Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Αλ. Τσίπρας: Αναγκαία η συμβολή της Ιταλικής Αριστεράς στον κοινό βηματισμό των προοδευτικών δυνάμεων


"Η Ιταλική Αριστερά αποτελούσε πάντα ένα εργαστήρι ιδεών και δράσης" σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας στα κοινωνικά δίκτυα τονίζοντας ότι:
"Είναι αναγκαία η συμβολή της και σήμερα στο διάλογο και τον κοινό βηματισμό των προοδευτικών δυνάμεων της Ευρώπης. Για να αναζητήσουμε προοδευτικές λύσεις στις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι χώρες μας, η Ευρώπη και ο κόσμος."
Από τις συναντήσεις του Αλέξη Τσίπρα στη Ρώμη, με αντιπροσωπεία του Δημοκρατικού κόμματος, στο γεύμα που του παρέθεσε ο Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Έντζο Αμέντολα και ο αναπληρωτής ΓΓ του κόμματος Αντρέα Ορλάντο, με αντιπροσωπεία της Sinistra Italiana και της πολιτικής συμμαχίας «Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο γάιδαρος του Μπουριντάν και η νεοφιλελεύθερη αλεπού




Του Δημήτρη Κανταλή*

Ξεκίνησε ήδη ο δημόσιος διάλογος ενόψει του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας που φιλοδοξεί να καταλήξει στη δημιουργία ενός νέου, μαζικού και σύγχρονου κόμματος της Αριστεράς . Φυσικό είναι, το επικείμενο συνέδριο του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού αριστερού κόμματος να απασχολεί όχι μόνο τα μέλη και τους φίλους του, αλλά και όλο το πολιτικό φάσμα της Ελλάδας και -σε ένα βαθμό-και της Ευρώπης.
Μεγάλη έκπληξη, ωστόσο, αποτέλεσε η προσφορά του γαλαντόμου ινστρούχτορα της νεοφιλελεύθερης παράταξης να μας προσφέρει το γήπεδο και για την προθέρμανση και για τον καθαυτό αγώνα και μάλιστα να διαιτητεύσει αφιλοκερδώς στο ματς που φαντασιώνεται ότι θα διεξαχθεί ανάμεσα τους φίλα προσκείμενους στον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα και τους "εσωκομματικούς αντιπάλους" του. Υποσχέθηκε μάλιστα στον αρχηγό της μείζονος αντιπολίτευσης ότι θα στήσει το παιχνίδι και θα τον αφήσει να κερδίσει με πολλά γκολ στην εσωκομματική κόντρα, αρκεί να παίξει το σύστημα που θα του υποδείξει. Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε αυθωρεί και παραχρήμα και το περιεχόμενό της σε Κυπριακή απόδοση είχε ως ακολούθως: «Η αλεπού στον ύπνο της εθώρεν πετεινάρκα». Η νεοφιλελεύθερη αλεπού προφανώς δεν θα ησυχάσει αλλά θα πασχίσει με τους πληρωμένους κονδυλοφόρους της να περάσει το δίλημμα στα μέλη και τους φίλους της Αριστεράς: Ή μαζικό, μαλθακό κεντροαριστερό μόρφωμα θα φτιάξετε, ή ελιτίστικο αλλά πούρο Αριστερό κόμμα. Ελπίζει ότι θα φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του γαϊδάρου του Μπουριντάν που επειδή ταυτόχρονα πεινούσε και διψούσε υπερβολικά δεν μπορούσε να διαλέξει αν θα φάει ή θα πιει και μας άφησε χρόνους.
Εκείνο που μέχρι το συνέδριο θα αναγκαστούν να καταπιούν οι πολιτικοί αντίπαλοι και οι άσπονδοι «φίλοι» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι και τις ιδέες μας δεν θα απεμπολήσουμε και την κυβέρνηση θα ξαναπάρουμε στις επόμενες εκλογές! Και μαζικό κόμμα θα έχουμε και την αριστερή ψυχή μας δεν θα απολέσουμε. Η αγκύρωση των μελών της σύγχρονης μαζικής Αριστεράς με την κοινωνία θα είναι εκ των ων ουκ άνευ για κάθε αριστερό άνθρωπο που κινείται σε οποιοδήποτε χώρο διαβιούν, εργάζονται ή περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους οι πολίτες. Για να μην αδικούμε, ωστόσο τους νεοφιλελεύθερους