Καταμερισμός αρμοδιοτήτων της Πολιτικής Γραμματείας

Στη σημερινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, το όργανο κατέληξε στον καταμερισμό βασικών αρμοδιοτήτων των μελών του. Ο καταμερισμός έχει ως εξής:
Αναγνωστοπούλου Σϊα: Ινστιτούτο Ν. Πουλαντζάς
Δρίτσας Θοδωρής: Συντονισμός Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Κόμματος , Τομέας Άμυνας
Θεοδωρακοπούλου Νατάσα: Τομέας Ευρωπαϊκή πολιτική και διεθνείς σχέσεις , Φεμινιστική Πολιτική
Καλαμαρά Έφη: Επικεφαλής Οργανωτικού Γραφείου
Κνήτου Κατερίνα: Αυτοδιοίκηση, Περιβάλλον, Οργανωτικό Γραφείο
Κοτσακάς Αντώνης: Οργανωτικό Γραφείο
Λάμπρου Πάνος: Τομέας Δικαιώματα, Προσφυγικό – Μεταναστευτικό , Τομέας Αλληλεγγύη
Μπαλάφας Γιάννης: Τομέας Υγείας
Μπαλτάς Αριστείδης: Πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ – Τομέας Θεωρίας
Σβίγκου Ράνια: Εκπρόσωπος Τύπου , ΜΜΕ
Σκορίνης Νίκος: Τομέας Οικονομίας – Ανάπτυξης
Φίλης Νίκος: Πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ, Τομέας Πολιτισμού
Χριστοδουλοπούλου Τασία: Τομέας Δημόσιας Διοίκησης, Τομέας Δικαιοσύνης

Ένας κόσμος υπερανθρώπων (από TVXS)

Ένα ζοφερό μέλλον προβλέπει ο φυσικός και συγγραφέας, Στίβεν Χόκινγκ σε έκθεση του που δημοσιεύτηκε στους Sunday Times, η οποία έχει προκαλέσει διάφορες αντιδράσεις. Σε αυτό το μέλλον, η πλούσια ελίτ θα μπορεί να χρησιμοποιήσει την επιστήμη της γενετικής για να «επεξεργαστεί» και να «αναβαθμίσει» το DNA των παιδιών της.
Ειδικότερα, ο Χόκινγκ παρουσίασε την πιθανότητα ότι η γενετική μηχανική θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα νέο είδος υπεράνθρωπου που θα είχε τη δυνατότητα να καταστρέψει την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Η έκθεση αποτελεί «προπομπό» του τελευταίου βιβλίου που έγραψε με τίτλο «Σύντομες απαντήσεις με μεγάλα ερωτήματα», το οποίο θα δημοσιευθεί σήμερα Τρίτη 16 Οκτωβρίου.
«Είμαι βέβαιος ότι κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, οι άνθρωποι θα ανακαλύψουν τρόπους για να τροποποιήσουν όχι μόνο τη νοημοσύνη, αλλά και τα ένστικτα, όπως την επιθετικότητα. Πιθανότατα θα ψηφιστούν νόμοι κατά της γενετικής τροποποίησης ανθρώπινων όντων. Όμως μερικοί άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να αντισταθούν στον πειρασμό να βελτιώσουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, όπως η μνήμη, η αντίσταση στις ασθένειες και η μακροβιότητα», αναφέρει χαρακτηριστικά στην έκθεσή του ο Χόκινγκ.
Στις τελευταίες σκέψεις του για το σύμπαν, ο φυσικός υποστήριξε ότι οι πλούσιοι σύντομα να είναι σε θέση να επιλέξουν να επεξεργαστούν τα γονίδια τους για να δημιουργήσουν υπεράνθρωπες δυνάμεις, όπως ενισχυμένη μνήμη, αντοχή στις ασθένειες και αυξημένη νοημοσύνη.
Ο Χόκινγκ θεωρεί ότι οι ανακαλύψεις που πρόκειται να σημειωθούν σύντομα στη γενετική θα βάλουν σε πειρασμό, ιδίως τους ισχυρούς και πλούσιους ανθρώπους να προσπαθούν να βελτιώσουν τον εαυτό τους και να εξασφαλίσουν ένα διανοητικό και γονιδιακό «προβάδισμα». Αυτό φυσικά θα έχει σοβαρότατες συνέπειες για τους «μη βελτιωμένους» ανθρώπους.
«Μόλις εμφανιστούν οι υπεράνθρωποι, θα υπάρξουν σημαντικά προβλήματα όσον αφορά τους μη τροποποιημένους ανθρώπους, που δεν θα μπορούν να τους ανταγωνιστούν. Λογικά, κάποια στιγμή θα εκλείψουν ή σημαντικότητά τους θα υποβαθμιστεί. Θα αντικατασταθούν από όντα που θα σχεδιάζουν και θα βελτιώνουν συνεχώς τον εαυτό τους, με ολοένα και αυξανόμενο ρυθμό», υπογραμμίζει ο φυσικός.

Η θεωρία αυτή αναφέρεται σε τεχνικές όπως το Crispr-Cas9, ένα σύστημα επεξεργασίας DNA που εφευρέθηκε πριν από έξι χρόνια, επιτρέποντας στους επιστήμονες να τροποποιούν επιβλαβή γονίδια ή να προσθέτουν νέα. Μάλιστα το νοσοκομείο Great Ormond Street στο Λονδίνο έχει χρησιμοποιήσει ήδη την επεξεργασία γονιδίων για τη θεραπεία παιδιών που πάσχουν από  ένα σπάνιο είδος λευχαιμίας.
Τι είναι το Crispr;
Το Crispr, ή όπως είναι το πλήρες όνομα Crispr-Cas9, επιτρέπει στους επιστήμονες να στοχεύουν και να επεξεργάζονται με ακρίβεια κομμάτια του γονιδιώματος. Όταν ένας ιός προσβάλει το βακτηριακό κύτταρο, το ανοσοποιητικό CRISPR σύστημα του βακτηρίου αιχμαλωτίζει ένα τμήμα του DNA του ιού και το ενσωματώνει μέσα στο δικό του DNA. Με τον τρόπο αυτό το ανοσοποιητικό σύστημα του βακτηρίου αναγνωρίζει τον ιό από τον οποίο προήλθε και εξουδετερώνει την επίθεση καταστρέφοντας το γονιδίωμα του ιού που είναι απαραίτητο για την αναπαραγωγή του.
Ωστόσο, πολλοί επιστήμονες εκφράζουν αμφιβολίες σχετικά με την πρόβλεψη του Χόλινγκ, υποστηρίζοντας ότι ελάχιστοι γονείς θα ρίσκαραν να χρησιμοποιήσουν ανάλογες τεχνικές στα υγιή παιδιά τους, τη στιγμή που υπάρχει πάντα η πιθανότητα να έχουν παρενέργειες.
Ο αστρονόμος Lord Rees από τη μεριά του, ο οποίος ήταν φίλος του Χόκινγκ στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, σημείωσε ότι ήδη μια τράπεζα σπερματοζωαρίων στην Καλιφόρνια προσφέρει μόνο «ελίτ» σπέρμα.

Αλ. Τσίπρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να γίνει η κινητήριος δύναμη προοδευτικών συγκλίσεων

Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και Πρωθυπουργού στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής

 

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η παρουσία της Αριστεράς στην κυβέρνηση είναι μια διαρκής, ανοιχτή πρόκληση, ιστορικών διαστάσεων θα έλεγα.
Αλλά έχω την αίσθηση πια - και νομίζω ότι την έχετε και εσείς και την έχει και όλος ο ελληνικός λαός - ότι τα δύσκολα τα έχουμε αφήσει πίσω μας και τώρα έρχεται επιτέλους η ώρα να δρέψουμε τους καρπούς των κόπων μας και της μεγάλης προσπάθειάς μας να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια της λιτότητας, από την σκληρή περίοδο της κρίσης, της σκληρής λιτότητας και της επιτροπείας.
Διότι η Αριστερά ήταν είναι και θα είναι πάντα βέβαια στην πρώτη γραμμή του αγώνα, ενός διαρκούς αγώνα ενάντια στην αδικία και στην εκμετάλλευση. Άρα δεν τελειώνουν οι μάχες και οι αγώνες. Ανοίγουν μπροστά μας ίσως μεγαλύτερες και σημαντικότερες.

Η παρουσία της Αριστεράς στη κυβέρνηση, είναι μια διαρκής, ανοιχτή πρόκληση ιστορικών διαστάσεων. Ομιλία στις εργασίες της ΚΕ του @syriza_gr. https://t.co/11gmY3btVg

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

 Όμως, νομίζω ότι από τις 21 Αυγούστου και μετά έχουμε αποδείξει πάρα πολύ σημαντικά πράγματα.
Πρώτα απ’ όλα, αποδείξαμε ότι αυτό που φαινόταν κάποτε ουτοπία, να πετύχουμε εμείς δηλαδή εκεί που απέτυχαν τρεις συνεχόμενες κυβερνήσεις, ήταν τελικά εφικτό.
Αποδείξαμε ότι υπάρχεις δρόμος εξόδου από την κρίση, προστατεύοντας ταυτόχρονα τους πιο ευάλωτους και κρατώντας όρθια την κοινωνία. Και νομίζω ότι ανοίγουμε πλέον μια νέα σελίδα έξω από τα μνημόνια, με στόχο να αποδείξουμε ότι όχι μόνο μπορέσαμε να πετύχουμε την έξοδο από τα μνημόνια, αλλά μπορούμε να πετύχουμε και το όραμά μας, τον στόχο μας για μια Ελλάδα της κοινωνικής δικαιοσύνης,
Για μια Ελλάδα του σεβασμού στα εργασιακά δικαιώματα,
Για μια Ελλάδα και της ισότητας,
Να μπορέσουμε, δηλαδή να αποδείξουμε ότι και αυτοί οι σημαντικοί στόχοι δεν είναι ουτοπία.

Από την 21η Αυγούστου και έπειτα, ανοίξαμε μια νέα σελίδα. Με στόχο να αποδείξουμε ότι η Ελλάδα της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σεβασμού στα εργασιακά δικαιώματα, της ισότητας, της ισονομίας, δεν είναι ουτοπία. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Έχουμε ήδη βάλει μπρος, τις πρώτες αναγκαίες παρεμβάσεις που θα βελτιώσουν άμεσα τη ζωή εκατομμυρίων συμπολιτών μας το επόμενο διάστημα.
Τις ανακοινώσαμε πριν ένα μήνα στη ΔΕΘ και πλέον βρισκόμαστε στην τελική ευθεία της νομοθέτησής τους μέχρι τέλος του έτους, μέχρι το τέλος του 2018, μέχρι τα Χριστούγεννα, τις γιορτές του 2018.
Και αναφέρομαι στη μείωση του ΕΝΦΙΑ έως και 50% για τους πολλούς στην επόμενη διετία.
Αναφέρομαι στη γενναία μείωση στις ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, των αγροτών και των επιστημόνων
Αναφέρομαι στην επιδότηση ενοικίου για αυτούς που δυσκολεύονται -και δεν είναι λίγοι αυτοί.
Αναφέρομαι στην καταβολή των αναδρομικών σε ένστολους, γιατρούς, πανεπιστημιακούς, σε δικαστικούς. Χρωστούμενα από παρεμβάσεις και παραβιάσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, που εμείς έχουμε πλέον τη δημοσιονομική δυνατότητα να αποκαταστήσουμε.
Αναφέρομαι στην κατάργηση του τέλους Επιτηδεύματος για συνεταιρισμένους αγρότες, συνεταιρισμούς και Κοινωνικές Επιχειρήσεις
Στην επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς .

Έχουμε βάλει μπρος, τις πρώτες αναγκαίες παρεμβάσεις που θα βελτιώσουν άμεσα τη ζωή εκατομμυρίων συμπολιτών μας. Μείωση του ΕΝΦΙΑ έως και 50% για τους πολλούς, μείωση στις ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, αγροτών και επιστημόνων, επιδότηση ενοικίου κ.α. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Όλες αυτές είναι παρεμβάσεις που θα νομοθετήσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα στη Βουλή.
Είναι τα πρώτα μέτρα μιας μεγάλης διαδρομής που ανοίγεται μπροστά μας. Μιας διαδρομής με προκλήσεις αλλά και με δυνατότητες.
Και είναι τα μέτρα τα οποία θα φέρουμε στη Βουλή, φέρνοντας ταυτόχρονα τα κόμματα της αντιπολίτευσης προ των ευθυνών τους, προ αυτής της διαρκούς ανέξοδης, αδιέξοδης, ψευδούς και καταστροφολογικής ρητορικής τους.
Γιατί εδώ και δυο χρόνια μας λένε ότι όχι μόνο δε θα βγούμε από τα μνημόνια αλλά ότι υπογράψαμε και δήθεν τέταρτο μνημόνιο.
Και συνεχίζουν ακόμα και μετά την 21^η Αυγούστου στο ίδιο μοτίβο.
Και έχουν ορισμένοι το θράσος να καταγγέλλουν και να κατηγορούν και τους Ευρωπαίους, γιατί λέει λένε το ίδιο και πανηγυρίζουν.
Θα τους φέρουμε λοιπόν εκεί στη Βουλή, εκεί όπου συνήθως τα χρόνια των μνημονίων, οι ίδιοι συνήθιζαν να ψηφίσουν  δυο – δυο περικοπές και μέτρα λιτότητας.
Και θα τους φέρουμε εκεί να ψηφίσουν ένα προς ένα τα μέτρα αυτά του τέταρτου μνημονίου όπως μας λένε ότι υπογράψαμε, ένα, ένα…
Σαν το μαρτύριο της σταγόνας.
Και με ονομαστικές ψηφοφορίες μάλιστα.

Τα μέτρα αυτά θα μας φέρουν σύντομα όλους στη βουλή για να τα νομοθετήσουμε. Αλλά θα φέρουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης προ των ευθυνών της διαρκώς ανέξοδης, αδιέξοδης, ψευδούς και καταστροφολογικής ρητορικής τους. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Αλλά ξέρετε το πιο ενδιαφέρον θα είναι όταν φέρουμε να ψηφιστεί στη Βουλή των Ελλήνων  ο προϋπολογισμός στη Βουλή.
Θυμάστε τη μεγάλη φασαρία που έγινε στο τέλος της δεύτερης αξιολόγησης, με τις απαιτήσεις, τις υπερβολικές, όπως αποδείχθηκε, του ΔΝΤ και τη συμβιβαστική εκείνη λύση που δόθηκε με τα μέτρα και τα αντίμετρα.
Τότε που όλο το παλιό κομματικό και μιντιακό σύστημα προσπαθούσε να πείσει τον ελληνικό λαό για τη μεγάλη συμφορά που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ  στον τόπο και για το ότι κοροϊδεύουμε, διότι δεν υπάρχουν αντίμετρα παρά μόνο μέτρα.
Και τώρα οι έρμοι, κατά κακή τους τύχη, θα βρεθούν μπροστά σε ένα εξαιρετικά δυσμενές γι’ αυτούς ενδεχόμενο, σε έναν προϋπολογισμό που όχι μόνο δεν θα υπάρχουν αντίμετρα και θα υπάρχουν μέτρα αλλά το αντίθετο, δεν θα υπάρχουν μέτρα και θα υπάρχουν μόνο αντίμετρα.
Και αυτό  ξέρετε είναι το μεγάλο δράμα του κου Μητσοτάκη.
Που έβαλε όλα τα λεφτά του στο καλάθι της καταστροφής. Όλα τα λεφτά στο μαύρο της καταστροφής τα πόνταρε και τώρα που η Ελλάδα ανακάμπτει, τώρα που η οικονομία ανακάμπτει, ξέμεινε από επιχειρήματα.

Θα βρεθούν με ένα προϋπολογισμό που δε θα υπάρχουν μέτρα παρά μόνο αντίμετρα. Αυτό είναι το μεγάλο δράμα του κ. Μητσοτάκη. Που έβαλε όλα τα λεφτά του στο μαύρο της καταστροφής και τώρα που η Ελλάδα ανακάμπτει ξέμεινε από επιχειρήματα. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Γιατί όσο κι αν προσπαθεί δεν του είναι εύκολο να αλλάξει την πραγματικότητα.
Και η πραγματικότητα δεν κρύβεται βεβαίως ούτε στους εταίρους μας.
Που τη βλέπουν και μας ακούνε πια, γιατί έχουμε ανακτήσει την εμπιστοσύνη μέσα από τις πράξεις και την αξιοπιστία μας.
Αξιοπιστία που την έχουμε αποδείξει.
Όσο τώρα για ορισμένους κατ’ εξακολούθηση διαψευδόμενους από τις εξελίξεις εγχώριους θεσμικούς παράγοντες που επιμένουν στις κινδυνολογικές παρεμβάσεις, θα τους συνιστούσα, για το δικό τους καλό, και για τη δική τους εναπομείνασα αξιοπιστία, να είναι λίγο πιο προσεχτικοί πια.
Τη μια μας είπαν ότι αν δε κάνουμε 4-5 επιπλέον μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις δεν θα βγούμε στις αγορές, και τελικά η εξέλιξη τους διέψευσε. Βγήκαμε όχι μία φορά, αλλά τρείς φορές στις αγορές με επιτυχία.
Την άλλη μας είπαν ότι δε μπορεί η Ελλάδα να έχει καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και χρειάζεται πιστοληπτική γραμμή στήριξης, δηλαδή νέο κεκαλυμμένο μνημόνιο.
Διαψεύστηκαν και εκεί παταγωδώς.
Και τώρα επιμένουν στην ίδια γραμμή, ζητώντας ουσιαστικά να κοπούν εκ νέου οι συντάξεις που οι ίδιοι στο παρελθόν, από άλλο πολιτικό ρόλο, έκοψαν καμιά σαρανταριά φορές στη Βουλή.
Θα διαψευστούν εκ νέου.
Και πάλι παταγωδώς.
Γιατί η Ελλάδα πιάνει τους δημοσιονομικούς στόχους, η οικονομία αναπτύσσεται ξανά, το επενδυτικό ενδιαφέρον αυξάνεται, οι βαθιές θεσμικές μεταρρυθμίσεις αρχίζουν πλέον να αποδίδουν.
Και όλα αυτά είναι φανερά και στους εταίρους και στους επενδυτές.
Θα έλεγα, μακάρι και στον τομέα ευθύνης των διαρκώς κινδυνολογούντων και ασκόπως πολιτικολογούντων να μην υπήρχαν αναταράξεις, απολύτως αναντίστοιχες με την εκπληκτικά θετική πορεία των θεμελιωδών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας.
Για αυτό καλό είναι όλοι όσοι έχουμε θέσεις ευθύνης σε αυτό τον τόπο, να μάθουμε να δουλεύουμε περισσότερο, να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και να μιλάμε λιγότερο. 
Και κυρίως να μιλάμε όταν πρέπει να μιλήσουμε. Όχι όταν δεν πρέπει.

Η Ελλάδα πιάνει τους δημοσιονομικούς στόχους, η οικονομία αναπτύσσεται, το επενδυτικό ενδιαφέρον αυξάνεται, οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις αποδίδουν. Αύριο η ελληνική κυβέρνηση καταθέτει για πρώτη φορά το δικό της σχέδιο προϋπολογισμού στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως οι άλλες χώρες.

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Επανέρχομαι όμως στη μεγάλη εικόνα.
Και η μεγάλη εικόνα είναι ότι η Ελλάδα βγήκε επιτέλους από τα μνημόνια μετά από οχτώ ολόκληρα χρόνια
Και όχι απλά βγήκε από τα μνημόνια, αλά βγήκε και με μια ρύθμιση ιδιαίτερα θετική του δημόσιου χρέους της, που το καθιστά πλέον βιώσιμο, σε ότι αφορά τη δυνατότητα της χώρας να το αποπληρώνει το επόμενο διάστημα και στο διηνεκές
Και ιδιαίτερα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα έχουμε έναν, αυτό που λένε οι οικονομολόγοι, καθαρό διάδρομο, όπου οι πληρωμές είναι εξαιρετικά χαμηλές.
Και άρα, θα έλεγε κανείς, είναι ελκυστική η επενδυτική δυναμική, είναι ελκυστικός επενδυτικά τόπος η Ελλάδα και η ελληνική οικονομία για τους διεθνείς επενδυτές.
Και μάλιστα βγήκαμε με ρύθμιση του χρέους, με καθαρό διάδρομο 15ετίας, αλά και με ένα μαξιλάρι χρηματοδοτικό που μας δίνει τη δυνατότητα να μην έχουμε το άγχος, να μην ανησυχούμε από τις αναταράξεις, τις συγκυριακές αναταράξεις στη διεθνή οικονομία, εξωγενείς αναταράξεις που δεν αφορούν δηλαδή την πορεία της ελληνικής οικονομίας και τις οποίες τις βλέπουμε στην παρούσα περίοδο. Έχουν να κάνουν με τις εξελίξεις της οικονομίας, τις αναδυόμενες οικονομίες, με τη γειτονική Ιταλία
Δεν πρέπει όμως να ανησυχούμε γιατί έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε εμείς τον χρόνο όπου θα αντλήσουμε κεφάλαια από τις αγορές.
Η Ελλάδα επανήλθε σε αυτό που ονομάζουμε ευρωπαϊκή κανονικότητα.
Και είναι χαρακτηριστικό αυτό.
Μεθαύριο είναι μια σημαντική μέρα για την Ελλάδα.
Για οχτώ ολόκληρα χρόνια η Ελλάδα δεν είχε τη δυνατότητα, όπως όλες οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, να καταθέτει τον προϋπολογισμό της, αυτή τη διαδικασία του ευρωπαϊκού εξαμήνου, το European Semester.
Τι είναι αυτή η διαδικασία;
Όλες οι χώρες, όλες οι κυβερνήσεις, οι εκλεγμένες από τους λαούς κυβερνήσεις καταθέτουν τον προϋπολογισμό τους, όπως αυτές ορίζουν ότι πρέπει να γίνει, βεβαίως στα πλαίσια των κοινά αποφασισμένων στόχων.
Αλλά το μείγμα της πολιτικής για να πιαστούν οι στόχοι είναι υπόθεση των κυβερνήσεων των εκλεγμένων.
Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταθέτει τις παρατηρήσεις της.
Βεβαίως, μόνο σε περιπτώσεις όπου οι κατατιθέμενοι προϋπολογισμοί βγαίνουν έξω από τους συμφωνημένους στόχους, υπάρχουν ζητήματα, παρατηρήσεις από την Επιτροπή, ίσως και απαίτηση διορθώσεων.
Η Ελλάδα λοιπόν μεθαύριο καταθέτει για πρώτη φορά τον προϋπολογισμό, που τον οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, η κυβέρνηση συλλογικά, η εκλεγμένη κυβέρνηση, αποφάσισε να καταθέσει.

Οι πόροι κατευθύνονται στην πραγματική παραγωγή. Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στη καινοτομία, στους τομείς που η Ελλάδα διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα. Η βάση όμως πάνω στην οποία χτίζεται η οικονομική ανάκαμψη της χώρας, είναι η σταθερότητα. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Ένας προϋπολογισμός που πιάνει τους συμφωνημένους στόχους και με το παραπάνω.
Όχι μόνο τους πιάνει, αλλά δίνει το περιθώριο και θετικών μέτρων, αυτών που σας εξήγησα και πριν ότι θα νομοθετήσουμε μέχρι το τέλος του έτους στη Βουλή.
Το μείγμα της πολιτικής είναι δική μας επιλογή.
Αυτό σημαίνει.
Και απευθύνομαι σε όσους μιλούν για συνέχεια των μνημονίων, για τέταρτο μνημόνιο.
Αυτό σημαίνει κ. Μητσοτάκη ότι βγήκαμε από τα μνημόνια.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις θα αποφασίζουν το μείγμα της πολιτικής, μέσα από το οποίο θα πιάνουμε τους στόχους.
Το σχέδιο και το όραμά μας, όμως, για την Ελλάδα της νέας εποχής, θα έλεγα ότι  είναι ευρύτερο, πάει πιο πέρα από αυτή τη σημαντική εξέλιξη, καθοριστική βεβαίως  για την πορεία του τόπου, αλλά πάει πιο πέρα.
Και στηρίζεται στους εξής πυλώνες:
Στην ενίσχυση της παραγωγής
στην προστασία της εργασίας
στη στήριξη του κοινωνικού κράτους
στις μεγάλες προοδευτικές θεσμικές τομές
και στην αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας

Επιτρέψτε μου εδώ δυο σύντομα λόγια για κάθε έναν πυλώνα από τους παραπάνω.
Πρώτα απ’ όλα, όσον αφορά την παραγωγή.
Ήδη η χώρα τρέχει με τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης των τελευταίων δέκα ετών. Δηλαδή και πριν την κρίση.
Για δεύτερη συναπτή χρονιά, έχουμε ρεκόρ Άμεσων Ξένων Επενδύσεων στη χώρα.
Και οι προοπτικές είναι ακόμη μεγαλύτερες για την ανάπτυξη.
Διότι για πρώτη φορά, η χώρα πορεύεται με σχέδιο και με ιεραρχήσεις.
Τα χρηματοδοτικά εργαλεία, δεν γίνονται πλέον μίζες και ρουσφέτια για τους ημέτερους.
Δεν κατευθύνονται οι πόροι στις τσέπες λίγων και εκλεκτών.
Η κατανομή, γίνεται δίκαια και στοχευμένα.
Οι πόροι κατευθύνονται στην πραγματική παραγωγή.
Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στην καινοτομία, στους τομείς εκείνους που η χώρα μας, η Ελλάδα, διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα.

Σε ότι αφορά την εργασία.
Έχουν γίνει πολλά σημαντικά βήματα.
Ήδη η ανεργία μέσα στην τριετία μειώθηκε σχεδόν κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες με πάνω από 300.000 νέες θέσεις εργασίας να έχουν δημιουργηθεί.
Όμως, μένουν ακόμα πολλά να γίνουν.
Μένουν πολλά διότι, να είμαστε ειλικρινείς εδώ, ο πυρήνας των προγραμμάτων προσαρμογής των μνημονίων δεν ήταν η δημοσιονομική εξισορρόπηση.
Ο πυρήνας ήταν η μείωση των μισθών, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η κανονικοποίηση της ακραίας εκμετάλλευσης, και όλα αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.

Με την έξοδο της χώρας από τα προγράμματα, αυτόν ακριβώς τον πυρήνα στοχεύουμε.
Και σταδιακά επιδιώκουμε να τον ξεριζώσουμε.
Με την επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Και ήδη με τις νέες κλαδικές συμβάσεις, 190.000 εργαζόμενοι θα δουν άμεσα αύξηση των αποδοχών τους.
Με την αύξηση του κατώτατου μισθού, οι διαδικασίες έχουν δρομολογηθεί.
Με την κατάργηση της ντροπιαστικής  μισθολογικής διάκρισης έναντι των νέων, τον λεγόμενο υποκατώτατο μισθό, τον οποίο καταργούμε.
Και φυσικά, με την διαρκή και συντονισμένη προσπάθεια για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας.
Ένας διαρκής αγώνας.
Ξέρετε την παραλάβαμε την υποδηλωμένη και αδήλωτη εργασία σχεδόν στο 20%. Στόχος μας είναι μέχρι το 2021 να έχει περιοριστεί στο 5%.

Επιδιώκουμε λοιπόν να βαθύνουμε τις τομές υπέρ του κόσμου της εργασίας, του κόσμου που εκπροσωπούμε.
Και υπάρχει εδώ και ένας επιπλέον λόγος γι’ αυτό.
Πέραν, δηλαδή, του ότι είμαστε η παράταξη, το κόμμα των δυνάμεων της εργασίας, υπάρχει ένας στόχος που υπερβαίνει τις παραταξιακές διαφορές και τις ιδεολογικές διαφορές.
 Είναι εθνικής σημασίας στόχος.
Και αναφέρομαι στο μεγάλο, στο μείζον ζήτημα που αντιμετωπίζει η χώρα, που είναι το δημογραφικό πρόβλημα.
Δεν μπορούμε να συνεχίζουμε τις πολιτικές εκείνες που επιτείνουν το πρόβλημα.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να γίνεται αβίωτη για τους νέους ανθρώπους 25, 30 ετών, οι οποίοι στα χρόνια της κρίσης έφυγαν κατά χιλιάδες στο εξωτερικό αναζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Δε μπορεί η Ελλάδα να μην παρέχει στοιχειώδη εργασιακή ασφάλεια στους 17ρηδες και τους 18ρηδες που ετοιμάζονται να μπουν στην παραγωγή.
Δε μπορεί η Ελλάδα να γυρίζει την πλάτη της στη νέα γενιά και να την καταδικάζει να βιώνει συνθήκες εργασίας του 1950, στον 21^ου αιώνα.
Μια Ελλάδα, λοιπόν, που γερνάει επικινδύνως, οφείλει να δείξει το μέγιστο ενδιαφέρον για τις ηλικίες εκείνες που θα ξαναδώσουν στη χώρα ζωή και προοπτική.
Είναι λοιπόν  για εμάς ύψιστη προτεραιότητα, και θα κάνουμε τα πάντα ώστε αυτές οι γενιές, η νέα γενιά, να έχει τη δυνατότητα να ζήσει στη χώρα, να μείνει εδώ με αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη, να μείνει και να δουλέψει και να προκόψει στον τόπο.
Γιατί οι νέοι και οι νέες, για εμάς είναι οι πρωταγωνιστές της νέας εποχής που οραματιζόμαστε για τον τόπο.

Η ανεργία μέσα σε μια τριετία μειώθηκε κατά σχεδόν 8% και δημιουργήθηκαν περισσότερες από 300.000 νέες θέσεις εργασίας. Δεν μπορεί η Ελλάδα να μην παρέχει στοιχειώδη εργασιακή ασφάλεια στους 17ρηδες & τους 18ρηδες που ετοιμάζονται να μπουν στην παραγωγή. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Έρχομαι τώρα στον τρίτο πυλώνα του σχεδίου μας, που είναι η στήριξη του κοινωνικού κράτους.
Η στήριξη της Δημόσιας Παιδείας, της Υγείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης και της Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Κάναμε σημαντικά βήματα ακόμα και κάτω από αντίξοες δημοσιονομικά συνθήκες.
Και θα συνεχίσουμε.
Και επιτρέψτε μου να πω, ότι στο πεδίο του κοινωνικού κράτους, διεξάγεται όλα αυτά τα χρόνια και μια κρίσιμη ιδεολογική μάχη.
Αυτό το κράμα νεοφιλελεύθερου ελιτισμού και ακροδεξιού μισανθρωπισμού που βρίσκεται απέναντί μας, δίνει μια  διαρκή μάχη για την παράδοση των πάντων στο πεδίο της αγοράς. Στο όνομα, μάλιστα, της ελεύθερης οικονομίας και των δήθεν ίσων ευκαιριών.
Τα πεπραγμένα των πολιτικών μας αντιπάλων κατά τη διακυβέρνησή τους, ιδίως τα τελευταία χρόνια, είναι χαρακτηριστικά:
Η συγχώνευση των σχολείων και των νοσοκομείων,
η δραστική περικοπή της χρηματοδότησης στην υγεία και την παιδεία,
η εκδίωξη των ανασφάλιστων από τις δομές του ΕΣΥ,
η ταρίφα των 5 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία,
η συρρίκνωση του προϋπολογισμού για την Πρόνοια,
τα μαθήματα με φωτοτυπίες στα σχολεία,
τα κενά δασκάλων και καθηγητών στα Γυμνάσια και στα Λύκεια.

Στο πεδίο του κοινωνικού κράτους διεξάγεται μια κρίσιμη ιδεολογική μάχη. Αυτό το κράμα νεοφιλελεύθερου ελιτισμού και ακροδεξιού μισανθρωπισμού που βρίσκεται απέναντί μας, δίνει μια διαρκή μάχη για την παράδοση των πάντων στο πεδίο της αγοράς.

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Όλα αυτά δεν συνέβαιναν στην χώρα σε ένα μακρινό παρελθόν, αλλά μόλις τριάμισι χρόνια πριν.
Στο απόγειο της εφαρμογής αυτών των περισπούδαστων κατά τα άλλα φιλελεύθερων ιδεών που θα μας έβγαζαν από την κρίση.
Αυτή όμως, συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν είναι μια κοινωνία που μας αξίζει να ζούμε.
 Είναι μια κοινωνία- ζούγκλα.
Και σε αυτή την κοινωνική ζούγκλα επιθυμεί να μας εισαγάγει ο κος Μητσοτάκης, με το ακραία νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά του.
Γιατί κάνουν λάθος ορισμένοι που λένε ότι δεν έχει πρόγραμμα η Ν.Δ. Η Ν.Δ. έχει πρόγραμμα ακραία νεοφιλελεύθερο.
Και είναι το πρόγραμμα των μνημονίων και του ΔΝΤ, που κατέστρεψε την κοινωνική υποδομή σε αυτή τη χώρα.
Αυτό είναι το πρόγραμμά της.
Και, βεβαίως, παλαιότερα, θυμάστε, μιλάγαμε για την κοινωνία των 2/3 και του 1/3.
Νομίζω ότι αυτό έχει πια ξεπεραστεί. Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια νεοφιλελεύθερη δυστοπία  που αφορά πολύ–πολύ ελάχιστους. Ούτε ένα 10% της ελληνικής κοινωνίας.
Μια κοινωνία στην οποία με βάση τις δικές τους αντιλήψεις, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας
Τα δικαιώματα θα μετατρέπονται σε προνόμια.
Τα κοινωνικά αγαθά γίνονται εμπόρευμα.
Και το κράτος είναι χρήσιμο μόνο όταν χρειάζεται να τιθασεύσει την απείθαρχη, πολλές φορές, «αδαή πλειοψηφία», όπως τη λένε.
Για μας όμως το Κράτος είναι κάτι άλλο: είναι οι θεσμοί κοινωνικής προστασίας, είναι οι θεσμοί της δημοκρατικής συμμετοχής
Και γι αυτό σχεδιάζουμε και υλοποιούμε τις μεγάλες μεταρρυθμιστικές προοδευτικές θεσμικές τομές.
Και κομβικό στοιχείο σε αυτή τη διαδικασία των θεσμικών μεταρρυθμίσεων και των νόμων είναι η Συνταγματική Αναθεώρηση, την οποία θα φέρουμε τις επόμενες μέρες στην κρίση των Ελλήνων βουλευτών, στην Βουλή των Ελλήνων.

Σύντομα, θα είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε τις προτεινόμενες αλλαγές για την Συνταγματική Αναθεώρηση, ώστε να ξεκινήσει μια πλατιά δημοκρατική διαβούλευση. #ΣΥΡΙΖΑ pic.twitter.com/Apy3sBiYRT

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Θα είμαστε σύντομα σε θέση, βεβαίως μετά από επαρκή διαβούλευση και στο κόμμα, να ανακοινώσουμε τις προτεινόμενες αλλαγές ώστε να ξεκινήσει η προβλεπόμενη διαδικασία.
Ο προσανατολισμός μας είναι σαφής.
Να ενισχύσουμε τη διαφάνεια και την απόδοση δικαιοσύνης.
Να αναβαθμίσουμε τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης.
Να εξορθολογίσουμε επιτέλους τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας και να διακρίνουμε τους ρόλους.
Να ισχυροποιήσουμε τις δημοκρατικές αξίες.
Να προστατέψουμε τα δημόσια κοινωνικά αγαθά.
Να κατοχυρώσουμε τη θεσμική προστασία έναντι των διακρίσεων.

Και τέλος, τελευταίος πυλώνας, κρίσιμος όμως, του σχεδίου και του οράματός μας για τη χώρα, είναι αυτό που ονόμασα ισχυροποίηση της θέσης της στο διεθνές γίγνεσθαι, στο διεθνές πεδίο.
Ήδη στον τομέα αυτό έχουμε καταφέρει πολύ σημαντικά πράγματα.
Έχουμε κάνει μια τεράστια προσπάθεια και η χώρα, πιστεύω ότι έχει πλέον, μετά από τρία χρόνια, ανακτήσει πλήρως το ειδικό βάρος και το κύρος της στη διεθνή σκηνή.
Μέσα από μια ενεργητική, πολυδιάστατη και φιλειρηνική εξωτερική πολιτική.
Η οποία έχει καταστήσει την Ελλάδα ισχυρό πόλο σταθερότητας, σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή.
Αυτή η πολιτική που έχουμε επιλέξει, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι είναι μια βαθιά προοδευτική πολιτική.
Διότι μια τέτοια πολιτική είναι που αναβαθμίζει τη θέση της χώρας.
Μια τέτοια πολιτική είναι που της επιτρέπει να διατηρεί τόσο τις στρατηγικές της συμμαχίες όσο όμως και να διατηρεί και να εμβαθύνει τους διαύλους της συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς.
Θα μου επιτρέψετε, όμως, να πω ότι πέρα από προοδευτική πολιτική, είναι και  μια πατριωτική πολιτική επιλογή.
Διότι αποτρέπει μια λογική εξάρτησης της χώρας από άλλες δυνάμεις, η οποία παραπέμπει σε άλλες εποχές.
Η Ελλάδα ασκεί εξωτερική πολιτική υπέρ των εθνικών της συμφερόντων, διαφυλάσσει στο ακέραιο τα κυριαρχικά της δικαιώματα και την εδαφική της ακεραιότητα.
Και εργάζεται διαρκώς για την προώθηση λύσεων που ενισχύουν τη συνεργασία και την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών στην περιοχής μας.

Η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στην υλοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών και όσων αυτή προβλέπει. Και αναμένουμε από τους γείτονές μας να ολοκληρώσουν τα απαιτούμενα βήματα το επόμενο διάστημα. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Σε αυτό το πλαίσιο, το προοδευτικό αλλά και το πατριωτικό συνάμα, εντάσσεται η ιστορική μας πρωτοβουλία για τη συμφωνία των Πρεσπών.
Και θέλω σε αυτό το σημείο να υπογραμμίσω ότι αυτή η συμφωνία που έχουμε μπροστά μας είναι μια μοναδική και αναντικατάστατη ευκαιρία για τους δυο λαούς,  αλλά  και για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια.
Αν οι γείτονές μας απορρίψουν αυτή τη συμφωνία μέσα από τις καθόλα σεβαστές προβλεπόμενες από το Σύνταγμά τους διαδικασίες, θα  πρέπει να γνωρίζουν  -και οφείλω να το πω με ειλικρίνεια- ότι δεν θα υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για την είσοδό τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή σε άλλους διεθνείς οργανισμούς όπου θέλουν να συμμετάσχουν ή πιθανώς και σε αμυντικές συμμαχίες και συνεργασίες στις οποίες η Ελλάδα συμμετέχει ή δύναται να συμμετέχει.
Διότι αν δεν αλλάξουν τη Συνταγματική τους ονομασία, θέλω να είμαι σαφής, η Ελλάδα δεν πρόκειται να το επιτρέψει.

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχτεί την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ ή σε άλλο οργανισμό ή σε οποιοδήποτε σχήμα αμυντικής συνεργασίας με συνταγματική ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Δεν πρόκειται να δεχτεί την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. ή σε άλλο διεθνή οργανισμό, ή σε οποιοδήποτε σχήμα αμυντικής συνεργασίας, με  συνταγματική ονομασία που θα λέγεται Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος.

Και επιτρέψτε μου λίγο εδώ να επιμείνω.
Η Ελλάδα, τα τρία τελευταία χρόνια έχει μια πολυδιάστατη και ενεργητική εξωτερική πολιτική.
Που έχει αναβαθμίσει το ρόλο της στη περιοχή, ώστε μαζί με τη Κύπρο να αποτελούμε ευρωπαϊκό πυλώνα ειρήνης,  σταθερότητας και ασφάλειας.
Όχι  όμως ως προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης.
Αλλά ως πυλώνας ειρήνης και ασφάλειας.

Και η Ελλάδα  προωθεί σχήματα συνεργασίας και συνανάπτυξης βασισμένα στις σχέσεις καλής γειτονίας, που δίνουν το μήνυμα ότι το διεθνές δίκαιο είναι το μόνο πλαίσιο βάσει του οποίου μπορεί να έχει μέλλον η περιοχή μας.

Η Ελλάδα επιδιώκει και έχει πετύχει σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού με όλες τις δυνάμεις της περιοχής, με όλες τις  μεγάλες και ισχυρές δυνάμεις του κόσμου μας.
Επιδιώκει να έχει σχέσεις, και έχει σχέσεις, επαναλαμβάνω, αμοιβαίου σεβασμού.
 Δεν αναζητάμε όμως προστάτες.

Η Ελλάδα προωθεί την ευρωπαϊκή προοπτική των γειτόνων της και την ανάγκη συμμόρφωσής τους με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αναγνωρίζοντας τη σημασία που αυτό έχει για το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής.

Και για αυτό επιλέγει να βρίσκει αμοιβαία αποδεκτές λύσεις στη βάση της ειρηνικής επίλυσης των διαφόρων.

Και επιλέγει να είναι μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος στη περιοχή μας.

Και στη βάση αυτή επιδιώκει με σταθερότητα τη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού, χωρίς κατοχικά στρατεύματα, χωρίς το αναχρονιστικό καθεστώς των εγγυήσεων από τρίτες δυνάμεις.
Και η εξωτερική πολιτική στα κρίσιμα εθνικά μας θέματα είναι και θα είναι σταθερή.
Δεν είναι άλλη στο Νότο και άλλη στο Βορά.

Η κυβέρνηση αυτή θα ολοκληρώσει τη Συνταγματική της θητεία. Δε μπορεί κανείς να την εμποδίσει. Αν ο κ. Μητσοτάκης το επιθυμεί, ο τρόπος είναι ένας: Στη Βουλή, ανοιχτά, δημοκρατικά, ενώπιον του λαού. Ας καταθέσει πρόταση δυσπιστίας. Να μετρήσουμε «πόσα απίδια πιάνει ο σάκος».

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Και θέλω να κλείσω με το εξής:
Η κυβέρνηση αυτή που έφερε την Ελλάδα ξανά στο ρόλο που της αξίζει στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, που αναβάθμισε τη γεωπολιτική μας δυναμική, που ξανάκανε την Ελλάδα ηγέτιδα δύναμη, οδηγό της ειρήνης και της συνεργασίας, δεν πρόκειται να πτοηθεί στις προσπάθειές της.
Είμαστε αποφασισμένοι, είμαι, σε ότι με αφορά, αποφασισμένος, να προχωρήσουμε μπροστά,  γιατί αυτό επιτάσσει το εθνικό μας συμφέρον.
Και η αριστερά δεν έβαλε ποτέ το στενό πολιτικό της συμφέρον πάνω από αυτό που αντιλαμβάνεται ως πατριωτικό καθήκον και εθνικό συμφέρον.
Και θέλω να επισημάνω, η κυβέρνηση αυτή που έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια, η κυβέρνηση αυτή που λύνει προβλήματα δεκαετιών αναβαθμίζοντας το διεθνή ρόλο της χώρας, να το ξέρουν όλοι, θα ολοκληρώσει τη συνταγματικά προβλεπόμενη θητεία της.
Δε μπορεί κανείς να την εμποδίσει.
Αν ο κ. Μητσοτάκης επιθυμεί να την εμποδίσει, ο τρόπος είναι ένας.
Στη Βουλή, ανοιχτά, δημοκρατικά, ενώπιον του ελληνικού λαού.
Ας έρθει, ασκώντας το δικαίωμά του ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κι ας καταθέσει πρόταση δυσπιστίας.
Και να μετρήσουμε εκεί, πόσα απίδια πιάνει ο σάκος.

Ο #ΣΥΡΙΖΑ καλείται να παίξει και πάλι τον ιστορικό του ρόλο. Να γίνει το κόμμα που οργανώνει και εκπροσωπεί τους αδύναμους. Τους νέους, τις δυνάμεις της εργασίας, το κόσμο της γνώσης και του πολιτισμού, τον επιχειρηματικό κόσμο που δε ζητά χάρες.

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Επιτρέψτε μου να κλείσω με δυο λόγια για το κόμμα μια και στη σημερινή Κ.Ε., στη σημερινή και αυριανή διαδικασία, εκτός από το να συζητήσουμε για τις εξελίξεις. Εκτός από το να εκλέξουμε τη νέα Π.Γ.,  γιατί αυτή είναι η απόφαση,  μιας προοπτικής ανασύνταξης του κόμματος μπροστά στις επόμενες μάχες, θα κουβεντιάσουμε και για τις μάχες αυτές καθ’  εαυτές.
Και άρα επιτρέψτε μου να κλείσω με δυο λόγια για το κόμμα μπροστά στις μεγάλες μάχες που έρχονται.
Στην αφετηρία αυτής της νέας εποχής για τη χώρα, νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να παίξει έναν κρίσιμο ρόλο.
Να γίνει το κόμμα που οργανώνει και εκπροσωπεί τις δυνάμεις της εργασίας, τους φτωχούς και τους αδύναμους, που στα χρόνια της κρίσης πολλαπλασιάστηκαν.
Τους νέους και τις νέες.
Τον κόσμο της γνώσης και του πολιτισμού, που ήταν πάντοτε ένα από τα πιο δυναμικά στοιχεία της πολιτικής μας δράσης,
Τους ανθρώπους της παραγωγής.
Τον επιχειρηματικό κόσμο που δεν ζητά χάρες αλλά ισονομία για όλους.
Να γίνει, με δυο λόγια,  κινητήρια δύναμη για προοδευτικές εξελίξεις, κινητήριος δύναμη προοδευτικών συγκλίσεων.

