Ο πόθος του λαού μας για ζωή, για το δίκιο και την αξιοπρέπειά του, δεν μπορεί να γίνει παρένθεση. Και δεν θα γίνει παρένθεση, τόνισε ο Α. Τσίπρας από την εξέδρα της πραγματικά μεγαλειώδους συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, στο Σύνταγμα - Το δίλημμα της κάλπης είναι αν θα αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω ή θα συνεχίσουμε μαζί τη μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε το Γενάρη, να επιστρέψει στη πατρίδα μας η αξιοπρέπεια, πρόσθεσε - Να μην αφήσουμε τα σενάρια της αριστερής παρένθεσης να δικαιωθούν....
011.jpg
"Ο πόθος του λαού μας για ζωή, για το δίκιο και την αξιοπρέπειά του, δε μπορεί να γίνει παρένθεση. Και δε θα γίνει παρένθεση", τόνισε ο Α. Τσίπρας από την εξέδρα της πραγματικά μεγαλειώδους συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, στο Σύνταγμα.
"Τη Κυριακή έχουμε μπροστά μας ακόμα ένα κρίσιμο δημοψήφισμα. Το δίλημμα της κάλπης είναι αν θα αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω ή θα συνεχίσουμε μαζί τη μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε το Γενάρη, να επιστρέψει στη πατρίδα μας η αξιοπρέπεια", πρόσθεσε χαρακτηρίζοντας έτσι τις εκλογές της Κυριακής.
"Η μάχη για την αλλαγή της Ευρώπης, όχι μόνο δε τελείωσε τον Ιούλη, αλλά τώρα καλούμαστε να αποδείξουμε ότι δε παραδίδουμε τα όπλα", πρόσθεσε.
"Απευθυνόμαστε σε κάθε αριστερό, που περίμενε περισσότερα που προσδοκούσε περισσότερα. Να μην αφήσουμε τα σενάρια της αριστερής παρένθεσης να δικαιωθούν", είπε απευθυνόμενος στους αναποφάσιστους ψηφοφόρους."Κάθε ψήφος που χάνεται για το ΣΥΡΙΖΑ, είναι ψήφος εμπιστοσύνης στη διαπλοκή και τη διαφθορά", κατέληξε με έμφαση.
Σύντομο χαιρετισμό πριν την ομιλία του Αλ. Τσίπρα απηύθηναν ο Πιέρ Λοράν, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, ο Γκρέγκορ Γκίζι, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Die Linke, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, επικεφαλής των Podemos και η γερμανίδα ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομάδας των Πρασίνων Σκα Κέλερ.
Ολόκληρη η ομιλία του Α. Τσίπρα
Πολίτες της Αθήνας,
Η σημερινή μας συγκέντρωση στέλνει μήνυμα αποφασιστικότητας και νίκης.
Όσοι αμφέβαλαν για το ποιος θα είναι ο νικητής. Όσοι ταλαντεύονταν πριν από τη κάλπη. Σήμερα δεν έχουν πια καμία αμφιβολία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ, η ελπίδα είναι εδώ, η αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε είναι ανίκητη.
Τη Κυριακή ξεμπερδεύουμε με το παλιό και με τα σχέδια της παρένθεσης. Και παίρνουμε την τρίτη και οριστική εντολή να συνεχίσουμε για μια ολόκληρη τετραετία τη προσπάθεια που μαζί ξεκινήσαμε τον περασμένο Γενάρη για να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Εδώ, από την Πλατεία που γράφτηκαν οι πιο λαμπρές σελίδες τη σύγχρονης ιστορίας του τόπου. Από το Σύνταγμα του λαϊκού ξεσηκωμού, από το Σύνταγμα των αγώνων και των ανοιχτών συνελεύσεων, από το Σύνταγμα της περηφάνιας και της αξιοπρέπειας, η φωνή σας σήμερα απλώνεται σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε κάθε γωνιά της Ευρώπης.
Ο πόθος του λαού μας για ζωή, για το δίκιο και την αξιοπρέπειά του, δε μπορεί να γίνει παρένθεση. Και δε θα γίνει παρένθεση.
Με την ίδια αποφασιστικότητα και ορμή που σταθήκαμε όρθιοι τους έξι σκληρούς μήνες της διαπραγμάτευσης, θα σταθούμε όρθιοι και τώρα, συνεχίζοντας τον αγώνα για μια Ελλάδα περήφανη, για μια Ελλάδα κυρίαρχη ξανά, για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας και αλληλεγγύης.
Πολίτες της Αθήνας
Κάποιοι νόμιζαν ότι θα ξεμπερδέψουν εύκολα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι θα ξεμπερδέψουν εύκολα με το λαό. Διαψεύστηκαν.
Σχεδίαζαν να μας ανατρέψουν με τη πιστωτική ασφυξία και τις κλειστές τράπεζες. Διαψεύστηκαν.
Σχεδίαζαν να μας εξοντώσουν ρίχνοντάς μας στη παγίδα του Grexit. Την αποφύγαμε.
Τώρα ελπίζουν να μας εγκλωβίσουν ποντάροντας ότι δε θα έχουμε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Για άλλη μια φορά θα διαψευστούν.
Γιατί πάντοτε λογαριάζουν και σχεδιάζουν χωρίς το ξενοδόχο. Χωρίς εσάς.
Λογαριάζουν και σχεδιάζουν χωρίς να υπολογίζουν τη λαϊκή επιθυμία.
Για αυτό, όπως και τον Ιούλη, έτσι και τώρα θα διαψευστούν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο θα κερδίσει την Κυριακή, αλλά θα πάρει εντολή σχηματισμού σταθερής και ισχυρής κυβέρνησης.
Γιατί ο τόπος χρειάζεται σταθερότητα, και σταθερότητα εγγυάται μόνο μια κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο και με ισχυρή βούληση να κρατήσει το έδαφος που κερδήθηκε στη διαπραγμάτευση, αλλά και να προχωρήσει στις μεγάλες τομές, μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος.
Γιατί τη Κυριακή έχουμε μπροστά μας ακόμα ένα κρίσιμο δημοψήφισμα. Το δίλημμα της κάλπης είναι αν θα αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω ή θα συνεχίσουμε μαζί τη μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε το Γενάρη, να επιστρέψει στη πατρίδα μας η αξιοπρέπεια
Αν θα επιστρέψει το παλιό καθεστώς που κυβέρνησε τη χώρα για 40 χρόνια φορτώνοντας στο λαό χρέη και ελλείμματα, ή θα προχωρήσουμε μπροστά συνεχίζοντας τη μεγάλη προσπάθεια της απελευθέρωσης του λαού μας από τα δεσμά του παρελθόντος.
Και σε αυτό το δημοψήφισμα της Κυριακής, όπως και τον Ιούλη έτσι και πάλι ο λαός μας θα πει το μεγάλο όχι.
Όχι στην επιστροφή του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος.
Όχι στην παλινόρθωση του καθεστώτος της ολιγαρχίας, της διαπλοκής και της διαφθοράς .
Όχι στο πιο παλιό από το παλιό, στη ΝΔ του κου Μειμαράκη και στο πολιτικό προσωπικό που έριξε την Ελλάδα στα βράχια και καιροφυλαχτεί να επιστρέψει για να εκδικηθεί.
Πολίτες της Αθήνας
Όλους τους προηγούμενους μήνες δώσαμε έναν σκληρό και άνισο αγώνα μέσα σε συνθήκες οικονομικού πολέμου. Μέσα σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, εκβιασμού και απειλών. Κάναμε ότι περνούσε από το χέρι μας για να σταματήσουμε τη μονοκαλλιέργεια της λιτότητας. Για να αποκαταστήσουμε την θιγμένη περηφάνια του λαού μας. Για να σταματήσουμε τον οικονομικό και κοινωνικό παραλογισμό που τα ντόπια και ξένα συμφέροντα επέβαλαν στον ελληνικό λαό.
Και ο αγώνας μας αυτός συντάραξε ολόκληρη την Ευρώπη, ολόκληρο τον κόσμο. Η μικρή Ελλάδα έγινε πρώτο θέμα για επτά ολόκληρους μήνες γιατί τόλμησε να υψώσει το ανάστημά της στο πανίσχυρο καθεστώς, στη Διεθνή της ολιγαρχίας.
Έγινε φάρος για όλους τους λαούς του κόσμου που αγωνίζονται, για όλους όσοι βιώνουν τις φρικτές συνέπειες της κρίσης.
Η Ευρώπη δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια μετά από αυτό το εξάμηνο της περήφανης ελληνικής διαπραγμάτευσης. Γιατί αυτό που καταφέραμε ήταν να βγάλουμε στο προσκήνιο τις πραγματικές κοινωνικές και πολιτικές αντιθέσεις που την χωρίζουν. Που τη διαιρούν από άκρη σε άκρη.
Και οι διαιρέσεις αυτές έγιναν σε όλους πιο σαφείς από ποτέ στην ιστορική συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου λίγες μέρες μετά το ελληνικό δημοψήφισμα. Όταν η εκπρόσωποι της Ευρώπης χωρίστηκαν στα δύο. Σε αυτούς που υποστηρίζουν το Σχέδιο Σόιμπλε της λιτότητας. Και σε αυτούς που υποστηρίζουν το σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης. Και εκεί φάνηκε ότι δεν είμαστε πια μόνοι στην Ευρώπη.
Η Ευρωπαϊκή αριστερά έχει στο πλευρό της τους Ευρωπαίους Πράσινους και μεγάλη πλειοψηφία των σοσιαλιστών. Και, κυρίως, τη μεγάλη πλειοψηφία των λαών, που αντιστέκεται στην αδιέξοδη πολιτική της λιτότητας.
Η Ευρώπη, λοιπόν, χωρίζεται από τη μια στις δυνάμεις της προόδου. Και από την άλλη στις δυνάμεις της συντήρησης, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το κόμμα της κας Μέρκελ στο οποίο ανήκει και η ΝΔ. Τα στρατόπεδα έχουν ήδη συγκροτηθεί. Και οι αναμετρήσεις θα είναι πολλές και διαρκείς.
Και όλοι μας θα επιλέξουμε:
Θέλουμε την Ευρώπη της λιτότητας και της κοινωνικής αναλγησίας; Ή την Ευρώπη της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας;
Και το αποτέλεσμα στις ελληνικές εκλογές θα είναι καθοριστικής σημασίας για τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Γιατί σε λίγες μέρες έχει εκλογές στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιρλανδία. Φανταστείτε το μήνυμα της δικής μας νίκης στις δυνάμεις της αλλαγής της Ευρωπαϊκής περιφέρειας. Και φανταστείτε πόσο σημαντικό θα είναι αν ο έλληνας πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες, από δω και στο εξής δεν είναι μόνος εναντίον πολλών. Αλλά θα έχει μαζί του και τον Πάμπλο από την Ισπανία και τον Τζέρεμι Άνταμς από την Ιρλανδία, έναν προοδευτικό πρωθυπουργό στη Πορτογαλία.
Η μάχη για την αλλαγή της Ευρώπης, όχι μόνο δε τελείωσε τον Ιούλη, αλλά τώρα καλούμαστε να αποδείξουμε ότι δε παραδίδουμε τα όπλα και συνεχίζουμε για να δρέψουμε όλοι μαζί τους καρπούς που έσπειρε ο αγώνας του ελληνικού λαού.
Είναι όμως και μια μάχη που δεν αφορά μόνο το θέμα της λιτότητας. Αλλά και το θέμα των προσφυγικών ροών. Των ανθρώπων που μαζικά εγκαταλείπουν τις στέγες τους, που έχουν πάριε φωτιά από τους πολέμους, για να βρουν καταφύγιο στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Και το ερώτημα είναι ποια Ευρώπη θα συναντήσουν;
Μια Ευρώπη που τους τείνει το χέρι της αλληλεγγύης Ή την Ευρώπη που του τείνει το όπλο της καταστολής; Ποια είναι η Ευρώπη που οραματιζόμαστε;
Η Ευρώπη του φούρναρη της Κω, που μοιράζει ψωμιά στα προσφυγόπουλα από το υστέρημά του; Ή η Ευρώπη του Ούγγρου Πρωθυπουργού που χτίζει φράκτες και μοιράζει σφαίρες.
Η Ευρώπη της φτωχής Μυτιλήνης και της Κώ, που παρά τη κρίση φιλοξένησε δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες ή Ευρώπη του πλούσιου κρατιδίου της Βαυαρίας που παρά την ευμάρειά του, δε δέχεται να φιλοξενήσει ούτε 30 χιλιάδες από αυτούς; Μια Ευρώπη φρούριο που θα κλείνει τα μάτια στις καταστροφές που η ίδια προκαλεί;
Γιατί η κρίση φέρνει στην επιφάνεια μεγάλα ερωτήματα. Με βαθύ ιδεολογικό και ουμανιστικό περιεχόμενο. Όταν η Μεσόγειος γίνεται υγρός τάφος. Όταν το Αιγαίο ξεβράζει νεκρά παιδιά. Τότε σε κρίση βρίσκεται ο ίδιος ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, η ίδια έννοια της ενωμένης Ευρώπης. Γιατί αν η Ενωμένη Ευρώπη έχει ως μόνο σεβαστό πλαίσιο κανόνων αυτό της δημοσιονομικής πειθαρχίας και δεν έχει ως υπέρτατη αξία την αλληλεγγύη, και αφήνει κάθε κράτος μέλος μόνο του απέναντι σε μια μείζονα ευρωπαϊκή κρίση, τότε αυτή η Ευρώπη ούτε μπορεί να έχει σχέση με την Ευρώπη των ιδρυτικών της αξιών αλλά ούτε μπορεί να έχει και μέλλον.
Για αυτό λοιπόν εμείς, οι προοδευτικοί ευρωπαϊστές, όλοι όσοι αντιμετωπίζουμε την Ευρώπη ως μια πρόκληση για τους λαούς και για την ευημερία τους, με δικαιοσύνη και δημοκρατία, δε μπορεί παρά να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τη Ευρώπη. Δε μπορεί παρά να αγωνιστούμε για να διασώσουμε την Ευρώπη, από τις ιδεολογίες του μίσους και της καταστροφής.
Και επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να θυμηθώ, να θυμηθούμε όλοι μαζί, ότι σα σήμερα πριν από δυο χρόνια δολοφονήθηκε στις λαϊκές γειτονιές του Πειραιά Ο Παύλος Φύσσας. Από χέρι οπλισμένο με τη πολιτική καθοδήγηση και πολιτική ευθύνη της Χρυσής Αυγής. Σήμερα όλοι καταγγέλλουν τη δράση της Χρυσής Αυγής. Δεν αρκεί όμως αυτό. Χρειάζεται να μάχεσαι και την ιδεολογία της. Την ιδεολογία του φασισμού. Και να μην αντιγράφεις την αθλιότητα του λαϊκισμού και της ψηφοθηρίας πάνω στα αντανακλαστικά του φόβου, όπου πάντα ο φασισμός επενδύει.
Γιατί όσοι μας εγκαλούσαν μέχρι χθες γιατί δε βυθίζαμε τις βάρκες με τους πρόσφυγες. Όσοι μας εγκαλούσαν ότι φέραμε στην Ελλάδα τους πρόσφυγες, ονομάζοντάς τους μάλιστα ως λαθρομετανάστες, είναι αυτοί που στρώνουν το χαλί στη Χρυσή Αυγή και στο φασισμό. Και δυστυχώς αυτές οι άθλιες κραυγές δεν έλειψαν ούτε από τη Νέα Δημοκρατία, τόσο επί Σαμαρά όσο και επι Μειμαράκη, αλλά ούτε και από το υποτίθεται νέο και κεντρώο κόμμα του κου Θεοδωράκη.
Πολίτες της Αθήνας,
Αυτές είναι οι πραγματικές προκλήσεις για την Ευρώπη του αύριο.
Και η Ελλάδα ως αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης, δεν επιλέγει απλά να μείνει στην Ευρώπη. Αλλά να γίνει πρωτοπόρος στη μάχη για την αλλαγή της. Και δεν μπορούν, αυτές οι πραγματικές προκλήσεις να απαντηθούν με σχέδια εθνικών αναδιπλώσεων. Με σχέδια απόδρασης από την πραγματικότητα και τους συσχετισμούς.
Η Ευρώπη είναι το πεδίο της μάχης και εκεί θα τη δώσουμε τη μάχη καθημερινά. Όχι σε έναν φανταστικό τόπο και χρόνο που θα επινοήσουμε εμείς, για να ξεφύγουμε από τις δυσκολίες και τις συγκρούσεις.
Μέσα στην Ευρώπη δώσαμε τη μάχη της διαπραγμάτευσης και μέσα στην Ευρώπη καταφέραμε παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές να κερδίσουμε πολύτιμο έδαφος. Γιατί η σκληρή διαπραγμάτευση αλλά και η μεγάλη νίκη του δημοψηφίσματος μας έδωσε διέξοδο. Γιατί πετύχαμε μια συμφωνία που, παρά τις δυσκολίες, δίνει επιτέλους προοπτική στην ελληνική οικονομία. Μειώνει τα πρωτογενή πλεονάσματα κατά 20 δις εξασφαλίζοντας δημοσιονομικό χώρο για την επόμενη τριετία. Εξασφαλίζει την χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας και θέτει επιτέλους επί τάπητος το ζήτημα του χρέους. Αυτόν τον βραχνά που μας κρατά καθηλωμένους από το 2010. Εξασφαλίζει, επίσης, το δημόσιο χαρακτήρα της μικρής ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ. Την αξιοποίηση και όχι εκποίηση της Δημόσιας Περιουσίας. Τερματίζει τις απολύσεις στο Δημόσιο τομέα. Καταργεί το αποικιοκρατικό αίσχος του αγγλικού Δικαίου και των παραιτήσεων από το κυριαρχικό δικαίωμα των ασυλιών που προστατεύουν την περιουσία του κράτους και της Τράπεζας της Ελλάδας.
Και θέλω να σας ρωτήσω ευθέως:
Ποιος θα μπορούσε να φέρει μια καλύτερη συμφωνία; Ο κύριος Μειμαράκης ή ο κος Σαμαράς; Θα μπορούσαν να φέρουν καλύτερη συμφωνία όσοι μας εγκαλούσαν ότι δεν υπογράφουμε οτιδήποτε οι δανειστές μας, μας ζητήσουν; Αυτοί που δεν ήθελαν να τους κλέψει η τρόικα τη δόξα; Αυτοί που προπαγάνδιζαν τον Ιούλη το ΝΑΙ σε μια πολύ χειρότερη συμφωνία από τη σημερινή και χωρίς ούτε ένα ευρώ για χρηματοδότηση, χωρίς καμία δέσμευση για το χρέος; Νομίζω δε χρειάζεται να απαντήσω.
Εκτός αν κάποιοι πιστεύουν πως περισσότερα κερδίζουν όσοι παραδίδονται χωρίς μάχη από όσους πολεμάνε μέχρι τέλους.
Πολίτες της Αθήνας,
Μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες οικονομικού πολέμου και ασφυξίας εμείς δεν καταφέραμε, όμως, μόνο να διαπραγματευτούμε βάζοντας πάνω από όλα το συμφέρον του ελληνικού λαού.
Δώσαμε και δείγματα γραφής.
Με το νόμο για την ανθρωπιστική κρίση που βοήθησε πάνω από 300.000 χιλιάδες οικογένειες να πατήσουν ξανά στα πόδια τους.
Με το νόμο για τις 100 δόσεις που έδωσε ανάσα σε 1.100.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις που πνίγονταν κάτω από το βάρος των χρεών.
Με την αποποινικοποίηση των οφειλών μέχρι 50.000 Ευρώ που σταμάτησε το ανελέητο ανθρωποκυνηγητό των μικροοφειλετών του Δημοσίου.
Με τη δεύτερη ευκαιρία στους εντίμως πτωχεύσαντες.
Με το νόμο για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ που αποκατέστησε τη ντροπή του μαύρου στις οθόνες του κου Σαμαρά.
Με το νόμο για την επαναπρόσληψη των σχολικών φυλάκων, των καθαριστριών του Υπουργείου οικονομικών και των 2500 εκπαιδευτικών που άδικα και αντισυνταγματικά είχαν απολυθεί.
Με την κατάργηση του χουντικού νόμου για την πολιτική επιστράτευση.
Με την δρομολόγηση της πρόσληψης 3500 γιατρών και νοσηλευτών.
Πολίτες της Αθήνας
Είναι αυτά τα δείγματα γραφής που αποδεικνύουν τη βούληση μας να αγωνιστούμε μαζί με τον ελληνικό λαό. Για να ανοίξουμε δρόμους. Για να βγούμε επιτέλους από το αδιέξοδο της λιτότητας. Έχουμε όμως πολλή δουλειά ακόμα. Για να τελειώσουμε με τα ανοιχτά θέματα της διαπραγμάτευσης.
Και σας ρωτώ:
Ποιον θα εμπιστευθεί ο ελληνικός λαός για να διαπραγματευτεί υπέρ των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας; Ποιος θα διαπραγματευτεί για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα;
Ο κος Μεϊμαράκης και ο κύριος Σαμαράς που μετέτρεψαν τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα σε ημιαπασχολούμενους και ημιάνεργους; Αυτοί που κατάργησαν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, και θέσπισαν τη πολιτική επιστράτευση και τις μαζικές απολύσεις;
Ποιος θα διαπραγματευτεί για τους μικρομεσαίους και τους αυτοαπασχολούμενους; Αυτοί που συμφώνησαν με τους δανειστές τον αφανισμό τους;
Ποιος θα υπερασπιστεί τους εκπαιδευτικούς, τους σχολικούς φύλακες, τις καθαρίστριες, τους υπαλλήλους των πανεπιστημίων, τους αστυνομικούς; Ο κ. Μειμαράκης που τους αποκαλεί άχρηστους;
Ποιος θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της ελληνικής νεολαίας; Των νέων μας που κάθε χρόνο κατά χιλιάδες φεύγουν από την πατρίδα, ξενιτεύονται και ζουν με το όνειρο της επιστροφής; Αυτοί που τους έδιωξαν μετανάστες στο εξωτερικό;
Ποιος θα διαπραγματευτεί τη φορολογική ελάφρυνση των αγροτών;
Αυτοί που τον Ιούνη προπαγάνδιζαν το ΝΑΙ στη συμφωνία που μας έδιναν και καταργούσαν μονομιάς όλες τις φορολογικές τους διευκολύνσεις;
Και τέλος, ποιος θα διαπραγματευθεί το Νοέμβρη την απομείωση του χρέους; Αυτοί που διαλαλούσαν ότι είναι βιώσιμο και ζητάγαν πιστοποιητικά βιωσιμότητας από τους δανειστές;
Δεν υπάρχει, πολίτες της Αθήνας, καμιά αμφιβολία
Ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη του λαού, μπορεί να προστατεύσει και να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας απέναντι στους δανειστές;
Γιατί οι ομοτράπεζοι του κυρίου Χριστοφοράκου, οι δωρολήπτες της Siemens, οι τρόφιμοι της λίστας Λαγκάρντ και οι αυτουργοί της μεγάλης φοροδιαφυγής δεν μπορούν και δε θέλουν να δώσουν καμία μάχη για να υπερασπιστούν τα λαϊκά συμφέροντα.
Για αυτό και δεν τόλμησαν να ερευνήσουν τόσα χρόνια τη λίστα Λαγκάρντ, γιατί φοβόντουσαν μήπως μέσα της, βρούνε τον εαυτούς τους.
Πολίτες της Αθήνας
Αυτά είναι τα μεγάλα διλήμματα της Κυριακής.
Αυτά είναι τα ερωτήματα στα οποία ο ελληνικός λαός έχει ήδη απαντήσει.
Γιατί δεν θέλει την παλινόρθωση των πολιτικών δυνάμεων που έριξαν την Ελλάδα στα βράχια, που εκμεταλλεύτηκαν, απαξίωσαν και τελικά ρήμαξαν το κράτος και τους θεσμούς.
Γιατί θέλει να συνεχίσουμε τον αγώνα που ξεκινήσαμε στις 25 Γενάρη.
Και να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα για τον μεγάλο, δημοκρατικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί θέλει όλοι μαζί να χτίσουμε τη νέα Ελλάδα με μια Αριστερά που γνωρίζει ότι επιτρέπεται να πέσεις αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς.
Με μια Αριστερά που δεν δραπετεύει, δεν αναχωρεί από το πεδίο της μάχης. Αλλά επιμένει να τολμά και να αγωνίζεται. Να τολμά και να νικά.
Τολμά να πάρει την ευθύνη της διακυβέρνησης. Τολμά να λερώσει τα χέρια της για να ξελασπώσει το μέλλον. Τολμά και να ματώσει για να σταματήσει ο λαός μας άλλο να ματώνει.
Αυτή την Αριστερά έχει ανάγκη ο λαός.
Αυτή την Αριστερά θέλουμε και εμείς.
Δύναμη πατριωτικής ευθύνης.
Δύναμη κοινωνικής απελευθέρωσης.
Πολίτες της Αθήνας,
Θέλω σήμερα, λίγες ώρες πριν τη τρίτη και κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων μηνών.
Να απευθυνθώ σε κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη.
Κάθε πολίτη που έχει υπηρετήσει τη δημοκρατική παράταξη.
Τον καλούμε να ενώσουμε δυνάμεις και να μην επιτρέψουμε την παλινόρθωση της ακραίας νεοφιλελεύθερης δεξιάς που θέλει να εκδικηθεί την τόλμη του λαού μας.
Απευθυνόμαστε σε κάθε αριστερό, που περίμενε περισσότερα που προσδοκούσε περισσότερα.
Τον καλούμε να μη στέκεται στη μέση, να μην αφήσει να τραβήξουν πίσω το λαό.
Να δώσουμε τη μάχη μαζί για να μη πάρουν πίσω όσο έδαφος κατακτήσαμε.
Να μην αφήσουμε τα σενάρια της αριστερής παρένθεσης να δικαιωθούν.
Απευθυνόμαστε, όμως, και στους συντηρητικούς πολίτες και τους καλούμε να κάνουν την επιλογή της ακεραιότητας και της εντιμότητας.
Την επιλογή της σθεναρής υπεράσπισης των δικαίων του λαού και της πατρίδας.
Απευθυνόμαστε σε όλο το λαό και σε καθένα ξεχωριστά.
Και τους λέμε ότι τη Δευτέρα θα συγκροτήσουμε μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν την Κυριακή.
Μια προοδευτική κυβέρνηση μάχης για τα συμφέροντα του λαού και της πατρίδας.
Πολίτες της Αθήνας,
Το δεύτερο μεγάλο δημοψήφισμα της Κυριακής κρίθηκε σήμερα, σ' αυτήν εδώ την πλατεία.
Η σημερινή συγκλονιστική σας παρουσία σας.
Αυτό το παλλαϊκό μήνυμα αξιοπρέπειας και Δημοκρατίας.
Δεν αφήνει αμφιβολία.
Κλείνει οριστικά και αμετάκλητα τους λογαριασμούς του λαού μας με το χθες.
Με τη ΝΔ και την ολιγαρχία.
Με το καθεστώς της διαπλοκής και της διαφθοράς που ρήμαξε το λακαι τον τόπο και τον έβαλε στη μέγγενη των δανειστών και των μνημονίων.
Σήμερα αποφασίσατε.
Σήμερα ψηφίσατε.
Η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω.
Η Ελλάδα θα πάει μόνο μπροστά, με οδηγό το λαό και πυξίδα του τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα μας εμπιστευθήκατε ισχυρή εντολή διακυβέρνησης και αλλαγής, με άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Για να μην τελεσφορήσει ούτε το σχέδιο της παρένθεσης αλλά ούτε και αυτό της ενσωμάτωσης.
Για να μην χρειαστούμε τα δεκανίκια του παλιού πολιτικού συστήματος.
Γι αυτό μέχρι την Κυριακή να μην πάει καμία ψήφος χαμένη.
Για να μην μας κερδίσει η αποχή.
Γιατί η αποχή από την κάλπη είναι η επιθυμία και η ευχή της ΝΔ.
Γιατί και όποιος απέχει, είναι σα να δίνει το πράσινο φως στο παλιό να ξαναγυρίσει.
Μέχρι τη Κυριακή καμία ψήφος μη πάει χαμένη.
Γιατί κάθε ψήφος που χάνεται για το ΣΥΡΙΖΑ, είναι ψήφος κερδισμένη για τη ΝΔ.
Κάθε ψήφος που χάνεται για το ΣΥΡΙΖΑ, είναι ψήφος εμπιστοσύνης στη διαπλοκή και τη διαφθορά.
Καμία ψήφος χαμένη ειδικά από τις νέες και τους νέους.
Το δικό τους πείσμα, τον δικό τους αγώνα χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε να παλεύουμε.
Τους καλώ να μην τους χαρίσουν το δικαίωμα να ζήσουν, να δουλέψουν και να ονειρευτούν στον τόπο μας.
Να πάνε στην κάλπη.
Να ενωθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
\Και όλοι εμείς, από γειτονιά σε γειτονιά, από σπίτι σε σπίτι.
Ούτε ώρα χαμένη στον αγώνα για την αξιοπρέπεια του λαού μας.
Για τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Για την μεγάλη νίκη της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Για να έχει η ελπίδα συνέχεια στην Ευρώπη.
Πολίτες της Αθήνας,
Η σημερινή μας συγκέντρωση στέλνει μήνυμα αποφασιστικότητας και νίκης.
Όσοι αμφέβαλαν για το ποιος θα είναι ο νικητής. Όσοι ταλαντεύονταν πριν από τη κάλπη. Σήμερα δεν έχουν πια καμία αμφιβολία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ, η ελπίδα είναι εδώ, η αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε είναι ανίκητη.
Τη Κυριακή ξεμπερδεύουμε με το παλιό και με τα σχέδια της παρένθεσης. Και παίρνουμε την τρίτη και οριστική εντολή να συνεχίσουμε για μια ολόκληρη τετραετία τη προσπάθεια που μαζί ξεκινήσαμε τον περασμένο Γενάρη για να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Εδώ, από την Πλατεία που γράφτηκαν οι πιο λαμπρές σελίδες τη σύγχρονης ιστορίας του τόπου. Από το Σύνταγμα του λαϊκού ξεσηκωμού, από το Σύνταγμα των αγώνων και των ανοιχτών συνελεύσεων, από το Σύνταγμα της περηφάνιας και της αξιοπρέπειας, η φωνή σας σήμερα απλώνεται σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε κάθε γωνιά της Ευρώπης.
Ο πόθος του λαού μας για ζωή, για το δίκιο και την αξιοπρέπειά του, δε μπορεί να γίνει παρένθεση. Και δε θα γίνει παρένθεση.
Με την ίδια αποφασιστικότητα και ορμή που σταθήκαμε όρθιοι τους έξι σκληρούς μήνες της διαπραγμάτευσης, θα σταθούμε όρθιοι και τώρα, συνεχίζοντας τον αγώνα για μια Ελλάδα περήφανη, για μια Ελλάδα κυρίαρχη ξανά, για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας και αλληλεγγύης.
Πολίτες της Αθήνας
Κάποιοι νόμιζαν ότι θα ξεμπερδέψουν εύκολα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι θα ξεμπερδέψουν εύκολα με το λαό. Διαψεύστηκαν.
Σχεδίαζαν να μας ανατρέψουν με τη πιστωτική ασφυξία και τις κλειστές τράπεζες. Διαψεύστηκαν.
Σχεδίαζαν να μας εξοντώσουν ρίχνοντάς μας στη παγίδα του Grexit. Την αποφύγαμε.
Τώρα ελπίζουν να μας εγκλωβίσουν ποντάροντας ότι δε θα έχουμε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Για άλλη μια φορά θα διαψευστούν.
Γιατί πάντοτε λογαριάζουν και σχεδιάζουν χωρίς το ξενοδόχο. Χωρίς εσάς.
Λογαριάζουν και σχεδιάζουν χωρίς να υπολογίζουν τη λαϊκή επιθυμία.
Για αυτό, όπως και τον Ιούλη, έτσι και τώρα θα διαψευστούν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο θα κερδίσει την Κυριακή, αλλά θα πάρει εντολή σχηματισμού σταθερής και ισχυρής κυβέρνησης.
Γιατί ο τόπος χρειάζεται σταθερότητα, και σταθερότητα εγγυάται μόνο μια κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο και με ισχυρή βούληση να κρατήσει το έδαφος που κερδήθηκε στη διαπραγμάτευση, αλλά και να προχωρήσει στις μεγάλες τομές, μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος.
Γιατί τη Κυριακή έχουμε μπροστά μας ακόμα ένα κρίσιμο δημοψήφισμα. Το δίλημμα της κάλπης είναι αν θα αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω ή θα συνεχίσουμε μαζί τη μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε το Γενάρη, να επιστρέψει στη πατρίδα μας η αξιοπρέπεια
Αν θα επιστρέψει το παλιό καθεστώς που κυβέρνησε τη χώρα για 40 χρόνια φορτώνοντας στο λαό χρέη και ελλείμματα, ή θα προχωρήσουμε μπροστά συνεχίζοντας τη μεγάλη προσπάθεια της απελευθέρωσης του λαού μας από τα δεσμά του παρελθόντος.
Και σε αυτό το δημοψήφισμα της Κυριακής, όπως και τον Ιούλη έτσι και πάλι ο λαός μας θα πει το μεγάλο όχι.
Όχι στην επιστροφή του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος.
Όχι στην παλινόρθωση του καθεστώτος της ολιγαρχίας, της διαπλοκής και της διαφθοράς .
Όχι στο πιο παλιό από το παλιό, στη ΝΔ του κου Μειμαράκη και στο πολιτικό προσωπικό που έριξε την Ελλάδα στα βράχια και καιροφυλαχτεί να επιστρέψει για να εκδικηθεί.
Πολίτες της Αθήνας
Όλους τους προηγούμενους μήνες δώσαμε έναν σκληρό και άνισο αγώνα μέσα σε συνθήκες οικονομικού πολέμου. Μέσα σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, εκβιασμού και απειλών. Κάναμε ότι περνούσε από το χέρι μας για να σταματήσουμε τη μονοκαλλιέργεια της λιτότητας. Για να αποκαταστήσουμε την θιγμένη περηφάνια του λαού μας. Για να σταματήσουμε τον οικονομικό και κοινωνικό παραλογισμό που τα ντόπια και ξένα συμφέροντα επέβαλαν στον ελληνικό λαό.
Και ο αγώνας μας αυτός συντάραξε ολόκληρη την Ευρώπη, ολόκληρο τον κόσμο. Η μικρή Ελλάδα έγινε πρώτο θέμα για επτά ολόκληρους μήνες γιατί τόλμησε να υψώσει το ανάστημά της στο πανίσχυρο καθεστώς, στη Διεθνή της ολιγαρχίας.
Έγινε φάρος για όλους τους λαούς του κόσμου που αγωνίζονται, για όλους όσοι βιώνουν τις φρικτές συνέπειες της κρίσης.
Η Ευρώπη δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια μετά από αυτό το εξάμηνο της περήφανης ελληνικής διαπραγμάτευσης. Γιατί αυτό που καταφέραμε ήταν να βγάλουμε στο προσκήνιο τις πραγματικές κοινωνικές και πολιτικές αντιθέσεις που την χωρίζουν. Που τη διαιρούν από άκρη σε άκρη.
Και οι διαιρέσεις αυτές έγιναν σε όλους πιο σαφείς από ποτέ στην ιστορική συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου λίγες μέρες μετά το ελληνικό δημοψήφισμα. Όταν η εκπρόσωποι της Ευρώπης χωρίστηκαν στα δύο. Σε αυτούς που υποστηρίζουν το Σχέδιο Σόιμπλε της λιτότητας. Και σε αυτούς που υποστηρίζουν το σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης. Και εκεί φάνηκε ότι δεν είμαστε πια μόνοι στην Ευρώπη.
Η Ευρωπαϊκή αριστερά έχει στο πλευρό της τους Ευρωπαίους Πράσινους και μεγάλη πλειοψηφία των σοσιαλιστών. Και, κυρίως, τη μεγάλη πλειοψηφία των λαών, που αντιστέκεται στην αδιέξοδη πολιτική της λιτότητας.
Η Ευρώπη, λοιπόν, χωρίζεται από τη μια στις δυνάμεις της προόδου. Και από την άλλη στις δυνάμεις της συντήρησης, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το κόμμα της κας Μέρκελ στο οποίο ανήκει και η ΝΔ. Τα στρατόπεδα έχουν ήδη συγκροτηθεί. Και οι αναμετρήσεις θα είναι πολλές και διαρκείς.
Και όλοι μας θα επιλέξουμε:
Θέλουμε την Ευρώπη της λιτότητας και της κοινωνικής αναλγησίας; Ή την Ευρώπη της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας;
Και το αποτέλεσμα στις ελληνικές εκλογές θα είναι καθοριστικής σημασίας για τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Γιατί σε λίγες μέρες έχει εκλογές στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιρλανδία. Φανταστείτε το μήνυμα της δικής μας νίκης στις δυνάμεις της αλλαγής της Ευρωπαϊκής περιφέρειας. Και φανταστείτε πόσο σημαντικό θα είναι αν ο έλληνας πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες, από δω και στο εξής δεν είναι μόνος εναντίον πολλών. Αλλά θα έχει μαζί του και τον Πάμπλο από την Ισπανία και τον Τζέρεμι Άνταμς από την Ιρλανδία, έναν προοδευτικό πρωθυπουργό στη Πορτογαλία.
Η μάχη για την αλλαγή της Ευρώπης, όχι μόνο δε τελείωσε τον Ιούλη, αλλά τώρα καλούμαστε να αποδείξουμε ότι δε παραδίδουμε τα όπλα και συνεχίζουμε για να δρέψουμε όλοι μαζί τους καρπούς που έσπειρε ο αγώνας του ελληνικού λαού.
Είναι όμως και μια μάχη που δεν αφορά μόνο το θέμα της λιτότητας. Αλλά και το θέμα των προσφυγικών ροών. Των ανθρώπων που μαζικά εγκαταλείπουν τις στέγες τους, που έχουν πάριε φωτιά από τους πολέμους, για να βρουν καταφύγιο στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Και το ερώτημα είναι ποια Ευρώπη θα συναντήσουν;
Μια Ευρώπη που τους τείνει το χέρι της αλληλεγγύης Ή την Ευρώπη που του τείνει το όπλο της καταστολής; Ποια είναι η Ευρώπη που οραματιζόμαστε;
Η Ευρώπη του φούρναρη της Κω, που μοιράζει ψωμιά στα προσφυγόπουλα από το υστέρημά του; Ή η Ευρώπη του Ούγγρου Πρωθυπουργού που χτίζει φράκτες και μοιράζει σφαίρες.
Η Ευρώπη της φτωχής Μυτιλήνης και της Κώ, που παρά τη κρίση φιλοξένησε δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες ή Ευρώπη του πλούσιου κρατιδίου της Βαυαρίας που παρά την ευμάρειά του, δε δέχεται να φιλοξενήσει ούτε 30 χιλιάδες από αυτούς; Μια Ευρώπη φρούριο που θα κλείνει τα μάτια στις καταστροφές που η ίδια προκαλεί;
Γιατί η κρίση φέρνει στην επιφάνεια μεγάλα ερωτήματα. Με βαθύ ιδεολογικό και ουμανιστικό περιεχόμενο. Όταν η Μεσόγειος γίνεται υγρός τάφος. Όταν το Αιγαίο ξεβράζει νεκρά παιδιά. Τότε σε κρίση βρίσκεται ο ίδιος ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, η ίδια έννοια της ενωμένης Ευρώπης. Γιατί αν η Ενωμένη Ευρώπη έχει ως μόνο σεβαστό πλαίσιο κανόνων αυτό της δημοσιονομικής πειθαρχίας και δεν έχει ως υπέρτατη αξία την αλληλεγγύη, και αφήνει κάθε κράτος μέλος μόνο του απέναντι σε μια μείζονα ευρωπαϊκή κρίση, τότε αυτή η Ευρώπη ούτε μπορεί να έχει σχέση με την Ευρώπη των ιδρυτικών της αξιών αλλά ούτε μπορεί να έχει και μέλλον.
Για αυτό λοιπόν εμείς, οι προοδευτικοί ευρωπαϊστές, όλοι όσοι αντιμετωπίζουμε την Ευρώπη ως μια πρόκληση για τους λαούς και για την ευημερία τους, με δικαιοσύνη και δημοκρατία, δε μπορεί παρά να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τη Ευρώπη. Δε μπορεί παρά να αγωνιστούμε για να διασώσουμε την Ευρώπη, από τις ιδεολογίες του μίσους και της καταστροφής.
Και επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να θυμηθώ, να θυμηθούμε όλοι μαζί, ότι σα σήμερα πριν από δυο χρόνια δολοφονήθηκε στις λαϊκές γειτονιές του Πειραιά Ο Παύλος Φύσσας. Από χέρι οπλισμένο με τη πολιτική καθοδήγηση και πολιτική ευθύνη της Χρυσής Αυγής. Σήμερα όλοι καταγγέλλουν τη δράση της Χρυσής Αυγής. Δεν αρκεί όμως αυτό. Χρειάζεται να μάχεσαι και την ιδεολογία της. Την ιδεολογία του φασισμού. Και να μην αντιγράφεις την αθλιότητα του λαϊκισμού και της ψηφοθηρίας πάνω στα αντανακλαστικά του φόβου, όπου πάντα ο φασισμός επενδύει.
Γιατί όσοι μας εγκαλούσαν μέχρι χθες γιατί δε βυθίζαμε τις βάρκες με τους πρόσφυγες. Όσοι μας εγκαλούσαν ότι φέραμε στην Ελλάδα τους πρόσφυγες, ονομάζοντάς τους μάλιστα ως λαθρομετανάστες, είναι αυτοί που στρώνουν το χαλί στη Χρυσή Αυγή και στο φασισμό. Και δυστυχώς αυτές οι άθλιες κραυγές δεν έλειψαν ούτε από τη Νέα Δημοκρατία, τόσο επί Σαμαρά όσο και επι Μειμαράκη, αλλά ούτε και από το υποτίθεται νέο και κεντρώο κόμμα του κου Θεοδωράκη.
