ΓΛΑΣΤΡΕΣ ΤΩΝ ΦΟΒΩΝ

Του ΛΑΚΗ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ*  

Παρακολουθώ, όχι με κομμένη την ανάσα, τα όσα συμβαίνουν. Με αναμενόμενη την ανάσα. Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης, που έχει υφανθεί από ελληνικά χέρια σε ξένους αργαλειούς.

Πως έγινε ο κόσμος;  

Σηκώνουν δέκα τηλέφωνα, αναστατώνουν αγορές, καταρρέουν χρηματιστήρια, ανακοινώσεις τρόμου βγάζουν οι διεθνείς οίκοι τους, αν δεν είμαστε καλά παιδιά, δηλαδή δεξιά παιδιά, η Γερμανία θα μας βγάλει απ' το Ευρώ. Λες και μπήκαμε στην Δεξιά Νομισματική Ένωση.  

Πόσο ίδιοι! Πόσο θλιβερά επαναλαμβανόμενοι. Nα βγαίνει ο εντεταλμένος Στουρνάρας να ομιλεί περί κινδύνου ρευστότητας. Αυτός και όλοι αυτοί, που όταν είχε τελειώσει πραγματικά η ρευστότητα και την φέρναν με αεροπλάνα, μυστικά, κρατούσαν το στόμα τους βουλωμένο για να μην φέρουν πανικό στον κόσμο και τώρα, προκειμένου να μην χάσουν τις θέσεις τους προσφέρουν πανικό απλόχερα.  

Να με εκβιάζει εμένα η κάθε κυράτσα Βούλτεψη , ότι χωρίς την παρουσία της στο πολιτικό προσκήνιο κινδυνεύει η σταθερότητα μου. Ρε, σε τι σημείο εξευτελισμού έφτασε η σταθερότητα μου! Να φοβάμαι μην αλλάξει η Βούλτεψη, ο Άδωνις, ο Πλεύρης, ο Βορίδης, ο Γιακουμάτος, εκπρόσωποι της καμιάς πλειοψηφίας, σημαιοφόροι του αναποτελεσματικού.  

Σαν έτοιμος από καιρό αποχαιρέτα τη την σταθερότητα.  

Σταθερότητα.  

Ωραία λέξη!  

Σταθερότητα ενός διαρκούς θανάτου. Κάθε μέρα εξαφανίζεται και ένας από την αγορά, από τη ζωή, από τον δρόμο, από το σπίτι που ζούσε, από τη δουλειά που πήγαινε. Έχουμε αλλάξει λεξικό, έχουν αλλάξει οι λέξεις έννοια. Πάλι σε κίνδυνο, πάλι σε κρισιμότητα, πάλι οι γνωστές φράσεις των σεσημασμένων γραφιάδων.  

Και να ο Βενιζέλος, να ανοίγει το στόμα του και να ξεχύνεται το μακρόσυρτο συντακτικό του παραλήρημα. Δεν ομιλεί πλέον, κάνει μικρά διαγγέλματα κινδύνου και καταλήγει "Φάγαμε τον γάιδαρο. Απομένουν 3 τρίχες μόνο από την ουρά".  

Ε! ας τις φάμε κι αυτές.  

Τώρα, μεταξύ μας, έχουν και το δίκιο τους. Είναι ανισόρροπο αυτό που πάμε να κάνουμε. Πάμε να ξεφύγουμε από τα χέρια του δήμιου. Τον καημένο τον δήμιο δεν τον σκέφτεσαι; Πως σηκώνεσαι και τρέχεις την ώρα που αυτός σου κόβει τον λαιμό; Που πα ρε αγενή! Λίγος σεβασμός. Έχει πονέσει το χεράκι του από το μαχαίρι που σε κόβει 6 χρόνια τώρα και λίγο πριν σε αποτελειώσει φεύγεις;  

Φοβερά διλήμματα έρχονται να κατασκηνώσουν στο νου του μέσου ανθρώπου. Μόνο που στις γλάστρες των φόβων μας, οι σπόροι τους δεν καρποφορούνε πια. Πρώτη φορά νοιώθω την βαρβαρότητα να περπατάει με τα στρατεύματα της, στους διαδρόμους του μυαλού μου. Πρώτη φορά βλέπω πόσα υποκείμενα κυκλοφορούν με κιτρινωπές ή ροζουλί γραβάτες, καπνίζοντας τα ανήσυχα πούρα τους στα μούτρα μου. Πρώτη φορά βλέπω την γελοιότητα, να ανεμίζει επηρμένα στις οροφές της κατάντιας μας.  

Βιαστές του αυτονόητου. Χωρίς αυτούς δεν θα τρέξει η ιστορία. Είναι η ώρα για εθνική συνεννόηση. Να έχουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.  

Φαντάζομαι έναν ίδιο, σαν αυτόν που είχαμε. Ένας γέρων που υπέγραφε ότι χαρτί του έβαζαν μπροστά του. Λένε, ότι στις ελεύθερες ώρες του ο Παπούλιας υπέγραφε και χαρτιά υγείας. Και αν ακόμα είχε υποστεί 40 εγκεφαλικά, θα αντιδρούσε στην υπογραφή έστω και ενός χαρτιού. Βλέπαμε την Ελλάδα να περνάει κάθε μέρα στην φτώχεια, τα νέα παιδιά να μεταναστεύουνε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μιλάει με τους υπεύθυνους του τόπου, βουλιαγμένοι όλοι στους καναπέδες τους. "Να κοιτάξουμε και τους φτωχούς", "Ο κόσμος περνάει δύσκολα". Έλα! Σηκώθηκε η τρίχα μου όρθια από την ανησυχία σας. Ώστε φτάσανε τα νέα στα διαμερίσματα της Αντουανέτιας Δημοκρατίας μας; Ότι η χώρα παραπαίει;  

Πονάει το μυαλό μου! Ακούω κραυγές απόγνωσης μέσα μου. Πάω να αλλάξω κανάλι μήπως και σωθώ. Και βλέπω τον Παπανδρέου να θέλει να φτιάξει καινούριο κόμμα. Πήρε το κόμμα του 40% και το έκανε 4% και θέλει να αναλάβει κι άλλο. Θέλει, λέει, κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Ξέρει αυτός από κυβερνήσεις ειδικού σκοπού. Τον δικό του ειδικό σκοπό τον έφερε εις πέρας.  

Έβαλε την χώρα στην μεγαλύτερη εθνική περιπέτεια, στον μεγαλύτερο διεθνή εξευτελισμό. Την πέταξε στα σκυλιά να την φάνε. Και κυκλοφορεί αμέριμνος ο θεμελιωτής της αθλιότητας και κάνει και προτάσεις αντί να κλειστεί αυτοβούλως στο ντουλάπι της ιστορίας. Με τους διορισμένους του να τον χειροκροτούν.  

Γιώργο γερά, να φύγει η δεξιά! Αυτός, που συνεργάστηκε με την ακροδεξιά και διατυμπάνιζε πόσο σώφρων άνθρωπος είναι ο Καρατζαφέρης. Εισαγγελείς αμέριμνοι, παρακολουθούν τα τερατώδη μαύρα χρήματα που κατέφθαναν στα ταμεία του τέως κόμματος του, από όπου ζούσε αυτός και όλοι αυτοί οι θρασύτατοι λογάδες του τίποτα. Υπουργοί και παρατρεχάμενοι. Χρυσοχοϊδηδες και Λοβέρδοι, μόνιμοι υπουργοί μιας διακαναλικής δημοκρατίας. Αλλά οι 29 προμηθευτές της Siemens συνιστούν συγκυβέρνηση. Αυτοί ξέρουν..  

Ω! Σε τι δημοκρατία μ' έχεις φέρει, μπαμπά, για να ζήσω!  

Ούτε την είχα φανταστεί έτσι όταν τη διάβαζα στα βιβλία. Ότι δηλαδή η δημοκρατία κινδυνεύει αν αποχωρήσει μια εταιρία από το χρηματιστήριο. Τρόμαξαν λοιπόν τα Χρηματιστήρια μήπως φύγει ο Άδωνις από την ιστορία; Αποθρασύνθηκαν οι αναρχικοί μόλις έμαθαν ότι ο Γιακουμάτος, ο Μητσοτάκης και ο Ντινόπουλος μπορεί να μην είναι κυβέρνηση;  

Αρπάξανε τα καλάσνικοφ και άρχισαν να γαζώνουν την Ισραηλινή πρεσβεία; Αυτά τα καλάσνικοφ, όταν το άκουσα, δεν ξέρω για ποιο λόγο, ένιωσα τον ήχο τους να μοιάζει με αυτόν τον ήχο της φράσης του πρωθυπουργού όταν μιλούσε για το καλάσνικοφ του Ρωμανού. Φυτέψτε και τα καλάσνικοφ στις γλάστρες των φόβων μας.  

Δεν αρπάζονται έτσι τα καλάσνικοφ και γαζώνουν, αυτή την τη συγκεκριμένη πρεσβεία. Θέλει σχέδιο οργανωμένο από καιρό. Με πρόβες πολλές για να σκάσουνε όλα μαζί τη κατάλληλη ώρα. Άθλιο υφαντό, πλεγμένο από ελληνικά χέρια στους ξένους αργαλειούς. Τι κάνει μπουμ - μπουμ στα κεραμίδια; Η προβοκατόγατα !  

Πάμε στο μυαλό του μέσου Έλληνα. Πάμε να σπείρουμε στις γλάστρες των φόβων του. Να διασπείρουμε. Κάνουμε συγκεκριμένες πράξεις, που η λογική του φόβου μονοδρομεί τους συνειρμούς. "Ο πρωθυπουργός μας παλεύει να γίνουν επενδύσεις. Να γίνει πραγματικότητα η ΑΟΖ παρά το ότι οι Τούρκοι μας απειλούν. Το Ισραήλ μας στηρίζει και να τώρα οι παλιοαναρχικοί , που ξέρουμε ποιοι είναι από πίσω τους, πάνε να ανατρέψουν τη μεγάλη αυτή επιτυχία του πρωθυπουργού μας".  

Είναι οι αναρχικοί από πίσω;

Είναι οι Τούρκοι από πίσω;

Ή είναι οι ίδιοι από πίσω;  

Σαν αυτούς που καίνε τα σπίτια τους για να εισπράξουν τις ασφάλειες. Σαν αυτούς τους μαντράδες πολυτελών αυτοκινήτων που συνεννοούνται με "κουκουλοφόρους" για να κάψουν τα πολυτελή αυτοκίνητα τους, τα οποία αφήνουν κατά λάθος οι ιδιοκτήτες τους στη περιοχή των Εξαρχείων, ώρες και μέρες προσυνεννοημένες ώστε να καούν και να μοιραστούν την ασφάλεια ο ιδιοκτήτης, ο μαντράς και ο ''κουκουλοφόρος''. Τους "κουκουλοφόρους" της MARFIN δεν θα τους βρούνε. Αυτούς που γαζώσαν την πρεσβεία δεν θα τους βρούνε. Θα βρουν όσους θέλουν να βρουν.  

Ελάτε να μας φοβίσετε πάλι. Αυτή την φορά πρέπει να μας φοβίσετε πιο πολύ. Ελάτε! Φυτέψτε τους σπόρους. Κι εσείς, Μπάμπηδες και Πρετεντέρηδες, αρχίστε να ποτίζετε. Ο καθένας ζει, τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα μέσα στην γλάστρα των δικών του φόβων. Ζούμε σε καθεστώς μη αναπνέουσας δημοκρατίας.  

Στη γλάστρα του μικρομεσαίου, ας πούμε, ανθίζει ο φόβος της αναρχίας, ο φόβος ότι θα του κάψουν το μαγαζί, ο φόβος ότι θα του κόψουν κι άλλο τον μισθό κι άλλο τη σύνταξη. Κι ενώ του κόβουν την σύνταξη, αυτός φοβάται μήπως του κόψουν περισσότερο την σύνταξη.

Κι όταν του κόψουν περισσότερο την σύνταξη τότε φοβάται μήπως έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και του κόψουν σύριζα την σύνταξη. Κι έτσι κάθεται αδιαμαρτύρητος στην γλάστρα του!

Ξέρουν λοιπόν όλοι αυτοί τι σπόρους να σπείρουν στις γλάστρες των φόβων μας. Ξέρουν αυτοί πως να δηλητηριάζουν την κοινή λογική.  

Πως ξεπήδησαν τόσα πολλά γεγονότα καθώς ο πρωθυπουργός αποφάσισε να ξεκινήσει μία αναμενόμενη διαδικασία; Την διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν είχε τους 180, το σύστημα θα πούλαγε ακόμα σταθερότητα. Αλλά επειδή χρειάζεται τους 180, πουλά αποσταθεροποίηση. Απροκάλυπτα. Αδίστακτα. Τα σενάρια δίνουν και παίρνουν.  

Και στον τρίτο γύρο θα προτείνει αριστερό Πρόεδρο. Και ποιος θα είναι αυτός ο πουλημένος αριστερός που θα έχει συνεννοηθεί με τον δεξιό πρωθυπουργό και τον ασθμαίνοντα Βενιζέλο - υποχείριο της εξουσιομανίας του - ποιος; Ποιος θα παίξει αυτόν τον βρώμικο ρόλο; Ή μήπως ο Καραμανλής είναι η έκπληξη; Έφυγε για να μην εφαρμοστεί το μνημόνιο και επανέρχεται για να στηρίξει το μνημόνιο; Ποιος;  

Ούτε λόγος για βουλευτές εξαγορασμένους. Έχουν διαφθαρεί όλοι εκτός από τους βουλευτές.

'Εχει χαλάσει η μύτη μου αλλά εμένα αυτή η Βουλή μου βρωμάει Καρατζαφερίλα. Μου βρωμάει σάπιο πατριώτη, μου βρωμάει πληρωμένη υπευθυνότητα. Αλλά όπως λέει και μια παροιμία του καιρού μας 'Όπου ακούς πολύ πατριώτης, ψάξε για πολλές off-shore".  

Και τι θα γίνει αν κάποιοι απ' αυτούς που θα ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, βρεθούνε μετά από κάνα μήνα να είναι μπλεγμένοι στις προμήθειες όπλων; Θα έχει ψηφιστεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας με ψήφους υποδίκων; Ερωτώ.  

Δεν υπάρχει αναδρομικό ήθος; Δηλαδή μέχρι να σε πιάσουνε μπορεί να είσαι πρωθυπουργός και όταν σε πιάσουν, τι να κάνουμε, ήσουν; Ο Καρατζαφέρης, ας πούμε, τις off shore τις είχε και όταν συγκυβερνούσε και ασφαλώς το γνώριζαν οι συνεταίροι του. Αλλά τότε έκανε τη δουλειά τους. Και τι θα γίνει αν βρεθεί κάποιος εξαγορασμένος ή να έχει επιχειρηθεί να εξαγοραστεί; Το παραβλέπουμε και συνεχίζουμε την διαδικασία ή παρεμβαίνουν αληθινοί εισαγγελείς;  

Αυτή την φορά το Σύνταγμα δεν έχει καταλυθεί από συνταγματάρχες αλλά από συνταγματολόγους.

Ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες οι βουλευτές για να μην τους καταλάβουμε. Αλλά όλοι πια ξέρουμε. Άλλο ο φόβος, άλλο η γνώση.  

Είναι η ώρα να σπάσουμε γλάστρες και ποτιστήρια. Εμείς είμαστε ο σπόρος. Μπορούμε να διαλέξουμε το χώμα στο οποίο θα φυτέψουμε το μέλλον μας. Διότι άλλο εθνική συνεννόηση και άλλο εθνική επίκυψη.

Δυστυχώς στην Ελλάδα η γλάστρα της επίκυψης, ανθίζει χειμώνα καλοκαίρι.  

Ετούτο τον χειμώνα όμως;

*Πηγη: www.huffingtonpost.gr

Τσου, ρε Λάκη... (αναδημοσίευση από 2310net)

Αρθρογράφος: 

2310net

Κάθε κρίση έχει την αισθητική που την εκφράζει. Το κραχ του ’29 γέννησε έναν Μπρεχτ. Το δικό μας έναν Λάκη. Ίσως όμως το ’29 να μην εκτιμούσαν, οι σύγχρονοί του, τον Μπρεχτ όπως εμείς σήμερα, που το πέρασμα του χρόνου απέδειξε ότι η λάμψη του χρυσού είναι αιώνια. Ίσως κάποια στιγμή, μετά από δεκαετίες, ο Λάκης να αναγνωριστεί για το ταλέντο και την προσφορά του.

 

Είχα καιρό να παρακολουθήσω εκπομπή του. Μπορεί και πάνω από ένα χρόνο. Ποτέ δεν μου άρεσε το «Τσαντίρι». Βλέπεις, έχω πάψει από καιρό να γελάω με αστεία με γιαγιάδες ή κλανιές ή ακόμα με γιαγιάδες που κλάνουν, έχω βαρεθεί να αισθάνομαι υποχρεωμένος να μπω στο παιχνίδι των διάφορων προσωπικοτήτων της trash tv, (έστω και από το ρόλο του υπεράνω, του κριτή, του γαμάτου και ψαγμένου τηλεθεατή) που ο Λάκης φροντίζει να βάζει στο σπίτι μας κάθε βδομάδα, με έχουν κουράσει τα γεμάτα κενό οργισμένα λογύδρια του, έχω σιχαθεί αυτό το deja-vu που μου προκαλούν ορισμένες ατάκες που έχω ακούσει ή διαβάσει αλλού και τις αντιγράφει στυγνά. Με λίγα λόγια, ο Λάκης δεν βγάζει πια γέλιο. Δόξα τω… διαδίκτυω μπορείς σήμερα να βρεις τρομερά πράγματα, αυθεντικά αστεία ή σατιρικά με τα οποία θα γελάσεις ή θα προβληματιστείς, χωρίς αυτός που τα μεταφέρει να μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο ενικό: «Η ΣΑΤΙΡΑ».

 

Έβλεπα σήμερα στο Τσαντίρι ένα παράξενο σκετς. Ο Καλυβάτσης gay (ας σταματήσει πια αυτό το στερεότυπο, έπαψε να είναι αστείο από καιρό) ντυμένος με την ναζιστική σημαία, ο Λαζόπουλος φυλακισμένος ντυμένος με στολή της Βέρμαχτ και ο Ζουγανέλης σε ρόλο Ότο Ρεχάγκελ, επίσης ντυμένος ναζιστικά. Οι διάλογοι που ακολούθησαν ήταν ένα κράμα στερεότυπης και κουραστικά επαναλαμβανόμενης μανιέρας, με ολίγη από σάτιρα καφενείου, και μπόλικο ντανταϊσμό. Το πράγμα δεν τραβούσε. Πόσο να γελάσεις με μια «αδερφή» που εκφράζει την σύγχρονη Ελλάδα που υποφέρει από την νέα ναζιστική Γερμανία; (τίποτα πιο πρωτότυπο δεν μπορούσες να σκεφτείς ρε Λάκη;)

 

Όμως ας αφήσουμε το «καλλιτεχνικό» μέρος του σκετς και ας πιάσουμε λίγο το πολιτικό:

 

Οι Γερμανοί θέλουν να μας πηδήξουν, να μας στήσουν στα τέσσερα. Εμείς είμαστε αδερφές, κραγμένες, αλλά παρόλα αυτά δεν θέλουμε να μας πηδάνε οι Γερμανοί. Ταυτόχρονα αποθεώνουμε τους Κύπριους που είπαν «νάιν» και που για αυτό τους πήδηξαν οι Γερμανοί, οι οποίοι πήδηξαν και εμάς γιατί τους είπαμε «γιαααα». Μέχρι στιγμής το συμπέρασμα είναι πως ό,τι και να πεις στους Γερμανούς θα σε πηδήξουν.

 

Άρα πρέπει κι εμείς να ξυπνήσουμε και να τους πούμε «νάιν», για να μας πηδήξουν όπως τους Κύπριους μάλλον, γιατί πιθανόν στο πολιτικό υποσυνείδητο του Λάκη οι Γερμανοί να είναι σαν τους βιαστές που αφού δεν μπορείς να τους αποφύγεις πρέπει να τους απολαύσεις.

 

Αυτό το κενό νοήματος παραλήρημα ομοφοβικής σάχλας, δεν ήρθε από το πουθενά. Πηγάζει απευθείας από την πολιτική σκέψη του Λάκη, η οποία όσο διαρκεί η κρίση αποδεικνύεται και πιο νηπιακή. Μέχρι τώρα είχαμε μπόλικη αντι-Μέρκελ, η οποία διανθιζόταν με πολύ από «χαζό Γιωργάκη», λίγο «κλέφτες πολιτικούς», αρκετές δόσεις «κακής Αριστεράς που δεν τα βρίσκει», λίγο «πλατεία» και γαρνίρισμα με συνομωσιολογίες. Τώρα ξαφνικά, λίγες ημέρες μετά τα πανηγύρια για την…κυπριακή αντίσταση και αφού τελικά οι αντιστασιακοί δεν μας βγήκαν και πολύ αντιστασιακοί, ο Λάκης ξαναβάζει απέναντί του την Άνγκελα Μέρκελ και την ξεσκίζει. Τρία χρόνια κρίσης και ο Λάκης δεν έμαθε τίποτα. Ούτε όταν τον πρόδωσε ο Ολάντ, οι Ρώσοι, οι Αγανακτισμένοι, το καλό ΠΑΣΟΚ που θα μας έσωζε από το κακό ΠΑΣΟΚ, ο Κουβέλης, και όποιος άλλος κατά καιρούς έγινε το ποιητικό αίτιο μιας από μηχανής λύσης που θα ερχόταν από ένα απροσδιόριστο μέλλον να μας λυτρώσει από μια απροσδιόριστη κρίση.

 

Το επίπεδο της αισθητικής, της τέχνης και του πολιτισμού είναι δεμένο με το επίπεδο της ταξικής πάλης. Όσο «ξύλινο», «παλαιολιθικό» και ξεπερασμένο κι αν ακούγεται. Οι Μπρεχτ, οι Λόρκες, οι Θεοδωράκηδες, οι Ξυλούρηδες και οι Ρίτσοι δεν βγήκαν από μόνοι τους, δεν έπεσαν από τον ουρανό. Γεννήθηκαν καλλιτεχνικά σε εποχές ταραγμένες άρα και έντονες. Η ένταση τράβηξε στα άκρα το ταλέντο τους και έγινε το καλούπι για να σμιλευτούν τραγούδια, ποιήματα, θεατρικά με την πραγματική ζωή των πραγματικών ανθρώπων. Η σημερινή εποχή έχει φορέσει έναν κιτς τηλε-μανδύα πάνω στα πάντα. Ο Λάκης είναι το αποτέλεσμα μιας χρόνιας καλλιέργειας ηλιθιότητας από την οποία αν δεν απαλλαγούμε θα μας κάνει ένα με αυτήν πιο γρήγορα κι από την κλανιά της γριάς.

 

2310net.gr