Με την Αριστερά του Τσίπρα ή τη Δεξιά του Μεϊμαράκη;

Με την Αριστερά του Τσίπρα ή τη Δεξιά του Μεϊμαράκη;

Διά ταύτα, στις 20 Σεπτεμβρίου έκαστος με την ψήφο του επιλέγει είτε μια κυβέρνηση κατά βάση της Αριστεράς με επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα είτε την παλινόρθωση του παλαιού, μνημονιακού και φθαρμένου πολιτικού συστήματος που έριξε τη χώρα στο βάραθρο.

Η υψηλή ρευστότητα και ο κατακερματισμός του κομματικού συστήματος, που αντανακλώνται και στο ενδεχόμενο στην επόμενη Βουλή να βρίσκονται περισσότερα κόμματα από ποτέ, είναι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, βασικά χαρακτηριστικά του πολιτικού σκηνικού, δύο παρά κάτι εβδομάδες πριν από τις εκλογές. Επιπλέον η υψηλή συσπείρωση των ψηφοφόρων της Ν.Δ., σε αντίστιξη με τη χαλαρότητα της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, εικονογραφούν μια κατάσταση λεπτής ισορροπίας στην πρώτη θέση και καθιστούν την έκβαση ανοιχτή.

Παρά ταύτα, παρά τις προσδοκίες που μπορεί να έχει έκαστο κόμμα για τον εαυτό του, παρά τις προσδοκίες ή τις ενστάσεις που μπορεί να έχει κάποιος για επιμέρους πολιτικές δυνάμεις, παρά τις τιμωρητικές διαθέσεις ή τις διαθέσεις επιβράβευσης, παρά την απογοήτευση και τον αναχωρητισμό, παρά... παρά... παρά..., για ένα πράγμα δεν χωράει καμιά αμφιβολία: Στις 21 Σεπτεμβρίου η χώρα θα κυβερνηθεί είτε από μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ (αυτοδύναμο ή μη) και πρωθυπουργό του Αλέξη Τσίπρα είτε από μια κυβέρνηση με κορμό τη Ν.Δ. και πρωθυπουργό τον Ευ. Μεϊμαράκη. Το δίλημμα είναι πραγματικό, καθώς τρίτη επιλογή δεν υπάρχει.

Παρότι οι ερωτήσεις που διατυπώνονται το τελευταίο δεκαήμερο στον δημόσιο διάλογο απευθύνονται κατά κανόνα προς τον ΣΥΡΙΖΑ ("με ποιον θα συνεργαστείτε;"), μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει να φωτιστεί ποια είναι η εναλλακτική πολιτική λύση στην τελευταία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. ή σε κάποια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, που καθένας μπορεί να φανταστεί τα χαρακτηριστικά της. Μια κυβέρνηση με κορμό τη Ν.Δ. δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, προς το δεξιότερο. Στη θέση του κ. Σαμαρά, που στο κάτω-κάτω είχε και ένα παρελθόν συνεργασίας με μη δεξιούς στην ΠΟΛ.ΑΝ., θα βρίσκεται ο Ευ. Μεϊμαράκης, που έως τώρα έχει προεδρεύσει μόνο σε συσκέψεις κομματικών στελεχών της Ν.Δ. και συμμερίζεται την εκτίμηση του πατέρα του ότι "οι αριστεροί είναι επικίνδυνοι".

Γύρω του θα βρίσκονται όλα τα πρόσωπα της κυβέρνησης Σαμαρά (Άδωνις, Βορίδης, Βρούτσης, Χατζηδάκης κ.λπ.), αλλά και όσοι απομακρύνθηκαν από τους προηγούμενους αρχηγούς και επαναστρατεύονται: Βουλγαράκης, Ψωμιάδης κ.ά. Στη θέση του Ευ. Βενιζέλου και του Αν. Λοβέρδου θα βρίσκονται οι Ευ. Βενιζέλος και Αν. Λοβέρδος, ενώ όλοι αυτοί θα πλαισιωθούν από κάποια στελέχη του Ποταμιού, πολλά από τα οποία πολιτεύονται με τη Δράση. Ακριβέστερα, λοιπόν, μια κυβέρνηση Μεϊμαράκη θα μοιάζει με την πρώτη κυβέρνηση Σαμαρά, με τη διαφορά ότι τη θέση της ΔΗΜ.ΑΡ. θα έχουν πάρει το Ποτάμι και η Δράση.

Διά ταύτα, στις 20 Σεπτεμβρίου έκαστος με την ψήφο του επιλέγει είτε μια κυβέρνηση κατά βάση της Αριστεράς με επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα είτε την παλινόρθωση του παλαιού, μνημονιακού και φθαρμένου πολιτικού συστήματος που έριξε τη χώρα στο βάραθρο.

Αν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι δεν θέλουν να συναθροίζονται με τη Δεξιά του Μεϊμαράκη και επιθυμούν "συνεργασίες", ας πάρουν, όπως σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη, θέση: Αγωνιούν και μάχονται για να πάρουν τα πράγματα προοδευτική κατεύθυνση ή θα συνεχίσουν να στηρίζουν τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά;

- See more at: http://left.gr/news/me-tin-aristera-toy-tsipra-i-ti-dexia-toy-meimaraki#sthash.TPfKlNGD.dpuf

Γ. Σακελλαρίδης: Υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν, πολλές μάχες να δοθούν και να κερδηθούν

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ΣΚΑΙ, ο Γ. Σακελλαρίδης τόνισε πως ποτέ δεν σκέφτηκε να αποχωρήσει από το κόμμα καθώς όπως υπογράμμισε «υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν, πολλές μάχες να δοθούν και να κερδηθούν».

gabriel-sak.png

Ο Γ. Σακελλαρίδης υπογράμμισε επίσης «δεν θα αποδεχθούμε ούτε εγώ προσωπικά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ πως η ελπίδα θάφτηκε με τις εξελίξεις των επτά μηνών. Αλλά τελικώς κάτω από αντίξοες συνθήκες καταφέραμε να εφαρμόσουμε έστω και ένα μικρό κομμάτι του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Ως κυβέρνηση περάσαμε μία σειρά από νόμους οι οποίοι μάλιστα στην αρχή δεν είχαν και την αποδοχή και των δανειστών. Το μέτρο των 100 δόσεων αλλά και οι ρυθμίσεις για την ανθρωπιστική κρίση είναι κάποια από αυτά. Γνωρίζαμε πως θα ήταν αδύνατο να εφαρμόσουμε όλα τα μέτρα μέσα σε μόλις έξι ή επτά μήνες». 

«Νοιώθω πόνο για τη μη διατήρηση της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε σχέδιο διάσπασης από την πλευρά του πρωθυπουργού, άλλωστε αυτό θα μπορούσε να το είχε πράξει χωρίς να μπει σε τόσο σκληρές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους» σημείωσε τέλος ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης όταν του ζητήθηκε να τοποθετηθεί σε δηλώσει που έκανε νωρίτερα η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο κεντρικό δελτίο του Σκάι.

Καλό μήνα και καλόν αγώνα (της Τ. Καλογερά - Ο.Μ. Αγίας Παρασκευής)

​ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ​

 Συντρόφισσες και σύντροφοι

Η μάχη που έχουμε να δώσουμε, είναι η πιο κρίσιμη απ'όλες που έχουμε δώσει μέχρι σήμερα. 

Το αποτέλεσμά της, θα κρίνει όχι μόνο το μέλλον της όλης αριστεράς (έστω αν και οι άλλοι αριστεροί δεν το καταλαβαίνουν) τόσο στην Ελλάδα, αλλά και με μεγάλη αντανάκλαση σε όλη την Ευρώπη. Έχουν ιστορική ευθύνη οι σ. που διέσπασαν το κόμμα και έχουν ξεχυθεί σε έναν μονομέτωπο με στόχο την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι σαφές ότι μοναδικός μας στόχος πρέπει να είναι η αυτοδυναμία, αφού δεν πρόκειται να βρούμε κανέναν σύμμαχο εκτός τους ΑΝΕΛ που μπορεί να μην μπουν στη Βουλή.

Θα αντιμετωπίσουμε μεγάλο πρόβλημα, αν πχ. βγούμε πρώτοι αλλά με 120 βουλευτές και δεν μπορούμε να κάνουμε κυβέρνηση χωρίς σοβαρή υποχώρηση και κατηγορηθούμε ότι οδηγούμε σε ακυβερνησία και ξανά εκλογές. Η κατάληξη θα είναι καταστροφική και για τη χώρα αλλά και για μας. Αυτό περιμένει και η ΛΑΕ, γιατί ποντάροντας στην υπευθυνότητά μας, περιμένει την συγκυβέρνησή μας με Ποτάμια κλπ. Ξέρει ότι εμείς δεν θα αποδράσουμε, δεν θα αφήσουμε τον λαό μας έρμαιο στο παλιό κατεστημένο που γκρέμισε, δεν θα εγκαταλείψουμε του σ. μας στην Ευρώπη, δεν θα αναδιπλωθούμε στον απομονωτισμό του μικρόκοσμου μας. Δεν θέλω να μπω από τώρα σε ένα τέτοιο εκβιαστικό δίλημμα και γιαυτό σ. πρέπει να τα δώσουμε όλα

Να μην περιμένουμε από τον Τσίπρα μόνο να κάνει (όπως το έχει κάνει μέχρι σήμερα) τη διαφορά. Βλέπετε ότι όλοι αυτόν χτυπούν, αυτόν προσπαθούν να αποδομήσουν αναγνωρίζοντας ότι είναι το μοναδικό(δυστυχώς) δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ, ΜΕ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ που πριν λίγο φαινόταν απόλυτα εφικτή αλλά πλέον ελέω ΛΑΕ καθίσταται δύσκολη. Να εξηγήσουμε στον κόσμο το γιατί πρέπει να εμπιστευτεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί δεν πρέπει να παλινορθωθεί η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ. Γιατί πρέπει να δώσει τη δυνατότητα στο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει ουσιαστικά με ορίζοντα 4ετίας, να δοκιμάσει τις αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις που προτείνει και να δοκιμαστεί και να κριθεί από το λαό γιαυτά και όχι μόνο για το 6μηνο των διαπραγματεύσεων, όπου το κυβερνητικό έργο δεν μπορούσε να ξεδιπλωθεί.

Ολοι οι σ. ανεξάρτητα από επιφυλάξεις και διαφωνίες πρέπει να δόσουμε αυτή τη μάχη. Γιατί η αναγκαία αποτίμηση, κριτική και επανακαθορισμός μας, το ίδιο μέλλον της δικής μας αριστεράς, εξαρτάται κυρίως από την κατάσταση που θα βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ αύριο. Γιατί για ένα πράγμα είμαι σίγουρη και έχω επιβεβαιωθεί στην πολιτική μου πορεία. Ότι το νέο, η ελπίδα, βρίσκεται εκεί που "επιτρέπεται" να συνυπάχουν οι διαφορετικές απόψεις. Γιαυτό παρέμενα στον Συνασπισμό, παρά το αλαλούμ και τη μιζέρια του σε δύσκολες στιγμές. Γιατί το νέο (αρχή της διαλεκτικής) παντού, στη φύση και στην κοινωνία έρχεται μέσα από πάλη των αντίθετων, που πρέπει να αφήνεις να υπάρχουν για να παλεύουν.

ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ 

​Τούλα Καλογερά

μέλος της ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Αγ. Παρασκευής​

Συνέλευση της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής ( Δευτέρα 31/ 8 , 7 μμ.)

Λίγες ώρες πριν τη Συνέλευση της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής ( Δευτέρα 31/ 8 , 7 μμ.)

Χάσαμε τον ύπνο μας, να μη χάσουμε και την ψυχή μας...

Προκειμένου να γυρίζω σαν κοκορέτσι στο κρεβάτι μπας και με πάρει ο ύπνος (κοντεύει να ξημερώσει...) λέω να βγάλω λίγα πράγματα εδώ κι ελπίζω κάποτε να μπορώ να επικοινωνώ κι από κοντά κι αληθινά με πολλούς/ές από όσους/ες δεν κάνατε ήδη delete μπουχτισμένοι/ες από τα δεκάδες μέιλ που ανταλλάσσουμε για να βρούμε το δίκιο μας πιστεύοντας ακράδαντα ότι "η κόλαση είναι οι άλλοι". 

Συνέλευση, λοιπόν, απόψε κι άντε να ελπίζεις πως δε θα μπούνε φωτιές με τόση καύσιμη ύλη που συσσωρεύσαμε εδώ και καιρό και με τους αναπτήρες ανά χείρας, έχοντας ήδη κάνει πρόβες πως θα λειτουργήσουν αποτελεσματικά και θα κάνουν στάχτη τα επιχειρήματα του "αντιπάλου", ίσως και το ίδιο τον "αντίπαλο"!

Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να πω το βράδυ, γιατί κάθε τρεις και λίγο αλλάζω πλάνα αφού κι οι διεργασίες που γίνονται μέσα μου δεν έχουν σταματημό. Αποστασιοποιήθηκα για ένα διάστημα για να κατασταλάξω, μετά κουβέντιασα με αρκετές/ούς σ.σ. από την οργάνωση και φίλους, γνωστούς και συγγενείς. Τις αποφάσεις μου τις πήρα όπως κι άλλοι/ες και είμαι βέβαιος πως ελάχιστοι/ες πλέον από τα μέλη της Ο.Μ. αναμένουν να τους φωτίσει η Αγία Παρασκευή για να δουν με ποιους θα παν και ποιους θ' αφήσουν. Μια χαρά τα καταφέραμε και πάλι, ζωή να ' χουμε να δικαιώνουμε το σύνδρομο της αμοιβάδας...

Τελευταία, η ακοή μου έχει εξασθενήσει αλλά είμαι χαρούμενος που, μετά από δεκαετίες, έχει ανέβει η διάθεσή μου να ακούω την άλλη άποψη. Πολλοί/ες σ.σ. που επικοινωνήσαμε ουσιαστικά τελευταία, ίσως να διατηρούν την άποψη (και σίγουρα φταίω κυρίως εγώ γι αυτό) πως τα λόγια τους πήγανε στο βρόντο. Όλα, όμως, καθόμουνα και τα ξανασκεφτόμουνα και πήγαινα ακόμα και πιο παλιά και ξέθαβα σκελετούς που είτε εγώ ο ίδιος είχα κρύψει είτε φοβόμουν να πιστοποιήσω την ύπαρξή τους και να τους αποσύρω...Να σκεφτείτε, μέχρι που μου ήρθε να πάω να βρω τον παλιό καθοδηγητή του Συνασπισμού, το Θράσο, και να του ζητήσω συγγνώμη που μια μέρα πρόπερσι τον σκυλόβρισα στο μετρό επειδή για όλη μου τη δυστυχία έφταιγε η ΔΗΜΑΡ της οποίας είχε γίνει κορυφαίο στέλεχος. Κι αυτό, επειδή όσα "στραβά" και να έκανε ο κακός Δημαρίτης (κατά το καλός Σαμαρείτης), έζησα προσωπικά την προσπάθειά του το 2009 να κρατήσει το ΣΥΡΙΖΑ εντός βουλής γιατί με τη συντροφική φαγωμάρα που είχε φουντώσει μπορεί και να μέναμε απέξω... Κι αν αυτό είχε συμβεί πώς θα είχαμε νιώσει το 2015 το μεθύσι της πρώτης φοράς Αριστεράς, και πώς θα είχαμε τώρα την πολυτέλεια να ξεσκίζουμε εαυτούς και αλλήλους στο όνομα της ορθότητας και της καθαρότητας;

Κάνω κατάχρηση της καλοσύνης σας να διαβάζετε τον "ελεύθερο συνειρμό" μου, που θα έλεγε κι ο Φρόιντ! Να το κόψω τώρα που το συνειδητοποίησα. Και να μοιραστώ μαζί σας κάτι που με πολύ απλά λόγια μου είπε ένας σύντροφος την περασμένη βδομάδα, και στενοχωριέμαι που δεν μπορώ να σας το επικοινωνήσω επακριβώς. Μου μιλούσε για την επικοινωνία, την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα που ουσιαστικά χτίζεται σε μικρές κοινότητες. Γι αυτό, μου τόνιζε, κι η θεραπεία εξαρτημένων ατόμων σε μικρές κοινότητες γίνεται.

Νιώθω "πολιτικά τοξινωμένος κι άρρωστος" και συνειδητοποίησα (χωρίς να το έχω βιώσει απόλυτα) πως δεν είναι ντε και καλά οι άλλοι η κόλαση. Το να ανταλλάσσω τοξίνες στην καθημερινή μου και στην πολιτική μου ζωή είναι κυρίως δική μου ευθύνη, όπως είναι και δική μου ευθύνη να κάνω αποτοξίνωση στις μικρές κοινότητες που κινούμαι και ζω. Και, πάνω απ' όλα στην πολιτική μου οργάνωση όπου θα μείνω και θα παλέψω συλλογικά και συντροφικά για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Και θα ξορκίζω, αλύπητα, τον "αλάθητο, συνεπή αριστερό" που κρύβω ακόμα μέσα μου. Τώρα πια ξέρω πως κανένας δε θα πιστέψει στον "Παράδεισό" μου, που του υπόσχομαι, αν με βλέπει διάτρητο σε απλά καθημερινά θέματα. Ένα πράγμα σαν το πάστορα της ιστοριούλας:

Ένας πάστορας συναντά ένα πιτσιρικά στο δρόμο και τον ρωτάει: " Ξέρεις, τέκνον μου, πού είναι το κοντινότερο Ταχυδρομείο;" Κι ο μικρός του εξηγεί επακριβώς πώς θα φτάσει στον προορισμό του. "Σ' ευχαριστώ, τέκνον μου, κι έλα αύριο στην εκκλησία να σου δείξω το δρόμο για τον Παράδεισο" είπε ο πάστορας για να πάρει την απάντηση του πιτσιρικά " "Εσύ δεν ξέρεις το δρόμο για το Ταχυδρομείο, θες να μου δείξεις και το δρόμο για τον Παράδεισο;"

Κοντολογίς, τελευταία ανησυχώ για το ρεφορμισμό μου και τον αναθεωρητισμό μου. Έχω αρχίσει να "αποτάσσομαι" το Μαρξιστικό- Λενινιστικό σύνθημα "Μίσος ταξικό" και να το γυρίζω σε Χριστιανικά τσιτάτα του τύπου : Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Τουτέστιν ένας πολύγλωσσος τενεκές ξεγάνωτος, σε ελεύθερη απόδοση...

Ελπίζω τώρα να με πάρει ο ύπνος...

Συντροφικά,

Δημήτρης Κανταλής.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΙΣΩ

Τσίπρας: Μόνο μπροστά. Η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω

«Μόνο μπροστά, η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω» είναι το μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα, στην έναρξη του προεκλογικού αγώνα για τις κάλπες της 20ης Σεπτεμβρίου. Σε δήλωση του, στην Αυγή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμά ότι ο ελληνικός λαός θα δώσει ισχυρή εντολή για το παρόν και το μέλλον. 

Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα:

«Σήμερα ξεκινά η μεγάλη εκλογική μάχη. Ο ελληνικός λαός θα δώσει ισχυρή εντολή για το παρόν και το μέλλον. Η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Και δεν θα γυρίσει. Θα πάει μόνο μπροστά». 

Δήλωση στήριξης Podemos στο ΣΥΡΙΖΑ

Podemos: Οι Έλληνες θα ψηφίσουν Τσίπρα επειδή είδαν σ' αυτόν ένα λιοντάρι

21:04 | 24 Αυγ. 2015

Τελευταία ανανέωση 21:12 | 24 Αυγ. 2015

  

Ο ηγέτης του ισπανικού κόμματος Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, εξέφρασε σήμερα την υποστήριξή του στον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο χαρακτήρισε «λιοντάρι», καθώς και στον Τζέρεμι Κόρμπιν, που θεωρείται φαβορί για την ανάληψη της ηγεσίας του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, υπογραμμίζοντας ότι «η αλλαγή είναι εφικτή στην Ευρώπη».

«Πιστεύω ότι οι Έλληνες θα στηρίξουν τον Τσίπρα επειδή είδαν σ' αυτόν ένα λιοντάρι» είπε ο Ιγκλέσιας σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, λίγους μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν στην Ισπανία. «Οι Έλληνες είδαν πώς τα έδωσε όλα στις διαπραγματεύσεις» για την επίτευξη συμφωνίας με τους διεθνείς πιστωτές, πρόσθεσε ο ηγέτης του Podemos. Ο Ιγκλέσιας είχε επικοινωνήσει με τον Αλέξη Τσίπρα λίγες ημέρες πριν από την ανακοίνωση της παραίτησης της κυβέρνησης, την περασμένη Πέμπτη.

«Στηρίζουμε τον Τσίπρα και όλους εκείνους που είναι έτοιμοι να μοχθήσουν» συνέχισε, επαναλαμβάνοντας ότι στόχος του κόμματός του είναι να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές και να μην συμμαχήσει με το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE), με το οποίο απέκλεισε κάθε πιθανότητα εκλογικής συμφωνίας.

Για τους ίδιους λόγους, ο Ιγκλέσιας δήλωσε ότι το Podemos στηρίζει τον Τζέρεμι Κόρμπιν, τον θεωρούμενο ως τον πιο «αριστερό» υποψήφιο για την προεδρία του βρετανικού Εργατικού Κόμματος. «Το γεγονός ότι είναι το φαβορί για να κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές και για να σπάσει τη γραμμή που επέβαλε ο Τόνι Μπλερ καταδεικνύει μέχρι ποιου σημείου είναι δυνατή η αλλαγή στην Ευρώπη», επισήμανε.

Ο Ιγκλέσιας εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η νίκη του κόμματός του στις ισπανικές εκλογές θα συνοδευτεί από «μια αλλαγή της στάσης των Ευρωπαίων ηγετών». «Τα πράγματα αλλάζουν, ακόμη και αν αυτό δυσαρεστεί την (καγκελάριο της Γερμανίας) Μέρκελ», σημείωσε.

10 ΘΕΣΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ THΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ»

87 ενεργοί στα κοινωνικά κινήματα πολίτες, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ οι περισσότεροι από την αρχή της δημιουργίας του, κατέθεσαν και δημοσιοποιούν ένα κείμενο με τίτλο: Κριτική αποτίμηση της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ/Για ένα πολιτικό και κοινωνικό κίνημα «ΟΧΙ μέχρι τέλους».


1.  Στις 14 Αυγούστου 2015 η Ελληνική Βουλή ολοκλήρωσε με μεγάλη πλειοψηφία την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, που εισηγήθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και στηρίχθηκε από τις πρόθυμες μνημονιακές δυνάμεις : Νέα Δημοκρατία, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ. Το αντιμνημονιακό σχέδιο ανατροπής της λιτότητας, ανάκτησης των δικαιωμάτων της εργασίας, διάσωσης της δημόσιας περιουσίας και ανασύστασης της δημοκρατίας, στο όνομα του οποίου οι εργαζόμενες τάξεις έδωσαν μαζικούς αγώνες και το υπερασπίστηκαν με το συντριπτικό «ΟΧΙ» της 5ης Ιουλίου 2015, ηττήθηκε κοινοβουλευτικά.
Είναι προς τιμήν των βουλευτών/τριών του ΣΥΡΙΖΑ που με το «όχι» και το «παρών»  στις κρίσιμες ψηφοφορίες δεν επέτρεψαν η υπόθεση της απελευθέρωσης της χώρας και του ελληνικού λαού από τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις να θεωρηθεί ένα επεισόδιο με ημερομηνία λήξης και να επιβληθεί ο ολοκληρωτισμός του «there is no alternative» στη σύγχρονη ιστορία της ριζοσπαστικής αριστεράς.

2.  Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η νίκη των αποκαλούμενων «θεσμών» θα αποδειχθεί πύρρεια.  Στο νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η λιτότητα και η ύφεση αποτελούν στρατηγική επιλογή για την υπέρβαση της κρίσης σε βάρος της εργασίας, μηχανισμό καταστροφής μη ανταγωνιστικών κεφαλαίων και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, ενώ ο σκληρός πυρήνας των χωρών του κέντρου εκμεταλλεύεται τον πλούτο και την εργασία των περιφερειακών χωρών ως οιονεί προτεκτοράτων. Όμως, η ευστάθεια του οικοδομήματος αυτού δεν είναι δεδομένη. Όχι μόνο λόγω εγγενών αντιφάσεων αλλά κυρίως γιατί κανείς ποτέ στην ιστορία δεν μπόρεσε να βάλει τέλος στην ταξική πάλη. Γιατί οι άνθρωποι δεν θα πάψουν ποτέ να αγωνίζονται για το ψωμί και να διψούν δικαιοσύνη.

3.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανατρέψει την ιδρυτική πράξη δημιουργίας του και το κοινωνικό συμβόλαιο με τις λαϊκές τάξεις που τον οδήγησε στην κυβέρνηση. Ο ισχυρισμός ότι είναι δυνατόν να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική εντός των συμφωνιών είναι απολύτως αβάσιμος. Η χώρα έχει απολέσει μέρος της κυριαρχίας της και οι σοβαρές κυβερνητικές αποφάσεις υπόκεινται στην έγκριση του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Τα εργαλεία άσκησης σχετικά αυτόνομης πολιτικής - τραπεζικό σύστημα, νόμισμα, δημόσιος τομέας, διαχείριση των παραγωγικών τομέων με δραστικές επιλογές για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας - υπόκεινται στον έλεγχο των δανειστών και στους γενικούς ευρωπαϊκούς κανόνες.
Πάνω από όλα, το χρέος αποτελεί τον βασικό μηχανισμό υφαρπαγής των περιουσιακών στοιχείων του κράτους και εξαθλίωσης των λαϊκών τάξεων, υποθηκεύοντας τη χώρα για πάνω από τριάντα χρόνια. Η νομιμοποίησή του από την κυβέρνηση στο όνομα μιας ηπιότερης διαχείρισης αποτελεί μεγάλη παγίδα που διαιωνίζει, επιδεινώνοντας, τον φαύλο κύκλο της λιτότητας/ύφεσης. Η Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος έχει αποδείξει με αδιάσειστα στοιχεία ότι δημιουργήθηκε με παράνομα μέσα, ώστε το χρέος των τραπεζών να μετατραπεί σε δημόσιο, καθώς και με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διεθνούς και εθνικής νομοθεσίας. «Η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος της αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει ….. διότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο».

4. Ένα ερώτημα πλανάται εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Η μνημονιακή κατάληξη ήταν αναπότρεπτη; Απαντάμε, όχι ! Κανείς δεν μπορεί βεβαίως να εγγυηθεί ότι ένα σχέδιο σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη για την έξοδο από τα μνημόνια και τη λιτότητα, στο οποίο θα αναφερθούμε εν συνεχεία, θα είχε οπωσδήποτε νικηφόρα έκβαση. Μπορούμε, όμως, να ισχυριστούμε με βεβαιότητα ότι ο δρόμος που ακολούθησε και επέβαλε στο ΣΥΡΙΖΑ το εξωθεσμικό πολιτικό κέντρο γύρω από τον πρόεδρο οδηγούσε σε ήττα. Οι εκ των υστέρων ισχυρισμοί περί υποτίμησης της βιαιότητας των δανειστών και υπερτίμησης του κινδύνου που θα διέτρεχε το ευρώ σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν ευσταθούν και, πάντως, δεν δικαιολογούν την αμεριμνησία μαθητευόμενων μάγων. Ο ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να γνωρίζει ότι οι μάχες απέναντι σε ταξικούς αντιπάλους δεν δίδονται με ανταλλαγές ιδεών αλλά αποτελούν συγκρούσεις ισχύος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παρέμεινε ανίσχυρος,  η κοινωνία κρατήθηκε σε απόσταση, η χώρα έμεινε ανοχύρωτη με τα διαθέσιμα να εξαντλούνται.  Γιατί ;

5.  Σταδιακά συγκροτήθηκε πέραν των συλλογικών αποφάσεων μια λανθασμένη αφήγηση περί της Ευρώπης που βασίζεται στις ιδρυτικές αρχές της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, σε αντίθεση με την υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ένωση ως καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική υπερδύναμη. Ήδη από την εποχή του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ γίνεται σαφής η επίθεση του κεφαλαίου στις κατακτήσεις που οι λαϊκές τάξεις κέρδισαν με τη συμμετοχή τους στην Αντίσταση και τις μεγάλες εξεγέρσεις των δεκαετιών 1960 και 1970. Το νεοφιλελεύθερο σχέδιο, με καθοριστικό ρόλο του χρηματοπιστωτικού τομέα της οικονομίας, αποτελεί τη σκληρή ταξική απάντηση στο φάντασμα μιας βαθιά δημοκρατικής, κοινωνικής, οικολογικής και αλληλέγγυας Ευρώπης. Είναι ένα σχέδιο μεταφοράς  της κρίσης του κεφαλαίου στις δυνάμεις της εργασίας, αξιοποίησης της κρίσης προκειμένου να αποσαθρωθούν κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, συγκέντρωσης του πλούτου και αναδιάταξης συσχετισμών μεταξύ κέντρου - περιφέρειας και βορρά - νότου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι ιστορικές, θεωρητικές, φιλοσοφικές προσεγγίσεις του δυτικού μαρξισμού και άλλων ριζοσπαστικών ρευμάτων σκέψης, όπως και οι νεότερες σε θέματα κυριαρχίας, βιοπολιτικής της εξουσίας, απομείωσης της δημοκρατίας και εξάντλησης - με τη λεηλασία της φύσης - των βασικών προϋποθέσεων αναπαραγωγής των ανθρώπινων κοινωνιών, ήταν ευρέως γνωστές στο ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης ήταν γνωστές οι απόψεις συστημικών και μη συστημικών οικονομολόγων για την αδύνατη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας με στρατηγική λιτότητας και χωρίς διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους. Όπως γνωρίζουμε, όμως, η ερμηνεία του κόσμου δεν συνεπάγεται την απόφαση αλλαγής του. Έτσι, επικράτησε ένας καθησυχαστικός φιλοευρωπαϊσμός ο οποίος συνέβαλε στην αποσιώπηση των γενικευμένων αντιδράσεων  που θα συναντούσε από την ευρωπαϊκή υπερδύναμη μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση της αριστεράς στην Ελλάδα. Έτσι, η επιδίωξη λύσης εντός ευρώ μετατράπηκε σταδιακά σε παραμονή στο ευρώ πάση θυσία, ενώ το πολιτικό διακύβευμα μνημόνιο ή όχι μνημόνιο κατέληξε στο δίλημμα μνημόνιο ή άτακτη χρεοκοπία.

6.  Δεν είναι, όμως, μόνο η απώθηση της ευρωπαϊκής πραγματικότητας που στέρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα να δώσει μια μάχη και ενδεχομένως να την κερδίσει. Ο  ΣΥΡΙΖΑ έπασχε και πάσχει βαθιά από έλλειψη δημοκρατίας και οργανικών δεσμών με τον λαϊκό κόσμο - τη μεγάλη κοινωνική συμμαχία που θα μπορούσε να συγκροτηθεί πάνω στα ερείπια της κοινωνικής καταστροφής, την οποία δημιούργησαν τα μνημόνια για τη μισθωτή εργασία, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τις μικρές μη ανταγωνιστικές επιχειρήσεις και τους νέους που δεν πρόλαβαν καν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Οι οργανικοί δεσμοί ενός αριστερού κόμματος με την κοινωνία και η αναγνώριση της πρωτόβουλης δράσης των κοινωνικών υποκειμένων - γενικά του αντιμνημονιακού λαού, προϋποθέτουν ένα βαθιά δημοκρατικό κόμμα. Για μια περίοδο δύο χρόνων μέχρι τη νίκη στις βουλευτικές εκλογές του 2012 τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησαν μαχητικά και με ανιδιοτέλεια στα κοινωνικά μέτωπα που γεννούσε καθημερινά το εξεγερμένο πλήθος. Στις πλατείες, τις καταλήψεις, τις απεργίες, τα αγροτικά μπλόκα και τις πράξεις ανυπακοής η ενδιάθετη κοινωνική συμμαχία των αποκάτω απέκτησε, με τη μαζικότητα και την αποφασιστικότητά της, ένα μεγάλο πολιτικό βάρος. Αυτός ο λαός αναδιπλώθηκε μετά τις εκλογές του 2012, αν και με ορισμένες σημαντικές αντιστάσεις (καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες, διοικητικοί υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, συγκοινωνίες, το μεγάλο λαϊκό κίνημα για την ΕΡΤ), εναποθέτοντας πολλές ελπίδες σε μια πολιτική ανατροπή που θα έφερνε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Ο πολιτικός ΣΥΡΙΖΑ αποσύρθηκε ενσυνείδητα από τα κοινωνικά μέτωπα στη βάση μιας εγγενούς στη φυσιογνωμία του κόμματος αντίληψης κυβερνητισμού, που σταδιακά επικράτησε. Προσανατολίστηκε στην πτώση της κυβέρνησης αποκλειστικά με χειρισμούς εντός βουλής, παίρνοντας αποστάσεις από τη δυνατότητα επανόδου στην πολιτική σκηνή ενός μεγάλου λαϊκού κινήματος που θα μπορούσε να επηρεάσει καταλυτικά την έκβαση της σύγκρουσης με τους «θεσμούς». 
Στην προσυνεδριακή περίοδο, δηλαδή στην πορεία από τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, δεν λύθηκε κανένα πρόβλημα δημοκρατίας. Αντίθετα, ενισχύθηκαν οι περιχαρακώσεις των επιμέρους τάσεων και το άτυπο πολιτικό κέντρο γύρω από τον πρόεδρο, το οποίο και προχώρησε δυναμικά επιβάλλοντας τετελεσμένα και οικοδομώντας ένα κομματικό μηχανισμό ανάλογο με των αστικών κομμάτων στην εποχή της μετα-δημοκρατίας.

7. Από την πολυδιασπασμένη αυτή εσωτερική γεωγραφία προέκυψε ένα κείμενο κοινών θέσεων - με το σχέδιο B ως τροπολογία - όχι ένα πολιτικό σχέδιο θέσεων και προϋποθέσεων σύγκρουσης με τις κυρίαρχες τάξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα για την ανατροπή της λιτότητας και τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απέκτησε ποτέ ένα πραγματικό σχέδιο A πολύ περισσότερο ένα σχέδιο B. Γιατί τα σχέδια των μεγάλων ανατροπών, όπως αυτές που επαγγελλόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι γενικές ιδέες ούτε διακηρύξεις ομάδων επί χάρτου. Αποτελούν - πρέπει να αποτελούν - συλλογικό έργο του κόμματος, που εργάζεται για τη διέξοδο από την κρίση με βαθιά γνώση των πραγματικών οικονομικών/παραγωγικών δεδομένων της χώρας, των ταξικών συσχετισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα, όπως και των άμεσων αποφάσεων που θα πρέπει να λάβει η κυβέρνηση της αριστεράς τόσο στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων (έλεγχος του τραπεζικού συστήματος, αθέτηση πληρωμών, νομοθετικές ρυθμίσεις κ.λπ.) όσο και στην περίπτωση εξόδου από την Ευρωζώνη (αλλαγή νομίσματος, παρεμβάσεις στην οικονομία, κ.λπ.).
Εξάλλου, τα σχέδια της κοινωνικής απελευθέρωσης από τα μνημόνια δεν μπορούν να συγκροτηθούν, πολύ περισσότερο να πραγματοποιηθούν, χωρίς να επιστρατευτεί η γνώση των πραγματικών παραγωγών του κοινωνικού πλούτου και η αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν και να οικοδομήσουν τις υλικές και ηθικές προϋποθέσεις της ζωής τους.
Το σχέδιο Α, το οποίο αναφέρεται στα βασικά προαπαιτούμενα της εναλλακτικής πορείας της χώρας (συσχετισμοί δύναμης, προϋποθέσεις σύγκρουσης, κοινωνικές συμμαχίες, παραγωγικές δυνατότητες, ανάκτηση του ελέγχου της οικονομίας, κ.λπ.), θέτει τα κοινά δεδομένα τόσο για ενδεχόμενη λύση εντός ευρώ όσο και για την έξοδο από την Ευρωζώνη (σχέδιο Β).

8.  Η αντιδημοκρατική συγκρότηση του κόμματος, όπως και οι μεταβαλλόμενες κατά τις περιστάσεις θέσεις και η απουσία σχεδίου σύγκρουσης, αποτέλεσαν μέρος της πολιτικής στρατηγικής για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές, με τον τρόπο που τις κέρδισε, και να γίνει κυβέρνηση της χώρας. Η πολιτική αυτή στρατηγική προσομοιάζει στις τακτικές του ισχυρού κατά το παρελθόν δικομματισμού, οι οποίες είχαν αναμφισβήτητη επιτυχία σε περιόδους πριν την κρίση : θεσμική και εξωθεσμική παντοδυναμία του αρχηγού, συνεχείς ανατροπές αποφάσεων, παραβίαση του καταστατικού, στελέχωση των οργάνων με προειλημμένες συμφωνίες, επαγγελματοποίηση των στελεχών του κόμματος, αποκλεισμός διακεκριμένων κοινωνικών και πολιτικών στελεχών, αδιαφανείς προσχωρήσεις/συνεργασίες με αφερέγγυα πρόσωπα του παλαιού καθεστώτος, προσπάθεια να ελεγχθούν οι εκλογικές λίστες, κ.λπ.
Πρόκειται για τη σταδιακή διαμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση επιλογών που επιβλήθηκαν με πράξεις του άτυπου πολιτικού κέντρου και των τάσεων που το στήριζαν και παραλείψεις αυτών που ενδιαφέρονταν μονόπλευρα για την προβολή των δικών τους επιλογών και τα δικαιώματα της δικής τους ομάδας. Η κατάσταση αυτή έλαβε πολλαπλάσιες διαστάσεις με την ανάληψη της κυβέρνησης, όταν εν μέσω διαπραγματεύσεων ξεκίνησε η στελέχωση του κράτους με αδιαφάνεια και στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς κριτήρια αξιοκρατίας και λειτουργικών αναγκών, κυρίως με επιλογές του Μεγάρου Μαξίμου.

9.  Η πολιτική στρατηγική που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάστηκε δύο φορές σε μεγάλες, κοινωνικές και πολιτικές, εκλογικές αναμετρήσεις : αυτοδιοικητικές εκλογές και ευρωεκλογές, οι οποίες έγιναν με τους τρόπους των συστημικών πολιτικών κομμάτων, χωρίς λαϊκή κινητοποίηση και συμμετοχή, χωρίς δηλαδή να αποτελέσουν βασικά στάδια μιας συγκρουσιακής πορείας που οδηγεί στην κυβέρνηση. Η πολιτική αυτή στρατηγική δεν αποδίδει πια. Ο σχετικός έλεγχος του κράτους, που άλλωστε ελέγχεται στα βασικά οικονομικά του κέντρα από τους «θεσμούς», δεν εξασφαλίζει την κυβερνητική ευστάθεια. Οι άνθρωποι που η ζωή τους καταστρέφεται δεν διαθέτουν σήμερα ίχνος ευπιστίας και πολλοί αισθάνονται προδομένοι. Αν ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται έτοιμος να εφαρμόσει τα μνημόνια, αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινωνία θα προχωρήσει στον αυτοχειριασμό της.
Το «ΟΧΙ» της 5ης Ιουλίου 2015, ως συλλογική πράξη αντίστασης στην κοινωνική καταστροφή, την τρομοκρατία και την ταπείνωση του λαϊκού κόσμου, συνιστά την επανεμφάνιση του κοινωνικού κινήματος των πρώτων μνημονιακών χρόνων στην πολιτική σκηνή. Χωρίς το πρώτο αντιμνημονιακό κίνημα η κοινωνία θα είχε βρεθεί από νωρίς στο γύψο και χωρίς το πρόσφατο «ΟΧΙ» δεν θα είχε εκφράσει μαζικά την καταστατική της άρνηση στη διαιώνιση των μνημονίων.
Η ιερή ευρωπαϊκή συμμαχία, με τη συμμετοχή των ελληνικών κυρίαρχων τάξεων, έχει ήδη επανασυσταθεί και επιβάλλει επιθετικά διαδοχικά πακέτα μέτρων για την ενίσχυση της εξουσίας του κεφαλαίου : αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης, απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, λεηλασία των χαμηλών εισοδημάτων, δραματική συρρίκνωση των ασφαλιστικών/κοινωνικών δικαιωμάτων, υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας και της ιδιωτικής περιουσίας των λαϊκών τάξεων.
Απέναντι στη νέα πραγματικότητα, βουλευτές και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν με δημόσια κείμενα να ξεδιαλύνουν τις αντιφάσεις ανάμεσα στο αντιμνημονιακό παρελθόν και το μνημονιακό παρόν ή ανάμεσα στην ταχύτατη εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων και την κοινωνική απόρριψη των νέων μέτρων, ελπίζοντας σε πολιτικές ανακούφισης. Όμως, οι εκκλήσεις για ενότητα στη βάση του κοινού παρελθόντος δε συνυπολογίζουν ότι αυτή η κοινή πορεία κατέληξε στην απεμπόληση του κοινωνικού συμβολαίου με τον λαό, επομένως πρέπει να γίνει αντικείμενο ριζικής κριτικής και να αναζητηθούν οι λόγοι που ο ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε την κοινωνία στην ήττα.
Από την άλλη, η προσπάθεια, μέσω του έκτακτου συνεδρίου, να ελεγχθεί η κυβερνητική πολιτική από ενδεχόμενες αντιμνημονιακές αποφάσεις δημιουργεί ανυπέρβλητες παραδοξότητες. Αυτό που δεν επιχειρήθηκε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση - δηλαδή ο αναπροσανατολισμός του κόμματος ώστε να προετοιμαστεί για τη σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση - θα γίνει τώρα ; Πιστεύουν ειλικρινά όσοι και όσες επενδύουν στο συνέδριο ότι αυτό θα αποτελέσει ένα αμερόληπτο φόρουμ διαλόγου και σύνθεσης ; Πόσοι τραυματισμοί χρειάζονται ακόμα για να αντιληφθούμε ότι το αδιέξοδο είναι πραγματικό. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι μελλοντικές δραματικές αντιφάσεις της κυβερνητικής πολιτικής μπορεί να δώσουν δυνατότητες αριστερής ανασύστασης του κόμματος.

10. Σήμερα, όμως, η πρώτη, για να μην πούμε η μοναδική, άξια λόγου κοινωνική και πολιτική πράξη των αριστερών είναι να υπερασπιστούν τις λαϊκές τάξεις - μέρος των οποίων άλλωστε είναι - από τη νέα βιαιότερη επίθεση στις βασικές προϋποθέσεις επιβίωσής τους. Πριν η ελπίδα που γέννησε το «ΟΧΙ», ως θεμελιακό στοιχείο μιας μεγάλης απελευθερωτικής κοινωνικής σύνθεσης, εξατμιστεί πρέπει να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να κρατήσουμε ζωντανή αυτή τη δυνατότητα. Το «ΟΧΙ μέχρι τέλους» πρέπει να συγκροτηθεί σαν ένα πλατύ κοινωνικό και πολιτικό κίνημα μέσα από λαϊκές πρωτοβουλίες σε κάθε περιοχή της χώρας και σε κάθε κοινωνικό χώρο. Με την αυτενέργεια των ανθρώπων που ψήφισαν «ΟΧΙ» και πίστεψαν ότι μπορεί να είναι ελεύθεροι, ότι έχουν το δικαίωμα αλλά και τη δύναμη να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους τον αγώνα της ζωής που μας στερούν.
Το «ΟΧΙ μέχρι τέλους» είναι ταυτόχρονα ένα σχέδιο αντίστασης/ανυπακοής αλλά και κοινωνικής δημιουργίας. Τα σχέδια, που δεν έγιναν όπως έπρεπε, τώρα πρέπει να διαμορφωθούν με συμμετοχή όλων των δημιουργικών δυνάμεων της χώρας και τη στήριξη των κινημάτων αλληλεγγύης στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Χάσαμε τη μάχη αλλά δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πόλεμο που μας κήρυξαν οι κυρίαρχες τάξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα. Με πίστη στους νέους ανθρώπους και τη μεγάλη πλειοψηφία που ζει από την εργασία της και σήμερα δεν έχει μέλλον, είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε.      

Ακολουθούν υπογραφές
1.Αγγελόπουλος Βένιος, πανεπιστημιακός, Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
2.Αναστασόπουλος Γιάννης, συντ. πολιτικός μηχανικός, ΣΥΡΙΖΑ Σαρωνικού
3.Αντωνιάδης Κωνσταντίνος, κτηματομεσίτης, π. μέλος ΣΥΡΙΖΑ Μίκρας Θεσσαλονίκης
4. Βελιτζέλου Ακτίνα, κτηνοτρόφος, συντονιστικό ΣΥΡΙΖΑ Λιβαδειάς
5.Βεργέτης Πάνος, συντ. πολιτικός μηχανικός, νομαρχιακή κίνηση «Ηλεία των Πολιτών», Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας, π. αντιπρόεδρος ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας,
π. πρόεδρος Επιτροπής ΤΕΕ νομού Ηλείας
6.Βερνάρδου Μαρία, αρχιτέκτων, συντ. δημ. υπάλληλος, ΔΣ εκπολιτιστικού συλλόγου Φιλοθέης-Αμαρουσίου, δημ. κίνηση «Κόντρα στον καιρό»
7.Γαβριηλίδης Κώστας, πολιτικός μηχανικός, περιφερειακός σύμβουλος Δυτ. Ελλάδας, Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας
8.Γεώργακα Βάσω, καθηγήτρια, π. μέλος ΣΥΡΙΖΑ Χανίων
9.Γεωργιάδου Φωτεινή, δημ.υπάλληλος, ΣΥΡΙΖΑ Καλλιθέας
10 Γιαννούλια Κατερίνα, , γραμματεία Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ  Νότιας Αθήνας
11.Γκιβίσης Δημήτρης, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων δήμου Σκύρου, ΣΥΡΙΖΑ Σκύρου
12.Γκουράρος Ηλίας, γεωπόνος/αρχιτέκτων τοπίου, ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου
13.Γρηγοριάδου Λένα, φωτογράφος, ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σμύρνης
14. Δάνος Ανδρέας, αρχιτέκτων, «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού», ΣΥΡΙΖΑ Ελληνικού
15. Δεμέστιχας Γρηγόρης, γραμματεία Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Α’ Αθήνας
16. Δημοπούλου Μαρία, αρχιτέκτων, Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών , ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου
17.Δούρος Θεόδωρος, μηχανολόγος μηχανικός, ΣΥΡΙΖΑ Πύργου
18. Επιθυμιάδου Μάνια, βιοτέχνης, συντονιστική επιτροπή Β Α Αττικής ενάντια στα διόδια, Αντιφασιστική Πρωτοβουλία και Αλληλεγγύη Διονύσου, ΣΥΡΙΖΑ Διονύσου
19.Ζαφειράτου Μαρία, εκπαιδευτικός, ΣΥΡΙΖΑ Π. Φαλήρου
20.Ζαχάρος Κώστας, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΣΥΡΙΖΑ Καλλιθέας
21 .Θεοδωρίδης Νάσος, δικηγόρος, ΣΥΡΙΖΑ Αμπελοκήπων
22.Θεοχάρης Θανάσης, οδοντοτεχνίτης, «Επιτροπή για τη διάσωση της Οίτης», ΣΥΡΙΖΑ Π. Φαλήρου
23. Ιατρίδου Μαριλένα, συντ. πολιτικός μηχανικός, «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ», «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο    Ελληνικού», ΣΥΡΙΖΑ Π. Φαλήρου
24. Ιωαννίδης Χρήστος , ελαιοχρωματιστής , ΣΥΡΙΖΑ Καλλιθέας     
25.Καλαντζόπουλος Γιώργος, συντ. δημ. υπάλληλος, Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών, ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου
26.Καλογρίδου Λιάνα, ελεύθερος επαγγελματίας, Περιβαλλοντικό Δίκτυο Αθήνας, ΣΥΡΙΖΑ Ζωγράφου.
27. Καραβίτη Εύη, αρχιτέκτων, Αντιπροσωπεία ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, ΣΥΡΙΖΑ μηχανικών
28.Καραμάνος Νίκος, αυτοαπασχολούμενος, π. οργαν. υπεύθυνος ΣΥΡΙΖΑ Καλάμου Αττικής, συντονιστική επιτροπή Β Α Αττικής ενάντια στα διόδια
29.Καράμπελας Ανδρέας, διοικητικό συμβούλιο ΕΜΔΥΔΑΣ Δυτικής Ελλάδας , ΣΥΡΙΖΑ Πάτρας
30.Καραντώνη Βούλα, λογίστρια, π. μέλος Συντονιστικού ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου
31.Κασκαρίδου Μαρία, χημικός-διατροφολόγος, ΣΥΡΙΖΑ Πολυκάστρου
32 .Κασούτσα Γιώτα, δημοτική σύμβουλος , υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Φωκίδας
33.Κατσορίδας Βαγγέλης, άνεργος,  ΣΥΡΙΖΑ Παγκρατίου
34.Κατσορίδας Δημήτρης, επιστ. συνεργάτης, αντιπρόεδρος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, ΣΥΡΙΖΑ Πολυγώνου
35.Κλώσσα Σοφία, αυτοαπασχολούμενη, ΣΥΡΙΖΑ Φωκίδας
36.Κόδος Τάσος,  διακοσμητής , προσκείμενος στο ΣΥΡΙΖΑ
37.Κοζαδίνος Μανώλης, «Αλληλεγγύη Γαλλία Ελλάδα για την Υγεία» (SFGS), Ευρωπ. Επιτρ. Δικαίου, Ηθικής ,Ψυχιατρικής , ATTAC, ΣΥΡΙΖΑ Παρισιού
38.Κόλλιας Γιώργος, επιστημονικός συνεργάτης INE-ΓΣΕΕ, ΣΥΡΙΖΑ Πατησίων
39.Κοντογιαννοπούλου Γιάννα, πολιτικός μηχανικός, συντονίστρια ΣΥΡΙΖΑ Μελιγαλά, μέλος Ν.Ε. Μεσσηνίας
40.Κοντόπουλος Σπύρος, αρχιτέκτων, ΣΥΡΙΖΑ Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, μέλος Επιτροπής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Επιτροπής Χωροταξίας
41.Κουβαρδάς Κώστας, μηχανολόγος μηχανικός, καθηγητής, ΣΥΡΙΖΑ εκπαιδευτικών
42.Κουρούνη Ειρήνη, εκπαιδευτικός, π. μέλος ΣΥΡΙΖΑ Ηλιούπολης
43.Κράνος Λευτέρης , αγρότης, Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων        
44.Κρητικός Μάριος, πολιτικός μηχανικός, αντιπρόεδρος Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ, ΣΥΡΙΖΑ Ηλιούπολης
45.Κυρούση Σταυρούλα, φυσικός, π. υπάλληλος Πολυτεχνείου Κρήτης, ανενεργό μέλος ΣΥΡΙΖΑ Χανίων
46.Λάιος Νίκος, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων Κέντρων Πρόληψης Φωκίδας, ΣΥΡΙΖΑ Φωκίδας
47.Λεκάκης Ευθύμης, νομικός-οικονομολόγος, π. μέλος Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Χανίων.
48.Μαλανδρενιώτη Λιάνα, κριτικός μουσικής, ΣΥΡΙΖΑ Παγκρατίου
49.Μαρκεζίνη Όλγα, συντ. διδακτ. προσωπικού Παντείου, «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ»
50.Μεγαλιός Γιώργος, μηχανολόγος μηχανικός, ΣΥΡΙΖΑ Πολυγώνου
51.Μέγγος Παναγιώτης, δημοτικός σύμβουλος Δελφών, επικεφαλής δημοτικής κίνησης Πολίτες στο προσκήνιο
52.Μηνακάκη Ρεγγίνα, οικονομολόγος, ΣΥΡΙΖΑ Κυψέλης  - πλ. Αμερικής
53.Μουτούσης Μιχάλης,  PhD, ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής
54.Μπέγκα Άλεξ, αρχιτέκτων, μέλος Αντιπροσωπείας ΣΑΔΑΣ και  ΤΕΕ Τμήματος Ηπείρου, ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων
55.Μπελαντής Δημήτρης, δικηγόρος, δρ Συνταγματικού Δικαίου, μέλος Δ.Σ. ΔΣΑ,  «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ», Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
56.Μπερή Μάρθα, συνταξιούχος
57. Μπίθας Σπήλιος, γιατρός ΙΚΑ, ΣΥΡΙΖΑ Εξαρχείων
58. Μπόλαρη Μαρία, π βουλεύτρια, Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
59. Μπουργάνης Σωτήρης, αυτοαπασχολούμενος, συντονιστής ΣΥΡΙΖΑ Ίου
60.Ντούζγος Κώστας, ΔΗΠΕΘΕ Λαμίας
61. Ντουντουνάκης Μανώλης, μηχανολόγος μηχανικός, π.μέλος Σ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Κρήτης, ΣΥΡΙΖΑ Χανίων
62.Οικονόμου Ουρανία,  αρχιτέκτων,  Αντιπροσωπεία  ΣΑΔΑΣ - ΠΕΑ
63.Ορφανός Δημήτρης, συντ. μηχανολόγος μηχανικός, ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής
64.Παναγιωτακόπουλος Δημήτρης, δάσκαλος, αντιπρόεδρος συλλόγων δασκάλων Δυτ. Αττικής,
 π. γραμματέας ΣΥΡΙΖΑ Ελευσίνας
65.Παπαγιαννοπούλου Σύλλα, ιδ. υπάλληλος, Παγκρήτιο Δίκτυο κατά των ΒΑΠΕ, Ελληνικό Δίκτυο Φίλων της Φύσης, Ένωση Αγροτουρισμού Κρήτης ,ΣΥΡΙΖΑ Φαιστού
66.Παπαδημητρίου Γιάννης,νομικός,  γραμματεία τμήματος οικολογίας - περιβάλλοντος, ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων
67. Παπαδοπουλος Μένανδρος, εικαστικός ,μέλος ΠΕΚΑ και Εικαστικού Επιμελητηρίου
68.Παπαθανασίου Δημήτρης, δικηγόρος , δημοτικός σύμβουλος Τρικκαίων, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Φυσάει κόντρα για την ανατροπή»
69.Πικιώνης Δημήτρης , πολιτικός μηχανικός, ΣΥΡΙΖΑ Κω 
70.Πορτάλιου Ελένη, πανεπιστημιακός, «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ», «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού», Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
71. Πρασσάς Γιώργος , χημικός μηχανικός, Δ.Σ. ΕΜΔΥΔΑΣ Δυτ. Ελλάδας
72.Ρήγος Γιάννης, μηχανολόγος μηχανικός, Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών, π. μέλος Συντονιστικού ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής
73.Σαμπανοπούλου Λίλα, αρχαιολόγος, ΣΥΡΙΖΑ Κέντρου Θεσσαλονίκης
74.Σιατερλή Βέρα, εικαστικός, ομάδα  ΩΡΑ εικαστικών, φεμινιστικό κίνημα, Πρωτοβουλία Κατοίκων Εξαρχείων, κλαδική εικαστικών ΣΥΡΙΖΑ
75.Σκούμπη Βίκυ, αρχισυντάκτρια του περιοδικού «αληthεια»
76.Σούνδιας Γιώργος,  τεχνολόγος  βαφέας  κλωστουφαντουργός     
77.Σούρλας Σπύρος, ψυχίατρος, ΣΥΡΙΖΑ Χολαργού-Παπάγου
78.Σουρούνης Ανδρέας, πολιτικός μηχανικός, αντιπρόεδρος ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, ΣΥΡΙΖΑ Πάτρας
79.Σπανούδη Δέσποινα,  Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ  Βοιωτίας και συντονιστικό τμήματος περιβάλλοντος-οικολογίας ΣΥΡΙΖΑ,
80.Τζανετάκου Κική, αγρότισσα, κινήματα : κατά των ΒΑΠΕ Λακωνίας, κατά της Ιδιωτικοποίησης των Υδάτινων Πόρων Περιφ. Πελοποννήσου και Παραλίων Λακωνίας, Αλληλεγγύη για Όλους, μέλος ΠΕΡΙ.ΠΟΛ. Μάνης, συντονιστικό ΣΥΡΙΖΑ Αν. Μάνης μέχρι 2013
81.Τζάρας Αλέξανδρος , πτυχ. Κοινωνικής Πολιτικής Παντείου, φοιτητής Νομικής, νεολαία ΣΥΡΙΖΑ
82.Τζάρας Νίκος , δικηγόρος, επιτροπή κατά της ιδιωτικοποίησης αεροδρομίου Χανίων, ΣΥΡΙΖΑ Χανίων
83.Τότσικας Πάνος , αρχιτέκτων, , «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ», «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού»,
84.Τσιαπή Ιωάννα, δασκάλα, ΣΥΡΙΖΑ Γκύζη
85.Φλωράκης Γιάννης, δημοσιογράφος, π. μέλος ΣΥΡΙΖΑ Παλλήνης
86. Χατζηαργυρού Έρση, εικαστικός, ομάδα  ΩΡΑ εικαστικών,  κλαδική εικαστικών ΣΥΡΙΖΑ, Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
87. Χρυσοβιτσάνου Αγγέλα, γλύπτρια, π.  μέλος ΕΕΤΕ ,π. μέλος ΔΣ Συλλόγου Γλυπτών, ομάδα  ΩΡΑ εικαστικών, κλαδική εικαστικών ΣΥΡΙΖΑ

ΟΧΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με τη δημοκρατία στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Τέσσερις μήνες τώρα η Ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται έχοντας πυξίδα τη λαϊκή εντολή για να βγει η χώρα από την κρίση με την κοινωνία όρθια.

Σ’ αυτή την διαπραγμάτευση έχει αποδείξει έμπρακτα τη διαλλακτικότητά της, αλλά δεν μπορεί να αποδεχθεί τους εκβιασμούς των δανειστών.

Δεν μπορεί να υποθηκεύσει το μέλλον των επόμενων γενιών με μνημόνια λιτότητας και ισοπέδωσης της κοινωνίας.

Ο ελληνικός λαός δεν θα φοβηθεί τους εκβιασμούς.

Στις 25 Γενάρη έδωσε εντολή για αλλαγή σελίδας με την ελπίδα να νικά το φόβο.

Όλοι αντισταθήκαμε, παλέψαμε με μεγάλους μαζικούς αγώνες και γκρεμίσαμε το καθεστώς των μνημονίων.

Δεν φοβόμαστε, δεν υποχωρούμε.

Αν κάποιοι πιστεύουν ότι με τέτοιες προτάσεις θα μας κάνουν να υποκύψουμε, είναι γελασμένοι. Το μήνυμα της ελληνικής πλευράς είναι σαφές:

Δεν εκβιάζουμε κανέναν, αλλά ούτε εκβιαζόμαστε.
Μνημόνια και Τρόικα έχουν τελειώσει.
Τελείωσαν στις 25 του Γενάρη.

Δεν πρόκειται να αποδεχθούμε πολιτικές συνέχισης της σκληρής λιτότητας. Το πείραμα της καταστροφής μας, τελείωσε.

Το πεδίο σύγκρουσης ήταν και παραμένει πολιτικό και ταξικό. Δεν θα βασανισθεί άλλο ο λαός μας για να λύσει άλυτα δημοσιονομικά σταυρόλεξα. Δεν θα πνιγούμε άλλο στις λεπτομέρειες των τεχνικών τους κλιμακίων. Αναζητούμε τα ισοδύναμα της ανάπτυξης και της ζωής που μας στέρησαν και όχι τα ισοδύναμα της καταστροφής και της ύφεσης που μας προσφέρουν.

Όταν η Ελλάδα πετύχει και η νέα κυβέρνηση καταφέρει να βγάλει τη χώρα απ’ την κρίση με την κοινωνία όρθια, όταν ήδη καταφέρνει ν’ αμφισβητήσει στην πράξη τη λιτότητα ως μονόδρομο, τώρα που τα εκλογικά αποτελέσματα σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη γεννούν και νέο παράδειγμα σε όλη την Ευρώπη, ΤΩΡΑ η μονοκρατορία της λιτότητας που επικράτησε στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια αμφισβητείται και κλυδωνίζεται.

Έχουμε μπροστά μας ένα μεγάλο καθήκον. Να υπερασπιστούμε, να αγωνιστούμε για την δημοκρατία όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη.

Όποιος προσπαθεί να δολοφονήσει τη Δημοκρατία και να ακρωτηριάσει την Ευρώπη θα απολογηθεί σκληρά όχι μόνο στην ιστορία, αλλά και στους λαούς της.

Εμείς ανοίξαμε έναν δρόμο αξιοπρέπειας και για τον ελληνικό λαό και για τους άλλους λαούς της ηπείρου μας.

Είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε ακλόνητοι στη μάχη για να κλείσει οριστικά η πόρτα της λιτότητας, για ν’ ανασάνει ο λαός και να ξαναζήσει με αξιοπρέπεια.

Έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας.
Μπαίνουμε δυνατά και σε αυτόν τον αγώνα.
Παίρνουμε τη διαπραγμάτευση στα χέρια μας.
Είναι στο χέρι μας να τα καταφέρουμε. Το έχουμε αποδείξει πολλές φορές στην ιστορία και τη διαδρομή μας.

Μαζί θα τα καταφέρουμε.

Με τη δύναμή, το πείσμα μας και την ενότητά μας.


Η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται

Η Αξιοπρέπεια δεν παζαρεύεται

Π.Γ ΣΥΡΙΖΑ: Όχι στους εκβιασμούς- Η εντολή του ελληνικού λαού είναι αδιαπραγμάτευτη

05/05/2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Π.Γ ΣΥΡΙΖΑ: Όχι στους εκβιασμούς- Η εντολή του ελληνικού λαού είναι αδιαπραγμάτευτη

Στη σημερινή της συνεδρίαση, η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε ομόφωνα στα εξής :

1. Η κυβέρνηση, πιστή στη λαϊκή εντολή της 25ης Γενάρη για κατάργηση της μνημονιακής πολιτικής και της λιτότητας, υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας, τη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία.
Υπερασπίζεται το αναφαίρετο δικαίωμα ενός λαού να καθορίζει ο ίδιος την τύχη του.
2. Από τη συμφωνία της 20/2 και έπειτα, οι δανειστές, συνεπικουρούμενοι από μερίδα εγχώριων και ξένων ΜΜΕ, προσπάθησαν να αποδομήσουν τον δύσκολο συμβιβασμό που επιτεύχθηκε και να εκβιάσουν τη νέα κυβέρνηση ώστε να υλοποιήσει αυτά για τα οποία καταψηφίστηκε η κυβέρνηση Σαμαρά.
3. Οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης είναι και κόκκινες γραμμές του ελληνικού λαού. Αποτελούν την αναγκαία προϋποθέση για την έξοδο από την κρίση με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και ανάπτυξης. Είναι αδιανόητη τόσο η προσπάθεια ακραίων κύκλων των δανειστών, όσο και του εγχώριου μνημονιακού κατεστημένου να υπονομεύουν τις προσπάθειες για μία βιώσιμη λύση και να εκβιάζουν για νέα μέτρα λιτότητας και ύφεσης που εξαθλιώνουν την κοινωνία.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ στέκεται στο πλευρό της κυβέρνησης, όπως το ίδιο κάνει και η πλειοψηφία των πολιτών, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης. Θέλουμε τον λαό συμμέτοχο στις εξελίξεις, να δίνει αγώνες και να διεκδικεί τα δικαιώματά του. Θέλουμε τον λαό συμμέτοχο σε αυτά που τον αφορούν, από αυτόν κρίνεται και θα κριθεί το μέλλον αυτού του τόπου.
5. Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνει προσκλητήριο συμπόρευσης και κοινού αγώνα όλων των προοδευτικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της Ευρώπης, που αντιμάχονται τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική της λιτότητας. Απέναντι στους εκβιασμούς και τις πιέσεις, προτάσσουμε την αλληλεγγύη και τη δημοκρατία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ

Οργάνωσης Μελών Αγίας Παρασκευής

Το Συντονιστικό της Οργάνωσης Μελών του ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής, στη συνεδρίαση του την Δευτέρα 6 Απρίλη 2015, μία ημέρα μετά την άγρια επίθεση των υπαλλήλων της Eldorado Gold σε συντονισμό με τις δυνάμεις των ΜΑΤ ενάντια στους κατοίκους της ανατολικής Χαλκιδικής δηλώνουμε

Την πλήρη και εγκάρδια συμπαράστασή μας στον ενωμένο, αταλάντευτο και πολύχρονο αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής.

Είμαστε στο πλευρό των συντρόφων μας του ΣΥΡΙΖΑ της Χαλκιδικής και ενώνουμε τη φωνή μας μαζί τους για την προάσπιση του φυσικού πλούτου, του περιβάλλοντος, της ζωής και του τόπου τους από τις αυθαιρεσίες και τις καταπατήσεις των μεγαλοεργολάβων και των υπηρετών τους.

Ζητάμε μαζί τους από την Κυβέρνηση και τον καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργό να ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ο Αστυνομικός Διευθυντής Χαλκιδικής και ο Επιχειρησιακός υπεύθυνος της τρομοκρατικής επιχείρησης των υπαλλήλων της Eldorado Gold και των MAT, της Κυριακής 5 Απρίλη 2015. Τους υποδεικνύουμε ως ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ υπεύθυνους για την απαράδεκτη βίαιη αντιμετώπιση των κατοίκων και της κοινωνίας.

Είναι ανοικτό το μεγάλο πολιτικό ζήτημα, που οφείλει να λύσει η κυβέρνηση, με όρους πολιτικής και με διέξοδο κοινωνική, οικολογική, αριστερή.
Έως τότε, πρέπει να ΠΑΥΣΟΥΝ οι εργασίες της εταιρίας στην περιοχή, μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΑΠΡΙΛΗ

Οργάνωση Μελών Αγίας Παρασκευής

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

Συμπληρώθηκαν δύο μήνες από την ανατροπή της 25ης Γενάρη που έφερε την Αριστερά στην Κυβέρνηση. Δύο μήνες πολιτικά πυκνοί, ενδιαφέροντες, πρωτόγνωροι, δημιουργικοί και ελπιδοφόροι. Δυο μήνες όπου η κοινωνία που πραγματοποίησε αυτή την ανατροπή ιχνηλατεί τους τρόπους παρέμβασης και αναζητά τα νέα προτάγματα.
Η Ο.Μ. Αγίας Παρασκευής ανοίγει τη συζήτηση αυτή, τόσο για τις πλούσιες εξελίξεις των μηνών αυτών, όσο και για το ρόλο της κοινωνίας, των οργανώσεων και των κινημάτων με τον σύντροφο Κώστα Μαρματάκη την Τετάρτη 1 Απρίλη στις 7:00 το απόγευμα στο 3ο Γυμνάσιο (Δερβενακίων και Σ. Καράγιωργα, Κοντόπευκο).
Καλούμε τους πολίτες και τις συλλογικότητες της Αγίας Παρασκευής να ανοίξουμε αυτό το διάλογο και να δημιουργήσουμε μαζί τους δρόμους παρέμβασης της κοινωνίας στις νέες συνθήκες, με τις νέες δυνατότητες που ανοίγει η Αριστερά στην Κυβέρνηση.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΡΙΖΑ

Ακολουθεί το κείμενο της Απόφασης. Στο τέλος δημοσιεύονται και κείμενα που μειοψήφισαν.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ιστορική νίκη του ελληνικού λαού, που αλλάζει σελίδα στην ιστορία του τόπου, βάζει τέλος στην πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης και της λιτότητας και στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα προς την Ευρώπη στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής.

Η αλλαγή της κυβέρνησης στην Ελλάδα σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής για όλη την Ευρώπη. Για πρώτη φορά εδώ και 5 χρόνια, η Ελλάδα μετατρέπεται σε θετικό πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Από την πρώτη κιόλας βδομάδα ανάληψης των καθηκόντων της, η νέα κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά σημαντικών πρωτοβουλιών σε διεθνές επίπεδο που αναδεικνύουν την ευρωπαϊκή διάσταση του ζητήματος του δημόσιου χρέους, καθώς και την αναγκαιότητα ευρύτερων συμμαχιών για την επίλυσή του. Μετά από χρόνια, η ελληνική φωνή ακούγεται αποφασιστικά στην Ευρώπη, προβάλλοντας τον ρεαλισμό, την αξιοπιστία και την αναγκαιότητα μιας εναλλακτικής στρατηγικής για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, καθώς και της εξόδου από την κρίση στη βάση της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών.

Σε αυτήν την προσπάθεια της κυβέρνησης, είναι κρίσιμη η ενεργή παρουσία και παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες ήθελαν την κοινωνία να παρακολουθεί παθητικά τις εξελίξεις, ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει τη σημασία της ενεργούς συμμετοχής της σε αυτές. Η κοινωνία πρέπει να είναι κριτικά και κινηματικά παρούσα, να ελέγχει και να συνδιαμορφώνει την ασκούμενη πολιτική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει την προσπάθεια της κυβέρνησης και θα συνεχίσει στο δρόμο που μας οδήγησε στη νίκη, στο δρόμο της ανάπτυξης των κοινωνικών κινημάτων και της αλληλεγγύης.

Μια πρώτη αποτίμηση της προεκλογικής περιόδου

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου καταφέραμε να ορίσουμε ευκρινώς το κεντρικό δίλημμα και τη βασική ατζέντα των εκλογών.

Κινηθήκαμε με συνέπεια πάνω στο πολιτικό σχέδιο που είχαμε χαράξει από τις ευρωεκλογές και μετά, ανοιχτήκαμε σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο χωρίς να αλλάζουμε το προγραμματικό μας περιεχόμενο και τις βασικές μας δεσμεύσεις.

Απευθυνθήκαμε σε εξαιρετικά μεγάλο εύρος ψηφοφόρων, κυρίως στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, διατηρώντας το ριζοσπαστικό πρόσημο του σχεδίου μας, παρέχοντας, ταυτόχρονα, ασφάλεια στην επιλογή. Παρά τον πόλεμο που δεχτήκαμε, καταφέραμε να μην καταγραφούμε σαν μια δύναμη που είναι αντίθετη στην ιδέα της ενωμένης Ευρώπης, αλλά ως αυτή η δύναμη που προβάλει την ανάγκη ενός εναλλακτικού σχεδίου για ολόκληρη την Ευρώπη. Γι’ αυτό, άλλωστε, συνδέσαμε τον δικό μας αγώνα με τους αγώνες άλλων δυνάμεων -πολιτικών και κοινωνικών - στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, γνωρίζοντας καλά ότι οι λαοί, όπου και να βρίσκονται, έχουν κοινά προβλήματα, κοινές προσδοκίες και ελπίδες.

Δίνοντας πολιτικό και προγραμματικό περιεχόμενο στην ελπίδα, καταφέραμε, ως ένα βαθμό, να εξουδετερώσουμε την καμπάνια φόβου και καταστροφής που επέλεξε η ΝΔ. Αξιοποιήσαμε αδυναμίες των αντιπάλων και τονώσαμε τα θετικά χαρακτηριστικά της πρότασής μας και της ανάγκης μιας πραγματικής διαπραγμάτευσης γύρω από το ζήτημα του χρέους.

Σε όλη την προεκλογική περίοδο επιμείναμε στη θετική μας πρόταση πατώντας πάνω στα βασικά κοινωνικά προβλήματα και καταφέραμε να εκφράσουμε δημόσια με ομοιογένεια, το εμπλουτισμένο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, καθώς και τη γραμμή μας για την διαπραγμάτευση.

Οργανωτικά και πολιτικά τα μέλη και οι φίλοι του κόμματος, αλλά και της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν τον αγώνα με αυταπάρνηση και αισιοδοξία, υπερβαίνοντας δυσκολίες και εμπόδια. Βρεθήκαμε σε όλη τη χώρα με καθημερινές παρεμβάσεις και πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις, μοιράσαμε απίστευτες ποσότητες προεκλογικού υλικού, ενώ καταφέραμε να καλύψουμε την πολύ μεγάλη πλειοψηφία των εκλογικών τμημάτων με εκλογικούς αντιπροσώπους.

Δεν ήταν λίγα τα προβλήματα που αφορούσαν την τήρηση του κανονισμού δεοντολογίας και χρειάζεται να δούμε στην όλη λειτουργία μας ζητήματα που αφορούν την τήρηση των κανόνων, τη δράση με βάση αρχές και αξίες, την αντιμετώπιση με αποφασιστικότητα φαινομένων παραγοντισμού και ιδιοτελών φιλοδοξιών. Στην επόμενη συνεδρίαση της Κ.Ε. θα γίνει απολογισμός της Επιτροπής Δεοντολογίας που λειτούργησε το τελευταίο προεκλογικό διάστημα και θα οριστεί νέα επιτροπή, που θα ελέγχει την εφαρμογή των αποφάσεων που έχουμε συλλογικά πάρει.

Στο επίπεδο της γεωγραφίας της ψήφου, δύο είναι τα σημαντικά στοιχεία τα οποία συνέβαλαν καθοριστικά στο εκλογικό αποτέλεσμα. Το πρώτο είναι η μεγάλη άνοδος των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια και μάλιστα και εκτός αστικών κέντρων με εντυπωσιακά ποσοστά αύξησης στον αγροτικό πληθυσμό και το δεύτερο αφορά την αύξηση των δυνάμεων στις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες.

Όσον αφορά το γεωγραφικό κριτήριο σύμφωνα με τα στοιχεία των exit polls και τα τελικά αποτελέσματα, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε το 30% και στις 13 αυτοδιοικητικές περιφέρειες της χώρας (με κορυφαίο το 45% στην Κρήτη) και αναδείχθηκε παντού πρώτο κόμμα (με μοναδική εξαίρεση την Πελοπόννησο, όπου, όμως, το προβάδισμα της ΝΔ περιορίστηκε στο 2,4%, από 15% τον Ιούνιο του 2012). Στη σχετικά μικρή, λοιπόν, αύξηση στην Αττική (περίπου 6 μονάδες) ήρθε να προστεθεί μια δυναμική ανόδου από την περιφέρεια της τάξης των 9 έως 13 μονάδων, κερδίζοντας περιοχές που θεωρούνταν παραδοσιακά συντηρητικές (Κεντρική Μακεδονία και Θεσσαλία) και φτάνοντας το πανελλαδικό του ποσοστό εκτός Αττικής στο 36,1%, δηλαδή λίγο κάτω από το ποσοστό της Αττικής.

Εντυπωσιακή είναι και η αύξηση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ στους αγρότες: από 5,7% τον Μάιο του 2012, σε 21,3% τον Ιούνιο και σε 28,5% στις τελευταίες εκλογές (όπου ισοψήφησε με τη ΝΔ). Την ίδια στιγμή, τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα της προηγούμενης περιόδου από 53,5% αθροιστικά τον Ιούνιο του 2012, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ περιορίστηκαν σε μόλις 37% στις τελευταίες εκλογές.

Η δεύτερη μεγάλη αλλαγή είναι η άνοδος των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στις μεγαλύτερες ηλικίες με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι σαφώς πρώτη δύναμη στην κατηγορία 55-64 και να μειώνει την ψαλίδα στην κατηγορία άνω των 65 με αντίστοιχη πτώση της ΝΔ σε αυτές τις κατηγορίες. Αυξημένα είναι και τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στην ειδική κατηγορία των συνταξιούχων η οποία το 2012 αποτελούσε το βασικό στήριγμα του παλαιού δικομματισμού όπου στο αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών αθροιστικά χάνουν σχεδόν είκοσι ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το αποτέλεσμα του Ιουνίου.

Η παραπάνω γεωγραφική και ηλικιακή σχετική ομογενοποίηση δεν αναιρεί τη μεγάλη κοινωνική και ταξική πόλωση που εκφράστηκε με ιδιαίτερη ένταση στα αποτελέσματα και ενδεικτικά μπορούμε να δούμε τη διαφορά της ψήφου ανάμεσα στα βόρεια προάστια της Αθήνας και στη δυτική ζώνη του Λεκανοπεδίου που είναι η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί στη μεταδικτατορική εκλογική ιστορία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά κατάφερε να συσπειρώσει ένα σημαντικό τμήμα της αντιμνημονιακής ψήφου, ενώ εισέπραξε και ένα ισχυρό τμήμα από την πολυδιασπασμένη κεντροαριστερά. Η κατάρρευση των τελευταίων ημερών της εικόνας της ΝΔ, το γενικό κλίμα αντικυβερνητικής ψήφου και η συνεχώς αυξανόμενη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ απελευθέρωσε ένα ρεύμα συντηρητικών ψηφοφόρων κατευθείαν προς τα εμάς (οι διαρροές της ΝΔ προς τον ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 9% της επιρροής της ΝΔ το 2012, δηλαδή περίπου 2,7 μονάδες του εκλογικού σώματος) φτάνοντας μας στο όριο της αυτοδυναμίας.

Η νέα περίοδος

Σήμερα βρισκόμαστε στην αρχή μιας μεγάλης και δύσκολης μάχης. Δεσμευμένοι όχι μόνο στο πρόγραμμα με βάση το οποίο ο ελληνικός λαός μας έδωσε την εμπιστοσύνη του, αλλά και στις αρχές και τις αξίες που διαχρονικά υπήρξαν θεμέλιο των ιδεών και της δράσης της Αριστεράς. Την αφοσίωση στο λαό και στη χώρα. Τη σχέση αλήθειας και καθαρού λόγου με τους ανθρώπους του μόχθου και της δημιουργίας. Την προσήλωση στη δημοκρατία, την αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Την ενότητα του λαού και των υποτελών κοινωνικών στρωμάτων στη διεκδίκηση ώριμων στόχων, που εντάσσονται σε μια πορεία ανατροπής και μετασχηματισμού της κοινωνίας.

Είμαστε το νέο, το καινούργιο, η ελπίδα για τη διαμόρφωση μιας ριζικά διαφορετικής κοινωνίας, αλλά ως χώρος, ως κόμμα, ως αγωνιστές και αγωνίστριες έχουμε μια διαδρομή δεκαετιών τεράστιας εμπειρίας κινηματικών δράσεων και αγώνων.

Δώσαμε εξετάσεις σε δύσκολες περιόδους. Και σήμερα δεν πρόκειται να διαπραγματευτούμε με κανέναν τις αρχές και τις αξίες μας. Ούτε πρόκειται να «δραπετεύσουμε» ή να κρυφτούμε μπροστά στις δυσκολίες από τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει. Όσοι ελπίζουν σε κάτι τέτοιο, θα διαψευστούν.

Επιμένουμε πως η πολιτική μας πάλη έχει ως αφετηρία τις αμετακίνητες αρχές και αξίες, αλλά δεν εξαντλείται σ' αυτές. Ήμασταν πάντα και είμαστε και τώρα υποχρεωμένοι να υπηρετούμε αυτές τις αρχές και αξίες, χαράζοντας μια αποτελεσματική και έξυπνη τακτική, που παίρνει υπόψη τους συσχετισμούς δύναμης, τις διαθέσεις των εργαζομένων, τις υπερεπείγουσες ανάγκες των ανέργων, τις δυνατότητες του κινήματος σε κάθε στιγμή και σε κάθε στροφή, τις ανάγκες της χώρας.

Σε συνθήκες, όπως οι σημερινές, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορικά πρωτοφανή πρόκληση, είναι απαραίτητο να προωθήσει την κοινωνική και πολιτική αλλαγή, όχι πλέον από θέσεις διαμαρτυρίας και αντιπολίτευσης, αλλά από θέση κυβερνητικής ευθύνης.

Γνωρίζουμε ότι κάθε απόφασή μας, κάθε διαπίστωση στα ντοκουμέντα μας, κάθε τακτική μας κίνηση, κάθε δημόσια τοποθέτησή μας, έχει επίδραση όχι μόνο στο σήμερα και στο αύριο της Αριστεράς ή των κοινωνικών κινημάτων, αλλά στο σήμερα και στο αύριο της Ελλάδας, των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν, των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων. Πρόκειται για μια νέα ευθύνη σε μια εντελώς νέα κατάσταση. Αυτή την ευθύνη είμαστε σε θέση να κρατήσουμε στους ώμους μας μαζί με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς, τη νεολαία.

Στον ένα μήνα από την ημέρα που ο λαός μάς έδωσε εντολή διακυβέρνησης η χώρα μας και η κυβέρνησή μας βρέθηκαν στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Η Ελλάδα έπαψε από τις πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης να είναι παρίας που εκτελεί εντολές και εφαρμόζει μνημόνια.

Ο ελληνικός λαός αισθάνεται να κερδίζει την αξιοπρέπεια την οποία του αμφισβητούσαν και του στερούσαν. Η αντίθεση στην καταστροφική λιτότητα μπήκε στην ατζέντα όλων των συζητήσεων. Η ανθρωπιστική κρίση, οι άνθρωποι που υποφέρουν, οι αόρατοι που έχουν πλέον γίνει ορατοί μπήκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων που μέχρι χθες περιστρέφονταν μόνο γύρω από στεγνούς αριθμούς.

Κερδίσαμε συμμάχους στην προσπάθεια να απαλλαγούμε από τη θηλιά της αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης. Κατακτήσαμε το αυτονόητο για κάθε ελεύθερο λαό: το δικαίωμα να συζητάμε για το αύριο της κοινωνίας και της πατρίδας μας. Να έχουμε λόγο για το μέλλον της.

Παρά τις πιέσεις που σε ορισμένες στιγμές έγιναν αφόρητες και πήραν τον χαρακτήρα εκβιασμού, η ελληνική κυβέρνηση μέσα σε λίγες μέρες είπε όχι ένα, αλλά πολλά και αλλεπάλληλα ΟΧΙ. Απ’ όλα αυτά, προκύπτει μια πρώτη σημαντική πολιτική διαπίστωση: Σήμερα μπροστά στην κυβέρνηση και μπροστά στη χώρα έχουν ανοιχτεί νέες δυνατότητες.

Η απαλλαγή από τα μνημόνια και τις καταστροφικές πολιτικές λιτότητας δεν είναι πλέον μόνο επιθυμία και λαχτάρα που εκφράστηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση, παρά τις τρομερές δυσκολίες και τα εμπόδια, τη μετέτρεψε σε πολιτική πράξη, τη «νομιμοποίησε» στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και στα ευρωπαϊκά όργανα, την κατέστησε αντικείμενο αναμέτρησης και διαπραγμάτευσης. Και έγιναν τα πρώτα βήματα προς τον απελευθερωτικό στόχο που δεσμεύει τον ΣΥΡΙΖΑ και παρακινεί το λαό μας.

Έγινε μια σκληρή διαπραγμάτευση. Δεν έχουμε σκοπό να ωραιοποιήσουμε το αποτέλεσμα. Δεν έχουμε την πρόθεση να κρύψουμε τα προβλήματα, τις δυσκολίες, τις όποιες υποχωρήσεις, ως αποτέλεσμα των υπαρκτών συσχετισμών. Έγινε ένας δύσκολος συμβιβασμός, σε ορισμένες περιπτώσεις επώδυνος, αλλά σήμερα από καλύτερες θέσεις, με καλύτερες προϋποθέσεις μπορούμε να διεκδικήσουμε και να εφαρμόσουμε την άλλη πολιτική που υποσχεθήκαμε και επιδιώκουμε. Οι μεγαλύτερες μάχες είναι μπροστά μας και τις μάχες αυτές θα τις δώσουμε μέρα με τη μέρα. Θα τις δώσουμε όμως, με γνώση και αποφασιστικότητα, ενταγμένες σε ένα συνολικό σχέδιο το οποίο περιέχει την ανασυγκρότηση του κόμματος και τη δημοκρατική λειτουργία του, τους βηματισμούς υλοποίησης του προγράμματός μας σε όλα τα επίπεδα, γνωρίζοντας ότι μέσα σε αυτό το σχέδιο υπάρχουν τόσο τακτικοί ελιγμοί όσο και πιθανές συγκρούσεις και ρήξεις. Πρέπει να έχουμε απαντήσεις για όλα τις εκδοχές, για όλα τα ενδεχόμενα. Επαναλαμβάνουμε ότι προτεραιότητα έχουν οι ανάγκες των ανθρώπων οι οποίοι πλήρωσαν ακριβά την πολιτική της άγριας λιτότητας που εφαρμόστηκε στη χώρα μας.

Σήμερα είναι πλέον σαφές ότι η τρόικα τελείωσε. Η τρόικα ως ενιαίος εξωθεσμικός και πέραν κάθε ελέγχου νομιμοποίησης, ως μηχανισμός εποπτείας και επικυριαρχίας, τελείωσε και τυπικά. Και τον τελείωσε η νέα ελληνική κυβέρνηση.

Επίσης, είναι σαφές ότι τα μνημόνια είναι παρελθόν. Και τυπικά, αφού διαχωρίστηκαν από τη δανειακή σύμβαση, αλλά και ουσιαστικά με την έννοια ότι τα παράλογα μέτρα της λιτότητας δεν συνοδεύουν πια -χωρίς να την εξωραΐζουμε- τη νέα συμφωνία. Τη συμφωνία - γέφυρα στην οποία καταλήξαμε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις, οι οποίες έδειξαν όχι μόνο την επιμονή των δογματικών της λιτότητας, αλλά και την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής μας να τελειώσει μ' αυτή.

Στη χώρα μας οι δυνάμεις του χθες αδυνατούν να αποχωριστούν, αδυνατούν να κατανοήσουν πως μπορούν να ζήσουν χωρίς μνημόνια. Αλλά είναι πια τόσο αναξιόπιστοι απέναντι στο λαό που τώρα πασχίζουν να πείσουν ότι δεν άλλαξε τίποτα μετά τη διαπραγμάτευση. Κι αυτό την ίδια στιγμή που όλοι παρακολουθήσαμε τις σφοδρές αντιδράσεις από συντηρητικούς κύκλους - ακόμη και στη Γερμανία - που καταλογίζουν απαράδεκτες υποχωρήσεις απέναντι στην Ελλάδα. Η αλήθεια, όμως, δεν μπορεί να κρυφτεί. Και το συναίσθημα περηφάνιας και αξιοπρέπειας του λαού μας, που καταγράφεται σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, δεν λαθεύει.

Συγχρόνως, οφείλουμε στους ανθρώπους που ζουν σε αυτή τη χώρα, στους λαούς της Ευρώπης, στα κινήματα για την ανατροπή της λιτότητας, να αποκαλύπτουμε και να υπερασπιζόμαστε την αλήθεια.

Τρεις είναι οι αλήθειες για τις δύσκολες διαπραγματεύσεις και τη συμφωνία.

Αλήθεια πρώτη: Πήγαμε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα. Μας είχαν στήσει παγίδα οι πιο επιθετικές συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, για να ρίξει στα βράχια, πριν καλά-καλά αναλάβει, τη νέα κυβέρνηση. Με στόχο τη χρηματοπιστωτική ασφυξία και την ανατροπή της κυβέρνησης. Με στόχο δηλαδή τη λεγόμενη αριστερή παρένθεση. Πήγαμε στη διαπραγμάτευση σε καθορισμένα από πριν ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Με άδεια ταμεία και τις τράπεζες στο όριο. Με σημαδεμένα από τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και τους προστάτες της χαρτιά και e-mails. Με το μαχαίρι της πιστωτικής ασφυξίας στο λαιμό. Όλα τα είχαν έτοιμα για να οδηγήσουν την κυβέρνηση σε ναυάγιο, οδηγώντας σε ναυάγιο τη χώρα. Δεν είχαν προβλέψει, όμως, ότι θα πάρουμε ένα ποσοστό πολύ κοντά στην αυτοδυναμία. Ότι θα σχηματίσουμε κυβέρνηση σε χρόνο ρεκόρ, αφήνοντας απ’ έξω τα αγαπημένα τους παιδιά. Ότι θα έχουμε μια πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη μετά τις εκλογές. Μια πρωτοφανή λαϊκή ενότητα στήριξης του αγώνα μας για την επιβίωση, την αξιοπρέπεια και τη κυριαρχία, που όμοιά της έχει να ζήσει ο τόπος μας από τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Αυτά τους ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς και μας έδωσαν το περιθώριο να αποφύγουμε τη παγίδα.

Αλήθεια δεύτερη: Είχαμε και προεκλογικά συζητήσει για αυτή την εξέλιξη. Αυτό ,όμως, δεν μείωσε τις δυσκολίες. Γιατί η θεωρητική σύλληψη δεν αρκεί σε τέτοιες περιπτώσεις. Χρειάζονται κινήσεις προετοιμασίας που απαιτούν χρόνο και μέσα διακυβέρνησης που σ’ αυτή τη φάση δεν είχαμε. Δεν είχαμε, αντικειμενικά κανένα άλλο όπλο, παρά μόνο την αποφασιστικότητά μας να ανταποκριθούμε στη θέληση των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων, των φτωχών, της νεολαίας, όπως αυτή εκφράστηκε εκλογικά και το κάνουμε.

Αλήθεια τρίτη: Είχαμε σωστά διαβλέψει ότι ένα από τα ισχυρά μας χαρτιά ήταν η ανησυχία για τη γενικότερη αποσταθεροποίηση που θα προκαλούσε η μη-συμφωνία, που θα οδηγούσε στη εφαρμογή του σχεδίου ασφυξίας το οποίο είχαν ενορχηστρώσει οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης. Ανησυχία που οδήγησε μεγάλες χώρες -για δικούς τους λόγους- σε μια πιο θετική και υπεύθυνη θέση σε σχέση με τον ευρωπαϊκό άξονα της λιτότητας και μας επέτρεψε να ελιχθούμε ανάμεσα σε διαφοροποιημένα συμφέροντα και στρατηγικές προς όφελος των θέσεων μας.

Το συμπέρασμα από αυτές τις αλήθειες είναι:

Σε αυτό το σχέδιο συνένοχος και εν πολλοίς εκτελεστικό όργανο είναι και ο πρώην πρωθυπουργός, που την ώρα που η Ελλάδα διεκδικούσε με αγωνία καλούσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε ψηφίσματα εναντίον της προσπάθειας μας. Στόχος τους ήταν και παραμένει να οδηγήσουν την κυβέρνησή μας σε φθορά, ανατροπή ή άνευ όρων παράδοση πριν το κυβερνητικό έργο αρχίσει να αποδίδει καρπούς και προτού το ελληνικό παράδειγμα επιδράσει στους συσχετισμούς σε άλλες χώρες. Να μας πιέσουν, δηλαδή, προκειμένου να οδηγηθούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις υπό την απειλή της πιστωτικής ασφυξίας. Να σπείρουν με αυτόν τον τρόπο απογοήτευση και να μας αποκόψουν από τη λαϊκή βάση. Να χρησιμοποιήσουν -αν χρειαστεί και αν μπορέσουν- ακόμα και την πιστωτική ασφυξία ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας. Με τελικό στόχο είτε να μας σύρουν σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης, κατά το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου, είτε να μας ανατρέψουν και να τελειώνουν με όσα εμείς εκπροσωπούμε και τους φοβίζουν. Είτε, τέλος, να μας ενσωματώσουν πλήρως στην πολιτική και τη λογική τους και να καταφέρουν έτσι στρατηγικό πλήγμα και στην Ελλάδα που αντιστέκεται, και στην Ευρώπη που λέει όχι στη λιτότητα.

Όλα αυτά τα σχέδια επί χάρτου, τα οποία έβαζαν τη μοίρα της Ελλάδας -και όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης σωτηρίας- στην κλίνη του Προκρούστη, διακρίνονταν από μια απίστευτη υπεροψία της δύναμης και από μια εξίσου απίστευτη άγνοια των πραγματικών δεδομένων τα οποία αφορούν την Ελλάδα και την ελληνική αριστερά. Μια υποτίμηση της αποφασιστικότητας και της αντοχής μας.

Με την άρνησή μας να δεχτούμε τελεσίγραφα και να υποκύψουμε σε εκβιασμούς δώσαμε τη δυνατότητα να παρέμβουν σε θετική κατεύθυνση και άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Να παρέμβει με τα συλλαλητήρια και τις κινητοποιήσεις του ο ίδιος ο λαός μας. Να εκδηλωθεί ένα κύμα συμπαράστασης σε όλο τον κόσμο, που μόνο στην περίοδο της δικτατορίας είχε σημειωθεί. Για να επιτευχθεί τελικά ένας συμβιβασμός, που εξασφάλισε σε μας και στη χώρα την ανάσα που χρειαζόμασταν. Ενώ, ταυτόχρονα, αποφύγαμε τα χειρότερα που μας ετοίμαζαν και τα οποία θα είχαν απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη. Ήταν μια δύσκολη διαπραγμάτευση. Η πρώτη δύσκολη μάχη σε ένα μακρύ και δύσκολο πόλεμο.

Οι βασικοί στόχοι αυτής της διαπραγμάτευσης τους οποίους έθεσε η ελληνική κυβέρνηση στις προγραμματικές δηλώσεις ήταν:

Ο διαχωρισμός της δανειακής σύμβασης από τα καταστροφικά μνημόνια που είχαν φτάσει να θεωρούνται αναπόσπαστο τμήμα τους.

Μια ενδιάμεση συμφωνία-γέφυρα που θα έδινε τόπο και χρόνο για την ουσιαστική διαπραγμάτευση τόσο για το χρέος, όσο και για ένα συμβόλαιο ανάπτυξης έξω από το βάλτο της λιτότητας.

Πετύχαμε το τέλος του μνημονίου, τυπικά και ουσιαστικά. Οι απαιτήσεις του mail Χαρδούβελη βγήκαν από το τραπέζι. Πετύχαμε το τέλος της τρόικας.

Στο εξής, η κυβέρνηση θα έχει να κάνει όχι με κάποιους υπαλλήλους, αλλά με την Κομισιόν και θεσμούς οι οποίοι από τη φύση και το χαρακτήρα τους είναι υποχρεωμένοι να συνδιαλέγονται και να συζητούν όχι μόνο τεχνοκρατικά, αλλά και πολιτικά. Πετύχαμε το τέλος των εξωπραγματικών και ανέφικτων πλεονασμάτων, που είναι το άλλο όνομα και η βάση της λιτότητας. Και φυσικά τις ανοιχτές τράπεζες και την ασφάλεια γενικώς του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Δεν έχουμε και δεν δικαιούμαστε να έχουμε φυσικά καμιά αυταπάτη. Δεν είναι ώρα ούτε για πανηγυρισμούς ούτε για επανάπαυση. Είμαστε στην αρχή της αρχής. Κάναμε ένα πρώτο βήμα, αλλά μπροστά μας έχουμε τεράστια προβλήματα. Να αυξήσουμε τα έσοδα στα δημόσια ταμεία. Να στήσουμε στα πόδια της μια κοινωνία ρημαγμένη από πέντε χρόνια καταστροφής. Προβλήματα που δίνουν ερείσματα για πιέσεις και εκβιασμούς κάθε είδους και σε κάθε μας βήμα. Γι’ αυτό το επόμενο διάστημα θα δίνουμε μάχη μέρα με τη μέρα.

Είμαστε, όμως, αισιόδοξοι ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε όλους τους σκοπέλους και όλα τα εμπόδια αξιοποιώντας την ανάσα που κερδίσαμε για να κάνουμε πράξη το συντομότερο μια σειρά από κρίσιμες δεσμεύσεις μας. Με το συντονισμό όλων των δυνάμεων, με τη στήριξη στη λαϊκή πρωτοβουλία, με τη σοβαρότητα, την επιμονή και την ακούραστη δουλειά μπορούμε να μετατρέψουμε το τετράμηνο που κερδίσαμε σε προγεφύρωμα της μεγάλης αλλαγής.

Όσοι έχουν ποντάρει σε τρίτο μνημόνιο μέχρι τον Ιούνιο, για άλλη μια φορά θα διαψευστούν. Τα μνημόνια με οποιαδήποτε αρίθμηση, σε οποιαδήποτε γλώσσα, και με οποιοδήποτε όνομα, τελείωσαν στις 25 Ιανουαρίου.

Αυτό που εμείς θα επιδιώξουμε και για το οποίο θα προετοιμαστούμε καλά αξιοποιώντας όλες τις εσωτερικές και διεθνείς δυνατότητες είναι μια αμοιβαία αποδεχτή συμφωνία για την οριστική αποδέσμευση της χώρας από την ασφυκτική και εξευτελιστική επιτροπεία. Μια συμφωνία που θα καταστήσει κοινωνικά βιώσιμες τις χρηματοδοτικές μας υποχρεώσεις, με τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και θα δώσει τη δυνατότητα, μέσα σε συνθήκες κανονικότητας και κοινωνικής συνοχής να ανασυγκροτήσουμε δημοκρατικά, παραγωγικά και οικολογικά τη χώρα.

Τώρα αρχίζει μια περίοδος δημιουργικής δουλειάς. Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Δοκιμαζόμαστε. Γι’ αυτό και σε κάθε μας βήμα πρέπει να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας, ακολουθώντας το δρόμο του διαλόγου. Οι πόρτες μας πρέπει να είναι πάντα ανοιχτές. Οι άνθρωποι του μόχθου, τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, οι φτωχοί, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες, οι νέοι και οι νέες, οι πολίτες που κινούνται σε εναλλακτικά ριζοσπαστικά μονοπάτια και αναζητούν τομές με τον κοινωνικό συντηρητισμό μας κοιτούν με αγωνία, ελπίδα, προσδοκία, κριτικό πνεύμα, ενδεχομένως και με ανησυχία.

Είμαστε έτοιμοι και έτοιμες για μια μεγάλη μάχη σε πολλαπλά επίπεδα. Για παρεμβάσεις και τομές που θα αλλάζουν τη ζωή των ανθρώπων στην καθημερινότητά τους, θα προτάσσουν το ταξικό στοιχείο και ταυτόχρονα θα ανοίγουν την κοινωνική ατζέντα και θα επιχειρούν να ανατρέψουν στην πράξη φοβικά στερεότυπα, ομοφοβικές, ξενόφοβες και ρατσιστικές συμπεριφορές, αλλαγές και ανατροπές στο χώρο των φυλακών, με την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ και των φυλακών ανηλίκων, το κλείσιμο των κέντρων κράτησης για τους μετανάστες κ.α.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ήδη την κατάθεση των πρώτων νομοσχεδίων για την αναστροφή της σημερινής κατάστασης. Το πρώτο θα αφορά τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Το δεύτερο τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Το τρίτο μέτρο είναι η νομοθετική ρύθμιση, που θα υλοποιεί τη δέσμευση μας για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ώστε να βάλουμε τέλος στην αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, εργαζόμενων και συνταξιούχων που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους. Την Πέμπτη 5 Μάρτη, θα κατατεθεί το Νομοσχέδιο για την ΕΡΤ.

Θα κατατεθεί, επίσης, και η πρόταση για εξεταστική επιτροπή, προκειμένου να διερευνηθούν οι λόγοι και οι αιτίες που οδήγησαν το λαό μας σε αυτή τη πρωτοφανή περιπέτεια. Αυτές είναι οι πρώτες κοινοβουλευτικές και νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης και το νομοθετικό έργο θα συνεχιστεί αποφασιστικά γιατί έχουμε μπροστά μας να αλλάξουμε ένα τερατώδες καθεστώς αδιαφάνειας, διαφθοράς, διαπλοκής.

Το να κυβερνάς, όμως, δεν σημαίνει μόνο να νομοθετείς. Αρχίζει ένας μαραθώνιος μεταρρυθμίσεων που θα διευκολύνουν τους πολίτες και θα εξορθολογίσουν τη δημόσια διοίκηση. Η ανάκληση της άδειας Αρχιτεκτονικής και Ηλεκτρομηχανολογικής Μελέτης του εργοστασίου στις Σκουριές της Χαλκιδικής αποτελεί για μας δείγμα γραφής και σύμβολο της νέας περιόδου γιατί δείχνει δύο μείζονες προτεραιότητες για την κυβέρνησή: το περιβάλλον και το δημόσιο συμφέρον. Και η απάντησή μας στις αντιδράσεις που σημειώθηκαν είναι απλή και κατηγορηματική: Γι' αυτό ακριβώς ο λαός μας εμπιστεύτηκε. Γιατί για μας οι εργαζόμενοι, η προοδευτική παραγωγική ανάπτυξη, το περιβάλλον και το δημόσιο όφελος, βρίσκονται πάνω απ' όποια επιχειρηματικά συμφέροντα, όσο μεγάλα και αν είναι και όσες διασυνδέσεις και αν διαθέτουν.

Ο ρόλος του κόμματος στις νέες συνθήκες

Και στο παρελθόν είχαμε εντοπίσει ως σημαντικό ζήτημα το ρόλο του κόμματος μπροστά στις νέες ευθύνες, μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις. Έγκαιρα είχαμε αναφερθεί στον αναντικατάστατο ρόλο του κόμματος, των χιλιάδων μελών του, στην ανάγκη συλλογικής λειτουργίας και συλλογικών αποφάσεων. Είναι γεγονός ότι σε αυτή την πορεία υπήρξαν κενά, προβλήματα, όχι με ευθύνη των Οργανώσεων Μελών. Στην προεκλογική περίοδο, κυρίως, όμως, στις πρώτες ημέρες διακυβέρνησης, το κόμμα ως συλλογικό υποκείμενο υποβαθμίστηκε στο όνομα της αναγκαίας ταχύτητας των αποφάσεων. Ήταν λάθος και η Κεντρική Επιτροπή στέκεται απέναντι σε αυτό με κριτικό και αυτοκριτικό πνεύμα. Αυτή η πραγματικότητα πρέπει τάχιστα να αλλάξει, να ανατραπεί. Όχι μόνο γιατί αυτό αποτελεί βασική αξιακή μας προσέγγιση, αλλά γιατί η ενιαία συνεκτική και δημοκρατική λειτουργία του κόμματος αποτελεί κρίσιμη προϋπόθεση, ώστε να λειτουργήσει δημιουργικά και προωθητικά η σύνδεσή μας με την κοινωνία, τους εργαζόμενους και τα κινήματα, για να κατακτηθεί εκείνη η ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία, που είναι απαραίτητη για να προχωρήσουμε σε σημαντικές ρήξεις και τομές, στην πορεία μετασχηματισμού της κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, αποφασίζουμε τη συγκρότηση Επιτροπής Θεωρίας για την εκλαΐκευση βασικών στρατηγικών θέσεων του κόμματος.

Στο αμέσως επόμενο διάστημα τα όργανα του κόμματος θα πρέπει να δουλέψουν προς την κατεύθυνση της συλλογικής επεξεργασίας ενός ολοκληρωμένου πολιτικού σχεδίου. Ενός σχεδίου, το οποίο θα λαμβάνει υπόψη όλες τις πιθανές δυσκολίες που είναι δυνατόν να προκύψουν σε κάθε επιμέρους στάδιο της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς. Ενός σχεδίου, που θα αξιοποιεί όλα τα διαθέσιμα εργαλεία άσκησης κοινωνικής πίεσης σε εγχώριο και ευρωπαϊκό – διεθνές επίπεδο. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να στηρίξουμε και να στηριχθούμε σε ένα εναργές κίνημα στην ίδια τη χώρα μας που θα διατηρεί ζωντανή τη διεκδίκηση του στόχου της απελευθέρωσης από το σύνολο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που εξουθενώνουν την κοινωνία και θα φέρνει πιο κοντά το στόχο του σοσιαλισμού.

Ταυτόχρονα, πρέπει να αναπτύσσουμε διαρκώς δυναμικές σχέσεις και συμμαχίες με τα κινήματα των λαών της Ευρώπης και του πλανήτη.

Αναμφισβήτητα, λόγω ακριβώς της πρωτόγνωρης κατάστασης, αλλά και της έλλειψης εμπειριών από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι δύσκολο να περιγραφεί ο νέος ρόλος του κόμματος αλλά και της κοινοβουλευτικής ομάδας καθώς και οι σχέσεις τους με την κυβέρνηση και τα κινήματα. Ωστόσο, οφείλουμε να σκιαγραφήσουμε αυτούς τους ρόλους και να πάρουμε άμεσα όλες τις πολιτικές και οργανωτικές πρωτοβουλίες που θα αρχίσουν να τους δίνουν σάρκα και οστά.

Κάθε καθυστέρηση μπορεί να εκληφθεί ως υποτίμηση του ρόλου του κόμματος στην νέα φάση, τη στιγμή που η καθοριστική ενίσχυση του είναι αναγκαίο συστατικό για την διασφάλιση της επιτυχίας του πολιτικού μας σχεδίου και η απάντηση στην κρίση εκπροσώπησης που βιώσαμε τα προηγούμενα χρόνια.

Συνοπτικά, βασικά στοιχεία του ρόλου του κόμματος στην νέα περίοδο μπορούν να είναι:

Α) Στις νέες, και πρωτόγνωρες συνθήκες, χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τους ρόλους του κόμματος, της κοινοβουλευτικής μας ομάδας σε σχέση με την κυβέρνηση θέτοντας από την αρχή τις «κόκκινες γραμμές», που δεν είναι άλλες από το ότι δεν επιθυμούμε την κομματικοποίηση του κράτους, ούτε φυσικά την απορρόφηση του κόμματος στους κρατικούς θεσμούς. Η καταστατική μας πρόβλεψη για την διατήρηση της «οργανωτικής και πολιτικής αυτονομίας του κόμματος έναντι της κυβέρνησης και του κράτους» πρέπει να μεταφραστεί σε καθημερινή πολιτική δουλειά με έμφαση: 1) τη συνέχιση της εκπόνησης του Προγράμματος –τόσο στα στρατηγικά ζητήματα του κοινωνικού μετασχηματισμού, όσο και στην επίλυση των άμεσων προβλημάτων που πρέπει η κυβέρνηση μας να αντιμετωπίσει. 2) το συντονισμό και την προωθητική αλληλεγγύη μεταξύ των οργάνων του κόμματος, της Κοινοβουλευτικής ομάδας, των Τμημάτων της ΚΕ και της κυβέρνησης. 3) ότι η συντροφική συλλογική λειτουργία στήριξης και ελέγχου να εξασφαλίζει τη βελτίωση τόσο της κυβέρνησης και του έργου της όσο και του κόμματος ως συλλογικού διανοούμενου και φορέα παραγωγής πολιτικής.

Ο κομματικός ιστός δεν μπορεί παρά να είναι οι «αισθητήρες» στις κοινωνικές διεργασίες και την ίδια στιγμή ο φορέας που πολιτικοποιεί την κοινωνική διαμαρτυρία σε δύναμη κοινωνικού μετασχηματισμού.

Β) η εκλαΐκευση, προβολή και «γείωση» των πρωτοβουλιών και μέτρων της κυβέρνησης στην κοινωνία και στα κινήματα μέσω διαδικασιών (ανοιχτές συζητήσεις, εκδηλώσεις, καμπάνιες ενημέρωσης, συνελεύσεις θεματικού χαρακτήρα κλπ) που θα στοχεύουν στην πρωτογενή συμμετοχή στην πολιτική, υπερβαίνοντας στο μέτρο του δυνατού την μονοσήμαντη διαμεσολάβηση των ΜΜΕ και αφετέρου διεκδικώντας όρους ιδεολογικής ηγεμονίας σε όλο και πλατύτερα στρώματα της κοινωνίας.

Γ) το άπλωμα της δημοκρατίας, η επανασυγκρότηση του συλλογικού μέσα στους κοινωνικούς χώρους μέσα από την διεύρυνση της συμμετοχής και η δημιουργία νέων θεσμών. Το κόμμα και τα μέλη του με επινοητικότητα και ενθάρρυνση των συλλογικών διαδικασιών πρέπει να δώσουν περιεχόμενο στον κοινωνικό έλεγχο του δημόσιου τομέα, να πρωταγωνιστήσουν στην αναζωογόνηση και τον εκδημοκρατισμού του συνδικαλιστικού κινήματος, να ωθήσουν στην δημιουργία νέων συλλογικοτήτων να μπολιάσουν το κοινωνικό με την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την άμεση δημοκρατία.

Ένα τέτοιο σχέδιο όσο δύσκολο και αν μοιάζει μέσα από την συντονισμένη λειτουργία κόμματος, κοινοβουλευτικής ομάδας και κυβέρνησης, με συμμετοχή μελών, στελεχών και βουλευτών και σε συνεργασία με την κυβέρνηση μπορεί να βοηθήσει καθοριστικά τόσο στην επιτυχία της κυβέρνησης σε στενή σύνδεση με την κοινωνία και τις ανάγκες της όσο και στην επιστροφή της πολιτικής και του ρόλου του κόμματος ως αναγκαίος θεσμός δημοκρατίας. Το σχέδιο αυτό με όλες τις πλευρές και τις παραμέτρους του θα συζητηθεί στη νέα σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής που θα συνεδριάσει το αμέσως επόμενο διάστημα.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 03/03/2015

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΕ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ EUROGROUP, που μειοψήφισε


68 ΥΠΕΡ, 92 ΚΑΤΑ, 5 ΛΕΥΚΑ, 1 ΑΠΟΧΗ

Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ (1/3) η Αριστερή Πλατφόρμα κατέθεσε τροπολογία μέσω της οποίας διατυπώνει τη διαφωνία της για τη συμφωνία και τη λίστα "μεταρρυθμίσεων" στο Eurogroup.
Η τροπολογία τέθηκε σε ψηφοφορία. Συγκεκριμένα, 68 ψήφισαν υπέρ, 92 κατά, 5 «λευκό» και ένα μέλος της ΚΕ δήλωσε "αποχή".
Ολόκληρη η τροπολογία που κατέθεσε η Αριστερή Πλατφόρμα στη Συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ (1/3) έχει ως εξής:

"Εκφράζουμε τη διαφωνία μας με τη συμφωνία και τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που συνομολογήθηκαν στο Eurogroup.
Και τα δύο κείμενα αντιπροσωπεύουν έναν μη επιθυμητό συμβιβασμό για τη χώρα μας και κινούνται σε κατευθύνσεις και προσανατολισμούς που βρίσκονται σε απόσταση, και σε βασικά τους σημεία σε διάσταση ή και αντίθεση, με τις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στο αμέσως επόμενο διάστημα,παρά τις συμφωνίες του Eurogroup, πρέπει να κινηθεί στη βάση μιας πολιτικής που θα έχει ως κύρια προτεραιότητα την υλοποίηση με σταθερότητα και συνέπεια των προεκλογικών του δεσμεύσεων και των προγραμματικών κυβερνητικών δηλώσεων.
Στην κατεύθυνση αυτή καλούμαστε να στηριχτούμε στους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες, συμβάλλοντας στην αναζωογόνηση τους, και τη συνεχή διεύρυνση της λαϊκής στήριξης για να αποκρούσουμε κάθε μορφής εκβιασμούς απ' τη σκοπιά ενός εναλλακτικού σχεδίου, το οποίο θα έχει στο επίκεντρο τη μέχρι τέλους προώθηση των ριζοσπαστικών μας εξαγγελιών.
Βασικό συμπέρασμα από τις τελευταίες εξελίξεις είναι η ανάγκη, οι αποφάσεις για την πορεία μας -και ιδιαίτερα οι πιο κρίσιμες- να λαμβάνονται μετά από συζήτηση στα συλλογικά θεσμικά όργανα του κόμματος, τα οποία πρέπει, όπως και συνολικά το κόμμα και οι οργανώσεις του, να αναβαθμιστούν και να παίξουν τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο για μια νέα προοδευτική πορεία της χώρας μας."



ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗ της μελών της ΚΟΕ, που μειοψήφισε

Σχέδιο Απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
(Προτάθηκε από τα μέλη της Κ.Ε. Μανώλη Μούστο, Μαρίνα Μπρέστα, Ρούντι Ρινάλντι, Νίκο Ταυρή και Ερρίκο Φινάλη και μειοψήφισε στην ψηφοφορία για την πολιτική απόφαση)

Για το μετεκλογικό τοπίο
1. Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ο σχηματισμός κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, οι μεγάλης σημασίας συμβολικές κινήσεις στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ο λόγος του πρωθυπουργού στις προγραμματικές δηλώσεις και τα «όχι» που ειπώθηκαν, γέμισαν χαρά το λαό και ο ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσε ευρύτατη υποστήριξη, ακόμα και από πολίτες που δεν τον ψήφισαν. Αυτά εκδηλώθηκαν και στις αυθόρμητες κινητοποιήσεις στις πλατείες της χώρας.
2. Με την ιστορικής σημασίας νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και το λαϊκό ρεύμα που υποστήριξε την απαλλαγή από το μνημονιακό καθεστώς, ξημέρωσε ένα νέο πολιτικό τοπίο, που θα έχει άλλα χαρακτηριστικά από αυτά που ζήσαμε στους δύο προηγούμενους κύκλους που κλείνουν: α) Τον κύκλο της χρεοκοπημένης μεταπολίτευσης, που πολιτικά κυριαρχήθηκε από το δικομματισμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και χαρακτηρίστηκε από τη νομή της εξουσίας από τα κόμματα αυτά και από την προώθηση μιας εκδοχής εκσυγχρονισμού α λα ελληνικά της μεταπρατικής δομής που παρέλαβαν. β) Τον κύκλο της μνημονιακής περιόδου με επικυριαρχία του μνημονιακού πολιτικού μπλοκ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, μέσα από δικομματικές ή τρικομματικές κυβερνήσεις), το οποίο τιμωρήθηκε σκληρά για την αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε στα 4 χρόνια μνημονίου.
3. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ορίζει και ανοίγει ένα νέο πολιτικό κύκλο, στον οποίο η Αριστερά παίζει κεντρικό, πρωταγωνιστικό ρόλο. Η τιμωρία του μνημονιακού πολιτικού στρατοπέδου και η αφαίρεση της διακυβέρνησης από αυτό το αντιδραστικό και εθελόδουλο μπλοκ, το μπλοκ του «ναι σε όλα» προς την τρόικα, αποτελεί μια σημαντική στιγμή και τομή στην πολιτική ζωή του τόπου και απαρχή ενός νέου κύκλου που επηρεάζει και επιδρά στις εξελίξεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
4. Τα βασικά χαρακτηριστικά του κύκλου που ανοίγει είναι η συνύπαρξη τριών πλευρών: των προσδοκιών και δεσμεύσεων για μια φιλολαϊκή πορεία, των έντονων πιέσεων για μια συστημική παλινόρθωση, των ανοικτών μετώπων με τη διαπλοκή/διαφθορά εσωτερικά και την τρόικα/γερμανική Ευρώπη από την άλλη. Και μόνο η συνύπαρξη αυτών των τριών πλευρών, συν τις γεωπολιτικές πιέσεις που υπάρχουν, αναδεικνύει πως η ρευστότητα, η πυκνότητα, οι δυσκολίες και η μεταβατικότητα θα είναι σύμφυτα χαρακτηριστικά του νέου κύκλου. Είναι αλήθεια πως από την πρώτη μέρα μπήκαμε στα δύσκολα και καμιά απλοποιητική λογική δεν μπορεί να σταθεί έστω για ένα 24ωρο.
5. Σε κάθε περίπτωση, στο νέο πολιτικό κύκλο με πρωταγωνιστή την Αριστερά καραδοκούν ορισμένοι ιδεολογικοί και πολιτικοί κίνδυνοι: α) Ο κίνδυνος της συστημικής παλινόρθωσης. Είτε με τη μορφή της σύντομης παρένθεσης, είτε «από τα μέσα», δηλαδή με την απορρόφηση του ΣΥΡΙΖΑ και την κεντροαριστεροποίηση της πολιτικής του σαν μοναδικής δυνατότητας. Ιστορικά οι παλινορθώσεις έγιναν και με τους δύο τρόπους: είτε με ανατροπή από εχθρικές δυνάμεις είτε με εκφυλισμό και πτώση. β) Ο κίνδυνος της ενσωμάτωσης μέσα από τον κυβερνητισμό, τον κρατικισμό, τη δημόσια διοίκηση. Χωρίς μεγάλες μεταβολές και με παραμονή στο υπάρχον θεσμικό και κρατικο-διοικητικό σύστημα, η συμμετοχή και απορρόφηση δυνάμεων μέσα από τους μηχανισμούς αυτούς δεν παράγει αναζωογόνηση, αλλά γραφειοκρατία, ρουτίνα, εκφυλισμό. Η λαϊκή συμμετοχή και η εφευρετικότητα για χώρους συμμετοχής πρέπει να είναι ένα αντίδοτο σε αυτές τις φυσιολογικές τάσεις που θα αναπτυχθούν. γ) Ο διασκορπισμός των αριστερών σκεπτόμενων προοδευτικών δυνάμεων σε ειδικούς τομείς, κι όχι η συγκέντρωσή τους σε τομείς κρίσιμους και αποφασιστικούς. δ) Η αποδιάρθρωση της κοινωνικής θέλησης και δυναμικής, ή ακόμη και της ίδιας της Αριστεράς, ως υποκειμένου μετάβασης και εκφραστή μεγάλων ιστοριών αιτημάτων – κινημάτων.
6. Επομένως, το «κλειδί» είναι πάλι η λαϊκή παρουσία. Είναι αδύνατο να φανταστούμε μια αφαίρεση από το προσκήνιο του λαϊκού κινήματος, της λαϊκής συμμετοχής, των κινημάτων, των αντιδράσεων, της αμφισβήτησης. Ανάμεσα στην κυβέρνηση και το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο (οικονομία και εν γένει κοινωνία) υπάρχει ένας πλούσιος ιστός κοινωνικής δραστηριότητας που πρέπει να πάρει υπόσταση και να αποτελέσει πρωταγωνιστική δύναμη: ένα λαϊκό πολιτικό ρεύμα-κίνημα, που δίνει στήριξη, ελέγχει, κριτικάρει, συμπληρώνει, μετασχηματίζει την κρατική κυβερνητική παρέμβαση. Αυτά μπορούν να δώσουν ορμή και ρυθμό, περιεχόμενο και λαϊκότητα στην αναγκαία μετάβαση σε μια άλλη Ελλάδα. Η ελπίδα πρέπει να ανοίγει δρόμους μιας άλλης κοινωνίας.

Για τη συμφωνία παράτασης της δανειακής σύμβασης
7. Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε με νηφαλιότητα και σοβαρότητα τη συμφωνία παράτασης της δανειακής σύμβασης, καθώς είναι φανερό ότι πρόκειται για σημαντικό κόμβο των πολιτικών εξελίξεων, επηρεάζει τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας και θέτει τη χώρα και το λαό σε δυσμενέστερη θέση το επόμενο τετράμηνο. Σε αυτό το πλαίσιο κατέληξε στα παρακάτω:
8. Η συνθήκη για την παράταση της δανειακής σύμβασης που υπεγράφη μεταξύ της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας και του Εurogroup αντικειμενικά συνιστά παράταση των μνημονιακών δεσμεύσεων και του καθεστώτος επιτροπείας και ελέγχου της χώρας. Κατά συνέπεια, πρέπει να αποτιμάται σαν αρνητική εξέλιξη. Με αντάλλαγμα μια αμφιλεγόμενη εξασφάλιση ρευστότητας για την οικονομία της χώρας, στην πραγματικότητα η ελληνική κυβέρνηση οδηγείται σε διαρκή ομηρεία. Οι συνεχείς εκβιασμοί από την πλευρά των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ θα αναγκάζουν σε αναβολή ή ακύρωση της θέσπισης φιλολαϊκών μέτρων για τους 4 επόμενους μήνες, καθώς ήδη διαμηνύεται ότι θα θεωρηθούν «μονομερείς ενέργειες». Έτσι, στην πραγματικότητα γίνονται βήματα και επιτρέπονται πιέσεις στην κατεύθυνση της ακύρωσης σχεδόν ολόκληρου του προγράμματος και των προεκλογικών εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή, δεν έχουν αρθεί διόλου τα σχέδια οικονομικού στραγγαλισμού της χώρας. Αντίθετα: συνεχίζονται οι εκβιασμοί, η χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας γίνεται στα όρια μιας ασφυκτικής επιβίωσης, δεν επιστρέφονται τα 1,9 δισ. ευρώ που αποτελούν υπερκέρδη της ΕΚΤ από τη διαχείριση των ελληνικών ομόλογων και διατυπώνονται επίσημα απειλές για ύπαρξη «πιστωτικού γεγονότος» στην περίπτωση που η χώρα ζητήσει έστω και παράταση ελάχιστων μηνών για την αποπληρωμή της δόσης του Μαρτίου.
9. Ο επώδυνος συμβιβασμός στον οποίο οδηγήθηκε και προσυπέγραψε η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας αποδεικνύει στην πράξη ότι δεν είναι εύκολη μια «αμοιβαία επωφελής συμφωνία» εντός των θεσμών της σημερινής Ε.Ε. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η συμφωνία αυτή διαρρηγνύει τις σχέσεις εμπιστοσύνης με το λαό, υποσκάπτει τη λαϊκή συμπαράσταση και ενεργοποίηση που εκφράστηκε μετά τις εκλογές και ξοδεύει ένα τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο που ξεπερνούσε το εκλογικό μας ποσοστό και συνιστούσε τεράστια πολιτική δύναμη, ικανή να οδηγήσει σε μια διέξοδο της χώρας από τα μνημονιακά δεσμά.
10. Η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας οφείλει αυτή τη στιγμή να προχωρήσει σε πλήρη αποδόμηση της συμφωνίας. Στο αμέσως επόμενο διάστημα να προχωρήσει στη νομοθέτηση όλων των φιλολαϊκών προεκλογικών μας δεσμεύσεων, χωρίς να υπολογίζει το δημοσιονομικό κόστος σύμφωνα με τα μνημονιακά κριτήρια. Να προχωρήσει σε βαθιές τομές στο πολιτικό σύστημα, καταργώντας άμεσα το πολυπλόκαμο σύστημα διαφθοράς και διαπλοκής. Αν τα νομοθετήματα αυτά θεωρηθούν «μονομερείς ενέργειες», να καταγγείλει τη συμφωνία ως αντίθετη με την πρόσφατη λαϊκή εντολή και με τις αρχές της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας. Να θέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από τη γεωστρατηγική θέση της χώρας, ιδιαίτερα σήμερα που αποσταθεροποιείται ολόκληρη η περιοχή των Βαλκανίων, της Ν.Α. Ευρώπης και της Μ. Ανατολής. Καλούμε την κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας να πει όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό και να τον προετοιμάσει για μια δύσκολη σύγκρουση, καταφεύγοντας σε δημοψήφισμα, αν αυτό κριθεί αναγκαίο.
11. Μπροστά στο κλίμα εκβιασμών και τετελεσμένων που επιλέγουν οι δανειστές και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, μόνη διέξοδος είναι η επιστροφή στις συνεδριακές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Αποτίναξη του μνημονιακού καθεστώτος σημαίνει αποδέσμευση από το βρόγχο του χρέους με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης, οριστικό τελείωμα της λιτότητας και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιούσιας, άμεσο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και επανεκκίνηση της οικονομίας με ένα σχέδιο παραγωγικής, πολιτειακής και πολιτισμικής αναγέννησης της χώρας.
Για την πολιτική λειτουργία και το κόμμα
12. Στις κρίσιμες συνθήκες που ζούμε μετά τη μεγάλη νίκη της 25ης Ιανουαρίου και όσα μεσολάβησαν στο μήνα που πέρασε, συνεχίζεται η μεγάλη υποβάθμιση της λειτουργίας και της πολιτικής συζήτησης στο κόμμα. Ακόμα και τούτη η Κ.Ε. με εντελώς συνοπτικές διαδικασίες κλήθηκε να συζητήσει κρίσιμα ζητήματα, χωρίς ουσιαστική πληροφόρηση, χωρίς δεδομένα και όπως συνήθως για να επικυρώσει αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί και συχνά υλοποιηθεί πριν τις συνεδριάσεις της. Αυτή η υποβάθμιση του κόμματος και η αιμορραγία που υφίσταται για να στελεχωθεί η κρατική μηχανή θα έπρεπε εδώ και καιρό να αντιμετωπιστεί, και είχε επισημανθεί από μέλη της Κ.Ε. σε παλιότερες συνεδριάσεις – αλλά δεν δόθηκε καμία σημασία. Ακόμα και οι οργανωτικές αλλαγές που αποφασίζονται σε αυτή τη συνεδρίαση κινούνται στην ίδια λογική της προχειρότητας και χωρίς να έχει γίνει οποιαδήποτε συζήτηση. Το οξύμωρο συνίσταται στο ότι αυτές οι επιλογές συνοδεύονται με λόγους περί «ιστορικού ρόλου του κόμματος στη νέα περίοδο». Άρα χρειάζεται το αμέσως επόμενο διάστημα να ανοίξει ουσιαστική και δημοκρατική συζήτηση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ για το ρόλο του μέσα στις νέες συνθήκες.
Αθήνα, 1 Μαρτίου 2015