Η ΑΚΟΑ με οδύνη αποχαιρετά σήμερα τον Γιάννη Μπανιά ως ένα φίλο, σύντροφο και συνάμα μακροχρόνιο επίμονο εμψυχωτή της συλλογικότητάς μας στο στόχο της για την ανασύνθεση και επανίδρυση της Αριστεράς και την οργάνωση της δικής της συμβολής ως πολιτικής κίνησης της ανανεωτικής κομμουνιστικής αριστεράς. Συμβολή στην ιστορικά αναγκαία προσπάθεια η ελληνική Αριστερά να υπερβεί βαθμιαία τον κερματισμό της και να αποκτήσει πιο σύγχρονα, ανανεωτικά και ριζοσπαστικά φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, να γίνει αξιόπιστη και αξιόμαχη χάριν του αγώνα των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών, της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.
Ο Γιάννης Μπανιάς είχε πολύ μακρά και αδιάπτωτη διαδρομή ενεργού συμμετοχής στους αγώνες, ιδιαίτερα της ελληνικής νεολαίας αλλά και γενικότερα της ελληνικής Αριστεράς, από μαθητής ακόμα στη δεκαετία του ’50. Με πολλούς από εμάς, όπου και αν ανήκουμε σήμερα, τη διαδρομή αυτή τη διανύσαμε μαζί και γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τις δυσκολίες και την τραχύτητά της, τις κάθε είδους δυσκολίες που παρενέβαλε η εξουσία, αλλά και αυτές που φέρνουν οι έριδες στο εσωτερικό της αριστεράς.
Αυτή την ώρα του αποχαιρετισμού διαλέγουμε να πούμε για τον σύντροφό μας ότι επέδειξε απαράμιλλη αντοχή, αφοσίωση και επιμονή, να βρίσκει κάθε φορά το νήμα της συνέχειας, εν τέλει του καθήκοντος. Ο ενεργός αριστερός σπουδαστής του Γκρατς “εξόριστος” στη χώρα του βρήκε αμέσως τη Νεολαία της ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες, ο φακελωμένος στρατιώτης Λαμπράκης, εν μέσω δικτατορίας, όταν απολύθηκε από το στρατό βρήκε αμέσως επαφή με την παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ Εσωτερικού και του Ρήγα Φεραίου, ο απολυμένος εξόριστος από το Παρθένι βρήκε αμέσως επαφή και μετείχε ενεργά μαζί με άλλους αριστερούς και αριστερές στις προσπάθειες της περιόδου εκείνης για την ανασύνθεση της κομμουνιστικής και ευρύτερης αριστεράς. Το ώριμο στέλεχος της αριστεράς μετέχει στο ΚΚΕ Εσωτερικού και εκλέγεται γραμματέας του σηματοδοτώντας μια τομή ομαλής διαδοχής στο κίνημα. Ακόμα κι όταν αυτή η διαδοχή θεωρήθηκε, εκ των υστέρων “απειλή” για τις μη προωθητικές ηγετικές ισορροπίες που τότε ενδημούσαν στο κόμμα, και η προσωπική πολιτική εξουδετέρωσή του κρίθηκε απαραίτητη, το αντιμετώπισε και συνέβαλε αποφασιστικά στην οργάνωση της συνέχειας με το ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτική Αριστερά και μετά με την Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ).
Και όταν όλα έδειχναν ότι το ιστορικό εγχείρημα της ανανέωσης, με όποια μορφή επιβίωνε, διέτρεχε ορατό κίνδυνο, εγείροντας ιστορικές ευθύνες και σ’ εμάς, παραμέριζε θαρραλέα πικρίες και τύπους για να συμβάλει καθοριστικά στην ευόδωσή του. Όπως το 2000, με τη συνεργασία Συνασπισμού, ΑΚΟΑ, Ενεργών Πολιτών, Ριζοσπαστών Οικολόγων και άλλων ανένταχτων στελεχών της αριστεράς συνέβαλε όχι μόνο στην επιτυχή εκλογική διάσωση του χώρου, αλλά και στη θεμελίωση της δυνατότητας να υπάρξει μετά η Πρωτοβουλία για την Κοινή δράση και την Ενότητα της Αριστεράς και μετά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η οδύνη του αποχαιρετισμού πάντοτε είναι συναίσθημα απόλυτου πόνου. Όμως, ο σύντροφός μας, που υπήρξε ως συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ σε μια από τις πιο λεπτές φάσεις της διαδρομής του, της επανεκκίνησης του μετά την κρίση, φεύγει μια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υψηλό και συνεχώς αυξανόμενο κύρος στη συνείδηση της εξουθενωμένης από τα βάρβαρα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας κοινωνία. Ακραία άτυχος μεν, αλλά τυχερός που έβλεπε τους κόπους του να αποδίδουν.
Τώρα, σε πλήρη μάχη, ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, με αισιοδοξία προχωρά προς τις εκλογές και εργαζόμαστε για να επαληθευθεί η προσδοκία μας, να ηττηθεί το μνημονιακό μέτωπο και από ισχυρότερες θέσεις να συνεχίσουμε αμέσως μετά. Δείχνοντας κι εμείς την ίδια επιμονή όπως ο σύντροφός μας..
Είναι ένα ακόμα σκληρό παιχνίδι της τύχης ότι η Συνδιάσκεψη της ΑΚΟΑ, που πρόλαβε να έχει και του συντρόφου μας τη συμβολή στα κείμενα που θα συζητήσει, να πραγματοποιείται μέσα στο πένθος της απουσίας του. Θα ολοκληρώσουμε τις εργασίες της όπως μαζί σχεδιάζαμε, έτσι που οι ιδέες της κομμουνιστικής ανανέωσης, που διένυσαν μακρά και κάποτε υπόγεια διαδρομή, να συμβάλουν στη διαμόρφωση της αριστεράς του 21ου αιώνα, και στη χώρα μας.
Αθήνα 29-3 – 2012
Αντί για στεφάνι οι προσφορές στη μνήμη του Γιάννη Μπανιά μπορούν να δοθούν για την ενίσχυση του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά (Αγροτική Τράπεζα 0530400309382) και του Χαμόγελο του Παιδιού.
Η πολιτική κηδεία το Σάββατο 31 Μαρτίου και ώρα 12.00 στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, δημοσία δαπάνη.
Βιογραφικό Γιάννη Μπανιά
Γεννήθηκε στους Μελισσουργούς Άρτας στις 27-9-1939.
Πτυχιούχος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Στη δεκαετία του ’50 δραστηριοποιείται στους μαθητικούς αγώνες για το Κυπριακό.
Φοιτητής στο Γκρατς Αυστρίας από το 1957 αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική δράση. Εκλέγεται στο ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Γκρατς. Την ίδια περίοδο γίνεται μέλος του παράνομου ΚΚΕ και του ΚΚ Αυστρίας. Για τη δράση του αυτή του αφαιρείται από τις ελληνικές αρχές το διαβατήριο και απελαύνεται στην Ελλάδα, όπου συνεχίζει τις σπουδές του στο ΕΜΠ.
Παίρνει ενεργό μέρος στους φοιτητικούς και δημοκρατικούς αγώνες για το 1 1 4 και το 15%. Εκλέγεται Γραμματέας της Σπουδάζουσας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και στο Προεδρείο του Κεντρικού Συμβουλίου της.
Η δικτατορία του 1967 τον βρίσκει στο στρατό, όπου υφίσταται ταλαιπωρίες για τα φρονήματά του. Μετά την απόλυσή του, αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση από τις γραμμές του «Ρήγα Φεραίου» και του «Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου» (ΠΑΜ). Συλλαμβάνεται και εξορίζεται στο Παρθένι της Λέρου. Μετά την πτώση της δικτατορίας δραστηριοποιείται πολιτικά στην προσπάθεια για την ενότητα της Αριστεράς που ονομάστηκε «Κίνηση των 77» και στη συνέχεια στο ΚΚΕ Εσωτερικού.
Παίρνει ενεργό μέρος στο συνδικαλιστικό κίνημα των μηχανικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ). Το 1974 εκλέγεται για 3 χρόνια Πρόεδρος της Αντιπροσωπίας του ΤΕΕ.
Μέλος της Κ.Ε και στη συνέχεια του Ε.Γ. του ΚΚΕ Εσωτερικού από το 1976 έως το 1981. Το 1982 εκλέγεται Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού. Μετά τη διάσπασή του το 1987, συνεχίζει τους κοινωνικούς και πολιτικούς του αγώνες από τις γραμμές του ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτική Αριστερά και στη συνέχεια, μέχρι σήμερα, της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Οικολογικής Αριστεράς (ΑΚΟΑ).
Από τα ιδρυτικά στελέχη και μέλος της Γραμματείας του «Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς», που υπήρξε προπομπός του ΣΥΡΙΖΑ.
Ενεργό μέλος στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης από τις γραμμές του «Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ».
Μέλος της Γραμματείας της «Πρωτοβουλίας για τη Συσπείρωση της Αριστεράς».
Υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών στις εκλογές της 7/3/2004 με το συνδυασμό «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς- Ενωτικό Ψηφοδέλτιο (ΣΥΡΙΖΑ).
Στις εκλογές του 2007 εκλέγεται βουλευτής ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τη θητεία του ασχολήθηκε με θέματα Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και πήρε μέρος σε αποστολές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Αίγυπτο, τη Γάζα, τη Μολδαβία.
Μέχρι πρόσφατα μετείχε στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ως συντονιστής της.