καλοθελητές πως είναι η κόλαση για τον ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουμε να δούμε, και μάλιστα με κατανόηση, ότι υπάρχουν ορισμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν με κάποια επιφύλαξη το τι θα προκύψει από το όντως εκρηκτικό άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία. Υπάρχουν για παράδειγμα μέλη που θέλουν πάση θυσία επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και πιστεύουν πως αυτό είναι εφικτό μόνο με τη μετάλλαξη του κόμματος σε ένα μεγάλο κεντρο-αριστερό πολιτικό σχηματισμό όπου οι έννοιες «μέλος», «φίλος», «οπαδός» δεν παίζουν σημαντικό ρόλο και ποσώς ενδιαφέρει η ιδεολογική τους φόρτιση. Εκ διαμέτρου αντίθετα κινούνται άλλα μέλη, που θεωρούν ότι ο εξαπλασιασμός μέσα σε λίγους μήνες των μελών του κόμματος θα είναι ανεξέλεγκτος και πιθανότατα θα «χαθεί η μπάλα», μαζί και η αριστερή μας ταυτότητα. Επιπλέον, θεωρούν πως το διαδίκτυο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη φυσική παρουσία των μελών σε οποιαδήποτε κομματική δραστηριότητα.
Εάν όλα αυτά συνέβαιναν στην προεπαναστατική Ρωσία, είμαι σίγουρος πως θα γελάγανε ακόμα και τα μουστάκια του σύντροφου Λένιν. Χαρακτηριστική ήταν η αποστροφή του σε μια κομματική συνεδρίαση: «Δώστε μου έναν αγκιτάτορα κι έναν ινστρούχτορα σε μια πλατεία γεμάτη κόσμο και σε μια ώρα έχω φτιάξει επαναστατική κατάσταση!». Ανάλογη ήταν και η υποθήκη του Ιησού στους μαθητές του που θα σήκωναν όλο το βάρος της διάδοσης ανά τον κόσμο της νέας θρησκείας : «Εσείς είσαστε το αλάτι της γης. Αν το αλάτι υγρανθεί και αλλοιωθεί, θα χάσει την ιδιότητά του ως συντηρητικό των τροφίμων!»
Κοινό σημείο εκκίνησης είναι εκ του ασφαλούς η αποδοχή όλων πως τη μεγάλη διεύρυνση του κόμματος οφείλαμε να την έχουμε κάνει ήδη από το 2008 που μας έβαζε τις φωνές ο σ. Ελεφάντης. Ας την κάνουμε, λοιπόν, έστω και με δεκαετή καθυστέρηση αλλά και με περίσσεια κομματική αλλά και κυβερνητική πείρα. Τώρα μάλιστα, υπάρχει και η τεχνολογία που μας λύνει τα χέρια.
Η δημιουργία ειδικών φόρουμ στο διαδίκτυο, που σύντομα θα γίνει πραγματικότητα θα συμβάλλει καταλυτικά και στη μαζικοποίηση αλλά και στην εξασφάλιση της άμεσης δημοκρατίας στο νέο κόμμα: Στην ιδανική περίπτωση δεκάδες χιλιάδες μέλη θα μπορούν να διαβουλεύονται σε ανοιχτές διασκέψεις για όλες κι όλους, κάτι που είναι φύσει αδύνατο να επιτευχθεί έστω κι αν αντάμωνε όλος ο ΣΥΡΙΖΑ στο γήπεδο Μαρακανά! Εδώ και χρόνια οι Φινλανδοί πολίτες μπορούν να διατυπώνουν ακόμη και νομοθετικές προτάσεις στην πλατφόρμα Open Ministry. Οι Podemos στην Πορτογαλία, ο Κόρμπιν στη Μ. Βρετανία, ο Sanders στις ΗΠΑ έχουν πολλά να μας διδάξουν με τις καινοτόμες μεθόδους που αξιοποιούν για να μηδενίζουν μέσω διαδικτύου τον χρόνο και τις αποστάσεις ανάμεσα στα μέλη τους και να εξασφαλίζουν την πλέρια ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Όταν ο γνωστός ψυχίατρος Irvin D. Yalom τονίζει στο τελευταίο βιβλίο του: “Becoming Myself- A Psychiatrist’s Memoir” τη χρησιμότητα του διαδικτύου στην ψυχιατρική, νομίζω ότι πρέπει να είναι κανείς δογματικός και άκρως συντηρητικός για να εναντιώνεται στη χρησιμότητα του διαδικτύου ακόμη και στην πολιτική επικοινωνία! Φαντάζομαι πως στο νέο, σύγχρονο, μαζικό κόμμα της αριστεράς κανένας Αριστερός άνθρωπος δεν θα μπει στον πειρασμό των Λουδιτών επαναστατών του 19ου αιώνα που έσπαγαν τις μηχανές για να μην αυξηθεί η ανεργία!

* Ο Δημήτρης Κανταλής είναι εκπαιδευτικός, μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2019

Είμαστε τo 31,5%, αφουγκραζόμαστε το 99% του ελληνικού λαού (Δημήτρη Κανταλή)


 

Ο προσυνεδριακός διάλογος για το υπό ίδρυση σύγχρονο, μαζικό κόμμα της Αριστεράς ήδη ξεκίνησε και φαίνεται πως συμφωνούμε απολύτως όλες και όλοι ότι επιβάλλεται να στήσουμε μαζικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία παντού. Με εξωστρεφείς δράσεις στην κοινωνία, σε κάθε μαζικό χώρο, αλλά και στο διαδίκτυο να αφουγκραστούμε και να πείσουμε τους ανθρώπους που μας ψήφισαν ότι μόνο με οργανωμένο και συλλογικό αγώνα μπορούμε να οικοδομήσουμε μιαν άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Στην πορεία μας αυτή, πέραν των άμεσα ενδιαφερομένων, ήδη επιχειρούν να εμπλακούν και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και δημοσιογράφοι σε διατεταγμένη υπηρεσία που «νουθετούν» τον Αλέξη Τσίπρα να δείξει ότι «σοβαρεύτηκε» και συμβιβάζεται με τη «νέα πραγματικότητα».
Να αποδεχτεί να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μια αντιπολίτευση του «παλαιού καλού» δικομματισμού που με «κοσμιωτάτη διαγωγή» θα μπορέσει εν ευθέτω χρόνω να αναλάβει εκ νέου τη διακυβέρνηση της χώρας. Θυμίζουν οι κεκράχτες της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς την Αγγλίδα αριστοκράτισσα που δοκίμασε τη σκορδαλιά του Ροΐδη, έδειξε εντυπωσιασμένη από τη γεύση της, αλλά του πρότεινε την επόμενη φορά που θα την κεράσει να μη βάλει σκόρδο επειδή μυρίζει άσχημα!
Ονειρο θερινής νυκτός της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς να συμβάλλει με όλα τα μέσα που διαθέτει στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα light κεντροαριστερό πλαδαρό μόρφωμα. Θα φροντίσουμε δεόντως ώστε μετά το συνέδριο να εκπλαγούν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι δυσάρεστα από το νέο μαζικό και αγκυρωμένο στον λαό σύγχρονο και μαζικό κόμμα της Αριστεράς, που δεν βολεύεται με λιγότερο ουρανό.
Μιας Αριστεράς που θα βρίσκεται σε διαρκή ζωντανό και γόνιμο διάλογο με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού ανεξάρτητα από την επιλογή του στις πρόσφατες εκλογές. Για τη δική μας Αριστερά (αλλά και για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών) αποτελεί πρόκληση οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι να κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στα τριάμισι δισεκατομμύρια των πιο φτωχών ανθρώπων. Η δική μας Αριστερά δεν αποδέχεται και θα αντιπαλέψει με όλες της τις δυνάμεις την επιχειρούμενη καταστροφή του πλανήτη (πυρκαγιές σε Αμαζόνιο, Σιβηρία).
Για εμάς «η γη είναι μπλε όπως ένα πορτοκάλι» καθώς έγραφε ο Γάλλος κομμουνιστής ποιητής Πολ Ελιάρ μιλώντας για τον έρωτα. Για τους Τραμπ, Μπολσονάρο και τους απανταχού καπιταλιστές η γη είναι ένα σκέτο πορτοκάλι που θέλουν να το στύψουν μέχρι να απομυζήσουν και την τελευταία του σταγόνα. Ολα τα δίκια είναι με το μέρος μας, μόνο που πρέπει να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά για να γίνουν κοινό αγαθό οι αλήθειες μας, να γίνει κοινή παραδοχή πως αυτοί, το 1%, μιλάνε για κέρδη και ζημιές, ενώ εμείς, το 99%, μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
Ισως ακούγεται ουτοπικό να καταφέρουμε σε μερικούς μήνες να συστρατευτούν μαζί μας το 10% των ψηφοφόρων μας. Δεν υπάρχει όμως άλλη διέξοδος. Η επανίδρυση της Αριστεράς ή θα γίνει κοινή υπόθεση της πλειοψηφίας των ενεργών πολιτών ή δεν θα υπάρξει. Και πάνω από όλα: στην πορεία προς το συνέδριο επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε ότι όλες και όλοι, από τον πρόεδρο μέχρι το πιο νέο μέλος, έχουμε δύο αυτιά και ένα στόμα. Θα βγούμε από τα κομματικά γραφεία για να επικοινωνήσουμε άμεσα με τους πολίτες μιλώντας λίγο και ακούγοντας πολύ και με προσοχή.
Αν στο μεσοδιάστημα ώς το συνέδριο δεν παλέψουμε να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι, μόνο «αριστερά μερεμέτια» μπορούμε να κάνουμε και όχι να ιδρύσουμε ένα νέο μαζικό, σύγχρονο αριστερό κόμμα που έχει ανάγκη η κοινωνία. Πολλές/πολλοί θα επιχειρήσουν να μας «προσγειώσουν» μιας και η καθημερινότητα είναι σκληρή σε παραδείγματα και είναι γνωστές οι δυσκολίες που έχει η απόφαση για οργανωμένη ζωή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το βιβλίο «Ιndignez-vous!» («Αγανακτήστε!») του Stéphane Hessel (Στεφάν Εσέλ) ήταν πρώτο στη λίστα των μπεστ σέλερ στη Γαλλία, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ πωλήσεων, ενώ το βιβλίο του ίδιου «Εngagez-vous!» («Αγωνιστείτε») είχε μέτριες πωλήσεις.
Πηγή έμπνευσης και πίστης στον δύσκολο αυτό αγώνα ας είναι ο σύντροφος Αγγελος Ελεφάντης που μας προέτρεπε «να κάνουμε όλες και όλοι μια ευγενή χρήση της ζωής μας» και συνέχιζε: «Ελληνες και Ελληνίδες, λοιπόν, να οργανωθούμε στο κόμμα μας, οργανωθείτε γιατί χανόμαστε. Αριστεροί και αριστερές, οργανωθείτε στο κόμμα που μας έλαχε, στον ΣΥΡΙΖΑ».
Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια από το κάλεσμα του αγαπημένου συντρόφου, τα ποσοστά μας έκτοτε υπερακοντίσθηκαν, οργανωτικά όμως η προτροπή του ισχύει στο ακέραιο. Είναι χρέος ημών των ζώντων να πραγματώσουμε το όραμα όλων των φωτισμένων συντροφισσών και συντρόφων της Ανανεωτικής Αριστεράς, που πριν φύγουν από τη ζωή άνοιξαν δρόμους δύσκολους.
Και οι δρόμοι αυτοί, με την τόλμη και γενναιότητα της τωρινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν πλέον λεωφόροι. Λεωφόροι που πρέπει να δικαιώσουν το όνομά τους και την ουσία τους: να φέρουν τον λαό, να πλημμυρίσουν από νέους και νέες συντρόφισσες και συντρόφους. Στον όμορφο και γόνιμο διάλογο που ήδη έχει ανοίξει και θα πυκνώσει μέχρι το συνέδριο, ας αντηχεί στα αυτιά μας η υποθήκη του Πολ Ελιάρ:
«Θα αδράξουμε με ταχύτητα την αυγή και την άνοιξη και θα προετοιμάσουμε τις μέρες και τις εποχές στο μέτρο των ονείρων μας».
* Ο Δημήτρης Καντaλής είναι εκπαιδευτικός, μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019

