ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΓΙΑΣ  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ  ΗΡΩΩΝ  ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 4  ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15342   santasyrizablogspot.com

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Η Τοπική Οργάνωση ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αγίας Παρασκευής έχει επιτέλους τα δικά της γραφεία. Σας προσκαλούμε όλους και όλες στο πάρτι εγκαινίων και στην κοπή της πίτας που θα γίνει την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013 στις 19:00 προκειμένου να γνωριστούμε, να συζητήσουμε και να διασκεδάσουμε μαζί. Τα γραφεία μας βρίσκονται στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου 4 στον 3ο όροφο (στην κεντρική πλατεία της Αγίας Παρασκευής). Ελπίζουμε να σας δούμε όλους και όλες Η  Τ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ  Αγίας Παρασκευής

Πολίτευμα και σύστημα- Καναβούρης Κ. (ΑΥΓΗ)

Ε, λοιπόν, όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν κάνει καλά τη δουλειά του ως αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή ως κορυφαία συστατική συνθήκη, συνταγματικά κατοχυρωμένη, αυτής της έρμης της δημοκρατίας, στης οποίας το όνομα τόσοι και τόσοι ομνύουν μόνο και μόνο για να μπορούν ευκολότερα να την καννιβαλίσουν. Και δεν κάνει καλά τη δουλειά του επειδή ανέχεται να υβρίζεται ολοένα και πιο χυδαία από τους εχθρούς της δημοκρατίας, δημιουργώντας έτσι σύγχυση κριτηρίων και άρα παρεμπόδιση -που είναι και ο σκοπός του σκοτεινού συστήματος- της ορθής κρίσεως. Δεν κάνει καλά τη δουλειά του επειδή αποδέχεται τη θέση του κατηγορούμενου από τη στιγμή που απολογείται, κραυγάζοντας έστω, προσπαθώντας να αποσείσει τις κατηγορίες που του αποδίδονται από ύποπτα, γελοία και απολύτως συνειδητοποιημένα υποκείμενα της κάθε παρασυνταγματικής δραστηριότητας. Και όταν λέμε παρασυνταγματικής δεν εννοούμε μόνο της τωρινής φυσικά.

Ε, ναι λοιπόν. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν κάνει καλά τη δουλειά του, πράγμα με απρόβλεπτες τραγικές συνέπειες για τη χώρα και τον λαό της, επειδή στην πολιτική του οπτική δεν υπάρχει ο λεπτός, αλλά θεμελιώδης διαχωρισμός μεταξύ συστήματος και πολιτεύματος

Έχω την αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ έχει πέσει στη λούμπα του "ενοχικού συνδρόμου μπροστά στην εξουσία", την τρέχουσα εξουσία. Σε ρωτάει, ας πούμε, ο μπάτσος: "Τι έχεις εκεί μέσα;". Κι εσύ, ενώ ξέρεις ότι μέσα στο σακίδιο κουβαλάς τα λίγα χρειώδη της καθημερινότητας, αισθάνεσαι ένοχος... Και ανακουφίζεσαι όταν στο κάθε τυχαίο άθυρμα του ένστολου συμμοριτισμού, στον οποίο προΐσταται ο Δένδιας, αποδεικνύεις ότι δεν είσαι τρομοκράτης, αν και το τελευταίο παίζεται: αν υπάρχει διαταγή να θεωρηθείς ύποπτος, πάει και τέλειωσε. Θα θεωρηθείς. Και θα οδηγηθείς για τα περαιτέρω υπό τις αβρές χειρονομίες αυτού του σκοτεινού θιάσου φασιστικής παντομίμας που ονομάζεται Ελληνική Αστυνομία. Αυτού του στρατού κατοχής που με τα όπλα και τα ρόπαλα στα χέρια υπερασπίζεται τη σκληρή ενοχή του συστήματος έναντι του πολιτεύματος το οποίο ονομάζεται δημοκρατία.

Ε, ναι λοιπόν. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν κάνει καλά τη δουλειά του, πράγμα με απρόβλεπτες τραγικές συνέπειες για τη χώρα και τον λαό της επειδή στην πολιτική του οπτική δεν υπάρχει ο λεπτός, αλλά θεμελιώδης διαχωρισμός μεταξύ συστήματος και πολιτεύματος. Και έτσι φτάνει να απολογείται στο σύστημα, θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο υπερασπίζεται το πολίτευμα. Και όταν λέμε σύστημα, φυσικά εννοούμε το πολυδαίδαλο, πολυπλόκαμο και πολύπλαγκτο σύστημα εξουσίας το οποίο δρα αυτόνομα και ανεξέλεγκτα και κάποτε απολύτως διαφορετικά από το πολίτευμα.

Γιατί κολλάει ο ΣΥΡΙΖΑ; (από την ΑΥΓΗ)

Του Σταύρου Καπάκου

Ο κόσμος δεν μετακινήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή ο πολιτικός φορέας της ριζοσπαστικής Αριστεράς κατέκτησε αίφνης την ηγεμονία ούτε επειδή πείστηκε για την απόλυτη ορθότητα της εναλλακτικής του πρότασης. Ένα ανάχωμα στις πολιτικές σοκ έψαχναν οι πολίτες και το βρήκαν στον ΣΥΡΙΖΑ

Η εκλογική έκρηξη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αποτέλεσμα τόσο της βαθιάς κρίσης του πολιτικού συστήματος όσο και των πολιτικών σοκ που συμφώνησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με την τρόικα.

Η βαθιά κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και οι ευθύνες για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την επιβολή των μνημονιακών πολιτικών αλληλοτροφοδοτούνται. H μία τροφοδοτεί και βαθαίνει την άλλη. Η κοινωνική οργή που συσσωρεύτηκε από την έκρηξη αυτής της διπλής κρίσης -πολιτικής και οικονομικής- αποτέλεσε και την κοινωνική δυναμική που "παρέσυρε" τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη διάσπασή του, με την αποχώρηση του μεγαλύτερου όγκου της ανανεωτικής πτέρυγας, αλλά και την κατασπατάληση λόγω εσωτερικών αντιφάσεων μιας πρόδρομης κοινωνικής "έκρηξης" λίγα χρόνια πριν.

Στην πολιτική εκείνο που κυρίως μετράει είναι η κοινωνική δυναμική. Οι επιμέρους παράγοντες, δεν είναι ασφαλώς αμελητέοι, παίζουν τον ρόλο τους διευρύνοντας ή φρενάροντας την πολιτική έκφραση της κοινωνικής δυναμικής. Γιατί όμως οι πολίτες επέλεξαν κατά βάση τον ΣΥΡΙΖΑ για να εκφράσουν την έντονη διαμαρτυρία τους για την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και την κατάρρευση της ίδιας της ζωής τους; Επειδή ήταν ριζοσπαστικός ή επειδή ήταν συγγενής ο χώρος της Κεντροαριστεράς, που υπέστη το μεγαλύτερο βάρος της οργής των πολιτών, κυρίως αυτών που αποτέλεσαν επί χρόνια τη ραχοκοκαλιά της κοινωνικής του βάσης;

Ασφαλώς και τα δύο. Ο ριζοσπαστισμός του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε τον ρόλο του. Αν ήταν ίδιος με το ΠΑΣΟΚ δεν θα αποτελούσε υποδοχέα και εκφραστή της κοινωνικής διαμαρτυρίας αλλά θα πληττόταν και αυτός από τη διπλή κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και οικονομικής κατάρρευσης.

Ο Δήμος "αρωγός" της κυβέρνησης στις περικοπές δαπανών για την παιδεία!

ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Ο Προϋπολογισμός και το Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου είναι σημαντικά γιατί, είθισται, οι Προϋπολογισμοί να αποτυπώνουν την πολιτική που στοχεύει ο Δήμος να ακολουθήσει καθ’ όλο το χρόνο.  Μέσα απ’ αυτό το πρίσμα μελετήσαμε τον Προϋπολογισμό και το Τεχνικό Πρόγραμμα όπως μας παραδόθηκε για τη συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης, ακούσαμε την εισηγητική ομιλία του Δημάρχου αλλά και τις απαντήσεις του στα ερωτήματά μας όπου επανειλημμένα δεσμεύτηκε ότι τα σχολεία (ως προς την λειτουργία και τις επισκευές) είναι η πρώτη του προτεραιότητα. Γεγονός που όμως εκτιμούμε ότι δεν αποτυπώνεται στον προϋπολογισμό.

ΔΗΜ.ΑΡ.: Στυλοβάτης ή Χατζηαβάτης; (Θ. Καρτερού)

ΔΗΜ.ΑΡ.: Στυλοβάτης ή Χατζηαβάτης;

More Sharing Services

hare on facebook 

Ημερομηνία: 26/01/2013
Πηγή: www.avgi.gr

Του Θανάση Καρτερού

Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά διάφορα περίεργα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό προκαλούν μια κάποια σύγχυση. Και ένα ερώτημα ζητά επειγόντως απάντηση: τελικώς η ΔΗΜ.ΑΡ. τι διάολο είναι στην κυβέρνηση; Εταίρος ή θυρωρός; Συνιδιοκτήτης ή τσιράκι; Σύμμαχος ή καρπαζοεισπράκτορας; Στυλοβάτης ή Χατζηαβάτης;

Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Βγήκε και καταδίκασε την πολιτική επιστράτευση των απεργών του μετρό από τον Σαμαρά. Με την ευγένεια που τη χαρακτηρίζει βέβαια, αλλά το έκανε. Και βγήκε καπάκι ο Κεδίκογλου να μας διαβεβαιώσει ότι αυτή είναι βέβαια μια διαφορετική προσέγγιση, η οποία όμως ουδόλως αποτελεί πρόβλημα για την κυβερνητική συνοχή. Μπετόν η κυβέρνηση.

Μάλιστα. Πώς μπορεί να ερμηνευτεί αυτή η ερμηνεία του Κεδίκογλου; Εκδοχή πρώτη: Η ΔΗΜ.ΑΡ. μπορεί να λέει ό,τι θέλει κι εμείς θα κάνουμε ό,τι θέλουμε. Εκδοχή δεύτερη: Εντάξει, η ΔΗΜ.ΑΡ. λέει και καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα. Εκδοχή τρίτη: Τη ΔΗΜ.ΑΡ. την έχουμε στο χέρι - ό,τι και να λέει θα στηρίζει πάντα αυτά που κάνουμε εμείς. Εκδοχή τέταρτη: Σας δουλεύουμε όλοι μαζί και στην κατανομή ρόλων έχουμε τη ΔΗΜ.ΑΡ. για αριστερή μπουζουριέρα.

Όποια εκδοχή και να διαλέξει κανείς, το βέβαιο είναι πως δεν περιποιεί τιμή στη ΔΗΜ.ΑΡ. Είναι στάση αυτή - διαφωνώ με την επιστράτευση, αλλά σε στηρίζω να τη διαπράξεις; Διαφωνώ με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, αλλά σε στηρίζω να τις διαλύσεις; Διαφωνώ με τις ακρότητες του Δένδια, αλλά τον στηρίζω για να γίνεται όλο και πιο ακραίος; Διαφωνώ με τα κικιρίκου του Κεδίκογλου, αλλά κάνω την κότα;

Διότι, όταν κάποιος συμμετέχει σε μια κυβέρνηση και διαφωνεί για ένα, και δύο, και δέκα σοβαρά ζητήματα χωρίς να ανοίξει μύτη, τότε ή απατεώνας είναι ή νούμερο. Τρίτη εκδοχή δεν υπάρχει. Ή ρίχνει πότε-πότε καμιά ρουκέτα διαφωνίας δηλαδή, όπως έκανε και ο Σαμαράς με την κυβέρνηση Παπαδήμου, για να διαφυλάξει την αντιμνημονιακή του παρθενία. Ή στ’ αλήθεια διαφωνεί, αλλά ανέχεται να τον έχουν γραμμένο και να θεωρούν τις διαφωνίες του ανάξιες ακόμα και γρατζουνιά να προκαλέσουν στην κυβερνητική συνοχή.

Όπως καταλάβατε, σαφής απάντηση στο ερώτημα δεν είναι εύκολο να δοθεί. Διαλέγετε και παίρνετε. Στυλοβάτης, πάντως, ή Χατζηαβάτης, η ΔΗΜ.ΑΡ. καταφέρνει να μας χαρίζει τουλάχιστον μια κάποια διασκέδαση εν μέσω γενικής κατάθλιψης...

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 13:00 ΣΤΟ ΑΜΑΞΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΣΤΑ ΣΕΠΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 16:00.

  

Τμήμα Εργατικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την εισβολή των ΜΑΤ στο αμαξοστάσιο του Μετρό

More Sharing ServicesShare

Share on emailEmail

Share on printPrint

Share on favoritesΑγαπημένα

Share on twitter 

Share on facebook 

Ημερομηνία: 25/01/2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΑΜΑΞΟΣΤΑΣΙΟ ΣΤΑ ΣΕΠΟΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΞΗΣ

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 13:00 ΣΤΟ ΑΜΑΞΟΣΤΑΣΙΟ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΣΤΑ ΣΕΠΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 16:00.

Η σημερινή– με κυβερνητική εντολή- εισβολή των ειδικών δυνάμεων της Αστυνομίας στο κατειλημμένο αμαξοστάσιο του μετρό στα Σεπόλια φανερώνει το πραγματικό πρόσωπο των κυβερνητικών συνεταίρων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ: ψυχροί «εκτελεστές» της δημοκρατίας, των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, των εργασιακών δικαιωμάτων.

