε οι μεσάζοντες ούτε τα ΚΝΑΤ θα μπορέσουν να σας προστατέψουν; ένας ιδανικός και πένης εραστής της φτηνής πατάτας
Ακολουθεί αυτούσια η συνταγή για πατατοσαλάτα της Αλέκας: Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για τις φθηνές πατάτες 02/03/12 Με πρωταγωνιστές τα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών και την ενθάρρυνση της συγκυβέρνησης εξελίσσεται μία νέα ανήθικη εκστρατεία προπαγάνδας για την εξαπάτηση του λαού με τον κωδικό «κίνημα της πατάτας». Παίζουν και αξιοποιούν τον πόνο των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που καθημερινά αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Το λεγόμενο κίνημα της φθηνής πατάτας που προβάλλεται ως λύση ή ανακούφιση είναι σαν αυτά τα κόλπα που χρησιμοποιούν τα Super Market στο παιχνίδι των προσφορών. Είναι η συνέχεια του άθλιου κυβερνητικού εμπαιγμού ότι η ακρίβεια θα χτυπηθεί με τα «παρατηρητήρια τιμών» και τη διαφάνεια ή με τις επιτροπές ανταγωνισμού.
Η ακρίβεια που πνίγει τη λαϊκή οικογένεια οφείλεται πρώτα και κύρια στην κατακρεούργηση των μισθών, στην ανεργία, στα εξοντωτικά χαράτσια και τη βαριά έμμεση και άμεση φορολογία. Οφείλεται στα μονοπώλια και τα καρτέλ που δεσπόζουν σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Η αισχρή ληστεία που κάνουν στη λαϊκή οικογένεια μαζί, κυβέρνηση μέσω φόρων και μονοπώλια εισαγωγής και επεξεργασίας του πετρελαίου, επαναλαμβάνεται στον ένα ή τον άλλο βαθμό σε όλους τους τομείς.
Η αλήθεια είναι ότι τα μονοπώλια όσο θα υπάρχουν θα επιβάλλουν ληστρικές τιμές και θα καθορίζουν την ποιότητα των τροφίμων, των αγροτικών προϊόντων, των φαρμάκων, της ενέργειας, και όλων όσα είναι απαραίτητα για τη διαβίωση της λαϊκής οικογένειας. Ακόμα και εκεί που βγάζουν τις επιχειρήσεις που λειτουργούν ως μεσάζοντες, το όφελος είναι γι αυτούς και όχι για το λαό που καταναλώνει.
Ο στόχος προβολής του «κινήματος της φθηνής πατάτας» είναι ίδιος με εκείνον της προβολής του λεγόμενου κινήματος των πλατειών. Αποπροσανατολισμός των μικρών φτωχών αγροτών παραγωγών, απομάκρυνσή τους από το αγροτικό κίνημα με προσανατολισμό ρήξης με τα μονοπώλια και την ΕΕ. Να μη συνειδητοποιήσουν και αγωνιστούν ενάντια στους πραγματικούς υπεύθυνους για το ξεκλήρισμά τους, τα μονοπώλια, τις μεγάλες βιομηχανίες και τις αλυσίδες Super Market που εμπορεύονται τα προϊόντα τους, ελέγχουν τις εισαγωγές. Αυτά τα μονοπώλια αξιοποιούν τα όπλα που τους παρέχει η ΕΕ με την ΚΑΠ σε βάρος και της φτωχής αγροτιάς και των εργαζομένων – καταναλωτών.
Αυτή η κατάσταση αναδεικνύει την ανάγκη άλλου δρόμου ανάπτυξης. Η χώρα έχει όλες τις προϋποθέσεις να καλύψει με επάρκεια, ασφάλεια και φθηνά, τις διατροφικές ανάγκες του λαού σε αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα καθώς και τις ανάγκες της βιομηχανίας. Ότι αυτό δεν γίνεται καταδεικνύει πόσο είναι ώριμη και επιτακτική ανάγκη να υπάρξει κεντρικός πανεθνικός σχεδιασμός. Αυτό απαιτεί να γίνουν κοινωνική λαϊκή περιουσία όλες οι επιχειρήσεις, ο φυσικός και ορυκτός πλούτος και να δημιουργηθούν παραγωγικοί συνεταιρισμοί της μικρής και μεσαίας αγροτιάς. Το μεγαλοεμπόριο και οι εισαγωγές να είναι αποκλειστική υπόθεση του κράτους. Αυτό σημαίνει αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία. Η συσπείρωση με το ΚΚΕ είναι μονόδρομος για να γίνει ο λαός κυρίαρχος στον τόπο του και να απολαμβάνει τον πλούτο που ο ίδιος παράγει.
Δέκα κεντρικούς προγραμματικούς άξονες προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για μια αριστερή ριζοσπαστική πολιτική, την οποία θα μπορούσε να εφαρμόσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, «στηριγμένη σε ένα ενωτικό, αγωνιστικό, μαχητικό μαζικό κίνημα». Σύμφωνα με το τελικό κείμενο απόφασης της πρόσφατης Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ (18-19.2.2012), το οποίο παρουσιάζει Tο Βήμα, η πρόταση αφορά την περίοδο μέχρι τις εκλογές, τις ίδιες τις εκλογές, αλλά και τη μετεκλογική περίοδο.
Οι δέκα άξονες
Στην κατεύθυνση αυτή, οι κύριοι άξονες της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι εξής:
1. Απεμπλοκή από το μνημόνιο. Η τρόικα «πρέπει να απομακρυνθεί από τη χώρα». Ένας νέος συνασπισμός εξουσίας με ισχυρή λαϊκή εντολή θα καταγγείλει το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο, θα καταργήσει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που απορρέουν από αυτά, καθώς και τις δανειακές συμβάσεις και τις δεσμεύσεις τους.
2. Ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν.
3. Ανατροπή της λιτότητας/ αναδιανομή του πλούτου / εξεύρεση νέων πόρων. Περιλαμβάνονται μέτρα όπως: φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών, δήμευση περιουσίας σε περιπτώσεις διαφθοράς, ειδική εισφορά στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, άρση του τραπεζικού και εμπορικού απορρήτου, διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας, κρατικοποίηση της μεγάλης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, διεκδίκηση του γερμανικού κατοχικού δανείου, των επανορθώσεων και αποζημιώσεων για τα θύματα της κατοχής.
Ως κύρια άμεσα μέτρα επιβίωσης του λαού αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: αύξηση μισθών και συντάξεων, κατάργηση όλης της αντεργατικής νομοθεσίας των τελευταίων χρόνων, κατάργηση των άτυπων, μερικών και ελαστικών σχέσεων εργασίας, μείωση των έμμεσων φόρων, κατάργηση των χαρατσιών, μείωση της φορολόγησης των χαμηλών εισοδημάτων. Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Δέσμευση υπέρ των εργαζομένων της προσωπικής περιουσίας εργοδοτών που δεν καταβάλλουν τους μισθούς.
4. «Προτεραιότητα για την Αριστερά είναι η κοινωνία και οι ανάγκες της». Η κρίση χρέους, σημειώνεται, χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης χάριν των συμφερόντων του κεφαλαίου.
5. Προτάσσεται η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια λιτότητας. Σε αυτή την κατεύθυνση, «πρέπει να αξιοποιηθούν όλα τα όπλα επιθετικής αναδιαπραγμάτευσης του χρέους, τα οποία δίνουν χρόνο για να εξελιχθεί ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της οικονομίας της χώρας». Στη θέση «της αδιέξοδης και καταστροφικής διαδικασίας του PSI», αντιπροτείνεται αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές για εύλογο χρονικό διάστημα.
6. Δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό κοινωνικό-δημοκρατικό έλεγχο. Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
7. Μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και για ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, στη βάση των αναγκών της κοινωνίας και της προστασίας του περιβάλλοντος
9. Υπεράσπιση της δημοκρατίας (εισαγωγή μορφών άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας και κοινωνικού ελέγχου, η διεκδίκηση νομιμοποίησης και ίσων δικαιωμάτων για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, η απλή αναλογική, η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος)
10. Λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία. Ριζικός αναπροσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής, απεγκλωβισμός από το ΝΑΤΟ και «τον επικίνδυνο άξονα στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ». Υιοθέτηση μιας νέας, πολυδιάστατης και ενεργητικής, εξωτερικής πολιτικής με στόχο την ειρήνη, τη σταθερότητα και τη συνεργασία των λαών.
Μανιφέστο συμπαράστασης στον ελληνικό λαό από Γάλλους διανοούμενους: Στην Ελλάδα διακυβεύεται η τύχη των ευρωπαϊκών λαών
Μανιφέστο συμπαράστασης στον ελληνικό λαό από Γάλλους διανοούμενους: Στην Ελλάδα διακυβεύεται η τύχη των ευρωπαϊκών λαών
Ημερομηνία δημοσίευσης: 23/02/2012
Τη στιγμή που ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 25.000 άστεγοι περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, το 30% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα και το κρύο, νεόφτωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλλουν αρκετές προσπάθειες», επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο και καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις μεσαίες τάξεις.
Ο στόχος δεν είναι σε καμία περίπτωση η «σωτηρία» της Ελλάδας: όλοι οι οικονομολόγοι που είναι άξιοι του ονόματός τους συμφωνούν επ' αυτού. Το ζητούμενο είναι να κερδηθεί χρόνος προκειμένου να σωθούν οι πιστωτές, ενώ παράλληλα η χώρα οδηγείται σε μια προδιαγεγραμμένη χρεωκοπία. Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί, σε δεύτερο χρόνο, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μοντέλο που δοκιμάζεται πάνω στους Έλληνες είναι εκείνο μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν να έχουν μια εργασία καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης.
Προκειμένου όμως αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει τον στόχο της χρειάζεται να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Με διαταγή των σωτήρων, βλέπουμε λοιπόν να εγκαθίστανται στην Ευρώπη κυβερνήσεις τεχνοκρατών που περιφρονούν τη λαϊκή κυριαρχία. Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα, στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους «αντιπροσώπους του λαού» να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες. Έτσι, από τη στιγμή που οι βουλευτές επικύρωσαν τη διαμετρικά αντίθετη με την εντολή που είχαν λάβει σύμβαση που τους υπαγόρευσε η Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μια εξουσία στερούμενη δημοκρατικής νομιμότητας υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τριάντα ή σαράντα χρόνια. (...)
Ταξικός πόλεμος εναντίον όλης της κοινωνίας
Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα την εμβάθυνση του ελληνικού εθνικού χρέους, το οποίο, με τη βοήθεια των σωτήρων που δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια, έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί στα ύψη προσεγγίζοντας το 170% ενός ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε ελεύθερη πτώση, ενώ το 2009 δεν αντιπροσώπευε παρά το 120%. Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι αυτός ο εσμός σχεδίων σωτηρίας -τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά ως «τελικά»- δεν στόχευε παρά στο να εξασθενίσει ολοένα και περισσότερο τη θέση της Ελλάδας, ούτως ώστε, στερούμενη κάθε δυνατότητας να προτείνει από μόνη της τους όρους μιας ανασυγκρότησης, να εξαναγκαστεί να εκχωρήσει τα πάντα στους πιστωτές της υπό τον εκβιασμό «καταστροφή ή λιτότητα». Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου για την άλωση μιας κοινωνίας στο σύνολό της.
Σκόπιμα χρησιμοποιούμε εδώ όρους που ανήκουν στη στρατιωτική ορολογία: πρόκειται σαφώς για πόλεμο που διεξάγεται με τα μέσα της οικονομίας, της πολιτικής και του δικαίου, πόλεμο ταξικό εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Και τα λάφυρα που η χρηματοπιστωτική τάξη υπολογίζει να αποσπάσει από «τον εχθρό» είναι τα κοινωνικά κεκτημένα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά αυτό που διακυβεύεται σε τελική ανάλυση είναι η δυνατότητα για μια ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή εκείνων που δεν παράγουν ή δεν καταναλώνουν αρκετά σε σύγκριση με τις στρατηγικές μεγιστοποίησης του κέρδους δεν πρέπει να διατηρηθεί.
Έτσι, η αδυναμία μιας χώρας πιασμένης στη μέγκενη της χωρίς όρια κερδοσκοπίας και των καταστροφικών σχεδίων σωτηρίας, γίνεται η μυστική πόρτα από την οποία εισβάλλει βίαια ένα μοντέλο κοινωνίας σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του νεο-φιλελεύθερου φονταμενταλισμού. Μοντέλο που προορίζεται για ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα, και γι' αυτό η υπεράσπιση του ελληνικού λαού δεν είναι συρρικνώσιμη σε μια χειρονομία αλληλεγγύης ή αφηρημένης ανθρωπιάς: διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Παντού η «επιτακτική αναγκαιότητα» μιας «οδυνηρής, αλλά σωτήριας» λιτότητας θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί κατευθείαν σε αυτήν.
Μπροστά σε αυτή την οργανωμένη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην καταστροφή και των τελευταίων νησίδων της δημοκρατίας, καλούμε τους συμπολίτες μας, τους Γάλλους και Ευρωπαίους φίλους μας να εκφρασθούν σθεναρά. Δεν πρέπει να αφήσουμε το μονοπώλιο του λόγου στους ειδήμονες και στους πολιτικάντηδες. Το γεγονός ότι το αίτημα κυρίως των Γερμανών και των Γάλλων ιθυνόντων είναι η απαγόρευση πλέον των εκλογών στην Ελλάδα μπορεί να μάς αφήνει άραγε αδιάφορους; Ο στιγματισμός και η συστηματική δυσφήμηση ενός λαού δεν θα άξιζε άραγε απάντηση; Είναι δυνατόν να μην υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στη θεσμική δολοφονία του ελληνικού λαού; Και μπορούμε άραγε να σιωπούμε μπροστά στην καταναγκαστική εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θέτει εκτός νόμου ακόμη και την ίδια την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης;
Να αναχαιτίσουμε τη ρητορική του φόβου
Βρισκόμαστε σε σημείο μη επιστροφής. Είναι επείγον να δώσουμε τη μάχη των αριθμών και τον πόλεμο των λέξεων για να αναχαιτίσουμε την ακραιο-φιλελεύθερη ρητορική του φόβου και της παραπληροφόρησης. Είναι επείγον να αποδομήσουμε τα μαθήματα ηθικής που συσκοτίζουν την πραγματική διαδικασία που εκτυλίσσεται μέσα στην κοινωνία. Είναι κάτι περισσότερο από επείγον να απομυθοποιήσουμε τη ρατσιστική εμμονή περί ελληνικής «ιδιαιτερότητας», που φιλοδοξεί να αναγάγει τον υποτιθέμενο εθνικό χαρακτήρα ενός λαού (τεμπελιά ή κατά βούληση πονηριά) σε πρωταρχική αιτία μιας κρίσης η οποία στην πραγματικότητα είναι παγκόσμια. Αυτό που μετρά σήμερα δεν είναι οι ιδιαιτερότητες, πραγματικές ή φαντασιακές, αλλά τα κοινά: η τύχη ενός λαού που θα επηρεάσει και τους άλλους.
Πολλές τεχνικές λύσεις έχουν προταθεί για να βγούμε από το δίλημμα «ή καταστροφή της κοινωνίας ή πτώχευση» (πράγμα που σημαίνει, το βλέπουμε σήμερα: "και καταστροφή και πτώχευση"). Όλες οι λύσεις πρέπει να εξεταστούν σαν στοιχεία στοχασμού προκειμένου να οικοδομήσουμε μιαν άλλη Ευρώπη. Αλλά κατ’ αρχάς πρέπει να καταγγείλουμε το έγκλημα, να αναδείξουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός, εξ αιτίας των «σχεδίων βοήθειας» τα οποία έχουν συλληφθεί από και για τους κερδοσκόπους και τους πιστωτές. Τη στιγμή που ένα κίνημα υποστήριξης υφαίνεται σε όλο τον κόσμο, όπου τα δίκτυα Ίντερνετ βουίζουν από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι Γάλλοι διανοούμενοι θα ήταν άραγε οι τελευταίοι που θα ύψωναν τη φωνή τους υπέρ της Ελλάδας; Χωρίς να περιμένουμε περισσότερο, ας πολλαπλασιάσουμε τα άρθρα, τις παρεμβάσεις στα μέσα, τις συζητήσεις, τις εκκλήσεις, τις διαδηλώσεις. Γιατί κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη, κάθε πρωτοβουλία είναι επείγουσα. Σε ό,τι μας αφορά, ιδού τι προτείνουμε: να προχωρήσουμε τάχιστα στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής διανοουμένων και καλλιτεχνών για την αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό που αντιστέκεται. Αν δεν είμαστε εμείς, ποιος θα είναι; Αν δεν είναι τώρα, πότε θα είναι; Βίκη ΣΚΟΥΜΠΗ, αρχισυντάκτρια του περιοδικού αλήthεια, Αθήνα. Michel SURYA, διευθυντής του περιοδικού Lignes, Παρίσι. Δημήτρης Βεργέτης, διευθυντής του περιοδικού αλήthεια.
Και Daniel ALVARO, Alain BADIOU, Jean-Christophe BAILLY, Etienne BALIBAR,Fernanda BERNARDO, Barbara CASSIN, Bruno CLEMENT, Danièle COHEN-LEVINAS, Yannick COURTEL, Claire DENIS, Georges DIDI-HUBERMANN, Roberto ESPOSITO, Francesca ISIDORI, Pierre-Philippe JANDIN, Jèrôme LEBRE, Jean-Clet MARTIN,Jean-Luc NANCY, Jacques RANCIERE, Judith REVEL, Elisabeth RIGAL, Jacob ROGOZINSKI, Avital RONELLU, go SANTIAGO, Beppe SEBASTE, Michele SINAPI, Enzo TRAVERSO
* Το κείμενο μεταφράστηκε από τον ιστοχώρο Ένωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ
Νέα συγκέντρωση στο Σύνταγμα Κυριακή 19 Φλεβάρη 4μμ - Ανακοίνωση του Δικτύου Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Καλούμε σε παλλαϊκή συμμετοχή στη νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας, που διοργανώνουν συνδικάτα και κοινωνικά κινήματα, την Κυριακή 19/02, 4μμ στο Σύνταγμα ενάντια στη νέα αποικιοκρατική σύμβαση και το δρακόντειο μνημόνιο που τη συνοδεύει, τα οποία οδηγούν το λαό σε εξαθλίωση και ταπείνωση και τη χώρα σε ολοκληρωτική καταστροφή.
Ο λαός δεν φιμώνεται!
Δεν τρομοκρατείται από τα εκβιαστικά διλήμματα και την καταστολή!
Συνεχίζουμε τον αγώνα!
Ή εμείς ή αυτοί!
Μαζί μπορούμε να διώξουμε την κυβέρνηση, την τρόικα, τα μνημόνια και τις βάρβαρες πολιτικές τους!
Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίζει τους εκατοντάδες χιλιάδες λαού, που συμμετείχαν στα μεγαλύτερα συλλαλητήρια που έγιναν ποτέ στη χώρα. Η κοσμοσυρροή, οι γεμάτοι δρόμοι και πλατείες, η λαοθάλασσα της πλατείας Συντάγματος ήταν αυτά που έσπασαν το κλίμα της απίστευτης κυβερνητικής κινδυνολογίας, που άσκησαν τη μέγιστη πολιτική πίεση και άλλαξαν εντελώς τη ροή των εξελίξεων. Το κίνημα έστειλε σαφές μήνυμα αντίστασης στην τρόικα, η οποία βλέπει ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου δεν υποκύπτουν στους εκβιασμούς και συνεχίζουν να αγωνίζονται.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου βγαίνει από αυτή τη διαδικασία εξαιρετικά αποδυναμωμένη πολιτικά και ηθικά. Επιβεβαιώνεται ότι είναι ένας δοτός πρωθυπουργός, σε μια κυβέρνηση που κλονίζεται, με μια Βουλή που είναι σε πλήρη δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση. Το νέο μνημόνιο έχει καταδικαστεί στη συνείδηση των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων και θα συναντά σε κάθε απόπειρα υλοποίησής του την οργανωμένη και αποφασιστική αντίδραση του λαού.
Ο αγώνας του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας δεν τελείωσε με τη ψήφιση του νόμου. Αντίθετα, τώρα που το πολιτικό σύστημα κλονίζεται πρέπει να ενταθεί η πάλη. Η εξέγερση του λαού είναι αυτή που θα επιβάλει την παραίτηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, που θα ακυρώσει στον τύπο και στην πράξη τα μνημόνια, που θα ανοίξει το δρόμο για να μιλήσει ο λαός με τη ψήφο του.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τους ανθρώπους του πολιτισμού, τη νεολαία, να βγουν πάλι στους δρόμους, να ξεσηκωθούν να αναλάβουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες στους χώρους δουλειάς και κατοικίας. Καλούμε τους μαζικούς φορείς να κινητοποιηθούν, να δημιουργήσουν μεγάλα αγωνιστικά γεγονότα με κεντρικό μήνυμα: Να φύγουν αυτοί και η πολιτική τους. Ή αυτοί ή εμείς!
Στις σημερινές συνθήκες ο ρόλος της αριστεράς, ως εναλλακτικής λύσης στο σκηνικό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, στο σκηνικό εξαθλίωσης, που στήνει το αστικό πολιτικό σύστημα, έχει γίνει καθοριστικός. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρινόμενος σε αυτή την ανάγκη έχει προβάλει την ιδέα της συμπαράταξης όλων των δυνάμεων της αριστεράς, αλλά και όσων έχουν διαχωρίσει με σαφήνεια και συνέπεια τη θέση τους από την πολιτική της λιτότητας και των μνημονίων, από την πολιτική της μεταλλαγμένης νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας. Θα συνεχίσει σε αυτή την κατεύθυνση, ώστε να ανατραπούν: ο κατήφορος, η εξάρτηση, ο βραχνάς του χρέους και οι σκληρές ταξικές πολιτικές που έχουν γονατίσει την κοινωνία και έχουν οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και οικογένειες στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση.
Κείμενο κατάληψης δημαρχείου Αγίας Παρασκευής Μετατρέπουμε το δημαρχείο σε χώρο αγώνα και αντιπληροφόρησης απέναντι στη νέα επίθεση (κρατους, συγκυβέρνησης, τρόικας, ΔΝΤ, ΕΚΤ, αφεντικών) μέσων των νέων αντικοινωνικών μέτρων που στοχεύει στην νέα ολοκληρωτική εκμετάλλευσή μας.
Σπάμε τη σιωπή και τη συναίνεση που θέλουν να επιβάλλουν με τη βία τα παπαγαλάκια των καθεστωτικών ΜΜΕ. Δεν ξεχνάμε την Κυριακή 12/2, μέρα οργής και κοινωνικού ξεσηκωμού που αντιμετώπισε την καταστολή από τις αστυνομικές δυνάμεις που υπερασπίζονται όσους μας καταδυναστεύουν.
Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση του συλληφθέντα φίλου, γείτονα και συναγωνιστή μας Π.Κ., που αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες, επειδή διαδήλωνε συλλογικά μαζί μας στη μαζικότερη συγκέντρωση των τελευταίων δεκαετιών. Απαιτούμε την παύση κάθε δίωξης για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο που συνελλήφθη στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις της 10-12 φλεβάρη 2012.
Καλούμε τους κατοίκους και εργαζόμενους της Αγ.Παρασκευής να συναντηθούν στις συνελεύσεις μας και να αντισταθούν στη μιζέρια και στην εξαθλίωση που μας οδηγούν. Καλούμε τους/τις ανέργους σε συσπείρωση.
Καλούμε τους εργαζόμενους της τοπικής αυτοδιοίκησης και το σωματείο του δήμου να συμμετέχουν από κοινού στην κατάληψη και στις δράσεις στη γειτονιά μας.
Καλούμε κάθε συνέλευση κατοίκων να συνεχίσει τις αποκεντρωμένες κινήσεις αντίστασης και αλληλεγγύης, για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας..
Δημιουργούμε μια ζωντανή κινηματική και κοινωνική καθημερινότητα στο κατηλειμμένο δημαρχείο.
Τετάρτη 15/2 από το πρωί μοιράσματα κειμένων στους δρόμους, σε χώρους εργασίας, σε σχολεία και γειτονιές. στις 14.00 φέρνουμε φαγητό και τρώμε όλες-οι μαζί στην κατάληψη στις 19.00 ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης
Κατάληψη Δημαρχείου Αγίας Παρασκευής (Λ. Μεσογείων, κοντά στην κεντρική πλατεία Αγ.Παρασκευής)
Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στο σχέδιο νόμου «Δανειακή Σύμβαση – Νέο Μνημόνιο – PSI»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μία κυβέρνηση και ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει δε διεκδικεί. Μία κυβέρνηση και ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει δε διαπραγματεύεται. Όταν μάλιστα αυτή η κυβέρνηση δεν έχει τη λαϊκή εντολή και βρίσκεται σε απόλυτη, σε πρωτοφανή δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση, είναι μία κυβέρνηση που βρίσκεται σε πόλεμο με τον ίδιο το λαό της.
Ένα λαό περήφανο, ένα λαό που αντιστέκεται, ένα λαό που μήνες τώρα, δυο χρόνια τώρα έχει δείξει τη βούλησή του στους δρόμους και στις πλατείες, στις μεγάλες διαδηλώσεις, ένα λαό που για ακόμη μία φορά σήμερα έφαγε τόνους χημικά και δε διαλύεται. Είναι απέξω και διαδηλώνει, διαδηλώνει δημοκρατικά και ειρηνικά τη βούλησή του και όταν οι δυνάμεις καταστολής του κράτους αδυνατούν να τον οδηγήσουν στο σπίτι του, τότε αναλαμβάνουν δράση οι δυνάμεις του παρακράτους και οδηγούν σε έκτροπα τα οποία θέλουν να χρεώσουν στον ελληνικό λαό.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τα ψέματα τελείωσαν. Και καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να πάει μπροστά έχοντας τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού απέναντι. Για άλλη μια φορά αυτή η κοινοβουλευτική σύνθεση –έχω χάσει και τον αριθμό– βρίσκεται μπροστά σε ένα κοινοβουλευτικό και συνταγματικό πραξικόπημα.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι επιχειρείτε να τρομοκρατήσετε και να χειραγωγήσετε τον ελληνικό λαό, εσείς που με τις επιλογές σας ως τώρα έχετε οδηγήσει τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Δεν σας έχει μείνει, φυσικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της πλειοψηφίας, κανένα επιχείρημα που να μπορεί να σταθεί στη λογική και για αυτό καταφεύγετε στο φόβο και τον τρόμο. Δεν τολμά κανείς να παρακολουθήσει τα δελτία ειδήσεων των 8.00, στέλνετε μαζικά τον κόσμο στα σούπερ μάρκετ και τα ΑΤΜ, τρομοκρατείτε – ντελίριο τρομοκρατίας και υστερίας.
Ο Ρούσβελτ το 1933, θέλοντας να απαντήσει στην κρίση του 1929 είχε πει την ιστορική φράση: «το μόνο πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε είναι ο φόβος, είναι ο φόβος του λαού».
Το δικό σας δόγμα, κύριε Πρωθυπουργέ, από ό,τι κατάλαβα από το χθεσινό διάγγελμά σας είναι το ακριβώς αντίθετο διότι το μόνο που σας έχει μείνει να ποντάρετε είναι ο φόβος του λαού. Αυτή είναι η τελευταία σας ζαριά. Επενδύετε στο φόβο του λαού, μήπως και αποφύγετε την μήνιν και την οργή του.
Αυτή όμως είναι και η αδυναμία σας. Αυτό είναι και το αδιέξοδό σας. Διότι λαός που δοκιμάζεται δεν εκφοβίζεται, δεν τρομοκρατείται. Πεισμώνει και το πείσμα του θα γίνει οργή και η οργή διεκδίκηση και αργά ή γρήγορα αυτός ο λαός δε θα φιμωθεί.
Μας περιγράψατε χθες στο μήνυμά σας τις συνέπειες της χρεοκοπίας. Τις περιγράψατε μάλιστα με όρους και περιγραφές βγαλμένες από την Αποκάλυψη του Ιωάννη, κάτι αναντίστοιχο με έναν τεχνοκράτη σαν και εσάς.
Δεν εξηγήσατε όμως τι εννοείτε με τον όρο χρεοκοπία. Προφανώς αναφέρεστε στη μη πληρωμή των ομολογιούχων το Μάρτη και όχι στο ένα εκατομμύριο ανέργους και στα εκατομμύρια των νεόπτωχων συμπολιτών μας. Αυτό που εσείς ορίζετε ως χρεοκοπία προφανώς είναι το λεγόμενο πιστωτικό γεγονός.
Και σας ερωτώ και σας ζητώ να μου απαντήσετε με το χέρι στην καρδιά. Η ψήφιση του σημερινού πακέτου μέτρων θα αποτρέψει ή θα φέρει πιο κοντά αυτό το ενδεχόμενο; Γιατί κρύβεστε για άλλη μια φορά πίσω από κινδυνολογίες και δε λέτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό;
Το ίδιο το PSI το οποίο μας παρουσιάζετε ως σωτηρία ενέχει τον κίνδυνο του πιστωτικού γεγονότος.
Συζητάτε μέρες τώρα σα να έχετε εξασφαλίσει και θεωρείτε δεδομένο ότι για το PSI θα υπάρχει η προαπαιτούμενη συμμετοχή και δε θα ενεργοποιηθούν οι λεγόμενες ρήτρες αναγκαστικής συμμετοχής, τα λεγόμενα CACs, όταν είναι το πιθανότερο ενδεχόμενο να συμβεί και όταν αυτό το ενδεχόμενο θα οδηγήσει προφανώς και σε πιστωτικό γεγονός που με τόσο μελανά χρώματα περιγράφετε.
Αλλά ακόμα και αν εγώ, κύριε Πρωθυπουργέ, έχω άδικο και όλα δρομολογηθούν ευνοϊκά, γιατί δε μας λέτε εσείς, η κυβέρνησή σας, πάνω σε ποιο σενάριο πορεύεσθε;
Το PSI βασίστηκε πάνω στις εκτιμήσεις των δανειστών, ότι το πρώτο εξάμηνο του 2012, θα έχουμε 2% ανάπτυξη. Το 2011 κλείσαμε με 7% ύφεση και τώρα θα έχουμε 5% ύφεση με βάση την πρόβλεψη της τρόικας, δηλαδή 7% και βάλε.
Με τις ευνοϊκότερες υποθέσεις το 2020 θα είχαμε χρέος 120% του ΑΕΠ, δηλαδή τόσο όσο είχαμε όταν μπήκαμε σ’ αυτήν την περιπέτεια. Με τα σημερινά δεδομένα, με την ίδια τη ζωή να μας αποδεικνύει ότι για άλλη μια φορά έχετε πέσει έξω, είναι πλέον βέβαιο ότι το χρέος θα είναι μεταξύ 130% και 150% του ΑΕΠ το 2020 εάν όλα πάνε καλά.
Αυτά, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν τα λέω εγώ, δεν τα λέμε εμείς. Είναι προχθεσινές δηλώσεις του κ. Σόιμπλε και του ΔΝΤ.
Η Ελλάδα σύμφωνα με τα δικά σας σχέδια θα χρειάζεται 20 δις το χρόνο για να εξυπηρετεί το χρέος της τα επόμενα 20 χρόνια. Αυτό είναι η σωτηρία από τη χρεοκοπία; Ποιο πρόβλημα λοιπόν πάτε να λύσετε με αυτό το πακέτο των μέτρων;
Γιατί τρομοκρατείτε το λαό και γιατί κυρίως –κυρίως αυτό– γιατί για άλλη μια φορά δε λέτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό; Να σας πω γιατί. Γιατί ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο μνημόνιο είχε στόχο την έξοδο από την κρίση. Το μνημόνιο είχε και έχει σαν στόχο τη φτωχοποίηση των Ελλήνων και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Και αν η κυβέρνηση Παπανδρέου υλοποίησε το πρώτο μέρος, το πρώτο στάδιο αυτού του προμελετημένου εγκλήματος, τώρα η δικιά σας κυβέρνηση υλοποιεί το δεύτερο και χειρότερο και πιο επώδυνο στάδιο αυτού του προμελετημένου εγκλήματος.
Η έγκριση του νέου πακέτου των μέτρων και της νέας δανειακής σύμβασης όχι μόνο δε θα μας σώσει, από αυτό που ονομάζετε άτακτη χρεοκοπία, αλλά θα τη φέρει ακόμα πιο κοντά και με δυσμενέστερους όρους για τον ελληνικό λαό. Με δυο λόγια θα οργανώσει τη χρεοκοπία, αφού πρωτίστως εξασφαλίσει τους πιστωτές μας.
Αν αποδεχτούμε αυτό το πακέτο, η χώρα θα βρεθεί ακόμα πιο αποδυναμωμένη οικονομικά, κοινωνικά αλλά και νομικά απέναντι στο ενδεχόμενο της πτώχευσης διότι θα έχετε εκχωρήσει το σύνολο του χρέους στο αγγλικό δίκαιο και θα έχετε δώσει τη δυνατότητα να δικάζουν τη χώρα μας τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου. Διότι θα έχετε εκχωρήσει το δικαίωμα ασυλίας έναντι εθνικής κυριαρχίας και κυρίως γιατί θα έχετε φορτώσει τον ελληνικό λαό με ακόμα περισσότερα δισεκατομμύρια δυσβάσταχτου χρέους και θα έχετε δώσει ταυτόχρονα και πολύτιμο χρόνο, στους εταίρους μας, να μας ξεφορτωθούν με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και ας αφήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τη χρεοκοπία αυτοί που μας την ετοιμάζουν και μας τη σερβίρουν.
Και αφήστε επιτέλους αυτές τις απειλές για το πετρέλαιο, για τα φάρμακα, για τα τρόφιμα.
• Αν σας ενδιέφερε ότι δε θα έχουμε πετρέλαιο, δε θα υπογράφατε χωρίς την παραμικρή ένσταση το εμπάργκο στο Ιράν από το οποίο η χώρα μας προμηθεύεται το 35% του πετρελαίου που εισάγει.
• Αν σας ενδιέφερε πραγματικά η αδυναμία πρόσβασης στα φάρμακα δε θα κόβατε στο μισό τη φαρμακευτική δαπάνη αφήνοντας τις φαρμακαποθήκες άδειες από φάρμακα.
• Αν σας ενδιέφερε ότι δε θα έχουμε τρόφιμα δε θα αποφασίζατε να οδηγήσετε το 1/3 του πληθυσμού στην ακραία φτώχεια.
Και εν πάση περιπτώσει δε γίνεστε πιστευτοί όταν τα λέτε αυτά κινδυνολογώντας όταν με δικές σας αποφάσεις εδώ και δύο χρόνια έχετε οδηγήσει την οικονομία σε πιστωτική ασφυξία.
Ούτε οδοντόκρεμες δεν μπορεί να εισάγει η χώρα, οι εισαγωγικές εταιρείες, ούτε οδοντόκρεμες χωρίς κάρτα πίστωσης. Κανείς δε δίνει με πίστωση πια, όλοι τα θέλουν cash διότι θεωρούν πολύ υψηλό ρίσκο να πουλήσουν προϊόντα στην Ελλάδα όταν βρίσκεται υπό αυτό το καθεστώς. Και αυτό δεν είναι κάτι που θα συμβεί στο μέλλον, όταν ανοίξουν οι ουρανοί, είναι κάτι που συμβαίνει τώρα με τις δικές σας πολιτικές.
Ακούω εδώ και μέρες τον Υπουργό των Οικονομικών –δεν είναι στην Αίθουσα, δεν πειράζει– τον ακούω εδώ και μέρες να βρίσκεται σε ένα παραλήρημα επιθετικότητας. Είναι γνωστό, βέβαια, ότι η επιθετικότητα φανερώνει ενοχή και ανασφάλεια.
Μακάρι όμως, έστω και το ελάχιστο της επιθετικότητας που επιδεικνύει στους Βουλευτές και στον ελληνικό λαό, και χτες στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, στον Παναγιώτη Λαφαζάνη, να το επιδείκνυε και απέναντι στην τρόικα και στους εταίρους, και στον κ. Σόιμπλε και στους πιστωτές μας.
Αλλά, βεβαίως, έχει επιλέξει να παριστάνει το λέοντα στον ελληνικό λαό αλλά την όρνιθα όταν βρίσκεται απέναντι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης απέναντι στην τρόικα και στους πιστωτές.
Διότι δεν μπήκε καν στο κόπο να τους εξηγήσει ότι δεν μπορεί η Βουλή των Ελλήνων να κυρώσει διεθνείς συμφωνίες με παραπομπές σε άγνωστα κείμενα, να εξουσιοδοτεί τον Υπουργό των Οικονομικών εν λευκώ, ότι δεν μπορεί να αγνοεί το ίδιο το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τη Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία είναι διεθνής σύμβαση.
Όλα όσα ζητάτε να ψηφιστούν σήμερα η τρόικα και εσείς παραβιάζουν όχι ένα αλλά 8 άρθρα της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.
Αλλά, βεβαίως, δεν είναι μόνο ο κύριος Βενιζέλος. Είναι και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και αυτός δεν είναι– ο οποίος κατάφερε, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, να διανύσει τεράστια απόσταση και από αντιμνημονιακός να γίνει συνεγγυητής του μνημονίου και σήμερα ο βασικός εγγυητής του μνημονίου. Τι έγιναν αλήθεια αυτές κόκκινες γραμμές; Έγιναν κόκκινες κορδέλες;
Και χτες φάνηκε στην ομιλία του προς στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα να ξεχνάει ακόμη και αυτό το αίτημα για εκλογές, να το αφήνει στις καλένδες, όταν λέει, ολοκληρωθεί η διαδικασία του PSI.
Μα μήπως δεν γνωρίζετε, αγαπητοί συνάδελφοι της ΝΔ, ότι το συντομότερο PSI στην οικονομική ιστορία που γνωρίζουμε, ήταν αυτό της Ουρουγουάης και διήρκησε 50 ημέρες; Ενώ αυτό της Ρωσίας, η πρώτη του φάση διήρκησε 8 μήνες και η δεύτερη φάση ενάμιση χρόνο;
Πότε ακριβώς θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα; Και ποιος θα το ελέγξει αυτό; Νομίζετε ότι θα το ελέγξει ο κύριος Σαμαράς; Ο κύριος Βενιζέλος θα το ελέγξει, ο κύριος Παπαδήμος, βεβαίως, θα το ελέγξει. Αυτοί που χειρίζονται τη διαδικασία και από όσα ακούσαμε σήμερα, από αυτό εδώ το βήμα, από τον Υπουργό των Οικονομικών ο οποίος μας ζήτησε να επισπεύσουμε τη διαδικασία μην τυχόν και ενοχληθούν οι αγορές, οι οποίες ανοίγουν αύριο. Συμπεραίνουμε ότι οι αγορές θα ενοχληθούν πάρα πολύ αν κάποιος διεκδικήσει τη λαϊκή ετυμηγορία σ’ αυτόν τον τόπο. Συνεπώς, εκλογές θα κάνουμε όταν μας το επιτρέψουν οι αγορές. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Σήμερα, βεβαίως, η ελληνική Βουλή έχει μια μεγάλη ευκαιρία, έχει την τελευταία –θα έλεγα ίσως– ευκαιρία να ταυτιστεί με το λαϊκό αίσθημα, και με την αγωνιστική διάθεση του ελληνικού λαού. Δεν υπάρχει αμφιβολία αυτό που μας ετοιμάζουν τα κυρίαρχα συμφέροντα, οι κυρίαρχες δυνάμεις είναι ένα ολοκαύτωμα.
Πρέπει τώρα να προχωρήσουμε σε αναστολή πληρωμών για όσο χρειαστεί, ώστε να εξοικονομήσουμε τουλάχιστον 15 με 20 δις ευρώ το χρόνο και να διεκδικήσουμε τα διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια λιτότητας αλλά με δυνατότητα να αποπληρώνουμε το υπόλοιπο με ρήτρα ανάπτυξης, όπως έγινε για τη Γερμανία το 1953, σε μια διεθνή συμφωνία μεταξύ των οποίων 23 χωρών ήταν και η Ελλάδα που έδωσε αυτούς τους όρους στη Γερμανία.
Και όσα χρήματα εξοικονομήσουμε από αυτήν τη διαδικασία να πάνε στην ανάπτυξη, σε θέσεις εργασίας, στα νοσοκομεία, στα σχολεία και στα ασφαλιστικά ταμεία που καταρρέουν. Ούτε ένα ευρώ να μην πάει πια στους τοκογλύφους. Τα τελευταία έντεκα χρόνια πήγαν δεκάδες δις σε τόκους και τοκογλύφους.
Η χώρα πρέπει από σήμερα να βάλει ως πρώτιστο καθήκον να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, να ενισχύσει την ανάπτυξη, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, και όχι να πληρώνει τις τράπεζες και τους τραπεζίτες.
Όχι να νομοθετεί προς το συμφέρον των τραπεζών –130 δις σε 4 χρόνια– σε ρευστό και εγγυήσεις πήραν οι τραπεζίτες και τώρα τους δίνετε και τη δυνατότητα, στην ανακεφαλαιοποίηση, να έχει το κράτος κοινές μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου. Είναι ντροπή κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Είναι ντροπή.
Αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα και χρεοκόπησαν και τις τράπεζές τους, να θέλουν να συνεχίσουν να τις διοικούν, πάνω από τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζω ότι ο χρόνος είναι περιορισμένος και κλείνω κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρωθυπουργέ, στο χθεσινό σας διάγγελμα, αναφερθήκατε στην ιστορία του τόπου ξεκινώντας –όλως παραδόξως– 65 χρόνια πριν, από τον εμφύλιο. Παραλείψατε να αναφερθείτε ότι πριν από τον Εμφύλιο αυτή η χώρα έζησε και ένα πόλεμο, μία κατοχή και είχε και μία περίλαμπρη αντίσταση.
Ο ελληνικός λαός αντιστάθηκε. Και ήταν η πρώτη χώρα που έδωσε αυτή τη σπίθα της αντίστασης σε όλη την Ευρώπη. Και είπατε, στο διάγγελμά σας, «είτε καταλήγουμε σε μια συμφωνία που θα βάλει τη χώρα σε μια νέα τροχιά, είτε αν κάνουμε πίσω, δειλιάζοντας άλλη μια φορά στην ιστορία μας, θα πάμε σε κατάρρευση».
Ελπίζω, κύριε Πρωθυπουργέ, να μην το κάνατε εσκεμμένα αλλά άθελά σας αυτό το ατόπημα. Οφείλω, όμως, να σας ενημερώσω ότι ο ελληνικός λαός, στη σύγχρονη ιστορία αυτού του τόπου, δε δείλιασε ποτέ.
Και αν εσείς δεν το γνωρίζετε αυτό, δεν έχετε παρά να αντικρύσετε σ’ αυτά εδώ τα θεωρεία το Μίκη Θεοδωράκη και το Μανόλη Γλέζο. Τη σύγχρονη, τη ζωντανή ιστορία αυτού του τόπου, τους γνήσιους εκπροσώπους ενός λαού που δε δείλιασε ποτέ και είναι έξω στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς –εδώ και τρία χρόνια μάχεται, διαδηλώνει, δίνει το δικό του αγώνα καθημερινά και δεν κάνει πίσω, ούτε θα κάνει πίσω.
Δε θα γίνει αυτός ο λαός πειραματόζωο, δε θα ξηλώσουν την ιστορία και το μέλλον αυτού του λαού ούτε η κυρία Μέρκελ, ούτε κανένας άλλος. Αυτός ο λαός θα νικήσει.
Και ένας νέος συνασπισμός εξουσίας –σας το έχω πει δεκάδες φορές σ’ αυτή εδώ την αίθουσα– αποτέλεσμα μιας πλατιάς δημοκρατικής και πατριωτικής ενότητας, θα ξηλώσει μία-μία τις παράνομες συμβάσεις που υπογράφετε και ένα-ένα τα μέτρα που διαλύουν την κοινωνία και ξεπουλάνε τη χώρα.
Κύριες και κύριοι Βουλευτές, σας καλώ να συνειδητοποιήσετε και εσείς και όλοι μας ότι σήμερα κριτής όλων μας είναι η ιστορία και όχι οι χρεοκοπημένες πολιτικές ηγεσίες ενός καταρρέοντος πολιτικού συστήματος. Κριτής μας είναι η ιστορία και όλοι λογοδοτούμε σε έναν και μόνο – στον ελληνικό λαό ο οποίος θα μας κρίνει.
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΥΣ
ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
ΜΕ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
-Συλλαλητήριο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ σήμερα Πέμπτη 9/2/2012 στις 6 μμ στα Προπύλαια και πορεία στο Σύνταγμα.
-48ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ Παρασκευή 10 και Σάββατο 11 Φλεβάρη–ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΙΣ 11.00π.μ. στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ.Προσυγκέντρωση και τις δύο ημέρες με τα πρωτοβάθμια σωματεία στα Προπύλαια στις 10:30 π.μ. και πορεία στο Σύνταγμα. -Μαζική παλλαϊκή Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας και παραμονή στο Σύνταγμα (Όθωνος & Αμαλίας) Κυριακή 12 Φλεβάρη σε ώρα που θα ανακοινωθεί.
Η εμείς ή αυτοί: Αντίσταση – αλληλεγγύη - ανατροπή
