Αλ. Τσίπρας στην Άρτα: Ξεμπερδεύουμε οριστικά με το παλιό και κερδίζουμε το αύριο

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες, είναι μεγάλη χαρά μου που με υποδέχεστε για άλλη μια φορά εγκάρδια στην πόλη της Άρτας. Πέρασαν εφτά μήνες από εκείνη τη μεγαλειώδη υποδοχή και το ακόμα πιο συντριπτικό αποτέλεσμα που δώσατε, δίνοντας την ευκαιρία για πρώτη φορά στον τόπο να υπάρξει κυβέρνηση αριστεράς, αλλά και για πρώτη φορά πρωθυπουργός με καταγωγή από την Άρτα.

Θα θυμάστε ότι στο σύντομο χαιρετισμό μου εφτά μήνες πριν σας έδωσα μια υπόσχεση να ματώσουμε αν χρειαστεί για να πάψει πια ο λαός μας να ματώνει. Και κάναμε πράξη αυτή την υπόσχεση.

Δώσαμε αγώνα σκληρό με δυνάμεις υπέρτερες, ασύμμετρες, δεν το βάλαμε κάτω, διεκδικήσαμε το δίκιο του ελληνικού λαού και αφήσαμε ένα δείγμα γραφής αυτούς τους εξήμισι μήνες που κυβερνήσαμε. Κάποιοι σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλοι είναι ίδιοι. Όμως, έχει πολύ μεγάλη διαφορά το δείγμα γραφής που αφήσαμε εμείς πίσω μας, όχι μόνο της σκληρής διαπραγμάτευσης σε σχέση με την άνευ όρων παράδοση των προηγούμενων, αλλά και όσα πράξαμε με τη θηλιά στο λαιμό επί εξήμισι μήνες.

Και πράγματι, ο νόμος που υλοποιήσαμε για την ανθρωπιστική κρίση που δίνει τη δυνατότητα σε πάνω από 350 χιλιάδες ανθρώπους να έχουν ένα επίδομα σίτισης, το γεγονός ότι δώσαμε σε πάνω από 90 χιλιάδες οικογεένειες τη δυνατότητα να έχουν δωρεάν ρεύμα, 30 χιλιάδες οικογένειες επίδομα στέγασης,ο νόμος για τις 100 δόσεις στον οποίον εγγράφηκαν πάνω από  ένα εκατομμύρια φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις και έχουν μια ουσιαστική ανακούφιση από τα υπέρογκα χρέη. Το γεγονός ότι ανοίξαμε παράθυρο για την επαναφορά των εργασιακών σχέσεων και σταματήσαμε τα σχέδια για ομαδικές απολύσεις. Το γεγονός ότι αποκαταστήσαμε τις μεγάλες αδικίες και επαναπροσλάβαμε καθαρίστριες, σχολικούς φύλακες, εκπαιδευτικούς, τους πανεπιστημιακούς υπαλλήλους. Όλα αυτά είναι δείγμα γραφής και μάλιστα σε συνθήκες ασφυξίας.

Όλοι γνωρίζουμε πια ότι υπήρξαν σχέδια σκοτεινά από την πρώτη στιγμή ώστε αυτή η ανάσα, η ανάταση που δέχτηκε ο ελληνικός λαός, αυτή η μεγάλη πολιτική αλλαγή να είναι μια μικρή παρένθεση στην ιστορία του τόπου και να συνεχιστεί το φαύλο σύστημα της διαπλοκής, της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας, της αδικίας. Όμως, ο ελληνικός λαός θα πει την τελευταία λέξη και ο ελληνικός λαός θα είναι ο κριτής. Αυτός θα αποφασίσει ποια κυβέρνηση και ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός. Όχι τα σκοτεινά δωμάτια της διαπλοκής, όχι τα σκοτεινά συμφέροντα μέσα και έξω από τη χώρα.

Και θέλω σήμερα να σας πω ότι το μήνυμα που έρχεται απ΄ άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα αλλά και το μήνυμα που στέλνετε σήμερα εσείς –και θα το στείλετε και στην κάλπη την μεθεπόμενη Κυριακή- είναι το μήνυμα ότι δεν θα είναι σύντομη παρένθεση η προσπάθεια που θα κάνουμε να ξαναστήσουμε τον τόπο σε στέρεα θεμέλια κοινωνικής δικαιοσύνης και προκοπής. Ξεμπερδεύουμε οριστικά με το παλιό και κερδίζουμε το αύριο. Γιατί το αύριο ανήκει σ΄ αυτούς που τολμούν, σ΄ αυτούς που αγωνίζονται κι εμείς οι Ηπειρώτες ξέρουμε να αγωνιζόμαστε και ξέρουμε ακόμα όταν μας ρίχνουν να σηκωνόμαστε και να συνεχίζουμε να παλεύουμε.

Νάστε σίγουροι, η Ήπειρος και η Άρτα θα έχει πρωθυπουργό για αρκετά χρόνια ακόμη και όχι μόνο για ένα εξάμηνο. Να είστε σίγουροι, φύγαμε για λίγες μέρες από το Μαξίμου για να επιστρέψουμε για αρκετά χρόνια, να δουλέψουμε σκληρά για να ξαναχτίσουμε την πατρίδα μας.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

 Η μεγάλη στιγμή έφτασε. Την Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου στον Άρειο Πάγο δεν κρίνεται μόνο η δουλειά των 595 καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών. Κρίνεται το απαράδεκτο μέτρο της διαθεσιμότητας συνολικά στο δημόσιο τομέα.

Έναν ολόκληρο χρόνο βρισκόμαστε στον δρόμο διεκδικώντας να πάρουμε πίσω τις δουλειές μας, να πάρουμε πίσω τις ζωές μας.

 Έναν ολόκληρο χρόνο γνωρίσαμε την πρωτόγνωρη αλληλεγγύη της κοινωνίας. Αυτός ο αγώνας είχε δίπλα του τους άνεργους, τους εργαζόμενους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τους συνταξιούχους, τη νεολαία. Ο καθένας και η καθεμία πρόσφερε πολλά.

 Αυτός ο αγώνας κατάφερε πολλά. Παρά τους τόνους λάσπης εναντίον μας. Παρά την άγρια καταστολή, που δεχθήκαμε.

 Αυτός ο αγώνας κέρδισε μια πρωτόδικη απόφαση. Αυτή την απόφαση, που μας δικαιώνει και ορίζει την άμεση επιστροφή στη δουλειά μας, η κυβέρνηση ζητά να αναιρεθεί από τον Άρειο Πάγο.

Εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε, ότι η Δικαιοσύνη σ' αυτή τη χώρα παραμένει ανεξάρτητη και ισχυρή. Και κυρίως υπερασπίζεται τους αδύναμους.

 Εμείς σηκώσαμε το γάντι.

 Ζητάμε:

• Την άρση της διαθεσιμότητας

• Την εφαρμογή της υπ'αρίθμ. 1584/2014 Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εργατικών Διαφορών), που κρίνει παράνομη τη διαθεσιμότητα και ορίζει την άμεση επιστροφή στις θέσεις εργασίας μας.

Διεκδικούμε δουλειά με αξιοπρέπεια για όλους και για όλες.

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε - Ο αγώνας των καθαριστριών θα νικήσει

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου - 9:30 π.μ. θα είμαστε όλοι και όλες στον Άρειο Πάγο.

Αθήνα, 19 Σεπτεμβρίου 2014

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ (iskra.gr)

(Κυρ. 17/08/14 – 13:48)

Του ΑΚΗ ΜΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ

Εφτά χρόνια ύφεσης και πέντε χρόνια συνεχούς μνημονιακής λεηλασίαςκαι κατεδάφισης έδειξαν ότι η Κυβέρνηση της Αριστεράς μόνο ως ώριμο φρούτο δεν μπορεί να προκύψει.

Όλες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι, παρά τη βαθιά κριση, παρακμή και χρεοκοπία των αστικών πολιτικών δυνάμεων δεν υπάρχει αυτόματος δρόμοςγια την αριστερή διακυβέρνηση ,η οποία μόνο ως σύνθετη, αξιόπιστη και ριζοσπαστική πολιτική πρωτοβουλία μεγάλης ανατροπής μπορεί ναπροέλθει.

Η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στο κρίσιμο Φθινόπωρο που έρχεται, βρίσκονται σε ένα ιστορικό μεταίχμιο. Ένα νέο άλμα στην πολιτική και κοινωνική επιρροή της Αριστεράς και ειδικότερα τουΣΥΡΙΖΑ, πολύ πιο δύσκολο από αυτό που τον έφερε στην αξιωματική αντιπολίτευση και σε πιοδύσκολες ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες, συνιστά τη μεγάλη πρόκληση της περιόδου, για την οποία μάλιστα ο χρόνος είναι ιδιαίτερα ασφυκτικός.

Η πρόκληση αυτή θέτει μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Αριστερά την ανάγκη νέων απαντήσεων.

Οι απαντήσεις αυτές δεν μπορεί να είναι μια ενδεχόμενη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο και τη λεγόμενη κεντροαριστερά ( στην ουσία μεταλλαγμένη Σοσιαλδημοκρατία) κάθε απόχρωσης, όπως καλούν οι σειρήνες του συστήματος.

Μια ενδεχόμενη τέτοια στροφή δεν είναι ο εύκολος εκλογικός δρόμος για την άνοδο της Aριστεράςστην κυβέρνηση. Αντίθετα, αυτή η στροφή δεν θα έχει εκλογική απόδοση, θα αλώσει τον ΣΥΡΙΖΑ και θα αντιπροσωπεύει ένα πνιγηρό συμβιβασμό, που θα ματαιώσει κάθε δυνατότητα υλοποίησης μιαςνέας προοδευτικής πορείας της χώρας.

Η πραγματική απάντηση στις προκλήσεις της περιόδου για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να προχωρήσει ταχύτατα σε ένα νέο, βαθύτερο, πιο ουσιαστικό και πιο σχεδιασμένο κύμα ριζοσπαστικοποίησης της πορείας του. Ριζοσπαστικοποίησης σε όλους τους τομείς, πολιτικό, προγραμματικό, κομματικό, κινηματικό, ιδεολογικό, πολιτιστικό, που είναι ο μόνος δρόμος για να διασφαλίσει μια γρήγορη αριστερή φθινοπωρινή αντεπίθεση.

Ασφαλώς, πρώτο μέλημα μιας τέτοιας ριζοσπαστικοποίησης είναι η ανασυγκρότηση του κόμματος ως πραγματικής μάχιμης πρωτοπορίας, που θα βρίσκεται με τα συλλογικά του όργανα, τα μέλη και τα στελέχη του, όχι στο περιθώριο ως μηχανισμός διευθετήσεων, αλλά στο κέντρο επεξεργασίας και λήψης όλων των πρωτοβουλιών και αποφάσεων.

Ξεχωρίζω ορισμένα από τα κυριότερα καθήκοντα της περιόδου.

Πρώτον: ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια νέα πιο ριζοσπαστική προγραμματική «Αθηναΐδα» , που θα δώσει μια ποιοτική, πιο αξιόπιστη και πιο συνεκτική προγραμματική ώθηση συνολικά στην Αριστερά και κυρίως ένα ανατρεπτικό όραμα ανάσας και προοπτικής για το λαό.

Χρειάζεται με τόλμη να αφήσουμε πίσω μας την επικοινωνιακή τρομοκρατία των κυρίαρχων κύκλων, ένα μυωπικό ευρωκεντρισμό και την υποτίμηση συχνά του μεγέθους της απαιτούμενης σύγκρουσης με οικονομικές δομές και μεγάλα κεφαλαιακά συμφέροντα ,προκειμένου να δώσουμε ένα νέο ουσιαστικό προγραμματικό περιεχόμενο στις συζητήσεις μέσα στην Αριστερά.

Δεύτερον: Προοδευτική ανατροπή δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν αντιμετωπίσουμε την άπνοια που κυριαρχεί στο κοινωνικό πεδίο , πλην μεμονωμένων περιπτώσεων, με πιο φωτεινή εξαίρεση τονηρωικό αγώνα των καθαριστριών.

Η βαθιά, άμεση, ουσιαστική και αποτελεσματική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και όλης της Αριστεράς στηνκοινωνία και η προσήλωση στην ανάπτυξη κοινωνικών αγώνων και κινημάτων, αντιπροσωπεύει το μεγάλο στοίχημα της περιόδου και το οποίο αποτελεί τον πυρήνα και την καρδιά μιας νέα ριζοσπαστικοποίησης.

Τρίτον: Χρειάζεται ένας νέος ενωτικός προσανατολισμός όλων των αριστερών δυνάμεων, πράγμα που αντιπροσωπεύει μια μεγάλη τομή της Αριστεράς σε σχέση με το παρών και το παρελθόν της.

Η αντιενωτική στρατηγική τόσο της ηγεσίας του ΚΚΕ όσο και των πλειοψηφουσών τάσεων τηςΑΝΤΑΡΣΥΑ αποδεικνύονται ότι δεν είναι μόνο αναποτελεσματικές αλλά και ιστορικά αδιέξοδες, ενώ ενισχύουν τις πιο αρνητικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συνεχίζει να αυτοϊκανοποιείται με επικοινωνιακές ενωτικές εκφωνήσεις προς τις αριστερές δυνάμεις, οι οποίες δεν συνοδεύονται με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και συγκεκριμένες ριζοσπαστικές μετατοπίσεις. Αν όλοι στην Αριστερά δεν αλλάξουμε για να συναποκτήσουμε μια νέα κουλτούρα συνύπαρξης, διαλόγου και κοινής δράσης, μέσα από τις διαφορές μας, δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο σύγχρονο και επείγοντα ιστορικό μας ρόλο.