«Ηλεκτροσόκ» αποπροσανατολισμού για τη ΔΕΗ (avgi.gr)

Στη συνταγή της κινδυνολογίας και της μετάθεσης ευθυνών στην προηγούμενη κυβέρνηση, ώστε να δικαιολογήσει τις επικείμενες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, επιμένει ο Κωστής Χατζηδάκης. Ο υπουργός Ενέργειας ισχυρίστηκε χθες (Real FM) ότι “στη ΔΕΗ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τη φέρουν στο χείλος του γκρεμού, ενώ επανέλαβε σε απειλητικούς τόνους (ΣΚΑΪ) ότι «εάν υπάρξουν θέματα τα οποία σχετίζονται με τη Δικαιοσύνη, θα αχθούν στη Δικαιοσύνη».
Υπενθυμίζεται πως και ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης σημείωσε την Παρασκευή ότι “θα αποδοθούν οι ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν είτε μέσω της πολιτικής διαδικασίας του Κοινοβουλίου είτε της Δικαιοσύνης”.
“Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα” απάντησε σε αυτό το φόντο ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Χαρίτσης, που διαμήνυσε: «Όλα στο φως, αν θέλει εξεταστική η κυβέρνηση της Ν.Δ. Τίποτα δεν έχουμε να φοβηθούμε. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, να δούμε τι έχει γίνει στη ΔΕΗ όλα αυτά τα χρόνια και τις ευθύνες των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ». Ο Αλ. Χαρίτσης τόνισε ότι «οι δηλώσεις Χατζηδάκη αποτελούν κίνηση αποπροσανατολισμού για τις αυξήσεις στα τιμολόγια, ύψους 500 εκατ. ευρώ».

Αποστάσεις Γεραπετρίτη από “Τιτανικό”

Δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι ενώ ο Κωστής Χατζηδάκης έχει ορίσει ως “βασική προτεραιότητα τη σωτηρία της ΔΕΗ” δεν δίστασε να παρομοιάσει τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού με τον “Τιτανικό”! Αποστάσεις από τη σχετική αναφορά έλαβε ωστόσο ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης (Πρώτο Πρόγραμμα).

Κ. Χατζηδάκης: “Ίσα βάρκα - ίσα νερά”

Ο υπουργός Ενέργειας επιχείρησε εκ νέου να θολώσει τα νερά στο θέμα των ανατιμήσεων λέγοντας ότι “εάν δεν είχαμε τη μείωση του ΦΠΑ, που έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση, και αν δεν είχαμε τη μείωση του ΕΤΜΕΑΡ, που κάναμε εμείς γιατί βρήκαμε ένα μαξιλάρι 200 εκατ. σε αυτό τον λογαριασμό, που είναι αυτά που πληρώνουμε για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τότε θα μιλάγαμε για αυξήσεις”. Επανέλαβε δε τον ισχυρισμό ότι “εμείς εξισορροπούμε τις αυξήσεις που έγιναν για το ταμείο της ΔΕΗ με αυτές τις δύο μειώσεις, έτσι ώστε για τον καταναλωτή να είναι ίσα βάρκα - ίσα νερά». Αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψη του Κωστή Χατζηδάκη ότι “η Ν.Δ. έχει ρυθμίσει τις οφειλές της στη ΔΕΗ, έχει ακόμα δύο δόσεις να πληρώσει, των 6.000 ευρώ”...

Σ. Φάμελλος: “Αύξηση στους επαγγελματίες”

“Η δική μας θέση δεν είναι προφανώς ότι τα πράγματα είναι ανέφελα στη ΔΕΗ, όμως δεν δικαιολογούνταν αυτές οι αυξήσεις”, ανέφερε ο τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος (Real FM). Ο Σ. Φάμελλος, στον απόηχο της επιχειρηματολογίας Χατζηδάκη για “ίσα βάρκα - ίσα νερά”, εξήγησε ότι “η απόφαση που έχει λάβει η κυβέρνηση από τη μια μεριά φαίνεται ότι είναι μία μεταφορά κόστους περίπου 500 εκατ. ευρώ στους καταναλωτές, όμως θα μου επιτρέψετε να είμαστε λίγο επιφυλακτικοί, γιατί βγήκε και άλλη μία ανακοίνωση για το ΕΤΜΕΑΡ, που είναι το ειδικό τέλος που πληρώνουμε για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας".
Όπως σημείωσε, “παρότι υπάρχει η προαναγγελθείσα μείωση για να χωρέσει μέσα σε αυτήν ένα ποσοστό αύξησης του λογαριασμού, φαίνεται ότι σε κάποιους πελάτες -και θα έλεγα αυτό αφορά ιδιαίτερα τους επαγγελματίες- θα υπάρχει αύξηση”.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Σ. Φάμελλος χαρακτήρισε «λίγο παράλογο να μεταφέρουν αύξηση σε όλους τους μικροεπαγγελματίες, βιοτέχνες, μαγαζάτορες, μικροπαραγωγούς». Εκτίμησε δε ότι “η σκέψη του κ. Χατζηδάκη είναι να δημιουργήσουμε και 'κέρδη' στη ΔΕΗ για να μπορέσουμε να την ιδιωτικοποιήσουμε πιο εύκολα. Άρα να τη δώσουμε προίκα”...
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019

Μπολσονάροι και μπολσοναρίσκοι (από την ΑΥΓΗ)


Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά η κατάσταση επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο και οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η κλιματική αλλαγή παίζει καθοριστικό ρόλο.

Οι κυβερνήσεις όμως, με μπροστάρηδες τους εκπροσώπους της νέας Ακροδεξιάς, δεν συμφωνούν καν με τη μετονομασία της κλιματικής αλλαγής σε κλιματική κρίση. Ένα τέτοιο παράδειγμα, το πιο τρανταχτό, είναι ο Πρόεδρος Τραμπ, που χλευάζει τις οικολογικές ανησυχίες ως παραμύθια της Αριστεράς.
Ο Μπολσονάρου είναι ένα ακόμα παράδειγμα ακροδεξιού λαϊκιστή που ανήλθε στην εξουσία «λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους», δηλαδή αξιοποιώντας μια ατζέντα πολιτικού αυταρχισμού, κοινωνικής οπισθοδρόμησης και οικονομικής απορρύθμισης, την οποία είχαν φροντίσει να κανονικοποιήσουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ ως απάντηση στην Αριστερά που κυβέρνησε τη Βραζιλία δέκα χρόνια και την πήγε μπροστά έναν αιώνα.
Ο Μπολσονάρου δεν δίστασε να απολύσει τον επικεφαλής της διαστημικής υπηρεσίας της Βραζιλίας και να απορρίψει την εγκυρότητα των στοιχείων, όταν ο τελευταίος επεσήμανε ότι η αποψίλωση του Αμαζονίου έχει ξεφύγει. Και η αποψίλωση, μαζί με την καταστροφή των ντόπιων πληθυσμών και της άγριας ζωής που συνεπιφέρει, επιταχύνθηκε εντυπωσιακά αφότου ανέλαβε ο Μπολσονάρου, ο οποίος άφησε τα συμφέροντα που λυμαίνονται τον πνεύμονα του πλανήτη ανεξέλεγκτα.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε Τραμπ ούτε Μπολσονάρου «ντεκλαρέ» σε κορυφαίο επίπεδο, είμαστε άλλωστε μικρή χώρα. Έχουμε όμως μικρούς Μπολσονάρους.
Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία στη συνταγματική αναθεώρηση επέμενε να αρθεί η προστασία των δασών που προβλέπει το άρθρο 24.
Έχουμε επίσης κυβέρνηση και κυβερνών κόμμα που, όπου σταθούν και όπου βρεθούν, επιχειρηματολογούν υπέρ μιας ανάπτυξης που βάζει τη φύση και το περιβάλλον και όσους τα υπερασπίζονται στο στόχαστρο ως εχθρούς των επενδύσεων.
Οι Μπολσονάροι καταστρέφουν τον πλανήτη μας. Ήδη όμως οργανώνεται και η αντίσταση σ' αυτά τα σχέδια και την αποστολή αυτήν την έχουν αναλάβει τα παιδιά. Οι υπόλοιποι καθόμαστε και κοιτάμε με αμηχανία.

Τρίτη 20 Αυγούστου 2019

Η ολική ρήξη με το παρελθόν -Βαγγέλης Πατούχας ( πολιτικός επιστήμων) -από efsyn

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί με τη στρατηγική της γενικής εφόδου στο μέγαρο Μαξίμου την κατάληψη σε πρώτο πλάνο της Ν.Δ. Πλαισιωμένος με καθοδηγητές όπως ο Θεοδωρικάκος και ο Βορίδης αποβλέπει να επαναλάβει στο κόμμα του τη νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών και τη συντριβή των μενσεβίκων.
Γνωστός ο δάσκαλος του Θεοδωρικάκου, ο Λένιν, και λίγο πολύ γνωστή η στρατηγική του. Στην κομματική πορεία του φρόντισε να εμβαθύνει στις αφηγηματικές του ικανότητες. Μελέτησε τόσο τον Ζντάνοφ όσο και τον Γκέμπελς. Το μήνυμα που έδωσε στη δημοσιότητα με την ευκαιρία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι δείγμα καλού μαθητή. Ξεδιάντροπος, ακριβώς όπως εδιδάχθη. Στην ΚΝΕ έμαθε ότι η αποστήθιση των σοφών κειμένων είναι θεολογισμός. Αποτρέπει τη δράση εις το όνομα της ορθότητος. Κατάλαβε ότι δεν έχει αξία τι είπε ο Λένιν ή Γκέμπελς, αλλά το πώς κατέληξε στο λεχθέν του την ιστορική εκείνη στιγμή.
Μπορεί πλέον να επαναλάβει την Ιστορία, χωρίς η επανάληψη να είναι καρικατούρα. Ενας καλός γκεμπελιστής γνωρίζει τη μέθοδο και τον τρόπο, αρκεί να βρεθεί ο Αρχηγός. Κοντά στον Κώστα Λαλιώτη εξάσκησε τις θεωρητικές του γνώσεις. Εμπέδωσε τα μαθήματα της ψυχολογίας του έθνους. Οι κατηγορίες που οι ηθικολόγοι του πολιτικού λόγου εκτοξεύουν, μπορούν να μεταλλαχθούν σε πυλώνες νίκης. Ποια είναι τα εθνικά αρχέτυπα μιας μεταπρατικής κοινωνίας; Η σωστή απάντηση θα βγάλει και τον νικητή.
Η μέθοδος αυτή προϋποθέτει σύγκρουση τόσο με τους παλιούς οικείους, όσο και με τον υποτιθέμενο πολιτικό εχθρό. Ο Αρχηγός πρέπει να στεφανωθεί όχι με δάφνη ή ελιά, αλλά με άκανθο. Τα αγκάθια θα ξεπλύνουν τις κατηγορίες. Το κατηγορητήριο θα μεταλλαχθεί σε υμνολόγιο. Οι κατηγορίες περί νεποτισμού, οικογενειοκρατίας, διαπλοκής θα ακούγονται πλέον ως ζηλοφθονία κι ανικανότητα να δράσει από την πλευρά του κατήγορου.
Ο Μάκης Βορίδης, νεολαίος εθνικιστής, λάτρεψε τον Ιάπωνα συγγραφέα και πολιτικό ακτιβιστή Γιούκιο Μισίμα. Σπουδαίος συγγραφέας, υποψήφιος τρεις φορές για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το 1970 προέβη σε δημόσιο χαρακίρι στο γραφείο του στρατιωτικού διοικητή του Τόκιο. Είχε προηγηθεί πραξικοπηματική κατάληψη του Διοικητηρίου από την παραστρατιωτική ομάδα κρούσης που είχε ιδρύσει.
Ο Μισίμα ήταν πολέμιος της αμερικανοποίησης της ιαπωνικής κοινωνίας. Θεώρησε την αποποίηση της θεϊκής υπόστασης του αυτοκράτορα Χιροχίτο που ο Αμερικανός στρατηγός Μακάρθουρ επέβαλε ως πράξη εθνικής ταπείνωσης. Παρά τον φανατισμό του υπέρ του γιαπωνέζικου μιλιταρισμού, ο ίδιος φρόντισε με ψευδή δήλωση για την υγεία του να μείνει θεατής στον πόλεμο.
Ο Βορίδης, εμπνευσμένος από την υπερφίαλη ματαιοδοξία του δασκάλου του περί εθνικής καθαρότητας, δεν θα διστάσει να αυτοανακηρυχθεί ο «ηγέτης» που, για να ολοκληρώσει το πατριωτικό του καθήκον, θα δεχτεί τον αυτοεξευτελισμό να υποκλιθεί στη Συναγωγή.
Θεωρεί έκπτωση της ιδέας του έθνους την ιδεολογική επί δεκαετίες ηγεμονία της Αριστεράς. Αν κι ο Βορίδης δεν έχει το λογοτεχνικό ταλέντο του δασκάλου του, έχει θέσει στον εαυτόν του ως καντιανή επιταγή να αναδειχτεί νικητής στη μετωπική σύγκρουση με τον αριστερό ιδεολογικό λόγο.
Η επιθετικότητα και η αλαζονεία των κινήσεων του επιτελείου του Κυριάκου Μητσοτάκη στον ένα μήνα διακυβέρνησης της χώρας φέρουν όλους τους συμβολισμούς της ολοκληρωτικής ρήξης με τον ιδεολογικό λόγο της προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτό προκαλεί κραδασμούς στις παραδοσιακές δυνάμεις της Ν.Δ. Αντιβαίνει την καραμανλική αντίληψη περί εθνικής συνεννόησης με πρωταγωνιστή την κύρια πολιτική δύναμη του συστήματος, το κόμμα της Ν.Δ.
Για την υπονόμευση και την αποκαθήλωση της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς ο Μητσοτάκης χρειάζεται μια αναδομημένη Νέα Δημοκρατία με ικανότητα ιδεολογικής σύγκρουσης. Ο καραμανλισμός και η σαμαρική λαϊκοδεξιά θεωρούνται εμπόδια για την επιβολή της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας.
Το ιδεολογικό σώμα της μητσοτακικής Ν.Δ. δομείται από το πνεύμα του ιδεολογικού μιλιταρισμού του Βορίδη και τον ευνουχισμένο ιδεολογικά τεχνοκρατισμό του Θεοδωρικάκου.
Ο τεχνοκρατισμός θα υλοποιηθεί με την επιστράτευση μη άμεσα πολιτικών προσώπων και με την ενοχοποίηση οιασδήποτε αναφοράς στα προ του 2015 γεγονότα.
Οι «παραγωγικές» και «αποδοτικές» μοντέρνες στο άκουσμά τους ιδέες/πρωτοβουλίες θα προσδίδουν την εικόνα του γραφικού αρχαιολόγου σε όσους ομιλούν για τους πραγματικούς υπαίτιους της κατάρρευσης.
Το παρελθόν θα μετατραπεί σε χθες. Ιδού τι εθνική καταστροφή χθες μόλις. Ο προηγούμενος θα χριστεί υπαίτιος. Και διπλά υπαίτιος: αδράνησε να κάνει τις αναγκαίες αλλαγές και λόγω ανικανότητας προκάλεσε νέες. Κι όλα αυτά συνάδουν με τα εθνικά αρχέτυπα. Ο Βορίδης θα αποκαταστήσει την αυτοπεποίθηση του εθνικισμού. Ο ήρωας, η εμπάθεια και το μίσος θα ανακτήσουν τον ρόλο τους ως όπλα της νίκης επί του σκοτεινού παρελθόντος. Ο Θεοδωρικάκος θα νομιμοποιήσει τον ευνουχισμένο τεχνοκράτη. Θα τύχει της υποστήριξης και της ευρείας αποδοχής των μεταρρυθμιστών και των κουρασμένων από τις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις. Η καπατσοσύνη που ο ίδιος επιδεικνύει θα αγιαστεί ως εθνικό προτέρημα.
Η ηγετική ομάδα της Ν.Δ. έχει επιλέξει τη μετωπική σύγκρουση, την κατάληψη των ιδεολογικών Ανακτόρων. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εθνικός εχθρός κι όχι πολιτικός αντίπαλος. Η ολική ρήξη με το παρελθόν δεν επιτρέπει οιανδήποτε συνεννόηση και συναινετική διαδικασία. Τίποτα δεν πρέπει να νομιμοποιεί την ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ.