ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Η ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΕΑ
ΑΛΛΑ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΥΩΧΙΑΣ


Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΛΑΒΕΙ ΕΜΑΣ!

Δύο τρία πράγματα που με έκανε να σκεφτώ η Ελένη.

Η Ελένη Πορτάλιου, στη προχθεσινή της τηλεοπτική παρουσία, στην εκπομπή του Alter, έκανε την αρχή. Μέσα σε λίγα λεπτά μας αποκάλυψε τι σημαίνει αντιμνημονιακός ρεαλισμός, ριζοσπαστική αυτοδιοικητική παρουσία και στρατηγική απάντηση των τοπικών κοινωνιών στα ζητήματα της πόλης. Ο λόγος της μεστός και αποστομωτικός αλλά κυρίως παραγωγικός που απελευθερώνει ωφέλιμους συνειρμούς μιας καταπιεσμένης προγραμματικής σκέψης από το αδιέξοδο πολιτικό και οργανωτικό ζήτημα της αριστεράς μας,. Και εξηγούμαι αμέσως:

Ένα φθηνό και κοινωνικά ριζοσπαστικό πρόγραμμα μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με τις αξίες της αριστεράς και της κοινωνίας και όχι με τη δημοσιονομική πειθαρχία των αγορών. Πόσο φθηνή είναι η λειτουργία του δημοσίου και των δήμων που στηρίζεται σε ένα εκτεταμένο σύστημα υπεργολαβιών και αναδόχων; Τι θα σήμαινε σε εξοικονόμηση πόρων, για το δημόσιο, μια αξιοποίηση του παλαιού κτηριακού αποθέματος της πόλης η μια σοβαρή ανασύσταση των συνεργείων αυτεπιστασίας του δήμου; Πόσο θα μειωνόταν η διαφθορά του δημοσίου και η διαπλοκή του με επιχειρηματικά συμφέροντα αν ο δήμος παρήγαγε υποδομές και υπηρεσίες in house; Πόσο παραγωγικό και ποιοτικό δυναμικό αξιοποιείται με μια σταθερή σχέση εργασίας σε σχέση με αυτό που χάνεται σε μια σύμβαση υπηρεσιών του εμπορικού δικαίου;

Η ελευθερία κατακτά την ισότητα και η ισότητα αυξάνει την ποσότητα. Πόσα στρέμματα πρασίνου έχουμε ανά κάτοικο; Πόσα τετραγωνικά ελεύθερων χώρων ανά δημότη; Πόσες πολιτιστικές και αθλητικές υποδομές ανά τετράγωνο. Η διαίρεση είναι η πράξη σύστασης του ιδιωτικού αγαθού. Αντίθετα, το δημόσιο αγαθό είναι αυτό που προσφέρεται στη συνολική του διαθέσιμη ποσότητα στον καθένα ξεχωριστά. Δεν επιμερίζεται! Μόνο που για να χρησιμοποιούμε με ίσο τρόπο τη συνολική διαθέσιμη ποσότητα των δημόσιων αγαθών πρέπει να έχουμε ελεύθερη πρόσβαση, φθηνή και άνετη μετακίνηση και κυρίως πολλαπλούς τρόπους διεκδίκησης. Η συμμετοχή και η διεκδίκηση, η ελευθερία έκφρασης των αναγκών μας είναι αυτό που χαρακτηρίζει κάτι ως δημόσιο αγαθό και όχι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του και ο τρόπος επιμερισμού του που συνήθως είναι άνισος.

Για μια πολιτική συγκατοίκησης στη πόλη και όχι για μια μεταναστευτική πολιτική. Δεν υπάρχει λόγος μια αριστερή αυτοδιοικητική οντότητα και μια κινηματική συλλογικότητα να ασχοληθεί με την εγκληματικότητα και την μεταναστευτική πολιτική. Θα πρέπει να επιτεθούμε σε όλες τις άλλες παρατάξεις είτε είναι αριστερές, είτε είναι δεξιές, θα πρέπει να αποκαλύψουμε το λάθος τους ή τον ρατσισμό τους, κρυφό η φανερό, ομολογημένο η ανομολόγητο, κλασικό η διαφορικό.
Η μεταναστευτική πολιτική εθνική η ευρωπαϊκή δεν λύνει την εγκληματικότητα γιατί είναι μια πολιτική συνόρων και διαχείρισης πληθυσμιακών ροών. Το κίνημα πόλης ασχολείται με την συγκατοίκηση, την εγγύτητα, την ανοικτότητα. Θα πρέπει να το πούμε με χιλίους τρόπους πως η βελτίωση των συνθηκών συγκατοίκησης προσδίδει δυναμισμό στη πόλη. Ο δυναμισμός των πολεοδομικών «κυττάρων» εκκινεί έναν ενάρετο κύκλο και όλα τα υπόλοιπα ακολουθούν.

Θα πρέπει λοιπόν να ξεκινάμε τον πολιτικό μας λόγο με μια σφοδρή επίθεση στη κυβέρνηση, στο μνημόνιο και στον Καλλικράτη. Και αμέσως μετά ας τους βομβαρδίζουμε με στρατηγικά και θεμελιωμένα αιτήματα επί του θέματος. Δεν θα τα δεχθούν αλλά δεν θα έχουν και τι να απαντήσουν. Τα προσχήματα θα έχουν τελειώσει. Ας τους αποστομώσουμε όπως η Ελένη!

ΚΑΝΕ ΜΑΣ ΚΙ ΑΛΛΑ, ΓΙΩΡΓΟ!

Η golden κα Κατέχη του Υπουργείου Παιδείας

28/09/2010 - 15:14

 

Στεφανάκου Π.

Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από την  ΑΥΓΗ,  28/09/2010

Η Λίντα Κατέχη, πρύτανης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Davis, γνωριμία, προφανώς, του Γ. Πανάρετου από το πολυήμερο ταξίδι γνωριμίας του με τα καλιφορνέζικα ιδρύματα, αναλαμβάνει συντονίστρια της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής για τα πανεπιστήμια που συγκρότησε ο Γ. Παπανδρέου. Αυτή η Επιτροπή θα αναλάβει ρόλο συμβούλου της κυβέρνησης για τη μετάλλαξη του πανεπιστημίου και την πάταξη της διαφθοράς και της συναλλαγής που, κατά τον Γ. Παπανδρέου, ευδοκιμεί στα πανεπιστήμια.

Το πρόβλημα για τον κ. Παπανδρέου είναι ότι το όνομα της σοφής συντονίστριας της Επιτροπής, που θα επιτελέσει αυτό το σωτήριο έργο, έχει εμπλακεί σε σκάνδαλο σχετικό με εγγραφές φοιτητών. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Chicago Tribune, στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, όπου η κ. Κατέχη ήταν κοσμήτορας και αντιπρύτανης ακαδημαϊκών υποθέσεων, γράφτηκαν την τελευταία πενταετία εκατοντάδες φοιτητές με βασικό εφόδιο τις πολιτικές διασυνδέσεις των οικογενειών τους και όχι τα προσόντά τους.

Το όνομα της κ. Κατέχη, σύμφωνα με το δημοσίευμα, εμφανίστηκε περίπου 50 φορές σε έγγραφα με "προβληματικές εγγραφές" που εξέτασε η εφημερίδα. Η κ. Κατέχη από τη μία δήλωσε άγνοια για την ύπαρξη λίστας με παιδιά ενός... ανώτερου θεού, αλλά από την άλλη είπε ότι τέτοια λίστα διαχειρίζονταν ανώτεροί της. Όμως, αποκαλύφθηκε ότι τις αιτήσεις των φοιτητών με μπάρμπα στην αμερικάνικη Κορώνη διαχειρίζονταν υφιστάμενοί της.

Αντικείμενο διαμάχης είναι όμως και ο παχυλός μισθός της κ. Κατέχη, που προκάλεσε και την παρέμβαση του πολιτειακού γερουσιαστή Leland Yee. Η κ. Κατέχη είναι η golden woman του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας με ετήσιες αποδοχές ύψους 400.000 δολαρίων και μάλιστα την ώρα που αυξάνονται αστρονομικά τα δίδακτρα φοίτησης. Και δεν είναι μόνο ο μισθός, αλλά και οι άλλες πρόσθετες παροχές που προκαλούν αντιδράσεις στην Καλιφόρνια. Η κ. Κατέχη λαμβάνει επίδομα μετακίνησης ύψους 100.000 δολαρίων, δωρεάν οικία, 9.000 δολάρια τον χρόνο για τα έξοδα αυτοκινήτου, ένα γενναιόδωρο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πακέτο, στεγαστικό δάνειο με χαμηλό επιτόκιο καθώς και μια μόνιμη θέση στο πανεπιστήμιο μετά το τέλος της θητείας της ως πρύτανης.

Μάλιστα, η πρόσληψη της κ. Κατέχη με όλα αυτά τα ατού και τα μπόνους έγινε την ημέρα που το πανεπιστήμιο αποφάσιζε αύξηση των διδάκτρων κατά 9,3%.

Οι άλλοι "σοφοί" που απαρτίζουν την Επιτροπή είναι:

David Naylor (Καναδάς), πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Toronto.

Gavin Brown (Αυστραλία), πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ.

Gudmund Hernes (Νορβηγία), πρώην υπουργός Παιδείας και Έρευνας, πρώην υπουργός Υγείας και πρόεδρος του διεθνούς Συμβουλίου Κοινωνικών Ερευνών.

James J. Duderstadt (ΗΠΑ), επίτιμος πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Michigan.

Jo Ritzen (Ολλανδία), πρώην υπουργός Παιδείας και πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ.

John Sexton (ΗΠΑ), πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Patrick Aebischer (Ελβετία), πρόεδρος του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στη Λωζάννη.

Lap-Chee Tsui (Hong Kong), πρύτανης και πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Hong Kong.

 

ΑΠΟ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ, ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΔΝΤ. ΒΑΡΕΛΙ ΔΙΧΩΣ ΠΑΤΟ!

Σάλος από τις δηλώσεις Παναγόπουλου για Μνημόνιο, κυβέρνηση, απεργίες

 

Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/09/2010

• previous

Το Μνημόνιο είναι μια τετελεσμένη υπόθεση, εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν, η ΓΣΕΕ δεν θα απεργήσει το επόμενο διάστημα, φέρεται να υποστήριξε σε συνέντευξή του στο Ρόιτερ ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Γ. Παναγόπουλος, προκαλώντας τεράστιες αντιδράσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, ακόμα και στις τάξεις της ΠΑΣΚΕ.

Αυτόνομη Παρέμβαση: Μνημονιακός συνδικαλισμός!

Χθες με νεότερες δηλώσεις, υποστήριξε ότι οι δηλώσεις του διαστρεβλώθηκαν σκόπιμα από δημοσιογράφο, ωστόσο οι διευκρινίσεις του σχετικά με το Μνημόνιο και τις απεργίες, δεν αλλάζουν σοβαρά τα όσα υποστήριξε στο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων.
«Έχουμε κάνει πάρα πολλές κινητοποιήσεις. Όμως, σκληρές πολιτικές, αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο, εφαρμόστηκαν και ορατές πολιτικές, εναλλακτικές λύσεις δεν φαίνεται να υπάρχουν» δήλωσε στο Ρόιτερ ο Γ. Παναγόπουλος, ενώ χθες επανέλαβε: "Σκληρές πολιτικές, αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο εφαρμόστηκαν και ορατές πολιτικές εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν». H διαφωνία μου με το Μνημόνιο δε σημαίνει ότι υποχρεούμαι να συμφωνήσω ότι υπάρχει ορατή εναλλακτική κυβερνητική λύση". Η ουσία, αν ισχύουν οι δηλώσεις του στο Ρόιτερ όπως αποδόθηκαν, είναι ότι ο επικεφαλής της ΓΣΕΕ δεν βλέπει κάποια εναλλακτική πολιτική έναντι του Μνημονίου, όχι αναγκαστικά κυβερνητική, παρά τη σαφήνεια των θέσεων για μια άλλη πολιτική με επίκεντρο την ανάπτυξη και την αναδιανομή που εξέφρασε πρόσφατα μέσω της ετήσιας έκθεσής του το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Το Μνημόνιο αφορά το Δημόσιο;
Επίσης η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι "δεν θα υπάρξουν απεργίες το επόμενο διάστημα", η διαφοροποίησή του σχετικά με την απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 7 Οκτώβρη (ενόψει της εκδίκασης της αγωγής κατά του Μνημονίου στο ΣτΕ), αλλά και η αναφορά ότι "οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν υποστεί μεγάλες μισθολογικές μειώσεις και την πιο βίαιη επίθεση στα δικαιώματά τους, αλλά δεν μπορούμε να τους ακολουθήσουμε μια και τα αιτήματα που τίθενται δεν είναι αυτά που τίθενται στον ιδιωτικό τομέα", μεγαλώνει το χάσμα στο συνδικαλιστικό κίνημα, ενώ δείχνει να αγνοεί (;) την τελική επίθεση που ετοιμάζουν κυβέρνηση και τρόικα σε συμβάσεις, μισθούς και εργασιακές σχέσεις πρωτίστως στις ΔΕΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα.

Χθες πάντως και ενόψει της Πανευρωπαϊκής Κινητοποίησης της 29ης Σεπτεμβρίου Συνδικάτα και Ομοσπονδίες προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, παρά το γεγονός ότι τα ελληνικά συνδικάτα με κύρια ευθύνη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ περιορίζονται σε συλλαλητήριο (πλ. Κλαυθμώνος) και παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της Ε.Ε. στην Αθήνα. Η ΟΕΝΓΕ κήρυξε ήδη 24ωρη απεργία, ενώ και οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ (ΟΜΥΛΕ) προχωρούν σε στάση εργασίας από τις 7.00 έως τις 10.00.

Αυτόνομη Παρέμβαση: Μήνυμα παραίτησης και ηττοπάθειας
Αναφορικά με τις δηλώσεις Παναγόπουλου, η Αυτόνομη Παρέμβαση με ανακοίνωσή της τονίζει: "Το αξιοπρόσεκτο της δήλωσης δεν είναι τόσο για το εάν ή όχι θα πραγματοποιηθεί απεργιακή κινητοποίηση στο επόμενο διάστημα, αλλά είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει στο εξωτερικό μέσω του συγκεκριμένου πρακτορείου ειδήσεων, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και κατ΄ επέκταση στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι έχουν πλέον παραιτηθεί από τις αρχικές τους αντιδράσεις απέναντι στο Μνημόνιο και έχουν προσχωρήσει σε λογικές εργασιακής ειρήνης.
Επιπλέον, πρόκειται για ένα απαράδεκτο μήνυμα, τόσο προς το εσωτερικό των συνδικάτων όσο και προς τους εργαζόμενους στην Ελλάδα, ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις απέναντι στο Μνημόνιο και ότι θα πρέπει να συμφιλιωθούν με την ιδέα της παραίτησης, της ηττοπάθειας και της απαισιοδοξίας. Ζητά πρακτικά από το σ.κ. να απορροφηθεί από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τους συνδικαλιστές να κλειδώσουν τη σκέψη τους, να ακινητοποιήσουν το μυαλό τους και να σταματήσουν τη δράση τους.
Το μήνυμα αυτό δεν πρόκειται να βρει πρόθυμους αποδέκτες εντός των συνδικάτων. Καθημερινά πια, εκατοντάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από ιδεολογικές πολιτικές και παραταξιακές αναφορές, στέκονται όρθιοι μαχητές, όπου με αισιοδοξία και αξιοπρέπεια δίνουν καθημερινά μέσα στους χώρους δουλειάς τη μάχη απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία των απολύσεων και των κάθε είδους αυθαιρεσιών. Για εμάς δεν χωρά άλλη καθυστέρηση. Ο κυβερνητικός και μνημονιακός συνδικαλισμός δεν μπορεί να υπάρχει μέσα στη ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα. Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει τώρα με ευθύνη όλων μας, η συγκρότηση ενός νέου ριζοσπαστικού, ταξικού, ενωτικού και πλειοψηφικού ρεύματος, του μόνου ικανού να σταθεί αντίβαρο στη νεοφιλελεύθερη μνημονιακή λαίλαπα, να διαμορφώσει τώρα μια δυνατή κοινωνική άμυνα και να διεκδικήσει εναλλακτικές λύσεις".

Φεστιβάλ: H "Εποχή" της αλληλεγγύης (24-25/9, Θησείο)