Τέταρτον: Η Αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζονται ένα μεγάλο και απροκατάληπτο άνοιγμα στην κοινωνία. Ιδιαίτερα αυτό το άνοιγμα πρέπει να είναι πολύ πιο τολμηρό στις κοινωνικές δυνάμεις και στις όποιες πολιτικές οργανώσεις και κινήσεις που διαφοροποιούνται από τις σοσιαλδημοκρατικές και συστημικές αυταπάτες και κινούνται προς τα αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον ριζοσπαστισμό του μπορεί να προκαλέσει ένα νέο κύμα ριζοσπαστικοποίησης στην κοινωνία και την πολιτική ζωή. Αυτό το μεγάλο , τολμηρό και απροκατάληπτο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία δεν μπορεί να έχει σχέση μεόσους έχουν ευθύνη για τη διαμόρφωση και εφαρμογή νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών πολιτικών που έχουν επιφέρει ανεπανάληπτες καταστροφές στη χώρα.

Η Αριστερά δεν είναι μια δύναμη περιθωρίου και μειοψηφίας. Η Αριστερά δεν χρειάζεται συστημικά δεκανίκια για να κερδίσει σε λαϊκή απήχηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά η Αριστερά μπορούν να κερδίσουν και να ενώσουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Αρκεί να επιδείξουν βαθιά σύγχρονο πνεύμα, μεγάλη τόλμη και ακλόνητη ριζοσπαστική συνέπεια.

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

Σε κρίση υπερσυντηρητισμού (αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ)

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, η κυβέρνηση χειρίστηκε απαράδεκτα από ηθική και πολιτική σκοπιά όλα τα μεγάλα ζητήματα της επικαιρότητας - και φυσικά έβαλε αυτογκόλ.

Ανήσυχη από την επιτυχία της συναυλίας με τη Χ. Αλεξίου για τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, εξετράπη σε εμπαθείς, μειωτικούς χαρακτηρισμούς και χονδροειδή ψέματα για τις αγωνιζόμενες απολυμένες εργάτριες, αλλά και για δημοφιλή τραγουδίστρια, με αποτέλεσμα να απομονωθεί. Ακόμα και ο Μαστοράκης επιστρατεύτηκε στο μέτωπο εναντίον των καθαριστριών. Τα επιχειρήματα χυδαία, ψευδή και μικροπρεπή, είχαν ως κοινό παρονομαστή την υποτίμηση της αξίας του ανθρώπινου μόχθου.

Η Ν.Δ. κατάφερε να απομονωθεί ακόμα περισσότερο, υπερασπιζόμενη το δικαίωμα του εργοδότη να πυροβολάει τον εργαζόμενο που διεκδικεί τα δεδουλευμένα του, αν αυτός είναι μετανάστης. Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ πήρε απόσταση από το άγος της Μανωλάδας.

Η κυβέρνηση όμως έδωσε τα ρέστα της σε ένα σοκαριστικό ρεσιτάλ χαιρεκακίας στο θέμα της Αργεντινής, επιχειρηματολογώντας -μόνη στον κόσμο- ανοικτά υπέρ ενός fund - όρνεου, εναντίον μιας άλλης χώρας. Η απαίτηση για 1.600% κέρδος ενός ιδιώτη από μια χώρα δεν της φάνηκε εξωφρενική...

Οι εξελίξεις βέβαια διαψεύδουν τις προσδοκίες της κυβέρνησης να φτιάξει έναν μπαμπούλα ή ένα αναδρομικό επιχείρημα υπέρ των επιλογών που έκαναν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Έχοντας ως στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ, κήρυξε τον πόλεμο σε μια άλλη χώρα, φίλη μάλιστα, μισό πλανήτη μακριά.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει σημάδια ακραίας υπερσυντηρητικής σκλήρυνσης που συνοδεύονται από την εγκατάλειψη στον δημόσιο λόγο της ακόμα και των στοιχειωδέστερων δημοκρατικών και ανθρωπιστικών προσχημάτων. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή βλέπουν το τέλος να πλησιάζει. Μπορεί επίσης να συμβαίνει επειδή δημοσίως, για λογαριασμό της, τοποθετούνται μόνον στελέχη με υπόβαθρο υπερσυντηρητικού μετεμφυλιακού καφενείου. Το πιθανότερο είναι το πρώτο να προκαλεί το δεύτερο. Πρόκειται πάντως για ανησυχητικό φαινόμενο.