Απολείπειν ο θεός Αντώνιον - Κωνσταντίνος Καβάφης

 

Απολείπειν ο θεός Αντώνιον

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’ ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές-
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ώς τελευταίαν απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΥΛΗ- ΚΑΚΟΥΛΗ 1.

 

Κάρολε ζεις, εσύ μας οδηγείς

 

Στους μεταγενέστερους - Μ. Μπρεχτ

 

  

 Στους μεταγενέστερους 

Αλήθεια, σε μαύρα χρόνια ζω!
Τα λόγια που δεν κεντρίζουν είναι σημάδι χαζομάρας.
Ένα λείο μέτωπο, αναισθησίας. Εκείνος που γελάει
Δεν έχει μάθει ακόμα
Τις τρομερές ειδήσεις.
Μα τι καιροί λοιπόν ετούτοι, που
Είν’ έγκλημα σχεδόν όταν μιλάς για δέντρα
Γιατί έτσι παρασιωπάς χιλιάδες κακουργήματα!

Αυτός εκεί πού διασχίζει ήρεμα το δρόμο
Ξέκοψε πια ολότελα απ’ τους φίλους του
Πού βρίσκονται σ’ ανάγκη.
Είναι σωστό: το ψωμί μου ακόμα το κερδίζω.
Όμως πιστέψτε με: Είναι εντελώς τυχαίο. Απ’ ό,τι κάνω,
Τίποτε δε μου δίνει το δικαίωμα να φάω ως να χορτάσω.

Έχω γλιτώσει κατά σύμπτωση. (Λίγο η τύχη να, μ’ αφήσει χάθηκα.)
Μου λένε: Φάε και πιες! Να ‘σαι ευχαριστημένος που έχεις!
Μα πως να φάω και να πιω, όταν
Το φαγητό μου τ’ αρπάζω από τον πεινασμένο, όταν
Κάποιος διψάει για το ποτήρι το νερό που έχω;
Κι ωστόσο, τρώω και πίνω.

Θα ‘θελα ακόμα να ‘μουνα σοφός.

Τ’ αρχαία βιβλία λένε τί είναι η σοφία:
Μακριά να μένεις απ’ τις επίγειες συγκρούσεις και δίχως φόβο
Τη λιγοστή ζωή σου να περνάς.
Θεωρούν σοφό ακόμα
Το δρόμο σου να τραβάς αποφεύγοντας τη βία
Στο κακό ν’ ανταποδίνεις το καλό
Να μη χορταίνεις τις επιθυμίες σου, αλλά να τις ξεχνάς.
Μου είναι αδύνατο να πράξω όλα τούτα:
Αλήθεια, σε μαύρα χρόνια ζω!

Ήρθα στις πόλεις την εποχή της αναστάτωσης
Όταν εκεί βασίλευε η πείνα.

Ήρθα μες στους ανθρώπους στην εποχή της ανταρσίας
Και ξεσηκώθηκα μαζί τους.

Έτσι κύλησε ο χρόνος
Που πάνω στη γη μου δόθηκε.
Το ψωμί μου το ‘τρωγα ανάμεσα στις μάχες.
Για να κοιμηθώ πλάγιαζα ανάμεσα στους δολοφόνους.
Αφρόντιστα δινόμουνα στον έρωτα
Κι αντίκριζα τη φύση δίχως υπομονή.

Έτσι κύλησε ο χρόνος
Που πάνω στη γη μου δόθηκε
Στον καιρό μου οι δρόμοι φέρνανε στη λάσπη.
Η μιλιά μου με κατέδιδε στο δήμιο.
Λίγα περνούσαν απ’ το χέρι μου. Όμως αν δεν υπήρχα
Οι αφέντες θα στέκονταν πιο σίγουρα, αυτό έλπιζα τουλάχιστον.
Έτσι κύλησε ο χρόνος
Που πάνω στη γη μου δόθηκε.
Οι δυνάμεις ήτανε μετρημένες. Ο στόχος
Βρισκότανε πολύ μακριά.
Φαινόταν ολοκάθαρα, αν και για μένα
Ήταν σχεδόν απρόσιτος.

Έτσι κύλησε ο χρόνος
Που πάνω στη γη μου δόθηκε.

Εσείς, που θ’ αναδυθείτε μέσ’ απ’ τον κατακλυσμό
Που εμάς, μας έπνιξε,
Όταν για τις αδυναμίες μας μιλάτε
Σκεφτείτε
Και τα μαύρα χρόνια
Που εσείς γλυτώσατε
Εμείς περνάγαμε, αλλάζοντας χώρες πιο συχνά από παπούτσια,
Μέσα από ταξικούς πολέμους, απελπισμένοι σα βλέπαμε,
Την αδικία να κυριαρχεί και να μην υπάρχει εξέγερση.

Κι όμως το ξέραμε:
Ακόμα και το μίσος ενάντια στην ευτέλεια
Παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά.
Ακόμα κ’ η οργή ενάντια στην αδικία
Βραχνιάζει τη φωνή. Αλλοίμονο, εμείς
Που θέλαμε να ετοιμάσουμε το δρόμο στη φιλία
Δεν καταφέρναμε να ‘μαστε φίλοι ανάμεσά μας.
Όμως εσείς, όταν θα ‘ρθει ο καιρός
Ο άνθρωπος να βοηθάει τον άνθρωπο
Να μας θυμάστε
Με κάποιαν επιείκεια

Σοσιαλισμός ή σουρταφερσισμός;

 

Από τη σκοπιά του σοσιαλισμού μας αφήνετε παγερά αδιάφ(θ)ορους.

Έλενα Ακρίτα / «Δεν θέλω παρέα με φασίστα – Δεν μπορώ να περπατήσω μ’ αυτόν που λέει τον Ζακ πρεζόνι»

«Θέλω να είμαι μια γροθιά με τους ανθρώπους που σκέφτονται ελεύθερα, με τους άλλους ούτε καλημέρα» τόνισε σε συνέντευξή της η δημοσιογράφος και συγγραφέας

Έξω από τα δόντια τα είπε η Έλενα Ακρίτα σε συνέντευξή της στον Γρηγόρη Αρναούτογλου στο «The 2Night Show».

«Θέλω να είμαι μια γροθιά με τους ανθρώπους που σκέφτονται ελεύθερα, με τους άλλους ούτε καλημέρα. Δεν θέλω να κάνω παρέα με τον φασίστα, ούτε τον ομοφοβικό» υπογράμμισε η δημοσιογράφος και συγγραφέας, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι δεν θέλει «σκατόψυχους και τοξικούς ανθρώπους» στη ζωή της. «Δεν μπορώ να περπατήσω μαζί με τον αυτόν που λέει τον Ζακ, πρεζόνι», τόνισε.

Χημικά στην κινητοποίηση των φοιτητών

https://www.avgi.gr/koinonia/376680_himika-stin-kinitopoiisi-enantia-sta-shedia-kerameos-hrysohoidi

Και «αύρα» έφερε η ΕΛΑΣ για να διαλύσει τη συγκέντρωση ενάντια στο αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο των υπουργείων Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη

Με χημικά και προπηλακισμούς επιχείρησε η αστυνομία να διαλύσει τη δυναμική κινητοποίηση φοιτητών στο κέντρο της Αθήνας, που λένε «όχι» στο αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη. Ένα νομοσχέδιο, με το οποίο θεσμοθετείται νέο πειθαρχικό δίκαιο που προβλέπει μέχρι για διαγραφές φοιτητών, ενώ συγκροτείται νέο αστυνομικό σώμα εντός των πανεπιστημιών.

Μόλις επιχείρησαν να κατέβουν από τον πεζόδρομο της πλατείας Κοραή και να πραγματοποιήσουν πορεία, οι φοιτητές δέχθηκαν επίθεση με χημικά από τους αστυνομικούς, οι οποίοι προσπάθησαν να απωθήσουν τους συγκεντρωμένους. Μάλιστα, εμφανίστηκε στη Σταδίου και «αύρα» της ΕΛΑΣ. Η κινητοποίηση, πάντως, συνεχίστηκε.