Πολίτες της Αθήνας,
Αυτές είναι οι πραγματικές προκλήσεις για την Ευρώπη του αύριο.
Και η Ελλάδα ως αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης, δεν επιλέγει απλά να μείνει στην Ευρώπη. Αλλά να γίνει πρωτοπόρος στη μάχη για την αλλαγή της. Και δεν μπορούν, αυτές οι πραγματικές προκλήσεις να απαντηθούν με σχέδια εθνικών αναδιπλώσεων. Με σχέδια απόδρασης από την πραγματικότητα και τους συσχετισμούς.
Η Ευρώπη είναι το πεδίο της μάχης και εκεί θα τη δώσουμε τη μάχη καθημερινά. Όχι σε έναν φανταστικό τόπο και χρόνο που θα επινοήσουμε εμείς, για να ξεφύγουμε από τις δυσκολίες και τις συγκρούσεις.
Μέσα στην Ευρώπη δώσαμε τη μάχη της διαπραγμάτευσης και μέσα στην Ευρώπη καταφέραμε παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές να κερδίσουμε πολύτιμο έδαφος. Γιατί η σκληρή διαπραγμάτευση αλλά και η μεγάλη νίκη του δημοψηφίσματος μας έδωσε διέξοδο. Γιατί πετύχαμε μια συμφωνία που, παρά τις δυσκολίες, δίνει επιτέλους προοπτική στην ελληνική οικονομία. Μειώνει τα πρωτογενή πλεονάσματα κατά 20 δις εξασφαλίζοντας δημοσιονομικό χώρο για την επόμενη τριετία. Εξασφαλίζει την χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας και θέτει επιτέλους επί τάπητος το ζήτημα του χρέους. Αυτόν τον βραχνά που μας κρατά καθηλωμένους από το 2010. Εξασφαλίζει, επίσης, το δημόσιο χαρακτήρα της μικρής ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ. Την αξιοποίηση και όχι εκποίηση της Δημόσιας Περιουσίας. Τερματίζει τις απολύσεις στο Δημόσιο τομέα. Καταργεί το αποικιοκρατικό αίσχος του αγγλικού Δικαίου και των παραιτήσεων από το κυριαρχικό δικαίωμα των ασυλιών που προστατεύουν την περιουσία του κράτους και της Τράπεζας της Ελλάδας.
Και θέλω να σας ρωτήσω ευθέως:
Ποιος θα μπορούσε να φέρει μια καλύτερη συμφωνία; Ο κύριος Μειμαράκης ή ο κος Σαμαράς; Θα μπορούσαν να φέρουν καλύτερη συμφωνία όσοι μας εγκαλούσαν ότι δεν υπογράφουμε οτιδήποτε οι δανειστές μας, μας ζητήσουν; Αυτοί που δεν ήθελαν να τους κλέψει η τρόικα τη δόξα; Αυτοί που προπαγάνδιζαν τον Ιούλη το ΝΑΙ σε μια πολύ χειρότερη συμφωνία από τη σημερινή και χωρίς ούτε ένα ευρώ για χρηματοδότηση, χωρίς καμία δέσμευση για το χρέος; Νομίζω δε χρειάζεται να απαντήσω.
Εκτός αν κάποιοι πιστεύουν πως περισσότερα κερδίζουν όσοι παραδίδονται χωρίς μάχη από όσους πολεμάνε μέχρι τέλους.
Πολίτες της Αθήνας,
Μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες οικονομικού πολέμου και ασφυξίας εμείς δεν καταφέραμε, όμως, μόνο να διαπραγματευτούμε βάζοντας πάνω από όλα το συμφέρον του ελληνικού λαού.
Δώσαμε και δείγματα γραφής.
Με το νόμο για την ανθρωπιστική κρίση που βοήθησε πάνω από 300.000 χιλιάδες οικογένειες να πατήσουν ξανά στα πόδια τους.
Με το νόμο για τις 100 δόσεις που έδωσε ανάσα σε 1.100.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις που πνίγονταν κάτω από το βάρος των χρεών.
Με την αποποινικοποίηση των οφειλών μέχρι 50.000 Ευρώ που σταμάτησε το ανελέητο ανθρωποκυνηγητό των μικροοφειλετών του Δημοσίου.
Με τη δεύτερη ευκαιρία στους εντίμως πτωχεύσαντες.
Με το νόμο για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ που αποκατέστησε τη ντροπή του μαύρου στις οθόνες του κου Σαμαρά.
Με το νόμο για την επαναπρόσληψη των σχολικών φυλάκων, των καθαριστριών του Υπουργείου οικονομικών και των 2500 εκπαιδευτικών που άδικα και αντισυνταγματικά είχαν απολυθεί.
Με την κατάργηση του χουντικού νόμου για την πολιτική επιστράτευση.
Με την δρομολόγηση της πρόσληψης 3500 γιατρών και νοσηλευτών.
Πολίτες της Αθήνας
Είναι αυτά τα δείγματα γραφής που αποδεικνύουν τη βούληση μας να αγωνιστούμε μαζί με τον ελληνικό λαό. Για να ανοίξουμε δρόμους. Για να βγούμε επιτέλους από το αδιέξοδο της λιτότητας. Έχουμε όμως πολλή δουλειά ακόμα. Για να τελειώσουμε με τα ανοιχτά θέματα της διαπραγμάτευσης.
Και σας ρωτώ:
Ποιον θα εμπιστευθεί ο ελληνικός λαός για να διαπραγματευτεί υπέρ των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας; Ποιος θα διαπραγματευτεί για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα;
Ο κος Μεϊμαράκης και ο κύριος Σαμαράς που μετέτρεψαν τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα σε ημιαπασχολούμενους και ημιάνεργους; Αυτοί που κατάργησαν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, και θέσπισαν τη πολιτική επιστράτευση και τις μαζικές απολύσεις;
Ποιος θα διαπραγματευτεί για τους μικρομεσαίους και τους αυτοαπασχολούμενους; Αυτοί που συμφώνησαν με τους δανειστές τον αφανισμό τους;
Ποιος θα υπερασπιστεί τους εκπαιδευτικούς, τους σχολικούς φύλακες, τις καθαρίστριες, τους υπαλλήλους των πανεπιστημίων, τους αστυνομικούς; Ο κ. Μειμαράκης που τους αποκαλεί άχρηστους;
Ποιος θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της ελληνικής νεολαίας; Των νέων μας που κάθε χρόνο κατά χιλιάδες φεύγουν από την πατρίδα, ξενιτεύονται και ζουν με το όνειρο της επιστροφής; Αυτοί που τους έδιωξαν μετανάστες στο εξωτερικό;
Ποιος θα διαπραγματευτεί τη φορολογική ελάφρυνση των αγροτών;
Αυτοί που τον Ιούνη προπαγάνδιζαν το ΝΑΙ στη συμφωνία που μας έδιναν και καταργούσαν μονομιάς όλες τις φορολογικές τους διευκολύνσεις;
Και τέλος, ποιος θα διαπραγματευθεί το Νοέμβρη την απομείωση του χρέους; Αυτοί που διαλαλούσαν ότι είναι βιώσιμο και ζητάγαν πιστοποιητικά βιωσιμότητας από τους δανειστές;
Δεν υπάρχει, πολίτες της Αθήνας, καμιά αμφιβολία
Ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη του λαού, μπορεί να προστατεύσει και να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας απέναντι στους δανειστές;
Γιατί οι ομοτράπεζοι του κυρίου Χριστοφοράκου, οι δωρολήπτες της Siemens, οι τρόφιμοι της λίστας Λαγκάρντ και οι αυτουργοί της μεγάλης φοροδιαφυγής δεν μπορούν και δε θέλουν να δώσουν καμία μάχη για να υπερασπιστούν τα λαϊκά συμφέροντα.
Για αυτό και δεν τόλμησαν να ερευνήσουν τόσα χρόνια τη λίστα Λαγκάρντ, γιατί φοβόντουσαν μήπως μέσα της, βρούνε τον εαυτούς τους.
Πολίτες της Αθήνας
Αυτά είναι τα μεγάλα διλήμματα της Κυριακής.
Αυτά είναι τα ερωτήματα στα οποία ο ελληνικός λαός έχει ήδη απαντήσει.
Γιατί δεν θέλει την παλινόρθωση των πολιτικών δυνάμεων που έριξαν την Ελλάδα στα βράχια, που εκμεταλλεύτηκαν, απαξίωσαν και τελικά ρήμαξαν το κράτος και τους θεσμούς.
Γιατί θέλει να συνεχίσουμε τον αγώνα που ξεκινήσαμε στις 25 Γενάρη.
Και να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα για τον μεγάλο, δημοκρατικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί θέλει όλοι μαζί να χτίσουμε τη νέα Ελλάδα με μια Αριστερά που γνωρίζει ότι επιτρέπεται να πέσεις αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς.
Με μια Αριστερά που δεν δραπετεύει, δεν αναχωρεί από το πεδίο της μάχης. Αλλά επιμένει να τολμά και να αγωνίζεται. Να τολμά και να νικά.
Τολμά να πάρει την ευθύνη της διακυβέρνησης. Τολμά να λερώσει τα χέρια της για να ξελασπώσει το μέλλον. Τολμά και να ματώσει για να σταματήσει ο λαός μας άλλο να ματώνει.
Αυτή την Αριστερά έχει ανάγκη ο λαός.
Αυτή την Αριστερά θέλουμε και εμείς.
Δύναμη πατριωτικής ευθύνης.
Δύναμη κοινωνικής απελευθέρωσης.
Πολίτες της Αθήνας,
Θέλω σήμερα, λίγες ώρες πριν τη τρίτη και κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων μηνών.
Να απευθυνθώ σε κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη.
Κάθε πολίτη που έχει υπηρετήσει τη δημοκρατική παράταξη.
Τον καλούμε να ενώσουμε δυνάμεις και να μην επιτρέψουμε την παλινόρθωση της ακραίας νεοφιλελεύθερης δεξιάς που θέλει να εκδικηθεί την τόλμη του λαού μας.
Απευθυνόμαστε σε κάθε αριστερό, που περίμενε περισσότερα που προσδοκούσε περισσότερα.
Τον καλούμε να μη στέκεται στη μέση, να μην αφήσει να τραβήξουν πίσω το λαό.
Να δώσουμε τη μάχη μαζί για να μη πάρουν πίσω όσο έδαφος κατακτήσαμε.
Να μην αφήσουμε τα σενάρια της αριστερής παρένθεσης να δικαιωθούν.
Απευθυνόμαστε, όμως, και στους συντηρητικούς πολίτες και τους καλούμε να κάνουν την επιλογή της ακεραιότητας και της εντιμότητας.
Την επιλογή της σθεναρής υπεράσπισης των δικαίων του λαού και της πατρίδας.
Απευθυνόμαστε σε όλο το λαό και σε καθένα ξεχωριστά.
Και τους λέμε ότι τη Δευτέρα θα συγκροτήσουμε μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν την Κυριακή.
Μια προοδευτική κυβέρνηση μάχης για τα συμφέροντα του λαού και της πατρίδας.
Πολίτες της Αθήνας,
Το δεύτερο μεγάλο δημοψήφισμα της Κυριακής κρίθηκε σήμερα, σ' αυτήν εδώ την πλατεία.
Η σημερινή συγκλονιστική σας παρουσία σας.
Αυτό το παλλαϊκό μήνυμα αξιοπρέπειας και Δημοκρατίας.
Δεν αφήνει αμφιβολία.
Κλείνει οριστικά και αμετάκλητα τους λογαριασμούς του λαού μας με το χθες.
Με τη ΝΔ και την ολιγαρχία.
Με το καθεστώς της διαπλοκής και της διαφθοράς που ρήμαξε το λακαι τον τόπο και τον έβαλε στη μέγγενη των δανειστών και των μνημονίων.
Σήμερα αποφασίσατε.
Σήμερα ψηφίσατε.
Η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω.
Η Ελλάδα θα πάει μόνο μπροστά, με οδηγό το λαό και πυξίδα του τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα μας εμπιστευθήκατε ισχυρή εντολή διακυβέρνησης και αλλαγής, με άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Για να μην τελεσφορήσει ούτε το σχέδιο της παρένθεσης αλλά ούτε και αυτό της ενσωμάτωσης.
Για να μην χρειαστούμε τα δεκανίκια του παλιού πολιτικού συστήματος.
Γι αυτό μέχρι την Κυριακή να μην πάει καμία ψήφος χαμένη.
Για να μην μας κερδίσει η αποχή.
Γιατί η αποχή από την κάλπη είναι η επιθυμία και η ευχή της ΝΔ.
Γιατί και όποιος απέχει, είναι σα να δίνει το πράσινο φως στο παλιό να ξαναγυρίσει.
Μέχρι τη Κυριακή καμία ψήφος μη πάει χαμένη.
Γιατί κάθε ψήφος που χάνεται για το ΣΥΡΙΖΑ, είναι ψήφος κερδισμένη για τη ΝΔ.
Κάθε ψήφος που χάνεται για το ΣΥΡΙΖΑ, είναι ψήφος εμπιστοσύνης στη διαπλοκή και τη διαφθορά.
Καμία ψήφος χαμένη ειδικά από τις νέες και τους νέους.
Το δικό τους πείσμα, τον δικό τους αγώνα χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε να παλεύουμε.
Τους καλώ να μην τους χαρίσουν το δικαίωμα να ζήσουν, να δουλέψουν και να ονειρευτούν στον τόπο μας.
Να πάνε στην κάλπη.
Να ενωθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
\Και όλοι εμείς, από γειτονιά σε γειτονιά, από σπίτι σε σπίτι.
Ούτε ώρα χαμένη στον αγώνα για την αξιοπρέπεια του λαού μας.
Για τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Για την μεγάλη νίκη της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Για να έχει η ελπίδα συνέχεια στην Ευρώπη.
