Δεν πρόκειται να συνηθίσουμε, δεν πρόκειται να φοβηθούμε

Δεν πρόκειται να συνηθίσουμε, δεν πρόκειται να φοβηθούμε

της Δανάης Λιοδάκη - Αρχιτεκτονική, Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

Έχω την αίσθηση ότι την πιο χαρακτηριστική και αποκαλυπτική, μέσα από το συμβολισμό της, δήλωση για τον πνιγμό των 12 μεταναστών-ριων στο Φαρμακονήσι την ακούσαμε δια στόματος Πρετεντέρη («πέθαναν προφανώς αφού καβάλησαν μια βάρκα στο Αιγαίο»), καθώς και από τον υπουργό Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη («άλλοι σώθηκαν, άλλοι πέθαναν»). Οι πρόσφυγες που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις χώρες προέλευσής τους περνάνε με αυτές τις δηλώσεις στη σφαίρα του εν δυνάμει νεκρού. Η επιλογή τους είναι λογικό να τους οδηγήσει στο θάνατο, επομένως η ζωή τους ίσως να μην είναι και τόσο άξια να βιωθεί. Ταυτόχρονα, η απάντηση για το πώς θα εξασφαλίσουμε την ασφάλεια της ζωής μας δίνεται και δίνεται καθημερινά, και είναι απλή: μην καβαλάτε βάρκες στο Αιγαίο, μην έρχεστε σε επαφή με τοξικοεξαρτημένους και εξαθλιωμένους καθώς αποτελούν υγειονομική βόμβα, βοηθείστε μας να πιάσουμε τους τρομοκράτες, μην υπερασπίζεστε τα δικαιώματά σας, μη διαμαρτύρεστε για την καταστροφή, με ωριμότητα και εγκαρτέρηση δεχτείτε την επίθεση και κλειστείτε σπίτια σας.

Oι φοιτητές και οι φοιτήτριες που συμμετέχουμε στην Aριστερή Eνότητα σήμερα βρεθήκαμε για άλλη μία φορά στο δρόμο, σε μια συμβολική διαμαρτυρία στο γραφείου του υπουργού Βαρβιτσιώτη για τους πνιγμούς της προηγούμενης εβδομάδας και σε μία προσπάθεια να πούμε και πάλι το αυτονόητο: δε θα εξοικειωθούμε με το θάνατο και τους αυτουργούς του. Δε θα μάθουμε να μην μας αφορούν οι νεκροί στο Αιγαίο και τον Έβρο. Δεν θα καταλάβουμε ούτε θα συμμεριστούμε τη φυσικότητα και την απλότητα με την οποία η κυβέρνηση κατατάσσει τους ανθρώπους στους εν δυνάμει νεκρούς.

Για την αδυναμία μας να ασπαστούμε τον κοινωνικό κανιβαλισμό βρεθήκαμε απέναντι στη σκληρή και αναίτια καταστολή του κράτους. Το σύνολο σχεδόν όσων συμμετείχαμε στον ακτιβισμό βρεθήκαμε στη ΓΑΔΑ, ενώ ένας σύντροφός μας, ο Νώντας Φλώρος, οδηγείται στον εισαγγελέα. Γιατί δεν έπρεπε να ακούσει κανείς για το Φαρμακονήσι, παρά μόνο ό, τι λέγεται από τον Πρετεντέρη, τον Βαρβιτσιώτη και τα κυρίαρχα μέσα. Γιατί η αλληλεγγύη που εκφράσαμε στους πρόσφυγες που διασώθηκαν και σε όλους τους μετανάστες φαίνεται να μη μπορεί να χωρέσει στο κοινωνικό μοντέλο που θέλουν να επιβάλουν. Λογικό, καθώς η παραμικρή αμφισβήτηση του κυρίαρχου ανοίγει μεγάλες ρωγμές στην αφήγησή τους. Όπως φαίνεται, γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί με κάθε τρόπο ότι η διαμαρτυρία και η αντίσταση δε μπορούν να εκφράζονται στο δημόσιο χώρο και λόγο. Το έχουμε καταλάβει τα τελευταία χρόνια: βρισκόμαστε απέναντι σε μία άτεγκτη κυβέρνηση μηδενικής ανοχής, που ζει στην ψευδαίσθηση της εξάντλησης της δικής της επταετίας.

Δυστυχώς γι΄ αυτούς, το μόνο που δεν κατάφεραν σήμερα είναι να μας τρομοκρατήσουν. Γιατί όσο βαθαίνει η επίθεση και ο αυταρχισμός, τόσο μας πείθουν ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς, παρά ανοίγοντας δρόμους πλατιούς ενάντια στο σκότος. Εξάλλου το πιο περίεργο με την ιδέα της αντίστασης, είναι ότι δε μπορεί να καμφθεί από μία σύλληψη ή από 48 προσαγωγές. Αντίθετα δυναμώνει. Θα ξανασυναντηθούμε λοιπόν από αύριο στους δρόμους, μαζί με το Νώντα και όσους προσήχθησαν. Ας ετοιμαστεί η κυβέρνηση για την επόμενη απόπειρα τρομοκράτησής μας. Ας ετοιμαστεί για την επόμενη αποτυχημένη απόπειρά να μας συνηθίσει να ζούμε χωρίς ελευθερία. Μπορεί να μας βρει αύριο στο Κερατσίνι.