H κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΜΕ ΟΜΙΛΗΤΗ ΤΟΝ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ

ΤΡΙΤΗ 2/6 - 19.30 - ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΤΖΙΑ

Την Τρίτη 2 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Αθήνα, με ομιλητή τον Πρόεδρο του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα.

Θα χαιρετίσουν οι Δημήτρης Παπαδημούλης και Γιάννης Θεωνάς.Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στην πλ. Κοτζιά, στις 7.30 μ.μ.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ Αγ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Η Πολιτική Συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ της Αγίας Παρασκευής για τις ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ θα γίνει την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 Μάη στις 20:00 στην ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ της Αγ. Παρασκευής.

Ομιλητές θα είναι ο Κ. Ήσυχος και η Αγγ. Σαπουνά.

Πριν την έναρξη της εκδήλωσης θα συμπληρωθούν οι κατάλογοι των εκλογικών αντιπροσώπων για τα εκλογικά τμήματα.

Στείλτε προτάσεις και ιδέες για την οργάνωση και το περιεχόμενο της εκδήλωσης!!!

Αντιγράφω από το ΣΥΡΙΖΑ Ν.Κόσμου. (ως ΘΕΣΗ, και όχι ως ...)

ΒΙΑ - ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Ζούμε στην Καμπούλ, στο Φαρ-Ουέστ όπως λένε τα κανάλια και οι πολιτικοί του συστήματος ή συμβαίνει κάτι άλλο;…
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
● Αστυνομοκρατία, με τους συνεχείς ελέγχους χωρίς λόγο της αστυνομίας σε νέους και μετανάστες, στην εξέγερση του Δεκέμβρη, στις απεργίες και τις διαδηλώσεις.
● Τρομοκρατία στους χώρους εργασίας με την απειλή της απόλυσης και το πρόσχημα της κρίσης.
● Επιθέσεις του εργοδοτικού και φασιστικού παρακράτους (Κ. Κούνεβα, επιθέσεις νέο-ναζί, δολοφονίες μεταναστών στο Αλλοδαπών, ρίξιμο χειροβομβίδας στο Στέκι Μεταναστών…).
● H βία του κράτους και του παρακράτους, τα οποία προκαλούν και αναπαράγουν τη βία, θεωρείται «νόμος της φύσης».
● Στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα της Αριστεράς.
● Βομβαρδισμός με εικόνες και ειδήσεις βίας από τα ΜΜΕ καθώς και ιδεολογική τρομοκρατία («δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την κρίση παρά η λιτότητα» - «όποιος έχει θέσεις αντίθετες με τις κυρίαρχες είναι ξεπερασμένος ή ουτοπιστής»).
● Θέλουμε να υπογραμμίσουμε μια επιπλέον ευθύνη των ΜΜΕ. Η προβολή βίαιων γεγονότων ανατροφοδοτεί τη δημιουργία τους. Γιατί, όταν κάποιος ξέρει, ότι θα γίνει «πρώτη είδηση σ το δελτίο των 8» , είναι σα να του λένε να «τα σπάσει».
● Υπάρχει αύξηση της καθημερινής εγκληματικότητας; Ναι.
Αυτή αφορά κυρίως κλοπές, διαρρήξεις, ληστείες δηλαδή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την τεράστια αύξηση της φτώχειας και της ανέχειας.
Με πάνω από 1εκ άνεργους και φτωχούς, ακόμη κι αν στήσουν έναν αστυνομικό στην είσοδο κάθε πολυκατοικίας, ο 1ος όροφος θα κλέβει το 2ο!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΜΕΡΕΣ: ΛΥΣΗ Ή ΜΥΘΟΣ;
Κατ’ αρχάς… υπάρχει μεγαλύτερη αστυνόμευση! Η ασφυκτική παρουσία και δράση των ΜΑΤ, οι προσαγωγές διαδηλωτών… Επίσης, η Ελλάδα είναι 1η χώρα στην ΕΕ και 5η παγκοσμίως σε αναλογία αστυνομικών ανά κάτοικο (Ελλάδα 1:200, Γερμανία 1:350, Γαλλία 1:417 στοιχεία Ιντερπόλ).
Η πράξη αποδεικνύει ότι οι κρατούντες δεν ενδιαφέρονται για την προστασία στην καθημερινότητα, αυτό που θα όφειλε να είναι το έργο της αστυνομίας. Πολλές φορές συμβαίνει και το αντίθετο π.χ. τα Α.Τ. δεν έχουν προσωπικό για περιπολίες αλλά στη φύλαξη «υψηλών» προσώπων (3000 αστυνομικοί), στα ΜΑΤ…περισσεύει(!), η επιδεικτική απουσία και η αδιαφορία των αστυνομικών δυνάμεων μπροστά σε βιαιοπραγίες αλλά και οι «κουκουλοφόροι»-ασφαλίτες να σπάνε μαγαζιά και να επιτίθενται σε πολίτες!
Επίσης, ο πολλαπλασιασμός των καμερών και γενικά του κατασταλτικού οπλοστασίου δεν μείωσε την εγκληματικότητα, υπάρχει πλέον διεθνής εμπειρία (Μ.Βρετανία).
ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ,
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΤΗΝ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, ΤΗΝ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ, ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ…
… η ΝΔ, το συγκυβερνητικό ΛΑΟΣ, τα κυρίαρχα ΜΜΕ δε λένε κουβέντα.
Η καθημερινότητα της πλειοψηφίας των εργαζομένων, γυναικών και αντρών, μεταναστών και ελλήνων, δεν τους αφορά!
Το ΠΑΣΟΚ μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση αποδεικνύει ότι «ούτε θέλει ούτε μπορεί». Ο Γ. Παπανδρέου συντρώει και συμπίνει με τραπεζίτες και επιχειρηματίες, ενώ οι προτάσεις του ως συμπολιτευόμενη «αντιπολίτευση» είτε δε διαφέρουν από αυτές της κυβέρνησης είτε είναι γενικόλογες αοριστολογίες χωρίς δέσμευση. Ταυτόχρονα το ΠΑΣΟΚ συναινεί στην τρομοκράτηση του κόσμου και στη λογική της μεγαλύτερης αστυνόμευσης. Έτσι ώστε αν γίνει κυβέρνηση να έχει έτοιμο το οπλοστάσιο για να αντιμετωπίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια! Και «φυσικά» απέχει από κάθε κινητοποίηση!
Ο βομβαρδισμός με τρομοϋστερία και τα μέτρα αστυνομοκρατίας είναι τα «όπλα» με τα οποία το σύστημα προσπαθεί να μας ξανακλείσει στα σπίτια και στους καναπέδες μετά το Δεκέμβρη. Και να θωρακιστεί μπροστά στους ακόμη πιο μεγαλειώδεις «Δεκέμβρηδες» που θα έρθουν. Γιατί, τόσο η κρίση όσο και η προφανής αναξιοπιστία των ιδεολογημάτων περί «ελεύθερης αγοράς» και του πολιτικού συστήματος (ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΠΑΣΟΚ, αστυνομία, δικαιοσύνη, εκκλησία) καθώς και η ύπαρξη μιας μαχητικής Αριστεράς θα φέρουν λαϊκές εκρήξεις πολύ πιο έντονες και ριζοσπαστικές. Αυτό φοβούνται! Και γι’ αυτό δείχνουν τα δόντια τους!
Αν αφήσουμε τις εκφοβιστικές απόψεις και τις υστερικές κραυγές και δούμε την πραγματικότητα ορθολογικά, συνειδητοποιούμε ότι η παρούσα κρίση και το αδιέξοδο δημιουργούν μια απελπισία και μια ασφυξία. Το αίσθημα αδικίας μεγαλώνει μέσα στον καθένα από εμάς. Η ανάγκη να γίνει κάτι, να αλλάξουν τα πράγματα είναι επείγουσα και πιεστική. Το σύστημα και οι εκφραστές του αποδεικνύονται άκρως ανάλγητοι.
Αυτή η κατάσταση είναι που τροφοδοτεί και τα καταστροφικά ξεσπάσματα.
Αν δεν το κατανοήσουμε δεν θα μπορέσουμε να σκεφτούμε λύσεις.
Επισημαίνουμε το ότι οι βίαιες ενέργειες αποδεικνύονται όχι μόνο πολιτικά ανώριμες αλλά και φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Οι βίαιες –αυτοαποκαλούμενες– πρωτοπορίες όχι μόνο δεν άλλαξαν πότε τον κόσμο αλλά συνέβαλαν στον εκφοβισμό των συνειδήσεων και στη δικαιολόγηση αυταρχικών μέτρων από τους ισχυρούς (Ιταλία ‘70, Γερμανία).
Λύσεις υπάρχουν. Ριζοσπαστικά και ουσιαστικά μέτρα προστασίας του εισοδήματος και των αναγκών των πολιτών.
Ο «Δεκέμβρης» ήταν ένας σταθμός σ’ αυτήν την πορεία. Οι καθημερινοί αγώνες για διεκδικήσεις προς όφελος των εργαζομένων, το ζωντάνεμα σε διάφορες γειτονίες μέσα από διεκδικήσεις ελεύθερων χώρων και γιορτές (Άλσος Παγκρατίου, Ελαιώνας, Ελληνικό, Γουδή, πάρκο Κύπρου, δεντροφύτευση του πάρκινγκ της Χ.Τρικούπη, γιορτή στον Αγ. Παντελεήμονα με εκατοντάδες έλληνες και μετανάστες, στο Μοσχάτο για την Κ. Κούνεβα κλπ) είναι η συνέχεια.
ΣΥΡΙΖΑ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Τηλ: 6988719448. E-mail: syrizank@otenet.gr

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ -ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ &ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ

Αγία Παρασκευή Αθήνα, Δευτέρα 11 Μαΐου 2009, 19:30 στο 2ο Γυμνάσιο Αγ. Παρασκευής

Διοργανώνεται από την Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής

Σε έναν Υμηττό που καπνίζει ακόμα από τις περσινές φωτιές, επιχειρείται η τσιμεντοποίησή μεγαλύτερου μέρους του ορεινού του όγκου με την κατασκευή νέων αυτοκινητόδρομων.. Μπροστά στην επαπειλούμενη καταστροφή του, το κόστος στις ζωές μας θα είναι τεράστιο. Οι πρόσφατες αλλαγές στις χρήσεις γης επιτρέπουν και την κατασκευή αναψυκτηρίων μέσα στο δάσος, ενώ έχει ακουστεί και η ιδέα του υπόγειου πάρκινγκ! Απέναντι στην τσιμεντοποίηση του βουνού που περπατάμε και αναπνέουμε, απαντάμε με αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά και συνεχίζουμε την ενημέρωση μέχρι και το τελευταίο σπίτι στο λεκανοπέδιο...

ΔΗΛΩΣΗ ΓΡΙΒΕΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 29-4-09

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΓΡΙΒΕΑ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ – ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ
ΣΤΟ Δ.Σ. 29-4-09

Είναι γεγονός ότι μικρή μερίδα του τοπικού μας τύπου ασπάζεται το φαινόμενο του κιτρινισμού. Συνεπώς το πρόσφατο δημοσίευμά της «Γειτονιάς» δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Βεβαίως στη δημοκρατία επιτρέπεται και ο κιτρινισμός… Ιδιαίτερα μάλιστα στην δημοκρατική παράταξη έχουμε μάθει να σεβόμαστε την ανεξαρτησία του τύπου !

Όμως η προαναφερθείσα εφημερίδα τα δύο τελευταία χρόνια εμφανίζεται Βασιλικότερη του Βασίλη (Γιαννακόπουλου)... Χωρίς να μας ρωτήσει παριστάνει ότι πρεσβεύει τις απόψεις του «ΜΑΖΙ». Πολλάκις λιβελογραφεί κατά πολιτικών μας φίλων και αντιπάλων παραπλανώντας τους συμπολίτες μας που νομίζουν ότι εμείς ασπαζόμαστε την «κίτρινη» επιχειρηματολογία της. Φυσικά είναι δικαίωμά της. Είναι όμως και δικό μας δικαίωμα να ξεκαθαρίσουμε ιδεολογικά ότι στην παράταξή μας δεν χωράνε νεόκοποι «Γεωργαλάδες» !

Το συγκεκριμένο δημοσίευμα με τίτλο «ο κατήφορος της ντροπής» καταπιάνεται με 3 ζητήματα :

Πρώτον προσπαθεί να πείσει ότι το Da Vinci είναι ένα κόσμημα και ότι οι συνεταίροι του νόμιμα έκαναν ότι έκαναν στο κτήμα Σιστοβάρη. Φυσικά είναι δικαίωμά της να θεωρεί ηθικό αυτό το συνεταιρισμό. Δηλαδή ιδιωτών εργολάβων με ενεργούς (την προηγούμενη τετραετία) πολιτικούς παράγοντες (της Ν. Δ. και του Δήμου) που παραπλάνησαν ίσως και την ίδια τους την παράταξη. Είναι όμως και δικό μας δικαίωμα να βλέπουμε σ’ όλα αυτά πιθανή κατάχρηση εξουσίας και δόλο κατά του Δήμου.

Δεύτερον ενοχοποιεί το κίνημα πολιτών που διαμαρτυρήθηκε πρόσφατα για το κτήμα Σιστοβάρη. Φυσικά είναι δικαίωμά της να ανασύρει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας χουντικούς χαρακτηρισμούς για κάθε προοδευτικό ή έστω «αιρετικό» πολίτη. Να τους αποκαλεί «πανούκλα», «ρεμπεσκέδες», «αλανιάρηδες», «κλωνοποιημένα τσιράκια αναρχικών» κ.α. Δικαίωμά της είναι επίσης να ανασύρει από την αντικομουνιστική προπαγάνδα του απώτερου παρελθόντος τους «ιστούς της αράχνης». Βεβαίως κι εμείς δεν συμφωνούμε με την ρίψη αυγών ή την αναγραφή υβριστικών συνθημάτων , αν και στον βαθμό που συνέβησαν. Είναι όμως καθήκον της κεντροαριστερής παράταξης να καταδικάσει απερίφραστα τό ακροδεξιό αυτό παραλήρημα.

Τέλος επιτίθεται στον Γιάννη Σταθόπουλο γιατί συμμετείχε στην προαναφερθείσα κινητοποίηση για το Da Vinci. Φυσικά είναι δικαίωμα του κάθε «Νικολαφέρη» να χρεώνει σε αναγνωρισμένα στελέχη της δημοκρατικής αριστεράς «αναρχοαυτόνομες κινήσεις στο σκοτάδι» κουκούλες κλπ. Είναι όμως καθήκον της δικής μας προοδευτικής παράταξης να αντιμετωπίζει τους δημοτικούς της αντιπάλους μόνο με πολιτικά επιχειρήματα και άμιλλα ιδεών. Να καταδικάζει με σαφήνεια κάθε ακροδεξιά επίθεση όταν μάλιστα αυτή τους γίνεται με «κίτρινο» τρόπο.

Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ «ΝΙΚΟΛΑ-ΦΕΡΗΔΕΣ» ΚΑΙ «ΓΕΩΡΓΑ-ΛΩΤΗΔΕΣ»

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Αθήνα 23/4/2009
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2009
Εγκύκλιος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ προς τις νομαρχιακές, τοπικές και θεματικές επιτροπές

Σύντροφοι/ συντρόφισσες

Με δεδομένα ότι η φετινή Πρωτομαγιά πέφτει Παρασκευή ( τριήμερο), ότι το ΠΑΜΕ συνεχίζει την διασπαστική του πολιτική στο σ.κ. με ξεχωριστές συγκεντρώσεις και ότι οι δυο παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ έχουν συμβάλλει τα μέγιστα ώστε το σ.κ. να βρίσκεται σε οργανωτική, πολιτική, συνδικαλιστική αναξιοπιστία και παραλυσία σε σχέση με τις ανάγκες των εργαζόμενων, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο σ.κ. έχουμε την δυνατότητα να προβάλλουμε τα εξής χαρακτηριστικά κινηματικά, αντί-νεοφιλελεύθερα, αντικαπιταλιστικά πολιτισμικά και πολιτιστικά στοιχεία στις φετινές συγκεντρώσεις – πορείες.

Το πολιτικό περιεχόμενο των ψηφισμάτων και το προπαγανδιστικό υλικό θα εκφράζει το ενωτικό, διεθνιστικό, αντί-καπιταλιστικό, αντί-νεοφιλελεύθερο, αντί-ρατσιστικό, αντί-ξενοφοβικό πλαίσιο που οι δυνάμεις μας προβάλουν. Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και οι επιπτώσεις των πολιτικών που δεν την αντιμετωπίζουν αλλά την τροφοδοτούν σε βάρος της εργασίας, όπως και η ανάγκη αντίστασης στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι επιχειρήσεις στους εργαζόμενους (με μαζικές απολύσεις, διαθεσιμότητες, μείωση ωρών ή ημερών εργασίας με ταυτόχρονη μείωση των αποδοχών, πάγωμα ή μείωση μισθών κλπ) με πρόσχημα την οικονομική κρίση, αποτελούν αποτελούν βασικές προτεραιότητές μας. Ταυτόχρονα θα δώσουμε ιδιαίτερο βάρος στο ζήτημα της επισφάλειας που δεν αφορά πλέον μόνο τους ελαστικά εργαζόμενους και τους ανέργους αλλά το σύνολο των εργαζομένων κυρίως στον ιδιωτικό τομέα που ανησυχεί για τις θέσεις εργασίας αλλά και για το πάγωμα ή τη μείωση του μισθού τους.

Ως κεντρικά συνθήματα για το θέμα της κρίσης θα έχουμε τα εξής:

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους.

Την κρίση να πληρώσουν το κεφάλαιο και οι τραπεζίτες.

Με τους αγώνες μας θα ανατρέψουμε το νεοφιλελευθερισμό.

Ενωτικά και Αριστερά αλλάζουμε το τοπίο σε Ελλάδα και Ευρώπη

Πανευρωπαϊκή Αντίσταση στα σχέδια της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων.

Το μέλλον μας γράφεται στους δρόμους.

Ως κεντρικά αιτήματα για τους εργαζόμενους θα θέσουμε τα εξής:

Να παρθούν μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας, αποτροπής των απολύσεων και προστασίας των ανέργων. Να μην περάσει το αντεργατικό μέτρο της μείωσης των ημερών ή ωρών εργασίας με αντίστοιχη μείωση των μισθών, 35ωρο χωρίς μείωση των αποδοχών. Να δοθούν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στα επιδόματα ανεργίας. Κατώτερος μισθός 1300 ευρώ και κατώτατη σύναξη στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Κατάργηση των υπεργολαβιών και όλων των επισφαλών και ελαστικών μορφών απασχόλησης. Πλήρης, σταθερή και ποιοτική εργασία για όλους. Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια και το περιβάλλον και για την άμεση προώθηση 100.000 προσλήψεων ανέργων σε αυτούς τους τομείς. Υπεράσπιση και διεύρυνση των εργασιακών, δημοκρατικών και συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας.

Ο κίνδυνος απομαζικοποίησης του φετινού γιορτασμού είναι υπαρκτός, για τον λόγο αυτό έχουμε χρέος σε συνθήκες όξυνσης των πολύμορφων επιθέσεων που δέχονται οι εργαζόμενοι, οι μετανάστες, οι γυναίκες, η νέα γενιά, να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ να δώσουν τον παλμό, την μαζικότητα, το περιεχόμενο σε κάθε συγκέντρωση και πορεία που διοργανώνουν τα εργατικά κέντρα σε κάθε πόλη της χώρας μας για την φετινή πρωτομαγιά.

Οι περιοδείες την εβδομάδα της πρωτομαγιάς σε χώρους εργασίας που είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για τις δυνάμεις μας, όπως επίσης και οι πικετοφορίες, μοίρασμα υλικού, ομιλίες, τοπικές συγκεντρώσεις είναι στην ημερήσια διάταξη. Εκτός από το πρόγραμμα περιοδειών που θα οργανωθεί με ευθύνη του Δικτύου συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ (Λιμάνι Πειραιά, ΝΑΤ, Ναυπηγοεπισκευαστική Περάματος, ΔΕΛΤΑ, ΒΟΝΤΑΦΟΝ, ΤΕΛΕΠΕΡΦΟΜΑΝΣ) στις οποίες θα ζητηθεί και συμμετοχή Βουλευτών, θα πρέπει να οργανωθούν εξορμήσεις και από τις τοπικές και θεματικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ σε χώρους εργασίας και περιοχές ευθύνης τους.
Ήδη οι προκηρύξεις (50.000) και οι αφίσες (20.000) του ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμες και ξεκινάμε με εξόρμηση με το πρωτομαγιάτικο υλικό μας στο κέντρο της Αθήνας στις 25/4 το Σάββατο (ραντεβού στην Πλατεία Μοναστηρακίου στις 11:30 το πρωί). Το υλικό αυτό θα σταλεί πανελλαδικά.

Οι τοπικές και νομαρχιακές επιτροπές καλούνται να οργανώσουν τοπικά εξωστρεφείς δράσεις, εξορμήσεις με την προκήρυξη, αφισοκολλήσεις αλλά και επισκέψεις σε εργατικούς χώρους της γειτονιάς. Στον βαθμό που τοπική ή θεματική οργάνωση ΣΥΡΙΖΑ (ιδιαίτερα για την Αθήνα) συσπειρώσει μέσα από την δράση της συντρόφους/σες μπορεί να παρουσιαστεί στην διαδήλωση με το δικό της πανό και μπλοκ, εντός του ενιαίου μπλοκ ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης θα στηρίξουμε την παρουσία οργανωμένου περιπτέρου του ΣΥΡΙΖΑ στις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπως και την εκδήλωση της φεμινιστικής πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα που γίνεται την Τετάρτη στις 29/4 στις 08:30 το βράδυ στην αίθουσα Μελίνα Μερκούρη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Για το περίπτερο της Ν. Φιλαδέλφειας το οποίο θα λειτουργήσει Πέμπτη 30/4 και Παρασκευή 1/5 χρειάζεται να οργανώσουν την συμμετοχή τους και να βγάλουν βάρδιες οι τοπικές επιτροπές ΣΥΡΙΖΑ Ν. Φιλαδέλφειας, Πατησίων, Ν.Ιωνίας, Αγ. Αναργύρων , Πετρούπολης, Ιλίου και Καματερού.

Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να υλοποιηθούν εάν δεν υπάρχουν «χέρια και μυαλά». Επομένως οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, το δίκτυο συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που έχουν αναφορά στο χώρο μας μπορούν να διαμορφώσουν ένα αγωνιστικό πλαίσιο που θα έχει συνέχεια μετά την πρωτομαγιά και θα δώσει ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας και αντίστασης στους εργαζόμενους, στα συνδικάτα.
Η πρωτομαγιάτική συγκέντρωση των συνδικάτων θα γίνει με οργανωτική ευθύνη του ΕΚΑ την ημέρα της Πρωτομαγιάς στις 10:30 το πρωί στην πλατεία Κλαυθμώνος, όπου θα μιλήσουν 3 ελαστικά απασχολούμενοι (ένας από κάθε παράταξη) εκπρόσωποι από Παλαιστίνη και Βενεζουέλα και θα υπάρχει και καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Θα ακολουθήσει πορεία προς τη Βουλή.

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ με ευθύνη του Δικτύου Συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετέχουν διακριτά στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις των εργατικών κέντρων (με προσυγκέντρωση, μπλοκ και ομιλητή στις συγκεντρώσεις).
Στην ΑΘΗΝΑ οργανώνουμε ως Δίκτυο συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ προσυγκέντρωση στην γωνία Χαλκοκονδύλη και Πατησίων στις 10 το πρωί για να φτάσουμε έγκαιρα με διαδήλωση στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση. Θα επιμείνουμε προς τα συνδικάτα - ή αλλιώς θα το κάνουμε μόνοι μας - η πορεία να περάσει από ΣΕΒ, γραφεία ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, Βουλή και να διαλυθεί στα Προπύλαια.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί πρόταση διαβούλευσης προς την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ 10-12/Απριλίου στο Γήπεδο ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ στο ΦΑΛΗΡΟ. Δεν θέλει να διαφωνήσει με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και τη θέση του για τις ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ, αλλά να συμβάλει στην αναίρεση της λάθος συζήτησης που διεξάγεται στις μέρες μας περί ευρωπαϊσμού και αντιευρωπαϊσμού.


1. Για την στάση της Αριστεράς απέναντι στην «Ευρώπη».

Η «Ευρώπη» αποτελεί μια εμμονή για την ελληνική αριστερά που έχει ως αποτέλεσμα τον πολιτικό της παροπλισμό. Είτε ως ο «οικονομικός χωροφύλακας» των λαών, για το λαϊκίστικο ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ των πρώιμων μεταπολιτευτικών χρόνων και κάποια κομμάτια του αριστερισμού, είτε ως η κύρια πηγή του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης, για το μεγαλύτερο τμήμα της μεταρρυθμιστικής - ανανεωτικής αριστεράς, η ευρωπαϊκή υπόθεση αποτέλεσε, την κυριότερη έκφραση της ήττας της αριστεράς, τόσο στο επίπεδο των ιδεών όσο και στο πολιτικό επίπεδο, μια και η «Ευρώπη» ποτέ δεν συνδέθηκε με τα κοινωνικά ζητήματα της εργασίας και της εκμετάλλευσης σε μια προοπτική κοινωνικού μετασχηματισμού.

Η Ευρώπη δεν έχει «ουσία», δεν είναι «κακή» η «καλή». Η Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ευρώ, του συμφώνου σταθερότητας και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας αποτελεί μια αντίφαση ανάμεσα στην τάση διεθνοποίησης των καπιταλιστικών οικονομιών και στην εθνική συγκρότηση τους. Η οικονομική κρίση έκανε ακόμα πιο εμφανή αυτήν την αντίφαση. Ο χαρακτηρισμός «καπιταλιστικός» αφορά σαφώς την Ευρώπη αλλά πρέπει να αποδίδεται πρωτίστως στις εθνικές οικονομίες. Η αστική απόπειρα λύσης της βασικής αντίφασης μεταξύ διεθνοποιημένων αγορών και εθνικών καπιταλισμών που επιχειρείται με το ευρωσύνταγμα, τον ευρωπαϊκό στρατό, την κοινή εξωτερική πολιτική και την Ευρώπη - Φρούριο έχει, προσωρινά, αποτύχει. Αλλά και να πετύχαινε δεν θα διασφάλιζε ούτε ένα από τα αίτημα του κόσμου της εργασίας. Τουναντίον, θα δημιουργούσε ένα σκληρό, ταξικό εποικοδόμημα εναντίον των εργαζομένων, του περιβάλλοντος, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών αναγκών.
Το ερώτημα είναι τι κάνει η αριστερά. Αν η αριστερά μεριμνά μόνο για την φυσιογνωμία της, άλλοτε την αντιευρωπαϊκή, και άλλοτε την φιλοευρωπαϊκή, τότε θωπεύεται αυτάρεσκα μπροστά στον καθρέφτη της. Αν προτείνει γενικόλογα, άλλοτε την μεταρρύθμιση και άλλοτε την εθνική απόσυρση τότε υπεκφεύγει του προβλήματος.

Τα όρια του μεταρρυθμισμού έχουν καταγραφεί στο ευρωπαϊκό πεδίο. Το 1997 οι κυβερνήσεις που υπέγραψαν την Συνθήκη του Άμστερνταμ ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία κεντροαριστερές - μεταρρυθμιστικές. Θα περίμενε κανείς να εφαρμόσουν κευνσιανές πολιτικές συνοχής. Ακόμα τις περιμένουμε αυτές. Αντίθετα, εφάρμοσαν νεοφιλελεύθερες, μονεταριστικές και απορρυθμιστικές πολιτικές ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Από την άλλη, παράδειγμα εθνικής αναδίπλωσης με ταξικούς και ριζοσπαστικούς όρους δεν υπάρχει, παρά μόνο στο επίπεδο των συνθημάτων. Στην πραγματικότητα, τα μόνα πετυχημένα παραδείγματα εθνικής αναδίπλωσης που υπάρχουν είναι αυτά που έχουν γίνει με κεντροαριστερούς όρους (Σουηδία, Δανία, Αγγλία). Το παράδοξο της φιλοευρωπαϊκής κεντροαριστεράς που ηττάται από τον νεοφιλελευθερισμό εντός του ενιαίου νομισματικού χώρου και των πετυχημένων κεντροαριστερών υποδειγμάτων ανάπτυξης με εθνικούς όρους θα πρέπει να προβληματίσει τους μεταρρυθμιστές. Αλλά αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει.

Για την ριζοσπαστική αριστερά προέχει μια ταξική πολιτική λύση, από την πλευρά των εργαζομένων, της βασικής αντίφασης μεταξύ διεθνοποιημένων οικονομιών και εθνικών καπιταλισμών και όχι ο πόλεμος «ταυτοτήτων». Και η λύση αυτή δεν μπορεί να είναι παρά μια ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση που να καθορίζεται από τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα που εγγυάται και τις ανάγκες που θέλει να εξυπηρετήσει. Το ζήτημα είναι τι δημόσιο ευρωπαϊκό χώρο θέλουμε. Κάποιου συνταγματικού κλειδώματος των βασικών κριτηρίων και επιλογών των κυρίαρχων εθνικών – αστικών μερίδων ή του κοινού εργατικού δικαίου, των ευρωπαϊκών συλλογικών συμβάσεων, των κοινών δημόσιων υπηρεσιών, της θέσπισης της χάρτας των ευρωπαϊκών κοινωνικών δικαιωμάτων; Γιατί μόνο κοινό νόμισμα και όχι κοινό ελάχιστο μισθό, γιατί ευρωστρατός και όχι κοινή ευρωπαϊκή δημόσια υγεία, γιατί οικολογική ευαισθησία και πράσινη επιχειρηματικότητα και όχι οικολογικό μετασχηματισμό των ευρωπαϊκών οικονομιών;
Τελικά, τι είναι πολιτικά χρήσιμο αυτή την στιγμή, η τήρηση μιας στάσης, φιλοευρωπαϊκής η αντιευρωπαϊκής ή η εύρεση μιας ταξικά προσανατολισμένης πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Η στάση δεν τροποποιεί την πραγματικότητα. Μόνο η πολιτική.

2. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Ευρώπη». Πρέπει να αλλάξουν και οι δύο όροι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ των εθνικών εκλογών του 2003 αποτελούσε μια εκλογική σύμπραξη, γι αυτό και μόλις τέθηκε το ζήτημα της ευρωπαϊκής του ταυτότητας στις ευρωεκλογές του 2004 διαλύθηκε. Υπερίσχυσαν οι επιμέρους στάσεις απέναντι στην ευρωπαϊκή υπόθεση, μέσα σε έναν εκλογικό σχηματισμό που δεν επεδίωξε και δεν ήθελε να συζητήσει τις διαφορές του. Οι βασικές συνιστώσες του τότε ΣΥΡΙΖΑ επεχείρησαν την αυτόνομη κάθοδο στις ευρωεκλογές, έχοντας, θεωρητικά τουλάχιστον, την ευκαιρία να προβάλουν αυτούσια την φιλοευρωπαϊκή ή την ευρωσκεπτικιστική τους ταυτότητα. Τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά για όλες τις πλευρές. Η φιλοευρωπαϊκή προσέγγιση ηγεμονευόταν από το ΠΑΣΟΚ, ενώ ο ευρωσκεπτικισμός από το ΚΚΕ και το νεοεμφανιζόμενο ΛΑ.Ο.Σ .
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2007 προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και δεν αποτέλεσε απλά και μόνο μια εκλογική συνεργασία αλλά ένας χώρος διαλόγου και κινηματικής ενότητας που αμέσως πήρε τα χαρακτηριστικά της πολιτικής συνομοσπονδίας. Ο φόβος όμως της διάλυσης η της απονέκρωσης του δεν έχει εκλείψει. Τώρα μάλιστα με τα ρευστά εκλογικά του ποσοστά οι κίνδυνοι αυτοί μεγαλώνουν. Οι ευρωεκλογές πάλι θα αποτελέσουν μια εξαιρετικά δύσκολή περίοδο γιατί στο ζήτημα «Ευρώπη» δεν υπήρξε μια πολιτική – ιδεολογική λύση, μια σύνθεση των επιμέρους απόψεων στην κατεύθυνση της υπέρβασής τους.
Για να έχει μέλλον το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εκπληρωθούν δύο συνθήκες.

α. Ο ΣΎΡΙΖΑ να μπορέσει να παράξει τον δικό του πολιτικό λόγο και να βρει τα δικά του σημεία ιδεολογικής ενότητας. Κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα της άθροισης των επιμέρους απόψεων αλλά μια καινούργια σύνθεση. Μια νέα θέση για το τι είναι η Ευρώπη και πως παλεύουμε μέσα σε αυτή, είναι αναγκαστικά το σημείο από το οποίο πρέπει να ξεκινήσουμε. Αυτές οι ευρωεκλογές πρέπει να έχουν δύο στόχους: α) ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα και β) το ξεκίνημα μιας προσπάθειας για παραγωγή νέου πολιτικού λόγου.

β. Ο ΣΎΡΙΖΑ να μπορέσει να αποκτήσει τις δικές του πολιτικές διαδικασίες, οι οποίες θα προέλθουν από τις ίδιες τις οργανώσεις του, από τα μέλη του με διπλή ένταξη, από την πλήρη ισοτιμία των «ανένταχτων» και από την έναρξη διαδικασιών εκχώρησης πολιτικών αρμοδιοτήτων από τις συνιστώσες στο ΣΥΡΙΖΑ. Για τις αρμοδιότητες, το ποιες θα είναι αυτές και το πώς θα εκχωρηθούν θα πρέπει να αποτελέσει το κύριο αντικείμενο των επόμενων πανελλαδικών συνδιασκέψεων.

Οι ευρωεκλογές είναι σε απόσταση αναπνοής, πλέον, και θα πρέπει να επιταχύνουμε. Όμως, αν επιταχύνουμε χωρίς να καταλάβουμε τα επίδικα αντικείμενα που θέτει η κρίση τότε ίσως απλά φτάσουμε πιο γρήγορα στο Γκρεμό. Η εκλογική επιτροπή που θα πρέπει να συσταθεί το επόμενο διάστημα έχει δύσκολο έργο. Δεν αρκεί να βγάλει εις πέρας κάποια δουλειά. Πρέπει να προσεγγίσει τον κόσμο με μια τολμηρή διάθεση χωρίς «ενοχές», ούτε γιατί χάνουμε την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, ούτε γιατί «ρίχνουμε νερό στον μύλο της καπιταλιστικής Ευρώπης». Τα πράγματα πρέπει να ειπωθούν όπως είναι και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ να συζητηθεί χωρίς τη βοήθεια των κλασσικών σχημάτων λόγου της Αριστεράς. Οι καταστάσεις είναι δύσκολες αλλά και ενδιαφέρουσες. Ας δώσουμε την μάχη με σεβασμό στην ιστορία των συνιστωσών αλλά όχι εμφορούμενοι από τον «πατριωτισμό» τους.



Καρατζάς Τηλέμαχος
Παπαθανασίου Χρήστος
Αλεξίου Δημήτρης
Παπαγεωργίου Φάνης
Δουρέκα Καίτη
Βαλιάνος Χρήστος
Αυλωνίτης Ανδρέας
Σταύρου Πέτρος
Δημόπουλος Δημήτρης
Γαβρίλη Δάφνη
Δημοπούλου Ελένη
Ορφανός Δημήτρης