Η διείσδυση ακροδεξιών ομάδων στα σχολεία και οι καταλήψεις που χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα το Μακεδονικό για να αμφισβητήσουν τον κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία ήταν το πρώτο ανησυχητικό δείγμα. Ακολούθησαν και άλλα όπως η στοχοποίηση καθηγητή με συνθήματα υπέρ της Χρυσής Αυγής σε ΓΕΛ της Ξάνθης και τελευταίο η κατάληψη σε Γυμνάσιο της Καλαμαριάς από μαθητές που αξιώνουν την απομάκρυνση συμμαθητή τους με μαθησιακές δυσκολίες.
Αυτό το τελευταίο περιστατικό είναι και το χειρότερο καθώς μαρτυρά την απόλυτη απενοχοποίηση του ρατσισμού και αποτελεί το αποκορύφωμα μιας σειράς από συμπεριφορές που εκδηλώνονται από διάφορους παράγοντες στο σχολικό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια, με ισχυρές διακρίσεις και τραμπούκικες συμπεριφορές, σε βάρος προσφύγων, σε βάρος αριστούχων μεταναστών, σε βάρος ατόμων με ειδικές ανάγκες, σε βάρος καθενός που τολμά να μην σιωπά, που διαφοροποιείται.
Όμως οι μαθητές με τη συμπεριφορά τους στις περισσότερες περιπτώσεις αντανακλούν στο σχολείο την επιρροή και τα πρότυπα του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντός τους. Ένα μέρος των ενηλίκων και των γονέων καλλιεργούν αυτά τα υπερσυντηρητικά αντανακλαστικά, ενθαρρύνουν ή επικροτούν παρόμοιες συμπεριφορές. Ευθύνη προφανώς έχει και η εκπαιδευτική κοινότητα που είτε δείχνει εγκληματική ανοχή – όπως αποκαλύπτουν οι καταγγελίες του πατέρα του μαθητή που στοχοποιήθηκε - είτε έχει αποτύχει να προσδώσει στην εκπαιδευτική διαδικασία θεμελιώδεις αξίες της κοινωνικής συμβίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου