Παίρνοντας τη σκυτάλη από το χθεσινό κεντρικό παραπολιτικό σχόλιο της "Αυγής" για τη χουντική πρόκληση του χρυσαυγίτη Λαγού, που εντός του Κοινοβουλίου επανέλαβε τη γνωστή ακροδεξιά αμφισβήτηση των νεκρών του Πολυτεχνείου, κρατάμε την τελευταία φράση του κειμένου που επεσήμανε τη σιωπή των βουλευτών της Ν.Δ., που ήταν και ο μόνος πολιτικός φορέας που δεν ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει στη φασιστική πρόκληση. Μα πώς να αντιδράσουν οι βουλευτές του κόμματος του οποίου ο αντιπρόεδρος έχει πρωτοστατήσει εδώ και χρόνια στη λεγόμενη κατάρριψη του μύθου του Πολυτεχνείου;
Και τι να πουν άραγε οι βουλευτές της Ν.Δ. όταν το νούμερο δύο του κόμματος είναι αυτός που εδώ και χρόνια κραυγάζει από τις λούμπεν τηλεοπτικές του περιηγήσεις πως η επέτειος της 17ης του Νοέμβρη “είναι ο ιδρυτικός πολιτικός μύθος της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς στην Ελλάδα” και διαβεβαιώνει το κοινό του πως “δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο”;
Τι να τους πει ο Λαγός και ο κάθε Λαγός, που έρχεται δεύτερος και καταϊδρωμένος μετά τον Άδωνι Γεωργιάδη, που χρόνια τώρα ειδικεύεται σε διάφορες μορφές αρνήσεων είτε πρόκειται για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου είτε αφορά τα ναζιστικά κρεματόρια του θανάτου, για τα οποία επίσης έχουν υπάρξει σχετικές τηλεοπτικές εμφανίσεις του αντιπροέδρου της Ν.Δ., που κατά καιρούς έχει υιοθετήσει ότι πιο σκοτεινό και ακραίο κυκλοφορεί στον χώρο του ψεκασμένου υπόκοσμου της Ακροδεξιάς;
Και αν αυτοί είναι οι λούμπεν και οι ψεκασμένοι της υπόθεσης, τι να πεις και για τους εμπόρους της αριστείας, στον βωμό των οποίων έχει απαιτηθεί η σφαγή όσων έχουν περάσει από το υπουργείο Παιδείας από το 2015 και μετά;
Τι να πεις για τους κάποιους σχολάρχες της ιδιωτικής εκπαίδευσης που, όταν βγήκαν στη φόρα τα ονόματά τους για την πρωτοβουλία τους να “κόψουν” ή να υποβαθμίσουν τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου, απάντησαν πως “δεν υποτάσσονται στον ιδεολογικό καταναγκασμό και την ομοιομορφία του κεντρικού σχεδιασμού” προσθέτοντας με περίσσιο θράσος πως οι επιχειρήσεις τους “δεν ψάχνουν αφορμές να χαθεί εκπαιδευτικός χρόνος”.
Χέρι-χέρι λοιπόν οι χρυσαυγίτες, οι ψεκασμένοι αρνητές της Ν.Δ. και οι άριστοι του νεοφιλελευθερισμού στη δομική υπονόμευση του Πολυτεχνείου και των όσων η εξέγερση του 1973 συμβολίζει και εμπνέει. Θλιβεροί τους συνοδοιπόροι οι χρήσιμοι κλακαδόροι του συστήματος, που με τις τραμπούκικες μεθόδους τους υπονομεύουν όσοι περισσεύουν από τους “Λαγούς”.