Ο #ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να γίνει η κινητήριος δύναμη προοδευτικών συγκλίσεων. Το ανάχωμα απέναντι στην ακροδεξιά φρίκη, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Αυτόν που νομιμοποιεί τα πογκρόμ εναντίον προσφύγων και μεταναστών. pic.twitter.com/vxibgnNVAO

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Αλλά να γίνει και το ανάχωμα απέναντι στην ακροδεξιά φρίκη και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Τον κοινωνικό κανιβαλισμό που τον βλέπουμε πολύ πιο συχνά στην καθημερινή μας ζωή, που νομιμοποιεί τα πογκρόμ εναντίον προσφύγων και μεταναστών.
Που θέλει να διδάξει σε μαθητές, όχι την αλληλεγγύη απέναντι στον συνάνθρωπο, αλλά το μίσος απέναντι σε κάποιον που τον ονομάζει λαθραίο.
Τον κοινωνικό κανιβαλισμό που επικροτεί την αυτοδικία και δεν ανατριχιάζει στην όψη της ωμής δολοφονικής βίας απέναντι σε αυτόν που είναι από κάτω.
 Τον αδύναμο, τον διαφορετικό, τον άλλο, που μπορεί κάποια στιγμή να είναι ο διπλανός μας ή και εμείς οι ίδιοι.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτό πρέπει να γίνει το κόμμα μας στο επόμενο διάστημα, στις δύσκολες μάχες που έχουμε μπροστά μας.
Μάχες που πρέπει να τις κερδίσουμε όχι μόνο εκλογικά, αλλά και ιδεολογικά.
Να κερδίσουμε την ιδεολογική ηγεμονία με τη δύναμη των ιδεών μας σε μια περίοδο που δυστυχώς βλέπουμε σε όλη την Ευρώπη οι ιδέες αυτής της ακροδεξιάς φρίκης, του κοινωνικού κανιβαλισμού που περιέγραψα πιο πριν, να εξαπλώνονται επικίνδυνα.
Κι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει και τις μεγάλες μάχες στις εκλογές.
Έχουμε τρείς μεγάλες, κομβικές εκλογικές αναμετρήσεις που θα καθορίσουν τις εξελίξεις σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Το ανάχωμα απέναντι σε αυτόν που επικροτεί την αυτοδικία και δεν ανατριχιάζει στην όψη της ωμής δολοφονικής βίας απέναντι σε αυτόν που είναι κάτω. Τον αδύναμο, τον διαφορετικό, τον άλλο.

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Πρώτα απ’ όλα, οι Ευρωεκλογές.
Μια μάχη θα έλεγα ταυτοτικού χαρακτήρα για την Ευρώπη και το μέλλον της.

Η μεγαλύτερη πολιτική οικογένεια της Ευρώπης, η συντηρητική οικογένεια, το ΕΛΚ, δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις. ‘Όχι μόνο δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις, ηττάται αλλά και δίνει τροφή, δίνει χώρο στο φάντασμα της ακροδεξιάς και των ρατσιστικών ιδεών.
Από τη μία, ένα κομμάτι της επιμένει μονότονα να υπερασπίζεται πολιτικές που υπονόμευσαν και υπονομεύουν τη συνοχή και την πορεία της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης
Από την άλλη, ένα άλλο τμήμα της προσδένεται, ταυτίζεται σχεδόν, προσδένεται στο άρμα της ακροδεξιάς.
Η περίπτωση της Ελληνικής Δεξιάς είναι εξέχουσα. Καθώς στη ΝΔ έχουμε το εξής παράδοξο: συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα. Και επιμένουν μονότονα να υπερασπίζονται τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που διέρρηξαν τη συνοχή της Ευρώπης και προσδένονται στο άρμα της ακροδεξιάς.
Όχι μόνο συνεχίζουν την αμετανόητη υπεράσπιση των πεπραγμένων της οικονομικά και κοινωνικά καταστροφικής κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά υπόσχονται να συνεχίσουν από εκεί που αυτή σταμάτησε, γυρνώντας μας πίσω.
 Ξηλώνοντας, δηλαδή, κάθε προοδευτική μεταρρύθμιση υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας, γυρίζοντας την Ελλάδα πίσω στη μέγγενη της αέναης λιτότητας και ενδεχομένως και των μνημονίων, διότι αυτά που προτείνουν χωρίς μνημόνια δεν γίνονται, να είμαστε ξεκάθαροι.
Ταυτόχρονα, όμως, κρατούν ψηλά και τη σημαία του νεοσυντηρητισμού, του ακροδεξιού φανατισμού, με προβεβλημένα στελέχη που προέρχονται από τη μήτρα της ακροδεξιάς στην Ελλάδα να παίζουν κεντρικό ρόλο σε θέσεις κρίσιμες για την παραγωγή πολιτικού λόγου και γραμμής αλλά και παρουσίας.
Είναι λοιπόν σαφές, ότι στις επερχόμενες ευρωεκλογές –και θα το πω έτσι σχηματικά- αν στην Ελλάδα ψηφίσεις Μητσοτάκη, στην Ευρώπη θα σου βγει ο Όρμπαν. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Στις ευρωεκλογές, αν ψηφίσεις Μητσοτάκη, θα βγει ο Όρμπαν. Δηλαδή η Ευρώπη του νεοφονταμενταλισμού, των κλειστών συνόρων, η Ευρώπη-φρούριο, που βαδίζει σταθερά προς διάλυση. Στο ενδεχόμενο μιας ισχυρής αντιδραστικής στροφής, απαιτείται επαγρύπνηση από τις προοδευτικές δυνάμεις.

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Δηλαδή θα σου βγει η Ευρώπη του νέο-φονταμενταλισμού, η Ευρώπη των κλειστών συνόρων, η Ευρώπη φρούριο, που βαδίζει αργά αλλά σταθερά προς τη διάλυσή της.

Απέναντι λοιπόν σε αυτό το σοβαρό ενδεχόμενο μιας ισχυρής αντιδραστικής στροφής στην Ε.Ε., που θα οδηγήσει κάποια στιγμή και στη διάλυση, απαιτείται επαγρύπνηση από τις προοδευτικές δυνάμεις, παρά τις  διαφορές τους.
Είδα πριν λίγες μέρες, προχθές, αυτή τη συμφωνία που υπέγραψαν στη Μαδρίτη ο Πέδρο Σάντσεθ και ο Πάμπλο Ιγκλέσιας.
Για μια σειρά ουσιαστικών μέτρων υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας. Για μια ισχυρή, σημαντική αύξηση του κατώτατου μισθού, και για ένα πλαίσιο προοδευτικών κοινωνικών παρεμβάσεων.
Και θέλω από αυτό εδώ το βήμα να τους συγχαρώ και να πω ότι τέτοιες κινήσεις μας γεμίζουν ελπίδα και αισιοδοξία, μας δίνουν πίστη, δεν είμαστε μόνοι μας σ’  αυτή την Ευρώπη. Υπάρχουν κι αλλού δυνάμεις που δίνουν τη μάχη τους από το δικό τους μετερίζι και έχει έρθει η ώρα να ακολουθήσει ο ένας το θετικό παράδειγμα του αλλουνού, να ενώσουμε δυνάμεις προκειμένου να αποτρέψουμε την επέλαση της ακροδεξιάς, αλλά ταυτόχρονα να χτυπήσουμε και τις πολιτικές εκείνες που είναι οι αιτίες της ανόδου της ακροδεξιάς. Διότι η αιτία της ανόδου της ακροδεξιάς είναι οι πολιτικές της λιτότητας, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που φτωχοποιούν πλατιά κοινωνικά στρώματα.
Και άρα λοιπόν να ακολουθήσουμε αυτό το παράδειγμα της Ισπανίας, αλλά να δούμε και το επιτυχές παράδειγμα της  συνεργασίας Σοσιαλιστών και Αριστεράς στην Πορτογαλία.
Και φυσικά να ενισχύσουμε αυτή την προσπάθεια που γίνεται και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τη συνεργασία ανάμεσα στα μέλη των κοινοβουλευτικών ομάδων της Αριστεράς και των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων, μέσα από το Progressive Caucus.
Είναι προφανές ότι υπάρχει έδαφος σημαντικό για να εργαστούμε.
Θα χρειαστεί όμως πολύ δουλειά.

Από την πλευρά της Αριστεράς, δεν είναι η ώρα ούτε για παράλληλους μονολόγους, ούτε όμως και για φθηνούς βοναπαρτισμούς.
Αλλά και από την πλευρά των Σοσιαλιστών πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα της μεγάλης απόφασης.
Ή θα συνεχίσουν την συντηρητική τους μετάλλαξη, όπως δυστυχώς συμβαίνει στη χώρα μας, και άρα θα γίνουν χαλάκι για την άνοδο της ακροδεξιάς στην όποια της μορφή.
Ή θα τιμήσουν τις ιστορικές τους ρίζες και θα δώσουν ενωτικά  τη μάχη στο πλάι όλων των προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη.
Εμείς θα αγωνιστούμε για να έχουμε αυτή την ενωτική πορεία που μπορεί να έχει αποτελέσματα.

Έχει έρθει η ώρα της απόφασης για τους Σοσιαλιστές στην Ευρώπη: Ή θα συνεχίσουν τη συντηρητική μετάλλαξη και θα γίνουν χαλάκι για την άνοδο της ακροδεξιάς ή θα δώσουν τη μάχη με τις προοδευτικές δυνάμεις.

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Επόμενη εκλογική μάχη όμως, πέρα από τις ευρωεκλογές, είναι και οι Αυτοδιοικητικές εκλογές που θα διεξαχθούν ταυτόχρονα στο τέλος του Μαΐου.
Εκεί που πλέον, υπάρχουν οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις για την αυθεντική εκπροσώπηση των πολιτών, εκεί που ανοίγεται πεδίο για ουσιαστικές πλέον προγραμματικές συγκλίσεις, καθώς πλέον έχουμε ένα νόμο που για πρώτη φορά ισχύει στη  χώρα, της απλής αναλογικής, που εφαρμόζεται στην τοπική αυτοδιοίκηση, που βάζει τέλος στη μονοκρατορία του ενός.
Και μετατρέπει πλέον τα όργανα της αυτοδιοίκησης σε χώρους διαλόγου και συνδιαμόρφωσης και όχι σε παραστάσεις επιβολής της πλειοψηφίας, με κομπάρσο την αντιπολίτευση.
Εκεί λοιπόν είναι που πρέπει οι προγραμματικές συγκλίσεις, το πρόγραμμα για τις πόλεις μας, για την ποιότητα ζωής να γίνει η βάση σημαντικών ζυμώσεων και πολιτικών διεργασιών προκειμένου να έχουμε μια προοδευτική στροφή στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Οι προτεραιότητές μας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές: Να συγκροτήσουμε και να στηρίξουμε συνδυασμούς και υποψηφίους με ριζοσπαστικό και αριστερό πρόσημο. Συνδυασμούς και υποψηφίους, που είναι γειωμένοι στις τοπικές κοινωνίες, τα κινήματα και τους αγώνες. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Όσον αφορά τη στρατηγική μας, δύο είναι οι βασικές προτεραιότητες.
Πρώτον, να συγκροτήσουμε και να στηρίξουμε συνδυασμούς και υποψηφίους με ριζοσπαστικό, αριστερό, προοδευτικό πρόσημο.
Συνδυασμούς και υποψηφίους, που είναι γειωμένοι στις τοπικές κοινωνίες, τα κινήματα και τους αγώνες των πολιτών.
Δεύτερον, να αναζητήσουμε συμμαχίες και προγραμματικές συγκλίσεις με συνδυασμούς και υποψηφίους του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.
Ανθρώπους έντιμους, με γνώση, έργο αλλά και με αποδοχή από τις τοπικές κοινωνίες.
Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα, ανά την Ελλάδα, τα γνωρίζει ο κόσμος και τα μέλη μας. Δεν θέλω να αναφερθώ. Πιστεύω όμως ότι γίνεται ήδη μια δουλειά σε θετική κατεύθυνση στο Τμήμα Αυτοδιοίκησης πλέον υπό την στενή παρακολούθηση του Γραμματέα του κόμματος, προφανώς και της Π.Γ. που θα εκλέξουμε αύριο.
Όσον αφορά τις Περιφέρειες, μέσα στο Νοέμβρη θα καταλήξουμε, μετά από σχετική συνεδρίαση και της ΚΕ, στους υποψηφίους που θα στηρίξουμε και στις 13 περιφέρειες,
πάντα φυσικά στο πλαίσιο της στρατηγικής που ανέφερα προηγουμένως.

Αλλά και να αναζητήσουμε συμμαχίες και προγραμματικές συγκλίσεις με συνδυασμούς και υποψηφίους του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Ανθρώπους έντιμους, με γνώση, έργο και αποδοχή από τις τοπικές κοινωνίες. #ΣΥΡΙΖΑ

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Και θέλω να τονίσω ότι αυτή η εκλογική μάχη για μας θα είναι μια κρίσιμη εκλογική μάχη, γιατί θα αποδείξουμε τον βαθμό και τη δυνατότητα που έχει το κόμμα μας να αποκτήσει γείωση ουσιαστική στις τοπικές κοινωνίες. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να έχει ηγετικό ρόλο, ηγεμονικό ρόλο στις ιδέες και τις διεργασίες σε μια κοινωνία, αν δεν μπορεί να μεταφράζει αυτή την ηγεμονική παρουσία και στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή η εκλογική μάχη θα είναι η μάχη εκείνη που θα ξαναδώσει την ευκαιρία στην αριστερά, όχι μόνο να καταγράφει νίκες ιδεολογικές, αλλά να καταγράφει και νίκες εκλογικές στο χώρο της Τ.Α., όπως συνέβαινε παραδοσιακά τη δεκαετία του ΄70 και του ΄80, που η αριστερά είχε πολύ σημαντικές εκλογικές επιτυχίες στο χώρο της αυτοδιοίκησης.

Τον Οκτώβριο του 2019 οι πολίτες θα κληθούν να συγκρίνουν: Την Ελλάδα της ανάκαμψης & της κοινωνικής δικαιοσύνης ή την Ελλάδα βουτηγμένη στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό & την αέναη λιτότητα. Την Ελλάδα που πρωταγωνιστεί στη διεθνή σκηνή ή την Ελλάδα που γίνεται ξανά μαύρο πρόβατο.

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Και θέλω να κλείσω, με μια αναφορά στην τρίτη εκλογική μάχη που έρχεται εντός του 2019. Αφορά τις εκλογές του επόμενου Οκτώβρη.
 Σε ένα χρόνο από σήμερα.
Εκεί όπου οι πολίτες θα κληθούν να κρίνουν και να συγκρίνουν:

Την Ελλάδα της ανάκαμψης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ή την Ελλάδα τη βουτηγμένη στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την αέναη λιτότητα.
Την Ελλάδα που με ορίζοντα τα 200 χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, από την Επανάσταση, μετατρέπεται ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου,
Ή την Ελλάδα που γυρίζει πίσω στα ρουσφέτια, στην κλεπτοκρατία, τις πελατειακές σχέσεις και τους ημέτερους.

Την Ελλάδα που, με ορίζοντα τα 200 χρόνια από την Επανάσταση, μετατρέπεται ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου ή την Ελλάδα που γυρίζει πίσω στα ρουσφέτια, στην κλεπτοκρατία και τους ημέτερους.

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Την Ελλάδα της υγιούς επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων
Ή την Ελλάδα των offshore, της μίζας και των ολιγαρχών.

Την Ελλάδα που πρωταγωνιστεί στη διεθνή σκηνή
Ή την Ελλάδα που φοβάται και τη σκιά της και γίνεται ξανά παρίας και μαύρο πρόβατο.
Αυτά θα είναι τα κεντρικά διλήμματα των επόμενων εθνικών εκλογών, σε ένα χρόνο από σήμερα.

Για πρώτη φορά, η χώρα πορεύεται με σχέδιο και ιεραρχήσεις. #ΣΥΡΙΖΑ pic.twitter.com/tYECsWYeHt

— Alexis Tsipras (@atsipras) October 13, 2018

Έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας
Ώστε τον Οκτώβριο του 2019, όταν θα στηθούν οι εθνικές κάλπες,
ο ελληνικός λαός να απαντήσει θετικά σε αυτά τα διλήμματα και η χώρα να προχωρήσει μπροστά, να μη γυρίσει πίσω
και ο ΣΥΡΙΖΑ να λάβει μια νέα ισχυρή εντολή
για να συνεχίσουμε αυτό το μεγάλο ταξίδι για την αξιοπρέπεια, την κοινωνική δικαιοσύνη, που ξεκινήσαμε μαζί από το 2015.
Καλή δύναμη σε όλους και όλες.
Σας ευχαριστώ.

Θα μείνουν με τον καημό (από την ΑΥΓΗ)

Είναι προφανής ο εκνευρισμός της Νέας Δημοκρατίας μπροστά στο ενδεχόμενο να μην κοπούν οι συντάξεις. Μπορεί τα επίσημα δελτία Τύπου της οδού Πειραιώς να προσπαθούν να τον κρύψουν, αλλά στα ΜΜΕ που την υποστηρίζουν και στις δηλώσεις των στελεχών της δεν κρύβεται.
Κάθε δήλωση οίκου αξιολόγησης, “κύκλου” των δανειστών, στελέχους της Κομισιόν, που μιλάει για εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, προβάλλεται με πηχυαίους τίτλους και φωνές. Κάνουν την ελπίδα τους πολιτική είδηση. Μια ελπίδα που θα φέρει νέα και αχρείαστα βάρη στους αδύναμους, αλλά θα ωφελήσει πολιτικά τους ίδιους. Ντροπή.
Ο ελληνικός λαός θυμάται: Όταν το ΔΝΤ εκβίασε την προνομοθέτηση της περικοπής στις συντάξεις και της μείωσης του αφορολόγητου, πίεσαν όσο μπορούσαν. “Υπογράψτε να τελειώνουμε” ούρλιαζαν. Όταν τελείωσε οριστικά το πρόγραμμα, χρησιμοποίησαν τα μέτρα αυτά ως επιχείρημα για να υποστηρίξουν ότι δεν έχει τελειώσει τίποτα. Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Μοσκοβισί, έπεσαν επάνω του: δεσμεύσου τώρα ότι θα κοπούν οι συντάξεις, του είπαν, πάλι μέσα στη Βουλή και μέσα στα μούτρα της κοινωνίας, που παρακολουθούσε άναυδη. Και ο Κ. Μητσοτάκης, παρασκηνιακά, είπε στη Μέρκελ ότι η μη εφαρμογή των μέτρων τινάζει στον αέρα τις επιδιώξεις του.
Δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ ένα κόμμα να σχεδιάζει με τόσο απροκάλυπτο τρόπο την πολιτική του πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού. Ενός λαού τον οποίο οι ίδιοι έσπρωξαν στην απελπισία καταστρέφοντας την κοινωνία και την οικονομία το 2010 - 2014.
Δεν υπάρχει λόγος να εφαρμοστούν τα μέτρα. Και δεν θα εφαρμοστούν.
Η Νέα Δημοκρατία θα μείνει με τον καημό. Και με το στίγμα ενός πρωτοφανούς πολιτικού κυνισμού. Και πάλι ντροπή.

Π. Σκουρλέτης: Το μεγάλο στοίχημα της νέας περιόδου είναι να δει ο κόσμος βελτίωση στην καθημερινότητά του

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Κυρ. Μητσοτάκης συμφωνούν στην επιλογή κατάρρευσης του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος, υποστηρίζει επίσης στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Π. Σκουρλέτης.

«Ακριβώς εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα της νέας περιόδου: το να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που μας έχουν δοθεί έτσι ώστε να μειώσουμε τις ανισότητες, να εδραιωθεί μια νέα αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας και να δει πλέον ο κόσμος τη βελτίωση αυτή -τουλάχιστον το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στην καθημερινότητά του. Εκεί πάνω, νομίζω, θα κριθεί τελικά η κυβέρνηση και όλες οι προσπάθειές της»: αυτό δηλώνει μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο νεοεκλεγείς γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης.
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Κυρ. Μητσοτάκης συμφωνούν στην επιλογή κατάρρευσης του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος, υποστηρίζει επίσης στη συνέντευξή του στο Πρακτορείο ο Π. Σκουρλέτης.
Δριμεία κριτική ασκεί και στην Φ. Γεννηματά -«έχει φύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια της από το 2012 και μετά, και πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια», αναφέρει- και ξεδιπλώνει το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές λέγοντας: «Εμείς επιδιώκουμε ισότιμες αυτοδιοικητικές συνεργασίες με εκείνες τις δυνάμεις που μπορούμε να συμφωνήσουμε πάνω σε συγκεκριμένα προγράμματα -και αυτό θα κάνουμε».
Ερωτάται όμως από το ΑΠΕ-ΜΠΕ για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και σημειώνει ότι «ο Ανδρέας Παπανδρέου, ιδιαίτερα στην πρώτη φάση της διακυβέρνησής του, μπόρεσε και εξέφρασε ένα μεταπολιτευτικό ριζοσπαστισμό που είχε αναπτυχθεί στην ελληνική κοινωνία», αλλά περιγράφοντας συγχρόνως τη μετεξέλιξη του Κινήματος που εκείνος ίδρυσε, ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι «το όλο εγχείρημα τελικά του ΠΑΣΟΚ οδήγησε και σε μια απονεύρωση αυτού του ριζοσπαστισμού».
Στο θέμα της διαπραγμάτευσης με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και των πολιτικών επιπτώσεων που αυτή προκαλεί, ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «μεγάλη πολιτική ευθύνη του κ. Καμμένου» να υπονομεύσει την κυβέρνηση την τελευταία στιγμή, στην τελευταία ευθεία, λόγω της διαφωνίας του για το Μακεδονικό.
Μιλά τέλος για το προσφυγικό και την Ευρώπη, για τις σχέσεις πολιτικής και δημοσιογραφίας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Σκουρλέτη στον Νίκο Παπαδημητρίου για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ.: Κύριε Σκουρλέτη, τρία χρόνια πέρασαν από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Ποια φράση θα μπορούσε να εμπεριέχει αυτή την τριετία και ποιο το στοίχημα για την επόμενη περίοδο;
 Απ.: Τρία χρόνια, για την ακρίβεια από τη δεύτερη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ…
Ερ.: Σωστά…
Απ.: Η οποία ήρθε μετά από μία περίοδο έντονης αντιπαράθεσης -αναφέρομαι στο διάστημα από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2015- με τους εταίρους μας. Ένας συμβιβασμός που ήταν αναγκαίος και ξεκίνησε μια νέα φάση. Αφού προηγουμένως -όπως θυμάστε και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό- ο ίδιος ο ελληνικός λαός είχε σε γνώση του περιεχόμενου της τελευταίας συμφωνίας που υπογράφηκε το καλοκαίρι του 2015 (και) ξεκίνησε μια πορεία δύσκολη με αντιφάσεις όπου όμως ολοκληρώθηκε. Και είναι για πρώτη φορά μετά την είσοδο της χώρας στα μνημόνια που ένα πρόγραμμα ολοκληρώνεται χωρίς να υπάρχει ανάγκη να πάμε σε ένα καινούργιο.
Άρα αυτό είναι μια πρώτη επιτυχία. Ενώ η υλοποίηση του τελευταίου προγράμματος έγινε με ένα τέτοιο τρόπο, όσο αυτό ήταν δυνατό ώστε να έχει τις λιγότερες επιπτώσεις στην ίδια την κοινωνία. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ανοιχτές πληγές οι οποίες πρέπει να κλείσουν. Και ακριβώς εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα της νέας περιόδου: το να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που μας έχουν δοθεί έτσι ώστε να μειώσουμε τις ανισότητες, να εδραιωθεί μια νέα αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας και να δει πλέον ο κόσμος τη βελτίωση αυτή -τουλάχιστον το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στην καθημερινότητά του. Εκεί πάνω, νομίζω, θα κριθεί τελικά η κυβέρνηση και όλες οι προσπάθειές της.
 Ερ.: Και η κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει να παίρνει μέτρα υπέρ των πολιτών, να τα εξειδικεύσουμε όμως λίγο… Ακόμα και τώρα μερίδα των θεσμών, το ΔΝΤ επί παραδείγματι, επιμένει σε σκληρή στάση στο θέμα των συντάξεων. Από την άλλη, η κυβέρνηση επιμένει και αυτή από την πλευρά της ότι δεν θα πάρει το μέτρο. Η μονομερής ενέργεια είναι στη «φαρέτρα» της κυβέρνησης;
 Απ.: Σωστά επισημαίνετε ότι και σε αυτή την περίοδο θα υπάρχουν αντιπαλότητες. Θα υπάρχουν πάντοτε δυνάμεις οι οποίες με έναν κοντόφθαλμο τρόπο, με μια ακραία δογματική λογική θέλουν να επιβάλουν λύσεις, οι οποίες τελικώς είναι αντικοινωνικές. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να εφαρμοστεί ένα μέτρο το οποίο ψηφίστηκε στην προηγούμενη περίοδο όταν υπήρχε η αβεβαιότητα της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων που είχαμε αναλάβει ως δέσμευση -και αναφέρομαι στα πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτό το μέτρο λοιπόν της μείωσης των συντάξεων από 1/1/2019 είναι ένα αχρείαστο μέτρο και για αυτό δεν πρέπει να εφαρμοστεί. Είναι σαφές -όπως σας είπα- ότι θα υπάρχουν φωνές, που θα πιέζουν για κάτι τέτοιο, διότι έχουν στο μυαλό τους και ένα άλλο μοντέλο κοινωνίας.
Θα έλεγα ότι υπάρχει μια «συγγένεια» με αυτά που λέει και ο κ. Μητσοτάκης σε σχέση με το ασφαλιστικό, όπου στη δική του πρόταση, η οποία φαίνεται να είναι πολύ «συγγενής» με αυτήν του ΔΝΤ. Δεν χρειάζεται να υπάρχει ένα υγιές βιώσιμο, δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, αλλά θα πρέπει κατά βάση να εκχωρηθεί αυτό στον ιδιωτικό τομέα, που στην πράξη όμως σημαίνει ότι αυτοί οι οποίοι θα απολαμβάνουν μια σύνταξη στη ζωή τους θα είναι αυτοί οι οποίοι είχαν την τύχη την ευκαιρία, τη δυνατότητα να έχουν συνεχώς δουλειά και κάποια αντίστοιχα εισοδήματα για να πληρώνουν τις εισφορές τους στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Αυτό όμως είναι κατάρρευση του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος. Αθροίζω λοιπόν τις απόψεις του ΔΝΤ με αυτές της ΝΔ για το συγκεκριμένο ζήτημα. Εμείς ακριβώς έχουμε μια εντελώς διαφορετική λογική και αυτή η λογική δεν σημαίνει ότι αγνοούμε τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει για μια περίοδο μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, επαναλαμβάνω, δεν απειλούνται αυτοί οι στόχοι λόγω πλέον μιας πολιτικής η οποία έχει δείξει ότι αποδίδει.
 Ερ.: Να αλλάξουμε θέμα… Υπάρχει περιθώριο να μεταπειστεί ο κυβερνητικός σας εταίρος αναφορικά με τη συμφωνία με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία Μακεδονίας; Αν όχι, και εφόσον υπερψηφιστεί η συμφωνία από τη πλειοψηφία των βουλευτών, με ποιο τρόπο θα μπορεί να σταθεί στη συνέχεια με αξιοπρέπεια η κυβέρνηση;
 Απ.: Να αλλάξει άποψη ο κ. Καμμένος και οι ΑΝΕΛ για το περιεχόμενο της συμφωνίας το θεωρώ απίθανο. Ούτε κανείς του το ζητάει αυτό. Εκείνο όμως το οποίο θα πρέπει κι αυτός να συνυπολογίσει είναι το εξής: εάν η διαφωνία σε αυτό το κορυφαίο ζήτημα -αλλά που δεν αποτελεί και τη βάση της συμφωνίας μας όταν ξεκίνησε αυτή η κυβέρνηση, η από κοινού συγκυβέρνηση- αν είναι η αιτία για να ακυρώσει τελικά τους λόγους που βρεθήκαμε μαζί και τον Ιανουάριο του 2015 και το Σεπτέμβριο του 2015.
Είναι λοιπόν μεγάλη πολιτική ευθύνη του κ. Καμμένου σε μια επιτυχημένη προσπάθεια με τις αντιφάσεις, επαναλαμβάνω, με τις δυσκολίες και από εδώ και μπρος που έχει αυτή, αλλά που έχει να περάσει ένα σημαντικό κάβο, αυτόν της ολοκλήρωσης του προγράμματος, να την υπονομεύσει την τελευταία στιγμή, στην τελευταία ευθεία, λόγω της διαφωνίας του για το Μακεδονικό. Την σεβόμαστε την άποψή του, δεν του ζητάει κανείς να αλλάξει αλλά δεν πρέπει, επαναλαμβάνω, να κάνει τέτοιες κινήσεις που να ακυρώσουν τελικά τους λόγους που βρεθήκαμε μαζί το Σεπτέμβριο του 2015 και τον Ιανουάριο του 2015.
 Ερ.: Οι αυξημένες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές των τελευταίων ημερών σε συνδυασμό και με τους υψηλούς τόνους στη ρητορική της Άγκυρας είναι κάτι που σας βάζει σε ανησυχία; Και όσον αφορά την κατάσταση στα νησιά μας τι πρέπει να γίνει που δεν έχει γίνει ακόμα;
 Απ.: Νομίζω ότι οφείλουμε να είμαστε σε εγρήγορση να ανησυχούμε και εμείς ως χώρα αλλά και η Ευρώπη συνολικά. Είδατε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, το βασικό θέμα σήμερα που χωρίζει την Ευρώπη σε δυο στρατόπεδα είναι η διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος. Θα υιοθετήσουμε μια λογική εθνικής περιχαράκωσης η οποία δεν θα εξασφαλίσει και αυτά τα οποία θέλει να εξασφαλίσει κανείς; Δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια, να στρουθοκαμηλίζει, να θεωρεί ότι θα μείνει έξω από αυτό το παγκόσμιο προσφυγικό κύμα ή τις μεταναστευτικές ροές, εάν δεν υιοθετήσει μια πολιτική που να απαντάει στις «ρίζες» που γεννούν αυτό το φαινόμενο. Και αυτή την ευθύνη την έχει συλλογικά όλη η Ευρώπη, την έχουν όλες οι ευρωπαϊκές ηγεσίες. Εμείς έχουμε την ιδιομορφία να είμαστε το εξωτερικό σύνορο της Ευρώπης, να υφιστάμεθα τις μεγαλύτερες πιέσεις, άρα διεκδικούμε μια έμπρακτη στάση αλληλεγγύης από τους ευρωπαίους εταίρους. Και προφανώς πρέπει να αξιοποιήσουμε ό,τι δυνατότητες έχουμε για να μπορούμε πρώτα από όλα να αποσυμφορίσουμε τα ίδια τα νησιά που σήμερα έχουν δεχθεί, μετά την αύξηση των ροών τους τελευταίους μήνες, μια πολύ μεγάλη πίεση. Ως προς αυτό, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής ο κ. Βίτσας ανακοίνωσε συγκεκριμένα μέτρα τα οποία ήδη υλοποιούνται. Σήμερα, αυτή την ώρα που μιλάμε (σ.σ. Παρασκευή πρωί) το τελευταίο 24ωρο ήδη ξεκίνησε με την μεταφορά κάποιων εκατοντάδων προσφύγων από τη Μόρια αυτό το σχέδιο αποσυμφόρησης. Υπάρχει ένας επανασχεδιασμός για 3.000 -αυτή τη στιγμή- πρόσφυγες οι οποίοι θα φύγουν από τα νησιά, τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, που έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Και βέβαια οι ίδιες οι συνθήκες αυτές καθαυτές στα συγκεκριμένα σημεία φιλοξενίας πρέπει διαρκώς να επιτηρούνται ώστε να καλύπτουν με έναν αξιοπρεπή τρόπο κάποιες στοιχειώδεις ανάγκες. Εκεί πέρα, επαναλαμβάνω, υπάρχει και μία υποχρέωση των εταίρων μας για μια ηθική πολιτική και υλική στήριξη.
 Ερ.: Ένα από τα στοιχήματα για το ΣΥΡΙΖΑ το 2019 είναι οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Η κυρία Γεννηματά σας εγκαλεί για πολιτική δειλία ότι πάτε δηλαδή -όπως υποστηρίζει- να κρύψετε την αδυναμία του κόμματός σας πίσω από συνεργατικά σχήματα. Τι απαντάτε;
 Απ.: Νομίζω ότι η κυρία Γεννηματά δεν έχει καταλάβει τι έχει συμβεί στον χώρο της. Εδώ έχει φύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια της από το 2012 και μετά, και πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια, και η κυρία Γεννηματά θεωρεί ακόμα ότι βρίσκεται στις παλιές καλές εντός εισαγωγικών, εποχές. Δεν έχει καταλάβει ότι η ίδια η κοινωνία και αυτός ο κόσμος που εκφραζόταν από τα παραδοσιακά σχήματα της Κεντροαριστεράς έχει προσπεράσει τα σχήματα αυτά και πολύ περισσότερο τις ηγεσίες τους. Σήμερα υπάρχει ένας νέος πολιτικός χάρτης, υπάρχει μια εδραιωμένη πρωταγωνιστική θέση και παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική σκηνή της χώρας. Εμείς επιδιώκουμε ισότιμες αυτοδιοικητικές συνεργασίες με εκείνες τις δυνάμεις που μπορούμε να συμφωνήσουμε πάνω σε συγκεκριμένα προγράμματα -και αυτό θα κάνουμε. Μιλάμε με αυτοδιοικητικούς όρους, σεβόμαστε την αυτονομία της αυτοδιοίκησης, θέλουμε να συγκροτήσουμε συμμαχικά νικηφόρα εκλογικά σχήματα. Τώρα η κυρία Γεννηματά καλά θα κάνει να μπορέσει να δώσει απαντήσεις -όπως εκείνη το αντιλαμβάνεται προφανώς- στα μεγάλα προβλήματα στρατηγικής και πολιτικού ετεροκαθορισμού, που χαρακτηρίζουν σήμερα το χώρο της Κεντροαριστεράς.
 Ερ.: Ευκαιρίας δοθείσης, «η Ελλάδα στρίβει αριστερά» έγραφε στο πρωτοσέλιδό του το περιοδικό TIME, όχι τρία χρόνια πριν, αλλά το 1981. Τι ήταν τελικώς ο Ανδρέας Παπανδρέου για την Αριστερά και τι παρακαταθήκες άφησε;
 Απ.: Είναι ένα ερώτημα πάρα πολύ μεγάλο και ξέρετε κάθε εποχή έχει τους ανθρώπους που σφραγίζουν τις εξελίξεις. Και προφανώς η πολιτική διαδρομή και η παρουσία του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν μια τέτοια διαδρομή που σφράγισε τα χρόνια και της μεταπολίτευσης και ιδιαίτερα μετά το 1981. Αλλά, ξέρετε, είναι λάθος να συγκρίνουμε πολιτικές προσωπικότητες και συνθήκες προηγούμενων δεκαετιών με το σήμερα.
Ο  Ανδρέας Παπανδρέου, ιδιαίτερα στην πρώτη φάση της διακυβέρνησής του, μπόρεσε και εξέφρασε ένα μεταπολιτευτικό ριζοσπαστισμό που είχε αναπτυχθεί στην ελληνική κοινωνία αλλά το όλο εγχείρημα τελικά του ΠΑΣΟΚ, θα έλεγα ότι οδήγησε και σε μια απονεύρωση αυτού του ριζοσπαστισμού -και θα μπορούσα να αναφερθώ σε μεγάλες ευθύνες αυτής της διαδρομής αυτού του ιστορικού κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, και για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος και για το πώς αντιλαμβανόταν τα ζητήματα των κοινωνικών ανισοτήτων της ανάπτυξης. Το πώς διαχειρίστηκε την ίδια την παρουσία και το ρόλο του δημόσιου τομέα και το πώς τελικά από ένα σημείο και έπειτα, στα μέσα της δεκαετίας του 1980, σε μια προγραμματική συμπληρωματικότητα με τη ΝΔ διαμόρφωσαν ένα διπολικό πολιτικό σύστημα, το οποίο οδήγησε στην κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία.
 Ερ.: Και ένα τελευταίο ερώτημα. Πολιτική και δημοσιογραφία: Κανόνες δεοντολογίας; Πιστή τήρηση του συνταγματικού και νομικού πλαισίου; Εμπάργκο; Τι εν τέλει χρειάζεται για την αποκατάσταση μιας διαταραγμένης σχέσης;
 Απ.: Προσέξτε όταν η δημοσιογραφία δεν λειτουργεί στη βάση της δικής της δεοντολογίας, όταν δεν υπάρχει η βασική αρχή του ρεπορτάζ ότι διασταυρώνουμε την είδηση, τότε η ίδια δεν επιτελεί το καθήκον της. Και, ταυτόχρονα, η ίδια η λειτουργία της δημοκρατίας αποστερείται από μια τέτοια δημοσιογραφική παρουσία-λειτουργία, που αυτό νομίζω ότι είναι κάτι πάρα πολύ κακό. Δυστυχώς έχουν πολλαπλασιαστεί τα φαινόμενα ανθρώπων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι οποίοι έχουν πάρει διαζύγιο με αυτή τη δημοσιογραφική δεοντολογία.
Περισσότερο λειτουργούν κάποιοι δεν είναι συνολικοποιώ, ούτε τσουβαλιάζω. Αλλά είναι αυτοί ίσως που ακούγονται περισσότερο ως εντολείς συγκεκριμένων κατευθύνσεων και παίζουν ένα πολύ συγκεκριμένο ρόλο εξυπηρέτησης συμφερόντων, και λιγότερο ως άνθρωποι οι οποίοι υπηρετούν τη δημοσιογραφία. Η οποία προφανώς έχει τις οπτικές της, κάθε μέσο έχει την αντίληψή του για τα πράγματα, την οπτική του για το πώς αντιλαμβάνεται τα γεγονότα, την κοινωνία, την πολιτική -και αυτό νομίζω ότι είναι η γοητεία, αυτός ο πλουραλισμός στο χώρο των ΜΜΕ.  Όλα αυτά δυστυχώς έχουν συρρικνωθεί -και νομίζω ότι οφείλουμε όλοι, είτε πολιτικά κόμματα, είτε κοινωνικοί φορείς, είτε προσωπικότητες του χώρου να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της είδησης της δημοσιογραφίας.
Δυστυχώς δεν είμαι αισιόδοξος ότι τα πράγματα κινούνται προς μια τέτοια κατεύθυνση. Άλλωστε μετά από αυτήν την έντονη σχέση επιχειρηματικών συμφερόντων με δημοσιογραφικά συγκροτήματα των προηγούμενων δεκαετιών, τις σχέσεις διαπλοκής που χαρακτήρισαν το πολιτικό μας σύστημα, τώρα πια έχουμε μπει σε μια ακραία πλέον κατάσταση όπου όλα αυτά που λέγαμε πριν, τα υγιή στοιχεία της δημοσιογραφίας έχουν υποχωρήσει. Χρειάζεται μια προσπάθεια λοιπόν, εξυγίανσης του τοπίου -και αυτό νομίζω ότι είναι και ατομική και συλλογική ευθύνη. Και είναι μια πάρα πολύ μεγάλη συζήτηση που πρέπει να την κάνουμε με νηφαλιότητα, με αυτοπεριορισμό από τον καθένα επιδιώκοντας οι όποιες αντιπαραθέσεις να γίνονται στη βάση πραγματικών διαφωνιών και όχι στη βάση άλλου είδους καταστάσεων και τεχνητών πολώσεων και συγκρούσεων.

Προοδευτικές συγκλίσεις: ποιοι και με ποιους (ΑΥΓΗ)

Η ανάγκη μιας εναλλακτικής πρότασης για την Ευρώπη αναδεικνύεται πλέον με ολοένα σαφέστερο πρόσωπο. Το παραδοσιακό σύστημα εξουσίας βαίνει προς εξαφάνιση. Δυνάμεις πανίσχυρες πριν λίγα χρόνια, όπως οι σοσιαλιστές και η Δεξιά στη Γαλλία, οι σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία, η Χριστιανοδημοκρατία και η Κεντροαριστερά στην Ιταλία, βρίσκονται εκτός πολιτικού παιχνιδιού, σε μια δραματική πορεία συρρίκνωσης.
Στο προσκήνιο αναδύονται ακροδεξιά κόμματα -ακόμα και στη Σουηδία, την χώρα με το πιο στέρεο κοινωνικό κεκτημένο-, ενώ οι δυνάμεις της παραδοσιακής Δεξιάς στρέφονται ακόμα δεξιότερα για να επιβιώσουν. Το μεταναστευτικό και η αδυναμία της Ευρώπης να το διαχειριστεί στοιχειωδώς, φέρνει στην επιφάνεια ένα πρόβλημα, οι ρίζες του οποίου βρίσκονται στην κρίση του ευρωπαϊκού οικονομικού και αναπτυξιακού μοντέλου.
Η ελπίδα έρχεται από τα αριστερά. Οι σοσιαλιστές της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, αλλά και οι αριστερές δυνάμεις των χωρών αυτών, έχουν αντιληφθεί ότι ένα προοδευτικό μέτωπο είναι αυτό που θα κλείσει οριστικά τον δρόμο στην Ακροδεξιά. Και αυτό φαίνεται ότι καταλαβαίνει και μια ισχυρή πτέρυγα της Σοσιαλδημοκρατίας που βλέπει καθαρά ότι η συνδιαχείριση της σημερινής κατάστασης με τη Δεξιά δεν οδηγεί πλέον πουθενά.
Αυτό που χρειάζεται είναι ένας κάθετος καθαρός λόγος απέναντι στην Ακροδεξιά - και όχι φιλοφρονήσεις στους “παραστρατημένους” ψηφοφόρους της. Και, παράλληλα, ένα αποφασιστικό μέτωπο απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό, η χρεοκοπία του οποίου είναι ολοκάθαρη στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Στην Ελλάδα, η συζήτηση αυτή συνδέεται με τα διλήμματα της μεταμνημονιακής περιόδου. Το μέλλον μπορεί να είναι μόνο προοδευτικό και κοινωνικό. Η Ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός είναι οπισθοδρόμηση.

Μέτωπο στην Ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό (avgi.gr)

Η Ευρώπη βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με τις ευθύνες της για το προσφυγικό. Ευθύνες στις οποίες δεν ανταποκρίθηκε, όχι λόγω του μεγέθους των προσφυγικών ροών ή των δυσκολιών στη διαχείρισή τους, αλλά για λόγους διατήρησης των πολιτικών ισορροπιών στα κράτη - μέλη: για να μην ενισχυθεί πολιτικά η Ακροδεξιά εις βάρος των πολιτικών κομμάτων εξουσίας.
Φυσικά, αυτό απέτυχε. Ο πιο ασφαλής τρόπος να ενισχυθεί η Ακροδεξιά είναι το να προσπαθεί το πολιτικό σύστημα να την εξευμενίσει. Να στρογγυλεύει συνεχώς τις θέσεις του για να μην της δίνει δικαιώματα. Να της αναγνωρίζει ότι, κάπου, κατά βάθος, ένα δίκιο το έχει. Και ότι η εμφάνισή της στο πολιτικό προσκήνιο οφείλεται σε υπαρκτά προβλήματα που από έλλειψη αποφασιστικότητας δεν αντιμετωπίζονται.
Μια τέτοια πολιτική νομιμοποίηση δημιουργεί χώρο για την Ακροδεξιά στο πολιτικό σύστημα. Και αυτόν τον χώρο θα τον εκμεταλλευτεί. Η σημερινή αβεβαιότητα και η οπισθοδρόμηση από το ευρωπαϊκό κεκτημένο ωθούν τμήματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών στην αντιπολιτική στάση.
Η Ακροδεξιά δεν αντιμετωπίζεται με καλοπιάσματα. Αντιμετωπίζεται με ξεκάθαρο μέτωπο και πολεμική. Με αταλάντευτη υπεράσπιση των αξιών της αλληλεγγύης, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του διεθνούς δικαίου. Δεν πρέπει να της αφήσουμε χώρο. Πρέπει να της κλείσουμε τον δρόμο.
Ταυτόχρονα πρέπει να μιλήσουμε για τις συνθήκες που οδήγησαν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες στην ανασφάλεια - και τις έκαναν ευάλωτες στην ξενοφοβία. Και αυτό σημαίνει να ανοίξουμε μέτωπο στον νεοφιλελευθερισμό.
Ο αγώνας ενάντια στην Ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό είναι ενιαίος. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και οι δύο σκούζουν για την “ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς”. Από εκεί νιώθουν τον κίνδυνο.