Την Παρασκευή 24 και το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Θησείο, στο διήμερο εκδηλώσεων της «Εποχής».
Σ' ένα πρωτότυπο εργαστήρι και ταυτόχρονα σε μια γιορτή της αλληλεγγύης. Για να γνωρίσουμε από κοντά όλες τις μικρές και μεγάλες πρωτοβουλίες, που επιχειρούν να οργανώσουν μια αλληλέγγυα οικονομία, μια αλληλέγγυα επιστήμη, μια αλληλέγγυα τέχνη.
Για να ενισχύσουμε με τη συμμετοχή μας όλα όσα ήδη υπάρχουν αλλά και για να προτείνουμε και να οργανώσουμε κι άλλα. Για να υφάνουμε την κλωστή που θα συνδέσει ευαισθησίες και δράσεις σ' ένα ανταγωνιστικό κοινωνικό σχέδιο, που θα απαντά στην κρίση προστατεύοντας τους αδύναμους και τους πολλούς αλλά ταυτόχρονα και υποχρεώνοντας -επιτέλους- αυτούς που πραγματικά ευθύνονται να πληρώσουν. Ένα σχέδιο που θα διαμορφώνει αγωνιστική συνείδηση στους πολλούς. Που θα αποδεικνύει πόσο σπουδαίο είναι να δρας συλλογικά, να συμμετέχεις, να μην καταναλώνεις άκριτα, να ανακυκλώνεις.
Και κάτι ακόμη. Ώριμη πια η ανάγκη, μαζί με την ελπίδα, να επιστρέψει και η αριστερά. Να επιστρέψει στην αναζήτηση μιας αγωνιστικής συνείδησης και ταυτότητας, που θα αποκτήσει στις μικρές και μεγάλες μάχες των δρόμων και όχι μιας ανούσιας προσωρινής προβολής, μιας δημοφιλίας του συρμού, υποθηκευμένης στις προτεραιότητες και τα συμφέροντα του τηλεοπτικού και πολιτικού κατεστημένου.
Γι' αυτούς και για άλλους πολλούς λόγους από νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής, από τις 7 μ.μ. γεμίζουμε το Θησείο.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου:
7.30 μ.μ. (χώρος συζητήσεων) Συζήτηση «Ανιχνεύοντας το κοινωνικό και πολιτισμικό τοπίο στην εποχή της κρίσης» με τους: Νικόλα Σεβαστάκη, Πέτρο Λινάρδο - Ρυλμόν, Τζίνα Πολίτη,Θανάση Μήνα

9 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Stand up comedy με τον Θωμά Τσαλαπάτη
10 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Σπύρος Γραμμένος & the Meatballmakers
11 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Take Τhe Μoney and Run

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου:

7.30 μ.μ. (χώρος συζητήσεων) «Εργαστήρι ανταλλαγής εμπειριών ομάδων αλληλέγγυας δράσης» με εισηγήτρια την Ελένη Πορτάλιου, επικεφαλής του ψηφοδελτίου «Ανοιχτής Πόλης» και δημοτική σύμβουλο καθώς και με εκπροσώπους ομάδων αυτοοργάνωσης από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Δήλωσαν ήδη συμμετοχή: Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ρεθύμνου, Terra Verde, Αγορά Κυψέλης, YRE, indiegroundradio, Κυριακάτικο σχολείο μεταναστών, Πίσω θρανία, Σχολείο Μεταναστών Πειραιά, Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, Δράση για την Ελευθερία, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Δίκτυο Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Βιοκαλλιεργητές Λαϊκών Αγορών, Διόδια-stop, Επιτροπές Ακρίβεια-stop, Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι Κέρκυρας, περιοδικό Monumenta, Σκόρος, Συσσίτια Σπλάντζιας (Χανιά), Ακαδημία Πλάτωνος, Οβολός, Αυτοοργάνωση πολιτών Ηλιούπολης, Ν. Κόσμος «Λόφος Λαμπράκη»
8.30 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Θεατρική παράσταση «Σωφρονιστική αποικία» του Φραντς Κάφκα από την ομάδα «Σημείο μηδέν»
10 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Λεωνίδας Μαριδάκης & the Circus band
11 μ.μ. (κεντρική σκηνή) Τhe Last Drive

Και τις δύο ημέρες, στην ταβέρνα της γιορτής, ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια με τους "ΧΨ" και τον Γιώργο Μανιάτη και τον Κώστα Ζουλιάτη

Είσοδος ελεύθερη

ΣΑΒΒΑΤΟ 18/9, 12 ,ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ -ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Λίγες μέρες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς χιλιάδες διδακτικές ώρες χάνονται εξαιτίας της έλλειψης εκπαιδευτικών. Το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να καλύψει τα κενά με αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου –υπαμειβόμενους, ανασφάλιστους, με ημερομηνία λήξης– με μετακινήσεις εκπαιδευτικών από δευτεροβάθμια σε πρωτοβάθμια, με αναθέσεις επιπλέον ωρών σε παραπάνω από ένα σχολεία και υπερωρίες των μόνιμων εκπαιδευτικών.

Λίγες μέρες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν είναι λίγες οι τάξεις με 28 μαθητές ανά τμήμα, με τα ολοήμερα να υπολειτουργούν, τα αντισταθμιστικά προγράμματα να έχουν καταργηθεί.

Λίγες μέρες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς και οι εκπαιδευτικοί καλούνται να δουλέψουν με λιγότερα χρήματα και οι γονείς να βάλλουν το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη ακόμα και για βιβλία και θέρμανση.

ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΔΕ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

Όχι στο νέο σχολείο του μνημονίου και του ΔΝΤ

Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί στο δημόσιο σχολείο. Όχι στην ελαστική εργασία.

Όχι στο κλείσιμο σχολείων και τις συμπτύξεις τμημάτων

Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλους

Καλούμε όλους τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και αδιόριστους, τους γονείς και τους μαθητές το Σάββατο, 18/9, 12 στο Σύνταγμα σε μια μαζική κινητοποίηση – διαμαρτυρία.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Η ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΚΟΝΙΖΕΙ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΤΗΣ

Ποια δύναμη είναι εναντίον των Ηγετών;

Η "Πανουργία του Λόγου" του Έγελου αποτελεί μια σύλληψη του "πνεύματος" της ιστορίας. Όποια και αν είναι η κίνηση των ηγετών στη "σκακιέρα" της πολιτικής, η "Πανουργία του Λόγου" θα εφαρμόσει τα δικά της σχέδια. Όχι σαν ένα "σκοτεινό" πλάνο που εκπορεύεται από κάποιο Ιερατείο, αλλά σαν μια αντικειμενική κίνηση. Η ιστορία δεν είναι με το μέρος κανενός, μόνο που αν θέλουμε να μας "ευνοήσει" κάποτε, θα πρέπει να αρχίσουμε να την "περιγράφουμε" κάπως.

Μανόλης Αναγνωστάκης - αφιερωμένο με οργή στους "ηγέτες-επιβήτορες" της Αριστεράς

Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!

Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας
Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε
Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.
Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη
Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα
Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;
Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στὰ ψέματα παίζαμε!

ΦΤΙΑΧΝΕΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΒΡΑΧΥ)ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΚΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΙ ΠΑΡΕΕΣ

«Ασήμαντη Αριστερά»;

Tου Παντελη Μπουκαλα
«Ασήμαντη» χαρακτήρισε την Αριστερά ο κ. Αλέκος Αλαβάνος, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του στην περιφέρεια Αττικής. Πρόσωπα και πράγματα γνωρίζει και δικαίωμα απόλυτο έχει να αποδίδει οποιουσδήποτε χαρακτηρισμούς. Αν έχει και δίκιο είναι προς συζήτηση, μια συζήτηση ωστόσο που, έτσι όπως επιβλήθηκαν οι προσωποποιημένες αντιπαλότητες, δεν φαίνεται να γίνεται με τους πολιτικότερους και ιδεολογικότερους των όρων στον μέχρι διαλύσεως κατακερματισμένο χώρο της Αριστεράς, που κάποτε αρκούσε να την ονομάσεις Ανανεωτική για να δώσεις το στίγμα της· τώρα πια πρέπει να προσδιορίσεις τον επικεφαλής (τον κ. Τσίπρα, τον κ. Αλαβάνο, τον κ. Κουβέλη) για να καταλάβει ο συνομιλητής σου σε ποια μερίδα, κόμμα ή μέτωπο αναφέρεσαι.
Είναι ένα ερώτημα άλλωστε πόσοι, ακόμα και ψηφοφόροι του, θυμούνται τον ακριβή τίτλο του αρχικού Συνασπισμού (της Αριστεράς και της Προόδου) και της μετεξέλιξής του (της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας) και πόσοι έχουν τη γνώση και την υπομονή να χαρτογραφήσουν λεπτομερώς τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και τις υποομάδες κάθε συνιστώσας. Από αμήχανη μελαγχολία μάλλον παρά από πρόθεση ειρωνική, κάμποσοι, μπροστά σε μια πολυδιάσπαση που εκτραχύνει τη γλώσσα, γεγονός που ματαιώνει εν τη γενέσει της οποιαδήποτε δοκιμή συνεννόησης, φέρνουν στο νου τους την εξαιρετική ταινία των Μόντι Πάιθονς «Ενας προφήτης μα τι προφήτης», όπου, σχεδόν αδιαφορώντας για τους Ρωμαίους, το Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης σφάζεται με το Απελευθερωτικό Μέτωπο της Παλαιστίνης, και τα δυο μαζί με το Μαχητικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, και βέβαια με το Σφόδρα Μαχητικό Απελευθερωτικό Μέτωπο.
Αν λοιπόν η ανανεωτική Αριστερά, στην οποία κάποια στιγμή προσχώρησε και κατόπιν ηγεμόνευσε ο κ. Αλαβάνος, κατάντησε «ασήμαντη», κάθε άλλο παρά ασήμαντο μπορεί να θεωρηθεί το μερίδιο ευθύνης των ηγετών της - όλων. Ωφέλιμη ως εκ τούτου (ή μάλλον κάτι σπουδαιότερο: άκρως αναγκαία) θα ήταν η αυτοκριτική - επίσης όλων. Αλλά όχι με τον απολιτικό και προσχηματικό τρόπο που συνηθίζεται στο ΚΚΕ, τον τελικό νικητή του ενδοαριστερού μικροεμφυλίου.

Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός

«Δεν έχουμε ανεργία, το νοίκι 15 ευρώ το μήνα»

Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΥΛΗ

«Η οικονομική κρίση είναι μια μεγάλη απατεωνιά, η μεγαλύτερη στην ιστορία του καπιταλισμού. Το ΔΝΤ είναι μια σπηλιά με ληστές. Αυτοί είναι οι φταίχτες για ό,τι γίνεται - για την ανισότητα που υπάρχει στον κόσμο», υποστηρίζει ο Ισπανός Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, ο επί 31 χρόνια κομμουνιστής δήμαρχος της Μαριναλέντα.

«Το όνειρό μου είναι να δημιουργήσω μια κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς πλούσιους και φτωχούς», λέει ο 55χρονος δήμαρχος Βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για να συμμετάσχει στο φεστιβάλ «άμεσης δημοκρατίας» που διοργανώνουν αντιεξουσιαστικές κινήσεις, στο πλαίσιο της 75ης Δεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης.
Η Μαριναλέντα, στην επαρχία της Ανδαλουσίας, είναι μια κοινότητα 2.700 κατοίκων που δεν αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας. Οι κάτοικοι ανήκουν στον τοπικό συνεταιρισμό και εργάζονται 6,5 ώρες την ημέρα έχοντας όλοι το ίδιο ημερομίσθιο (45 ευρώ), ανεξάρτητα αν απασχολούνται στους αγρούς ή στο τοπικό εργοστάσιο μεταποίησης των προϊόντων. Τα έσοδα δεν μοιράζονται αλλά επενδύονται στον συνεταιρισμό για να δημιουργηθούν νέες δουλειές. Στο χωριό δεν υπάρχει παπάς και αστυνομικός, ενώ η ενοικίαση ενός σπιτιού στοιχίζει 15 ευρώ τον μήνα.
«Το όνειρό μου είναι να δημιουργήσω μια κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς πλούσιους και φτωχούς», λέει ο 55χρονος δήμαρχος, στη συνέντευξή του στην «Ε».
Η οικονομική κρίση των ημερών είναι τεχνητή ή πραγματική; Δηλαδή χρεοκόπησαν τα νοικοκυριά ή είναι ένα ακόμη τέχνασμα του κεφαλαίου;
«Η οικονομική κρίση είναι μια μεγάλη απατεωνιά, η μεγαλύτερη στην ιστορία του καπιταλισμού. Οι "μηχανικοί" των τραπεζών δίνουν δάνεια ακόμη και σε εταιρείες που δεν μπορούν να τους επιστρέψουν τα χρήματα. Υπάρχουν 55 δισ. δολάρια δανείων χωρίς αντίκρισμα. Γι' αυτό και σ' αυτή την κρίση υπάρχουν θύτες και θύματα».
Εχει επηρεάσει τη Μαριναλέντα η παγκόσμια οικονομική κρίση; Αν ναι, πώς; Αν όχι, γιατί;
«Βέβαια και την έχει επηρεάσει, όπως όλο τον πλανήτη, αλλά πολύ λιγότερο. Γιατί εμείς απαντάμε με δικά μας μέσα στην κρίση. Εχουμε διπλασιάσει τη δημόσια επένδυση και πετύχαμε να δουλεύει όλος ο κόσμος».
Η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση. Θεωρείτε ότι μπορεί να αναγεννηθεί; Και πώς; Η οικονομική βοήθεια των χωρών της ευρωζώνης και η ένταξή της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιστεύετε ότι θα τη βοηθήσουν να αναστηθεί οικονομικά;
«Το ΔΝΤ είναι σπηλιά με ληστές. Αυτοί είναι οι φταίχτες για ό,τι γίνεται - για την ανισότητα που υπάρχει στον κόσμο. Θα έρθουν να κλέψουν τη χώρα και να την κάνουν ακόμη φτωχότερη. Και να δώσουν πλεονέκτημα σε λίγους. Το σημερινό σύστημα είναι ένας απόλυτος παραλογισμός. Πρέπει η ελληνική πολιτεία να βρεθεί στην υπηρεσία των φτωχών. Η εθνικοποίηση των τραπεζών και η παροχή κατοικίας από το κράτος προς όλους τους πολίτες είναι μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι θύτες που μας οδήγησαν σ' αυτή την κρίση πρέπει να... επιβραβευθούν».
Η έννοια της δημοκρατίας υφίσταται στις μέρες μας; Θεωρείτε ότι η άμεση δημοκρατία αποτελεί απάντηση στην κρίση;
«Οχι, δεν υπάρχει. Είναι μια φάρσα. Στη σημερινή δημοκρατία ο λαός δεν έχει δύναμη. Είναι μια δημοκρατία της μπουρζουαζίας. Η 5η ελευθερία είναι η ελευθερία τού να κλέβεις, και αυτή είναι η μοναδική ελευθερία, όπως λέει ο Τσόμσκι. Να πάμε σε μια δημοκρατία των εργατών και του λαού, σε μια δημοκρατία με δύο πόδια: πολιτική δημοκρατία αλλά και οικονομική δημοκρατία. Η πολιτική δημοκρατία χωρίς οικονομική δημοκρατία είναι ένα πολύ μεγάλο ψέμα».
Η Αριστερά δείχνει να έχει χάσει τον βηματισμό της - βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις. Μπορεί να απαντήσεις στις νέες προκλήσεις;
«Ναι, αλλά με διαφορετική μορφή απ' αυτήν που γνωρίζουμε στην Ευρώπη. Μια Αριστερά που να είναι ικανή να αντιμετωπίσει τον καπιταλισμό και να εφαρμόσει κοινωνική αλληλεγγύη. Εκεί που ο άνθρωπος και οι ανάγκες του θα είναι το κέντρο όλης της οικονομικής ενέργειας. Μια ηθική Αριστερά που ζει όπως μιλάει».
Είναι η Μαριναλέντα μια ιδεώδης κοινωνία;
«Πιστεύω ότι ποτέ δεν θα φτάσουμε στο ιδανικό. Είναι ένας δρόμος όμως που πρέπει να διανύσουμε».
Αν είναι πετυχημένη η πολιτική σας γιατί δεν εφαρμόζεται και σε άλλες πόλεις της Ισπανίας;
«Πραγματικά σε άλλα μέρη της Ανδαλουσίας, εκεί όπου το συνδικάτο έχει δύναμη, έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε γη και να έχουμε κάνει κινήσεις ανάλογες όπως αυτές της Μαριναλέντα. Το αγροτικό συνδικάτο μας έχει 30.000 μέλη και πολλά δημαρχεία. Δεν είναι μια εύκολη κατάκτηση όπως και να το κάνεις, αλλά μια μάχη πολλών αγώνων».
Οπως παρατηρεί ο Βρετανός ιστορικός Ερικ Χομπσμπάουμ, «από την εποχή των επαναστάσεων περάσαμε στην εποχή των αυτοκρατοριών και από κει στην εποχή των άκρων». Σήμερα σε ποια εποχή βαδίζουμε;
«Είναι η εποχή στην οποία ο μόνος υπάρχων θεός είναι το χρήμα. Ενας θεός που χρειάζεται γενοκτονίες σ' όλο τον πλανήτη, που συνεχίζει να παράγει πολέμους και 70.000 νεκρούς - δολοφονημένους από την πείνα, κάθε μέρα».
* Ευχαριστούμε για τη μετάφραση την Ηλέκτρα Μπεθυμούτη και την Ελένη Γενναδίου. *