Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Η χίμαιρα της επικοινωνίας και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης (αναδημοσίευση από Εφημερίδα Συντακτών)

Η χίμαιρα της επικοινωνίας και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης

lafazanis.jpg

Παναγιώτης ΛαφαζάνηςEUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Η επικοινωνία, αυτό το πολυχρησιμοποιημένο αλλά εξόχως αποτελεσματικό εργαλείο της πολιτικής, δεν υπήρξε ποτέ το «φόρτε» του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Η δε σχέση του με τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή υπήρξε.
Λίγα 24ωρα πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, το τότε κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν προσκεκλημένος του ΣΚΑΪ. Στο προεκλογικό πάνελ θα συμμετείχαν -πέραν του ιδίου- ο Μάκης Βορίδης, η Λιάνα Κανέλλη και ο Γρηγόρης Ψαριανός.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ζήτησε από την παρουσιάστρια Σία Κοσιώνη, πριν ξεκινήσει η εκπομπή, «εγγυήσεις ότι θα γίνει μια σοβαρή συζήτηση». Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτές δεν παρασχέθηκαν και αποχώρησε από το κανάλι του Φαλήρου.
Λίγους μήνες μετά, τον Ιούλιο του 2015, ο τότε υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης αποχωρούσε από το δελτίο του STAR. Απευθυνόμενος δε στη δημοσιογράφο Κάτια Μακρή ανέφερε:
Σέβομαι αυτά που λέτε, αλλά ο κύριος Ντράγκι δεν χρειάζεται απολογητές στην Ελλάδα! Κυρία μου, αν νομίζετε ότι ήρθα εδώ για να κάνετε αυτή τη δουλειά… γεια σας! Γεια σας!
Μετά την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ, αποτέλεσμα της μνημονιακής στροφής του κόμματος, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κατήγγειλε μερικές φορές το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο ότι «θάβει» τις δραστηριότητες του κόμματός του, ενώ δέχτηκε να δώσει συνέντευξη σε κάθε Μέσο που τον καλούσε.
Ανάμεσα σε αυτά, και τη διαδικτυακή «Ζούγκλα» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Παράλληλα, δε, η ιστοσελίδα της οποίας έχει την καθημερινή φροντίδα, το iskra.gr, αναδημοσιεύει ουκ ολίγα άρθρα γνώμης της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα».
Η αντιπαράθεσή του πλέον με την κυβέρνηση χαρακτηρίζεται από λεκτικές ακροβασίες. Από μια άποψη είναι λογική αυτή η τακτική, αν αναλογιστεί κανείς τη θέση του πολιτικού φορέα του στο πολιτικό σκηνικό.
Μέχρι και η αποδοχή προσκλήσεων από Μέσα που επί καιρό τον συκοφαντούσαν συστηματικά μπορεί να δικαιολογηθεί υπό το πρίσμα της έγνοιας για προβολή. Ωστόσο πίσω από τις λέξεις κρύβεται ουσία.
Χτες, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης φιλοξενήθηκε στον ΣΚΑΪ. Και ερωτήθηκε για τη διαδικασία δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών.
Χαρακτήρισε «απολύτως διάτρητη τη διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών», είπε για την κυβέρνηση «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει», μίλησε για «βαρύτατο πλήγμα για τη δημοκρατία», κατηγόρησε το Μαξίμου ότι «λέει ποιος θα πάρει ή ποιος δεν θα πάρει άδεια» και πως θέλει «να κάνει πλύση εγκεφάλου στον ελληνικό λαό, όπως το κάνει μέσω της ΕΡΤ», την οποία χαρακτήρισε «έκτρωμα».
Και έφτασε να εκτιμήσει ότι η διαδικασία, όπως θα διεξαχθεί, «δεν μπορεί να παραγάγει έννομα αποτελέσματα».
Αν προσπεράσουμε τις απόλυτες ομοιότητες με την επιχειρηματολογία της Ν.Δ., γεννιούνται τα εξής ερωτήματα: Θεωρεί ότι το τηλεοπτικό τοπίο και η ενημέρωση του λαού κινδυνεύουν μόνο από τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες;
Εχουν ευθύνη τα κατεστημένα επιχειρηματικά συμφέροντα που εδώ και δεκαετίες λειτουργούν στον χώρο της ενημέρωσης υπό καθεστώς ασυδοσίας;
Οι πολιτικές απόψεις και οι πολιτικές διαφωνίες επιβάλλεται να αναδεικνύονται. Και οι πολιτικοί της Αριστεράς οφείλουν, όμως, να μη θυσιάζουν τις αρχές τους στον βωμό της σκοπιμότητας.

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

Σήμερα στην «Αυγή»: «Διεκδικούμε, δεν επαιτούμε»


Μήνυμα Τσίπρα στο Βερολίνο για τις πολεμικές επανορθώσεις
Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων καλείται η γερμανική κυβέρνηση «σε κλίμα συνεννόησης και καλής πίστης»
Στη συγκροτημένη εθνική στρατηγική της χώρας για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, όπως αυτή προέκυψε από το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής, αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός από το Κομμένο της Άρτας, όπου παρευρέθηκε χθες στις εκδηλώσεις μνήμης για τα 317 θύματα του Ναζισμού. Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τη σημερινή γερμανική κυβέρνηση την έμπρακτη αναγνώριση των εγκλημάτων του τρίτου Ράιχ, τονίζοντας ότι πρόκειται για “ηθικό και πολιτικό χρέος απέναντι στον ελληνικό λαό και σε ολόκληρη την Ευρώπη, απέναντι και στον γερμανικό λαό, απέναντι στην ίδια τη δικαιοσύνη και την ειρήνη”.

Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

Η ευλογία και η κατάρα του 21ου αιώνα στις γειτονιές του ονείρου (Μπαλή Κ.)



Στη στροφή εμφανίζεται το θαύμα. Το βουνό, φαλακρό, με μοβ πινελιές από την ανθισμένη άγρια λεβάντα κατεβαίνει μαλακά σε μια τιρκουάζ θάλασσα. Τέσσερα χιλιόμετρα λευκορόδινης άμμου σβήνουν μέσα στα κρυστάλλινα νερά. Και μερικά ανθεκτικά αρμυρίκια ρίχνουν ευεργετική τη σκιά τους στους λιγοστούς λουόμενους, όταν δεν παίζουν με τα κύματα.
Αυτή είναι η Μεσόγειος, στα ανατολικά της Κρήτης. Αυτό είναι το όνειρο που κυνήγησαν πέρσι 343 εκατομμύρια άνθρωποι. Και φέτος αναμένεται να είναι ακόμη περισσότεροι.
Γειτονιές του ονείρου -όπως η παραπάνω παραλία πλάι στην αρχαία Ζάκρο- υπάρχουν πολλές στη Μεσόγειο. Παραλίες που συνδυάζουν τη γοητεία της Καραϊβικής -ενίοτε και την πανίδα της, τώρα που η θερμοκρασία του νερού ανέβηκε στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 3.000 χρόνων- με τη μοναδικότητα των ερειπίων αρχαίων πολιτισμών και τις γαστριμαργικές εμπνεύσεις των σύγχρονων κατοίκων της Μεσογείου. Σ’ αυτή την κλειστή θάλασσα ο τουρίστας τα βρίσκει όλα «πακέτο»: Τη μαγεία της περιπέτειας του Οδυσσέα και του Αννίβα, τις σπονδές στην Αφροδίτη, την κληρονομιά των Μαυριτανών και των Δόγηδων να συνοδεύονται από έναν χαδιάρη ήλιο, από πανέμορφα τοπία, από λαχταριστά μπαρμπούνια -και βέβαια από όλες τις σύγχρονες απολαύσεις: κανό και σερφ, τζετ σκι και νεροτσουλήθρες, κλάμπινγκ και κυνήγι Pokemon στα βράχια.
Μόνο που πλάι σ’ αυτό το «πακέτο», όπως άλλωστε και στον Παράδεισο, καραδοκεί ο όφις ή εν προκειμένω το δηλητήριο.

Η φρίκη των αριθμών

Κάτι λιγότερο από ένα τέταρτο του δισεκατομμυρίου είναι οι άνθρωποι που τα τελευταία χρόνια επιδιώκουν να γευτούν τις απολαύσεις της Μεσογείου. Το 1960 είχαν περάσει τις διακοπές τους στην «μπανιέρα της Ευρώπης», όπως την ονόμαζε δέκα χρόνια πριν το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», 135 εκατομμύρια. Και αν οι υπολογισμοί των ειδικών δεν πέσουν έξω, το 2025 θα παραθερίσουν στη Μεσόγειο πάνω από 400 εκατομμύρια. Τα όρια των περισσότερων γειτονιών του ονείρου έχουν εξαντληθεί από καιρό.
Πέντε δεκαετίες μαζικού τουρισμού έχουν κάνει τη γαλανή Μεσόγειο μια θολή σούπα σε πολλές από τις ακτές της. Ταυτόχρονα, βέβαια, έχουν δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας σε μια περιοχή της Γης που μέχρι τη δεκαετία του 1970 έστελνε οικονομικούς μετανάστες στον βιομηχανικό Βορρά. Πολλές από αυτές τις θέσεις εργασίας καταφέρνουν να αντέξουν και τις κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας, τουλάχιστον όταν πρόκειται για οικονομικές κι όχι για εμπόλεμες συρράξεις. Χάρη στον τουρισμό -ή εξαιτίας του- ο μόνιμος πληθυσμός των ακτών της Μεσογείου έχει αυξηθεί από 190 εκατομμύρια το 1970 σε 250 το 2000.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι -μόνιμοι κάτοικοι και τουρίστες- χρησιμοποιούν ενέργεια, νερό, απορρυπαντικά, ρίχνουν κάθε χρόνο στη Μεσόγειο 3,8 δισεκατομμύρια κυβικά απόνερα. Χτίζουν σπίτια -από τα 46.000 χιλιόμετρα της ακτογραμμής της Μεσογείου πάνω από τα 25.000 έχουν χτιστεί-, στρώνουν άσφαλτο, κόβουν δέντρα, παράγουν σκουπίδια. Ψαρεύουν και καλλιεργούν εντατικά αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια.

Οικολογικά θρίλερ

Μια πρόχειρη ματιά στα στοιχεία που έχουν συλλέξει οι περιφερειακές υπηρεσίες περιβάλλοντος στα 21 κράτη που βρέχονται από τη Μεσόγειο, αλλά και οργανώσεις όπως η Greenpeace ή το WWF είναι αρκετή για να εμπνεύσει δεκάδες σκηνοθέτες «οικολογικών» θρίλερ.
* Στον Βορρά, στη λιμνοθάλασσα της γαληνοτάτης Βενετίας χύνονται πέντε εκατομμύρια κυβικά μέτρα τοξικών χημικών αποβλήτων τον χρόνο. Κάποιες στιγμές τα κύματα βάφονται κόκκινα από τις χημικές αντιδράσεις σε ένα από τα πιο μαγικά τοπία της Μεσογείου. Από 'κεί ψαρεύονται τα κοχύλια που μπαίνουν στα ονομαστά «σπαγγέτι α λα βόγκολε». Τη νοστιμιά την κάνει πια ο υδράργυρος.
* Στον Νότο, στην Τυνησία, εδώ και 35 χρόνια οι βιομηχανίες παραγωγής λιπασμάτων ρίχνουν αφιλτράριστα τα τοξικά απόβλητά τους στον κόλπο της Γκαμπές. Τα νερά παραμένουν γαλανά, όμως μια πρόχειρη χημική ανάλυση είναι αρκετή για να γίνει το όνειρο εφιάλτης
* Στην Ανατολή, στις ακτές του Ισραήλ, εκβάλλουν «πεθαμένα» ποτάμια, φορτωμένα με όλα τα απόβλητα της χημικής βιομηχανίας. Σύμφωνα με την Greenpeace, οι περισσότεροι δύτες που έκαναν, όπως συνηθιζόταν μέχρι το 2005, την εκπαίδευσή τους στο ποτάμι Κισόν έχουν προσβληθεί από καρκίνο αρκετοί έχουν ήδη υποκύψει.
* Στη Δύση, στις πολυσύχναστες παραλίες της Ισπανίας, η ανεξέλεγκτη τουριστική βιομηχανία κατάφερε να κάνει κόλαση ένα μεγάλο μέρος του Παραδείσου. Η “ακτή του ήλιου” είναι μια ατέλειωτη αλυσίδα από πολυκατοικίες. Μπροστά της η Λούτσα είναι τα καλοκαίρια αραιοκατοικημένη.

Είκοσι "Πρεστίζ"

Τα νερά της Μεσογείου γίνονται όλο και πιο μολυσμένα, όλο και πιο αλμυρά. Αν και η λεκάνη της με την επιφάνεια των τριών εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων αποτελεί μόλις το 1% των θαλασσών της Γης, υφίσταται το 20% του παγκοσμίου εμπορίου πετρελαίου. Με τα νερά της ξεπλένονται οι μηχανές, οι δεξαμενές και τα αμπάρια χιλιάδων τάνκερ και καραβιών και, ακόμα κι αν -Θεού θέλοντος και μποφόρ επιτρεπόντων- δεν γίνει κανένα ναυάγιο, χύνονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο σχεδόν ένα εκατομμύριο τόνοι πίσσας. Είκοσι φορές παραπάνω απ’ όση ξέρασε το «Πρεστίζ» στα βόρεια παράλια της Ισπανίας και της Γαλλίας.
Υπενθυμίζεται ότι το ναυάγιο του τάνκερ “Πρεστίζ” τον Νοέμβριο του 2002 είναι μέχρι τώρα η μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στη “Μάρε Νόστρουμ”. Αλλά και χωρίς καταστροφές τέτοιου τύπου η Μεσόγειος, με 38 mg πίσσα ανά κυβικό νερού, είναι η πιο βρόμικη θάλασσα του πλανήτη. Σχεδόν 500 είδη ψαριών και θηλαστικών της θάλασσας τείνουν να εξαφανιστούν, από τις χελώνες και αρκετά είδη δελφινιών μέχρι τους ιππόκαμπους. Ο συνδυασμός της πίσσας, των χημικών αποβλήτων, των αποχετεύσεων χιλιάδων πόλεων και χωριών και της εντατικής αλιείας αποδεικνύεται θανατηφόρος.

Αντίο δάση

Πλάι στο βασανισμένο νερό ορθώνονται κατεστραμμένες ακτές. Το 85% των δασών στη λεκάνη της Μεσογείου έχει αποχαιρετήσει οριστικά τον μάταιο τούτο κόσμο. Και το κακό συνεχίζεται. Πυρκαγιές και εμπρησμοί -οι οικοπεδοφάγοι δεν είναι ελληνική αποκλειστικότητα- τρώνε κάθε χρόνο από 600 έως 800 χιλιάδες εκτάρια δάσους. Φέτος την τιμητική της είχε μέχρι τώρα η βόρεια Πορτογαλία, ενώ στα δικά μας μέρη οι μεγαλύτερες καταστροφές από τις φλόγες έγιναν φέτος -έως τώρα...- στη Χίο και την Εύβοια. Και μυαλό δεν βάζει κανείς. Του χρόνου η φωτιά θα χτυπήσει κάπου αλλού.

Από την εποχή του χαλκού

Τα δάση της Μεσογείου είναι συνηθισμένα στην εκμετάλλευση από τον άνθρωπο -και στην καταστροφή. Οι πρώτοι διδάξαντες ήταν οι πρόγονοί μας της χάλκινης εποχής, που χρησιμοποιούσαν την ξυλεία για να λιώνουν τα μέταλλα. Οι υπήκοοι του Μίνωα έκοβαν τα δάση για να χτίσουν σπίτια, οι Βενετσιάνοι έχτισαν ολόκληρη την πόλη τους σε παλούκια. Κανείς τους όμως δεν σκέφτηκε να αντικαταστήσει τα κομμένα πεύκα, να βοηθήσει τη φυσική αναδάσωση. Χωρίς την προστασία των δένδρων η διάβρωση του εδάφους προχώρησε, οι ακτές άλλαξαν μορφή, εκατομμύρια τόνοι άμμου κύλησαν στη Μεσόγειο.
Αλλά και ό,τι πετούσε ο άνθρωπος χιλιάδες χρόνια τώρα που κατοικεί αυτές τις ακτές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κατέληγε στη θάλασσα. Μέχρι πριν από 50 χρόνια η μητέρα φύση έβρισκε τον τρόπο να διορθώνει κουτσά - στραβά τη ζημιά, το κρύο νερό του Ατλαντικού που έμπαινε από τα στενά του Γιβραλτάρ προλάβαινε να καθαρίσει τον στάβλο του Αυγεία. Αλλά και η δύναμη της φύσης έχει τα όριά της. Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τον παράγοντα άνθρωπο του 21ου αιώνα.

Η εκδίκηση του Νότου

Μετά τη δεκαετία του 1960 ο φτωχός ευρωπαϊκός -μεσογειακός- Νότος βρήκε την έξοδο από τη μιζέρια. Στις ακτές όπου έφταναν γρήγορα και φτηνά οι πρώτες ύλες διά θαλάσσης χτίστηκαν χιλιάδες εργοστάσια. Κι όπου υπάρχουν δουλειές σπεύδουν οι άνθρωποι. Οι αγρότες της ενδοχώρας κατέβηκαν στις ακτές της Μεσογείου, σε σαράντα χρόνια ο μόνιμος πληθυσμός των ακτών υπερδιπλασιάστηκε.
Τη δεκαετία του 1980 άνθησε μια άλλη βιομηχανία, ο τουρισμός. Τα εκατομμύρια των πεινασμένων για ήλιο Βορείων άρχισαν να κατηφορίζουν μαζικά. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, οι τουρίστες άφησαν το 2014 στις χώρες της Μεσογείου 247 δισεκατομμύρια ευρώ. Και απαιτούν γήπεδα γκολφ στην ισπανική Costa del Sol, πισίνες στην άνυδρη Σαντορίνη. Ο «κυριλέ» τουρίστας ξοδεύει 800 λίτρα νερό τη μέρα, ο «κανονικός» 440, τη στιγμή που ο μέσος μόνιμος κάτοικος έχει μάθει να «βολεύεται» με 250 λίτρα. Μέσα και το πλύσιμο του αυτοκινήτου, μέσα και τα πλυντήρια και το πότισμα των λουλουδιών.
Τα δύο τρίτα των χρημάτων που αφήνουν οι τουρίστες στον Νότο τα διαχειρίζονται οι πέντε μεγαλύτεροι tour operators. Και προφανώς δεν έχουν καμία διάθεση να χάσουν το ψωμί και το παντεσπάνι τους. Αντίθετα, ανοίγουν κι άλλο τις δουλειές τους. Και μαζί τις δουλειές των ανθρώπων του Νότου. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα και την Τουρκία χτίζονται νέα ξενοδοχεία, σχεδιάζονται καινούργια κάμπινγκ, ξεφυτρώνουν νέες μπουτίκ στα ψαροχώρια, στήνονται χιλιάδες μπιτς μπαρ στις παραλίες. Οι κρίσεις βάζουν φρένο για λίγο στην τουριστική ανάπτυξη, αλλά σύντομα ξανά προς τη δόξα τραβά.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις σημαίνουν συναγερμό λένε ότι, αν συνεχιστεί αυτό το βιολί, η Μεσόγειος θα γίνει χαβούζα, πολλές περιοχές της θα καταστραφούν αμετάκλητα. Αλλά ποιος να τους ακούσει; Ούτε καν αυτοί που ζουν άμεσα από την ίδια τη Μεσόγειο, οι ψαράδες, νοιάζονται για την υγεία της -και το μέλλον τους. Με δυναμίτη και αθερινόδιχτα, με δίχτυα μήκους χιλιομέτρων σκοτώνουν περισσότερα ψάρια απ’ όσα πιάνουν, «ξυρίζουν» τα φύκια, καταστρέφουν τον γόνο.
Οι ίδιοι οι μόνιμοι κάτοικοι των ακτών θεωρούν πολυτέλεια τα ρυθμιστικά σχέδια, τους βιολογικούς καθαρισμούς, αντιμάχονται οτιδήποτε εμποδίζει το γρήγορο κέδρος, ακόμα κι αν εξασφαλίζει το μακροπρόθεσμο. Όλοι πιστεύουν ότι οι ίδιοι θα τη γλιτώσουν. Και αρνούνται να δουν τις νεκρές παραλίες, που κάποτε έσφυζαν από χαρούμενους λουόμενους.

Το 1/3 της παγκόσμιας τουριστικής πίτας

Το μερίδιο της Μεσογείου στην παγκόσμια τουριστική αγορά ήταν πέρσι 32%, που είναι και το μεγαλύτερο στον κόσμο. Από τον εισερχόμενο τουρισμό της Μεσογείου το 46% επιλέγει το δίπτυχο sun and beach (αύξηση 31% την τελευταία πενταετία), ενώ το 15% τον αστικό τουρισμό (+72% τα τελευταία πέντε χρόνια).
Το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας του εισερχόμενου τουρισμού στη Μεσόγειο απολαμβάνει η Γαλλία με 84 εκατομμύρια τουρίστες και ακολουθούν: η Ισπανία με 66 εκατομμύρια, η Ιταλία με 49 εκατομμύρια, η Ελλάδα με 22 εκατομμύρια και η Πορτογαλία με 9 εκατομμύρια τουρίστες.

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Ποιοι και πώς καθορίζουν τις αρχές της Αριστεράς; ( Χρήστου Δημήτρης)


«Η αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης καταλήψεων στέγης στη Θεσσαλονίκη μάς βρίσκει αντίθετους. Η ποινικοποίηση εγχειρημάτων αλληλεγγύης συνιστά πρακτική που δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς». Αυτό υπογράμμιζε σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά. Όταν οι καταλήψεις δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων γίνονται παράνομα, από τη στιγμή που ο ιδιοκτήτης του ακινήτου διαφωνεί, οι αρμόδιες αρχές είναι υποχρεωμένες να απελευθερώσουν με όποιον τρόπο κρίνουν καταλληλότερο το ακίνητο. Από τη στιγμή που η Αριστερά ως κυβέρνηση όλων των Ελλήλων έχει ορκιστεί, πριν αναλάβει την εξουσία, να σέβεται και να τηρεί τους νόμους και το Σύνταγμα, είναι υποχρεωμένη να το κάνει.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, αν αυτό είναι τόσο ενάντια στις “αρχές της”, υπάρχουν δύο επιλογές. Να προτείνει νόμους που να μην αντιβαίνουν στις αρχές της, οι οποίοι να εγκρίνονται στη Βουλή. Και αυτοί οι νόμοι, φυσικά, δεν μπορεί να αντιβαίνουν στο Σύνταγμα. Διαφορετικά, ζητάς αναθεώρηση και του Συντάγματος. Η δεύτερη επιλογή είναι να υποβάλει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την παραίτησή της, λόγω ασυμβίβαστου μεταξύ “αρχών της Αριστεράς” και καταστατικού χάρτη της χώρας. Με λίγα λόγια, η κυβερνώσα Αριστερά επιστρέφει στο ενυδρείο της της ισόβιας αντιπολίτευσης όπου ζει ήσυχα και ασφαλώς με τα μικρά εκλογικά ποσοστά της, και από εκεί σαρκάζει και κατηγορεί τα θηρία της ανοιχτής θάλασσας.

ΜΑ ΜΠΟΡΕΙ να υπάρχουν καταλήψεις νόμιμες; Εξαρτάται ποιος είναι ο πραγματικός στόχος των καταληψιών. Όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την εξασφάλιση στέγης και ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης για τους δυστυχείς πρόσφυγες, μπορούν να το κάνουν, αφού εντοπίσουν τα κατάλληλα έρημα κτήρια και ζητήσουν είτε από τους ιδιοκτήτες τους (ιδιώτες ή φορείς) να τα χρησιμοποιήσουν για τον συγκεκριμένο σκοπό, όσο χρόνο δεν χρειάζονται αυτοί τα ακίνητά τους. Μπορούν να εγγυηθούν συντήρηση και επισκευές του κτηρίου. Μπορούν, επειδή ο σκοπός τους είναι ανθρωπιστικός, να ζητούν τρόφιμα, κρεβάτια, και ό,τι άλλο χρειάζεται για τη διαβίωση ανθρώπων. Μπορούν να αιτηθούν, για τους ίδιους λόγους, δωρεάν παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού. Μπορούν να κάνουν πολλά. Γιατί δεν τα κάνουν; Διότι ακυρώνονται ως αντιεξουσιαστές που βρίσκονται σε μόνιμη πάλη με την εξουσία, με κάθε μέσο. Άρα δεν είναι οι πρόσφυγες το πραγματικό τους αντικείμενο δράσης.Οι πρόσφυγες είναι ουσιαστικά οι όμηροί τους, τους οποίους χρησιμοποιούν για τη δράση τους.

ΦΥΣΙΚΑ υπάρχουν και άλλα σοβαρά ζητήματα, όπωςμε ποια κριτήρια επιλέγουν αυτές οι ομάδες των καταλήψεων τους πρόσφυγες που θα φιλοξενήσουν. Κανείς δεν ξέρει, όπως δεν ξέρει αν υπάρχουν κανόνες στις συνθήκες διαβίωσης του κοινοβίου.
Είναι επίσης αρκετά περίεργο γιατί οι ασυμβίβαστοι αντιεξουσιαστές δεν συγκινούνται για τους άστεγους Έλληνες πολίτες. Γιατί αυτοί είναι έξω από το ρεπερτόριό τους; Είναι άλλο πράγμα λοιπόν η αλληλεγγύη για ανθρωπιστικούς λόγους και άλλο πράγμα η στρατολόγηση ομήρων. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι ακυρώνονται όλα τα κινήματα που προτάσσουν την ανθρωπιστική βοήθεια και κάνουν ό,τι μπορούν για να αξιοποιήσουν τη συμπαράσταση της κοινωνίας των πολιτών και των φορέων της. Ούτε μπορούμε να ισοπεδώσουμε προσπάθειες εξεύρεσης στέγης για καλλιτεχνική δημιουργία και μορφωτική δράση αν λειτουργούν με δημοκρατικούς κανόνες και διαφάνεια και αντιστέκονται σε αυθαιρεσίες της εξουσίας.

ΠΟΙΕΣ είναι, λοιπόν, οι αξίες της Αριστεράς και ποιοι τις καθορίζουν; Είναι φανερό από τις αντιδράσεις ότι εκείνο το σχήμα του 4,6% δεν είχε φανταστεί ποτέ ότι θα κληθεί από την πλειονότητα των πολιτών να σώσει τη χώρα και τους Έλληνες. Ούτε καν σε προσομοίωση δεν υπήρχε εκπαίδευση διακυβέρνησης χώρας, πολύ περισσότερο στις συνθήκες ασφυξίας που δημιούργησαν τα ευρωπαϊκά ιερατεία για να την ανατρέψουν. Και πολλοί από εκείνο το σχήμα που θύμιζε περισσότερο λέσχη με παρατάξεις, όπου η κάθε μια φανταζόταν ό,τι ήθελε, ακόμα νοσταλγούν την ασφαλή και ανώδυνη ακτιβιστική δράση με την οποία φαντάζονται πως μπορούν να νικήσουν τον καπιταλισμό. Επίσης είναι φανερό πως κάποιοι έχουν εκλογική πελατεία σε αυτά τα νεανικά κοινά και τα κολακεύουν ερμηνεύοντας τις δικές τους αρχές ως αρχές όλης της Αριστεράς, ακόμα και του 36% των πολιτών που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ.

ΟΜΩΣ η Αριστερά έρχεται από πολύ μακριά και οι αγώνες και το ήθος των αριστερών με δικτατορικούς νόμους, ακόμα και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, έχουν δημιουργήσει τις αξίες της. Ο κόσμος της φιλότιμης εργασίας της δημιουργίας, της δημοκρατίας και ισονομίας σε όλες τις πτυχές της ζωής, ο κόσμος με αισθήματα πατριωτισμού, περιμένει από την κυβέρνηση της Αριστεράς να βγάλει τον τόπο από αυτό το ασφυκτικό θανάσιμο πλαίσιο που την οδήγησαν οι εντολοδότες του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ που παραποίησε τα στοιχεία, διπλασιάζοντας το έλλειμμα του 2009 για να μπάσουν βίαια τη χώρα στο πρώτο Μνημόνιο. Ο κόσμος της εργασίας και της προόδου στάθηκε στο πλευρό των προσφύγων και τους βοήθησε και τους βοηθά με κάθε τρόπο χωρίς ανταλλάγματα. Ας μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Σε συνθήκες δημοκρατίας, ο σεβασμός στους νόμους και το Σύνταγμα δεν μπορεί να αντιβαίνει στις αξίες της Αριστεράς. Διότι αν αντιβαίνει τότε οι αντιδράσειςδεν θα έρθουν μόνον ή κυρίως από την Αριστερά. Μάτια έχουμε και βλέπουμε τι συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη.

dchristou52@gmail.com

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016

Κι ύστερα ήρθαν οι Πολάκηδες- Καρτερός Θανάσης- ΑΥΓΗ

Όλα, κι όλα. Η υπόθεση Πολάκη θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την κυβέρνηση, και προσωπικά τον Τσίπρα. Διότι ο πατριώτης αυτός του Ποδιά έχει καταντήσει πέτρα του σκανδάλου. Το λένε επισήμως οι ενώσεις των δικαστικών. Επίσης, οι ενώσεις των αστυνομικών. Και τέλος, ο γνωστός για τη μετριοπάθεια και το δημοκρατικό του ήθος Άδωνις Γεωργιάδης, που με ερώτησή του στη Βουλή όχι μόνο επικρίνει σφοδρώς τον αναλάμποντα Πολάκη αλλά επισημαίνει και τις ευθύνες του Τσίπρα για την υπονόμευση της Δικαιοσύνης και της Αστυνομίας από τον αυτοενθουσιασμό του υπουργού του.
Είναι γνωστές και διαχρονικές οι ευθύνες του Πολάκη. Τα εμπόδια που έβαλε, με συνένοχο τον πατριώτη του Τσιτήλου Ανδρέα Ξανθό, στις προσλήψεις άξιων παιδιών της Ελλάδας στο ΚΕΕΛΠΝΟ, στην επιχειρηματική άνεση των εταιρειών φαρμάκων, στο δικαίωμα των εργολάβων καθαριότητας να γαμούν και να δέρνουν καθαρίστριες, αλλά και διοικητές νοσοκομείων, άμα λάχει. Και όλα αυτά να συνοδεύονται από δηλώσεις που αμφισβητούν το αδέκαστο κάποιων δικαστών και το αγέραστο κάποιων αστυνομικών κυκλωμάτων. Αμφισβήτηση εν ολίγοις των αγίων πάντων της κοινωνίας μας. Από υπουργό!
Εκείνο όμως που προσδίδει βάρος στην όλη υπόθεση είναι το βάρος όσων καταγγέλλουν τον Πολάκη. Των δικαστικών ενώσεων πρώτα, αυτών των Κέρβερων της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, που δεν σηκώνουν ούτε Τσατάνη, ούτε «παναθηναϊκάκια», ούτε παρεμβάσεις, ούτε κυκλώματα στο σπαθί τους. Των αστυνομικών ενώσεων επίσης, που πάντα στέκονται στο πλευρό του πολίτη όταν σημειώνονται αστυνομικές υπερβολές και εξοστρακισμένες βολές. Και φυσικά του Άδωνι, ο οποίος και μόνο το βιογραφικό του να υπενθυμίσει αρκεί για να πάψει ο αναλάμπων να αναλάμπει.
Θυμηθείτε ότι αυτές οι ενώσεις, με την αμέριστη συνδρομή των πολιτικών προγόνων του Άδωνι, έδιναν σκληρές μάχες επί δεκαετίες και εν πολλοίς συνέβαλαν για να έχουμε την Αστυνομία που γνωρίσαμε -και μας γνώρισε- και τη Δικαιοσύνη που αγαπήσαμε και μας αγάπησε. Προστάτεψαν και ενίσχυσαν το περί δικαίου αίσθημα και την περί ασφάλειας βεβαιότητα του πολίτη, στοιχεία απαραίτητα σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Θέλετε ένα παράδειγμα εκ των ενόντων; Η αστραπιαία παρέμβασή τους, με σκληρές ανακοινώσεις, όταν η Χρυσή Αυγή άρχισε την εγκληματική της δράση.
Αυτή η ηθικά και δημοκρατικά άψογη πορεία ανακόπηκε δυστυχώς από το καθεστώς του Τσίπρα. Κι ύστερα ήρθαν οι Πολάκηδες...

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

Μαξίμου: Παρά τις απεγνωσμένες κραυγές της ΝΔ το καραβάνι προχωρά


Μαξίμου: Παρά τις απεγνωσμένες κραυγές της ΝΔ το καραβάνι προχωρά

Κυβερνητικές πηγές επισημαίνουν πως το τέλος του καθεστώτος της εργολαβίας υπηρεσιών καθαριότητας, οι ρυθμίσεις του υπουργείου Παιδείας για τους καθηγητές στα φροντιστήρια,  οι δημοπρατήσεις έργων με διαγωνισμούς μικρότερου αντικειμένου είναι «οι πραγματικές ειδήσεις πίσω από τις απεγνωσμένες κραυγές της  ΝΔ, του τύπου «ο Πολάκης, ο Φίλης, ο Σπίρτζης.. διαλύουν την υγεία, την ιδιωτική εκπαίδευση, τις υποδομές..»  

\Πρώτον, αναφέρουν πως «μόνο για το νοσοκομείο Τρικάλων, η διακοπή του καθεστώτος της εργολαβίας υπηρεσιών καθαριότητας και η υπογραφή ατομικών συμβάσεων, θα σημάνει αύξηση μισθού για το προσωπικό καθαριότητας, από περίπου 350 σε περίπου 750 ευρώ.  Την ίδια στιγμή το νοσοκομείο θα εξοικονομήσει 200.000 ευρώ ετησίως».

Δεύτερον, υπογραμμίζουν πως «σε πανελλαδικό επίπεδο, η απαλλαγή από το καθεστώς των εργολαβιών, εκτός από αξιοπρεπέστερες αμοιβές για το προσωπικό καθαριότητας, θα σημάνει για τα νοσοκομεία εξοικονόμηση περίπου 90 εκ. ευρώ».

Τρίτον, «στο νοσοκομείο Σαντορίνης, το οποίο εγκαινιάστηκε πριν 15 ημέρες (και το οποίο σύμφωνα με κάποια ΜΜΕ, υπολειτουργεί) έγινε ο πρώτος τοκετός».

Τέταρτον, «οι ρυθμίσεις του Υπουργείου Παιδείας για τα ιδιωτικά σχολεία κατοχυρώνουν την εργασιακή αξιοπρέπεια των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Απαγορεύουν την απόλυσή τους χωρίς επαρκή αιτιολόγηση και αποτρέπουν την μετατροπή τους σε εργαζόμενους του ποδαριού με αμοιβές πείνας.   

Πέμπτον, «αντίστοιχες ρυθμίσεις προωθεί το Υπουργείο Παιδείας για τους καθηγητές που εργάζονται στα φροντιστήρια, ώστε να έχουν κατοχυρωμένο δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση.

Επιπλέον αναφέρουν ότι για πρώτη φορά φέτος θα λειτουργήσουν στα σχολεία τάξεις υποδοχής για 22.000 προσφυγόπουλα.

«Οι δημοπρατήσεις έργων με διαγωνισμούς μικρότερου αντικειμένου, έχει ως αποτέλεσμα μείωση του κόστους της τάξης του 50% και την αποτροπή σχηματισμού καρτέλ στα δημόσια έργα», συνεχίζουν.

«Όλα αυτά είναι οι πραγματικές ειδήσεις πίσω από τις απεγνωσμένες κραυγές της  ΝΔ, του τύπου «ο Πολάκης, ο Φίλης, ο Σπίρτζης.. διαλύουν την υγεία, την ιδιωτική εκπαίδευση, τις υποδομές..»

Το καραβάνι προχωρά..», καταλήγουν οι κυβερνητικές πηγές.

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

«Δυναμώνουμε μαζί με την κοινωνία»: Το νέο (προσυνεδριακό) site του ΣΥΡΙΖΑ είναι στον αέρα!


«Δυναμώνουμε μαζί με την κοινωνία»: Το νέο (προσυνεδριακό) site του ΣΥΡΙΖΑ είναι στον αέρα!

Ενόψει του 2ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, δίνεται η δυνατότητα στους χρήστες και στις χρήστριες του διαδικτύου να συμμετάσχουν στη διαβούλευση για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και να καταθέσουν τις προτάσεις τους, αλλά και να συμπληρώσουν την πλατφόρμα προεγγραφής μέλους στον ΣΥΡΙΖΑ και να γίνουν μέλη του - Η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου ΣΥΡΙΖΑ για το νέο (προσυνεδριακό) site του κόμματος
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ακούσει την φωνή όσων δεν έχουν φωνή. Να αφουγκραστεί τους πολίτες, να θέσει στο επίκεντρο τους προβληματισμούς, τις σκέψεις, τα αιτήματα των εργαζομένων και των άνεργων, των συνταξιούχων, των νέων που μετανάστευσαν αναγκαστικά ή έμειναν εδώ να παλέψουν, αναφέρει το γραφείο Τύπου του κόμματος. Όπως τονίζει:
Το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι μια κλειστή διαδικασία, όπου κάποιοι ειδικοί, επαγγελματίες, τεχνοκράτες, κομματικά στελέχη θα συζητούν και θα παίρνουν αποφάσεις ερήμην της κοινωνίας, ούτε μια επικοινωνιακή φιέστα. Θέλουμε να είναι μια ανοιχτή διαδικασία διαλόγου και συνδιαμόρφωσης με τους ενεργούς πολίτες. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να οικοδομηθεί ο φορέας μιας σύγχρονης, ριζοσπαστικής, ευρωπαϊκής Αριστεράς.

13884514_10209548811187598_1116891995_n.jpg


To http://www.syriza.gr/synedrio/ αλλάζει μορφή και φοράει τα προσυνεδριακά του ρούχα.
Ενόψει του 2ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, δίνεται η δυνατότητα στους χρήστες και στις χρήστριες του διαδικτύου να συμμετάσχουν στη διαβούλευση για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και να καταθέσουν τις προτάσεις τους, αλλά και να συμπληρώσουν την πλατφόρμα προεγγραφής μέλους στον ΣΥΡΙΖΑ και να γίνουν μέλη του. «Βασική μας θέση είναι ότι σε αυτήν την ανοιχτή και δημοκρατική διεργασία του 2ου Συνεδρίου οι πολίτες έχουν λόγο. Μέσα από τις ανοιχτές εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, τις εξορμήσεις και τις περιοδείες, το διαδίκτυο και την ηλεκτρονική διαβούλευση, δυναμώνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ», τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση.