Οι "εχθροί" του δήμου
Ημερομηνία δημοσίευσης: 02/08/2011
Η εκκένωση της Πλατείας Συντάγματος από τις δυνάμεις καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων που συνεπικουρούνταν από διμοιρίες των ΜΑΤ ήταν ένα πολιτικο δώρο του δημάρχου στην κυβέρνηση. Επιθυμία της κυβέρνησης εν όψει του Σεπτεμβρίου είναι η δημιουργία μιας υγειονομικής ζώνης που να απομονώνει το πολιτικό, οικονομικό και διοικητικό κέντρο της χώρας από τον λαϊκό παράγοντα. Καμία επιχείρηση σκούπα όμως δεν μπορεί να σαρώσει τα ερείπια που σωρεύει αυτή η κυβέρνηση.
Τα κινήματα δεν έχουν οικοσκευή. Γι' αυτό και η απώλεια των πραγμάτων που υπήρχαν στο Σύνταγμα δεν είναι ικανή να κάμψει το κίνημα των πλατειών. Εάν η κοινωνία συνεχίσει να “παράγει” και στηρίζει το κίνημα, τότε θα συνεχίσει. Αν όχι, θα μαραθεί έχοντας αφήσει πίσω του σημαντικές παρακαταθήκες. Πάντως λίγες ώρες μετά, το βράδυ του Σαββάτου, η καθιερωμένη συνέλευση στο Σύνταγμα πραγματοποιήθηκε και ήταν και μαζική.
Υπάρχει ωστόσο σημαντικό θέμα για τον δήμαρχο Αθηναίων, το οποίο ξεκινά από το ότι είδε εξ αρχής τους αγανακτισμένους ως εχθρούς, ως καταληψίες ενός δημόσιου χώρου για λόγους χαβαλέ ή πολιτικής ακρότητος. Δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να διατηρήσει το συνεχές της πόλης μέσα και στο Σύνταγμα. Λες και ήταν περιοχή που είχε καταληφθεί από κάποιον "εχθρό" και δεν βρισκόταν πλέον στη δικαιοδοσία του για την καθαριότητα. Για να ενισχύσει μάλιστα αυτήν την εικόνα “ανομίας” ο δήμαρχος έκανε έναν “αχταρμά” περιλαμβάνοντας στους Αγανακτισμένους ακόμα και τους μαύρους μικροπωλητές που επιχειρείται να ενοχοποιηθούν για την καχεξία της αγοράς, ακόμα και για το κλείσιμο των μαγαζιών.
Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, ο δήμαρχος έστειλε τα συνεργεία του δήμου “να μαζέψουν τα σκουπίδια” και να τα στοιβάξουν στα φορτηγά κατάσχοντάς τα και καταστρέφοντας ουσιαστικά ιδιωτικές περιουσίες.
Και δεν είναι μόνο ότι καταστράφηκε υλικό και μέσα που σχετίζονταν με τις υποτονικές τώρα το καλοκαίρι διαδικασίες της πλατείας. Είναι και ο ξεχασμένος χίππης που μπορεί να είχε αράξει στη φιλόξενη και ανεκτική ατμόσφαιρα της Πλ. Συντάγματος, ή ο άστεγος που για τους ίδιους λόγους και για να νιώσει ασφάλεια (που δεν την παρέχει ο δήμος ή η ΕΛ.ΑΣ. στις άλλες πλατείες - τουναντίον) είχε καταφύγει στην πλατεία. Σε όλους αυτούς και στα υπάρχοντά τους ο δήμος συμπεριφέρθηκε σαν τραμπούκος της νύχτας. Νύχτα άλλωστε, σαν τους κλέφτες, επέδραμαν στο Σύνταγμα.
Γ.Κ.
Τα κινήματα δεν έχουν οικοσκευή. Γι' αυτό και η απώλεια των πραγμάτων που υπήρχαν στο Σύνταγμα δεν είναι ικανή να κάμψει το κίνημα των πλατειών. Εάν η κοινωνία συνεχίσει να “παράγει” και στηρίζει το κίνημα, τότε θα συνεχίσει. Αν όχι, θα μαραθεί έχοντας αφήσει πίσω του σημαντικές παρακαταθήκες. Πάντως λίγες ώρες μετά, το βράδυ του Σαββάτου, η καθιερωμένη συνέλευση στο Σύνταγμα πραγματοποιήθηκε και ήταν και μαζική.
Υπάρχει ωστόσο σημαντικό θέμα για τον δήμαρχο Αθηναίων, το οποίο ξεκινά από το ότι είδε εξ αρχής τους αγανακτισμένους ως εχθρούς, ως καταληψίες ενός δημόσιου χώρου για λόγους χαβαλέ ή πολιτικής ακρότητος. Δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να διατηρήσει το συνεχές της πόλης μέσα και στο Σύνταγμα. Λες και ήταν περιοχή που είχε καταληφθεί από κάποιον "εχθρό" και δεν βρισκόταν πλέον στη δικαιοδοσία του για την καθαριότητα. Για να ενισχύσει μάλιστα αυτήν την εικόνα “ανομίας” ο δήμαρχος έκανε έναν “αχταρμά” περιλαμβάνοντας στους Αγανακτισμένους ακόμα και τους μαύρους μικροπωλητές που επιχειρείται να ενοχοποιηθούν για την καχεξία της αγοράς, ακόμα και για το κλείσιμο των μαγαζιών.
Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, ο δήμαρχος έστειλε τα συνεργεία του δήμου “να μαζέψουν τα σκουπίδια” και να τα στοιβάξουν στα φορτηγά κατάσχοντάς τα και καταστρέφοντας ουσιαστικά ιδιωτικές περιουσίες.
Και δεν είναι μόνο ότι καταστράφηκε υλικό και μέσα που σχετίζονταν με τις υποτονικές τώρα το καλοκαίρι διαδικασίες της πλατείας. Είναι και ο ξεχασμένος χίππης που μπορεί να είχε αράξει στη φιλόξενη και ανεκτική ατμόσφαιρα της Πλ. Συντάγματος, ή ο άστεγος που για τους ίδιους λόγους και για να νιώσει ασφάλεια (που δεν την παρέχει ο δήμος ή η ΕΛ.ΑΣ. στις άλλες πλατείες - τουναντίον) είχε καταφύγει στην πλατεία. Σε όλους αυτούς και στα υπάρχοντά τους ο δήμος συμπεριφέρθηκε σαν τραμπούκος της νύχτας. Νύχτα άλλωστε, σαν τους κλέφτες, επέδραμαν στο Σύνταγμα.
Γ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου