Της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Τα ξερά σκατά στον τοίχο δεν κολλάν·
και αν κολλήσουν, δεν βρομάνε
(Κοζανίτικη παροιμία)
Δεν μας φτάνουν τα χάλια μας (εντός και εκτός χώρας), έρχονται και μερικοί να το "γλεντήσουν". Με τα τεράστια ειρωνικά χαμόγελά τους δηλώνουν ότι αυτοί ξέρανε. Για τα λάθη των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. Λύκοι που σκαρφίζονται κόλπα για να κερδίσουν "τρόπαια" και βάλανε την προβιά. Μοιράζουν υποσχέσεις και τρέχουν να πιάσουν σειρά. Με το παραμικρό πρόσχημα και εκ του ασφαλούς ζητάνε να φύγει η ανίκανη κυβέρνηση, που είναι η χειρότερη όλων των εποχών. Ξέχασαν τα δικά τους χάλια. Να φύγει ο Τσίπρας για να αφήσει ελεύθερο τον χώρο για άλλους, πιο ικανούς διαπραγματευτές. Ανησυχούν λίγο για το καινούργιο φιλοβασιλικό κόμμα, επειδή θα χάσουν ψηφοφόρους. Προτάσεις δεν κάνουν. Ξέρουν, φυσικά, ότι οι εκλογές δεν θα δώσουν καμία λύση. Πληροφορήθηκαν ότι οι φίλοι μας μας θάβουν και, αντί να αντιδράσουν σαν ενιαίο σώμα, προτιμούν να το "γλεντήσουν" με τα αδύνατα σημεία στην πολιτική της Ελλάδας μας. Η βάρκα, αν θα βουλιάξει, θα μας παρασύρει όλους στον πάτο, στην καταστροφή.
Σε μια τόσο δύσκολη καμπή των διαπραγματεύσεων, με δεδομένη την προσπάθεια των υπουργών μας να σώσουν την κατάσταση, αρέσκονται να δηλώνουν ότι η κυβέρνηση είναι σε πανικό. Ακούραστοι, ρίχνουν λάσπη, επιτίθενται στους πάντες και δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα. Τίποτα, μα τίποτα δεν τους σταματάει. Η έκδηλη χαρά τους με τα σκαμπανεβάσματα της κυβέρνησης σου προκαλεί ελεεινή εντύπωση. Δεν χάνουν παράθυρο και μικρόφωνο. "Κλείσανε" για ώρες θέση κοντά στον ανεμιστήρα και ρίχνουν το φιλικό, προς τη φύση τους, υλικό. Δεν αναγνωρίζουν τίποτα, δεν ήταν παρόντες στον φόνο και ούτε τα χέρια τους βρομάνε από τις μίζες. Όποτε θέλουν, επικαλούνται τη "θυσία" τους για τη σωτηρία της χώρας. Τώρα που η χώρα καίγεται, βρίσκουν την καλύτερη ευκαιρία να διατυμπανίσουν την αποκλειστικότητά τους στον ρόλο του σωτήρα! Είναι οι μοναδικοί. Είναι οι πλέον κατάλληλοι επειδή έχουν ξανακυβερνήσει και ξέρουν καλύτερα. Τα κόλπα!
Οι αυτόκλητοι προστάτες, οι εκλεκτοί, δεν ξέρουν ότι το κάλπικο κάνει μπαμ από μακριά. Όσοι γλύψανε, "φάγανε", αλλά τώρα το πιάτο έμεινε άδειο. Άλλοι έχουν εγκαταλείψει την ενεργή πολιτική σκηνή (έχουν να κρύψουν τίποτα;) και έμειναν εκτός παιχνιδιού. Άλλοι συνεχίζουν το κυνήγι των συμφερόντων. Τα χούγια τους μείνανε. Ο απλός κόσμος δεν θέλει τέτοια πρόσωπα. Αναγνωρίζει τον άνθρωπο που τον κορόιδεψε τόσες φορές. Ξέρει και την παλιά κοζανίτικη παροιμία. Δεν τους πλησιάζουν πλέον, άσχετα αν δεν μυρίζουν τόσο...
Τα ξερά σκατά στον τοίχο δεν κολλάν·
και αν κολλήσουν, δεν βρομάνε
(Κοζανίτικη παροιμία)
Δεν μας φτάνουν τα χάλια μας (εντός και εκτός χώρας), έρχονται και μερικοί να το "γλεντήσουν". Με τα τεράστια ειρωνικά χαμόγελά τους δηλώνουν ότι αυτοί ξέρανε. Για τα λάθη των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. Λύκοι που σκαρφίζονται κόλπα για να κερδίσουν "τρόπαια" και βάλανε την προβιά. Μοιράζουν υποσχέσεις και τρέχουν να πιάσουν σειρά. Με το παραμικρό πρόσχημα και εκ του ασφαλούς ζητάνε να φύγει η ανίκανη κυβέρνηση, που είναι η χειρότερη όλων των εποχών. Ξέχασαν τα δικά τους χάλια. Να φύγει ο Τσίπρας για να αφήσει ελεύθερο τον χώρο για άλλους, πιο ικανούς διαπραγματευτές. Ανησυχούν λίγο για το καινούργιο φιλοβασιλικό κόμμα, επειδή θα χάσουν ψηφοφόρους. Προτάσεις δεν κάνουν. Ξέρουν, φυσικά, ότι οι εκλογές δεν θα δώσουν καμία λύση. Πληροφορήθηκαν ότι οι φίλοι μας μας θάβουν και, αντί να αντιδράσουν σαν ενιαίο σώμα, προτιμούν να το "γλεντήσουν" με τα αδύνατα σημεία στην πολιτική της Ελλάδας μας. Η βάρκα, αν θα βουλιάξει, θα μας παρασύρει όλους στον πάτο, στην καταστροφή.
Σε μια τόσο δύσκολη καμπή των διαπραγματεύσεων, με δεδομένη την προσπάθεια των υπουργών μας να σώσουν την κατάσταση, αρέσκονται να δηλώνουν ότι η κυβέρνηση είναι σε πανικό. Ακούραστοι, ρίχνουν λάσπη, επιτίθενται στους πάντες και δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα. Τίποτα, μα τίποτα δεν τους σταματάει. Η έκδηλη χαρά τους με τα σκαμπανεβάσματα της κυβέρνησης σου προκαλεί ελεεινή εντύπωση. Δεν χάνουν παράθυρο και μικρόφωνο. "Κλείσανε" για ώρες θέση κοντά στον ανεμιστήρα και ρίχνουν το φιλικό, προς τη φύση τους, υλικό. Δεν αναγνωρίζουν τίποτα, δεν ήταν παρόντες στον φόνο και ούτε τα χέρια τους βρομάνε από τις μίζες. Όποτε θέλουν, επικαλούνται τη "θυσία" τους για τη σωτηρία της χώρας. Τώρα που η χώρα καίγεται, βρίσκουν την καλύτερη ευκαιρία να διατυμπανίσουν την αποκλειστικότητά τους στον ρόλο του σωτήρα! Είναι οι μοναδικοί. Είναι οι πλέον κατάλληλοι επειδή έχουν ξανακυβερνήσει και ξέρουν καλύτερα. Τα κόλπα!
Οι αυτόκλητοι προστάτες, οι εκλεκτοί, δεν ξέρουν ότι το κάλπικο κάνει μπαμ από μακριά. Όσοι γλύψανε, "φάγανε", αλλά τώρα το πιάτο έμεινε άδειο. Άλλοι έχουν εγκαταλείψει την ενεργή πολιτική σκηνή (έχουν να κρύψουν τίποτα;) και έμειναν εκτός παιχνιδιού. Άλλοι συνεχίζουν το κυνήγι των συμφερόντων. Τα χούγια τους μείνανε. Ο απλός κόσμος δεν θέλει τέτοια πρόσωπα. Αναγνωρίζει τον άνθρωπο που τον κορόιδεψε τόσες φορές. Ξέρει και την παλιά κοζανίτικη παροιμία. Δεν τους πλησιάζουν πλέον, άσχετα αν δεν μυρίζουν τόσο...