Η βάρβαρη, νεοφιλελεύθερη επίθεση ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα και στις αποδοχές των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελεί μέρος του συνολικότερου μνημονιακού σχεδίου για την κατάργηση κάθε έννοιας εργατικού δικαίου, για την ισοπέδωση των «απομειναριών» των εργασιακών δικαιωμάτων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε όλους τους χώρους δουλειάς. 

Γι’ αυτό και ο απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στο Μετρό και στα μέσα Μαζικής Μεταφοράς στο Λεκανοπέδιο είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα ολόκληρου του κόσμου της εργασίας. Γι’ αυτό και το κυβερνητικό, αντεργατικό και ακραία αυταρχικό μέτρο της επίταξης και η σημερινή αστυνομική καταστολή αποτελούν ευθεία επίθεση ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ενάντια στην ίδια τη δημοκρατία.

Απέναντι σε αυτόν τον κυβερνητικό, αυταρχικό κατήφορο των επιτάξεων και των αστυνομικών επιχειρήσεων καταστολής είμαστε οργισμένοι και αποφασισμένοι. Αποφασισμένοι να αντισταθούμε και να παλέψουμε δίπλα στους απεργούς για να στηρίξουμε τον δίκαιο και ηρωικό αγώνα τους.

Αυτοί που τελικά θα συντριβούν θα είναι οι συνεταίροι της μνημονιακής καταστροφής και όχι οι απεργοί-εργαζόμενοι.

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΞΗΣ!

Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ!

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ!

Tra

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά πολιτεύεται με διατάγματα, με εκβιασμούς, και απειλές απέναντι σε όποια ομάδα εργαζομένων τολμά να αμφισβητήσει την κυβερνητική πολιτική και να αντισταθεί στην οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση, που καθημερινά προωθεί.

Θέλει μια κοινωνία στο γύψο και τους εργαζόμενους στην απόλυτη φτώχεια.

Οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες υπερασπίζονται τις συλλογικές συμβάσεις, που είναι αποτέλεσμα συμφωνίας με την ίδια την κυβέρνηση πριν από 8 μήνες.

Η Κυβέρνηση του Μνημονίου καταστρέφει χωρίς ενδοιασμούς δημοκρατικά κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, μετατρέπει τις συλλογικές συμβάσεις σε «φαντάσματα», επιχειρεί να σκοτώσει την ίδια την ιδέα της συνδικαλιστικής δράσης.

Δηλώνει άτεγκτη και αποφασισμένη να συντρίψει όποια από τα θύματα των μνημονιακών πολιτικών αντιστέκονται και διεκδικούν, ενώ ταυτόχρονα εναρμονίζεται χωρίς δεύτερη σκέψη με τις απαιτήσεις των δανειστών και του κεφαλαίου, εφαρμόζοντας πολιτική υποτέλειας προσδίδοντας στη χώρα χαρακτηριστικά αποικιοκρατικού τύπου.

Χρησιμοποιεί τον αρχιτέκτονα της προβοκάτσιας, Σίμο Κεδίκογλου το συντονιστή της στρατηγικής έντασης και της διαίρεσης της Κοινωνίας, να συμπεριφέρεται ως «μεγάφωνο» διαπόμπευσης, στοχοποίησης και ενοχοποίησης των εργαζομένων και των συνδικάτων.

Ο αγώνας των εργαζομένων στις συγκοινωνίες δεν είναι  συντεχνιακός. Είναι αγώνας όλων εργαζομένων για την υπεράσπιση του τελευταίου οχυρού, που δεν είναι άλλο από τις συλλογικές συμβάσεις. Είναι αγώνας υπέρ των δημόσιων συγκοινωνιών και του δικαιώματος του συνόλου των πολιτών να έχει πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της συγκοινωνίας.

Είναι αγώνας που πρέπει να κερδηθεί, μέσα από την κοινή συμπόρευση και αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων, που θα εντάσσονται σε ένα κοινό αγωνιστικό σχέδιο με τακτική και στρατηγική νίκης, υπερβαίνοντας σκόπιμες διαιρέσεις και δεν θα παγιδεύονται σε μια γραμμή εφησυχασμού.

Στην περίπτωση κατά την οποία η Κυβέρνηση επιμείνει στην αυταρχική της πολιτική και επιχειρήσει να ασκήσει πειθαρχικές διώξεις ή προβεί σε αντιδημοκρατικές ενέργειες (επιστράτευση), όλα τα συνδικάτα και οι τριτοβάθμιες οργανώσεις, οφείλουν αυτόματα να μετατρέψουν τις συγκοινωνίες σε ενιαίο κέντρο αγώνα που θα οδηγήσει σε μαζική πολιτική αντιπαράθεση με την τρικομματική κυβέρνηση.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